✍️فعلاً همه شوکه هستند

✳️ شهرهای دانشگاهی در آمریکا معمولاً کوچک و کم جمعیت هستند. مثلاً اناربر در میشیگان که شاید بتوان گفت شهر ، محوطه دانشگاه میشیگان است. و یا این شهر کلمسون در کارولینای جنوبی . که شهر در پیرامون محوطه دانشگاه شکل گرفته. این را برخی حسن اینگونه شهرها می پندارند و بعضی عیب. برخی اینگونه شهرها را محیطی آرام و با امکانات برای زندگی می دانند و برخی محیطی یکنواخت می انگارندش.

✳️ امشب با یکی از دوستان برای افطار به مسجد (مرکز اسلامی) کلمسون رفته بودیم. دیدن یک جمعیت حدوداً صدوپنجاه نفری در چنین شهر کوچکی باعث تعجب بود. اهل تسنن نماز را با همه مناسکی که بدان قایلند برگزار می کنند هر شب. هنگام افطار سرگرمِ تماشای بچه های حدود سنین ابتدایی می گذشت و فکر به اینکه اینها بیشتر با هم به عربی حرف می زنند یا انگلیسی . و سرنوشتِ این نسل دومی ها در این ایالات متحده در چه حال و هوایی هست و ...

✳️ در این عوالم می گذشت که جوان کنار دستی سلام و علیکی کرد و رشته صحبت باز شد. طبق معمول اسم و کشور را پرسید. گفتم ایران قدری خطوط چهره اش تغییر کرد. گفتم شما اهل کجایی. گفت عربستان. صحبت ها ادامه یافت و فهمیدم در همین دانشگاه خودمان رشته صنایع می خوانده و همین امروز جلسه دفاع دکترایش برگزار شده و خوشحال بود که ماجرا تمام شده! تبریک گفتم . پرسیدم چرا و چطور شد که به اینجا آمده ای ، گفت که در رنکینگ های صنایع نسبتاً بالاست. گفتم چه خبر از احوال کشور بعدِ این ماجرای اخیر. گفت فعلاً مردم #شوکه هستند. کسی انتظارِ برکناری ولیعهد را اینقدر ناگهانی نداشت. خصوصاً بعد از ماجراهایِ #قطر. ولی احتمال وقوع #کودتا را منتفی میدانست. پرسیدم برنامه ات بعدِ فارغ التحصیلی چیست؟ میگفت بورسیه بوده و باید برگردد عربستان. ویزایش نوع "جی" بوده و طبق قانونِ جی در آمریکا، "باید" بعد از فارغ التحصیلی از کشور خارج شود و تا دوسال هم اجازه ورود به آمریکا را ندارد. از برنامه من جویا شد... صحبت ها ادامه یافت. روی باز و چهره شادابی داشت. انگار نه انگار که در کشورش چند روز پیش "پادشاه" یکباره شخصاً و راساً تصمیم گرفته که تا چندین دهه بعد از مرگش چه کسی حکمران باشد.

صحبت ها به مصر رسید و گفت که مادرش مصری و پدرش اصالتاً ترکیه ای است. جویای احوال این روزهای مصر و اخوان المسلمین؟ می گوید مردم اخوان را نمی خواستند، ولی اینکه یک ژنرال هم بر سرشان آمده را بدتر از آن وضعیتِ بودنِ اخوان می دانند. انقلاب کردند که مبارک برود ، یکی بدتر سرشان آمده .

✳️دوست دیگری به گفتگوی ما می پیوندد. اهل عراق است. در دپارتمان عمران روی بحث بتُن کار می کند. از برنامه اش بعد از فارغ التحصیلی جویا می شوم. او هم روی #ویزا جی است و "باید" خارج شود از کشور. می گوید بورسیه دانشگاه الانبار است. از احوال #عراق جویا می شوم . می گوید سمتِ ما خبری نیست. دیوانه بازی ها آنطرفِ دیگر است.
Those crazy things are happening on the other side
در حین صحبتمان آرام از روی گوگل فاصله مرکز استان #الانبار (رمادی) تا بغداد را چک میکنم. تنها 140 کیلومتر است و تا #موصل (مقر داعش) 400 کیلومتر. آنقدرها هم از آن "کریزی تینگ ها" دور نیست. قدری حیرت زده ام. این چهره ها چرا اینقدر آرام اند. چطور هیچ خطوطی از نگرانی در اینها نیست؟ از روز جمعه که اخبار توهین به رئیس جمهور در خیابانهای تهران پخش شده پر شده ام از نگرانی. انتخاباتی برگزار شده و یکی، بیست و چند میلیون رأی آورده . در روز روشن و ظهر رمضان به او پیوندتان مبارک می گویند. آیا من ایرادی دارم یا اینها که اینطور دور از تشویش می گذرانند را ایرادی هست؟ آیا ما زیاده حساس شده ایم یا اینها درست اند؟ تعادل کجاست... این سؤالات می آید و می رود. دوست دیگری به جمعمان می پیوندد. می گویند ایشان هم روی بتن کار می کند. نام استادش را جویا می شوم و نام کشورش را. اهل #لیبی است و در نگاهش خشمی تند است. همچین که انگار که مقصر آنچه در لیبی می گذرد تو هستی. وقت نماز تراویح شده. چند رکعتی را همراه می شوم تا ببینم اهل سنت تراویح را چگونه برگزار می کنند. امام سوره های بلند انتخاب می کند. کمر و پاها دیگر همراهی نمی کند. پیر شده ایم؟
پیر شدیم رفت؟

در این "خیال" به سر شد زمانِ عمر و هنوز/
بلایِ زلفِ سیاهت به سر نمی‌آید؟
#حافظ

#امروز_با_حافظ
#عربستان


https://t.iss.one/solseghalam