✍️صيد پاروماهى عجيب در ژاپن و انبوه شايعه درباره زلزله
#خبرخوانى
🖊محمدرضا اسلامى
🔷مرحوم مهندس بازرگان در ضميمه اى كه بر كتاب "روح ملتها" آندره زيگفريد (ترجمه احمد آرام) نوشته، به اثرات "جغرافيا" در شكلگيري روحيه ايرانى، و خلقيات مردم ايران اشاره كرده بود.
در اين اثر، او به سابقه كشاورزى دِيم (و چشم به آسمان بودن) پرداخته و توضيحاتي درباره جغرافياى ايرانى و اثرات روحيه زراعت پيشگى در نحوه تعامل ايرانيان با حكومتها و اشغالگران (همچون مغولها) مى پردازد.
اشارات بازرگان در مورد اثرات جغرافيا بر خلقيات، خواندنى است.
🔷اين روزها صيد ماهى عجيب
Oarfish
باعث شده تا "شايعه و نگرانى بروز سونامى و زلزله اى بزرگ" دهان به دهان در بين مردم #ژاپن به گردش بيفتد! براى نمونه لينك زير🔻 گزارش اخير #سى_ان_ان از صيد اين ماهى عجيب است!
بخشى از مردم ژاپن معتقدند صيد اين ماهى بد يُمن است و هر زمان
كه اين ماهى به تور صيادان بيفتد، يعني قرار است كه بزودى #زلزله اى بزرگ رخ دهد.
اين ماهى از اعماق اقيانوس به بالا مى آيد كه اين خبر را برساند😳
(طى يك هفته اخير چهار نمونه از اين ماهى در سواحل توياما و ايميزو به تور ماهيگيران افتاده است!)
در مورد علل اين شايعه كه پهلو به #خرافات مى زند چند كلامى بى مناسبت نيست.
✔️سؤال مشخص اينكه در كشورى كه برترين مراكز زلزله شناسى دنيا را داراست، چرا كارِ #زلزله به شايعه است؟
🔷در مورد فرهنگ و صنعت ژاپن حرفهاى زيادى در كشور ما زده شده/مى شود. آخرين مورد به مسابقه #فوتبال اخير ايران-ژاپن بر مى گردد و متنهايى كه پس از بازى منتشر شد (دكتر لشكربلوكى نيز متن خوبى تحت عنوان "چرا از ژاپن متنفرم؟" منتشر كرد).
اما بحثى كه جايش در تمام تحليلها(ى عميق و سطحى) خالى است، موضوع "اثرات جغرافيا" در شكلگيرى روحيه ژاپنى است.
✔️جغرافياى ژاپن:
🔷 ژاپن كشورى جزيره اى است (همچون انگلستان) و اين "محصور به آب بودن" اثرات زيادى بر فرهنگ مردمانش داشته است. ژاپن نيز در تاريخش اشغال نشده (همچون حجوم مغولان و افغانها و ...) و #نژاد در آن خالص باقى مانده است. انسان ژاپنى نيز همچون انسان انگليسى، حساس است و اهل توجه شديد به "جزئيات".
(Details اهل)
اما تفاوت #ژاپن با #انگلستان در اين است كه زمينِ ژاپن در معرض سوانح طبيعى
(Exposure to natural disaster )
نشسته است. بجاى بادهاى دل انگيزى كه از سمت دريا به سواحل انگلستان مى وزد و پوستها را لطيف مى كند و چهره ها را گلگون و شاداب، قسمت و حوالتِ ژاپن از سمت اقيانوس، طوفان است و تندباد.
آنچه كه اخوان ثالث "سيلىِ سخت زمستان" خوانده بود براى ژاپن مى شود سيلى سخت اقيانوس.
علاوه بر اينها، زمينِ ژاپن بر چهارراه گسلهاى شرق عالم واقع شده و پيوسته #لرزان است.
لرزيدن زمين در خاطره پدران و پدربزرگها باقي مانده است. آنگونه كه خشكسالى و بى بارانى در خاطره اجداد ايرانى.
🔷 دكتر شريعتي در كوير به كنايه مى گويد: ترسها و التهابهاى پدرانم در غار (و دوران غارنشينى) هنوز در جان من هست!
شهروند ژاپنى، برخلاف شهروند فرانسوى و انگليسي ، هميشه از "طبيعت" خورده است. ضربه هايي سخت. ضربه هايي كه رعشه و نوسانش از روح پدران به پسران مى رسد.
لطافت طبيعت غرب اروپا و وسعتِ طبيعت آمريكا، به ژاپن كه مى رسد تبديل مي شود به خشونت و تنگى. سرزميني تنگ كه در ميان كوه هايش، به سختى "زمين" براى "شهرساختن" پيدا مى شود.
اين در روح و روحيه ژاپنى حلول كرده است. طبيعتى كه ساكورا مى پرورد در اوج ظرافت، ولى در همان ماه مارچ مى غرد و امواج سونامى مى آفريند بدان عظمت.
🔷از ديدن اين خرافه و اين گزارش #سى_ان_ان نبايد شگفت زده شويم. كه مردمان يك سرزمينِ #مدرن و اين حرفها؟!
بله! مدرنيته هم در ژاپن تالىِ آن جغرافياىِ جزيره اى بوده است.
جغرافيايى كه محدوديتهايش و سيلى هايش به تو فهمانده كه اگر "خودت" به داد خودت نرسى، كسى براى فريادرسى نخواهد آمد. "توليد" و صنعتگرى تنها راه قوى شدنِ توىِ آسيب پذير از انواع بلاياست.
"صنعتگرى" ادامه همان ترس است در كشورى كه منابع نفت و گازى موجود نيست و اگر سونى و پاناسونيك و هوندا و تويوتا و مزدا و سوزوكى و هيتاچى و نيسان نباشد، تنها چيزى كه هست طبيعتى غرنده هست و جسم نحيف تو. پس بساز!
🔷 از شنيدن اين #شايعه و خرافه، شگفت زده نبايد شد در كشورى كه پايتختش يكبار در زمان پدربزرگهاى ما ، به واسطه "آتشِ بعد از زلزله" كانتو
(Fire Following Earthquake)
سوخت و نابود شد.
صنعتگرى و ترس و استقامت، در نهاد ژاپنى است.
@solseghalam
▪️▪️▪️
📌پى نوشت:
كشورى كه روزگارى كارخانه عالم بود و محصولاتش در خانه هاي شهروندان همه كشورهاى دنيا، مساحتش حدودا معادل نصف ايالت تگزاس است. نصف يكي از پنجاه ايالت آمريكا!
*تصوير ماهى مذكور!🔻
https://cnn.it/2DPbzoV
#خبرخوانى
🖊محمدرضا اسلامى
🔷مرحوم مهندس بازرگان در ضميمه اى كه بر كتاب "روح ملتها" آندره زيگفريد (ترجمه احمد آرام) نوشته، به اثرات "جغرافيا" در شكلگيري روحيه ايرانى، و خلقيات مردم ايران اشاره كرده بود.
در اين اثر، او به سابقه كشاورزى دِيم (و چشم به آسمان بودن) پرداخته و توضيحاتي درباره جغرافياى ايرانى و اثرات روحيه زراعت پيشگى در نحوه تعامل ايرانيان با حكومتها و اشغالگران (همچون مغولها) مى پردازد.
اشارات بازرگان در مورد اثرات جغرافيا بر خلقيات، خواندنى است.
🔷اين روزها صيد ماهى عجيب
Oarfish
باعث شده تا "شايعه و نگرانى بروز سونامى و زلزله اى بزرگ" دهان به دهان در بين مردم #ژاپن به گردش بيفتد! براى نمونه لينك زير🔻 گزارش اخير #سى_ان_ان از صيد اين ماهى عجيب است!
بخشى از مردم ژاپن معتقدند صيد اين ماهى بد يُمن است و هر زمان
كه اين ماهى به تور صيادان بيفتد، يعني قرار است كه بزودى #زلزله اى بزرگ رخ دهد.
اين ماهى از اعماق اقيانوس به بالا مى آيد كه اين خبر را برساند😳
(طى يك هفته اخير چهار نمونه از اين ماهى در سواحل توياما و ايميزو به تور ماهيگيران افتاده است!)
در مورد علل اين شايعه كه پهلو به #خرافات مى زند چند كلامى بى مناسبت نيست.
✔️سؤال مشخص اينكه در كشورى كه برترين مراكز زلزله شناسى دنيا را داراست، چرا كارِ #زلزله به شايعه است؟
🔷در مورد فرهنگ و صنعت ژاپن حرفهاى زيادى در كشور ما زده شده/مى شود. آخرين مورد به مسابقه #فوتبال اخير ايران-ژاپن بر مى گردد و متنهايى كه پس از بازى منتشر شد (دكتر لشكربلوكى نيز متن خوبى تحت عنوان "چرا از ژاپن متنفرم؟" منتشر كرد).
اما بحثى كه جايش در تمام تحليلها(ى عميق و سطحى) خالى است، موضوع "اثرات جغرافيا" در شكلگيرى روحيه ژاپنى است.
✔️جغرافياى ژاپن:
🔷 ژاپن كشورى جزيره اى است (همچون انگلستان) و اين "محصور به آب بودن" اثرات زيادى بر فرهنگ مردمانش داشته است. ژاپن نيز در تاريخش اشغال نشده (همچون حجوم مغولان و افغانها و ...) و #نژاد در آن خالص باقى مانده است. انسان ژاپنى نيز همچون انسان انگليسى، حساس است و اهل توجه شديد به "جزئيات".
(Details اهل)
اما تفاوت #ژاپن با #انگلستان در اين است كه زمينِ ژاپن در معرض سوانح طبيعى
(Exposure to natural disaster )
نشسته است. بجاى بادهاى دل انگيزى كه از سمت دريا به سواحل انگلستان مى وزد و پوستها را لطيف مى كند و چهره ها را گلگون و شاداب، قسمت و حوالتِ ژاپن از سمت اقيانوس، طوفان است و تندباد.
آنچه كه اخوان ثالث "سيلىِ سخت زمستان" خوانده بود براى ژاپن مى شود سيلى سخت اقيانوس.
علاوه بر اينها، زمينِ ژاپن بر چهارراه گسلهاى شرق عالم واقع شده و پيوسته #لرزان است.
لرزيدن زمين در خاطره پدران و پدربزرگها باقي مانده است. آنگونه كه خشكسالى و بى بارانى در خاطره اجداد ايرانى.
🔷 دكتر شريعتي در كوير به كنايه مى گويد: ترسها و التهابهاى پدرانم در غار (و دوران غارنشينى) هنوز در جان من هست!
شهروند ژاپنى، برخلاف شهروند فرانسوى و انگليسي ، هميشه از "طبيعت" خورده است. ضربه هايي سخت. ضربه هايي كه رعشه و نوسانش از روح پدران به پسران مى رسد.
لطافت طبيعت غرب اروپا و وسعتِ طبيعت آمريكا، به ژاپن كه مى رسد تبديل مي شود به خشونت و تنگى. سرزميني تنگ كه در ميان كوه هايش، به سختى "زمين" براى "شهرساختن" پيدا مى شود.
اين در روح و روحيه ژاپنى حلول كرده است. طبيعتى كه ساكورا مى پرورد در اوج ظرافت، ولى در همان ماه مارچ مى غرد و امواج سونامى مى آفريند بدان عظمت.
🔷از ديدن اين خرافه و اين گزارش #سى_ان_ان نبايد شگفت زده شويم. كه مردمان يك سرزمينِ #مدرن و اين حرفها؟!
بله! مدرنيته هم در ژاپن تالىِ آن جغرافياىِ جزيره اى بوده است.
جغرافيايى كه محدوديتهايش و سيلى هايش به تو فهمانده كه اگر "خودت" به داد خودت نرسى، كسى براى فريادرسى نخواهد آمد. "توليد" و صنعتگرى تنها راه قوى شدنِ توىِ آسيب پذير از انواع بلاياست.
"صنعتگرى" ادامه همان ترس است در كشورى كه منابع نفت و گازى موجود نيست و اگر سونى و پاناسونيك و هوندا و تويوتا و مزدا و سوزوكى و هيتاچى و نيسان نباشد، تنها چيزى كه هست طبيعتى غرنده هست و جسم نحيف تو. پس بساز!
🔷 از شنيدن اين #شايعه و خرافه، شگفت زده نبايد شد در كشورى كه پايتختش يكبار در زمان پدربزرگهاى ما ، به واسطه "آتشِ بعد از زلزله" كانتو
(Fire Following Earthquake)
سوخت و نابود شد.
صنعتگرى و ترس و استقامت، در نهاد ژاپنى است.
@solseghalam
▪️▪️▪️
📌پى نوشت:
كشورى كه روزگارى كارخانه عالم بود و محصولاتش در خانه هاي شهروندان همه كشورهاى دنيا، مساحتش حدودا معادل نصف ايالت تگزاس است. نصف يكي از پنجاه ايالت آمريكا!
*تصوير ماهى مذكور!🔻
https://cnn.it/2DPbzoV
CNN
Sightings of rare oarfish in Japan raise fears of earthquake and tsunami | CNN
Fears of an incoming natural disaster in Japan are swirling online after sightings of a deep-water fish believed to be a harbinger of earthquakes and tsunamis.
✍️امروز سالگرد سونامى و زلزله توهوكو؛ چند ژاپنى همچنان بى خانه اند؟!
🖊محمدرضا اسلامی
🔹 از لحظه جنبايى و غرش گسل های پيرامون ژاپن و حمله #سونامى امواج عظيم آب به دهها شهر و صدها روستاى ساحلی در ژاپن، هشت سال گذشت.
بنا به آمار اعلامی ژاپن تایمز، هنوز 52,000 نفر در منزل مسکونی خود نیستند؛ باورش سخت است اما آمارى قابل تأمل است. حتى كشورى مثل ژاپن نمى تواند براحتى از چنين مشكلى كمر راست كند. لینك🔻
🔹هشت سال پيش در چنين روزى، در طبقه دهم شهردارى #اوساكا در جلسه ای بودم كه ساختمان شروع به لرزيدن كرد.
آنچه كه از كتابهاى ديناميك سازه تدريس مى شود را به عينه می شد احساس كرد: ساختمان مثل پاندول ساعت، در حالِ رفت و برگشت بود. حدود دو دقيقه.
🔹گمانم اين بود كه بايد فرار كرد (و از ساختمان خارج شد) ولى ژاپنى هاىِ حاضر در جلسه، نشسته بودند و دستها بر روي ميز، منتظر پايان لرزش بودند. لرزشها به طول انجامید و مرتب می گفتند: ناگائینا (چقدر طولانیه!) . بلافاصله بعد از زلزله تلویزیون را گرفتند. کانون زلزله، در نزدیکی سندای! برای همه عجیب بود که زلزله ای در هشتصد کیلومتر آنسو تر رخ داده، اینجا بتواند ساختمان را به این شدت بلرزاند. تلویزیون اعلام کرد: خطر سونامی .
