✍️پارک دیسنی لند توکیو و نمازخانه
[ مربوط به خبر بالا]

🔴ژاپن، کشوری صنعتی که سالهایِ طولانی اقتصاد دوّم جهان بود و رفاهِ مردمانش را با صنعت تامین می کرد ، رغبت چندانی به باز کردن درهایش به روی دیگران نداشت . این بی رغبتی دلایل فرهنگی و تاریخی گوناگون داشته است. اما همین ژاپنِ #صنعتی ، در رقابتِ وحشتناک و میلیمتریِ دنیایِ امروز دارد می بیند که فحول عرصه صنعتش در حال زمین خوردن هستند و غولهایی همچون #توشیبا ، #پاناسونیک و #سونی در رقابت با اژدهایِ چین و صنعتگرانِ کره ای ، نفس کشیدنِ شان به شماره افتاده است. این ژاپن صنعتی ، از زمانی که این زنگ خطر در گوشش به صدا در آمده متوجه شده که باید در عرصه توریسم سرمایه گذاری جدی کند.

🔷ژاپن کشوری است که به رغمِ صنعتی بودن ، مردمانش عموماً روحیه سنتی دارند و "باز" (به مفهوم پذیرایِ فرهنگ هایِ دیگر بودن) نیستند. ولی همین ژاپنِ سنتی-صنعتی ، برای جذب توریست تا بدانجا می رود که در مرکز تفریحی همچون "دیزنی لند" توکیو ، نمازخانه برای توریست های مسلمان تدارک دیده شده است.

در فرودگاههای #توکیو (هاندا و ناریتا) و همچنین فرودگاه اصلی اوساکا (کانسای)، نمازخانه برای مسافران/توریست های مسلمان پیش بینی شده بود؛ اما همچنان که در تصویر فوق🔼 توضیح داده شده است، ایستگاه مرکزی "قطار" توکیو (که مرکز ثقل حمل و نقل ژاپن است) از دیروز اتاق کوچکی را به عنوان نمازخانه اختصاص داده است.

🔵بحث در اینجاست که برای جذب گردشگر و مهیا نمودن ملزوماتِ حضور توریست در کشور باید "جدی" بود.
اینکه چقدر جدی و واقعی این ملزومات را در نقاط کلیدی #گردشگری کشورمان طراحی کرده ایم محل سوال است.

🔴برخی معتقدند که سیاستگزاری هایِ سابق در ژاپن به نحوی نبوده که اساساً میل چندانی به گردشگر بوده باشد (آمار و عدد مشخصی برای این امر ندارم) اما همین کشور در مواجه با واقعیاتِ عینی دنیای امروز، سعی در تغییر رویکردهایش دارد.

🔵یک مثال دیگر در این بحث مناسب است. اینکه چقدر جدی با این موضوع گردشگری مواجه هستیم یا خیر. #توکیو دو فرودگاه دارد . فرودگاه #هاندا ( که معادل مهرآباد ما بود و برای پروازهای داخلی استفاده می شد) و فرودگاه #ناریتا (که معادل فرودگاه امام است و برای پروازههای خارجی) . حدود پنج سال پیش که ترمینال پروازهای خارجی برای فرودگاه هاندا افتتاح شد (یعنی همان که معادل مهرآباد بود) وزیر امور زیربنایی ژاپن مصاحبه ای کرد و توضیح داد که چرا برای این فرودگاهِ داخلی، ترمینال پروازِ خارجی زده اند؟ ایشان توضیحی با این مضمون داد که : در کشور بزرگ #چین ، سالانه رقم درشتی در گردشگری لاگژری (گردشگر ثروتمند/گرانقیمت) خرج می شود که عددی در حدود صدهزار نفر است. ما محاسبه کرده ایم که اگر سالانه ده درصد این رقم را هم به ژاپن بکشانیم (یعنی سالی حدود ده هزار گردشگرِ گران) ، پولی که برای توسعه فرودگاهِ هاندا هزینه کرده ایم سریعاً باز می گردد. هدف ما از این ترمینال جدید، تجار گردشگر چینی بوده است.

* * * * *
📌پی نوشت: ژاپن و چین ، چندان روابط خوبی با همدیگر نداشته اند و تاریخچه پرتنشی در روابطشان حاکم بوده و هست. از جمله اختلاف در مالکیت بعضی جزایر ژاپن. ولی برای گردشگران چینی، یک ترمینال جدید به هاندا منضم کردند. به مصداق فاعتبروا یا اولی الابصار...

https://t.iss.one/solseghalam

✍️درباره شرکت «سونی» – قسمت دوم
[به زمین خوردنِ غول ها – قسمت ششم]

🔴در ادامه بحث در خصوص شرکتِ #سونی و #گزارشهای_مالی آن، در این نوبت خوب است که نگاه کلی ای به احوال چندسالِ اخیر سونی و شرح کار این غول الکترونیک ژاپن داشته باشیم. این نگاهِ کلی به سونی ، تصویر روشن تری از این نامِ شناخته شده به ما می دهد و باعث می شود تا دیدِ مشخص تری از مفهومِ #ورشکستگی در این دست شرکت های با ابعادِ "مگا" در فن آوری را داشته باشیم.

علّتِ این دست نوشتار این است که واقعاً تا چند سال پیش تصویر خیلی خامی از مفهوم ورشکستگی داشتم و با قالبِ ذهنی ای که عمده رویدادها را وابسته به دلایل #سیاسی می دید، تصوّر روشنی از زمین خوردن بزرگانِ صنعت نداشتم. وقتی که در شهر دیترویت میشیگان از نزدیک دیدم هزاران خانه متروکه ای که صاحبانشان بعد از ورشکستگی #جنرال_موتورز ، آنها را رها و کوچ کرده بودند ، واقعاً باور کردم که مفهومِ ورشکست شدن جنرال موتورز یعنی چه؟ فتحِ یک شهر بدونِ شلیکِ گلوله . #دیترویت شهرِ صنعتِ خودرو آمریکا ، بنا به گزارش های رسمی، یک چهارمِ جمعیتش را بعد از ورشکستگی سال 2008 از دست داد. زمانی که از نزدیک کارخانه هایِ فولادِ تعطیل شدۀ آمریکایی را دیدم ، باور کردم که فولادِ چین چطور کمر فولادِ آمریکا را شکسته . آن زمان میشد متوجه شد که چرا مدیرانِ صنعت #فولاد ژاپنی احساس می کنند ورشکستگی بیخ گوششان است.

در این سلسله نوشتار ( که با بحث #توشیبا و #پاناسونیک و #تویوتا شروع شد) به مرورِ ابعادِ واقعیِ شرکت های ژاپنی می پردازیم. اینکه چقدر گردش مالی دارند و این گردش مالی معادلِ چیست؟ اینکه چند نفر پرسنل داشته و دارند؟ اینکه چه سالی تاسیس شده اند و ...

✳️اما بازگردیم به سونی.
در نوبت قبل گزارشهای مالی سونی و ابعاد سود و ضرر این شرکت مرور شد. اما چند گزاره دیگر راجع به #سونی:

-🔹 سونی 71 سال پیش ثبت شده است (در سال 1946. یعنی دقیقا بلافاصله بعد از #جنگ_جهانی دوم و از خاکستر جنگ برخاست).

-🔹 شرکت کارش را با 8 نفر کارمند و سرمایه 510 دلار در ساختمانی در #توکیو آغاز کرد.

