قصه پر غصه در الگوی #تشخیص و #تصمیم #مسئولان نظام 🇮🇷
✍چرا کار کارشناسی در کشور کم ثمر است؟
1⃣در حقیقت این یک مسئله جدی است که مسئولان در میان تعداد زیادی جرف چگونه قضاوت می کنند و چگونه خوب را از بد تشخیص می دهند. ما (بویژه اگر از جنس #کارشناس #محقق و استاد #دانشگاه و... باشیم) وقتی نظری را ارائه می کنیم تصورمان این است که نظر ما درست است . اگر از ما بپرسند چرا؟ می گوییم تحقیق کردیم، به #تجربیات_جهانی مراجعه کردیم ، با اصولی تطبیق داده ایم و از این جنس ادله. اما در کمال ناباوری مسئولان به ما خواهند گفت این هم یک نظر است. یا سئوال می پرسند از کجا بدانیم این نظر درست است؟
در حقیقت این سئوال مهم است که مسئولان چگونه به «تشخیص » می رسند و چگونه «تصمیم» می گیرند.
2⃣مهمترین عنصر تعیین کننده تشخیص مسئولان #اعتماد است. مسئولان نظر کسی را می پذیرند که به آن اعتماد دارند. این اعتماد عمدتا ناشی از شناخت قبلی از افراد است. حالا این شناخت یا ناشی از رابطه فردی و تایید سلامت افراد است و یا ناشی از رفاقت طولانی و هر چیز دیگری که اعتماد را ایجاد کند. اگر اعتماد برقرار شد فرمان تشخیص مسئول در دست این افراد است.
3⃣مهمترین اشکال این مسیر «#متخصص_پنداری» معتمدین است. اعتماد به افراد یک بحث است اما مهمتر این است که چرا این فرد را متخصص و کارشناس موضوع می دانند؟ اینجا اشکالات زیادی ایجاد می شود. به حکم تناسب رشته وی را متخصص می پندارند. مثلا چون پزشک است درباره طرح تحول سلامت از او سئوال می شود. و یا چون #استاد دانشگاه است و رشته اش تناسب دارد پس حتما صاحب نظر است و حتی چون سالیان در اداره مربوطه تجربه دارد می تواند کارشناس باشد.
4⃣اصل اشکال هم همین است . کارشناس پنداری. هر کسی که حقیقتا در موضوعی کار کرده باشد می دانند که مسائل بسیار گسترده و البته بسیار پیچیده اند. حتی استاد دانشگاه اگر مشخصا در آن موضوع تحقیق نکرده باشد به حکم تناسب رشته چیزی نمی تواند بگوید. همین طور سابقه کاری و... حتی اگر کارها اندکی قدیمی باشند دیگر بدرد نمی خورد. کارشناسی خودش یک کار به روز است.
5⃣اگر مسئولان از این مسیر به تشخیص نرسند، به #مشهورات عمل می کنند. یعنی اعتماد می کنند به افراد مشهور. مثلا اگر مشهور باشد که استاد تمام دانشگاه و یا دانشیاران با سواد تر از بقیه هستند، در جلسات تصمیم گیری و جلسه با #مسئولان_ارشد به همین قاعده عمل می کنند و #تریبون های مهم را به این افراد می دهند. مثلا اگر افرادی را #رسانه ها بزرگ کرده اند و یا حرف هایی را رسانه ها بزرگ کردند همین ها می شود ملاک عمل مسئولان. اگر یکی را رسانه ها آیت الله کردند، یکی دیگر را صاحب نظر. بعد از چند مدت رد پای این افراد را در نهادهای تصمیم ساز می بینید.
6⃣اگر بخواهم یک مثال ساده برای این غصه را بیان کنم بهترینش #طرح_تحول_سلامت است. گویا #وزیر_بهداشت سابقه #جهادی دارد و می گویند مرد خوبی است. #دولت هم مدتی روی آن غوغای رسانه ای کرد که کار خیلی مهمی شده است. #رسانه_ملی هم به همین دلایل آن را ضریب داد. نتیجه عملی اش این شد که تا عالی ترین سطوح کشور همین فضا را دنبال کردند و آن را تایید کردند و تشویق. هم ناشی از اعتماد و هم ناشی از مشهورات. در حالی که این طرح از نظر مفاهیم کاملا غلط و یک جنایت اقتصادی است و این روزها جو سنگین اعتماد و مشهورات آرام آرام کنار زده شده و دارد این مهم هویدا می شود.
7⃣همه این مشکل هم از این ناشی می شود که مسئولان «ممحض» در مسئله نمی شوند. در استخر مسئله شیرجه نمی زنند تا بفهمند چی به چی است. خودشان کارشناس نیستند و نمی خواهند هم بشوند چون وقت ندارند. در عمر مسئولیتشان فقط کار سیاسی کردند و نه کار کارشناسی؛ در نتیجه مسیر بالا را طی می کنند.
✳️بنابراین اینکه اگر قرار باشد حرفی در کشور پیش برود یا باید توسط افراد مورد اعتماد مسئولان باشد یا آن را در رسانه مشهور کنند. به همین راحتی کشور را به مسیرهای درست و یا غلط می رود. تکرار یک چرخه باطل. در سایر کشورها اول فرمان کشور را درست هدایت می کنند و بعد رسانه را برای توجیه و تبیین آن بکار می گیرند. اینجا برعکس است!