🔹هشت سال گذشته و درباره این زلزله حرفهای زیادی می توان گفت. حرفهای تکراری و شاعرانه ، مشابه اینکه «ژاپنی ها چقدر خوب بودند و سوپرمارکت ها را خالی نکردند » و ... از این دست تحسین ها و تجلیل ها [که البته بعضا اشتباه هم نیست].
اما حرف جدی و اصلیِ بعد از این زلزله، چیست؟
🔹 روز ١١ مارس ژاپن يك بحران سه گانه را تجربه كرد
Triple disasters
اما، "تجربه اصلیِ این زلزله" در کشور ما جدی انگاشته نشده.
حرف اصلی این زلزله این بود که «نیروگاه هسته ای» در «منطقه ای زلزله خیز» تا چه حد می تواند خطرناک باشد. نيروگاه #فوکوشیما، امروز تبدیل به یک معضل عظیم شده که پیشرفت در حل مشکلش، میلیمتری صورت می گیرد. یک زخمِ باز. كاملا باز.
گفته مى شود كه بازسازى فوكوشيما ممكن است "چند دهه" به طول انجامد😳
امروز، دوشنبه ١١ مارس ٢٠١٩، يك ميليون تُن آب آلوده به راديواكتيو در تانكرهاى اطراف نيروگاه جمع شده ، و اين ماجرا همچنان ادامه دارد.
🔹فوکوشیما، اسباب آلودگی منطقه وسیعی شده، که در دنیای بلازدۀ امروز، به خاطر انبوهِ اخبار بدِ مربوط به خاورمیانه و داعش و تحريم و ترامپ و... کمتر رسانه ای به پوشش خبری فوکوشیما می پردازد.
🔹درباره فوکوشیما در این کانال، طی پست های متعدد صحبت شده است. اما صدای ما بجایی نرسیده/نمی رسد. «امروز» ما باید برای #نیروگاه_بوشهر، طرح مشخص مقاوم سازى و سناریوی مشخص مديريت بحران داشته باشیم [نيروگاهى كه توسط روس ها طراحي شده -كه تجربه چندانى در طرح لرزه اى نداشتند- آنهم سالها قبل از پيشرفتهاى جديد و ويرايشهاى اخير استانداردهاى زلزله] . این یک واقعیت است که در صورت بروز آسيب و تخریب در این نیروگاه، ما امکانات روبوتیک ژاپنی ها را نداریم. تجربه «چند دهه» نیروگاه داری هم ، نداریم.
... امید که این بحث جدی تر انگاشته شود.
@solseghalam
▪️▪️▪️▪️▪️
📌پی نوشت: آمار اعلامی ژاپن تایمز، مبنى بر تعداد كسانى كه هشت سال بعد از زلزله هنوز در منزل مسکونی خود نیستند. لینك ١◀️
https://www.japantimes.co.jp/news/2019/03/11/national/japan-marks-eight-years-since-tsunami-triggered-fukushima-nuclear-crisis/#.XIYycqRlDYW
لينك ٢: گزارش آساهى◀️
https://www.asahi.com/sp/ajw/articles/AJ201903110021.html
لينك ٣: گزارش رويترز درباره تانكرهاى آب آلوده پيرامون نيروگاه◀️
https://www.google.com/amp/s/mobile.reuters.com/article/amp/idUSKCN1ML15N
▪️▪️▪️
🔹یادداشت های مرتبط با بحث نیروگاه فوکوشیما در کانال:
✍️سرنوشتِ تلخِ #نیروگاههای_هسته_ای در ژاپن (تاریخچه ماجرا)
https://t.iss.one/solseghalam/936
✍️ نیروگاه هسته ای بوشهر، پلاسکو نشود
https://t.iss.one/solseghalam/1170
✍️ ژاپن روبوتیک و بحران هسته ای فوکوشیما
https://t.iss.one/solseghalam/1149
✍️آیت اله هاشمی رفسنجانی و سونامی ژاپن
https://t.iss.one/solseghalam/513
✍️قهرمان سونامى، دختر ژاپنى بيست و پنج ساله (خانم ميكى اندو)
https://t.iss.one/solseghalam/671
#ژاپن #زلزله #سونامی
🖊محمدرضا اسلامی
🔹 از لحظه جنبايى و غرش گسل های پيرامون ژاپن و حمله #سونامى امواج عظيم آب به دهها شهر و صدها روستاى ساحلی در ژاپن، هشت سال گذشت.
بنا به آمار اعلامی ژاپن تایمز، هنوز 52,000 نفر در منزل مسکونی خود نیستند؛ باورش سخت است اما آمارى قابل تأمل است. حتى كشورى مثل ژاپن نمى تواند براحتى از چنين مشكلى كمر راست كند. لینك🔻
🔹هشت سال پيش در چنين روزى، در طبقه دهم شهردارى #اوساكا در جلسه ای بودم كه ساختمان شروع به لرزيدن كرد.
آنچه كه از كتابهاى ديناميك سازه تدريس مى شود را به عينه می شد احساس كرد: ساختمان مثل پاندول ساعت، در حالِ رفت و برگشت بود. حدود دو دقيقه.
🔹گمانم اين بود كه بايد فرار كرد (و از ساختمان خارج شد) ولى ژاپنى هاىِ حاضر در جلسه، نشسته بودند و دستها بر روي ميز، منتظر پايان لرزش بودند. لرزشها به طول انجامید و مرتب می گفتند: ناگائینا (چقدر طولانیه!) . بلافاصله بعد از زلزله تلویزیون را گرفتند. کانون زلزله، در نزدیکی سندای! برای همه عجیب بود که زلزله ای در هشتصد کیلومتر آنسو تر رخ داده، اینجا بتواند ساختمان را به این شدت بلرزاند. تلویزیون اعلام کرد: خطر سونامی .
🔹هشت سال گذشته و درباره این زلزله حرفهای زیادی می توان گفت. حرفهای تکراری و شاعرانه ، مشابه اینکه «ژاپنی ها چقدر خوب بودند و سوپرمارکت ها را خالی نکردند » و ... از این دست تحسین ها و تجلیل ها [که البته بعضا اشتباه هم نیست].
اما حرف جدی و اصلیِ بعد از این زلزله، چیست؟
🔹 روز ١١ مارس ژاپن يك بحران سه گانه را تجربه كرد
Triple disasters
اما، "تجربه اصلیِ این زلزله" در کشور ما جدی انگاشته نشده.
حرف اصلی این زلزله این بود که «نیروگاه هسته ای» در «منطقه ای زلزله خیز» تا چه حد می تواند خطرناک باشد. نيروگاه #فوکوشیما، امروز تبدیل به یک معضل عظیم شده که پیشرفت در حل مشکلش، میلیمتری صورت می گیرد. یک زخمِ باز. كاملا باز.
گفته مى شود كه بازسازى فوكوشيما ممكن است "چند دهه" به طول انجامد😳
امروز، دوشنبه ١١ مارس ٢٠١٩، يك ميليون تُن آب آلوده به راديواكتيو در تانكرهاى اطراف نيروگاه جمع شده ، و اين ماجرا همچنان ادامه دارد.
🔹فوکوشیما، اسباب آلودگی منطقه وسیعی شده، که در دنیای بلازدۀ امروز، به خاطر انبوهِ اخبار بدِ مربوط به خاورمیانه و داعش و تحريم و ترامپ و... کمتر رسانه ای به پوشش خبری فوکوشیما می پردازد.
🔹درباره فوکوشیما در این کانال، طی پست های متعدد صحبت شده است. اما صدای ما بجایی نرسیده/نمی رسد. «امروز» ما باید برای #نیروگاه_بوشهر، طرح مشخص مقاوم سازى و سناریوی مشخص مديريت بحران داشته باشیم [نيروگاهى كه توسط روس ها طراحي شده -كه تجربه چندانى در طرح لرزه اى نداشتند- آنهم سالها قبل از پيشرفتهاى جديد و ويرايشهاى اخير استانداردهاى زلزله] . این یک واقعیت است که در صورت بروز آسيب و تخریب در این نیروگاه، ما امکانات روبوتیک ژاپنی ها را نداریم. تجربه «چند دهه» نیروگاه داری هم ، نداریم.
... امید که این بحث جدی تر انگاشته شود.
@solseghalam
▪️▪️▪️▪️▪️
📌پی نوشت: آمار اعلامی ژاپن تایمز، مبنى بر تعداد كسانى كه هشت سال بعد از زلزله هنوز در منزل مسکونی خود نیستند. لینك ١◀️
https://www.japantimes.co.jp/news/2019/03/11/national/japan-marks-eight-years-since-tsunami-triggered-fukushima-nuclear-crisis/#.XIYycqRlDYW
لينك ٢: گزارش آساهى◀️
https://www.asahi.com/sp/ajw/articles/AJ201903110021.html
لينك ٣: گزارش رويترز درباره تانكرهاى آب آلوده پيرامون نيروگاه◀️
https://www.google.com/amp/s/mobile.reuters.com/article/amp/idUSKCN1ML15N
▪️▪️▪️
🔹یادداشت های مرتبط با بحث نیروگاه فوکوشیما در کانال:
✍️سرنوشتِ تلخِ #نیروگاههای_هسته_ای در ژاپن (تاریخچه ماجرا)
https://t.iss.one/solseghalam/936
✍️ نیروگاه هسته ای بوشهر، پلاسکو نشود
https://t.iss.one/solseghalam/1170
✍️ ژاپن روبوتیک و بحران هسته ای فوکوشیما
https://t.iss.one/solseghalam/1149
✍️آیت اله هاشمی رفسنجانی و سونامی ژاپن
https://t.iss.one/solseghalam/513
✍️قهرمان سونامى، دختر ژاپنى بيست و پنج ساله (خانم ميكى اندو)
https://t.iss.one/solseghalam/671
#ژاپن #زلزله #سونامی
The Japan Times
Tohoku residents still haunted by memories of devastating 3/11 triple disaster
Despite the passage of time, their stories are still heart-wrenching.
✍️در اعلام خطر با موبایل آمریکا کجاست و ژاپن کجاست؟
🖊محمدرضا اسلامی
🔹بحثی که در ویدئوی بالا🔺 مطرح است این است که در هنگام «بحران»، اعلام هشدار به شهروندان یک امر ضروری است که در این روش اطلاع رسانی، صدای موبایل «باید» متفاوت با صدای پیامکهای عادی باشد و صاحب موبایل متوجه یک "هشدار" و اعلام خطر جدی می شود. این نحوه اطلاع رسانی در کشورهای مختلف، بکار گرفته شده و در کشور ما هم ظاهرا وزارت ارتباطات در حال پیگیری این روش اطلاع رسانی بحران است.
🔹اما سوالی که مطرح است اینکه این روش اطلاع رسانی در هنگام «زلزله» چطور ممکن است؟
🔹شکل زیر🔻 به سادگی این سامانه را توضیح داده:
✔️توضیح اینکه زلزله دو موج اولیه و ثانویه دارد. (بسته به فاصله از کانون زلزله) موج اولیه یا در اصطلاح
موج P
قدری زودتر می رسد و موج ثانویه یا
موج S
که «قدرت تخریب بیشتری» دارد، با تاخیر می رسد. اگر در کشوری/منطقه ای، سامانه ای متشکل از سنسورها و دستگاههای لرزه نگار وجود داشته باشد که بتوانند به محض دریافت «موج اولیه»، از طریق موبایل به شهروندان اعلام خطر کنند، مردم منطقه چند ثانیه زمان خواهند داشت تا قبل از رسیدن موج ثانویه، پناه بگیرند.
✔️این "زمان" می تواند چند ثانیه، یا چند ده ثانیه باشد. (بسته به فاصله تا کانون زلزله)
✔️در شکل: سنسورها(ی نزدیک به کانون زلزله)، موج اولیه را دریافت و سپس به مرکز زلزله اطلاع می دهند. از اين مرکز، "هشدار" به شهرهای مجاور ارسال می شود.
🔴در این بحث آمریکا چه کرده؟
🔹پروژه بزرگی تحت هدایت سازمان زمین شناسی آمریکا یا
USGS
تعریف شده که با همکاری دانشگاههایی همچون دانشگاه برکلی، دانشگاه واشنگتن، دانشگاه اورگون، و موسسه زمین شناسی سوئیس ، سامانه ای در سواحل غربی آمریکا (که زلزله خیز است) نصب شود، که بتواند این هشدار یا
ShakeAlert
را هنگام زلزله به موبایل شهروندان برساند. «پائیز گذشته» فاز اول این سامانه در کالیفرنیا عملیاتی شد.
بدیهی است که این پروژه بزرگی است و نیازمند همکاری ارگانهای متعددی است. موسساتی که شبکه دستگاههای سنسور را نصب و بهره برداری کنند +به علاوه موسسه زمین شناسی +به علاوه اوپراتورهای موبایل/خدمات ماهواره ای +به علاوه سازمان مدیریت بحران آمریکا و ...
تا کنون شبکه ای متشکل از 400 سنسور در اطراف کالیفرنیا نصب شده.
ولی هنوز اطلاع رسانی به موبایلهای مردم (به شکل گسترده) ممکن نیست.
🔴در ژاپن وضعیت چگونه است؟
🔹هشت سال پیش در جریان سونامی و زلزله توهوکو این سامانه در ژاپن کار کرد!
با اینکه سونامی باعث کشته شدن تعداد قابل توجهی از شهروندان شد، ولی باور بر این است که اگر این سامانه
Earthquake Early Warning
نبود، آمار کشته ها به شدت بالاتر می بود.
من هشدار زلزله 13 اپریل 2012 را (هفت سال پیش!) از طریق این سامانه روی موبایل دریافت کردم. قطارهای بارت در منطقه بِی اریا کالیفرنیا تازه چند ماه است که به این سامانه مجهز شده در حالی که در زلزله #توهوکو قطارهای پرسرعت (شین کانسن ژاپنی) با این سامانه متوقف شدند.
*توضیح اینکه کشته های یک قطار می تواند بیشتر از کشته های یک ساختمان بلندمرتبه باشد. قطارها در هنگام #زلزله بسیار مهم اند.