-🔹 اولین نوار ضبط صوت در ژاپن توسط سونی ساخته شده است.

-🔹 تا دهه 90 میلادی و حتی تا اوایل 2000 سونی بسیار سودآور بوده است. بیشترین منبع سودِ سونی از محل پِلی استیشن بوده است!

-🔹شروع زنجیره بدبیاری های سونی از کی بوده است؟ از وقتی که رقبای جدی در بحث ساخت #پلی_استیشن به بازار آمدند و دو سه سالِ کم درآمد مصادف و منتهی شد به زمان وقوع سونامی و زلزله مارس 2011 #توهوکو (که آسیب های جدی به کشور ژاپن وارد کرد).

-🔹 در شرایطی که در سال 2000 سونی یک بازار 100میلیارد دلاری داشت، در انتهای 2011 ( یعنی نه ماه بعد از زلزله و سونامی توهوکو) سونی با یک بازار 18میلیارد دلاری مواجه بود.

-🔹 یکسال بعد از سونامی ، یعنی در سال 2012 ، سونی برای اولین بار اعلام کرد که 10هزار نفر از کارکنانش را #اخراج می کند. علت این اخراج گسترده، کم کردن #هزینه های شرکت بود. شرکتی که در سال مالی 2012 حدود 6میلیارد دلار ضرر داده بود. (گزارش بالا👆)

-🔹 1000 نفر از اخراجی ها، از قسمت موبایل سونی بودند(گویای اینکه چرا یکباره موبایل سونی در بازار ادامه نیافت).

-🔹 در سال 2013 سونی برای کاهش هزینه ها، "دفترِ آمریکای" خود را فروخت ( به قیمت حدودا یک میلیارد دلار)

-🔹 در سال 2014 برای اولین بار در گزارش های #مشاوران_سرمایه_گذاری اعلام شد که سونی محلِ خوبی برای سرمایه گذاری نیست (سودِ شرکت پایین است).

-🔹 در همان 2014 سونی باز 5000نفر دیگر از کارکنانش را اخراج کرد و اعلام کرد که دیگر روی #پی_سی کار نمی کند تا بتواند روی #موبایل و #تبلت متمرکز باشد.
- ....

✳️این ها گزاره های مربوط به اتفاقاتی در همین سالهای اخیر است. در مجاورت ما . از یکی از صاحب نام ترین غول های فن آوری . با صدها کارخانه و هزاران اختراع ثبت شده و تجربه ای طولانی در بازاریابی.

رویدادها به همین اندازه واقعی است. برای حضور و رقابت در دنیای فردا باید به مرور واقعیات بنشینیم. برنده شدن یا بازنده شدن ، برای هیچ یک کارت گارانتی ای صادر نشده است.

- 🔹برای پایان این گزارش تنها یک گزاره دیگر را هم مرور کنیم:

در سال 2016 سونی توانسته همچنان پنجمین تولید کننده تلویزیون در دنیا باشد. البته خوب است نامهای چهار تولید کننده قبلش را نیز ببینیم، سامسونگ (#کره- 48ساله)، ال.جی (#کره - 58ساله) ، تی.سی.ال ( #چین- 47ساله) ، هیسِنسه (#چین- 36ساله!).
کلاب رقابت های میلیمتری.

چشمِ خود تا به هم زنی ، بَرَدَت
تا کُلَه چرخ داده‌ای ، خورَدَت
#پروین_اعتصامی



https://t.iss.one/solseghalam

✍️آیا نخست وزیر ژاپن باید بعد از هر زلزله ای به منطقه برود؟
(ساختار مدیریت بحران ژاپن)

🖊محمدرضا اسلامی

🔹از جامِ بلا، و از انواع و اقسام مشکلات، نه جرعه ای، که به قدر وسع نصیب و بهره ای به خاک ژاپن رسیده است. از لرزشها و تکانهای شدید زمین گرفته، تا سیلیِ سخت طوفان، تا بوی گوگرد و خروش آتش فشان.

در همین یکسال گذشته، دوبار در ژاپن #طوفان آمد و فردای طوفان، #زلزله آمد! (لینک یادداشت در پی نوشت🔻 ) #کابینه درگیر مسائل طوفان در گوشه ای و زلزله در گوشه ای دیگر شد!

🔹اما آیا بعد از بحرانهای بزرگ، نخست وزیر در منطقه حاضر می شود؟

پاسخ این سوال آری یا خیر نیست. پاسخِ این سوال، سوالی دیگر است و آن اینکه:
«ساختار مدیریت بحران در ژاپن، چگونه است؟»

✔️جواب:

🔹ژاپنی ها پذیرفته اند که کشورشان [به تعبیر حافظ] از میانِ «جام مِی و خونِ دل» دومی را در «دایرۀ قسمت» نصیب داشته و لذا بر خلاف آمریکا که «سازمان مدیریت بحران فدرال» یا در اصطلاح «فیما»
FEMA
دارد، در ژاپن «وزیر مدیریت بحران» دارند و در زمان بروز بحران، این وزیرِ کابینه، در کنار نخست وزیر، متولی بحث مدیریت بحران هستند.

🔸در ساختاری که تعریف شده، «سه سطح» مدیریت بحران برای کشور طراحی شده. سطح اول شامل نخست وزیر و وزیرِ مدیریت بحران (#کابینه). سطح دوم شامل استاندار و مقامات استانی. سطح سوم شامل شهردار و مقامات شهرداری.

🔹زمانی که یک بحران بزرگ رخ می دهد (تعریفِ «بحران بزرگ» هم "مشخص" است) کابینه به فاصله سی دقیقه تشکیل جلسه می دهد و به موازات ستادِ بحرانِ استانی و شهرداری، آسیبهای وارد به کشور مورد بررسی قرار می گیرد.

🔸حضور مقاماتِ ارشد کشور در یک منطقه آسیب دیده، (معمولا) جز دردسر برای مقامات استانی چیزی به همراه نخواهد داشت. چرا که مقامات استانی به قدر کافی به مسایل منطقه اشراف دارند و وظیفه مقامات در #توکیو، پشتیبانی و حمایت است (و نه حضور در منطقه).
در بحث سیلِ هیروشیما و کشته شدن شهروندان هم اشاره کردم که #شینزو_آبه (نخست وزیر) چهار روز بعد از رانش زمین عازم منطقه شد (که البته به دلیل بد بودن هوا برگشت).

🔴دو نکته را در بحث مدیریت بحران در خاطر داشته باشیم:
یک- حضور نیروهای نظامی
دو- بحث رسانه ها در بحران

✔️🔹نظامی ها: بعد از سونامی و زلزله توهوکو شاهد حضور ارتش ژاپن در منطقه توهوکو بودم. (بر خلاف تصور ذهنی که گمان می کردم ژاپن #ارتش منسجم ندارد، ولی شاهد بودم که) حضور قوی ارتش با امکانات لجستیک بسيار گسترده اى که داشت، مدیریت منطقه را به دست گرفت و ضمن تامین امنیت، وظیفه مراحل اولیه امدادرسانی و گشودن راههای حمل ونقل و آواربرداری اولیه را داشت.

حضور نظامیان در منطقه بحران زده بسیارمهم است.