✍چرا کار کارشناسی در کشور کم ثمر است؟
1⃣در حقیقت این یک مسئله جدی است که مسئولان در میان تعداد زیادی جرف چگونه قضاوت می کنند و چگونه خوب را از بد تشخیص می دهند. ما (بویژه اگر از جنس #کارشناس #محقق و استاد #دانشگاه و... باشیم) وقتی نظری را ارائه می کنیم تصورمان این است که نظر ما درست است . اگر از ما بپرسند چرا؟ می گوییم تحقیق کردیم، به #تجربیات_جهانی مراجعه کردیم ، با اصولی تطبیق داده ایم و از این جنس ادله. اما در کمال ناباوری مسئولان به ما خواهند گفت این هم یک نظر است. یا سئوال می پرسند از کجا بدانیم این نظر درست است؟
در حقیقت این سئوال مهم است که مسئولان چگونه به «تشخیص » می رسند و چگونه «تصمیم» می گیرند.
2⃣مهمترین عنصر تعیین کننده تشخیص مسئولان #اعتماد است. مسئولان نظر کسی را می پذیرند که به آن اعتماد دارند. این اعتماد عمدتا ناشی از شناخت قبلی از افراد است. حالا این شناخت یا ناشی از رابطه فردی و تایید سلامت افراد است و یا ناشی از رفاقت طولانی و هر چیز دیگری که اعتماد را ایجاد کند. اگر اعتماد برقرار شد فرمان تشخیص مسئول در دست این افراد است.
3⃣مهمترین اشکال این مسیر «#متخصص_پنداری» معتمدین است. اعتماد به افراد یک بحث است اما مهمتر این است که چرا این فرد را متخصص و کارشناس موضوع می دانند؟ اینجا اشکالات زیادی ایجاد می شود. به حکم تناسب رشته وی را متخصص می پندارند. مثلا چون پزشک است درباره طرح تحول سلامت از او سئوال می شود. و یا چون #استاد دانشگاه است و رشته اش تناسب دارد پس حتما صاحب نظر است و حتی چون سالیان در اداره مربوطه تجربه دارد می تواند کارشناس باشد.
4⃣اصل اشکال هم همین است . کارشناس پنداری. هر کسی که حقیقتا در موضوعی کار کرده باشد می دانند که مسائل بسیار گسترده و البته بسیار پیچیده اند. حتی استاد دانشگاه اگر مشخصا در آن موضوع تحقیق نکرده باشد به حکم تناسب رشته چیزی نمی تواند بگوید. همین طور سابقه کاری و... حتی اگر کارها اندکی قدیمی باشند دیگر بدرد نمی خورد. کارشناسی خودش یک کار به روز است.
5⃣اگر مسئولان از این مسیر به تشخیص نرسند، به #مشهورات عمل می کنند. یعنی اعتماد می کنند به افراد مشهور. مثلا اگر مشهور باشد که استاد تمام دانشگاه و یا دانشیاران با سواد تر از بقیه هستند، در جلسات تصمیم گیری و جلسه با #مسئولان_ارشد به همین قاعده عمل می کنند و #تریبون های مهم را به این افراد می دهند. مثلا اگر افرادی را #رسانه ها بزرگ کرده اند و یا حرف هایی را رسانه ها بزرگ کردند همین ها می شود ملاک عمل مسئولان. اگر یکی را رسانه ها آیت الله کردند، یکی دیگر را صاحب نظر. بعد از چند مدت رد پای این افراد را در نهادهای تصمیم ساز می بینید.
6⃣اگر بخواهم یک مثال ساده برای این غصه را بیان کنم بهترینش #طرح_تحول_سلامت است. گویا #وزیر_بهداشت سابقه #جهادی دارد و می گویند مرد خوبی است. #دولت هم مدتی روی آن غوغای رسانه ای کرد که کار خیلی مهمی شده است. #رسانه_ملی هم به همین دلایل آن را ضریب داد. نتیجه عملی اش این شد که تا عالی ترین سطوح کشور همین فضا را دنبال کردند و آن را تایید کردند و تشویق. هم ناشی از اعتماد و هم ناشی از مشهورات. در حالی که این طرح از نظر مفاهیم کاملا غلط و یک جنایت اقتصادی است و این روزها جو سنگین اعتماد و مشهورات آرام آرام کنار زده شده و دارد این مهم هویدا می شود.
7⃣همه این مشکل هم از این ناشی می شود که مسئولان «ممحض» در مسئله نمی شوند. در استخر مسئله شیرجه نمی زنند تا بفهمند چی به چی است. خودشان کارشناس نیستند و نمی خواهند هم بشوند چون وقت ندارند. در عمر مسئولیتشان فقط کار سیاسی کردند و نه کار کارشناسی؛ در نتیجه مسیر بالا را طی می کنند.
