#موسیقی🔸جايزه ویژه جهانی برای لوریس چکناوریان
جايزه ویژه کتابها برای صلح سال ۲۰۲۰ به #لوریس_چکناوریان سفیر هنر برای صلح و سفیر صلح ایران اهدا خواهد شد.
به گزارش روابط عمومي و روابط بين الملل جشنواره هنر براي صلح، کميسيون کتابها براي صلح، به اتفاق آرا، استاد لوريس چکناوريان را شايسته دريافت جايزه ويژه سال ۲۰۲۰ اين کميسيون دانستند و اين جايزه دوازده سپتامبر سال جاری به ايشان اهدا خواهد شد.
کمیسیون کتابها برای صلح (The Books for Peace Award) که از سازمانهاي همکار سازمان جهانی #يونسکو محسوب میشود و مقر آن در رم ايتاليا واقع است، از چندين سازمان غير دولتی از کشورهاي مختلف تشکيل شده است که با سازمان يونسکو در زمینه گسترش فرهنگ صلح همکاري میکند.
اين کميسيون پس از بررسی معرفينامه و سوابق لوريس چکناوريان موسيقيدان ايرانی- ارمني دارنده نشان عالی هنر برای صلح که سالها با هنرش فعاليتهايي خيرخواهانه و بشردوستانه در جهت گسترش فرهنگ صلح انجام داده است، به اتفاق آرا لوریس چکناوريان را شايسته دريافت اين جايزه تشخيص دادند و اين جايزه ۱۲ سپتامبر در مراسم ويژه اين کميسيون به اين هنرمند پيشکسوت اهدا خواهد شد.
استاد لوريس چکناوريان که از مفاخر موسيقی ايران و جهان به شمار ميرود، در سال ۲۰۱۴ دو کنسرت را برای کمک به آسيب ديدگان #زلزله_بم در فرانسه و همچنين کنسرتهایی را در ايران و امريکا براي کمک به کودکان مبتلا به #سرطان محک رهبري کرده است و جشنواره هنر براي صلح ايران که جايزه ويژه سال ۲۰۱۹ اين کميسيون را دريافت کرده، در خرداد ماه سال جاري اين هنرمند پيشکسوت ايرانی را براي دريافت جايزه سال ۲۰۲۰ به اين کميسيون معرفي کرده بود.
کميسيون کتابها براي صلح جايزهاي است به ياد #خاوير_والدز روزنامه نگار مشهور مکزيکي که در مبارزه با قاچاق مواد مخدر در مکزيک به قتل رسيد، اين جايزه از سال ۲۰۱۷ ، از سوي کميسيون ويژه اين جايزه، هر سال به افراد و گروههایی که در زمينه گسترش فرهنگ صلح، فعاليتهای بشردوستانه و خيرخواهانه فعاليت میکنند اهدا میشود.
لوریس چکناوریان سال گذشته نیز یکی از نشانهای عالی هنر برای صلح هفتمین دوره این جشنواره را دریافت کرده است.
جايزه ویژه کتابها برای صلح سال ۲۰۲۰ به #لوریس_چکناوریان سفیر هنر برای صلح و سفیر صلح ایران اهدا خواهد شد.
به گزارش روابط عمومي و روابط بين الملل جشنواره هنر براي صلح، کميسيون کتابها براي صلح، به اتفاق آرا، استاد لوريس چکناوريان را شايسته دريافت جايزه ويژه سال ۲۰۲۰ اين کميسيون دانستند و اين جايزه دوازده سپتامبر سال جاری به ايشان اهدا خواهد شد.
کمیسیون کتابها برای صلح (The Books for Peace Award) که از سازمانهاي همکار سازمان جهانی #يونسکو محسوب میشود و مقر آن در رم ايتاليا واقع است، از چندين سازمان غير دولتی از کشورهاي مختلف تشکيل شده است که با سازمان يونسکو در زمینه گسترش فرهنگ صلح همکاري میکند.
اين کميسيون پس از بررسی معرفينامه و سوابق لوريس چکناوريان موسيقيدان ايرانی- ارمني دارنده نشان عالی هنر برای صلح که سالها با هنرش فعاليتهايي خيرخواهانه و بشردوستانه در جهت گسترش فرهنگ صلح انجام داده است، به اتفاق آرا لوریس چکناوريان را شايسته دريافت اين جايزه تشخيص دادند و اين جايزه ۱۲ سپتامبر در مراسم ويژه اين کميسيون به اين هنرمند پيشکسوت اهدا خواهد شد.
استاد لوريس چکناوريان که از مفاخر موسيقی ايران و جهان به شمار ميرود، در سال ۲۰۱۴ دو کنسرت را برای کمک به آسيب ديدگان #زلزله_بم در فرانسه و همچنين کنسرتهایی را در ايران و امريکا براي کمک به کودکان مبتلا به #سرطان محک رهبري کرده است و جشنواره هنر براي صلح ايران که جايزه ويژه سال ۲۰۱۹ اين کميسيون را دريافت کرده، در خرداد ماه سال جاري اين هنرمند پيشکسوت ايرانی را براي دريافت جايزه سال ۲۰۲۰ به اين کميسيون معرفي کرده بود.
کميسيون کتابها براي صلح جايزهاي است به ياد #خاوير_والدز روزنامه نگار مشهور مکزيکي که در مبارزه با قاچاق مواد مخدر در مکزيک به قتل رسيد، اين جايزه از سال ۲۰۱۷ ، از سوي کميسيون ويژه اين جايزه، هر سال به افراد و گروههایی که در زمينه گسترش فرهنگ صلح، فعاليتهای بشردوستانه و خيرخواهانه فعاليت میکنند اهدا میشود.
لوریس چکناوریان سال گذشته نیز یکی از نشانهای عالی هنر برای صلح هفتمین دوره این جشنواره را دریافت کرده است.
#کرونا 🔸 تازهترین خبر درباره داروی رمدسیویر ایرانی
محمدرضا شانه ساز رئیس سازمان غذا و دارو: از زمان ورود داروی #رمدسیویر در فهرست دارویی ایران، نوع وارداتی این دارو در بیمارستانها توزیع شد و نمونه تولید داخل این دارو نیز از هفته آینده در بیمارستانها توزیع می شود. این دارو فعلا در خارج از بیمارستان توزیع نمیشود.
همه داروهای مورد استفاده برای درمان #کووید_۱۹ در کشور تولید شده حتی مواد اولیه آنها تولید شده است اما در مورد داروی رمدسیور که بحث روز است این دارو از زمانی که وارد فهرست دارویی کشور شد بلافاصله از طریق واردات در اختیار دانشگاههای علوم پزشکی و بیمارستانها قرار گرفت.
نوع داخلی آن نیز هفته آینده در بیمارستانها با قیمت متعادل و رسمی توزیع میشود.
محمدرضا شانه ساز رئیس سازمان غذا و دارو: از زمان ورود داروی #رمدسیویر در فهرست دارویی ایران، نوع وارداتی این دارو در بیمارستانها توزیع شد و نمونه تولید داخل این دارو نیز از هفته آینده در بیمارستانها توزیع می شود. این دارو فعلا در خارج از بیمارستان توزیع نمیشود.