🔴اما چرا چنین است؟
سوال اینجاست که چرا #ژاپن در این بحث اینقدر جلوتر از آمریکاست؟
✔️واقعیت امر این است که در بسیاری از حوزه های مرتبط با بحث مهندسی زلزله و سازه، ژاپنی ها پیشرو تر از آمریکایی ها هستند چون اين مسئله به شكل جدى ترى دنبال مى شود. مشکلِ ژاپن، بسته بودنِ فضای آکادمیک، و برگ برندۀ آمریکا، باز بودن فضای دانشگاههایش به روی جوانان کشورهای مختلف است. اما به رغم این واقعیت، ژاپنی ها در برخی بحثهای زلزله، همچنان یک سر و گردن بالاتر هستند.
@solseghalam
https://sites.google.com/site/mrezaeslamisite/Home/How_ShakeAlert_Works.png
▪️▪️▪️
📌پی نوشت:
✔️اطلاعات بیشتر درباره این سامانه در آمریکا
https://earthquake.usgs.gov/research/earlywarning/
✔️از بهار 2007 گوشى هاى اپراتورهای موبایل 3G در ژاپن ملزم به گرفتن هشدار زلزله بوده اند. گوشی های اپل در ژاپن از آگوست 2011 به این امکان مجهز شدند.
🖊محمدرضا اسلامی
🔹بحثی که در ویدئوی بالا🔺 مطرح است این است که در هنگام «بحران»، اعلام هشدار به شهروندان یک امر ضروری است که در این روش اطلاع رسانی، صدای موبایل «باید» متفاوت با صدای پیامکهای عادی باشد و صاحب موبایل متوجه یک "هشدار" و اعلام خطر جدی می شود. این نحوه اطلاع رسانی در کشورهای مختلف، بکار گرفته شده و در کشور ما هم ظاهرا وزارت ارتباطات در حال پیگیری این روش اطلاع رسانی بحران است.
🔹اما سوالی که مطرح است اینکه این روش اطلاع رسانی در هنگام «زلزله» چطور ممکن است؟
🔹شکل زیر🔻 به سادگی این سامانه را توضیح داده:
✔️توضیح اینکه زلزله دو موج اولیه و ثانویه دارد. (بسته به فاصله از کانون زلزله) موج اولیه یا در اصطلاح
موج P
قدری زودتر می رسد و موج ثانویه یا
موج S
که «قدرت تخریب بیشتری» دارد، با تاخیر می رسد. اگر در کشوری/منطقه ای، سامانه ای متشکل از سنسورها و دستگاههای لرزه نگار وجود داشته باشد که بتوانند به محض دریافت «موج اولیه»، از طریق موبایل به شهروندان اعلام خطر کنند، مردم منطقه چند ثانیه زمان خواهند داشت تا قبل از رسیدن موج ثانویه، پناه بگیرند.
✔️این "زمان" می تواند چند ثانیه، یا چند ده ثانیه باشد. (بسته به فاصله تا کانون زلزله)
✔️در شکل: سنسورها(ی نزدیک به کانون زلزله)، موج اولیه را دریافت و سپس به مرکز زلزله اطلاع می دهند. از اين مرکز، "هشدار" به شهرهای مجاور ارسال می شود.
🔴در این بحث آمریکا چه کرده؟
🔹پروژه بزرگی تحت هدایت سازمان زمین شناسی آمریکا یا
USGS
تعریف شده که با همکاری دانشگاههایی همچون دانشگاه برکلی، دانشگاه واشنگتن، دانشگاه اورگون، و موسسه زمین شناسی سوئیس ، سامانه ای در سواحل غربی آمریکا (که زلزله خیز است) نصب شود، که بتواند این هشدار یا
ShakeAlert
را هنگام زلزله به موبایل شهروندان برساند. «پائیز گذشته» فاز اول این سامانه در کالیفرنیا عملیاتی شد.
بدیهی است که این پروژه بزرگی است و نیازمند همکاری ارگانهای متعددی است. موسساتی که شبکه دستگاههای سنسور را نصب و بهره برداری کنند +به علاوه موسسه زمین شناسی +به علاوه اوپراتورهای موبایل/خدمات ماهواره ای +به علاوه سازمان مدیریت بحران آمریکا و ...
تا کنون شبکه ای متشکل از 400 سنسور در اطراف کالیفرنیا نصب شده.
ولی هنوز اطلاع رسانی به موبایلهای مردم (به شکل گسترده) ممکن نیست.
🔴در ژاپن وضعیت چگونه است؟
🔹هشت سال پیش در جریان سونامی و زلزله توهوکو این سامانه در ژاپن کار کرد!
با اینکه سونامی باعث کشته شدن تعداد قابل توجهی از شهروندان شد، ولی باور بر این است که اگر این سامانه
Earthquake Early Warning
نبود، آمار کشته ها به شدت بالاتر می بود.
من هشدار زلزله 13 اپریل 2012 را (هفت سال پیش!) از طریق این سامانه روی موبایل دریافت کردم. قطارهای بارت در منطقه بِی اریا کالیفرنیا تازه چند ماه است که به این سامانه مجهز شده در حالی که در زلزله #توهوکو قطارهای پرسرعت (شین کانسن ژاپنی) با این سامانه متوقف شدند.
*توضیح اینکه کشته های یک قطار می تواند بیشتر از کشته های یک ساختمان بلندمرتبه باشد. قطارها در هنگام #زلزله بسیار مهم اند.
🔴اما چرا چنین است؟
سوال اینجاست که چرا #ژاپن در این بحث اینقدر جلوتر از آمریکاست؟
✔️واقعیت امر این است که در بسیاری از حوزه های مرتبط با بحث مهندسی زلزله و سازه، ژاپنی ها پیشرو تر از آمریکایی ها هستند چون اين مسئله به شكل جدى ترى دنبال مى شود. مشکلِ ژاپن، بسته بودنِ فضای آکادمیک، و برگ برندۀ آمریکا، باز بودن فضای دانشگاههایش به روی جوانان کشورهای مختلف است. اما به رغم این واقعیت، ژاپنی ها در برخی بحثهای زلزله، همچنان یک سر و گردن بالاتر هستند.
@solseghalam
https://sites.google.com/site/mrezaeslamisite/Home/How_ShakeAlert_Works.png
▪️▪️▪️
📌پی نوشت:
✔️اطلاعات بیشتر درباره این سامانه در آمریکا
https://earthquake.usgs.gov/research/earlywarning/
✔️از بهار 2007 گوشى هاى اپراتورهای موبایل 3G در ژاپن ملزم به گرفتن هشدار زلزله بوده اند. گوشی های اپل در ژاپن از آگوست 2011 به این امکان مجهز شدند.
✍️آیا نخست وزیر ژاپن باید بعد از هر زلزله ای به منطقه برود؟
(ساختار مدیریت بحران ژاپن)
🖊محمدرضا اسلامی
🔹از جامِ بلا، و از انواع و اقسام مشکلات، نه جرعه ای، که به قدر وسع نصیب و بهره ای به خاک ژاپن رسیده است. از لرزشها و تکانهای شدید زمین گرفته، تا سیلیِ سخت طوفان، تا بوی گوگرد و خروش آتش فشان.
در همین یکسال گذشته، دوبار در ژاپن #طوفان آمد و فردای طوفان، #زلزله آمد! (لینک یادداشت در پی نوشت🔻 ) #کابینه درگیر مسائل طوفان در گوشه ای و زلزله در گوشه ای دیگر شد!
🔹اما آیا بعد از بحرانهای بزرگ، نخست وزیر در منطقه حاضر می شود؟
پاسخ این سوال آری یا خیر نیست. پاسخِ این سوال، سوالی دیگر است و آن اینکه:
«ساختار مدیریت بحران در ژاپن، چگونه است؟»
✔️جواب:
🔹ژاپنی ها پذیرفته اند که کشورشان [به تعبیر حافظ] از میانِ «جام مِی و خونِ دل» دومی را در «دایرۀ قسمت» نصیب داشته و لذا بر خلاف آمریکا که «سازمان مدیریت بحران فدرال» یا در اصطلاح «فیما»
FEMA
دارد، در ژاپن «وزیر مدیریت بحران» دارند و در زمان بروز بحران، این وزیرِ کابینه، در کنار نخست وزیر، متولی بحث مدیریت بحران هستند.
🔸در ساختاری که تعریف شده، «سه سطح» مدیریت بحران برای کشور طراحی شده. سطح اول شامل نخست وزیر و وزیرِ مدیریت بحران (#کابینه). سطح دوم شامل استاندار و مقامات استانی. سطح سوم شامل شهردار و مقامات شهرداری.
🔹زمانی که یک بحران بزرگ رخ می دهد (تعریفِ «بحران بزرگ» هم "مشخص" است) کابینه به فاصله سی دقیقه تشکیل جلسه می دهد و به موازات ستادِ بحرانِ استانی و شهرداری، آسیبهای وارد به کشور مورد بررسی قرار می گیرد.
🔸حضور مقاماتِ ارشد کشور در یک منطقه آسیب دیده، (معمولا) جز دردسر برای مقامات استانی چیزی به همراه نخواهد داشت. چرا که مقامات استانی به قدر کافی به مسایل منطقه اشراف دارند و وظیفه مقامات در #توکیو، پشتیبانی و حمایت است (و نه حضور در منطقه).
در بحث سیلِ هیروشیما و کشته شدن شهروندان هم اشاره کردم که #شینزو_آبه (نخست وزیر) چهار روز بعد از رانش زمین عازم منطقه شد (که البته به دلیل بد بودن هوا برگشت).
🔴دو نکته را در بحث مدیریت بحران در خاطر داشته باشیم:
یک- حضور نیروهای نظامی
دو- بحث رسانه ها در بحران
✔️🔹نظامی ها: بعد از سونامی و زلزله توهوکو شاهد حضور ارتش ژاپن در منطقه توهوکو بودم. (بر خلاف تصور ذهنی که گمان می کردم ژاپن #ارتش منسجم ندارد، ولی شاهد بودم که) حضور قوی ارتش با امکانات لجستیک بسيار گسترده اى که داشت، مدیریت منطقه را به دست گرفت و ضمن تامین امنیت، وظیفه مراحل اولیه امدادرسانی و گشودن راههای حمل ونقل و آواربرداری اولیه را داشت.
حضور نظامیان در منطقه بحران زده بسیارمهم است.
امکانات لجستیک و ماشین آلات نیروهای نظامی را کمتر ارگانی داراست. درواقع نیروهای نظامی بازوی استاندار و مقامات استانی در هنگام بحران خواهند بود. فعلا این بحث در ایران به سطح یک بحث رسانه ای و تصاویری از حضور فرمانده سپاه در آب، تقلیل داده شده است. (حال آنکه اهمیت حضور نیروهای نظامی، جای این دست شوخی ها و استهزاء ها را ندارد)
همکاری نظامی ها در کنار نیروهای #امداد_و_نجات بسیار مهم است.
✔️🔹رسانه: مسئله رسانه هم در روزگار ما فرق کرده.
دو رسانه داریم: یکی رسانه های رسمی (مثل شبکه های خبری و روزنامه ها) دومی موبایلهای دست مردم (فیس بوک و اینستاگرام و تلگرام و گرام های دیگر).
در لحظات بعد از بحران، اطلاع رسانی "لازم"، اما حفظ روحیه ملی لازمتر است. بارها نوشته ام که اگر کسی ساعتها هم وقت بگذارد در تمام وب، و وبسایت ها، یک عکس از یک جنازه ژاپنی در جریان سونامی #توهوکو (با بیست هزار کشته) یا سیل هیروشیما نخواهد یافت (عکسی اگر یافت شود نه در وبسایت های شبکه های خبری، بلکه در برخی وبلاگهای شخصی – عمدتا غیرژاپنی- است). ژاپنی ها شدیدا نسبت به مسئله نشان ندادن جنازه، و تخریب روحیه جمعی، حساس هستند.
🔷می دانم که مجددا بعد از این یادداشت افرادی متذکر خواهند شد که ژاپن و #ایران را نباید باهم مقایسه کرد. نخست وزیر ژاپن کجا و رئیس جمهور ایران کجا؟ و تذکراتی از این دست.
بحث اینجا، مقایسه نیست. همین "اصول" برای نپال هم صادق است. و برای ترکیه هم. و برای هر کشور دیگری که بخشی از کشور در جریان یک بحران، «مجروح» می شود.
- - - -
*تصویر: حضور شینزو آبه در کنار مقامات ارتش و محلی بعد از زلزله بزرگ در شهر آتسوما
@solseghalam
https://sites.google.com/site/mrezaeslamisite/_/rsrc/1554059158547/Home/abe2.jpg
▪️▪️▪️
📌پی نوشت:
✔️سوابق وزیر بحران فعلی را از وبسایت کابینه ژاپن می توانید در این لینک ملاحظه کنید:
https://japan.kantei.go.jp/97_abe/meibo/daijin/okonogi_hachiro.html
✔️لینك: رخداد همزمان زلزله و طوفان در ژاپن در سال گذشته میلادی🔻
https://t.iss.one/solseghalam/1371
(ساختار مدیریت بحران ژاپن)
🖊محمدرضا اسلامی
🔹از جامِ بلا، و از انواع و اقسام مشکلات، نه جرعه ای، که به قدر وسع نصیب و بهره ای به خاک ژاپن رسیده است. از لرزشها و تکانهای شدید زمین گرفته، تا سیلیِ سخت طوفان، تا بوی گوگرد و خروش آتش فشان.
در همین یکسال گذشته، دوبار در ژاپن #طوفان آمد و فردای طوفان، #زلزله آمد! (لینک یادداشت در پی نوشت🔻 ) #کابینه درگیر مسائل طوفان در گوشه ای و زلزله در گوشه ای دیگر شد!
🔹اما آیا بعد از بحرانهای بزرگ، نخست وزیر در منطقه حاضر می شود؟
پاسخ این سوال آری یا خیر نیست. پاسخِ این سوال، سوالی دیگر است و آن اینکه:
«ساختار مدیریت بحران در ژاپن، چگونه است؟»
✔️جواب:
🔹ژاپنی ها پذیرفته اند که کشورشان [به تعبیر حافظ] از میانِ «جام مِی و خونِ دل» دومی را در «دایرۀ قسمت» نصیب داشته و لذا بر خلاف آمریکا که «سازمان مدیریت بحران فدرال» یا در اصطلاح «فیما»
FEMA
دارد، در ژاپن «وزیر مدیریت بحران» دارند و در زمان بروز بحران، این وزیرِ کابینه، در کنار نخست وزیر، متولی بحث مدیریت بحران هستند.
🔸در ساختاری که تعریف شده، «سه سطح» مدیریت بحران برای کشور طراحی شده. سطح اول شامل نخست وزیر و وزیرِ مدیریت بحران (#کابینه). سطح دوم شامل استاندار و مقامات استانی. سطح سوم شامل شهردار و مقامات شهرداری.
