نیلا ابراهیمی، دختر ۱۷ ساله از افغانستان به خاطر تلاش‌هایش در زمینه حقوق کودکان و زنان برای دستیابی به آموزش در این کشور برنده "جایزه صلح کودکان" شد.

نیلا ابراهیمی که سه سال پیش، بعد از بازگشت دوباره طالبان به قدرت، این کشور را ترک کرده بود، روز سه‌شنبه ۱۹ نوامبر (۲۹ آبان) جایزه معتبر حقوق کودکان را در آمستردام دریافت کرد.

بنیاد حقوق کودکان KidsRights گفته است، این دختر نوجوان که حالا ساکن کاناداست، "شجاعانه برای حقوق دختران و زنان در کشورش مبارزه می‌کند."

از نیلا در سال‌های گذشته ترانه اعتراضی در اینترنت منتشر و به سرعت فراگیر شد. او در این اثر دیگر زنان و دختران افغان را تشویش می‌کرد تا حقوق خود را مطالبه کنند و از خود در برابر بی‌‌عدالتی‌ها دفاع کنند.

نیلا ابراهیمی گفته است: «دریافت جایزه بین‌المللی حقوق کودکان به این معنی است که صدای زنان و دختران افغان در سراسر جهان انعکاس می‌یابد. ما باید به تلاش‌ خود ادامه دهیم تا به آ‌نها در تاریک‌ترین زمان‌ امید بدهیم.»

دویچه وله گزارش داد، ابراهیمی سال گذشته در نشست حقوق بشر در ژنو گفته بود: «در حالی که من حالا در خانه جدید خود احساس امنیت می‌کنم، هر روز به دخترانی فکر می‌کنم که در افغانستان مانده‌اند.»

نیلا از میان ۱۶۵ نفر از ۴۷ کشور به عنوان برنده این جایزه انتخاب شده است.

طالبان از زمان تسلط بر افغانستان در اوت سال ۲۰۲۱ گام به گام در مسیر محدود کردن زنان و حذف آنها از تمام فعالیت‌های اجتماعی حرکت کرده است. سازمان ملل متحد این محدودیت‌ها و نقض حقوق بشری زنان را "آپارتاید جنسیتی" عنوان کرده است.

#نیلا_ابراهیمی #جایزه_صلح_کودکان #آپارتاید_جنسیتی #حقوق_زنان #گفتگو_توانا

@dialogue1402

‌
لایحه "عفاف و حجاب" تجلی بارز آپارتاید جنسیتی در جمهوری اسلامی است که حقوق بنیادین نیمی از جامعه را به شدت نقض می‌کند.

این لایحه، زنان را از حقوق اولیه مانند، انتخاب پوشش و مشارکت اجتماعی محروم می‌کند و ابزاری برای تحمیل ایدئولوژی حکومتی خواهد بود.

عدم تعریف شفاف در جرایم این قانون راه را برای تفسیرهای سلیقه‌ای و سرکوب بیشتر هموار می‌سازد.

تصویب چنین قوانینی نه تنها به تبعیض جنسیتی دامن می‌زند بلکه با تحمیل مجازات‌های سنگین و نظارت بر پوشش شهروندان، جامعه را به سمت شکاف و تنش سوق خواهد داد.

پیامدهای منفی این طرح، از تضعیف حقوق کودکان گرفته تا تشدید انزوای زنان در عرصه اجتماعی، آشکار است.

این لایحه، که با بی‌توجهی به معیارهای حقوق بشر بین‌المللی تدوین شده، نه تنها قابل‌پذیرش نیست، بلکه باید به عنوان تجاوز آشکار به کرامت انسانی محکوم شود.

#لایحه_عفاف_و_حجاب #آپارتاید_جنسیتی #حجاب_اجباری #حقوق_زنان #گفتگو_توانا
@Dialogue1402

حجاب و روشنفکران
معرفی کتاب

نوشین احمدی خراسانی که در میان فعالان جنبش زنان، نامی آشنا و حتی قدیمی‌ست، متولد ۱۳۴۸ است و در رشته مطالعات زنان در دانشگاه تهران، کارشناسی ارشد گرفته است. او که از گردانندگان بسیاری از مجلات اینترنتی زنان از جمله «تریبون فمنیستی» و «مدرسه فمنیستی» بوده است، صاحب تالیفات متعددی هم هست از جمله زنان زیر سایه‌ی پدرخوانده‌ها که مجموعه مقالات است و زنان بی‌گذشته که مجموعه داستان است. کتاب «حجاب و روشنفکران» از آخرین تالیفات اوست که در ۱۳۹۰ منتشر شده است.   