همه داروهای مورد استفاده برای درمان #کووید_۱۹ در کشور تولید شده حتی مواد اولیه آنها تولید شده است اما در مورد داروی رمدسیور که بحث روز است این دارو از زمانی که وارد فهرست دارویی کشور شد بلافاصله از طریق واردات در اختیار دانشگاههای علوم پزشکی و بیمارستانها قرار گرفت.
نوع داخلی آن نیز هفته آینده در بیمارستانها با قیمت متعادل و رسمی توزیع میشود.
Forwarded from عرصههای ارتباطی
🔸درگذشت مخترع پیکسل
#راسل_کرش (Russell Kirsch) مخترع #پیکسل در سن ۹۱ سالگی درگذشت. تحقیقات او زیربنای تصویربرداری ماهوارهای، سی تی اسکن، واقعیت مجازی و فیس بوک به حساب می آیند.
مهر به نقل از آسوشیتدپرس، خبر داد راسل کرش محقق علوم رایانشی و مخترع پیکسل و کسی که نخستین عکس دیجیتال جهان را اسکن کرد در ۱۱ آگوست سال جاری میلادی و در سن ۹۱ سالگی در ایالات اورگان آمریکا درگذشت.
پیکسلها یا نقاط دیجیتال برای نمایش تصاویر و ویدئوها روی نمایشگر موبایل و رایانه به کار میروند. کرش در سال ۱۹۵۷ یک تصویر دیجیتال سیاه و سفید در ابعاد ۲ در ۲ اینچ از پسرش ساخت. این یکی از نخستین تصاویری بود که به وسیله رایانه اسکن شده بود. در این فرایند از دستگاهی استفاده شد که تیم تحقیقاتی کرش در دفتر ملی استاندارد آمریکا ابداع کرده بودند.
#راسل_کرش (Russell Kirsch) مخترع #پیکسل در سن ۹۱ سالگی درگذشت. تحقیقات او زیربنای تصویربرداری ماهوارهای، سی تی اسکن، واقعیت مجازی و فیس بوک به حساب می آیند.
مهر به نقل از آسوشیتدپرس، خبر داد راسل کرش محقق علوم رایانشی و مخترع پیکسل و کسی که نخستین عکس دیجیتال جهان را اسکن کرد در ۱۱ آگوست سال جاری میلادی و در سن ۹۱ سالگی در ایالات اورگان آمریکا درگذشت.
پیکسلها یا نقاط دیجیتال برای نمایش تصاویر و ویدئوها روی نمایشگر موبایل و رایانه به کار میروند. کرش در سال ۱۹۵۷ یک تصویر دیجیتال سیاه و سفید در ابعاد ۲ در ۲ اینچ از پسرش ساخت. این یکی از نخستین تصاویری بود که به وسیله رایانه اسکن شده بود. در این فرایند از دستگاهی استفاده شد که تیم تحقیقاتی کرش در دفتر ملی استاندارد آمریکا ابداع کرده بودند.
#رخنما #روزنامهنگاری
🔸 خبر و شبکههای اجتماعی
مقایسه #شبکههای_اجتماعی با دنیای #روزنامهنگاری را فقط در یک صورت میتوان صورت داد و آن اینکه اگر خبری در رسانه وجود نداشته باشد؛ مخاطب مجبور به پیگیری آن از طریق #شبکههایاجتماعی میشود. عمده اخباری که بر روی شبکههای اجتماعی منتشر میشود، چندان موثق نیست و انتظاری به غیر از این داشتن از شبکه اجتماعی غلط است. برای اعتماد به این شبکهها باید #سواد_رسانهای خود را بالا ببریم. پس نمیتوان انتظار درستی همه اخبار را در شبکههای اجتماعی داشت. روزنامهنگاری همیشه در کانون اتفاقات قرار دارد و چشم سوم #مخاطبان است. مشروعیتی را که #روزنامهنگاران دارند، شبکههای اجتماعی ندارند. هر کس میتواند در شبکههای اجتماعی یک نوع #روزنامهنگاری_بدون_کارت را تجربه کند؛ اما خبرهایش سندیت و مشروعیت لازم را به سختی کسب میکند. این روزنامهنگار است که میتواند به خبر سندیت ببخشد و به صورت تحقیقی با آن برخورد کند؛ کاربر عادی نمیداند دست یافتن به مشروعیت و سندیت تا چه اندازه سخت است. شبکههای اجتماعی از لحاظ بافت و ساختار اساساً #مرکزگریز بوده و به همین خاطر به لحاظ ماهوی با #رسانههای_جریان_اصلی متفاوت هستند. شبکههای اجتماعی به کندوی عسلی شبیه هستند که زنبورهای متفاوتی دارد و هر زنبوری در آن میتواند ترجیح دهد یکی را لایک (like) یا فالو (follow) کند و دیگری را نه.
کاربران شبکههای اجتماعی نیاز به آموزش از جانب روزنامهنگاران ندارند. به کسی چه ارتباطی دارد که آنها میخواهند خانه خود را چگونه اداره کنند، اما این آموزش را میتوانی برای روزنامه نگاران در نظر گرفت.
#روزنامهنگاریحرفهای در عرصه عکس و فیلم در حال باختن به شبکههای اجتماعی است. شبکههای اجتماعی به دلیل اینکه از نظر عددی به بیش از یک میلیارد نفر میرسند شانس بیشتری برای پیروزی در بخش فیلم و عکس دارند و فکر میکنم در آینده در حوزه صدا هم رسانههای چاپی هم بازی را به شبکههای اجتماعی خواهند باخت. با این حال، رسانههای اجتماعی به صورت لحظهای و سانتیمانتال به موضوعات میپردازند و عموما برخورد تحقیقی با مسائل ندارند.
کاربران شبکههای اجتماعی کارهایی را بلد نیستند که روزنامه نگاران آنها را به خوبی بلدند و به همین دلیل است که همچنان رسانههای حرفهای جایگاه خود را حفظ کردهاند.
باید دست روزنامهنگاران را باز بگذارند و آنها را از تماس و حضور در شبکههای اجتماعی منع نکنند و بدانیم شبکههای اجتماعی حوزههای خبری هستند که باید به آن مدام سر بزنیم. به روزنامهنگاران میتوان آموخت که شبکههای اجتماعی یک حوزه خبری جدید است : اصلیترین #ارزشخبری برای روزنامهنگاران کماکان ارزش #فراگیری یا همان #دربرگیری است. بنابراین شبکههای اجتماعی را باید به عنوان پدیدهای فراگیر در نظر بگیریم. روزنامهنگاران باید بیاموزند که چگونه از قابلیتهای شبکهها و رسانههای اجتماعی در خبررسانی استفاده کنند. روزنامهنگاران باید به طور مستقل با منابعی که مورد استناد #کاربران شبکههای اجتماعی قرار میگیرند؛ به عنوان منبع خبری گفتگو کنند و در واقع به تعقیب خبری موضوع از زاویه خودشان بپردازند و صرفا به نقل قول کردن از شبکههای اجتماعی اکتفا نکنند.
روزنامهنگاران اگر میخواهند سوژهای را به صورت حرفهای مطرح کنند میتوانند سوژههایشان را در شبکههای اجتماعی مطرح کنند؛ به بحث بگذارند و نظر سنجی کنند و از بازخوردهای کاربران آنها به خوبی سود ببرند.