🔹زمانی که یک بحران بزرگ رخ می دهد (تعریفِ «بحران بزرگ» هم "مشخص" است) کابینه به فاصله سی دقیقه تشکیل جلسه می دهد و به موازات ستادِ بحرانِ استانی و شهرداری، آسیبهای وارد به کشور مورد بررسی قرار می گیرد.
🔸حضور مقاماتِ ارشد کشور در یک منطقه آسیب دیده، (معمولا) جز دردسر برای مقامات استانی چیزی به همراه نخواهد داشت. چرا که مقامات استانی به قدر کافی به مسایل منطقه اشراف دارند و وظیفه مقامات در #توکیو، پشتیبانی و حمایت است (و نه حضور در منطقه).
در بحث سیلِ هیروشیما و کشته شدن شهروندان هم اشاره کردم که #شینزو_آبه (نخست وزیر) چهار روز بعد از رانش زمین عازم منطقه شد (که البته به دلیل بد بودن هوا برگشت).
🔴دو نکته را در بحث مدیریت بحران در خاطر داشته باشیم:
یک- حضور نیروهای نظامی
دو- بحث رسانه ها در بحران
✔️🔹نظامی ها: بعد از سونامی و زلزله توهوکو شاهد حضور ارتش ژاپن در منطقه توهوکو بودم. (بر خلاف تصور ذهنی که گمان می کردم ژاپن #ارتش منسجم ندارد، ولی شاهد بودم که) حضور قوی ارتش با امکانات لجستیک بسيار گسترده اى که داشت، مدیریت منطقه را به دست گرفت و ضمن تامین امنیت، وظیفه مراحل اولیه امدادرسانی و گشودن راههای حمل ونقل و آواربرداری اولیه را داشت.
حضور نظامیان در منطقه بحران زده بسیارمهم است.
امکانات لجستیک و ماشین آلات نیروهای نظامی را کمتر ارگانی داراست. درواقع نیروهای نظامی بازوی استاندار و مقامات استانی در هنگام بحران خواهند بود. فعلا این بحث در ایران به سطح یک بحث رسانه ای و تصاویری از حضور فرمانده سپاه در آب، تقلیل داده شده است. (حال آنکه اهمیت حضور نیروهای نظامی، جای این دست شوخی ها و استهزاء ها را ندارد)
همکاری نظامی ها در کنار نیروهای #امداد_و_نجات بسیار مهم است.
✔️🔹رسانه: مسئله رسانه هم در روزگار ما فرق کرده.
دو رسانه داریم: یکی رسانه های رسمی (مثل شبکه های خبری و روزنامه ها) دومی موبایلهای دست مردم (فیس بوک و اینستاگرام و تلگرام و گرام های دیگر).
در لحظات بعد از بحران، اطلاع رسانی "لازم"، اما حفظ روحیه ملی لازمتر است. بارها نوشته ام که اگر کسی ساعتها هم وقت بگذارد در تمام وب، و وبسایت ها، یک عکس از یک جنازه ژاپنی در جریان سونامی #توهوکو (با بیست هزار کشته) یا سیل هیروشیما نخواهد یافت (عکسی اگر یافت شود نه در وبسایت های شبکه های خبری، بلکه در برخی وبلاگهای شخصی – عمدتا غیرژاپنی- است). ژاپنی ها شدیدا نسبت به مسئله نشان ندادن جنازه، و تخریب روحیه جمعی، حساس هستند.
🔷می دانم که مجددا بعد از این یادداشت افرادی متذکر خواهند شد که ژاپن و #ایران را نباید باهم مقایسه کرد. نخست وزیر ژاپن کجا و رئیس جمهور ایران کجا؟ و تذکراتی از این دست.
بحث اینجا، مقایسه نیست. همین "اصول" برای نپال هم صادق است. و برای ترکیه هم. و برای هر کشور دیگری که بخشی از کشور در جریان یک بحران، «مجروح» می شود.
- - - -
*تصویر: حضور شینزو آبه در کنار مقامات ارتش و محلی بعد از زلزله بزرگ در شهر آتسوما
@solseghalam
https://sites.google.com/site/mrezaeslamisite/_/rsrc/1554059158547/Home/abe2.jpg
▪️▪️▪️
📌پی نوشت:
✔️سوابق وزیر بحران فعلی را از وبسایت کابینه ژاپن می توانید در این لینک ملاحظه کنید:
https://japan.kantei.go.jp/97_abe/meibo/daijin/okonogi_hachiro.html
✔️لینك: رخداد همزمان زلزله و طوفان در ژاپن در سال گذشته میلادی🔻
https://t.iss.one/solseghalam/1371
✍️ژاپن نسل جديد قطارهاى پرسرعت (شين كانسن) را رونمايى كرد
#خبرخوانى
🖊محمدرضا اسلامي
🔹هفته اى كه گذشت، در انبوه اخبار سياسي دنيا و هياهوى جنگ و ... یک خبر، كمرنگ آمد و رفت، مبنى بر اينكه:
«شركت قطار شرق ژاپن (جى.آر)، آزمايش نسل جديد قطارهاى پرسرعت را آغاز كرد»
در دنيايى كه رسانه ها، ذهنها را براي اخبار درشت و چشمگير تربيت مي كنند، چنين خبر ملايمى، شايد جذابيت چندانى نداشته باشد. اما بى مناسبت نيست كه مرورى بر اين خبر داشته باشيم:
✔️🔹یک- در ابتدای متن #خبر چنین آمده است: «طی آزمایشی که بر روی این قطار انجام شد، «سرعت» به سیصدوبیست (320) کلیومتر برساعت رسید. قطار مدل آلفا-ایکس قرار است در سال 2031 بتواند با سرعت سیصدوشصت (360) کیلومتر برساعت، حرکت کند.»
JR East shinkansen ALFA
سير واژه ها را ببینید! تستهای هفته پیش، برای این است که این مدل قطار، دوازده سال دیگر (!) با این سرعت حرکت کند(؟!). ژاپن، کشوری که پنجاه وچهار سال سابقه فنی در مدیریت و طراحی قطارهای پرسرعت شین کانسن داشته، و بارها مهندسین سرعتهای بالا را آزموده اند، ولى در بهره برداری از «یک مدل جدید» اینگونه لاک پشتی و میلیمتری حرکت می کند. «برنامه ریزی برای دوازده سال آینده»
✔️🔹دو- ادامه خبر چنین می گوید: «شرکت قطار شرق ژاپن اعلام کرده است که آزمایشی که هفته پیش انجام شده را تا سال 2022 ادامه خواهند داد و در روند انجام آزمایش، تا سرعت چهارصد (400) کیلومتر بر ساعت جلو خواهند رفت»
(یعنی آقایان مهندسین قرار است «سه سال» دايم آزمایش کنند! حکایت صبر ایوب که درباب مقاله میز زلزله ژاپنی و پست قبلی ذکر شده بود...)
✔️🔹سه- آزمایشها حوالی ساعت یک نیمه شب انجام خواهند شد (چون در طول روز تا ساعت 12 شب، خطوط قطار در حال بهره برداری توسط قطارهای فعلی است). این یعنی که در طول سه سال آینده، جماعت مهندسین شب زنده دار باید تا پاسی از سحر به کار آزمایش قطار مدل آلفا-ایکس مشغول باشند و سحرگاه به بستر رفته و ظهر با چشمهای پف کرده، به ادامه کار و آنالیز نتایج بپردازند...
✔️🔹چهار- این قطار، ده واگن خواهد داشت و هزینه ای که تا امروز، برای مطالعات و طراحی این مدل انجام شده، ده میلیارد یِن (معادل نودویک میلیون #دلار) بوده است. حتما اینجا ذهنها به این سمت می رود که مرحبا به دولت ژاپن که از چنین تحقیقاتی حمایت می کند و الخ. اما واقعیت این است که اینگونه کارهای مطالعاتی و بودجه آنها، نه به واسطه حمایت دولتی، که به دلیل وجود بخش خصوصی سرپا و قبراقی هست که پول از خارج کشور می مکد و به داخل تزریق می کند. شرکتهایی همچون #تویوتا، #هوندا، مزدا، میتسوبیشی، #سونی، (مرحوم)توشیبا و #پاناسونیک و ... «اقتصاد» ی پویا و سرپا را شکل داده اند که «میوه» ی آن اقتصاد، می شود طرح هایی همچون «شبکه قطار شین کانسن».
✔️🔹پنج- این قطار دو دماغۀ کشیده خواهد داشت. یک دماغه شانزده متری در جلو و یک دماغه 22 متری در واگن انتهایی.
مهندسین شرکت در حال مطالعه «اختلاف فشار» بین دماغه ها در هنگام ورود قطار به تونل هستند. (قطارهای فعلی مدل ای-5 دارای دماغه های پانزده متری هستند)
مهندسین همچنین درحال مطالعات مربوط به «لرزش» قطار، در هنگام ورود و خروج از تونل هستند.
✔️🔹شش- یکی از مسایل مهم مهندسی در طراحی این واگنها مسئله ترمز است. ژاپن کشور #زلزله_خیز است و قطارهای پرسرعت، به سیستم «هشدار زلزله» مجهز می شوند تا در زمان اعلام #موج_اولیه زلزله (و پیش از رسیدن موج #ثانویه) قطار بتواند متوقف شود. در این مورد قبلا به تفصیل در پست مجزا صحبت شده بود (لینک)
✔️🔹هفت- حال فرض کنیم که این «سه سال آزمایش» طی شد، و آن دوازده سال هم گذشت و روزی رسید که نمونه عملی این قطار به بهره برداری رسید؛ شرکت جی.آر باید نمونه این قطار جدید را «چند» به کشورهای دیگر بفروشد؟!
سوال دیگر اینکه، این مدل حرکت لاک پشتی و میلیمتری در «طراحی و تولید» با چه ذهنهایی، همخوان است؟ ذهنهایی که به دنبال جهش، شق القمر و مدیریت جهان هستند، یا ذهنهایی که با عصاره «رنج و صبر» آشنا و همخانه هستند؟
✔️🔹هشت- یک بحث تکمیلی هم در این خصوص می ماند و آنهم شبکه ریل و پلها و تونلها (فراسازه ها)یی که مهندسین سازه باید احداث کنند تا چنین قطارهایی با چنین سرعتهایی از روی آنها ایمن عبور کنند. پلهایی با شیب بسیار دقیق و پیچهایی با شعاع انحناء خاص و ظرافت در اجرا و... . درباره این بحث (فراسازه های مربوط به چنین قطارهایی) در یک نوبت مجزا گفتگو خواهیم کرد.
@solseghalam
▪️▪️▪️
📌پی نوشت:
✔️لينك در یوتیوب ژاپن تایمز
✔️ویدئو درباره نحوه کارکرد قطارهای خط توکایدو
✔️ركورد سرعت نسل قبل قطارها در ژاپن: سال ۱۹۹۶ برابر ۴۴۳ و (قطارهای مگلو) با رکورد جهانی ۵۸۱ کیلومتر در ساعت در سال ۲۰۰۳
✔️در ژاپن در ٥٤سال گذشته حتي يك سانحه قطار شین کانسن رخ نداده است؛برخلاف شتابزدگى چینی در توسعه!
#خبرخوانى
🖊محمدرضا اسلامي
🔹هفته اى كه گذشت، در انبوه اخبار سياسي دنيا و هياهوى جنگ و ... یک خبر، كمرنگ آمد و رفت، مبنى بر اينكه:
«شركت قطار شرق ژاپن (جى.آر)، آزمايش نسل جديد قطارهاى پرسرعت را آغاز كرد»
در دنيايى كه رسانه ها، ذهنها را براي اخبار درشت و چشمگير تربيت مي كنند، چنين خبر ملايمى، شايد جذابيت چندانى نداشته باشد. اما بى مناسبت نيست كه مرورى بر اين خبر داشته باشيم:
✔️🔹یک- در ابتدای متن #خبر چنین آمده است: «طی آزمایشی که بر روی این قطار انجام شد، «سرعت» به سیصدوبیست (320) کلیومتر برساعت رسید. قطار مدل آلفا-ایکس قرار است در سال 2031 بتواند با سرعت سیصدوشصت (360) کیلومتر برساعت، حرکت کند.»
JR East shinkansen ALFA
سير واژه ها را ببینید! تستهای هفته پیش، برای این است که این مدل قطار، دوازده سال دیگر (!) با این سرعت حرکت کند(؟!). ژاپن، کشوری که پنجاه وچهار سال سابقه فنی در مدیریت و طراحی قطارهای پرسرعت شین کانسن داشته، و بارها مهندسین سرعتهای بالا را آزموده اند، ولى در بهره برداری از «یک مدل جدید» اینگونه لاک پشتی و میلیمتری حرکت می کند. «برنامه ریزی برای دوازده سال آینده»
✔️🔹دو- ادامه خبر چنین می گوید: «شرکت قطار شرق ژاپن اعلام کرده است که آزمایشی که هفته پیش انجام شده را تا سال 2022 ادامه خواهند داد و در روند انجام آزمایش، تا سرعت چهارصد (400) کیلومتر بر ساعت جلو خواهند رفت»
(یعنی آقایان مهندسین قرار است «سه سال» دايم آزمایش کنند! حکایت صبر ایوب که درباب مقاله میز زلزله ژاپنی و پست قبلی ذکر شده بود...)
✔️🔹سه- آزمایشها حوالی ساعت یک نیمه شب انجام خواهند شد (چون در طول روز تا ساعت 12 شب، خطوط قطار در حال بهره برداری توسط قطارهای فعلی است). این یعنی که در طول سه سال آینده، جماعت مهندسین شب زنده دار باید تا پاسی از سحر به کار آزمایش قطار مدل آلفا-ایکس مشغول باشند و سحرگاه به بستر رفته و ظهر با چشمهای پف کرده، به ادامه کار و آنالیز نتایج بپردازند...
✔️🔹چهار- این قطار، ده واگن خواهد داشت و هزینه ای که تا امروز، برای مطالعات و طراحی این مدل انجام شده، ده میلیارد یِن (معادل نودویک میلیون #دلار) بوده است. حتما اینجا ذهنها به این سمت می رود که مرحبا به دولت ژاپن که از چنین تحقیقاتی حمایت می کند و الخ. اما واقعیت این است که اینگونه کارهای مطالعاتی و بودجه آنها، نه به واسطه حمایت دولتی، که به دلیل وجود بخش خصوصی سرپا و قبراقی هست که پول از خارج کشور می مکد و به داخل تزریق می کند. شرکتهایی همچون #تویوتا، #هوندا، مزدا، میتسوبیشی، #سونی، (مرحوم)توشیبا و #پاناسونیک و ... «اقتصاد» ی پویا و سرپا را شکل داده اند که «میوه» ی آن اقتصاد، می شود طرح هایی همچون «شبکه قطار شین کانسن».
