نقدهایی به #نقشه_جامع_علمی کشور 🇮🇷🇮🇷🇮🇷
✍بخش اول نقدهایی به روش تدوین و تصویب
1⃣روش تدوین نقشه جامع علمی یک روش چانه زنی و طبق ادبیات علمی مرسوم در مدیریت از الگوی سیاسی تبعیت کرده است. در این مدل محور همه تلاشها ایجاد رضایت همه ذی نفعان است. در عمل در نقشه علمی #ذی_نفع کسانی هستند که به نوعی در فرآیند #سیاستگذاری حضور پیدا می کنند و به همین دلیل نقشه نتیجه چانه زنی کسانی است که در روند سیاست گذاری حضور داشتند ( به طور خاص اعضای شورای عالی انقلاب فرهنگی و کمیته های مرتبط). بنابراین نتیجه چنین فرآیندی نمی تواند از حیث محتوا و ساختار و امثال آن جامع و دقیق باشد و انتظارات افراد بیرونی را تامین نماید.
2⃣نقشه علم یک کشور باید بر اساس #نقشه_صنعت و #اقتصاد آن کشور تدوین شود حال آنکه از نظر روشی نه تنها نقشه در غیاب #سیاست_صنعتی کشور نوشته شده است بلکه در نقشه حکم شده است که سیاستهای صنعتی را باید بر اساس سیاستهای علمی تدوین کرد!!!
3⃣همچنین #سیاستهای_کلی #علم_و_فناوری کشور پس از تدوین نقشه ابلاغ شده است حال آنکه باید نقشه ذیل سیاستهای کلان تدوین می شد. گرچه از نظر نظری پذیرفتنی است که پس از ابلاغ، نقشه با سیاستهای کلی تطبیق داده شود لیکن از نظر عملی در صورتی که نقشه مسیر اجرایی را شروع کرده باشد که متناقض با سیاستهای کلی باشد برگرداندن آن مسیر چندان آسان نیست.
4⃣نقش و جایگاه اسناد پشتیبان نقشه و همچنین فرآیندهای طی شده برای تدوین آن با نسخه تصویب شده مبهم است. البته نویسنده اطلاع دارد که تقریبا بین اسناد پشتیبان و هم چنین رویه های طی شده ( نظیر کمیسیون ها و جلسات مشورتی و... ) با نسخه نهایی تصویب شده تناظر مستدلی و پیش بینی شده ای وجود ندارد لیکن حداقل می توان گفت که در صورت وجود این تناظر تبیین نشده است. بویژه روند حصول کمیت های تعیین شده در نقشه مبهم است.
⬅️بخش های آتی - نقدهای ساختاری و کیفی به گزاره های نقشه
https://telegram.me/taknevesht
✍بخش اول نقدهایی به روش تدوین و تصویب
1⃣روش تدوین نقشه جامع علمی یک روش چانه زنی و طبق ادبیات علمی مرسوم در مدیریت از الگوی سیاسی تبعیت کرده است. در این مدل محور همه تلاشها ایجاد رضایت همه ذی نفعان است. در عمل در نقشه علمی #ذی_نفع کسانی هستند که به نوعی در فرآیند #سیاستگذاری حضور پیدا می کنند و به همین دلیل نقشه نتیجه چانه زنی کسانی است که در روند سیاست گذاری حضور داشتند ( به طور خاص اعضای شورای عالی انقلاب فرهنگی و کمیته های مرتبط). بنابراین نتیجه چنین فرآیندی نمی تواند از حیث محتوا و ساختار و امثال آن جامع و دقیق باشد و انتظارات افراد بیرونی را تامین نماید.
2⃣نقشه علم یک کشور باید بر اساس #نقشه_صنعت و #اقتصاد آن کشور تدوین شود حال آنکه از نظر روشی نه تنها نقشه در غیاب #سیاست_صنعتی کشور نوشته شده است بلکه در نقشه حکم شده است که سیاستهای صنعتی را باید بر اساس سیاستهای علمی تدوین کرد!!!