شبکههای اجتماعی رقیب رسانهها نیستند. شبکههای اجتماعی برای خودشان سبکهای متفاوت روایت را ایجاد کردهاند اما بر روی کار روزنامهنگاران حرفهای تاثیری نگذاشتهاند.
در هر نقطه از جهان که نهادهای مدنی محدودیت داشته باشند، شبکههای اجتماعی در آن نقاط بیشتر مطرح میشوند. در آمریکا و کشورهای اروپایی، بسیاری از شهروندان حتی نمیدانند #فیسبوک چیست و البته برخی هم عضوهای فعال شبکههای اجتماعی هستند. شبکههای اجتماعی جریانساز اصلی نیستند هر جا نهادهای مدنی در معذوریت باشد این شبکهها بیشتر نمود پیدا میکنند.
شبکههای اجتماعی، #تمپلیت از پیش تعریف شدهای دارند. داراییهای کاربران در شبکههای اجتماعی گوناگون متعلق به آن شبکهها است و دیگر امکان انتقال و جابه جایی وجود ندارد شما نمیتوانید مطلب خودتان را مثلا از #توییتر به #فیسبوک ببرید و در نهایت زمانی که تمایل به ادامه فعالیت نداشته باشید، فقط میتوانید صفحه خود را متوقف کنید.
▫️چکیده دیدگاههای #یونس_شکرخواه در قبال بحث خبر رسانی در شبکههای اجتماعی
▫️نشست خبر رسانی در شبکههای اجتماعی، چهارشنبه ۲۲ مرداد ۹۳ در دفتر مطالعات و برنامهریزی رسانهها در تهران برگزار شد.
🔸 خبر و شبکههای اجتماعی
مقایسه #شبکههای_اجتماعی با دنیای #روزنامهنگاری را فقط در یک صورت میتوان صورت داد و آن اینکه اگر خبری در رسانه وجود نداشته باشد؛ مخاطب مجبور به پیگیری آن از طریق #شبکههایاجتماعی میشود. عمده اخباری که بر روی شبکههای اجتماعی منتشر میشود، چندان موثق نیست و انتظاری به غیر از این داشتن از شبکه اجتماعی غلط است. برای اعتماد به این شبکهها باید #سواد_رسانهای خود را بالا ببریم. پس نمیتوان انتظار درستی همه اخبار را در شبکههای اجتماعی داشت. روزنامهنگاری همیشه در کانون اتفاقات قرار دارد و چشم سوم #مخاطبان است. مشروعیتی را که #روزنامهنگاران دارند، شبکههای اجتماعی ندارند. هر کس میتواند در شبکههای اجتماعی یک نوع #روزنامهنگاری_بدون_کارت را تجربه کند؛ اما خبرهایش سندیت و مشروعیت لازم را به سختی کسب میکند. این روزنامهنگار است که میتواند به خبر سندیت ببخشد و به صورت تحقیقی با آن برخورد کند؛ کاربر عادی نمیداند دست یافتن به مشروعیت و سندیت تا چه اندازه سخت است. شبکههای اجتماعی از لحاظ بافت و ساختار اساساً #مرکزگریز بوده و به همین خاطر به لحاظ ماهوی با #رسانههای_جریان_اصلی متفاوت هستند. شبکههای اجتماعی به کندوی عسلی شبیه هستند که زنبورهای متفاوتی دارد و هر زنبوری در آن میتواند ترجیح دهد یکی را لایک (like) یا فالو (follow) کند و دیگری را نه.
کاربران شبکههای اجتماعی نیاز به آموزش از جانب روزنامهنگاران ندارند. به کسی چه ارتباطی دارد که آنها میخواهند خانه خود را چگونه اداره کنند، اما این آموزش را میتوانی برای روزنامه نگاران در نظر گرفت.
#روزنامهنگاریحرفهای در عرصه عکس و فیلم در حال باختن به شبکههای اجتماعی است. شبکههای اجتماعی به دلیل اینکه از نظر عددی به بیش از یک میلیارد نفر میرسند شانس بیشتری برای پیروزی در بخش فیلم و عکس دارند و فکر میکنم در آینده در حوزه صدا هم رسانههای چاپی هم بازی را به شبکههای اجتماعی خواهند باخت. با این حال، رسانههای اجتماعی به صورت لحظهای و سانتیمانتال به موضوعات میپردازند و عموما برخورد تحقیقی با مسائل ندارند.
کاربران شبکههای اجتماعی کارهایی را بلد نیستند که روزنامه نگاران آنها را به خوبی بلدند و به همین دلیل است که همچنان رسانههای حرفهای جایگاه خود را حفظ کردهاند.
باید دست روزنامهنگاران را باز بگذارند و آنها را از تماس و حضور در شبکههای اجتماعی منع نکنند و بدانیم شبکههای اجتماعی حوزههای خبری هستند که باید به آن مدام سر بزنیم. به روزنامهنگاران میتوان آموخت که شبکههای اجتماعی یک حوزه خبری جدید است : اصلیترین #ارزشخبری برای روزنامهنگاران کماکان ارزش #فراگیری یا همان #دربرگیری است. بنابراین شبکههای اجتماعی را باید به عنوان پدیدهای فراگیر در نظر بگیریم. روزنامهنگاران باید بیاموزند که چگونه از قابلیتهای شبکهها و رسانههای اجتماعی در خبررسانی استفاده کنند. روزنامهنگاران باید به طور مستقل با منابعی که مورد استناد #کاربران شبکههای اجتماعی قرار میگیرند؛ به عنوان منبع خبری گفتگو کنند و در واقع به تعقیب خبری موضوع از زاویه خودشان بپردازند و صرفا به نقل قول کردن از شبکههای اجتماعی اکتفا نکنند.
روزنامهنگاران اگر میخواهند سوژهای را به صورت حرفهای مطرح کنند میتوانند سوژههایشان را در شبکههای اجتماعی مطرح کنند؛ به بحث بگذارند و نظر سنجی کنند و از بازخوردهای کاربران آنها به خوبی سود ببرند.
شبکههای اجتماعی رقیب رسانهها نیستند. شبکههای اجتماعی برای خودشان سبکهای متفاوت روایت را ایجاد کردهاند اما بر روی کار روزنامهنگاران حرفهای تاثیری نگذاشتهاند.
در هر نقطه از جهان که نهادهای مدنی محدودیت داشته باشند، شبکههای اجتماعی در آن نقاط بیشتر مطرح میشوند. در آمریکا و کشورهای اروپایی، بسیاری از شهروندان حتی نمیدانند #فیسبوک چیست و البته برخی هم عضوهای فعال شبکههای اجتماعی هستند. شبکههای اجتماعی جریانساز اصلی نیستند هر جا نهادهای مدنی در معذوریت باشد این شبکهها بیشتر نمود پیدا میکنند.
شبکههای اجتماعی، #تمپلیت از پیش تعریف شدهای دارند. داراییهای کاربران در شبکههای اجتماعی گوناگون متعلق به آن شبکهها است و دیگر امکان انتقال و جابه جایی وجود ندارد شما نمیتوانید مطلب خودتان را مثلا از #توییتر به #فیسبوک ببرید و در نهایت زمانی که تمایل به ادامه فعالیت نداشته باشید، فقط میتوانید صفحه خود را متوقف کنید.