✔️🔹پنج- این قطار دو دماغۀ کشیده خواهد داشت. یک دماغه شانزده متری در جلو و یک دماغه 22 متری در واگن انتهایی.
مهندسین شرکت در حال مطالعه «اختلاف فشار» بین دماغه ها در هنگام ورود قطار به تونل هستند. (قطارهای فعلی مدل ای-5 دارای دماغه های پانزده متری هستند)
مهندسین همچنین درحال مطالعات مربوط به «لرزش» قطار، در هنگام ورود و خروج از تونل هستند.
✔️🔹شش- یکی از مسایل مهم مهندسی در طراحی این واگنها مسئله ترمز است. ژاپن کشور #زلزله_خیز است و قطارهای پرسرعت، به سیستم «هشدار زلزله» مجهز می شوند تا در زمان اعلام #موج_اولیه زلزله (و پیش از رسیدن موج #ثانویه) قطار بتواند متوقف شود. در این مورد قبلا به تفصیل در پست مجزا صحبت شده بود (لینک)
✔️🔹هفت- حال فرض کنیم که این «سه سال آزمایش» طی شد، و آن دوازده سال هم گذشت و روزی رسید که نمونه عملی این قطار به بهره برداری رسید؛ شرکت جی.آر باید نمونه این قطار جدید را «چند» به کشورهای دیگر بفروشد؟!
سوال دیگر اینکه، این مدل حرکت لاک پشتی و میلیمتری در «طراحی و تولید» با چه ذهنهایی، همخوان است؟ ذهنهایی که به دنبال جهش، شق القمر و مدیریت جهان هستند، یا ذهنهایی که با عصاره «رنج و صبر» آشنا و همخانه هستند؟
✔️🔹هشت- یک بحث تکمیلی هم در این خصوص می ماند و آنهم شبکه ریل و پلها و تونلها (فراسازه ها)یی که مهندسین سازه باید احداث کنند تا چنین قطارهایی با چنین سرعتهایی از روی آنها ایمن عبور کنند. پلهایی با شیب بسیار دقیق و پیچهایی با شعاع انحناء خاص و ظرافت در اجرا و... . درباره این بحث (فراسازه های مربوط به چنین قطارهایی) در یک نوبت مجزا گفتگو خواهیم کرد.
@solseghalam
▪️▪️▪️
📌پی نوشت:
✔️لينك در یوتیوب ژاپن تایمز
✔️ویدئو درباره نحوه کارکرد قطارهای خط توکایدو
✔️ركورد سرعت نسل قبل قطارها در ژاپن: سال ۱۹۹۶ برابر ۴۴۳ و (قطارهای مگلو) با رکورد جهانی ۵۸۱ کیلومتر در ساعت در سال ۲۰۰۳
✔️در ژاپن در ٥٤سال گذشته حتي يك سانحه قطار شین کانسن رخ نداده است؛برخلاف شتابزدگى چینی در توسعه!
ارزیابی شتابزده
🎥 قيمت بنزين (مجاور سانفرانسيسكو)-يكشنبه ٢٥ نوامبر ٢٠١٨ (مربوط به متن زير🔻)- ويدئو ١ از ٣ @solseghalam
✍️ماجرای بنزین
✔️🔹یک- آقای موتوهیکو هاکانو، استاد مهندسی زلزله دانشگاه توکیو در مراسم بازنشستگی/تقدیر ی که دانشگاه توکیو برایش برگزار کرد یک جلد کتاب "زلزله به بیان ساده" به شرکت کنندگان تقدیم کرد. کتاب، شامل ۳۵۰ تصویر از زلزله های مختلف دنیاست که موتوهیکو طی چهل سال از آنها بازدید کرده بود و برای هر تصویر، یک پاراگراف، شرح نوشته بود.
در میان تمام آن تصاویر، یک عکس بیش از همه در خاطرم ماندگار شد. موتوهیکو تصویری از شهر بلگراد در اروپا را انتخاب کرده بود و نوشته بود که:
- این تصویری از شهر زیبای بلگراد است. سازه ای که در این تصویر می بینید در اثر زلزله دچار آسیب شد. ولی خوشبختانه در جریان (آن) زلزله کسی از شهروندان، کشته نشد. اما دریغ است که در همین شهر (مدتی بعد) در جنگهای داخلی یوگوسلاوی صدها نفر کشته شدند.
در جنبایی(حرکت) گسلهای طبیعت، انسانی کشته نشد ولی در تنش میان خودِ انسانها، چه عمرها که بر باد رفت.
✔️🔹دو- با وجود گذشت چندین روز از شوک ماجراهای اخیر، همچنان بهت زده هستیم و نوشتن درباره مسائل اخیر ملال آور است. یک اقدام ضروری، در زمانی نادرست و با روشی نادرست تر (شوک ناگهانی)، باعث شد کشور بیش از #زلزله_کرمانشاه یاحتی #سیل_گلستان، آسیب ببیند.
✔️🔹سه- از لحظه خروج از ایران، برخی چیزها به شکل پررنگی با انسان همراه می شود. یکی از آنها، ماجرای بنزین است. دوران دانشجویی در ژاپن تا سه سال ماشین نداشته و مسائل یک فرزند نوزاد و جابجایی و مقتضیاتش را سعی می کردم با دوچرخه و قطار و حمل ونقل عمومی سامان دهم. اززمانی که امکان خرید ماشین فراهم شد (قیمت خرید خودرو در کشور تویوتا و هوندا و مزدا و...قابل تحمل است) مسئله ی پر کردن یک باک بنزین همیشه "ماجرا" بود. هربار، و هر نوبت می گفتم بالاخره روزگاری تمام خواهد شد این عمرِ زندگی دانشجویی و این فوبیای باک بنزین هم تمام خواهد گشت. حکایتِ:
بگذرد این روزگار تلخ تر از زهر
اما نشد! دوره پسادکترا در دانشگاه کلمسون با یک قرارداد دوساله به مبلغ صدهزاردلار استخدام دانشگاه شدم. موضوع قرارداد، تهیه یک سری الگوریتم و کدهای متلب برای مدلسازی رفتار سازه در انفجار بود. در تمام مدت کار در آن دانشگاه، همچنان پُر کردن یک باک بنزین، مساله بود و ماجرا برقرار. گویی حکایت کلام حافظ که
ماجرای من و معشوق مرا پایان نیست/
هر چه آغاز ندارد، نپذیرد انجام
آن دوران هم گذشت و به دعوت مهندسین مشاوری که طراحی سازه هایی همچون برج خلیفه دبی را انجام داده به کالیفرنیا آمدم. خوشدل از اینکه احوال دگرگون شد و (به تعبیر مولوی) آمد روزگارِ نو.
روزگار محدودیتهای دانشجویی و کار دردانشگاه به سر رسیده و ماجرای بنزین تمام خواهد شد. اما همان اولین روز، مشاهده پمپ بنزین با این شوک همراه بود که قیمت یک گالن بنزین در کالیفرنیا حدودا بیش از دوبرابر یک گالن بنزین در کارولینای جنوبی است.
یک دلار وهشتاد سنت تبدیل شده به حدود چهاردلار برای یک گالن.
لذا یک باک از همان ماشینی که در کارولینای جنوبی باحدود سی دلار پر می شد نیازبه حدود هفتاددلار پول داشت.
✔️🔹چهار- طی بحثهایی که سال گذشته درکانال درباره بنزین داشتم، تا حرف از قیمت بنزین می شد بلافاصله دوستان پیام می دادند که مسئله قیمت بنزین "متناسب با حقوق" است. وقتی حقوق شهروند به دلار است این رقم برای بنزین زیاد نیست؛ اما "واقعیت زندگی" (حتی برای یک مهندس ارشد در صنعت) این است که هست!
برای "بخش بسیار وسیعی" از جامعه آمریکایی، هفتاد/هشتاد دلار رقم قابل توجهی است. چنین نیست که چون (مثلا درکالیفرنیا) حقوقها بالاست، پرداخت این رقم برای شهروند ناچیز باشد.
در کشوری که حدود بیست وپنج درصد حقوق، صرف مالیات وبیمه می شود، قیمت بنزین یک آیتم "قابل تامل" در هزینه های خانوار است.
✔️🔹پنج- در بحث مصرف سوخت، قبلا هم بحث شد که خلوتی خیابانهای #توکیو یا قابل تردد بودن خیابانهای منهتن نیویورک فقط به دلیل قیمت بالای بنزین یا "وجود شبکه مترو" نیست. قیمت بالای «یک ساعت پارکینگ» در این شهرها، یک عامل بازدارنده مهم است که (مثلا) آقای مهندس هامبورگر مهندس ارشد شرکت SGH(که از برترین طراحان سازه دنیاست و می تواند با رقم یک باک بنزین هفتاد-هشتاد دلاری کنار بیاید) برای "هر روز" پارک ماشین در کنار دفترکارش پنجاه/شصت دلار قبض پارکینگ پرداخت نکند.
نه قیمت بنزین را دولت تعیین کرده و نه #پارکینگ را. هردو را «بازار» مشخص کرده.
✔️🔹شش- اصلاح قیمت بنزین به این شکل "پرهزینه" و "باروش غلط" (بدون لحاظ کردن شرایط جامعه ای که در دوسال اخیر متحمل شوکهای اقتصادی شدید شده) ممکن است باعث شود دولتهای دیگر هم دست و دلشان بلرزد و از اصلاح این دیوار کج، هراسان باشند. بی تدبیری باعث اینهمه هزینه به کشور شد.
روزهای تلخی گذشت. زلزله و سیل هم به ما این میزان آسیب نمی زند که اجرای غلط یک طرح.
@solseghalam
✔️🔹یک- آقای موتوهیکو هاکانو، استاد مهندسی زلزله دانشگاه توکیو در مراسم بازنشستگی/تقدیر ی که دانشگاه توکیو برایش برگزار کرد یک جلد کتاب "زلزله به بیان ساده" به شرکت کنندگان تقدیم کرد. کتاب، شامل ۳۵۰ تصویر از زلزله های مختلف دنیاست که موتوهیکو طی چهل سال از آنها بازدید کرده بود و برای هر تصویر، یک پاراگراف، شرح نوشته بود.
در میان تمام آن تصاویر، یک عکس بیش از همه در خاطرم ماندگار شد. موتوهیکو تصویری از شهر بلگراد در اروپا را انتخاب کرده بود و نوشته بود که:
- این تصویری از شهر زیبای بلگراد است. سازه ای که در این تصویر می بینید در اثر زلزله دچار آسیب شد. ولی خوشبختانه در جریان (آن) زلزله کسی از شهروندان، کشته نشد. اما دریغ است که در همین شهر (مدتی بعد) در جنگهای داخلی یوگوسلاوی صدها نفر کشته شدند.
در جنبایی(حرکت) گسلهای طبیعت، انسانی کشته نشد ولی در تنش میان خودِ انسانها، چه عمرها که بر باد رفت.
✔️🔹دو- با وجود گذشت چندین روز از شوک ماجراهای اخیر، همچنان بهت زده هستیم و نوشتن درباره مسائل اخیر ملال آور است. یک اقدام ضروری، در زمانی نادرست و با روشی نادرست تر (شوک ناگهانی)، باعث شد کشور بیش از #زلزله_کرمانشاه یاحتی #سیل_گلستان، آسیب ببیند.
✔️🔹سه- از لحظه خروج از ایران، برخی چیزها به شکل پررنگی با انسان همراه می شود. یکی از آنها، ماجرای بنزین است. دوران دانشجویی در ژاپن تا سه سال ماشین نداشته و مسائل یک فرزند نوزاد و جابجایی و مقتضیاتش را سعی می کردم با دوچرخه و قطار و حمل ونقل عمومی سامان دهم. اززمانی که امکان خرید ماشین فراهم شد (قیمت خرید خودرو در کشور تویوتا و هوندا و مزدا و...قابل تحمل است) مسئله ی پر کردن یک باک بنزین همیشه "ماجرا" بود. هربار، و هر نوبت می گفتم بالاخره روزگاری تمام خواهد شد این عمرِ زندگی دانشجویی و این فوبیای باک بنزین هم تمام خواهد گشت. حکایتِ:
بگذرد این روزگار تلخ تر از زهر
اما نشد! دوره پسادکترا در دانشگاه کلمسون با یک قرارداد دوساله به مبلغ صدهزاردلار استخدام دانشگاه شدم. موضوع قرارداد، تهیه یک سری الگوریتم و کدهای متلب برای مدلسازی رفتار سازه در انفجار بود. در تمام مدت کار در آن دانشگاه، همچنان پُر کردن یک باک بنزین، مساله بود و ماجرا برقرار. گویی حکایت کلام حافظ که
ماجرای من و معشوق مرا پایان نیست/
هر چه آغاز ندارد، نپذیرد انجام
آن دوران هم گذشت و به دعوت مهندسین مشاوری که طراحی سازه هایی همچون برج خلیفه دبی را انجام داده به کالیفرنیا آمدم. خوشدل از اینکه احوال دگرگون شد و (به تعبیر مولوی) آمد روزگارِ نو.
روزگار محدودیتهای دانشجویی و کار دردانشگاه به سر رسیده و ماجرای بنزین تمام خواهد شد. اما همان اولین روز، مشاهده پمپ بنزین با این شوک همراه بود که قیمت یک گالن بنزین در کالیفرنیا حدودا بیش از دوبرابر یک گالن بنزین در کارولینای جنوبی است.
یک دلار وهشتاد سنت تبدیل شده به حدود چهاردلار برای یک گالن.
لذا یک باک از همان ماشینی که در کارولینای جنوبی باحدود سی دلار پر می شد نیازبه حدود هفتاددلار پول داشت.
✔️🔹چهار- طی بحثهایی که سال گذشته درکانال درباره بنزین داشتم، تا حرف از قیمت بنزین می شد بلافاصله دوستان پیام می دادند که مسئله قیمت بنزین "متناسب با حقوق" است. وقتی حقوق شهروند به دلار است این رقم برای بنزین زیاد نیست؛ اما "واقعیت زندگی" (حتی برای یک مهندس ارشد در صنعت) این است که هست!
برای "بخش بسیار وسیعی" از جامعه آمریکایی، هفتاد/هشتاد دلار رقم قابل توجهی است. چنین نیست که چون (مثلا درکالیفرنیا) حقوقها بالاست، پرداخت این رقم برای شهروند ناچیز باشد.
در کشوری که حدود بیست وپنج درصد حقوق، صرف مالیات وبیمه می شود، قیمت بنزین یک آیتم "قابل تامل" در هزینه های خانوار است.