3⃣همچنین #سیاستهای_کلی #علم_و_فناوری کشور پس از تدوین نقشه ابلاغ شده است حال آنکه باید نقشه ذیل سیاستهای کلان تدوین می شد. گرچه از نظر نظری پذیرفتنی است که پس از ابلاغ، نقشه با سیاستهای کلی تطبیق داده شود لیکن از نظر عملی در صورتی که نقشه مسیر اجرایی را شروع کرده باشد که متناقض با سیاستهای کلی باشد برگرداندن آن مسیر چندان آسان نیست.
4⃣نقش و جایگاه اسناد پشتیبان نقشه و همچنین فرآیندهای طی شده برای تدوین آن با نسخه تصویب شده مبهم است. البته نویسنده اطلاع دارد که تقریبا بین اسناد پشتیبان و هم چنین رویه های طی شده ( نظیر کمیسیون ها و جلسات مشورتی و... ) با نسخه نهایی تصویب شده تناظر مستدلی و پیش بینی شده ای وجود ندارد لیکن حداقل می توان گفت که در صورت وجود این تناظر تبیین نشده است. بویژه روند حصول کمیت های تعیین شده در نقشه مبهم است.
⬅️بخش های آتی - نقدهای ساختاری و کیفی به گزاره های نقشه
https://telegram.me/taknevesht
Telegram
سلام
taknevesht
به نام مردم ، به کام پزشکان 🇮🇷
✍به بهانه تصمیم خطرناک واگذاری #بیمه ها به #وزارت_بهداشت
1⃣یکی از مبناهای اصلی برنامه ریزی #وزیر_بهداشت متکی کردن حل مسائل #نظام_سلامت به منابع مالی بوده است. یعنی وزیر معتقد است که باید پول بیشتری خرج شود تا مشکلات نظام سلامت کشور که عمده ترینش پرداخت زیاد مردم است حل شود. معنی ساده این جملات این است که باید کس دیگری به جای مردم هزینه های نظام سلامت را بدهد و آن هم دولت است.
2⃣عمده هزینه نظام سلامت دستمزد #پزشک است. یعنی بخش عمده پولی که از جیب دولت و مردم به نظام سلامت تخصیص پیدا می کند به جیب عده قلیلی از #پزشکان می رود. این نوع #سیاست_گذاری از یک مبنای غربی نشات می گیرد که معتقد است منافع مردم از مسیر تامین منافع اقشار خاصی می گذرد. باید منافع سرمایه گذاران ، پزشکان و... را تامین کنیم تا منافع مردم تامین شود.
3⃣ یک منشا دیگر هزینه در نظام سلامت تجویزهای دارویی و تجهیزاتی پزشکان است. ما بیماران اطلاع چندانی از پزشکی نداریم هر چقدر و با هر هزینه ای که دکتر تجویز کند را باید بپرداریم. وقتی قرار شد اینها از جیب #دولت پرداخته شود دیگر شاخصی برای مدیریت این هزینه ها وجود ندارد و تجویزهای بی خود درمانی و تشخیصی شکل خواهد گرفت. همانطور که الان چنین هست.
4⃣یکی از کارکرد های بیمه مدیریت مسئله بالا است. بیمه باید به عنوان فردی آگاه از طرف #بیمار ناآگاه بر هزینه های درمان نظارت کند. گرچه بیمه های ما در این زمینه چندان توانمند نیستند. اما به هر حال این یک کارکرد مهم است.