▫️چکیده دیدگاههای #یونس_شکرخواه در قبال بحث خبر رسانی در شبکههای اجتماعی
▫️نشست خبر رسانی در شبکههای اجتماعی، چهارشنبه ۲۲ مرداد ۹۳ در دفتر مطالعات و برنامهریزی رسانهها در تهران برگزار شد.
#متدولوژی 🔸 تجربهگرایی چیست؟
▫️نوشته #ماتیو_الن
▫️ ترجمه #یونس_شکرخواه
این مطلب از فرهنگ انتقادی نظریه فیلم و تلویزیون برگردانده شده است و به مفهوم تجربهگرایی در بستر ارتباطات، فرهنگ و رسانه پرداخته است.
#تجربهگرایی (empiricism) نوعی استدلال است که در آن تمامی دانش و معرفت انسان، جز آنهایی که با روابط منطقی سر و کار دارند، بر اساس مدارک و گواههای موجود در دنیای واقعی و بیرون از ذهن انسان احراز میشود.
این تعریف عمدتاً از مطالعات معرفتشناختی که جایگاهی انتزاعی دارند، برمیخیزد. با این حال، مانند دیگر توصیفهای فلسفی، بحث و گفتگوهای فراوانی هم بر سر معنی دقیق واژههایی چون مدرک و گواه (evidence) و یا بیرونی بودن (externality) در گرفته و نظریههای گوناگونی را درباره تجربهگرایی به وجود آورده است.
▫️نوشته #ماتیو_الن
▫️ ترجمه #یونس_شکرخواه
این مطلب از فرهنگ انتقادی نظریه فیلم و تلویزیون برگردانده شده است و به مفهوم تجربهگرایی در بستر ارتباطات، فرهنگ و رسانه پرداخته است.
#تجربهگرایی (empiricism) نوعی استدلال است که در آن تمامی دانش و معرفت انسان، جز آنهایی که با روابط منطقی سر و کار دارند، بر اساس مدارک و گواههای موجود در دنیای واقعی و بیرون از ذهن انسان احراز میشود.
این تعریف عمدتاً از مطالعات معرفتشناختی که جایگاهی انتزاعی دارند، برمیخیزد. با این حال، مانند دیگر توصیفهای فلسفی، بحث و گفتگوهای فراوانی هم بر سر معنی دقیق واژههایی چون مدرک و گواه (evidence) و یا بیرونی بودن (externality) در گرفته و نظریههای گوناگونی را درباره تجربهگرایی به وجود آورده است.
عرصههای ارتباطی
#متدولوژی 🔸 تجربهگرایی چیست؟ ▫️نوشته #ماتیو_الن ▫️ ترجمه #یونس_شکرخواه این مطلب از فرهنگ انتقادی نظریه فیلم و تلویزیون برگردانده شده است و به مفهوم تجربهگرایی در بستر ارتباطات، فرهنگ و رسانه پرداخته است. #تجربهگرایی (empiricism) نوعی استدلال است که در…
#اندرو_مورتون میگوید همه این نظریههای دارای مضمونی مبهم و مشترک هستند که میتوان آن را اینگونه خلاصه کرد: همه چیز از تجربه به دست میآید... د. تجربه دنیای پیرامون که ما آن را از طریق حواس خود دریافت و در عین حال تلاش میکنیم تا نگذاریم عقایدمان بر آنچه که فکر میکنیم دریافت کردهایم، تأثیر بگذارد.
افراطیترین شکل تجربهگرایی را میتوان در عقاید جان لاک دید. او معتقد است مغز انسان در بدو تولد شبیه یک صفحه سفید است، بدون هیچ دانش قبلی.
دیدگاه پراگماتیستیتری هم در قبال تجربهگرایی وجود دارد. بر اساس این دیدگاه، انسان باید همواره در مورد دانش، تجربه و عقاید خود تردید، و به مشاهده گسترده دنیای عینی تکیه کند. با این همه، درک تجربهگرایی با مطالعه و شناخت تاریخ آن، آسانتر میشود.
تجربهگرایی و خردگرایی دو بینش فلسفی متضاد معرفتی در اروپا هستند که از اواخر قرن هفدهم تا اوایل قرن نوزدهم در اروپا رایج شدند.
خردگرایان (نظریه #رنه_دکارت) در تضاد مستقیم با تجربهگرایی، تجربه کسب شده و یا حس شده را اتکا ناپذیر میدانند و عقاید خود را در شکل خرد ناب برخاسته از سوژه متفکر آگاه ارائه میکنند.
اما #تجربهگرایان (به ویژه در انگلیس و ایرلند) پرسش بدیهی را مطرح کردند: چطور میتوان تحت تأثیر دنیای تجربه قرار نگرفت؟
#کانت در اواخر قرن ۱۹ کم و بیش این منازعه فیلسوفان را با ارائه مقولات #معرفتشناختی حل کرد. بر اساس این مقولهها، درک ما از جهان درکی خردگرایانه است و ناشی از تجربه نیست، ولی دنیایی که سعی میکنیم معنی آن را درک کنیم، در حقیقت تنها با تجربه شناخته میشود؛ به عبارت دیکر، دانش و معرفت، هم به وسیله دریافت و هم به وسیله ادراک به دست میآید.
شکل سنتی دیگری هم از تجربهگرایی وجود دارد که ترکیب غریبی از سادهانگاری شکاکیت و تردیدگرایی است. این نوع تجربهگرایی که به مبنای درک غالب از مفهوم باورهای حقیقی و دانش تبدیل شده است، در مجموعه وسیعی از عملکردهای اجتماعی به کار گرفته شد. حکومتهای لیبرال، سوسیالیستی و فاشیستی، مدیریت صنعتی، مطالعات سیاسی، سیستمهای قضایی، روزنامهنگاری، علوم پزشکی و مهمتر از همه، بوروکراسیهایی که مشخصه قرن ۱۹ بودند، همه و همه به این نوع تجربهگرایی تکیه کردند.
انواع مضامین مرتبط با تجربهگرایی که قبلاً حکم پسزمینه را برای علوم طبیعی داشتند، به مضمون اصلی علوم انسانی و اجتماعی در قرن نوزدهم تبدیل شدند؛ برای مثال، نوشتن تاریخ تحول یافت و از تلاشی صرفاً ادبی به گردآوری علمی و سختکوشانه شواهد و اطلاعات از آرشیوها و منابع موثق مبدل شد و در نتیجه، دیگر تاریخنویس باید بدون اغراض شخصی و با بیطرفی کامل، تاریخ را بنویسد.
بیشتر رشتههای آکادمیک به غیر از برخی صورتهای ادبی، برای مطالعات خود از شیوهای استفاده میکنند که اگرچه صد درصد تجربهگرایانه نیست و تا اندازهای هم آن را به چالش میخواند، در عین جنبههای کلیدی آن را نیز در خود دارد. در این شیوه، دانش با استفاده از تحلیل بیطرفانه و با مشاهدات تجربی به دست میآید.