✳️بنابراین اینکه اگر قرار باشد حرفی در کشور پیش برود یا باید توسط افراد مورد اعتماد مسئولان باشد یا آن را در رسانه مشهور کنند. به همین راحتی کشور را به مسیرهای درست و یا غلط می رود. تکرار یک چرخه باطل. در سایر کشورها اول فرمان کشور را درست هدایت می کنند و بعد رسانه را برای توجیه و تبیین آن بکار می گیرند. اینجا برعکس است!
به نام مردم ، به کام پزشکان 🇮🇷
✍به بهانه تصمیم خطرناک واگذاری #بیمه ها به #وزارت_بهداشت
1⃣یکی از مبناهای اصلی برنامه ریزی #وزیر_بهداشت متکی کردن حل مسائل #نظام_سلامت به منابع مالی بوده است. یعنی وزیر معتقد است که باید پول بیشتری خرج شود تا مشکلات نظام سلامت کشور که عمده ترینش پرداخت زیاد مردم است حل شود. معنی ساده این جملات این است که باید کس دیگری به جای مردم هزینه های نظام سلامت را بدهد و آن هم دولت است.
2⃣عمده هزینه نظام سلامت دستمزد #پزشک است. یعنی بخش عمده پولی که از جیب دولت و مردم به نظام سلامت تخصیص پیدا می کند به جیب عده قلیلی از #پزشکان می رود. این نوع #سیاست_گذاری از یک مبنای غربی نشات می گیرد که معتقد است منافع مردم از مسیر تامین منافع اقشار خاصی می گذرد. باید منافع سرمایه گذاران ، پزشکان و... را تامین کنیم تا منافع مردم تامین شود.
3⃣ یک منشا دیگر هزینه در نظام سلامت تجویزهای دارویی و تجهیزاتی پزشکان است. ما بیماران اطلاع چندانی از پزشکی نداریم هر چقدر و با هر هزینه ای که دکتر تجویز کند را باید بپرداریم. وقتی قرار شد اینها از جیب #دولت پرداخته شود دیگر شاخصی برای مدیریت این هزینه ها وجود ندارد و تجویزهای بی خود درمانی و تشخیصی شکل خواهد گرفت. همانطور که الان چنین هست.
4⃣یکی از کارکرد های بیمه مدیریت مسئله بالا است. بیمه باید به عنوان فردی آگاه از طرف #بیمار ناآگاه بر هزینه های درمان نظارت کند. گرچه بیمه های ما در این زمینه چندان توانمند نیستند. اما به هر حال این یک کارکرد مهم است.
5⃣جناب آقای وزیر بهداشت به عنوان یک ذی نفع بخش خصوصی و به عنوان یک پزشک تا جایی که می توانستند #تعرفه_های_پزشکی را افزایش داده اند؛ یعنی پول بیشتری را به جیب همکاران پزشک خود و بویژه فعالان #بخش_خصوصی ریخته است. دولت و بیمه ها توان پرداخت این هزینه را ندارند. دولت خیلی زود فهمید که این مدل طرح تحول راه به جایی نخواهد برد و فتیله آن را پایین کشید. بیمه ها هم از همان اول این را می دانستند. اما امروز وزیر بهداشت می خواهد با زور مجلس سهم دولت را گرفته و با گرفتن مدیریت بیمه ها مقاومت آنها در قبال پرداخت هزینه های اضافی بخش سلامت را بشکند .
6⃣ این روزها می شنویم که دولت در قبال بیمه ها تسلیم شده است. #رئیس_مجلس هم موافقت خود را با این موضوع اعلام کرده است. رئیس مجلس قبلا هم برای منافع #اتاق_واردات سنگ تمام را گذاشته بود و ظاهرا خیلی زود برای حمایت از منافع اقشار خاص همراه می شود. لیکن وظیفه داریم صریح بگوییم که دیر یا زود این تصمیم به فروپاشی اقتصاد نظام سلامت منتج خواهد شد و تنها قربانی آن مردم خواهند بود؛ چرا که مهاری بر هزینه های بخش سلامت نخواهد بود. تنها #ذی_نفع این تصمیم پزشکان و دارندگان بخش خصوصی خواهند بود.
7⃣نظام سلامت به کاهش هزینه و چه بسا مدیریت هزینه نیاز دارد. در استخر سوراخ هر چقدر آب بریزید فایده ندارد باید ابتدا سوراخ را بست. علاوه بر آن نظام سلامت به توجه ویژه به #پیشگیری نیاز دارد و با ارقامی خیلی کمتر از آنچه که امروز می شنویم می شود مقدار قابل توجهی از هزینه های نظام سلامت را کم کرد. اما این کارها متاسفانه پولی به جیب برخی نخواهد ریخت
مطلب مرتبط در #تک_نوشت : غلبه #درمان بر #پیشگیری چالش بنیادین #نظام_سلامت
https://telegram.me/taknevesht/97
به #تک_نوشت بپیوندید
https://telegram.me/joinchat/BMHdaT1YTXitS9wuZVGCFg
✍به بهانه تصمیم خطرناک واگذاری #بیمه ها به #وزارت_بهداشت
1⃣یکی از مبناهای اصلی برنامه ریزی #وزیر_بهداشت متکی کردن حل مسائل #نظام_سلامت به منابع مالی بوده است. یعنی وزیر معتقد است که باید پول بیشتری خرج شود تا مشکلات نظام سلامت کشور که عمده ترینش پرداخت زیاد مردم است حل شود. معنی ساده این جملات این است که باید کس دیگری به جای مردم هزینه های نظام سلامت را بدهد و آن هم دولت است.