امکانات لجستیک و ماشین آلات نیروهای نظامی را کمتر ارگانی داراست. درواقع نیروهای نظامی بازوی استاندار و مقامات استانی در هنگام بحران خواهند بود. فعلا این بحث در ایران به سطح یک بحث رسانه ای و تصاویری از حضور فرمانده سپاه در آب، تقلیل داده شده است. (حال آنکه اهمیت حضور نیروهای نظامی، جای این دست شوخی ها و استهزاء ها را ندارد)
همکاری نظامی ها در کنار نیروهای #امداد_و_نجات بسیار مهم است.

✔️🔹رسانه: مسئله رسانه هم در روزگار ما فرق کرده.

دو رسانه داریم: یکی رسانه های رسمی (مثل شبکه های خبری و روزنامه ها) دومی موبایلهای دست مردم (فیس بوک و اینستاگرام و تلگرام و گرام های دیگر).

در لحظات بعد از بحران، اطلاع رسانی "لازم"، اما حفظ روحیه ملی لازمتر است. بارها نوشته ام که اگر کسی ساعتها هم وقت بگذارد در تمام وب، و وبسایت ها، یک عکس از یک جنازه ژاپنی در جریان سونامی #توهوکو (با بیست هزار کشته) یا سیل هیروشیما نخواهد یافت (عکسی اگر یافت شود نه در وبسایت های شبکه های خبری، بلکه در برخی وبلاگهای شخصی – عمدتا غیرژاپنی- است). ژاپنی ها شدیدا نسبت به مسئله نشان ندادن جنازه، و تخریب روحیه جمعی، حساس هستند.

🔷می دانم که مجددا بعد از این یادداشت افرادی متذکر خواهند شد که ژاپن و #ایران را نباید باهم مقایسه کرد. نخست وزیر ژاپن کجا و رئیس جمهور ایران کجا؟ و تذکراتی از این دست.

بحث اینجا، مقایسه نیست. همین "اصول" برای نپال هم صادق است. و برای ترکیه هم. و برای هر کشور دیگری که بخشی از کشور در جریان یک بحران، «مجروح» می شود.

- - - -
*تصویر: حضور شینزو آبه در کنار مقامات ارتش و محلی بعد از زلزله بزرگ در شهر آتسوما

@solseghalam

https://sites.google.com/site/mrezaeslamisite/_/rsrc/1554059158547/Home/abe2.jpg
▪️▪️▪️
📌پی نوشت:
✔️سوابق وزیر بحران فعلی را از وبسایت کابینه ژاپن می توانید در این لینک ملاحظه کنید:
https://japan.kantei.go.jp/97_abe/meibo/daijin/okonogi_hachiro.html
✔️لینك: رخداد همزمان زلزله و طوفان در ژاپن در سال گذشته میلادی🔻
https://t.iss.one/solseghalam/1371

✍️واکمن را یادمان هست؟!
(واکمن و رقص غولها)

🖊محمدرضا اسلامی

🔷چهل سال پیش در همین روزها (اوایل ماه جولای)، دستگاه قابل حمل برای پخش نوار کاست (سونی واکمن) عرضه شد. دستگاهی خاطره ساز و تکرار نشدنی که صنعت موسیقی را متحول کرد.

🔷آن روزها و آن ایام واکمن دار شدن(!) «رویدادی» بود و خریدن #واکمن برای یک نفر با مسرت و شادی همراه بود! نوروز 1373 بود که واکمن دار شدم. حادثه ای بود! اینکه می شد واکمن را با نوار کاست مورد علاقه ات درون کیف با خودت از منزل جابجا کنی. اوه چه رویایی بود... آن روزها مثل این روزها نبود که هر کسی در کفِ دست خود با لمس یک صفحه، می تواند هم موسیقی بشنود هم تلفن بزند هم اسکایپ داشته باشد و هم دوربین عکاسی و «هم» خیلی هم های دیگر! واکمن در آن روزها برای خودش کسی بود؛ پدیده ای بود.

🔷نام واکمن و اساسا نام #سونی برای بسیاری از افراد، خاطره های بسیاری به همراه دارد. چه بسیاری که آن سالها برنامه «دیدنیها» با صدای گرم (و اجرای به یادماندنی) جلال مقامی را از تلویزیونهای #سونی می دیدند. چه خاطره ها که با ضبط صوتهای سونی داشتیم. سونی، از واکمن گرفته تا بسیاری محصولات دیگرش، با زندگی آن روزهای ما گره خورده بود.

✅راستی احوال سونی چطور است؟!

احوال سونی، خوب نیست😔 این پاسخِ خلاصه و مجمل به پرسش بالاست. سونی، زمانی قله نشینِ عرصه تولید محصولات الکترونیکی بود و در تار و پود بازرگانی دنیا، ریشه دوانده بود. این قله نشینی ادامه داشت تا روزهایی که لب تاب سونی وایوو
VAIO
بر روی میز کار بسیاری از مهندسین و بازرگانان کشور ما (و سایر کشورها) بود. حتی خاطرتان اگر باشد تا همین چند سال پیش، تبلت و #موبایل_سونی هم در دستها بود و در خیابان جمهوری جزء عزیز دردانه های بازار موبایل محسوب می شد. ولی چطور شد که یکباره لب تاب سونی کمرنگ شد و موبایل سونی، نابود شد؟!

✅قصّه سونی:

خوب است داستان سونی را با هم مرور کنیم. سونی زمانی غول الکترونیک دنیا بود ولی این غول عرصه فنآوری در میانه رقص فیلها، با زانو به زمین خورد و حتی نزدیک بود کمرش هم بشکند. قصه چیست؟

-🔹 سونی 73 سال پیش ثبت شده است (در سال 1946. یعنی دقیقا بلافاصله بعد از #جنگ_جهانی دوم و از خاکستر جنگ برخاست)

-🔹 شرکت کارش را با 8 نفر کارمند و سرمایه 510 دلار در ساختمانی در #توکیو آغاز کرد

-🔹 اولین نوار ضبط صوت در ژاپن توسط سونی ساخته شده است

-🔹 تا دهه 90 میلادی و حتی تا اوایل 2000 سونی بسیار سودآور بوده است. (با انبوهی از اختراعات) بیشترین منبع سودِ سونی از محل پِلی استیشن بوده است!

-🔹شروع زنجیره بدبیاری های سونی از کی بوده است؟ از وقتی که رقبای جدی در بحث ساخت #پلی_استیشن به بازار آمدند و دو سه سالِ کم درآمد مصادف و منتهی شد به زمان وقوع سونامی و زلزله مارس 2011 #توهوکو (که آسیب های جدی به کشور ژاپن وارد کرد)

-🔹 در شرایطی که در سال 2000 سونی یک بازار 100میلیارد دلاری داشت، در انتهای 2011 ( یعنی نه ماه بعد از زلزله و سونامی توهوکو) سونی با یک بازار 18میلیارد دلاری مواجه بود

-🔹یکسال بعد از سونامی ، یعنی در سال 2012 ، سونی برای اولین بار اعلام کرد که 10هزار نفر از کارکنانش را #اخراج می کند. علت این اخراج گسترده، کم کردن #هزینه های شرکت بود. شرکتی که در سال مالی 2012 حدود 6میلیارد دلار ضرر داده بود. (گزارش مالی+)

-🔹 1000 نفر از اخراجی ها، از قسمت #موبایل_سونی بودند (گویای اینکه چرا یکباره موبایل سونی در بازار ادامه نیافت)

-🔹 در سال 2013 سونی برای کاهش هزینه ها، "دفترِ آمریکای" خود را فروخت😱 ( به قیمت حدودا یک میلیارد دلار)

-🔹 در سال 2014 برای اولین بار در گزارش های #مشاوران_سرمایه_گذاری اعلام شد که سونی محلِ خوبی برای سرمایه گذاری نیست (سودِ شرکت پایین است)

-🔹 در همان 2014 سونی باز 5000نفر دیگر از کارکنانش را اخراج کرد و اعلام کرد که دیگر روی #پی_سی کار نمی کند تا بتواند روی #موبایل و #تبلت متمرکز باشد

....
✅قصه سونی، قصۀ «واقعیتها»ست. واقعیتهای دنیای امروز. دنیایی که قله نشین بودن، برای کسی یا شرکتی، به مفهوم تضمینِ با مغز به زمین نخوردن، نیست. رویدادها به همین اندازه «واقعی» است. برای حضور و رقابت در دنیای امروز باید به مرور واقعیات نشست و نه #آرزو ها. برنده شدن یا بازنده شدن ، برای هیچ یک کارت گارانتی ای صادر نشده است.