5⃣جناب آقای وزیر بهداشت به عنوان یک ذی نفع بخش خصوصی و به عنوان یک پزشک تا جایی که می توانستند #تعرفه_های_پزشکی را افزایش داده اند؛ یعنی پول بیشتری را به جیب همکاران پزشک خود و بویژه فعالان #بخش_خصوصی ریخته است. دولت و بیمه ها توان پرداخت این هزینه را ندارند. دولت خیلی زود فهمید که این مدل طرح تحول راه به جایی نخواهد برد و فتیله آن را پایین کشید. بیمه ها هم از همان اول این را می دانستند. اما امروز وزیر بهداشت می خواهد با زور مجلس سهم دولت را گرفته و با گرفتن مدیریت بیمه ها مقاومت آنها در قبال پرداخت هزینه های اضافی بخش سلامت را بشکند .
6⃣ این روزها می شنویم که دولت در قبال بیمه ها تسلیم شده است. #رئیس_مجلس هم موافقت خود را با این موضوع اعلام کرده است. رئیس مجلس قبلا هم برای منافع #اتاق_واردات سنگ تمام را گذاشته بود و ظاهرا خیلی زود برای حمایت از منافع اقشار خاص همراه می شود. لیکن وظیفه داریم صریح بگوییم که دیر یا زود این تصمیم به فروپاشی اقتصاد نظام سلامت منتج خواهد شد و تنها قربانی آن مردم خواهند بود؛ چرا که مهاری بر هزینه های بخش سلامت نخواهد بود. تنها #ذی_نفع این تصمیم پزشکان و دارندگان بخش خصوصی خواهند بود.
7⃣نظام سلامت به کاهش هزینه و چه بسا مدیریت هزینه نیاز دارد. در استخر سوراخ هر چقدر آب بریزید فایده ندارد باید ابتدا سوراخ را بست. علاوه بر آن نظام سلامت به توجه ویژه به #پیشگیری نیاز دارد و با ارقامی خیلی کمتر از آنچه که امروز می شنویم می شود مقدار قابل توجهی از هزینه های نظام سلامت را کم کرد. اما این کارها متاسفانه پولی به جیب برخی نخواهد ریخت
مطلب مرتبط در #تک_نوشت : غلبه #درمان بر #پیشگیری چالش بنیادین #نظام_سلامت
https://telegram.me/taknevesht/97
به #تک_نوشت بپیوندید
https://telegram.me/joinchat/BMHdaT1YTXitS9wuZVGCFg
✍به بهانه تصمیم خطرناک واگذاری #بیمه ها به #وزارت_بهداشت
1⃣یکی از مبناهای اصلی برنامه ریزی #وزیر_بهداشت متکی کردن حل مسائل #نظام_سلامت به منابع مالی بوده است. یعنی وزیر معتقد است که باید پول بیشتری خرج شود تا مشکلات نظام سلامت کشور که عمده ترینش پرداخت زیاد مردم است حل شود. معنی ساده این جملات این است که باید کس دیگری به جای مردم هزینه های نظام سلامت را بدهد و آن هم دولت است.
2⃣عمده هزینه نظام سلامت دستمزد #پزشک است. یعنی بخش عمده پولی که از جیب دولت و مردم به نظام سلامت تخصیص پیدا می کند به جیب عده قلیلی از #پزشکان می رود. این نوع #سیاست_گذاری از یک مبنای غربی نشات می گیرد که معتقد است منافع مردم از مسیر تامین منافع اقشار خاصی می گذرد. باید منافع سرمایه گذاران ، پزشکان و... را تامین کنیم تا منافع مردم تامین شود.
3⃣ یک منشا دیگر هزینه در نظام سلامت تجویزهای دارویی و تجهیزاتی پزشکان است. ما بیماران اطلاع چندانی از پزشکی نداریم هر چقدر و با هر هزینه ای که دکتر تجویز کند را باید بپرداریم. وقتی قرار شد اینها از جیب #دولت پرداخته شود دیگر شاخصی برای مدیریت این هزینه ها وجود ندارد و تجویزهای بی خود درمانی و تشخیصی شکل خواهد گرفت. همانطور که الان چنین هست.