بر صفحه‌ چهارم نسخه‌ دیجیتال «حجاب و روشنفکران» درج شده است: ناشر: مولف! ویراستار این اثر هم جواد موسوی خوزستانی، همسر اوست. کتاب شامل بر یک پیش‌گفتار و پنج فصل است که عناوین تصویر بهتری از محتوای کتاب به دست می‌دهد؛ محتوایی که تلاش می‌کند نسبت روشنفکران و مقوله‌ی حجاب یا همان پوشش زنان را تقریباً به صورت خطی (کرونولوژیک) شرح دهد:

فصل اول: حجاب‌زدایی از «کشف حجاب»
فصل دوم: قطب‌بندی در جنبش زنان و کشمش دوباره بر سر «کشف حجاب»
فصل سوم: احیای «حجاب» در جنبش ضدشاه
فصل چهارم: حجاب اسلامی و انقلاب ۵۷
فصل پنجم: نگاهی به ذهنیت امروز جامعه نسبت به حجاب

رویکرد کتاب تاریخ‌نگارانه است و در فصل آخر که موضوعش ذهنیت امروز جامعه نسبت به حجاب است، به آمارهایی استناد شده است. از آنجا که حدود ده سال پس از نگارش کتاب، با وقوع انقلاب مهسا امینی آرایش سیاسی در کشور تغییر کرد و لایه‌هایی از جامعه که از پیش نگاه ریشه‌ای‌تری (رادیکال‌تری) پیدا کرده بودند صدای خود را به سطح جامعه و رسانه‌ها رساندند، شاید…

برای مطالعه ادامه یادداشت به صفحه‌ی گفت‌وشنود مراجعه کنید:

‏ https://dialog.tavaana.org/hijab-and-intellectuals/

#حجاب #حجاب_اسلامی #آپارتاید_جنسیتی #نوشین_احمدی_خراسانی #زنان #رواداری #حقوق_بشر

‏ @Dialogue1402

حجاب اجباری خیانتی بی‌سابقه علیه کرامت انسانی در ایران

در جهانی که آزادی و کرامت انسانی به‌عنوان اصول بنیادین حقوق بشر به رسمیت شناخته شده است، جمهوری اسلامی ایران با تصویب قانونی رسمی برای اجباری کردن حجاب، ضربه‌ای بی‌سابقه بر پیکر آزادی و حقوق انسانی وارد کرده است. این تصمیم، نه صرفاً قانونی برای کنترل پوشش، بلکه ابزاری آشکار برای سرکوب سیستماتیک زنان و تحقیر یک ملت است؛ خیانتی که کرامت انسانی ایرانیان، اعم از زنان و مردان، را هدف قرار داده است.

اجبار قانونی به حجاب، تنها تحمیل یک سبک زندگی نیست؛ بلکه نشانه‌ای از اراده حکومت برای سرکوب آزادی اندیشه و تحمیل ایدئولوژی خود بر جامعه‌ای است که دهه‌هاست خواهان رهایی از قید و بندهای تحمیلی است. این قانون، زنان ایران را از ابتدایی‌ترین حق انسانی‌شان، یعنی حق تصمیم‌گیری درباره بدن و هویت خود، محروم کرده است. اما آسیب این سیاست سرکوبگرانه محدود به زنان نیست. مردان نیز از این قانون متضرر می‌شوند، چرا که در جامعه‌ای زندگی می‌کنند که آزادی‌های فردی در آن جرم‌انگاری شده و حضور در کنار زنانی که از این قوانین سرپیچی می‌کنند، آنان را نیز با خطر بازداشت، تحقیر، و خشونت حکومتی مواجه می‌کند. این اجبار، مردان را از آزادی اندیشه و همراهی فعالانه در ساختن جامعه‌ای آزاد و عادلانه محروم کرده است.
قانون‌کردن حجاب اجباری، در واقع اعلام جنگی علنی علیه اصول حقوق بشر است. این اقدام، نه‌تنها ناقض ماده‌های متعدد اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی است، بلکه هویتی اجباری را بر ایرانیان تحمیل می‌کند که با واقعیت‌های فرهنگی و اجتماعی کشور بیگانه است. این سیاست، تحقیر مستقیم یک ملت است که همواره برای انتخاب آزادانه و استقلال فردی مبارزه کرده است.
تصویب این قانون سرکوبگرانه، ایران را وارد مرحله‌ای از ظلم سیستماتیک کرده که در آن، دولت با پشتوانه قانون، ابزارهای سرکوب خود را تقویت کرده است. بازداشت‌های گسترده، برخوردهای خشونت‌آمیز، و مجازات‌های سنگین برای زنان و مردانی که از این قوانین تبعیت نمی‌کنند، تنها بخشی از تاکتیک‌های حکومتی برای تحمیل سلطه خود است. این سیاست نه فقط حمله‌ای به زنان، بلکه خیانتی به کل جامعه انسانی است که به آزادی، کرامت و برابری باور دارد.
اما این خیانت بزرگ، بی‌پاسخ نخواهد ماند. جنبش‌های اعتراضی اخیر با شعار «زن، زندگی، آزادی» نشان داده است که مردم ایران، دیگر تسلیم این انقیاد تحمیلی نخواهند شد. این جنبش که فراتر از مرزهای جنسیت و قومیت عمل می‌کند، نمادی از اراده راسخ ملت ایران برای ایستادگی در برابر استبداد و بازپس‌گیری کرامت انسانی است.
امروز، جامعه جهانی و سازمان‌های حقوق بشری مسئولیتی سنگین بر عهده دارند. این قانون، یک نقض ساده حقوق مدنی نیست؛ جنایتی است علیه بشریت که نیازمند پاسخی قاطع و فوری از سوی نهادهای بین‌المللی است.
اما در دل این تاریکی، امید همچنان زنده است. ملت ایران بارها نشان داده است که نیروی مقاومتش را نمی‌توان خاموش کرد. اتحاد شجاعانه زنان و مردان ایرانی، و پژواک صدای عدالت‌خواهی‌شان در سراسر جهان، گواهی است بر نزدیک‌بودن روزی که ایران آزاد از چنگال استبداد و بی‌عدالتی رها خواهد شد. آزادی، حق غیرقابل‌انکار این ملت است، و این مبارزه سرانجام به پیروزی خواهد رسید.