- 🔹برای پایان این گزارش تنها یک گزاره دیگر را هم مرور کنیم:

در سال 2016 سونی توانسته (به زحمت) همچنان پنجمین تولید کننده تلویزیون در دنیا باشد. البته خوب است نامهای چهار تولید کننده قبلش را نیز ببینیم، سامسونگ (#کره- 49ساله)، ال.جی (#کره - 59ساله) ، تی.سی.ال ( #چین- 49ساله) ، هیسِنسه (#چین- 37ساله! کم سن تر از واکمن!)

کلابِ رقابت های میلیمتری.
+
چشمِ خود تا به هم زنی، بَرَدَت
تا کُلَه چرخ داده‌ای، خورَدَت
#پروین_اعتصامی

@solseghalam

✍️ماجرای بنزین

✔️🔹یک- آقای موتوهیکو هاکانو، استاد مهندسی زلزله دانشگاه توکیو در مراسم بازنشستگی/تقدیر ی که دانشگاه توکیو برایش برگزار کرد یک جلد کتاب "زلزله به بیان ساده" به شرکت کنندگان تقدیم کرد. کتاب، شامل ۳۵۰ تصویر از زلزله های مختلف دنیاست که موتوهیکو طی چهل سال از آنها بازدید کرده بود و برای هر تصویر، یک پاراگراف، شرح نوشته بود.

در میان تمام آن تصاویر، یک عکس بیش از همه در خاطرم ماندگار شد. موتوهیکو تصویری از شهر بلگراد در اروپا را انتخاب کرده بود و نوشته بود که:

- این تصویری از شهر زیبای بلگراد است. سازه ای که در این تصویر می بینید در اثر زلزله دچار آسیب شد. ولی خوشبختانه در جریان (آن) زلزله کسی از شهروندان، کشته نشد. اما دریغ است که در همین شهر (مدتی بعد) در جنگهای داخلی یوگوسلاوی صدها نفر کشته شدند.
در جنبایی(حرکت) گسلهای طبیعت، انسانی کشته نشد ولی در تنش میان خودِ انسانها، چه عمرها که بر باد رفت.

✔️🔹دو- با وجود گذشت چندین روز از شوک ماجراهای اخیر، همچنان بهت زده هستیم و نوشتن درباره مسائل اخیر ملال آور است. یک اقدام ضروری، در زمانی نادرست و با روشی نادرست تر (شوک ناگهانی)، باعث شد کشور بیش از #زلزله_کرمانشاه یاحتی #سیل_گلستان، آسیب ببیند.

✔️🔹سه- از لحظه خروج از ایران، برخی چیزها به شکل پررنگی با انسان همراه می شود. یکی از آنها، ماجرای بنزین است. دوران دانشجویی در ژاپن تا سه سال ماشین نداشته و مسائل یک فرزند نوزاد و جابجایی و مقتضیاتش را سعی می کردم با دوچرخه و قطار و حمل ونقل عمومی سامان دهم‌. اززمانی که امکان خرید ماشین فراهم شد (قیمت خرید خودرو در کشور تویوتا و هوندا و مزدا و.‌..قابل تحمل است) مسئله ی پر کردن یک باک بنزین همیشه "ماجرا" بود. هربار، و هر نوبت می گفتم بالاخره روزگاری تمام خواهد شد این عمرِ زندگی دانشجویی و این فوبیای باک بنزین هم تمام خواهد گشت. حکایتِ:

بگذرد این روزگار تلخ تر از زهر

اما نشد! دوره پسادکترا در دانشگاه کلمسون با یک قرارداد دوساله به مبلغ صدهزاردلار استخدام دانشگاه شدم‌. موضوع قرارداد، تهیه یک سری الگوریتم و کدهای متلب برای مدلسازی رفتار سازه در انفجار بود. در تمام مدت کار در آن دانشگاه، همچنان پُر کردن یک باک بنزین، مساله بود و ماجرا برقرار. گویی حکایت کلام حافظ که

ماجرای من و معشوق مرا پایان نیست/
هر چه آغاز ندارد، نپذیرد انجام

آن دوران هم گذشت و به دعوت مهندسین مشاوری که طراحی سازه هایی همچون برج خلیفه دبی را انجام داده به کالیفرنیا آمدم‌. خوشدل از اینکه احوال دگرگون شد و (به تعبیر مولوی) آمد روزگارِ نو.

روزگار محدودیتهای دانشجویی و کار دردانشگاه به سر رسیده و ماجرای بنزین تمام خواهد شد. اما همان اولین روز، مشاهده پمپ بنزین با این شوک همراه بود که قیمت یک گالن بنزین در کالیفرنیا حدودا بیش از دوبرابر یک گالن بنزین در کارولینای جنوبی است.
یک دلار وهشتاد سنت تبدیل شده به حدود چهاردلار برای یک گالن.

لذا یک باک از همان ماشینی که در کارولینای جنوبی باحدود سی دلار پر می شد نیازبه حدود هفتاددلار پول داشت.

✔️🔹چهار- طی بحثهایی که سال گذشته درکانال درباره بنزین داشتم، تا حرف از قیمت بنزین می شد بلافاصله دوستان پیام می دادند که مسئله قیمت بنزین "متناسب با حقوق" است. وقتی حقوق شهروند به دلار است این رقم برای بنزین زیاد نیست؛ اما "واقعیت زندگی" (حتی برای یک مهندس ارشد در صنعت) این است که هست!

برای "بخش بسیار وسیعی" از جامعه آمریکایی، هفتاد/هشتاد دلار رقم قابل توجهی است. چنین نیست که چون (مثلا درکالیفرنیا) حقوقها بالاست، پرداخت این رقم برای شهروند ناچیز باشد.
در کشوری که حدود بیست وپنج درصد حقوق، صرف مالیات وبیمه می شود، قیمت بنزین یک آیتم "قابل تامل" در هزینه های خانوار است.

✔️🔹پنج- در بحث مصرف سوخت، قبلا هم بحث شد که خلوتی خیابانهای #توکیو یا قابل تردد بودن خیابانهای منهتن نیویورک فقط به دلیل قیمت بالای بنزین یا "وجود شبکه مترو" نیست‌. قیمت بالای «یک ساعت پارکینگ» در این شهرها، یک عامل بازدارنده مهم است که (مثلا) آقای مهندس هامبورگر مهندس ارشد شرکت SGH(که از برترین طراحان سازه دنیاست و می تواند با رقم یک باک بنزین هفتاد-هشتاد دلاری کنار بیاید) برای "هر روز" پارک ماشین در کنار دفترکارش پنجاه/شصت دلار قبض پارکینگ پرداخت نکند.
نه قیمت بنزین را دولت تعیین کرده و نه #پارکینگ را. هردو را «بازار» مشخص کرده.