از دهه پنجاه به بعد منتقدانی که دیدگاههای کم و بیش #پساساختارگرایانه داشتند، تجربهگرایی را به طور جدی به چالش خواندند حمله آنها در ابتدا نوعی حمله سیاسی بود. آنها معتقد بودند، مفاهیمی نظیر بیطرفی، مشاهده غیردرگیرانه یا بیواسطه و یا مفاهیمی مثل تعمیم و بیطرفی که تجربهگرایی بر اساس آنها عمل میکند، چه به طور کلی در جامعه و چه به طور خاص در موقعیتهای آکادمیک، چیزی جز دستاویزهای پنهان مشاهدهگر یا ناظر نیستند.
از سوی دیگر این نکته نیز مطرح شده است که تجربهگرایی نمیتواند پاسخ مناسبی به پرسشی مهم ارائه کند و آن اینکه تحت چه شرایطی نتایج متفاوت ما ولی با ارزشهای یکسان، از یک آزمایش به دست میآید؟ اگر این دو نتیجه با یکدیگر در تعارض باشند، چه باید کرد و به عبارت دیگر آیا اصلاً چنین چیزی امکانپذیر هست؟
موضوع ابهام برانگیز دیگری نیز به ویژه در مطالعات گسترده رشتههایی نظیر ارتباطات،
فرهنگ و رسانه وجود دارد: چگونه میتوان روشهای تحقیقاتی و پژوهشی را که به جای تأملات درونی (ذهن) به دنبال مشاهده تجربی جهان هستند، به درستی از برداشتهای تجربهگرایه آنان نسبت به علم جدا کرد؟
اگر این مسئله روشن شود، میتوان در راستای خطوط کانتی، بین این تلقی محدود از دریافت و ادراک از یک سو و صورتهای متنگرایانه پساساختارگرایی از سوی دیگر، به یک اتفاق نظر مجدد معرفتشناختی رسید.
*MATTHEW ALLEN
افراطیترین شکل تجربهگرایی را میتوان در عقاید جان لاک دید. او معتقد است مغز انسان در بدو تولد شبیه یک صفحه سفید است، بدون هیچ دانش قبلی.
دیدگاه پراگماتیستیتری هم در قبال تجربهگرایی وجود دارد. بر اساس این دیدگاه، انسان باید همواره در مورد دانش، تجربه و عقاید خود تردید، و به مشاهده گسترده دنیای عینی تکیه کند. با این همه، درک تجربهگرایی با مطالعه و شناخت تاریخ آن، آسانتر میشود.
تجربهگرایی و خردگرایی دو بینش فلسفی متضاد معرفتی در اروپا هستند که از اواخر قرن هفدهم تا اوایل قرن نوزدهم در اروپا رایج شدند.
خردگرایان (نظریه #رنه_دکارت) در تضاد مستقیم با تجربهگرایی، تجربه کسب شده و یا حس شده را اتکا ناپذیر میدانند و عقاید خود را در شکل خرد ناب برخاسته از سوژه متفکر آگاه ارائه میکنند.
اما #تجربهگرایان (به ویژه در انگلیس و ایرلند) پرسش بدیهی را مطرح کردند: چطور میتوان تحت تأثیر دنیای تجربه قرار نگرفت؟
#کانت در اواخر قرن ۱۹ کم و بیش این منازعه فیلسوفان را با ارائه مقولات #معرفتشناختی حل کرد. بر اساس این مقولهها، درک ما از جهان درکی خردگرایانه است و ناشی از تجربه نیست، ولی دنیایی که سعی میکنیم معنی آن را درک کنیم، در حقیقت تنها با تجربه شناخته میشود؛ به عبارت دیکر، دانش و معرفت، هم به وسیله دریافت و هم به وسیله ادراک به دست میآید.
شکل سنتی دیگری هم از تجربهگرایی وجود دارد که ترکیب غریبی از سادهانگاری شکاکیت و تردیدگرایی است. این نوع تجربهگرایی که به مبنای درک غالب از مفهوم باورهای حقیقی و دانش تبدیل شده است، در مجموعه وسیعی از عملکردهای اجتماعی به کار گرفته شد. حکومتهای لیبرال، سوسیالیستی و فاشیستی، مدیریت صنعتی، مطالعات سیاسی، سیستمهای قضایی، روزنامهنگاری، علوم پزشکی و مهمتر از همه، بوروکراسیهایی که مشخصه قرن ۱۹ بودند، همه و همه به این نوع تجربهگرایی تکیه کردند.
انواع مضامین مرتبط با تجربهگرایی که قبلاً حکم پسزمینه را برای علوم طبیعی داشتند، به مضمون اصلی علوم انسانی و اجتماعی در قرن نوزدهم تبدیل شدند؛ برای مثال، نوشتن تاریخ تحول یافت و از تلاشی صرفاً ادبی به گردآوری علمی و سختکوشانه شواهد و اطلاعات از آرشیوها و منابع موثق مبدل شد و در نتیجه، دیگر تاریخنویس باید بدون اغراض شخصی و با بیطرفی کامل، تاریخ را بنویسد.
بیشتر رشتههای آکادمیک به غیر از برخی صورتهای ادبی، برای مطالعات خود از شیوهای استفاده میکنند که اگرچه صد درصد تجربهگرایانه نیست و تا اندازهای هم آن را به چالش میخواند، در عین جنبههای کلیدی آن را نیز در خود دارد. در این شیوه، دانش با استفاده از تحلیل بیطرفانه و با مشاهدات تجربی به دست میآید.
از دهه پنجاه به بعد منتقدانی که دیدگاههای کم و بیش #پساساختارگرایانه داشتند، تجربهگرایی را به طور جدی به چالش خواندند حمله آنها در ابتدا نوعی حمله سیاسی بود. آنها معتقد بودند، مفاهیمی نظیر بیطرفی، مشاهده غیردرگیرانه یا بیواسطه و یا مفاهیمی مثل تعمیم و بیطرفی که تجربهگرایی بر اساس آنها عمل میکند، چه به طور کلی در جامعه و چه به طور خاص در موقعیتهای آکادمیک، چیزی جز دستاویزهای پنهان مشاهدهگر یا ناظر نیستند.
از سوی دیگر این نکته نیز مطرح شده است که تجربهگرایی نمیتواند پاسخ مناسبی به پرسشی مهم ارائه کند و آن اینکه تحت چه شرایطی نتایج متفاوت ما ولی با ارزشهای یکسان، از یک آزمایش به دست میآید؟ اگر این دو نتیجه با یکدیگر در تعارض باشند، چه باید کرد و به عبارت دیگر آیا اصلاً چنین چیزی امکانپذیر هست؟
موضوع ابهام برانگیز دیگری نیز به ویژه در مطالعات گسترده رشتههایی نظیر ارتباطات،
فرهنگ و رسانه وجود دارد: چگونه میتوان روشهای تحقیقاتی و پژوهشی را که به جای تأملات درونی (ذهن) به دنبال مشاهده تجربی جهان هستند، به درستی از برداشتهای تجربهگرایه آنان نسبت به علم جدا کرد؟
اگر این مسئله روشن شود، میتوان در راستای خطوط کانتی، بین این تلقی محدود از دریافت و ادراک از یک سو و صورتهای متنگرایانه پساساختارگرایی از سوی دیگر، به یک اتفاق نظر مجدد معرفتشناختی رسید.