4⃣یکی از کارکرد های بیمه مدیریت مسئله بالا است. بیمه باید به عنوان فردی آگاه از طرف #بیمار ناآگاه بر هزینه های درمان نظارت کند. گرچه بیمه های ما در این زمینه چندان توانمند نیستند. اما به هر حال این یک کارکرد مهم است.
5⃣جناب آقای وزیر بهداشت به عنوان یک ذی نفع بخش خصوصی و به عنوان یک پزشک تا جایی که می توانستند #تعرفه_های_پزشکی را افزایش داده اند؛ یعنی پول بیشتری را به جیب همکاران پزشک خود و بویژه فعالان #بخش_خصوصی ریخته است. دولت و بیمه ها توان پرداخت این هزینه را ندارند. دولت خیلی زود فهمید که این مدل طرح تحول راه به جایی نخواهد برد و فتیله آن را پایین کشید. بیمه ها هم از همان اول این را می دانستند. اما امروز وزیر بهداشت می خواهد با زور مجلس سهم دولت را گرفته و با گرفتن مدیریت بیمه ها مقاومت آنها در قبال پرداخت هزینه های اضافی بخش سلامت را بشکند .
6⃣ این روزها می شنویم که دولت در قبال بیمه ها تسلیم شده است. #رئیس_مجلس هم موافقت خود را با این موضوع اعلام کرده است. رئیس مجلس قبلا هم برای منافع #اتاق_واردات سنگ تمام را گذاشته بود و ظاهرا خیلی زود برای حمایت از منافع اقشار خاص همراه می شود. لیکن وظیفه داریم صریح بگوییم که دیر یا زود این تصمیم به فروپاشی اقتصاد نظام سلامت منتج خواهد شد و تنها قربانی آن مردم خواهند بود؛ چرا که مهاری بر هزینه های بخش سلامت نخواهد بود. تنها #ذی_نفع این تصمیم پزشکان و دارندگان بخش خصوصی خواهند بود.
7⃣نظام سلامت به کاهش هزینه و چه بسا مدیریت هزینه نیاز دارد. در استخر سوراخ هر چقدر آب بریزید فایده ندارد باید ابتدا سوراخ را بست. علاوه بر آن نظام سلامت به توجه ویژه به #پیشگیری نیاز دارد و با ارقامی خیلی کمتر از آنچه که امروز می شنویم می شود مقدار قابل توجهی از هزینه های نظام سلامت را کم کرد. اما این کارها متاسفانه پولی به جیب برخی نخواهد ریخت
مطلب مرتبط در #تک_نوشت : غلبه #درمان بر #پیشگیری چالش بنیادین #نظام_سلامت
https://telegram.me/taknevesht/97
به #تک_نوشت بپیوندید
https://telegram.me/joinchat/BMHdaT1YTXitS9wuZVGCFg
🌎فهم از #حکمرانی - بخش چهارم
🌎درباره ویژگی کانونی یک #سیاست_گذار
1⃣روزگاری انتقاد می شد که چرا یک نفر که یک روز هم در #بخش_خصوصی کار نکرده است در جایگاه مسئول دولتی می نشیند و برای بخش خصوصی تصمیم می گیرد. اینک به روزگاری رسیده ایم که #وزیر_بهداشت سهامدار بخش خصوصی است، #وزیر_صنعت خود سابقه سهامداری ده ها شرکت را دارد، وزیر #آموزش_و_پرورش تعلقی به مشهور ترین #مدارس_غیرانتفاعی کشور دارد و .... اما نمی توانیم تصدیق کنیم که چنین وضعی برای کشور مفید است. به شدت بیم این را داریم که این تعلقات، منافع ملی را به سمت منافع خاصی سوق دهد.