✔️🔹شش- اصلاح قیمت بنزین به این شکل "پرهزینه" و "باروش غلط" (بدون لحاظ کردن شرایط جامعه ای که در دوسال اخیر متحمل شوکهای اقتصادی شدید شده) ممکن است باعث شود دولتهای دیگر هم دست و دلشان بلرزد و از اصلاح این دیوار کج، هراسان باشند. بی تدبیری باعث اینهمه هزینه به کشور شد.

روزهای تلخی گذشت. زلزله و سیل هم به ما این میزان آسیب نمی زند که اجرای غلط یک طرح.
@solseghalam

✍️کرونا و فیلم بابِل

🖊محمدرضا اسلامی

🔹 در این روزها، دیدن فیلم بابِل (نامزد/برنده اسکار ۲۰۰۶، ساخته الخاندرو گونزالس با بازی #برد_پیت و سرکار خانم کیت بِلنشت) طعم و مفهوم تازه ای دارد.

⭕️ داستان فیلم (بدون اسپویل)

ریچارد و سوزان یک زوج توریست هستند که در غم از دست دادن فرزند سومشان به روستایی در حومهٔ مراکش سفر می‌کنند که بیشتر با یکدیگر باشند. اما در مراکش دو پسر با اسلحهٔ پدرشان اتوبوسی را که آن دو از مسافران آن هستند نشانه می‌روند و سوزان به‌شدت زخمی می‌شود...

یک حادثه، چهار گروه آدم را درگیر می کند: چوپان مراکشی، دو توریست آمریکایی، یک دختر کر ولال ژاپنی و پدرش، و یک مادر مکزیکی و فرزندش!

بابل در ۲۰۰۶ به بیان «اتصال» و «پیوستگیِ جامعه بشری» پرداخت.

این داستان ساده در سال ۲۰۰۶ قصد داشت تلنگری به جامعه انسان بزند که: ایهاالناس ما بهم پیوسته ایم! به هم متّصلیم! جدا نیستیم. #رنج یک ماهیت سیال است و میان آدمها متوقف نمی شود. رنج در‌گردش خواهد بود و گمان نکنید که به تعبیر حافظ "بهره" ای (یا به تعبیر میرشکاک "حوالتی" ) از رنجِ انسانِ دیگر، نصیب "تو" نخواهد شد!

⭕️ گردش رنج؟!

آری! این مفهوم که درد و رنج بشری «محدود به یک جغرافیا» نمی ماند و گلوله ای که در توکیو در تفنگی وارد می شود می تواند در مراکش جان توریستی از آمریکا را بستاند(!) در یک داستانِ ساده در یک فیلم گنجانده شده.

کارگردان و نویسنده فیلم بابل شاید گمان نمی کردند که روزی روزگاری نقشِ گلوله و فشنگ در آن فیلم را، ویروس چینی #کرونا بازی کند.

مفهومی به غایت عمیق، در "داستانی ساده" روایت شده است. مفهوم بهم پیوستگی ما آدمها به هم‌. در فیلم بابل بخشی از ماجرا در #توکیو می گذرد و در این ماجرای#کرونا هم دیدیم که یکی از چیزهایی که هوا شد، #المپیک_توکیو بود.

ویروس چینی به همه ما این مفهومِ بهم پیوستگی جامعه انسانی را چشاند. از فلان کشیش در واتیکان ایتالیا تا فلان شاهزاده در قصر باکینگهام لندن تا فلان پروفسورِ نشسته در پژوهشگاه زلزله توکیو، همه چشیدند آنچه که گمان می کردند قرار است فقط در "یک گوشه عالم" رخ دهد. خیر! دامان همه را در بر گرفت!

دخترِ لال ژاپنی، و رنجی که هر روز می کشد، به #توکیو محدود نخواهد ماند!

⭕️ ژاپن، جایی است که اساسا انسانها کمتر از متعارفِ مردمِ دیگر کشورها سخن می گویند. و دختر لال ژاپنی، یک نماد است. در کشوری که "انسان" کم حرف می زند، کارگردان یک نفر را مقابل چشمان دوربین می نشاند که همان چند کلمه حرف را هم نمی تواند بزند!
و یضیقُ صدری و لا یَنطلقُ لِسانی!

#ژاپن سرزمین رنج است. این را بارها نوشته ام. سرزمینی که انسان با کار زندگی می کند و با کار می خوابد و با کار بر می خیزد. ولی انسانِ ژاپنی اهل سخن گفتن از رنجهایش نیست. از همان کودکستان بچه را اینجور تربیت می کنند. دخترِ لال ژاپنی، یعنی رنج و سکوتِ مضاعف، در سرزمین رنج و سکوت!

⭕️ آل احمد تعبیری دارد که می گوید: شاخکهای هنرمندان حساستر از شاخکهای مردم عادی است و همین حساس بودن است که باعث می شود هنرمند بیش از دیگر مردم "حس" کند. بابِل هشدارِ هنرمند است (بود) به جامعه جهانی که ایهاالناس ما بهم وصلیم!

#کرونا، یک سیلی بود به صورت جامعه انسان مدرن که گمان می کرد اگر خود را در خانه های مستحکم و در شبکه های مالی زاینده قرار دهد (همان که پسر نوح می گوید: إِلىٰ جَبلٍ یَعصِمُنی؛ می روم برروی کوهی که مرا حفظ می کند!) از همه بلایا مصون خواهد بود. اما خیر! #کرونا نشان داد که هیچ حدّ و مرزی بر مصونیت نیست. ویروس، مرض و مریضی، وقتی در یک نقطه فراگیر شُد تا بلندایِ قلّه ی آن کوهِ رفیعی که "تو" هم بر فراز آن نشسته ای خواهد آمد و یقه ات را خواهد گرفت!

⭕️ کرونا، اولین باری است که انسان، هیچ قلعه ای برای مصونیت و محفوظ ماندن ندارد! آن جبل و کوه بلندی که پسر نوح می خواست بر آن بنشیند و مصون بماند، برای هیچ کسی موجود نیست. تو سناتور آمریکایی یا ژنرال روسی یا زلزله شناس ژاپنی حتی اگر در خانه هم #بست بنشینی، بحران اقتصادی کرونا از لای درب خانه ات رد خواهد شد، و تبِ بی دستمال کاغذی شدن یا بی بنزین ماندنِ باک ماشین را بر جانت خواهد کشاند.

کرونا، حرفی را زد که هنرمند با #فیلم_بابل نتوانست به صدای بلند در گوش بشر بخواند. بابل در اسکار و کَن دیده شد، ولی چه فایده! کسی باور نداشت که #ویروس_فقر یا #ویروس_تنهایی ... از توکیو تا صحرای مراکش راه می رود! ولی کرونا ثابت کرد که بله می رود! و رفت. کرونا و بحران اقتصادی اش، از لای دربهای قطور منازل ثروتمندان عالم هم عبور کرده، و یک لحظه، یک "آن" ، یک سیلی به صورت انسان نواخته که:

حِصن حصینی نیست. قلعه های ذهنی ات، همه کشک است. غرور همه تان را باهم خرد می کنم!

#فیلم_دیدن
#کرونا

@solseghalam
▪️▪️▪️

📌پی نوشت: فیلم برای در منزل دیدن همراه با کودکان، مناسب نیست.