*MATTHEW ALLEN
#کرونا 🔸بهبود یافتگان چه مدت در برابر ابتلای مجدد مصون هستند؟
طبق دستورالعمل مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریها در آمریکا بهبودیافتگان #کووید_۱۹ تا مدت سه ماه نیاز نیست به انجام مجدد تست تشخیصی کرونا اقدام کنند یا در قرنطینه بمانند.
البته این دستورالعمل به این مفهوم نیست که بهبودیافتگان در برابر ابتلای مجدد به بیماری ایمن هستند. ایسنا
طبق دستورالعمل مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریها در آمریکا بهبودیافتگان #کووید_۱۹ تا مدت سه ماه نیاز نیست به انجام مجدد تست تشخیصی کرونا اقدام کنند یا در قرنطینه بمانند.
البته این دستورالعمل به این مفهوم نیست که بهبودیافتگان در برابر ابتلای مجدد به بیماری ایمن هستند. ایسنا
#کتاب 🔸 ارزشها
اگر انسان باید به ارزشها ایمان داشته باشد، باید به خود و ظرفیت طبع خود برای خوبی و بهرهوری آشنا باشد.
📚 انسان برای خویشتن ▫️#اریش_فروم
اگر انسان باید به ارزشها ایمان داشته باشد، باید به خود و ظرفیت طبع خود برای خوبی و بهرهوری آشنا باشد.
📚 انسان برای خویشتن ▫️#اریش_فروم
Forwarded from عصر هوشمندی
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
💢 تجربه سی روز بدون خبر!
🔻«امروز پاکم.» این جملۀ رولف دوبِلی نویسندۀ کتاب «دیگر اخبار نخوانید!» است. دوبِلی در سال ۲۰۱۰ آزمایشی غریب انجام داد. اشتراک تمام روزنامههایش را لغو کرد، از بولتنهای رادیویی خارج شد، دست از تماشای اخبار تلویزیون برداشت و تصمیم گرفت دیگر اخبار نخواند! تصمیمی که بهگفتۀ خودش به یکی از بهترین تصمیمهای زندگیاش تبدیل شد و دلیلی شد که کیفیت بهتر زندگی امروزش را مدیون آن است.
🔻دوبلی در این ویدئو از تجربههایش سخن میگوید و از ما دعوت میکند که برای رسیدن به زندگی بهتر و آرامتر و بینشی عمیقتر اخبار را رها کنیم، که دیگر اخبار نخوانیم.
#رژیم_مصرف_رسانه
✅#عصر_هوشمندی، مجموعه تخصصی سوادرسانهای و اطلاعاتی
@asrehooshmandi
🔻«امروز پاکم.» این جملۀ رولف دوبِلی نویسندۀ کتاب «دیگر اخبار نخوانید!» است. دوبِلی در سال ۲۰۱۰ آزمایشی غریب انجام داد. اشتراک تمام روزنامههایش را لغو کرد، از بولتنهای رادیویی خارج شد، دست از تماشای اخبار تلویزیون برداشت و تصمیم گرفت دیگر اخبار نخواند! تصمیمی که بهگفتۀ خودش به یکی از بهترین تصمیمهای زندگیاش تبدیل شد و دلیلی شد که کیفیت بهتر زندگی امروزش را مدیون آن است.
🔻دوبلی در این ویدئو از تجربههایش سخن میگوید و از ما دعوت میکند که برای رسیدن به زندگی بهتر و آرامتر و بینشی عمیقتر اخبار را رها کنیم، که دیگر اخبار نخوانیم.
#رژیم_مصرف_رسانه
✅#عصر_هوشمندی، مجموعه تخصصی سوادرسانهای و اطلاعاتی
@asrehooshmandi
🔸 اپلیکیشن گوگل برای نابینایان
#هوشمصنوعی #گوگل اکنون میتواند تنها با یک حرکت، به افراد کم بینا و نابینا در سوپرمارکتها کمک کند تا مواد غذایی را شناسایی کنند.
این هوش مصنوعی بخشی از اپلیکیشن Google Lookout است که هدف از آن کمک به افراد کم بینا و نابیناست تا بتوانند چیزهای اطراف خود را بهتر شناسایی کنند.
یک آپدیت و به روزرسانی به این اپلیکیشن اضافه شده است که میتواند با صدای بلند بگوید که فرد چه غذایی را در دست خود نگه داشته است.
گوگل میگوید که این ویژگی جدید قادر به تمایز میان یک قوطی ذرت و یک قوطی لوبیا سبز است.
تاکنون برنامهها و اپلیکیشنهای زیادی برای شناخت محصولات غذایی راه اندازی شده است از جمله برنامههایی که به ما میگوید محصول غذایی که استفاده میکنیم حاوی چه میزان کالری است. اطلاعاتی که در واقع این اپلیکیشنها از روی بارکد محصولات میخوانند.
گوگل حالا میگوید برنامه Lookout نیز در واقع با تشخیص تصویری که روی محصولات بسته بندی شده است، میتواند آنها را برای افراد کم بینا و نابینا بخواند. فارس
#هوشمصنوعی #گوگل اکنون میتواند تنها با یک حرکت، به افراد کم بینا و نابینا در سوپرمارکتها کمک کند تا مواد غذایی را شناسایی کنند.
این هوش مصنوعی بخشی از اپلیکیشن Google Lookout است که هدف از آن کمک به افراد کم بینا و نابیناست تا بتوانند چیزهای اطراف خود را بهتر شناسایی کنند.
یک آپدیت و به روزرسانی به این اپلیکیشن اضافه شده است که میتواند با صدای بلند بگوید که فرد چه غذایی را در دست خود نگه داشته است.
گوگل میگوید که این ویژگی جدید قادر به تمایز میان یک قوطی ذرت و یک قوطی لوبیا سبز است.
تاکنون برنامهها و اپلیکیشنهای زیادی برای شناخت محصولات غذایی راه اندازی شده است از جمله برنامههایی که به ما میگوید محصول غذایی که استفاده میکنیم حاوی چه میزان کالری است. اطلاعاتی که در واقع این اپلیکیشنها از روی بارکد محصولات میخوانند.
گوگل حالا میگوید برنامه Lookout نیز در واقع با تشخیص تصویری که روی محصولات بسته بندی شده است، میتواند آنها را برای افراد کم بینا و نابینا بخواند. فارس
#تراس 🔸 منفیها
هر تلاشی برای فرار از چیزهای منفی، اجتناب، سرکوب یا ساکت کردن آنها فقط نتیجهٔ معکوس میدهد. اجتناب از رنج، خود یک نوع رنج است. اجتناب از درگیری، خود یک نوع درگیری است. انکار شکست خود یک نوع شکست است. ▫️#مارک_منسن
هر تلاشی برای فرار از چیزهای منفی، اجتناب، سرکوب یا ساکت کردن آنها فقط نتیجهٔ معکوس میدهد. اجتناب از رنج، خود یک نوع رنج است. اجتناب از درگیری، خود یک نوع درگیری است. انکار شکست خود یک نوع شکست است. ▫️#مارک_منسن
#رخنما
🔸بیانیه هیات داوران و اعلام نامزدهای مطبوعاتی جشن منتقدان خانه تئاتر
هیأت داوران نوزدهمین مسابقه مطبوعاتی سالیانه انجمن منتقدان، نویسندگان و پژوهشگران خانه تئاتر با صدور بیانیه فهرست نامزدهای بخشهای مختلف این دوره را منتشر و اعلام کردند.