محمد خوش بیان


#لایحه_عفاف_و_حجاب #حجاب_اجباری #آپارتاید_جنسیتی #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

گزارشی جدید از یک گروه تحقیقاتی در دانشگاه تورنتو "آزمایشگاه دیجیتال" نشان می‌دهد که حکومت‌های خودکامه از جمله ایران، چین و روسیه از ابزارهای آنلاین برای آزار و اذیت زنان فعال حقوق بشر استفاده می‌کنند. این حملات که اغلب جنبه جنسی دارند، با هدف ساکت کردن منتقدان و حفظ قدرت صورت می‌گیرد.

به گزارش رادیو فردا، آزمایشگاه دیجیتال، در پژوهشی جامع، روش‌های مورد استفاده در این حملات را شامل توهین‌های جنسی، تهدید به تجاوز و انتشار اطلاعات خصوصی برشمرده است. این حملات عواقب روانی و اجتماعی جدی برای قربانیان دارد، از جمله افسردگی، انزوا و آسیب به روابط شخصی و حرفه‌ای.

گزارش تاکید می‌کند که این حملات نه تنها به دلیل مخالفت سیاسی، بلکه به دلیل جنسیت قربانیان صورت می‌گیرد. حکومت‌ها از باورهای سنتی و مردسالارانه برای توجیه این رفتارها استفاده می‌کنند.

پلتفرم‌های اجتماعی نقش مهمی در تسهیل این حملات دارند. با وجود برخی اقدامات، این پلتفرم‌ها هنوز به اندازه کافی برای مقابله با این مشکل مجهز نیستند.


#حقوق_بشر #حقوق_زنان #آپارتاید_جنسیتی #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

‌
روز زن در نظام ضدزن

امروز در ایران روز زن نام‌گذاری شده است؛ اما جای سؤال است که چگونه در نظامی که قوانین آن ناقض حقوق اولیه زنان است، می‌توان چنین روزی را جشن گرفت؟

زنان ایرانی سال‌هاست که درگیر مبارزه برای حقوق ابتدایی خود هستند، حقوقی که در بسیاری از نقاط دنیا بدیهی محسوب می‌شود.

حق انتخاب پوشش یکی از ابتدایی‌ترین حقوق انسانی است که زنان ایرانی از آن محروم‌اند و برای سرپیچی از قوانین اجباری پوشش، با تهدید، جریمه و حتی زندان مواجه می‌شوند.

زنان حق انتخاب آزادانه شغل یا دستیابی به برخی مناصب را ندارند؛ قضاوت و ریاست‌جمهوری برای آنان ممنوع است.

قوانین ناعادلانه ارث، شهادت در دادگاه، حضانت فرزند و حق خروج از کشور نیز نشان از تبعیض ساختاری دارد.

این روز، نه تنها روز زن نیست، بلکه دردمندانه یادآور مبارزات زنان ایرانی برای رسیدن به حقوق برابر در نظام سراسر ضد زن است.

نظامی که خود ناقض حقوق زنان است، نمی‌تواند ادعای تکریم آنان را داشته باشد.

📷 هنگامه گلستان

#زن #حقوق_زن #آپارتاید_جنسیتی #حجاب_اجبارى #حکومت_ضد_زن #حکومت_مذهبی #گفتگو_توانا

@Dialogue1402