✍️ شینزو آبه چه بلایی بر سر ژاپن آورده است؟
(#توکیو احتمالا نیویورکِ بعدی خواهد شد)

🔹در خصوص رفتار نخست وزیر ژاپن در مقابله با کرونا، بحثهای دامنه داری در رسانه های ژاپن/دنیا شکل گرفته است.

برخی معتقدند اشتباهاتی که شینزو آبه مرتکب شده باعث خواهد شد که #توکیو بزودی به سرنوشتی مشابه (یا بدتر از) #نیویورک مبتلا شود.

🔹شینزو آبه بالاخره چهار روز پیش (هفتم اپریل/ 19فروردین) وضعیت اضطراری را در ژاپن اعلام کرد. این درحالی است که مدتها از #شروع کرونا در ژاپن می گذرد! در این مدت، بسیاری از متخصصین ژاپنی با مشاهده تجربه اسپانیا، ایتالیا، فرانسه و... هشدار داده بودند که #دولت_ژاپن در مسیر اشتباه حرکت می کند و باید هرچه زودتر وضعیت اضطراری را اعلام می کرد. برخی از متخصصین ژاپنی گفته بودند: دولت #شجاعت تغییرِ جهت ندارد.

⭕️آیا دولت ژاپن پنهانکاری کرده است؟

🔹آمار رسمی که تا روز 19فروردین (هفتم اپریل) منتشر شده تعداد مرگ ناشی از کرونا در #ژاپن را 91 نفر و تعداد مبتلایان را 4600 اعلام کرده است. این درحالی است که بسیاری معتقدند این آمار واقعی نیست و دولت ژاپن پنهانکاری کرده است. (یا اینکه آزمایشهای کافی انجام نشده)

⭕️احتمال سقوط سیستم درمان کشور ژاپن

در شرایط فعلی، برخی از متخصصین ژاپنی معتقدند که اکنون دیگر دیر شده و سیستم درمانی کشور در برابر پیک ناگهانی بیماران، پاسخگو نخواهد بود و سقوط خواهد کرد. (لینک)

⭕️آیا شینزو آبه خیانت کرده است؟

در واقع این سوال را جور دیگر بخوانیم: چرا #آبه در اعلام وضعیت قرمز و بحرانی برای توکیو اینقدر تعلّل کرد؟ آیا تعمّدی داشت؟ آیا شینزو آبه هم به #ژاپن خیانت می کند؟
پاسخ این است که چه دلیلی دارد که #آبه به ژاپن خیانت کند تا ویروس در توکیو گسترش پیدا کند و (شهری که خودش در آن زندگی می کند) تبدیل به نیویورکِ دوم شود؟
ساختارِ دولت در ژاپن، ساختاری مبتنی بر شایسته سالاری است اما می بینیم که حتی در موضوعی مثل #کرونا، تصمیمات کلیدی دولتمردان ژاپن محل انتقادات گسترده قرار می گیرد.

این نشان می دهد که دولتمردان (حتی در کشوری مثل ژاپن) بر اساس گزارشهایی که به آنها می رسانند باید تصمیمهایی بگیرند که الزاما با انتظاراتِ همه متخصصان کشور همخوانی ندارد.

🔹خیانت، واژه ای ست که در کشورهای درحال توسعه به سادگی بر زبان جاری می شود. اینکه فلان مقامِ مسئول در اتخاذ فلان تصمیم به کشورش خیانت کرده است. اینکه #آبه و مجموعه مشاورانش به این نتیجه رسیده بودند که #توکیو را نباید تعطیل کرد به دلیل #خیانت به توکیو نبوده (که دلیلی برای خیانت به شهری که سالها برای آن کوشیده اند نیست) بلکه یک استنباطِ مدیریتی است. آنها تا این لحظه دربرابر آسیب اقتصادی تعطیلی توکیو مقاومت کردند؛ اما حال #آبه و همراهانش در برابر واقعیتی بسیار هولناک قرار گرفته اند: «توکیو احتمالا این روزهای سیاهِ نیویورک را تجربه خواهد کرد، و سیل انتقادات به تعطیل نکردن پایتخت به سمت شینزو آبه گسیل خواهد شد».

🔸توکیو
#توکیو قلب اقتصاد ژاپن است. در منطقه «چیودا»
(Chiyoda Ward)
دفاتر مرکزی سی وشش هزار شرکت واقع شده است و هشتصدهزار کارمند در دفاتر شرکتهایی همچون تویوتا، هوندا، سونی، میتسوبیشی، پاناسونیک، نیسان، هیتاچی و... کار می کنند.
#شینزو_آبه همچنان معتقد است که «فعالیتهای اقتصادی پایه» نباید در توکیو متوقف شود!!
لذا شبکه حمل و نقل عمومی و سوپرمارکتها در توکیو (و دیگر کلانشهرها همچون اوساکا) به کارِ خود ادامه خواهند داد.

🔹این متن به مفهوم دفاع از «تصمیم اشتباه» #آبه و مشاوران نیست بلکه این یادداشت تاملی است بر واژه #خیانت. کلمه ای که در جهان سوم براحتی بر لسان جاری می شود و «عاقبت بخیری دولتمردان» غیرممکن است. روزگاری سعدی علیه الرحمه در اشاره به حکمرانی گفت: هر که آمد عمارتی نُو ساخت. این «نو شدن» ها و این رویژن زدن رویِ کارهایِ «قبلی ها» در خاورمیانه، یک چرخۀ بی پایان است. یک تسلسلِ دایم است. هر که قبل از ما بوده «خیانت» کرده.

🔹شینزو آبه و ماجرای آلودگی هسته ای فوکوشیما

پیش از این ماجرای #کرونا، شینزو آبه متهم بود که درماجرای آلودگی هسته ایِ نیروگاه مخروبه فوکوشیما، دارد پنهانکاری می کند. بحث آن بود که هزاران تُن آبی که برای خنک کردن اورانیوم «هر روز» به قلب این نیروگاه تزریق می شود، درحال آلوده کردنِ مناطق اطراف نیروگاه هسته ای است.
ولی عجیب اینکه بدنه «رسانه ها و مردم» درماجرای آلودگی هسته ای با دولت، همراه شدند/هستند.

اینکه سرنوشت این ماجرای کرونا در ژاپن چه خواهد شد را نمی دانیم ولی اینقدر می دانیم که تصمیمها (در یک دولت شایسته سالار) الزاما نباید درتطابق با برداشتهای «همه متخصصان» باشد. این واقعیتِ حکمرانی است هرچند که آنرا تلخ بپنداریم.


▪️▪️
📎پی نوشت: لینک گزارشهای اخیر سی.ان.ان درباره فوکوشیما: +،+

✍️محمدرضا اسلامی
t.iss.one/solseghalam

✍️بازهم سر و کله مهندس ژاپنی پیدا شد

🔹این روزها، یادداشتی درباره بازدیدِ یک مهندس ژاپنی از برج میلاد در واتس اپ و سایر شبکه های اجتماعی دست به دست می شود که در آن یک مهندس ژاپنی ایرادهایی بنیادین در مورد ساخت برج میلاد را به یک مهندس ارشد ایرانی وارد می کند و بعد... مهندس ایرانی شوکه می شود که ای داد بیداد! ساخت برج میلاد عجب اشتباه فاحشی بوده و ...