2⃣عمده هزینه نظام سلامت دستمزد #پزشک است. یعنی بخش عمده پولی که از جیب دولت و مردم به نظام سلامت تخصیص پیدا می کند به جیب عده قلیلی از #پزشکان می رود. این نوع #سیاست_گذاری از یک مبنای غربی نشات می گیرد که معتقد است منافع مردم از مسیر تامین منافع اقشار خاصی می گذرد. باید منافع سرمایه گذاران ، پزشکان و... را تامین کنیم تا منافع مردم تامین شود.
3⃣ یک منشا دیگر هزینه در نظام سلامت تجویزهای دارویی و تجهیزاتی پزشکان است. ما بیماران اطلاع چندانی از پزشکی نداریم هر چقدر و با هر هزینه ای که دکتر تجویز کند را باید بپرداریم. وقتی قرار شد اینها از جیب #دولت پرداخته شود دیگر شاخصی برای مدیریت این هزینه ها وجود ندارد و تجویزهای بی خود درمانی و تشخیصی شکل خواهد گرفت. همانطور که الان چنین هست.
4⃣یکی از کارکرد های بیمه مدیریت مسئله بالا است. بیمه باید به عنوان فردی آگاه از طرف #بیمار ناآگاه بر هزینه های درمان نظارت کند. گرچه بیمه های ما در این زمینه چندان توانمند نیستند. اما به هر حال این یک کارکرد مهم است.
5⃣جناب آقای وزیر بهداشت به عنوان یک ذی نفع بخش خصوصی و به عنوان یک پزشک تا جایی که می توانستند #تعرفه_های_پزشکی را افزایش داده اند؛ یعنی پول بیشتری را به جیب همکاران پزشک خود و بویژه فعالان #بخش_خصوصی ریخته است. دولت و بیمه ها توان پرداخت این هزینه را ندارند. دولت خیلی زود فهمید که این مدل طرح تحول راه به جایی نخواهد برد و فتیله آن را پایین کشید. بیمه ها هم از همان اول این را می دانستند. اما امروز وزیر بهداشت می خواهد با زور مجلس سهم دولت را گرفته و با گرفتن مدیریت بیمه ها مقاومت آنها در قبال پرداخت هزینه های اضافی بخش سلامت را بشکند .
6⃣ این روزها می شنویم که دولت در قبال بیمه ها تسلیم شده است. #رئیس_مجلس هم موافقت خود را با این موضوع اعلام کرده است. رئیس مجلس قبلا هم برای منافع #اتاق_واردات سنگ تمام را گذاشته بود و ظاهرا خیلی زود برای حمایت از منافع اقشار خاص همراه می شود. لیکن وظیفه داریم صریح بگوییم که دیر یا زود این تصمیم به فروپاشی اقتصاد نظام سلامت منتج خواهد شد و تنها قربانی آن مردم خواهند بود؛ چرا که مهاری بر هزینه های بخش سلامت نخواهد بود. تنها #ذی_نفع این تصمیم پزشکان و دارندگان بخش خصوصی خواهند بود.
7⃣نظام سلامت به کاهش هزینه و چه بسا مدیریت هزینه نیاز دارد. در استخر سوراخ هر چقدر آب بریزید فایده ندارد باید ابتدا سوراخ را بست. علاوه بر آن نظام سلامت به توجه ویژه به #پیشگیری نیاز دارد و با ارقامی خیلی کمتر از آنچه که امروز می شنویم می شود مقدار قابل توجهی از هزینه های نظام سلامت را کم کرد. اما این کارها متاسفانه پولی به جیب برخی نخواهد ریخت
مطلب مرتبط در #تک_نوشت : غلبه #درمان بر #پیشگیری چالش بنیادین #نظام_سلامت
https://telegram.me/taknevesht/97
به #تک_نوشت بپیوندید
https://telegram.me/joinchat/BMHdaT1YTXitS9wuZVGCFg
خصوصی سازی یا دولتی بودن؟ مسئله این نیست!🇮🇷
✍به بهانه اظهارت وزیر محترم بهداشت درباره سوسیالیستی بودن تفکرات اداره دولتی #نظام_سلامت
✳️وزیر_بهداشت کسانی که معتقد به دولتی بودن نظام سلامت هستند را متهم به افکار #سوسیالیست ی کرده است!
حقیقت ان است که مشارکت دادن #بخش_خصوصی در نظام سلامت نه تنها اشکال ندارد بلکه فایده هم دارد. واقعا دولت کارهای مهمتری دارد و لازم نیست خودش #بیمارستان داری کند، پزشک و پرستار استخدام کند و بیمار درمان کند و... حتی دولت لازم نیست #مدرسه داری کند! امرور هر کسی که این وزارتخانه ها را بشناسد آرزو می کند که وزیر درگیر بیمارستان داری نباشد تا بتواند کارهای حقیقی این سیستم را انجام بدهد.