2⃣در یک #حکمرانی خوب جدا باید سئوال کرد که لازم است وزیر و یا سیاستگذار تجربه عینی و عملی در آن بخش داشته باشد یا اینکه از او اولا و ابتدائا باید تجربه و تخصص حکمرانی را بخواهیم؟ همچنین باید سئوال کرد که آیا مقوله #ذی_نفع بودن با صاحب تجربه بودند قابل جمع است؟ یعنی می توان کاری کرد که یک فعال بخش خصوصی و صاحب سرمایه با حضورش در بخش دولتی ، منافع ملی راپیگیری نماید؟ مهمتر اینکه آیا کسی که از کف یک تجربه در #صنعت و یا #کشاورزی به سطح سیاست گذاری ارتقا پیدا می کند می تواند دید جامع داشته باشد و بخشی نگر نباشد و مثلا ابعاد فرهنگی را هم توجه کند ؟ بدیهی است که سیاست گذار نمی تواند صرفا نگاه بنگاهی داشته باشد.
3⃣واقع بینانه این است که حکمرانی و #سیاست_گذاری یک کار چند بعدی است. هم شناخت از کف میدان لازم دارد و هم نگاه کلان. اشراف به مبانی را هم می خواهد. نگاه چند بعدی فرهنگی سیاسی اجتماعی اقتصادی را هم لازم دارد. تسلط به دانش روز را هم نیاز دارد. باید منافع اقشار مختلف از مردم تا بخش خصوصی را هم توجه کند. واقعیت این است که سیاستگذار و افرادی که در منصب حکمرانی قرار دارند نمی توانند در همه این ابعاد تجربه و علم کسب کنند. این همه انتظار از یک نفر بجا نیست و به دلایل متعدد شدنی هم نخواهد بود. هم در ظرف زمان جا نمی شود و هم در ظرف وجود افراد!
@KHODJOOSH
4⃣بنابراین سیاستگذار لاجرم باید بخش هایی از نیازهای خود را از دیگران کمک بگیرد و سیاست گذاری به یک کار جمعی و نظام مند تبدیل می شود. اینک این سئوال مطرح می شود که کدام بعد از حکمرانی باید ویژگی و تجربه فرد باشد و کدام یک را می تواند پذیرفت که از تجربه و دانش دیگران استفاده نماید؟ آیا واقعا کانون قابلیت حکمرانی تجربه در بخش خصوصی است یا اشراف به مبانی #انقلاب_اسلامی یا تسلط به دانش روز یا فهم از حکمرانی و...؟
👈به #خودجوش بپیوندید👇👇👇
https://telegram.me/joinchat/BMHdaT1YTXitS9wuZVGCFg
🌎درباره ویژگی کانونی یک #سیاست_گذار
1⃣روزگاری انتقاد می شد که چرا یک نفر که یک روز هم در #بخش_خصوصی کار نکرده است در جایگاه مسئول دولتی می نشیند و برای بخش خصوصی تصمیم می گیرد. اینک به روزگاری رسیده ایم که #وزیر_بهداشت سهامدار بخش خصوصی است، #وزیر_صنعت خود سابقه سهامداری ده ها شرکت را دارد، وزیر #آموزش_و_پرورش تعلقی به مشهور ترین #مدارس_غیرانتفاعی کشور دارد و .... اما نمی توانیم تصدیق کنیم که چنین وضعی برای کشور مفید است. به شدت بیم این را داریم که این تعلقات، منافع ملی را به سمت منافع خاصی سوق دهد.
2⃣در یک #حکمرانی خوب جدا باید سئوال کرد که لازم است وزیر و یا سیاستگذار تجربه عینی و عملی در آن بخش داشته باشد یا اینکه از او اولا و ابتدائا باید تجربه و تخصص حکمرانی را بخواهیم؟ همچنین باید سئوال کرد که آیا مقوله #ذی_نفع بودن با صاحب تجربه بودند قابل جمع است؟ یعنی می توان کاری کرد که یک فعال بخش خصوصی و صاحب سرمایه با حضورش در بخش دولتی ، منافع ملی راپیگیری نماید؟ مهمتر اینکه آیا کسی که از کف یک تجربه در #صنعت و یا #کشاورزی به سطح سیاست گذاری ارتقا پیدا می کند می تواند دید جامع داشته باشد و بخشی نگر نباشد و مثلا ابعاد فرهنگی را هم توجه کند ؟ بدیهی است که سیاست گذار نمی تواند صرفا نگاه بنگاهی داشته باشد.