🔹نکته عجیب درباره روایتِ بازدید مهندس ژاپنی از برج میلاد اینکه این یادداشت ۹ سال پیش "نیز" در فضای شبکه های اجتماعی به گردش در آمد! آن زمان (که فقط فیس بوک و ایمیل وجود داشت و نه دیگر شبکه های اجتماعی) در قالب یادداشتی در خبرآنلاین به ایرادهای مطرح به ساخت برج میلاد توضیح داده شد. (لینک🔻)
https://www.google.com/amp/s/www.khabaronline.ir/amp/261992/

🔹در واقع اصلی ترین سوال این است که با توجه به وجودِ کوههای نزدیک و بلند در شمال تهران، چرا از این ظرفیت استفاده نشده؟ در این خصوص بطور خلاصه باید گفت که سازمان صدا و سیما در سالهای ۱۳۶۵ و ۱۳۶۶ این مطالعه را انجام داده و به این نتیجه رسیده که استفاده از این ارتفاعات و حتی تپه های بی بی شهربانو در جنوب تهران به دلیل پستی و بلندیهایِ خاص تهران و نقاط کور آن امکان پذیر نیست؛ مع الوصف و مع الاسف در سالهای ۱۳۷۵ و ۱۳۷۶ صداوسیما اقدام به نصب دکل در ارتفاعات کلکچال واقع در شمال تهران نمود ولی متاسفانه نه تنها پوشش لازم را ارائه نداد بلکه اگر در آن زمان تلویزیون داخلی را دقت میکردید سایه دوگانه داشت و تصویر مناسب نداشت.

🔹یک نکته دیگر اینکه در روایتِ بازدید مهندس ژاپنی از برج میلاد گفته می شود: چرا شفت بتنی برج میلاد خالی است و استفاده ای از آن نمی شود؟ پاسخ این است که در همه دنیا چنین است و مثلا در خود #توکیو که یک برج مخابراتی قدیمی (شبیه ایفل) داشتند ولی مجددا در ۲۰۱۲ (پس از صرف بودجه عظیم) یک برج مخابراتی جدید دیگر هم ساختند(!) -به نام اسکای تری- و در برج دوم، شفت بتنی (با خرپای فولادی در پیرامون) وجود دارد که خالی است و وظیفه اش (فقط) حفظِ پایداری سازه و انتقالِ بارهای فوقانی به زمین است. (لینک گزارش بازدید از اسکای تری)

🔹 نکته آخر اینکه از زمان ساخت برج میلاد تا امروز چندین سال گذشته است. در طول این سالها درس طراحی سازه فولادی و درس طرح اختلاط بتن را بارها در دانشگاههای مختلف در تگزاس و کالیفرنیا تدریس کرده ام ولی همچنان معتقدم که کارهای بتنی و فولادی برج میلاد جزء دشوارترین پروژه های سازه ای محسوب می شود. سازۀ فولادی راسِ آن در اوج زیبایی، بزرگترین سازه فولادی در میان برجهای مخابراتی دنیاست و ساخت و نصب آن با سختیِ بسیار همراه بود (با توجه به امکانات محدود ماشینکاری ما در آن زمان). سالها گذشته، و دکل آنتن برج صاعقه های بسیاری را تحمل کرده (به دلیل کابلهای مسی ارتینگ که در تمام طولِ بدنه تا پایۀ دکل نصب شده) ، بادهای بسیاری را تحمل کرده (به دلیل طراحی و اجرای با کیفیت فولاد و بتن) و چند زلزله متوسط را نیز از سر گذرانده است. اما کارهای بزرگ، محصول مردان بزرگ و کاردان است. در میان مهندسین باسواد و ارزشمند پروژه لازم است نام برده شود از مهندس بهمن حقیقی (سرپرست طراحی سازه برج)، مهندس عباس زرکوب (مجری طرح و بنیانگذار این پروژه) و دکتر نجفی، معاون فنی شرکت بلندپایه.
همه می دانیم که ما در کشورمان مشکلات ساختاری بسیاری داریم، ولی لازم نیست ‌که برای «خودتحقیری» روایتی خیالی از بازدیدِ یک مهندس ژاپنی از برج میلاد را به یکدیگر "فوروارد" کنیم. با وجود مشکلات عمیق ساختاری در کشورمان، ولی پروژه هایی در این سطح، محصول کوشش و خرد جمعیِ مهندسین ارزشمندی همچون بهمن حقیقی، عباس زرکوب، علی اکبر معین فر، رسول میرقادری، محمدرضا حافظی، ابراهیم پیشگاهی و محمد خیامیان است.

اندکی در فوروارد دقت و تامل کنیم.



🖊محمدرضا اسلامی
t.iss.one/solseghalam
▪️▪️▪️

✍️ شهردار شدنِ زاکانی اتفاقِ بسیار مبارکی است!

🔹احتمالا این روزها زاکانی بسیار خوشحال است که اخبارِ #طالبان و #کرونا و... باعث شده تا خبرِ شهردار شدنِ او از مرکزِ توجه رسانه ها و اذهان عمومی "دور" شود. حیرت و تعجبی که برای بسیاری از افراد با شنیدنِ خبر انتخاب/انتصاب زاکانی به سِمت شهردار پایتخت رخ داد، با اخبار تاسف بار موج پنجم کرونا و فرار اشرف غنی و... به حاشیه رفت. اما شهردار شدن زاکانی به این دلایل امر بسیار مبارکی است:

1️⃣- وقتی بدنۀ برج میلاد را به کسی که در عمرش درگیرِ صد مترمکعب بتن ریزی «نبوده» نشان بدهی و بگویی در اینجا سی هزار متر مکعب بتن ریخته شده، با چشمانی بی فروغ و بی هیچ واکنشی درچهره به تو نگاه می کند. شهردار شدنِ امثال زاکانی که یک عمر بر روی صندلی، در حالِ نظریه پردازی بوده اند معادل این است که آن چهره بی واکنش را برداری و بِبری وسطِ کارگاه بتن ریزی و بگویی حالا بتن بریز!
وقتی که چهار سال درگیرِ بتن ریزی شد، سمبادۀ روزگار و سختیِ کار به او خواهد آموخت که «واقعیتِ کار» یعنی چه؟ و خواهد آموخت که قدری «با احتیاط» سخن بگوید.

2️⃣- جنسِ کارِ شهرداری، یک کار بسیار پرتنش و عملیاتی است. امثال زاکانی همیشه در حاشیۀ امن نشسته اند و همیشه براحتی دیگران را نقد کرده اند. با اینکه شهردار شدنِ این تیپ افراد باعث آسیب به شهر می شود ولی فرصت بسیار مناسبی است که قدری با سمبادۀ کارهای «واقعی» و سخت، پرداخته شوند و از «عالمِ ادعا» فاصله بگیرند.

3️⃣- یکی دو ماه بعد از اینکه ماهِ عسلِ خوشحالی و خشنودیِ از «شهردار شدم» گذشت، هر روز صبح زاکانی باید به این فکر کند که «آخرِ این ماه» برای پرداخت «حقوقِ کارکنانِ شهرداری» چه کنم؟!

اوایل کار احتمالا با همان لبخند ملیح و چهرۀ سرشار از اطمینان، رو به معاونش «دستور» خواهد داد که فلان قطعه زمین را بفروشید و حقوق این ماه را بدهید... ولی مگر چند بار می توان زمین فروخت؟ و مگر چقدر می شود از اموال شهرداری برای «پرداخت حقوق» حراج کرد؟ یک ماه و دو ماه نیست که!