بنابراین باید بیمارستانها، مدارس و حتی دانشگاه ها مستقل بشوند. چه به شکل خصوصی اداره بشوند و چه به شکل هیات امنایی اداره بشوند، چه به شکل خرید خدمت به دولت ارائه خدمت بدهند و الگوهایی که به هر حال اسم آنها دولتی نیست.
✳️منتها دو مسئله دیگر مهم و حیاتی است که متاسفانه کلا مغفول است. اولین مسئله این است که #قانون_اساسی اجرا شود. یعنی آموزش برای مردم رایگان باشد. دسترسی به سلامت ارزان باشد و امثال این اهداف که در اینجا یک اختلاف نظر اساسی است. ما می گوییم اشکالی ندارد مدرسه و بیمارستان خصوصی باشد اما هزینه درمان و آموزش همه مردم را دولت به مدرسه و بیمارستان پرداخت کند و برای مردم هزینه ای نداشته باشد مثل همین الگوی خرید خدمت. برخی به این قائل نیستند و معتقدند باید به شکل حداکثری این خدمات پولی بشود و دولت صرفا هزینه قلیلی از اقشار کم درآمد را بدهد که این موضوع با قانون اساسی در تعارض است.
✳️دومین نکته مغفول توان #حکمرانی است. اساسا مسئله خصوصی یا دولتی نیست. مسئله این است که حکمرانی در چه شکلی بهتر صورت می گیرد. میدانیم که حکمرانی در وضع دولتی چندان قوی نیست اما باید دید که حکمرانی در وضع خصوصی بهتر خواهد شد یا نه ؟ اینجاست که ما با #وزیر_بهداشت و #آموزش_و_پرورش اختلاف نظر پیدا می کنیم و با #خصوصی_سازی با هر تعبیر آن مخالفیم. وزرای محترم باید این سئوال را جواب دهند که با خصوصی سازی این بخش ها آیا دولت توان حکمرانی کافی برای هدایت و نظارت بر بخش خصوصی جهت تامین منافع ملی دارد و یا خیر ؟
✳️خصوصی سازی در آمریکا مطلقا به ضعف حکمرانی منتج نشده است. اتفاقا خصوصی سازی کردند تا توان حکمرانی شان را افزایش دهند. بهترین نمونه اش هم همین #تحریم ها است. مهد خصوصی سازی طوری حکمرانی می کند که افراد کشورهای دیگر هم مجبور به پیروی از آنها شوند.
منتها در کشور ما برعکس است. الان که دولتی است حرف نظام و انقلاب در مدارس و دانشگاه ها و بیمارستانها پیش نمی رود چرا که توان حکمرانی دولت ضعیف است. ما در مسائل شفاف اقتصادی مثل #بانک نتوانستیم بخش خصوصی را مدیریت کنیم و در عوض بخش خصوصی حاکمیت را تسخیر کرده است. در این بخش ها که عمق فاجعه بیشتر است. هنوز که خصوصی سازی به طور جدی صورت نگرفته است صاحبان بیمارستانهای خصوصی و مدارس غیر انتفاعی حاکمیت را تسخیر کرده و منافع خودشان را پیگیری می کنند. وای به حال روزی که کلا خصوصی سازی صورت بگیرد.
✳️بنابراین روزی می توان #خصوصی_سازی را تجویز کرد که بتوان نشان داد توان حکمرانی دولت پس از خصوصی سازی افزایش می یابد. باید بتوان اثبات کرد حاکمیت سوار بر بخش خصوصی است و نه بخش خصوصی سوار بر حاکمیت. به نظر حقیر وزرای محترم یا از این نکته غفلت می کنند و یا خودشان را به ندانستن می زنند والا یک آدم دلسوز تن به فروختن حاکمیت به بخش خصوصی نمی دهد.
به #تک_نوشت بپیوندید
https://telegram.me/joinchat/BMHdaT1YTXitS9wuZVGCFg
✍به بهانه اظهارت وزیر محترم بهداشت درباره سوسیالیستی بودن تفکرات اداره دولتی #نظام_سلامت
✳️وزیر_بهداشت کسانی که معتقد به دولتی بودن نظام سلامت هستند را متهم به افکار #سوسیالیست ی کرده است!
حقیقت ان است که مشارکت دادن #بخش_خصوصی در نظام سلامت نه تنها اشکال ندارد بلکه فایده هم دارد. واقعا دولت کارهای مهمتری دارد و لازم نیست خودش #بیمارستان داری کند، پزشک و پرستار استخدام کند و بیمار درمان کند و... حتی دولت لازم نیست #مدرسه داری کند! امرور هر کسی که این وزارتخانه ها را بشناسد آرزو می کند که وزیر درگیر بیمارستان داری نباشد تا بتواند کارهای حقیقی این سیستم را انجام بدهد.
بنابراین باید بیمارستانها، مدارس و حتی دانشگاه ها مستقل بشوند. چه به شکل خصوصی اداره بشوند و چه به شکل هیات امنایی اداره بشوند، چه به شکل خرید خدمت به دولت ارائه خدمت بدهند و الگوهایی که به هر حال اسم آنها دولتی نیست.