🔹هیات داوران ازسمت راست: #امیر_روشن، #سیفالله_صمدیان (کارشناس و مشاور عالی هیأت داوران در بخش عکس) #یونس_شکرخواه و #مهناز_رونقی
🔸بیانیه هیات داوران و اعلام نامزدهای مطبوعاتی جشن منتقدان خانه تئاتر
هیأت داوران نوزدهمین مسابقه مطبوعاتی سالیانه انجمن منتقدان، نویسندگان و پژوهشگران خانه تئاتر با صدور بیانیه فهرست نامزدهای بخشهای مختلف این دوره را منتشر و اعلام کردند.
🔹هیات داوران ازسمت راست: #امیر_روشن، #سیفالله_صمدیان (کارشناس و مشاور عالی هیأت داوران در بخش عکس) #یونس_شکرخواه و #مهناز_رونقی
عرصههای ارتباطی
#رخنما 🔸بیانیه هیات داوران و اعلام نامزدهای مطبوعاتی جشن منتقدان خانه تئاتر هیأت داوران نوزدهمین مسابقه مطبوعاتی سالیانه انجمن منتقدان، نویسندگان و پژوهشگران خانه تئاتر با صدور بیانیه فهرست نامزدهای بخشهای مختلف این دوره را منتشر و اعلام کردند. 🔹هیات داوران…
🔸اعلام نامزدهای مطبوعاتی جشن منتقدان خانه تئاتر
هیأت داوران نوزدهمین مسابقه مطبوعاتی سالیانه انجمن منتقدان، نویسندگان و پژوهشگران خانه تئاتر فهرست نامزدهای بخشهای مختلف این دوره را منتشر و اعلام کردند.
در بیانیه هیأت داوران نوزدهمین مسابقه مطبوعاتی سالیانه انجمن منتقدان، نویسندگان و پژوهشگران خانه تئاتر آمده است: در برههای از زمان ایستادهایم که سخن راندن از هر مقولهای بس دشوار است؛ دیگر از کلمات سرد و سخت هم کاری بر نمیآید؛ از این رو سخن را با امید آغاز میکنیم که جامعه جهانی در عصر حاضر، بیش از پیش به آن نیاز دارد.
هنر، همیشه کانون نجات انسان از ناهمواریهای حیات است؛ و تئاتر، نمایشی است از این تلاش هماره انسانی؛ از زایش امید و فرهنگ؛ از تولد زیبایی و زندگی؛ و این قصه از ازل تا به ابد همچنان ادامه دارد. لحظه پیوستن تئاتر و رسانه کلمه است؛ نگاه است و اندیشه.
در خوانش گروهی آثار، هیأت داوران از اندیشه مستتر در متن، احساس کلمات و تعامل میان اندیشه و احساس به وجد آمد و بار دیگر گفتمان موفق تئاتر و رسانه در بخشهای مختلف مطبوعات را شاهد بوده است.
عکاسی تئاتر ایران لحظه قطعی که «هانری کارتیه برسون» از آن به عنوان نقطه اوج عکاسی نام میبرد، یافته است. دیدن، یافتن و انتقال احساسات در مجموعههای عکس بررسی شده به چشم آمد. هر مجموعه کلوزآپی زیبا از تئاتری بر صحنه میگیرد و قصه ای نو یا حتی کهنه از افسانه زندگی را واگویه میکند.
نقدهای تئاتری در مجموعه مورد مطالعه از دیدی زیبایی شناختی و کارشناسانه برخوردار بودند و اغلب آنها از انتقاد بیاصول فاصله داشته و به فرم، محتوا، اجرا، میزانسن و بازی توجه کرده بودند؛ حتی از این هم فراتر رفته و در پی کشف اندیشه داخل متن برآمدند و موفق نیز بودهاند. از دیگر سو، منتقدان در برخی نقدهای برونگرا، از فلسفه، هنر و جامعه شناسی و تاریخ هم مدد جُستهاند که این رویکرد بر پر بُنیه شدن آثار بخش نقد تاثیر زیادی داشته است.
اما در بخش یادداشت با آثاری عمیق و سازنده روبرو نبودیم. اغلب یادداشتها شخصی به نظر میرسیدند. چنین پیداست که نوشتار در شبکههای اجتماعی از ادبیات نوشتاری مطبوعاتی کاسته و زبان محاورهای جایگزین زبان نوشتاری رسمی شده است.
در بخش مقالات، آثار در دو قالب پژوهشی و ژورنالیستی به تفکیک مورد سنجش قرار گرفت؛ مقالات پژوهشی از ساختار علمی برخوردار بوده که میتواند منبع خوبی برای دانشجویان و علاقمندان تئاتر باشد. در مقالات ژورنالیستی اما ضعف در کمیت و کیفیت دیده میشود.
آثار رسیده در بخش ترجمه نشانگر تبحر مترجمان آثار در فن ترجمه و همینطور آشنایی آنها با ماهیت تئاتر است.
گزارشهای حوزه تئاتر کمجان و کمنفس بودند؛ گویی اهمیت گزارش در تئاتر از نگاه اهل مطبوعات به دور مانده است.
در بخش گفتوگو، اغلب با مصاحبهکنندههایی روبرو بودیم که به سراغ سوالاتی ساده و زمینهای پرداخته بودند. در این میان البته بودند مصاحبهکنندههای صاحب اندیشه که نظرگاهشان نسبت به تئاتر، متن را به خوبی رنگآمیزی کرده بود.
هیأت داوران بر این باور است که با وجود کمرمق بودن برخی از بخشها، چشمانداز نوشتاری تئاتری قابل تامل بوده و پلاتوی نوزدهم انجمن منتقدان، نویسندگان و پژوهشگران خانه تئاتر تلاشی است برای جای دادن صورتک امید بر پرتره انسان معاصر.
فهرست اسامی نامزدهای بخشهای مختلف نوزدهمین مسابقه مطبوعاتی سالیانه انجمن منتقدان، نویسندگان و پژوهشگران خانه تئاتر:
هیأت داوران نوزدهمین مسابقه مطبوعاتی سالیانه انجمن منتقدان، نویسندگان و پژوهشگران خانه تئاتر فهرست نامزدهای بخشهای مختلف این دوره را منتشر و اعلام کردند.
در بیانیه هیأت داوران نوزدهمین مسابقه مطبوعاتی سالیانه انجمن منتقدان، نویسندگان و پژوهشگران خانه تئاتر آمده است: در برههای از زمان ایستادهایم که سخن راندن از هر مقولهای بس دشوار است؛ دیگر از کلمات سرد و سخت هم کاری بر نمیآید؛ از این رو سخن را با امید آغاز میکنیم که جامعه جهانی در عصر حاضر، بیش از پیش به آن نیاز دارد.
هنر، همیشه کانون نجات انسان از ناهمواریهای حیات است؛ و تئاتر، نمایشی است از این تلاش هماره انسانی؛ از زایش امید و فرهنگ؛ از تولد زیبایی و زندگی؛ و این قصه از ازل تا به ابد همچنان ادامه دارد. لحظه پیوستن تئاتر و رسانه کلمه است؛ نگاه است و اندیشه.