3⃣واقع بینانه این است که حکمرانی و #سیاست_گذاری یک کار چند بعدی است. هم شناخت از کف میدان لازم دارد و هم نگاه کلان. اشراف به مبانی را هم می خواهد. نگاه چند بعدی فرهنگی سیاسی اجتماعی اقتصادی را هم لازم دارد. تسلط به دانش روز را هم نیاز دارد. باید منافع اقشار مختلف از مردم تا بخش خصوصی را هم توجه کند. واقعیت این است که سیاستگذار و افرادی که در منصب حکمرانی قرار دارند نمی توانند در همه این ابعاد تجربه و علم کسب کنند. این همه انتظار از یک نفر بجا نیست و به دلایل متعدد شدنی هم نخواهد بود. هم در ظرف زمان جا نمی شود و هم در ظرف وجود افراد!
@KHODJOOSH
4⃣بنابراین سیاستگذار لاجرم باید بخش هایی از نیازهای خود را از دیگران کمک بگیرد و سیاست گذاری به یک کار جمعی و نظام مند تبدیل می شود. اینک این سئوال مطرح می شود که کدام بعد از حکمرانی باید ویژگی و تجربه فرد باشد و کدام یک را می تواند پذیرفت که از تجربه و دانش دیگران استفاده نماید؟ آیا واقعا کانون قابلیت حکمرانی تجربه در بخش خصوصی است یا اشراف به مبانی #انقلاب_اسلامی یا تسلط به دانش روز یا فهم از حکمرانی و...؟
👈به #خودجوش بپیوندید👇👇👇
https://telegram.me/joinchat/BMHdaT1YTXitS9wuZVGCFg
🌍فهم از #حکمرانی / بخش ششم
🌍برداشت هایی از اصول حکمرانی در غرب / بخش دوم
در بخش قبل گفته شد که غربی ها برای حکمرانی خود اصولی را تدوین کرده اند که کم و بیش در کتب علمی هم مطرح شده است. در سلسه نوشته هایی فهم های عامیانه تری از این حکمرانی ارائه می شود. یقینا منظور این نیست که باید حکمرانی #جمهوری_اسلامی هم بر این اصول استوار شود. مهم آن است که اصول حکمرانی جمهوری اسلامی روشن و از آن مسیر تکلیف کشور با این اصول تعیین شود:
3⃣ایفای نقش #نهادهای_صنفی و کاهش حداکثری رابطه مستقیم #دولت و #مردم. در غرب تلاش می شود نهادهایی واسط مردم و دولت شوند و مردم امورشان را مستقیما با دولت طرح نکنند و به تبع آن دولت را مقصر همه چیز ندانند. این نگاه به همراه فاصله گرفتن از #تصدی_گری منجر به ایفای نقش جدی نهادهای صنفی و انجمن ها و... در اداره کشورهای غربی شده است. بسیاری از امور توسط این نهادها رفع و رجوع می شود و بسیاری از تصمیمات به آنها واگذار شده است. در کشور ما هم الگوهایی مثل #نظام_پزشکی و #اتاق_بازرگانی و طرح مباحثی مثل #نظام_صنفی_معلمان و #نظام_صنفی_رسانه و... تلاشی برای الگو برداری از این نگاه است.