✳️منتها دو مسئله دیگر مهم و حیاتی است که متاسفانه کلا مغفول است. اولین مسئله این است که #قانون_اساسی اجرا شود. یعنی آموزش برای مردم رایگان باشد. دسترسی به سلامت ارزان باشد و امثال این اهداف که در اینجا یک اختلاف نظر اساسی است. ما می گوییم اشکالی ندارد مدرسه و بیمارستان خصوصی باشد اما هزینه درمان و آموزش همه مردم را دولت به مدرسه و بیمارستان پرداخت کند و برای مردم هزینه ای نداشته باشد مثل همین الگوی خرید خدمت. برخی به این قائل نیستند و معتقدند باید به شکل حداکثری این خدمات پولی بشود و دولت صرفا هزینه قلیلی از اقشار کم درآمد را بدهد که این موضوع با قانون اساسی در تعارض است.
✳️دومین نکته مغفول توان #حکمرانی است. اساسا مسئله خصوصی یا دولتی نیست. مسئله این است که حکمرانی در چه شکلی بهتر صورت می گیرد. میدانیم که حکمرانی در وضع دولتی چندان قوی نیست اما باید دید که حکمرانی در وضع خصوصی بهتر خواهد شد یا نه ؟ اینجاست که ما با #وزیر_بهداشت و #آموزش_و_پرورش اختلاف نظر پیدا می کنیم و با #خصوصی_سازی با هر تعبیر آن مخالفیم. وزرای محترم باید این سئوال را جواب دهند که با خصوصی سازی این بخش ها آیا دولت توان حکمرانی کافی برای هدایت و نظارت بر بخش خصوصی جهت تامین منافع ملی دارد و یا خیر ؟
✳️خصوصی سازی در آمریکا مطلقا به ضعف حکمرانی منتج نشده است. اتفاقا خصوصی سازی کردند تا توان حکمرانی شان را افزایش دهند. بهترین نمونه اش هم همین #تحریم ها است. مهد خصوصی سازی طوری حکمرانی می کند که افراد کشورهای دیگر هم مجبور به پیروی از آنها شوند.
منتها در کشور ما برعکس است. الان که دولتی است حرف نظام و انقلاب در مدارس و دانشگاه ها و بیمارستانها پیش نمی رود چرا که توان حکمرانی دولت ضعیف است. ما در مسائل شفاف اقتصادی مثل #بانک نتوانستیم بخش خصوصی را مدیریت کنیم و در عوض بخش خصوصی حاکمیت را تسخیر کرده است. در این بخش ها که عمق فاجعه بیشتر است. هنوز که خصوصی سازی به طور جدی صورت نگرفته است صاحبان بیمارستانهای خصوصی و مدارس غیر انتفاعی حاکمیت را تسخیر کرده و منافع خودشان را پیگیری می کنند. وای به حال روزی که کلا خصوصی سازی صورت بگیرد.
✳️بنابراین روزی می توان #خصوصی_سازی را تجویز کرد که بتوان نشان داد توان حکمرانی دولت پس از خصوصی سازی افزایش می یابد. باید بتوان اثبات کرد حاکمیت سوار بر بخش خصوصی است و نه بخش خصوصی سوار بر حاکمیت. به نظر حقیر وزرای محترم یا از این نکته غفلت می کنند و یا خودشان را به ندانستن می زنند والا یک آدم دلسوز تن به فروختن حاکمیت به بخش خصوصی نمی دهد.
به #تک_نوشت بپیوندید
https://telegram.me/joinchat/BMHdaT1YTXitS9wuZVGCFg
🌎فهم از #حکمرانی - بخش چهارم
🌎درباره ویژگی کانونی یک #سیاست_گذار
1⃣روزگاری انتقاد می شد که چرا یک نفر که یک روز هم در #بخش_خصوصی کار نکرده است در جایگاه مسئول دولتی می نشیند و برای بخش خصوصی تصمیم می گیرد. اینک به روزگاری رسیده ایم که #وزیر_بهداشت سهامدار بخش خصوصی است، #وزیر_صنعت خود سابقه سهامداری ده ها شرکت را دارد، وزیر #آموزش_و_پرورش تعلقی به مشهور ترین #مدارس_غیرانتفاعی کشور دارد و .... اما نمی توانیم تصدیق کنیم که چنین وضعی برای کشور مفید است. به شدت بیم این را داریم که این تعلقات، منافع ملی را به سمت منافع خاصی سوق دهد.
2⃣در یک #حکمرانی خوب جدا باید سئوال کرد که لازم است وزیر و یا سیاستگذار تجربه عینی و عملی در آن بخش داشته باشد یا اینکه از او اولا و ابتدائا باید تجربه و تخصص حکمرانی را بخواهیم؟ همچنین باید سئوال کرد که آیا مقوله #ذی_نفع بودن با صاحب تجربه بودند قابل جمع است؟ یعنی می توان کاری کرد که یک فعال بخش خصوصی و صاحب سرمایه با حضورش در بخش دولتی ، منافع ملی راپیگیری نماید؟ مهمتر اینکه آیا کسی که از کف یک تجربه در #صنعت و یا #کشاورزی به سطح سیاست گذاری ارتقا پیدا می کند می تواند دید جامع داشته باشد و بخشی نگر نباشد و مثلا ابعاد فرهنگی را هم توجه کند ؟ بدیهی است که سیاست گذار نمی تواند صرفا نگاه بنگاهی داشته باشد.