در خوانش گروهی آثار، هیأت داوران از اندیشه مستتر در متن، احساس کلمات و تعامل میان اندیشه و احساس به وجد آمد و بار دیگر گفتمان موفق تئاتر و رسانه در بخشهای مختلف مطبوعات را شاهد بوده است.
عکاسی تئاتر ایران لحظه قطعی که «هانری کارتیه برسون» از آن به عنوان نقطه اوج عکاسی نام میبرد، یافته است. دیدن، یافتن و انتقال احساسات در مجموعههای عکس بررسی شده به چشم آمد. هر مجموعه کلوزآپی زیبا از تئاتری بر صحنه میگیرد و قصه ای نو یا حتی کهنه از افسانه زندگی را واگویه میکند.
نقدهای تئاتری در مجموعه مورد مطالعه از دیدی زیبایی شناختی و کارشناسانه برخوردار بودند و اغلب آنها از انتقاد بیاصول فاصله داشته و به فرم، محتوا، اجرا، میزانسن و بازی توجه کرده بودند؛ حتی از این هم فراتر رفته و در پی کشف اندیشه داخل متن برآمدند و موفق نیز بودهاند. از دیگر سو، منتقدان در برخی نقدهای برونگرا، از فلسفه، هنر و جامعه شناسی و تاریخ هم مدد جُستهاند که این رویکرد بر پر بُنیه شدن آثار بخش نقد تاثیر زیادی داشته است.
اما در بخش یادداشت با آثاری عمیق و سازنده روبرو نبودیم. اغلب یادداشتها شخصی به نظر میرسیدند. چنین پیداست که نوشتار در شبکههای اجتماعی از ادبیات نوشتاری مطبوعاتی کاسته و زبان محاورهای جایگزین زبان نوشتاری رسمی شده است.
در بخش مقالات، آثار در دو قالب پژوهشی و ژورنالیستی به تفکیک مورد سنجش قرار گرفت؛ مقالات پژوهشی از ساختار علمی برخوردار بوده که میتواند منبع خوبی برای دانشجویان و علاقمندان تئاتر باشد. در مقالات ژورنالیستی اما ضعف در کمیت و کیفیت دیده میشود.
آثار رسیده در بخش ترجمه نشانگر تبحر مترجمان آثار در فن ترجمه و همینطور آشنایی آنها با ماهیت تئاتر است.
گزارشهای حوزه تئاتر کمجان و کمنفس بودند؛ گویی اهمیت گزارش در تئاتر از نگاه اهل مطبوعات به دور مانده است.
در بخش گفتوگو، اغلب با مصاحبهکنندههایی روبرو بودیم که به سراغ سوالاتی ساده و زمینهای پرداخته بودند. در این میان البته بودند مصاحبهکنندههای صاحب اندیشه که نظرگاهشان نسبت به تئاتر، متن را به خوبی رنگآمیزی کرده بود.
هیأت داوران بر این باور است که با وجود کمرمق بودن برخی از بخشها، چشمانداز نوشتاری تئاتری قابل تامل بوده و پلاتوی نوزدهم انجمن منتقدان، نویسندگان و پژوهشگران خانه تئاتر تلاشی است برای جای دادن صورتک امید بر پرتره انسان معاصر.
فهرست اسامی نامزدهای بخشهای مختلف نوزدهمین مسابقه مطبوعاتی سالیانه انجمن منتقدان، نویسندگان و پژوهشگران خانه تئاتر:
عرصههای ارتباطی
🔸اعلام نامزدهای مطبوعاتی جشن منتقدان خانه تئاتر هیأت داوران نوزدهمین مسابقه مطبوعاتی سالیانه انجمن منتقدان، نویسندگان و پژوهشگران خانه تئاتر فهرست نامزدهای بخشهای مختلف این دوره را منتشر و اعلام کردند. در بیانیه هیأت داوران نوزدهمین مسابقه مطبوعاتی سالیانه…
🔸نامزدهای مطبوعاتی جشن منتقدان خانه تئاتر
▫️بخش گفت و گو:
محسن خیمهدوز از ماهنامه سینما ادبیات، سبا حیدرخانی از خبرگزاری ایلنا و فاطمه فلاح از خبرگزاری هنرآنلاین
▫️بخش نقد:
سمیرا بابایی از ماهنامه دنیای تصویر، وحید عمرانی از روزنامه اصفهان امروز و شهرام خرازیها از ماهنامه نمایش
▫️بخش یادداشت:
محسن خیمهدوز از روزنامه شرق و امید بینیاز از سایت آفتاب
▫️بخش ترجمه:
نسرین فلاحی از ماهنامه شبکه آفتاب، مسلم آئینی از فصلنامه نمایش شناخت و معین محب علیان از دفتر مطالعات تئاتر
▫️بخش مقاله:
محمد منعم از مجله شبکه آفتاب، حمید امجد از دفترهای تئاتر نیلا و عسل عصری ملکی از فصلنامه علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی
▫️بخش عکس:
کیارش مسیبی، حمید رضایی و مریم ملک مختار
▫️بخش گزارش:
در این بخش هیأت داوران، نامزدی را معرفی نمیکند.
▫️با توجه به شیوع بیماری #کرونا و ضرورت رعایت و اجرای دستورالعملهای بهداشتی کشور، بهزودی از برگزیدگان نوزدهمین مسابقه مطبوعاتی سالیانه انجمن منتقدان نویسندگان و پژوهشگران خانه تئاتر، طی مراسمی محدود و در حداقل زمان ممکن (در اجرا و نحوه برگزاری مراسم) تقدیر خواهد شد. ایرنا
▫️بخش گفت و گو:
محسن خیمهدوز از ماهنامه سینما ادبیات، سبا حیدرخانی از خبرگزاری ایلنا و فاطمه فلاح از خبرگزاری هنرآنلاین
▫️بخش نقد:
سمیرا بابایی از ماهنامه دنیای تصویر، وحید عمرانی از روزنامه اصفهان امروز و شهرام خرازیها از ماهنامه نمایش
▫️بخش یادداشت:
محسن خیمهدوز از روزنامه شرق و امید بینیاز از سایت آفتاب
▫️بخش ترجمه:
نسرین فلاحی از ماهنامه شبکه آفتاب، مسلم آئینی از فصلنامه نمایش شناخت و معین محب علیان از دفتر مطالعات تئاتر
▫️بخش مقاله:
محمد منعم از مجله شبکه آفتاب، حمید امجد از دفترهای تئاتر نیلا و عسل عصری ملکی از فصلنامه علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی
▫️بخش عکس:
کیارش مسیبی، حمید رضایی و مریم ملک مختار
▫️بخش گزارش:
در این بخش هیأت داوران، نامزدی را معرفی نمیکند.
▫️با توجه به شیوع بیماری #کرونا و ضرورت رعایت و اجرای دستورالعملهای بهداشتی کشور، بهزودی از برگزیدگان نوزدهمین مسابقه مطبوعاتی سالیانه انجمن منتقدان نویسندگان و پژوهشگران خانه تئاتر، طی مراسمی محدود و در حداقل زمان ممکن (در اجرا و نحوه برگزاری مراسم) تقدیر خواهد شد. ایرنا