✔️🔹پنج- در بحث مصرف سوخت، قبلا هم بحث شد که خلوتی خیابانهای #توکیو یا قابل تردد بودن خیابانهای منهتن نیویورک فقط به دلیل قیمت بالای بنزین یا "وجود شبکه مترو" نیست. قیمت بالای «یک ساعت پارکینگ» در این شهرها، یک عامل بازدارنده مهم است که (مثلا) آقای مهندس هامبورگر مهندس ارشد شرکت SGH(که از برترین طراحان سازه دنیاست و می تواند با رقم یک باک بنزین هفتاد-هشتاد دلاری کنار بیاید) برای "هر روز" پارک ماشین در کنار دفترکارش پنجاه/شصت دلار قبض پارکینگ پرداخت نکند.
نه قیمت بنزین را دولت تعیین کرده و نه #پارکینگ را. هردو را «بازار» مشخص کرده.
✔️🔹شش- اصلاح قیمت بنزین به این شکل "پرهزینه" و "باروش غلط" (بدون لحاظ کردن شرایط جامعه ای که در دوسال اخیر متحمل شوکهای اقتصادی شدید شده) ممکن است باعث شود دولتهای دیگر هم دست و دلشان بلرزد و از اصلاح این دیوار کج، هراسان باشند. بی تدبیری باعث اینهمه هزینه به کشور شد.
روزهای تلخی گذشت. زلزله و سیل هم به ما این میزان آسیب نمی زند که اجرای غلط یک طرح.
@solseghalam
ارزیابی شتابزده
🔹مركز مطالعات مهندسى زلزله دانشگاه بركلى، كارگاه دو روزه بررسى پروژه هاى تحقيقاتي سال ٢٠١٩ را ديروز و امروز در مجموعه آزمايشگاهى ريچموند برگزار كرد. 🔹در اين نشست، گزارش پيشرفت ٢٥ پروژه تحقيقاتى كه در اين مركز تعريف شده، توسط مدير پروژه ها ارائه شد. (مطابق…
✍ نقل قولی از پوپوف
دو روز گذشته (روزهای پنجشنبه و جمعه) نشست سالانه مرکز مطالعات زلزله دانشگاه برکلی برگزار شد.
به روال کنفرانسها و سمینارهای گذشته، علاقمند بودم که خلاصه ای از مباحث مطرح شده در این نشست دو روزه تنظیم شود اما همچنان ملال خاطر و اندوه اتفاقات این روزهای اخیر حوصله و رمقی برای نوشتن باقی نمی گذارد؛ در میان ارائه ها و سخنرانیهایی که انجام شد، یک نقل قول از پوپوف برایم جالب توجه بود.
🔹 در بخشی از برنامه، رئیس مرکز مطالعات #زلزله درباره پروژه های متعدد پژوهشی که در این مرکز درحال اجراست توضیح می داد. حدود سی پروژه مطالعاتی (با همکاری دوازده دانشگاه) در مباحث زلزله، سونامی، آتش، انفجار، تغییرات اقلیمی، طوفان و... در حال انجام است. زمانی که "تنوع" این حجم پروژه مورد بحث بود، رئیس مرکز گفت:
- سالها پیش وقتی که به عنوان یک هیات علمی جوان، کار خود را تازه آغاز کرده بودم یکبار آقای پوپوف را دیدم. پوپوف گفت این روزها، روزهای نخست کارِ تو در دانشگاه برکلی است؛ آماده باش که هر پانزده سال یکبار، باید شغل خودت را عوض کنی!
در ادامه رئیس مرکز توضیح داد: "پوپوف معتقد بود به قدری روند تولیدات علمی و شکلگیری مباحث جدید در علم، جدی و سریع است که یک جور ساده اندیشی و ساده گمانی است که یک نفر فکر کند قرار است با یک تخصص "بازنشسته" شود (و باید مهیا/آماده یادگیری تخصصهایِ جدید باشد)."
او ادامه داد: (بعد از این صحبت پوپوف) اتفاقی که "در عمل" برای من رخ داد این بود که من "هر پنج سال یکبار" ناچار شدم که شغل خود را عوض کنم!
از مدلسازیهای سنتی در زلزله و سازه، به سمت مباحث طراحی عملکردی، رهنمون شدم و از آنجا به سمت کارهای هایبرید و سرانجام هم که از بحث
Machine Learning
در مهندسی زلزله سر در آوردیم!
یعنی در مقاطعی، بیشتر از زلزله ناچار شدیم که کامپیوتر یاد بگیریم و ...
🔹 بحث بسیار زیبایی بود و واقعا لذت بردم. عملا سرعت و ماهیت تولید علم به نحوی شده که یک نفر اگر خود را اینگونه بازسازی و بازتعریف نکند "نمی تواند" حرف جدیدی برای گفتن داشته باشد (مگر اینکه به کپی کاریِ کارهای دیگران و ادامه مسیر دیگران بپردازد).
🔹 نکته دیگری که در این نشست برایم جالب بود (جالب تر از مباحث علمی و تخصصی ای که ارائه شد) نحوه عزت و احترامی است که چنین مرکزی به مدیران عامل شرکتهای صنعتی می گذارد و آنها را به ناز و به توجه، به اینگونه نشستها دعوت می کند. دلیلش هم این است که دانشگاه، باور دارد که بخشی از آنچه که در دفاتر مهندسی مشاور رخ می دهد نه همطراز دانش در دانشگاه، که گاه یک قدم جلوتر از مرز دانش در میان دانشگاهیان است.
مثل چه؟ مثلا مدلهای بیمه که برای مواجه با بحرانهای بزرگ توسط برخی مشاوران صاحبنام ریسک، توسعه داده شده یک گام مدرن تر و جلوتر از مدلهای متعارف موجود در دانشگاه است.
یا در مثالی دیگر، کاری که فردی مثل ولیام بیکر (با تکیه به تجربه اش) در طراحی سازه برج خلیفه دبی انجام داد یک قدم جلوتر از دانشِ موجود در دانشگاهها در طراحی سازه های #بلندمرتبه است.
از این قبیل مثالها متعدد است؛ اما به اجمال اینکه شهرت و قدرتِ رئیس چنین مرکز مطالعات صاحبنامی، مانع از ارتباط خوب او با بدنه صنعت نمی شود. به تعبیر حافظ حکایت صنعت و دانشگاه مصداق این مصرع است که:
ما به او محتاج بودیم، او به ما مشتاق بود!
▪️▪️▪️▪️
📌پی نوشت ۱: پوپوف یکی از مهندسین مطرح دنیاست که حق بزرگی به گردن مهندسی دنیا دارد. کتاب مقاومت مصالح او تا سالها به عنوان یکی از کتابهای مرجع در دانشگاههای دنیا در رشته های مکانیک، عمران، متالورژی، مهندسی پزشکی و... تدریس می شد.
او که اصالتا روس بود و خانواده اش در چهارده سالگی به آمریکا مهاجرت کرده بودند از تبار و خاندان فیزیکدان و مخترع صاحبنام روس، الکساندر استوانویچ پوپوف بود که اولین مخترع دستگاههای گیرنده امواج رادیو بود. همان چیزی که بعدها رادیو نام نهاده شد. (سلسله و اتصال امور را ببینیم!)
پوپوفِ دانشگاه برکلی، جدای از کتابهای مقاومت مصالحش، نقش مهمی در طراحی #پل معلق اوکلند-سانفرانسیسکو داشته است. او لیسانس خود را از دانشگاه برکلی، فوق لیسانس را از دانشگاه ام.آی.تی و دکترایش را از دانشگاه استنفورد گرفته بود.
و مرحبا به همت کسی که درس مقاومت مصالح را سرِ کلاس پوپوف پاس کرده باشد!
📌پی نوشت ۲: روز جمعه مقارن با سالگرد زلزله #نورتریج کالیفرنیا و کوبه #ژاپن بود. جالب اینجاست که زلزله کالیفرنیا در سحرگاه ۱۹۹۴ رخ داد و یکسال بعد در سحرگاه همین روز(!) #کوبه ژاپن لرزید، و هر دو زلزله باعث آسیب جدی به سازه های #فولادی قاب خمشی شدند. جالبتر اینکه (هر دو زلزله نشان دادند) بخشی از مفروضات پوپوف در طراحی اتصالات سازه های فولادی، غلط و اشتباه بوده است!
@solseghalam
* تعدادی از تصاویر این نشست در این لینک در اینستاگرام
دو روز گذشته (روزهای پنجشنبه و جمعه) نشست سالانه مرکز مطالعات زلزله دانشگاه برکلی برگزار شد.
به روال کنفرانسها و سمینارهای گذشته، علاقمند بودم که خلاصه ای از مباحث مطرح شده در این نشست دو روزه تنظیم شود اما همچنان ملال خاطر و اندوه اتفاقات این روزهای اخیر حوصله و رمقی برای نوشتن باقی نمی گذارد؛ در میان ارائه ها و سخنرانیهایی که انجام شد، یک نقل قول از پوپوف برایم جالب توجه بود.
🔹 در بخشی از برنامه، رئیس مرکز مطالعات #زلزله درباره پروژه های متعدد پژوهشی که در این مرکز درحال اجراست توضیح می داد. حدود سی پروژه مطالعاتی (با همکاری دوازده دانشگاه) در مباحث زلزله، سونامی، آتش، انفجار، تغییرات اقلیمی، طوفان و... در حال انجام است. زمانی که "تنوع" این حجم پروژه مورد بحث بود، رئیس مرکز گفت:
- سالها پیش وقتی که به عنوان یک هیات علمی جوان، کار خود را تازه آغاز کرده بودم یکبار آقای پوپوف را دیدم. پوپوف گفت این روزها، روزهای نخست کارِ تو در دانشگاه برکلی است؛ آماده باش که هر پانزده سال یکبار، باید شغل خودت را عوض کنی!
در ادامه رئیس مرکز توضیح داد: "پوپوف معتقد بود به قدری روند تولیدات علمی و شکلگیری مباحث جدید در علم، جدی و سریع است که یک جور ساده اندیشی و ساده گمانی است که یک نفر فکر کند قرار است با یک تخصص "بازنشسته" شود (و باید مهیا/آماده یادگیری تخصصهایِ جدید باشد)."
او ادامه داد: (بعد از این صحبت پوپوف) اتفاقی که "در عمل" برای من رخ داد این بود که من "هر پنج سال یکبار" ناچار شدم که شغل خود را عوض کنم!
از مدلسازیهای سنتی در زلزله و سازه، به سمت مباحث طراحی عملکردی، رهنمون شدم و از آنجا به سمت کارهای هایبرید و سرانجام هم که از بحث
Machine Learning
در مهندسی زلزله سر در آوردیم!
یعنی در مقاطعی، بیشتر از زلزله ناچار شدیم که کامپیوتر یاد بگیریم و ...
🔹 بحث بسیار زیبایی بود و واقعا لذت بردم. عملا سرعت و ماهیت تولید علم به نحوی شده که یک نفر اگر خود را اینگونه بازسازی و بازتعریف نکند "نمی تواند" حرف جدیدی برای گفتن داشته باشد (مگر اینکه به کپی کاریِ کارهای دیگران و ادامه مسیر دیگران بپردازد).
🔹 نکته دیگری که در این نشست برایم جالب بود (جالب تر از مباحث علمی و تخصصی ای که ارائه شد) نحوه عزت و احترامی است که چنین مرکزی به مدیران عامل شرکتهای صنعتی می گذارد و آنها را به ناز و به توجه، به اینگونه نشستها دعوت می کند. دلیلش هم این است که دانشگاه، باور دارد که بخشی از آنچه که در دفاتر مهندسی مشاور رخ می دهد نه همطراز دانش در دانشگاه، که گاه یک قدم جلوتر از مرز دانش در میان دانشگاهیان است.
مثل چه؟ مثلا مدلهای بیمه که برای مواجه با بحرانهای بزرگ توسط برخی مشاوران صاحبنام ریسک، توسعه داده شده یک گام مدرن تر و جلوتر از مدلهای متعارف موجود در دانشگاه است.
یا در مثالی دیگر، کاری که فردی مثل ولیام بیکر (با تکیه به تجربه اش) در طراحی سازه برج خلیفه دبی انجام داد یک قدم جلوتر از دانشِ موجود در دانشگاهها در طراحی سازه های #بلندمرتبه است.
از این قبیل مثالها متعدد است؛ اما به اجمال اینکه شهرت و قدرتِ رئیس چنین مرکز مطالعات صاحبنامی، مانع از ارتباط خوب او با بدنه صنعت نمی شود. به تعبیر حافظ حکایت صنعت و دانشگاه مصداق این مصرع است که:
ما به او محتاج بودیم، او به ما مشتاق بود!
▪️▪️▪️▪️
📌پی نوشت ۱: پوپوف یکی از مهندسین مطرح دنیاست که حق بزرگی به گردن مهندسی دنیا دارد. کتاب مقاومت مصالح او تا سالها به عنوان یکی از کتابهای مرجع در دانشگاههای دنیا در رشته های مکانیک، عمران، متالورژی، مهندسی پزشکی و... تدریس می شد.
او که اصالتا روس بود و خانواده اش در چهارده سالگی به آمریکا مهاجرت کرده بودند از تبار و خاندان فیزیکدان و مخترع صاحبنام روس، الکساندر استوانویچ پوپوف بود که اولین مخترع دستگاههای گیرنده امواج رادیو بود. همان چیزی که بعدها رادیو نام نهاده شد. (سلسله و اتصال امور را ببینیم!)
پوپوفِ دانشگاه برکلی، جدای از کتابهای مقاومت مصالحش، نقش مهمی در طراحی #پل معلق اوکلند-سانفرانسیسکو داشته است. او لیسانس خود را از دانشگاه برکلی، فوق لیسانس را از دانشگاه ام.آی.تی و دکترایش را از دانشگاه استنفورد گرفته بود.
و مرحبا به همت کسی که درس مقاومت مصالح را سرِ کلاس پوپوف پاس کرده باشد!
📌پی نوشت ۲: روز جمعه مقارن با سالگرد زلزله #نورتریج کالیفرنیا و کوبه #ژاپن بود. جالب اینجاست که زلزله کالیفرنیا در سحرگاه ۱۹۹۴ رخ داد و یکسال بعد در سحرگاه همین روز(!) #کوبه ژاپن لرزید، و هر دو زلزله باعث آسیب جدی به سازه های #فولادی قاب خمشی شدند. جالبتر اینکه (هر دو زلزله نشان دادند) بخشی از مفروضات پوپوف در طراحی اتصالات سازه های فولادی، غلط و اشتباه بوده است!
