به همین منوال پیش برود...!
طرحی از بهنام محمدی
قریشی امام جمعه ارومیه گفته بود: «فرمایشات مقام معظم رهبری عین آیات قرآن و روایات اهل بیت است».
- حتی اگر از منظر اعتقادات اسلامی بخواهیم ببینیم این سخن امام جمعه ارومیه عین شرک است و کمتر چیزی به اندازه شرک در قرآن نکوهیده است؛ اما کیش شخصیت و استبداد مذهبی چنان در جمهوری اسلامی بالا گرفته است که سخن خامنه‌ای را عین سخن خداوند تلقی می‌کنند و کسی هم اعتراض نمی‌کند!
#گفتگو_توانا #خامنه_ای #امام_جمعه_ارومیه #قرآن #فرعون #کارتون
@dialogue1402
طرحی از بهنام محمدی
قریشی امام جمعه ارومیه گفته بود: «فرمایشات مقام معظم رهبری عین آیات قرآن و روایات اهل بیت است».
- حتی اگر از منظر اعتقادات اسلامی بخواهیم ببینیم این سخن امام جمعه ارومیه عین شرک است و کمتر چیزی به اندازه شرک در قرآن نکوهیده است؛ اما کیش شخصیت و استبداد مذهبی چنان در جمهوری اسلامی بالا گرفته است که سخن خامنه‌ای را عین سخن خداوند تلقی می‌کنند و کسی هم اعتراض نمی‌کند!
#گفتگو_توانا #خامنه_ای #امام_جمعه_ارومیه #قرآن #فرعون #کارتون
@dialogue1402
به همین منوال پیش برود...!
طرحی از بهنام محمدی
#گفتگو_توانا #خامنه_ای #قرآن #فرعون #کارتون
@dialogue1402
طرحی از بهنام محمدی
#گفتگو_توانا #خامنه_ای #قرآن #فرعون #کارتون
@dialogue1402
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
خدایان روی زمین
دیگری‌نامه
اپیزود ۲۵
فریدریش نیچه، فیلسوف آلمانی، در بخشی از کتاب مشهور خود به نام «تبارشناسی اخلاق» از منظری روانشناختی به اهمیت آیین پرستش نیاکان می‌پردازد. او مفهوم «بد-وجدانی» (یا bad consciousness) را در هر نوع احساس دینی بسیار مهم و محوری می‌شمارد و معتقد است که همواره امروزی‌ها نسبت به پیشینیان خود نوعی بد- وجدانی دارند؛ نوعی دین که باید ادا شود.
این احساس دین یا وام‌داری نسبت به نسل‌های قبلی، وقتی صورت آیینی به خود می‌گیرد، به اعتقاد نیچه کهن‌ترین شکل دین‌ورزی را موجب می‌شود؛ یعنی آیین پرستش نیاکان که از دید یک ناظر بیرونی، چیزی جز یک شکل از کیش پرستش شخصیت نیست. البته شخصیت‌هایی که در مقام پدر یا مادر به نسل‌های قبلی تعلق داشتند. نیچه می‌نویسد:
«رابطه حقوقی خصوصی میان بدهکار و بستانکار که پیش از این از آن بسیار گفتیم، از دیدگاه شیوه دید و درنگ تاریخی همچون رابطه‌ای تفسیر شد که برای ما مردمان مدرن چه‌بسا درنیافتنی‌ترین چیزهاست: یعنی رابطه اکنونیان با پیشینیان خود. در میان قوم‌های نخستین، هر نسل زنده همواره در برابر نسل‌های پیشین، و به‌ویژه در برابر نسل آغازین بنیادگذار قوم، حقوقی بر گردن خود می‌دید.
در میان ایشان این باور فرمانروا بود که تنها از راه فداکاری و کوشش‌های نیاکان است که قومیتی هست و می‌باید با فداکاری و کوشش دین خود را بدان‌ها پرداخت؛ بدینسان آدمی بر گردن خود دینی را می‌بیند که پیوسته بزرگ‌تر می‌شود. زیرا که این پیشینیان با زندگانی پایدار خود همچون ارواح نیرومند، همچنان از نیروی خود به قوم خود بهره‌ها و مایه‌های تازه می‌رسانند. چه‌بسا [به چشم ما] بیهوده اما...»