3⃣واقع بینانه این است که حکمرانی و #سیاست_گذاری یک کار چند بعدی است. هم شناخت از کف میدان لازم دارد و هم نگاه کلان. اشراف به مبانی را هم می خواهد. نگاه چند بعدی فرهنگی سیاسی اجتماعی اقتصادی را هم لازم دارد. تسلط به دانش روز را هم نیاز دارد. باید منافع اقشار مختلف از مردم تا بخش خصوصی را هم توجه کند. واقعیت این است که سیاستگذار و افرادی که در منصب حکمرانی قرار دارند نمی توانند در همه این ابعاد تجربه و علم کسب کنند. این همه انتظار از یک نفر بجا نیست و به دلایل متعدد شدنی هم نخواهد بود. هم در ظرف زمان جا نمی شود و هم در ظرف وجود افراد!
@KHODJOOSH
4⃣بنابراین سیاستگذار لاجرم باید بخش هایی از نیازهای خود را از دیگران کمک بگیرد و سیاست گذاری به یک کار جمعی و نظام مند تبدیل می شود. اینک این سئوال مطرح می شود که کدام بعد از حکمرانی باید ویژگی و تجربه فرد باشد و کدام یک را می تواند پذیرفت که از تجربه و دانش دیگران استفاده نماید؟ آیا واقعا کانون قابلیت حکمرانی تجربه در بخش خصوصی است یا اشراف به مبانی #انقلاب_اسلامی یا تسلط به دانش روز یا فهم از حکمرانی و...؟
👈به #خودجوش بپیوندید👇👇👇
https://telegram.me/joinchat/BMHdaT1YTXitS9wuZVGCFg
🌎درباره ویژگی کانونی یک #سیاست_گذار
1⃣روزگاری انتقاد می شد که چرا یک نفر که یک روز هم در #بخش_خصوصی کار نکرده است در جایگاه مسئول دولتی می نشیند و برای بخش خصوصی تصمیم می گیرد. اینک به روزگاری رسیده ایم که #وزیر_بهداشت سهامدار بخش خصوصی است، #وزیر_صنعت خود سابقه سهامداری ده ها شرکت را دارد، وزیر #آموزش_و_پرورش تعلقی به مشهور ترین #مدارس_غیرانتفاعی کشور دارد و .... اما نمی توانیم تصدیق کنیم که چنین وضعی برای کشور مفید است. به شدت بیم این را داریم که این تعلقات، منافع ملی را به سمت منافع خاصی سوق دهد.
2⃣در یک #حکمرانی خوب جدا باید سئوال کرد که لازم است وزیر و یا سیاستگذار تجربه عینی و عملی در آن بخش داشته باشد یا اینکه از او اولا و ابتدائا باید تجربه و تخصص حکمرانی را بخواهیم؟ همچنین باید سئوال کرد که آیا مقوله #ذی_نفع بودن با صاحب تجربه بودند قابل جمع است؟ یعنی می توان کاری کرد که یک فعال بخش خصوصی و صاحب سرمایه با حضورش در بخش دولتی ، منافع ملی راپیگیری نماید؟ مهمتر اینکه آیا کسی که از کف یک تجربه در #صنعت و یا #کشاورزی به سطح سیاست گذاری ارتقا پیدا می کند می تواند دید جامع داشته باشد و بخشی نگر نباشد و مثلا ابعاد فرهنگی را هم توجه کند ؟ بدیهی است که سیاست گذار نمی تواند صرفا نگاه بنگاهی داشته باشد.
3⃣واقع بینانه این است که حکمرانی و #سیاست_گذاری یک کار چند بعدی است. هم شناخت از کف میدان لازم دارد و هم نگاه کلان. اشراف به مبانی را هم می خواهد. نگاه چند بعدی فرهنگی سیاسی اجتماعی اقتصادی را هم لازم دارد. تسلط به دانش روز را هم نیاز دارد. باید منافع اقشار مختلف از مردم تا بخش خصوصی را هم توجه کند. واقعیت این است که سیاستگذار و افرادی که در منصب حکمرانی قرار دارند نمی توانند در همه این ابعاد تجربه و علم کسب کنند. این همه انتظار از یک نفر بجا نیست و به دلایل متعدد شدنی هم نخواهد بود. هم در ظرف زمان جا نمی شود و هم در ظرف وجود افراد!
@KHODJOOSH
4⃣بنابراین سیاستگذار لاجرم باید بخش هایی از نیازهای خود را از دیگران کمک بگیرد و سیاست گذاری به یک کار جمعی و نظام مند تبدیل می شود. اینک این سئوال مطرح می شود که کدام بعد از حکمرانی باید ویژگی و تجربه فرد باشد و کدام یک را می تواند پذیرفت که از تجربه و دانش دیگران استفاده نماید؟ آیا واقعا کانون قابلیت حکمرانی تجربه در بخش خصوصی است یا اشراف به مبانی #انقلاب_اسلامی یا تسلط به دانش روز یا فهم از حکمرانی و...؟
👈به #خودجوش بپیوندید👇👇👇
https://telegram.me/joinchat/BMHdaT1YTXitS9wuZVGCFg
تلنگری به #وزیر_بهداشت
امروز صبح - جمعه بیست و هفت اسفند نود و پنج- دخترم را برای گوش درد به بیمارستان کودکان بندرعباس بردم.