@solseghalam
* تعدادی از تصاویر این نشست در این لینک در اینستاگرام
Instagram
Mohammadreza Eslami
✍ نقل قولی از پوپوف دو روز گذشته (روزهای پنجشنبه و جمعه) نشست سالانه مرکز مطالعات زلزله دانشگاه برکلی برگزار شد. به روال کنفرانسها و سمینارهای گذشته، علاقمند بودم که خلاصه ای از مباحث مطرح شده در این نشست دو روزه تنظیم شود اما همچنان ملال خاطر و اندوه اتفاقات…
✍️پلاسکوی سانفرانسیسکو
🖊محمدرضا اسلامی
🔹در تاریخ 3 خرداد امسال، ساختمان Pier45 در مرکز شهر سانفرانسیسکو (و در نزدیکی زندان معروف آلکاتراز) دچار آتش شد و به رغم تلاش 150 آتش نشان، نهایتا این سازه (که بخشی نمادین از خلیج قدیمی سانفرانسیسکو بود) فرو ریخت.
🔹این رویداد از جهاتی مشابه #پلاسکو بود و از جهاتی متفاوت.
✅مشابهت از این بابت که:
✔️- این ساختمان هم یک مولفه نمادین برای شهر سانفرانسیسکو بود (البته با عمری بیشتر از پلاسکو)
✔️- سیستمِ سازه ای این ساختمان هم «سازه فولادی» بود.
✔️- این سازه هم در اثر آتش فرو ریخت و بخشی از میراث فرهنگی/تاریخی شهر (در مجاورت زندان آلکاتراز) از بین رفت.
✔️- در این رویداد هم افراد زیادی «شغل» و کسب و کارِ خود را بعد از فروریختنِ سازه، از دست دادند.
✅اما متفاوت از این بابت که:
✔️- در جریان سانحه، هیچ یک از آتش نشانان کشته نشدند.
✔️- خاموش کردنِ این سازه مدت طولانی تر از پلاسکو به طول انجامید.
✔️- با وجود نزدیک بودنِ 3 سازه دیگر به این ساختمان، فروریختن به نحوی رخ داد که منجر به آسیب به سازه های مجاور نشد.
✔️- زیربنای این ساختمان از پلاسکو بیشتر، ولی ارتفاعِ آن کمتر بود.
✔️-بر خلاف پلاسکو، این سازه مقاوم سازی شده بود، ولی "فقط" مقاوم سازی دربرابر #زلزله (و نه آتش).
فایل پی دی اف زیر🔻 گزارش فنی است که به اتفاق همکارانم پس از این سانحه تدوین نموده و در مرکز مطالعات PEER دانشگاه برکلی منتشر شده است. مطالعه این گزارش برای دوستان و علاقمندان به بحث رفتار #سازه_در_آتش جالب خواهد بود.
✳️ چند نکته درباره این گزارش:
1️⃣– سه روز بعد از حادثه، نامه ای به فرمانده آتش نشانی سانفرانسیسکو نوشتم و از او تقاضای اجازه بازدید از سایت را کردم (و برایم جالب توجه بود که فرمانده آتش نشانی شهر یک خانم است). فردای ارسال نامه (و تنها به فاصله یک روز) جواب داد و در قالبِ پاسخی بسیار گرم نوشت: «کارِ شما، در بحث "پژوهش در دانشگاه" مهم است و محصولاتِ پژوهش، باعثِ آمادگی شهرها در برابر بحران می شود» (از یک مدیر عملیاتی انتظار چنین پاسخی را نداشتم). ولی گفت که سایتِ سانحه را به شهرداری تحویل داده اند و آدرس ایمیل شهردار خلیج سانفرانسیسکو را برای پیگیریِ بازدید از سازه داد.
2️⃣- همان روز، نامه ای به شهردار زدم که اجازه بازدید از محل را بدهند. و البته مجددا برایم جالب توجه بود که شهردارِ خلیج سانفرانسیسکو هم یک خانم است. (نشانی از حضور خانمها در جریان «مدیریت شهری»)
سه روز بعد از ارسالِ نامه به شهردار، مدیر ادارۀ مهندسی شهرداری (آقای راد ایواشیتا) به موبایلم زنگ زد که نامۀ شما را خانم شهردار به واحد مهندسی ارجاع داده و گفت:
- لطفا بگو که چه روز و چه ساعتی برایتان مناسب است؟ تا خودم هم همراهتان بیایم و به اتفاق به بازدید از محل سازۀ فروریخته برویم.
3️⃣– نهایتا یک هفته بعد از سانحه به همراه مهندس ایواشیتا و همکارانش به محل رفتیم. او حدود هفت ساعت در همراهی با تیم دانشگاه وقت گذاشت و کوشید که نمونه برداری از مصالح و تصویربرداری از جزئیات سازه برای تدوین این گزارش فنی، میسر شود.
4️⃣- همچون سایرِ بحثهای مهندسی، آنچه که جذّابتر از مهندسی است، «انسان» هایی است که درگیر یک کارِ مهندسی هستند. همچنان باور دارم که نقطه قوت آمریکا، «صنعت» نیست (که در بسیاری شاخصهایِ صنعتی، ژاپن و چین از آمریکا جلوتر هستند)؛ حتی نقطه قوتِ کشور آمریکا «اقتصاد» نیست (چرا که گفته می شود فاصله اقتصاد آمریکا با کشورهایی همچون چین در حال کاهش است) بلکه نقطه قوت آمریکا بحثِ "منابع انسانی" است. در نگارشِ متن این گزارشی که در پیشِ روی شماست، مدیر مرکز تحقیقات زلزله دانشگاه برکلی یک پروفسور مصری است، معاون مرکز تحقیقات، یک دکترای زلزله هندی است، مدیر واحد مهندسی شهرداری خلیج سانفرانسیسکو، یک ژاپنی است، همکارم از مهندسین مشاور هینمن (اَنکیت) هندی است، دانشجوی دکترایی که به من در ویرایش این صد صفحه کمک کرد(چویانگ) چینی است و نویسنده سطور هم ایرانی.
مشابه این ساختار در "شرکت" هایی همچون گوگل و آمازون نُضج گرفته است. مهندسینِ از سراسر دنیا در اجرای یک پروژه مطالعاتی/اجرایی حضور دارند... عمیقا باور دارم که این نگاه باید در ساختار کشور ما هم حاکم شود. تطوّر نژادها و ملیتها باعثِ «قدرت» می شود.
5️⃣- شهرداری تمام نقشه های سازه (مربوط به 95سال قبل!) و حتی نقشه های مقاوم سازی را در اختیار تیم ما قرار داد. وقتی که پلاسکو فرو ریخت، حتی پنج برگ نقشه از جزئیات سازه در دسترسِ کسی نبود. (چرا؟)
6️⃣- و نکته آخر اینکه "اگر" در زمان مقاوم سازی در برابر #زلزله، فقط چندهزار دلار برای بحث #آتش هزینه شده بود، الان شهرداری مجبور نبود چندین میلیون دلار هزینه خسارت را متحمل شود!
*لینک حرکت Drone
*متن گزارش ما در وب سایت PEER
*فایل پی دی اف گزارش
t.iss.one/solseghalam
🖊محمدرضا اسلامی
🔹در تاریخ 3 خرداد امسال، ساختمان Pier45 در مرکز شهر سانفرانسیسکو (و در نزدیکی زندان معروف آلکاتراز) دچار آتش شد و به رغم تلاش 150 آتش نشان، نهایتا این سازه (که بخشی نمادین از خلیج قدیمی سانفرانسیسکو بود) فرو ریخت.
🔹این رویداد از جهاتی مشابه #پلاسکو بود و از جهاتی متفاوت.
✅مشابهت از این بابت که:
✔️- این ساختمان هم یک مولفه نمادین برای شهر سانفرانسیسکو بود (البته با عمری بیشتر از پلاسکو)
✔️- سیستمِ سازه ای این ساختمان هم «سازه فولادی» بود.
✔️- این سازه هم در اثر آتش فرو ریخت و بخشی از میراث فرهنگی/تاریخی شهر (در مجاورت زندان آلکاتراز) از بین رفت.
✔️- در این رویداد هم افراد زیادی «شغل» و کسب و کارِ خود را بعد از فروریختنِ سازه، از دست دادند.
✅اما متفاوت از این بابت که:
✔️- در جریان سانحه، هیچ یک از آتش نشانان کشته نشدند.
✔️- خاموش کردنِ این سازه مدت طولانی تر از پلاسکو به طول انجامید.
✔️- با وجود نزدیک بودنِ 3 سازه دیگر به این ساختمان، فروریختن به نحوی رخ داد که منجر به آسیب به سازه های مجاور نشد.
✔️- زیربنای این ساختمان از پلاسکو بیشتر، ولی ارتفاعِ آن کمتر بود.
✔️-بر خلاف پلاسکو، این سازه مقاوم سازی شده بود، ولی "فقط" مقاوم سازی دربرابر #زلزله (و نه آتش).
فایل پی دی اف زیر🔻 گزارش فنی است که به اتفاق همکارانم پس از این سانحه تدوین نموده و در مرکز مطالعات PEER دانشگاه برکلی منتشر شده است. مطالعه این گزارش برای دوستان و علاقمندان به بحث رفتار #سازه_در_آتش جالب خواهد بود.
✳️ چند نکته درباره این گزارش:
1️⃣– سه روز بعد از حادثه، نامه ای به فرمانده آتش نشانی سانفرانسیسکو نوشتم و از او تقاضای اجازه بازدید از سایت را کردم (و برایم جالب توجه بود که فرمانده آتش نشانی شهر یک خانم است). فردای ارسال نامه (و تنها به فاصله یک روز) جواب داد و در قالبِ پاسخی بسیار گرم نوشت: «کارِ شما، در بحث "پژوهش در دانشگاه" مهم است و محصولاتِ پژوهش، باعثِ آمادگی شهرها در برابر بحران می شود» (از یک مدیر عملیاتی انتظار چنین پاسخی را نداشتم). ولی گفت که سایتِ سانحه را به شهرداری تحویل داده اند و آدرس ایمیل شهردار خلیج سانفرانسیسکو را برای پیگیریِ بازدید از سازه داد.
2️⃣- همان روز، نامه ای به شهردار زدم که اجازه بازدید از محل را بدهند. و البته مجددا برایم جالب توجه بود که شهردارِ خلیج سانفرانسیسکو هم یک خانم است. (نشانی از حضور خانمها در جریان «مدیریت شهری»)
سه روز بعد از ارسالِ نامه به شهردار، مدیر ادارۀ مهندسی شهرداری (آقای راد ایواشیتا) به موبایلم زنگ زد که نامۀ شما را خانم شهردار به واحد مهندسی ارجاع داده و گفت:
- لطفا بگو که چه روز و چه ساعتی برایتان مناسب است؟ تا خودم هم همراهتان بیایم و به اتفاق به بازدید از محل سازۀ فروریخته برویم.
3️⃣– نهایتا یک هفته بعد از سانحه به همراه مهندس ایواشیتا و همکارانش به محل رفتیم. او حدود هفت ساعت در همراهی با تیم دانشگاه وقت گذاشت و کوشید که نمونه برداری از مصالح و تصویربرداری از جزئیات سازه برای تدوین این گزارش فنی، میسر شود.
4️⃣- همچون سایرِ بحثهای مهندسی، آنچه که جذّابتر از مهندسی است، «انسان» هایی است که درگیر یک کارِ مهندسی هستند. همچنان باور دارم که نقطه قوت آمریکا، «صنعت» نیست (که در بسیاری شاخصهایِ صنعتی، ژاپن و چین از آمریکا جلوتر هستند)؛ حتی نقطه قوتِ کشور آمریکا «اقتصاد» نیست (چرا که گفته می شود فاصله اقتصاد آمریکا با کشورهایی همچون چین در حال کاهش است) بلکه نقطه قوت آمریکا بحثِ "منابع انسانی" است. در نگارشِ متن این گزارشی که در پیشِ روی شماست، مدیر مرکز تحقیقات زلزله دانشگاه برکلی یک پروفسور مصری است، معاون مرکز تحقیقات، یک دکترای زلزله هندی است، مدیر واحد مهندسی شهرداری خلیج سانفرانسیسکو، یک ژاپنی است، همکارم از مهندسین مشاور هینمن (اَنکیت) هندی است، دانشجوی دکترایی که به من در ویرایش این صد صفحه کمک کرد(چویانگ) چینی است و نویسنده سطور هم ایرانی.
مشابه این ساختار در "شرکت" هایی همچون گوگل و آمازون نُضج گرفته است. مهندسینِ از سراسر دنیا در اجرای یک پروژه مطالعاتی/اجرایی حضور دارند... عمیقا باور دارم که این نگاه باید در ساختار کشور ما هم حاکم شود. تطوّر نژادها و ملیتها باعثِ «قدرت» می شود.
5️⃣- شهرداری تمام نقشه های سازه (مربوط به 95سال قبل!) و حتی نقشه های مقاوم سازی را در اختیار تیم ما قرار داد. وقتی که پلاسکو فرو ریخت، حتی پنج برگ نقشه از جزئیات سازه در دسترسِ کسی نبود. (چرا؟)
6️⃣- و نکته آخر اینکه "اگر" در زمان مقاوم سازی در برابر #زلزله، فقط چندهزار دلار برای بحث #آتش هزینه شده بود، الان شهرداری مجبور نبود چندین میلیون دلار هزینه خسارت را متحمل شود!
*لینک حرکت Drone
*متن گزارش ما در وب سایت PEER
*فایل پی دی اف گزارش
t.iss.one/solseghalam
Cbsnews
Drone Video Shows Devastation Of San Francisco Fisherman's Wharf Warehouse Fire
Newly-released drone footage of the aftermath of a warehouse fire in San Francisco's Fisherman's Wharf shows a facility completely gutted by the flames that lit up the city's waterfront over the weekend.
✍️ شهردار شدنِ زاکانی اتفاقِ بسیار مبارکی است!
🔹احتمالا این روزها زاکانی بسیار خوشحال است که اخبارِ #طالبان و #کرونا و... باعث شده تا خبرِ شهردار شدنِ او از مرکزِ توجه رسانه ها و اذهان عمومی "دور" شود. حیرت و تعجبی که برای بسیاری از افراد با شنیدنِ خبر انتخاب/انتصاب زاکانی به سِمت شهردار پایتخت رخ داد، با اخبار تاسف بار موج پنجم کرونا و فرار اشرف غنی و... به حاشیه رفت. اما شهردار شدن زاکانی به این دلایل امر بسیار مبارکی است:
1️⃣- وقتی بدنۀ برج میلاد را به کسی که در عمرش درگیرِ صد مترمکعب بتن ریزی «نبوده» نشان بدهی و بگویی در اینجا سی هزار متر مکعب بتن ریخته شده، با چشمانی بی فروغ و بی هیچ واکنشی درچهره به تو نگاه می کند. شهردار شدنِ امثال زاکانی که یک عمر بر روی صندلی، در حالِ نظریه پردازی بوده اند معادل این است که آن چهره بی واکنش را برداری و بِبری وسطِ کارگاه بتن ریزی و بگویی حالا بتن بریز!