آن آقای زاکانی یکباره می بیند که همزمان با پرداخت حقوقها، باید شبکه #مترو را هم توسعه داد و بسیار زشت است اگر چهار سال بگذرد و بگویند در مدتِ شهرداریِ زاکانی فقط سه کیلومتر خط مترو احداث شده!
پس باز با همان لبخند پر طمانینه به مدیر توسعه قطار شهری دستور می دهد که «مترو بسازید». ولی مدیر اجرایی مترو گزارشی روی میز زاکانی خواهد گذاشت و خواهد گفت که در 1402 به سی هزارمیلیارد تومان بودجه نیاز داریم. آن زاکانی ای که نمی داند حقوق کارکنان را چطور باید بدهد، سی هزار میلیارد تومان از کجا بیاورد؟... آن لبخند ملیح در اینجای کار، قدری کمرنگ خواهد شد. اما ماجرا هنوز ادامه دارد:

4️⃣- احتمالا زاکانی یک سفر به #توکیو خواهد رفت. آنجا #شهردار_توکیو میزبانش خواهد بود و او را به بازدید از اتاق مدیریت کنترلِ شبکه قطار شهری و ترافیک توکیو خواهد برد. زاکانی با دهان باز و حیرت زده نگاه خواهد کرد که در کشوری که #نفت نداشته اند چطور صدها کیلومتر شبکه قطار شهری (روی زمین و زیر زمین) احداث کرده اند و چطور متوسط میزان #تاخیر قطار در توکیو دو ثانیه است و چطور فاصله زمانیِ عبور واگنها از یکدیگر 2 دقیقه است؟

این لحظۀ طلایی بسیار ارزشمندی است. زاکانیِ تا قبل از این، اگر به بازدید از توکیو می رفت، یک سفر تفریحی/کاری برایش محسوب می شُد، اما این اولین باری است که زاکانیِ ایستاده در اتاقِ مدیریت ترافیک شهر توکیو، دارد با خودش فکر می کند: «خب حقوق کارکنان رو از کجا میدن؟ اینهمه پول برای ساخت مترو در کشورِ بدون نفت چطور فراهم کردن؟»

5️⃣- پلاسکو، شبکه مترو، سیلاب، پرداخت حقوق کارمندان، احداث بزرگراه و... اینها مسائل «واقعی» است و مواجه شدنِ تیپولوژیِ امثال زاکانی (که عادت کرده اند در پای کولر و از کنار گودِ کُشتی فریاد برآورند)، امر مبارکی است.

6️⃣- زاکانی اگر شانس بیاورد در این چهار سال #زلزله ای در تهران نخواهد آمد، اما اگر شانس با او یار نباشد و گسلهای تهران تصمیم به جُنبیدن بگیرند، متوجه خواهد شد که «مدیریت بحران» چه کار تخصصی ای است. و سازمان مدیریت بحران‌‌ِ شهر تهران جایی نیست که «یکی از رفقا» را آنجا بگماریم! بلکه «زلزله تهران» به زاکانی (و امثال زاکانی) خواهد آموخت که باید از «متخصص» استفاده کنند. نه از جبهه پایداری.

7️⃣- احتمالا زاکانی یک سفر هم به پاریس خواهد رفت. آنجا زاکانی متوجه می شود که جدای از مترو، و جدای از حقوق کارکنان، و جدای از زلزله، و جدای از احداث تونل و بزرگراه... و جدای از هر فرایندِ مکانیکی، «روح شهر» هم مهم است. احتمالا به این نتیجه خواهد رسید که برای اینکه شهر بانشاط و با طراوت باشد «باید فکر کرد».

8️⃣- گذشت 4 سال «به احتمال زیاد» باعث خواهد شد که همفکران زاکانی برای «شهردارِ بعدی» قدری بیشتر «فکر» کنند.



🌐t.iss.one/solseghalam

و چه لذتی دارد
با پای شکسته، با عصای زیر بغل، مقابل دوربین هایِ در حالِ حرکت، در حال خدمت به مردم و حل مشکلات مردم بودن...
واقعا چه از این بیشتر لذت و کیف دارد؟

چرا تمام نمی شود این کابوس؟ از تیمِ مشاوران رسانه ای این آقای وزیر باید پرسید چند میلیون تومان خرجِ ساخت این کلیپ کرده اید؟ تراولِ دوربین را ببینید! دوربین از این سمت به آن سمت در حال حرکت و... ثبت لحظاتِ خدمت.

نمی دانم این چه بلایی هست که ما به آن مبتلا هستیم؛ یا به سیاستمداران لالی که توانِ دو کلمه حرف زدن ندارند(از محمدرضا عارف و سیدحسن خمینی گرفته تا اسداله بادامچیان و...) یا سیاستمدارانی که زبانِ دوربین را به احسنِ وجه (اینگونه) بلد هستند... یعنی واقعا حد وسطی نیست؟

آیا هنوز تمام نشده دوره اینکه با "نامه" "مشکلات مردم" را حل کنیم؟

در یکی از سفرهای احمدی نژاد به استان فارس حدود ۲۲۰هزار نامه جمع شد. در یکی از سفرهای دیگر احمدی نژاد به استان کهکیلویه و بویراحمد بیشتر از جمعیتِ خانوارِ در استان "نامه" جمع شد. آن زمان به "تعداد" نامه ها افتخار می کردیم. آیا آن مشکلات حل شد؟ آیا اشتغال ایجاد شد؟ معیشت چه؟
باز دوباره باید با این روشها به سراغ مردم رفت؟

🔹ای آقای عاشق خدمت با پای شکسته! فقط یک فقره فرودگاه دبی بیش چهارصدهزار #شغل ایجاد کرده.

✔️ در سال ۲۰۱۶ گردش مالی فرودگاه #دوبی بیش از ۲۵ میلیارد دلار و فرودگاه بین المللی #استانبول ۲۲ میلیارد دلار بوده که از میزان درآمد حاصل از صادرات غیرنفتی ایران در همان سال بیشتر بوده است.

سهم فرودگاه جدید #اسـتانبول از تولید ناخالص داخلی ترکیه تا سال ۲۰۲۵ به ۹.۴٪ درصد می رسد که ۷۹ میلیارد دلار دیگر به تولید ناخالص داخلی ترکیه کمک کرده و بیش از ۲۲۵هزار شــغل ایجاد خواهد کرد.
(مرجع)

The report said Emirates airline, Dubai Airports and the aviation sector as a whole contributed $26.7 billion to the Dubai economy in 2013, which was almost 27 per cent of Dubai’s gross domestic product, or GDP, and supported a total of 416,500 jobs accounting for 21 per cent of the emirates’ total employment...

شما برو و فرودگاه آنچنانی احداث کن، آنقدر #اشتغال ایجاد خواهد شد که نیازی نباشد با پای شکسته بروی مقابلِ دوربین "مشکلات مردم" را حل کنی.

شما اگر در همان دفترت بنشینی و آمار و ارقامِ اشتغال ناشی از (سیاستگذاریهای صحیح)، فرودگاه استانبول و صنعت گردشگری در #توکیو ژاپن را "مطالعه کنی" و به هیات دولت گزارشِ فنی بدهی، "آثارش" خیلی بیشتر از آن است که با پایِ شکسته مقابلِ دوربین به ۱۵۰ تا نامه برسی.

العدل یضع الامور مواضعها...


t.iss.one/solseghalam