4⃣به رسمیت شناختن مقوله #ذی_نفع بودن. در غرب ذی نفعی به رسمیت شناخته شده است. یعنی به عنوان یک پیش فرض پذیرفته شده است که افراد ابتدا به دنبال منافع شخصی شان می روند و منافع یک عامل کلیدی در #تصمیم_گیری و تلاش افراد است. ذی نفعی در غرب هم به شکل مثبت و هم به شکل منفی به رسمیت شناخته شده است. به رسمیت شناختن ذی نفعی به شکل مثبت به این معنا است که در طراحی و برنامه ریزی به نفع افراد توجه می شود و این باور وجود دارد که نفع فردی افراد منجر به افزایش کارایی ایشان خواهد شد. بنابراین اگر کسی کارایی یک مجموعه را افزایش دهد علاوه بر حقوقش از پاداش متناسب با عملکرد هم بهره می برد و مثالهایی نظیر آن.
به رسمیت شناختن ذی نفعی به شکل منفی بدان معناست که مراقبت می شود تا نفع افراد مغایر بامنافع ملی نباشد. به همین دلیل است که #وزارت_بهداشت را به پزشکان نمی دهند. بر سوء استفاده از موقعیت های شغلی برای منافع فردی نظارت زیادی می کنند و...
👈به #خودجوش بپیوندید👇👇👇
https://telegram.me/joinchat/BMHdaT1YTXitS9wuZVGCFg
🌍برداشت هایی از اصول حکمرانی در غرب / بخش دوم
در بخش قبل گفته شد که غربی ها برای حکمرانی خود اصولی را تدوین کرده اند که کم و بیش در کتب علمی هم مطرح شده است. در سلسه نوشته هایی فهم های عامیانه تری از این حکمرانی ارائه می شود. یقینا منظور این نیست که باید حکمرانی #جمهوری_اسلامی هم بر این اصول استوار شود. مهم آن است که اصول حکمرانی جمهوری اسلامی روشن و از آن مسیر تکلیف کشور با این اصول تعیین شود:
3⃣ایفای نقش #نهادهای_صنفی و کاهش حداکثری رابطه مستقیم #دولت و #مردم. در غرب تلاش می شود نهادهایی واسط مردم و دولت شوند و مردم امورشان را مستقیما با دولت طرح نکنند و به تبع آن دولت را مقصر همه چیز ندانند. این نگاه به همراه فاصله گرفتن از #تصدی_گری منجر به ایفای نقش جدی نهادهای صنفی و انجمن ها و... در اداره کشورهای غربی شده است. بسیاری از امور توسط این نهادها رفع و رجوع می شود و بسیاری از تصمیمات به آنها واگذار شده است. در کشور ما هم الگوهایی مثل #نظام_پزشکی و #اتاق_بازرگانی و طرح مباحثی مثل #نظام_صنفی_معلمان و #نظام_صنفی_رسانه و... تلاشی برای الگو برداری از این نگاه است.
4⃣به رسمیت شناختن مقوله #ذی_نفع بودن. در غرب ذی نفعی به رسمیت شناخته شده است. یعنی به عنوان یک پیش فرض پذیرفته شده است که افراد ابتدا به دنبال منافع شخصی شان می روند و منافع یک عامل کلیدی در #تصمیم_گیری و تلاش افراد است. ذی نفعی در غرب هم به شکل مثبت و هم به شکل منفی به رسمیت شناخته شده است. به رسمیت شناختن ذی نفعی به شکل مثبت به این معنا است که در طراحی و برنامه ریزی به نفع افراد توجه می شود و این باور وجود دارد که نفع فردی افراد منجر به افزایش کارایی ایشان خواهد شد. بنابراین اگر کسی کارایی یک مجموعه را افزایش دهد علاوه بر حقوقش از پاداش متناسب با عملکرد هم بهره می برد و مثالهایی نظیر آن.
به رسمیت شناختن ذی نفعی به شکل منفی بدان معناست که مراقبت می شود تا نفع افراد مغایر بامنافع ملی نباشد. به همین دلیل است که #وزارت_بهداشت را به پزشکان نمی دهند. بر سوء استفاده از موقعیت های شغلی برای منافع فردی نظارت زیادی می کنند و...
👈به #خودجوش بپیوندید👇👇👇
https://telegram.me/joinchat/BMHdaT1YTXitS9wuZVGCFg