برای مطالعه متن کامل این اپیزود رجوع کنید به:
dialog.tavaana.org/others-25/
و برای شنیدن نسخه‌ی کامل این اپیزود در یوتیوب به:
https://youtu.be/MJlPyt7vV2Y?si=c1EtjFTsYaUIxJrz
و برای شنیدن نسخه‌ی کامل در کست‌باکس به:
castbox.fm/vb/692209025
و برای شنیدن نسخه‌ی کامل در ساند کلود به:
https://on.soundcloud.com/cQqUFmsfXMA5Y8iA8
رجوع کنید.
#دیگری_نامه #کوش_پیل_دندان #فرعون #پرستش_نیاکان #نیاپرستی #نیچه #فریدریش_نیچه #تبارشناسی_اخلاق #بدوجدانی #خدا #خدایان
@Dialogue1402
دیگری‌نامه
اپیزود ۲۵
فریدریش نیچه، فیلسوف آلمانی، در بخشی از کتاب مشهور خود به نام «تبارشناسی اخلاق» از منظری روانشناختی به اهمیت آیین پرستش نیاکان می‌پردازد. او مفهوم «بد-وجدانی» (یا bad consciousness) را در هر نوع احساس دینی بسیار مهم و محوری می‌شمارد و معتقد است که همواره امروزی‌ها نسبت به پیشینیان خود نوعی بد- وجدانی دارند؛ نوعی دین که باید ادا شود.
این احساس دین یا وام‌داری نسبت به نسل‌های قبلی، وقتی صورت آیینی به خود می‌گیرد، به اعتقاد نیچه کهن‌ترین شکل دین‌ورزی را موجب می‌شود؛ یعنی آیین پرستش نیاکان که از دید یک ناظر بیرونی، چیزی جز یک شکل از کیش پرستش شخصیت نیست. البته شخصیت‌هایی که در مقام پدر یا مادر به نسل‌های قبلی تعلق داشتند. نیچه می‌نویسد:
«رابطه حقوقی خصوصی میان بدهکار و بستانکار که پیش از این از آن بسیار گفتیم، از دیدگاه شیوه دید و درنگ تاریخی همچون رابطه‌ای تفسیر شد که برای ما مردمان مدرن چه‌بسا درنیافتنی‌ترین چیزهاست: یعنی رابطه اکنونیان با پیشینیان خود. در میان قوم‌های نخستین، هر نسل زنده همواره در برابر نسل‌های پیشین، و به‌ویژه در برابر نسل آغازین بنیادگذار قوم، حقوقی بر گردن خود می‌دید.
در میان ایشان این باور فرمانروا بود که تنها از راه فداکاری و کوشش‌های نیاکان است که قومیتی هست و می‌باید با فداکاری و کوشش دین خود را بدان‌ها پرداخت؛ بدینسان آدمی بر گردن خود دینی را می‌بیند که پیوسته بزرگ‌تر می‌شود. زیرا که این پیشینیان با زندگانی پایدار خود همچون ارواح نیرومند، همچنان از نیروی خود به قوم خود بهره‌ها و مایه‌های تازه می‌رسانند. چه‌بسا [به چشم ما] بیهوده اما...»
برای مطالعه متن کامل این اپیزود رجوع کنید به:
dialog.tavaana.org/others-25/
و برای شنیدن نسخه‌ی کامل این اپیزود در یوتیوب به:
https://youtu.be/MJlPyt7vV2Y?si=c1EtjFTsYaUIxJrz
و برای شنیدن نسخه‌ی کامل در کست‌باکس به:
castbox.fm/vb/692209025
و برای شنیدن نسخه‌ی کامل در ساند کلود به:
https://on.soundcloud.com/cQqUFmsfXMA5Y8iA8
رجوع کنید.
#دیگری_نامه #کوش_پیل_دندان #فرعون #پرستش_نیاکان #نیاپرستی #نیچه #فریدریش_نیچه #تبارشناسی_اخلاق #بدوجدانی #خدا #خدایان
@Dialogue1402