یک #پزشک هم در #بیمارستان حضور نداشت؛ حتی در اورژانس. حتی یک پزشک عمومی٬متخصص پیش کش
کارکنان می گویند دانشجو ها هستند منتها کاری بلد نیستند.
بیمارستان - و نه کلینیک و مرکز درمانی و...- بدون پزشک برایم قابل تصور نیست، برای شما قابل تصور است؟ برای وزیر بهداشت چطور؟
قابل توجه #وزیر_بهداشت، اینجا مرکز استان است نه یک شهر دور افتاده و این بیمارستان در منطقه خوب شهر است و نه پایین شهر
قابل توجه #وزیر_بهداشت الان ایام سفر نوروزی است و بندرعباس یکی از مهمترین مقاصد مسافران است.
قابل توجه #وزیر_بهداشت تهرانی ها در هر ساعتی از شبانه روز به متخصص اطفال دسترسی دارند.
قابل توجه #وزیر_بهداشت #طرح_تحول_سلامت و پرداخت حقوق های کلان هم منجر به دسترسی بهتر مردم محروم به پزشکان نمی‌شود
قابل توجه #وزیر_بهداشت سخنان منتقدان در این چند سال را گوش کنید.
آقای وزیر
به جای چند صد سفر یک بار خانواده تان را به عنوان بیمار به مراکز درمانی مناطق محروم بفرستید تا بدانید چه خبر است.
آقای وزیر
لطفا مانع نقد کردن نظام سلامت توسط رسانه ها نشوید و فضای بسته ایجاد نکنید. برای کشور بهتر است.
🆘توضیح تکمیلی. از بیمارستان تماس گرفتند و اطلاعات تکمیلی را دریافت کردند. إن شاء الله هم علت موضوع روشن شود و هم راه حل عدم تکرار آن.
#وزیر_بهداشت
#قاضی_زاده_هاشمی
#طرح_تحول_سلامت
#تبعیض
#مناطق_محروم
#بدره
#فرماندار_بدره
عضویت در کانال
https://telegram.me/joinchat/BMHdaT1YTXitS9wuZVGCFg
https://www.instagram.com/p/BRvuUFOBtfTyCtY3AXC6f7GoFRAHHE6mySfH6o0/
امروز صبح - جمعه بیست و هفت اسفند نود و پنج- دخترم را برای گوش درد به بیمارستان کودکان بندرعباس بردم.
یک #پزشک هم در #بیمارستان حضور نداشت؛ حتی در اورژانس. حتی یک پزشک عمومی٬متخصص پیش کش
کارکنان می گویند دانشجو ها هستند منتها کاری بلد نیستند.
بیمارستان - و نه کلینیک و مرکز درمانی و...- بدون پزشک برایم قابل تصور نیست، برای شما قابل تصور است؟ برای وزیر بهداشت چطور؟
قابل توجه #وزیر_بهداشت، اینجا مرکز استان است نه یک شهر دور افتاده و این بیمارستان در منطقه خوب شهر است و نه پایین شهر
قابل توجه #وزیر_بهداشت الان ایام سفر نوروزی است و بندرعباس یکی از مهمترین مقاصد مسافران است.
قابل توجه #وزیر_بهداشت تهرانی ها در هر ساعتی از شبانه روز به متخصص اطفال دسترسی دارند.
قابل توجه #وزیر_بهداشت #طرح_تحول_سلامت و پرداخت حقوق های کلان هم منجر به دسترسی بهتر مردم محروم به پزشکان نمی‌شود
قابل توجه #وزیر_بهداشت سخنان منتقدان در این چند سال را گوش کنید.
آقای وزیر
به جای چند صد سفر یک بار خانواده تان را به عنوان بیمار به مراکز درمانی مناطق محروم بفرستید تا بدانید چه خبر است.
آقای وزیر
لطفا مانع نقد کردن نظام سلامت توسط رسانه ها نشوید و فضای بسته ایجاد نکنید. برای کشور بهتر است.
🆘توضیح تکمیلی. از بیمارستان تماس گرفتند و اطلاعات تکمیلی را دریافت کردند. إن شاء الله هم علت موضوع روشن شود و هم راه حل عدم تکرار آن.
#وزیر_بهداشت
#قاضی_زاده_هاشمی
#طرح_تحول_سلامت
#تبعیض
#مناطق_محروم
#بدره
#فرماندار_بدره
عضویت در کانال
https://telegram.me/joinchat/BMHdaT1YTXitS9wuZVGCFg
https://www.instagram.com/p/BRvuUFOBtfTyCtY3AXC6f7GoFRAHHE6mySfH6o0/
Instagram
M.tamhid
امروز صبح - جمعه بیست و هفت اسفند نود و پنج- دخترم را برای گوش درد به بیمارستان کودکان بندرعباس بردم. یک #پزشک هم در #بیمارستان حضور نداشت؛ حتی در اورژانس. حتی یک پزشک عمومی٬متخصص پیش کش کارکنان می گویند دانشجو ها هستند منتها کاری بلد نیستند. بیمارستان -…