وقتی که چهار سال درگیرِ بتن ریزی شد، سمبادۀ روزگار و سختیِ کار به او خواهد آموخت که «واقعیتِ کار» یعنی چه؟ و خواهد آموخت که قدری «با احتیاط» سخن بگوید.
2️⃣- جنسِ کارِ شهرداری، یک کار بسیار پرتنش و عملیاتی است. امثال زاکانی همیشه در حاشیۀ امن نشسته اند و همیشه براحتی دیگران را نقد کرده اند. با اینکه شهردار شدنِ این تیپ افراد باعث آسیب به شهر می شود ولی فرصت بسیار مناسبی است که قدری با سمبادۀ کارهای «واقعی» و سخت، پرداخته شوند و از «عالمِ ادعا» فاصله بگیرند.
3️⃣- یکی دو ماه بعد از اینکه ماهِ عسلِ خوشحالی و خشنودیِ از «شهردار شدم» گذشت، هر روز صبح زاکانی باید به این فکر کند که «آخرِ این ماه» برای پرداخت «حقوقِ کارکنانِ شهرداری» چه کنم؟!
اوایل کار احتمالا با همان لبخند ملیح و چهرۀ سرشار از اطمینان، رو به معاونش «دستور» خواهد داد که فلان قطعه زمین را بفروشید و حقوق این ماه را بدهید... ولی مگر چند بار می توان زمین فروخت؟ و مگر چقدر می شود از اموال شهرداری برای «پرداخت حقوق» حراج کرد؟ یک ماه و دو ماه نیست که!
آن آقای زاکانی یکباره می بیند که همزمان با پرداخت حقوقها، باید شبکه #مترو را هم توسعه داد و بسیار زشت است اگر چهار سال بگذرد و بگویند در مدتِ شهرداریِ زاکانی فقط سه کیلومتر خط مترو احداث شده!
پس باز با همان لبخند پر طمانینه به مدیر توسعه قطار شهری دستور می دهد که «مترو بسازید». ولی مدیر اجرایی مترو گزارشی روی میز زاکانی خواهد گذاشت و خواهد گفت که در 1402 به سی هزارمیلیارد تومان بودجه نیاز داریم. آن زاکانی ای که نمی داند حقوق کارکنان را چطور باید بدهد، سی هزار میلیارد تومان از کجا بیاورد؟... آن لبخند ملیح در اینجای کار، قدری کمرنگ خواهد شد. اما ماجرا هنوز ادامه دارد:
4️⃣- احتمالا زاکانی یک سفر به #توکیو خواهد رفت. آنجا #شهردار_توکیو میزبانش خواهد بود و او را به بازدید از اتاق مدیریت کنترلِ شبکه قطار شهری و ترافیک توکیو خواهد برد. زاکانی با دهان باز و حیرت زده نگاه خواهد کرد که در کشوری که #نفت نداشته اند چطور صدها کیلومتر شبکه قطار شهری (روی زمین و زیر زمین) احداث کرده اند و چطور متوسط میزان #تاخیر قطار در توکیو دو ثانیه است و چطور فاصله زمانیِ عبور واگنها از یکدیگر 2 دقیقه است؟
این لحظۀ طلایی بسیار ارزشمندی است. زاکانیِ تا قبل از این، اگر به بازدید از توکیو می رفت، یک سفر تفریحی/کاری برایش محسوب می شُد، اما این اولین باری است که زاکانیِ ایستاده در اتاقِ مدیریت ترافیک شهر توکیو، دارد با خودش فکر می کند: «خب حقوق کارکنان رو از کجا میدن؟ اینهمه پول برای ساخت مترو در کشورِ بدون نفت چطور فراهم کردن؟»
5️⃣- پلاسکو، شبکه مترو، سیلاب، پرداخت حقوق کارمندان، احداث بزرگراه و... اینها مسائل «واقعی» است و مواجه شدنِ تیپولوژیِ امثال زاکانی (که عادت کرده اند در پای کولر و از کنار گودِ کُشتی فریاد برآورند)، امر مبارکی است.
6️⃣- زاکانی اگر شانس بیاورد در این چهار سال #زلزله ای در تهران نخواهد آمد، اما اگر شانس با او یار نباشد و گسلهای تهران تصمیم به جُنبیدن بگیرند، متوجه خواهد شد که «مدیریت بحران» چه کار تخصصی ای است. و سازمان مدیریت بحرانِ شهر تهران جایی نیست که «یکی از رفقا» را آنجا بگماریم! بلکه «زلزله تهران» به زاکانی (و امثال زاکانی) خواهد آموخت که باید از «متخصص» استفاده کنند. نه از جبهه پایداری.
7️⃣- احتمالا زاکانی یک سفر هم به پاریس خواهد رفت. آنجا زاکانی متوجه می شود که جدای از مترو، و جدای از حقوق کارکنان، و جدای از زلزله، و جدای از احداث تونل و بزرگراه... و جدای از هر فرایندِ مکانیکی، «روح شهر» هم مهم است. احتمالا به این نتیجه خواهد رسید که برای اینکه شهر بانشاط و با طراوت باشد «باید فکر کرد».
8️⃣- گذشت 4 سال «به احتمال زیاد» باعث خواهد شد که همفکران زاکانی برای «شهردارِ بعدی» قدری بیشتر «فکر» کنند.
🌐t.iss.one/solseghalam
🔹احتمالا این روزها زاکانی بسیار خوشحال است که اخبارِ #طالبان و #کرونا و... باعث شده تا خبرِ شهردار شدنِ او از مرکزِ توجه رسانه ها و اذهان عمومی "دور" شود. حیرت و تعجبی که برای بسیاری از افراد با شنیدنِ خبر انتخاب/انتصاب زاکانی به سِمت شهردار پایتخت رخ داد، با اخبار تاسف بار موج پنجم کرونا و فرار اشرف غنی و... به حاشیه رفت. اما شهردار شدن زاکانی به این دلایل امر بسیار مبارکی است:
1️⃣- وقتی بدنۀ برج میلاد را به کسی که در عمرش درگیرِ صد مترمکعب بتن ریزی «نبوده» نشان بدهی و بگویی در اینجا سی هزار متر مکعب بتن ریخته شده، با چشمانی بی فروغ و بی هیچ واکنشی درچهره به تو نگاه می کند. شهردار شدنِ امثال زاکانی که یک عمر بر روی صندلی، در حالِ نظریه پردازی بوده اند معادل این است که آن چهره بی واکنش را برداری و بِبری وسطِ کارگاه بتن ریزی و بگویی حالا بتن بریز!
وقتی که چهار سال درگیرِ بتن ریزی شد، سمبادۀ روزگار و سختیِ کار به او خواهد آموخت که «واقعیتِ کار» یعنی چه؟ و خواهد آموخت که قدری «با احتیاط» سخن بگوید.
2️⃣- جنسِ کارِ شهرداری، یک کار بسیار پرتنش و عملیاتی است. امثال زاکانی همیشه در حاشیۀ امن نشسته اند و همیشه براحتی دیگران را نقد کرده اند. با اینکه شهردار شدنِ این تیپ افراد باعث آسیب به شهر می شود ولی فرصت بسیار مناسبی است که قدری با سمبادۀ کارهای «واقعی» و سخت، پرداخته شوند و از «عالمِ ادعا» فاصله بگیرند.
3️⃣- یکی دو ماه بعد از اینکه ماهِ عسلِ خوشحالی و خشنودیِ از «شهردار شدم» گذشت، هر روز صبح زاکانی باید به این فکر کند که «آخرِ این ماه» برای پرداخت «حقوقِ کارکنانِ شهرداری» چه کنم؟!
اوایل کار احتمالا با همان لبخند ملیح و چهرۀ سرشار از اطمینان، رو به معاونش «دستور» خواهد داد که فلان قطعه زمین را بفروشید و حقوق این ماه را بدهید... ولی مگر چند بار می توان زمین فروخت؟ و مگر چقدر می شود از اموال شهرداری برای «پرداخت حقوق» حراج کرد؟ یک ماه و دو ماه نیست که!
آن آقای زاکانی یکباره می بیند که همزمان با پرداخت حقوقها، باید شبکه #مترو را هم توسعه داد و بسیار زشت است اگر چهار سال بگذرد و بگویند در مدتِ شهرداریِ زاکانی فقط سه کیلومتر خط مترو احداث شده!
پس باز با همان لبخند پر طمانینه به مدیر توسعه قطار شهری دستور می دهد که «مترو بسازید». ولی مدیر اجرایی مترو گزارشی روی میز زاکانی خواهد گذاشت و خواهد گفت که در 1402 به سی هزارمیلیارد تومان بودجه نیاز داریم. آن زاکانی ای که نمی داند حقوق کارکنان را چطور باید بدهد، سی هزار میلیارد تومان از کجا بیاورد؟... آن لبخند ملیح در اینجای کار، قدری کمرنگ خواهد شد. اما ماجرا هنوز ادامه دارد:
4️⃣- احتمالا زاکانی یک سفر به #توکیو خواهد رفت. آنجا #شهردار_توکیو میزبانش خواهد بود و او را به بازدید از اتاق مدیریت کنترلِ شبکه قطار شهری و ترافیک توکیو خواهد برد. زاکانی با دهان باز و حیرت زده نگاه خواهد کرد که در کشوری که #نفت نداشته اند چطور صدها کیلومتر شبکه قطار شهری (روی زمین و زیر زمین) احداث کرده اند و چطور متوسط میزان #تاخیر قطار در توکیو دو ثانیه است و چطور فاصله زمانیِ عبور واگنها از یکدیگر 2 دقیقه است؟
این لحظۀ طلایی بسیار ارزشمندی است. زاکانیِ تا قبل از این، اگر به بازدید از توکیو می رفت، یک سفر تفریحی/کاری برایش محسوب می شُد، اما این اولین باری است که زاکانیِ ایستاده در اتاقِ مدیریت ترافیک شهر توکیو، دارد با خودش فکر می کند: «خب حقوق کارکنان رو از کجا میدن؟ اینهمه پول برای ساخت مترو در کشورِ بدون نفت چطور فراهم کردن؟»
5️⃣- پلاسکو، شبکه مترو، سیلاب، پرداخت حقوق کارمندان، احداث بزرگراه و... اینها مسائل «واقعی» است و مواجه شدنِ تیپولوژیِ امثال زاکانی (که عادت کرده اند در پای کولر و از کنار گودِ کُشتی فریاد برآورند)، امر مبارکی است.
6️⃣- زاکانی اگر شانس بیاورد در این چهار سال #زلزله ای در تهران نخواهد آمد، اما اگر شانس با او یار نباشد و گسلهای تهران تصمیم به جُنبیدن بگیرند، متوجه خواهد شد که «مدیریت بحران» چه کار تخصصی ای است. و سازمان مدیریت بحرانِ شهر تهران جایی نیست که «یکی از رفقا» را آنجا بگماریم! بلکه «زلزله تهران» به زاکانی (و امثال زاکانی) خواهد آموخت که باید از «متخصص» استفاده کنند. نه از جبهه پایداری.
7️⃣- احتمالا زاکانی یک سفر هم به پاریس خواهد رفت. آنجا زاکانی متوجه می شود که جدای از مترو، و جدای از حقوق کارکنان، و جدای از زلزله، و جدای از احداث تونل و بزرگراه... و جدای از هر فرایندِ مکانیکی، «روح شهر» هم مهم است. احتمالا به این نتیجه خواهد رسید که برای اینکه شهر بانشاط و با طراوت باشد «باید فکر کرد».
8️⃣- گذشت 4 سال «به احتمال زیاد» باعث خواهد شد که همفکران زاکانی برای «شهردارِ بعدی» قدری بیشتر «فکر» کنند.
🌐t.iss.one/solseghalam
ارزیابی شتابزده
« زلزله و خاطره » [ امروز- سالگرد زلزله کوبه ژاپن] ۱- امروز ۱۷ژانويه مقارن است با سالگرد زلزله كوبه . همه مي دانند كه ژاپن كشوري زلزله خيز است ، اما در ميان زلزله هاي متعدد و هرروزه اين كشور ، زلزله كوبه در سال 1995 از اهميت خاصي برخوردار است…
✍️دو زلزله: دو رفتار مشابه در طبیعت، دو رفتار متفاوت در انسان
🖊محمدرضا اسلامی
🔘 امروز سالگرد #زلزله_کوبه ژاپن بود.
علاوه بر این، امروز سالگرد زلزله نورتریج (کالیفرنیا) نیز بود!
یک روز و سابقه دو رویداد بزرگ در طبیعت.
🔘 در واقع روز 17 ژانویه (27 دی ماه) روز بسیار خاصی برای مهندسین زلزله و ژئوتکنیک لرزه ای محسوب می شود.
دقیقا در یک روز (17 ژانویه) در دو کرانه شرقی و غربیِ یک اقیانوس «در ساعات سحرگاهی» زلزله رخ داده است.
🔘 زلزله نورتریج در 1994 ساعت 4:30 سحرگاه رخ داد و دقیقا یک سال بعد (1995) در همین روز زلزله دیگری در ساعت 5:46 صبح در کوبه ژاپن رخ داد.
بزرگای زلزله اول 6.7 بود و بزرگای زلزله دوم 7.3 بود.
🔵 تشابه و تفاوت این دو زلزله
این دو زلزله در یک امر با هم مشابهت داشتند و آن نحوۀ «خسارت سازه ای» بود که به ساختمانهای کالیفرنیا و کوبه وارد کردند. در اثر این هر دو زلزله، سازه های فولادی قاب خمشی دچار پدیده شکستِ جوش در محل اتصالات تیر به ستون شدند. (لذا بعد از این زلزله، توجه ویژه ای به نحوه طراحی و اجرای جوش در اتصالات قابهای فولادی خمشی در هر دو کشور به عمل آمد)
🔵 اما این دو زلزله در یک زمینه متفاوت بودند و آن نحوه «رفتار انسان در حل مساله» بود. اگر شما واژه زلزله کوبه را در گوگل جستجو کنید به دشواری به تعداد محدودی مقاله رایگان در زمینه «تجارب/درسهای» ناشی از این زلزله می رسید. ولی اگر در همان گوگل واژه زلزله نورتریج را جستجو کنید به فایل پی دی اف ده ها کتاب رایگان می رسید که توسط سازمان مدیریت بحران آمریکا یا
FEMA
تهیه و منتشر شده است.
🔵 عملا در برابر یک رفتارِ واحد طبیعت، بشر در دو سوی اقیانوس آرام (که چندان هم آرام نیست) دو رفتار متفاوت را اتخاذ کرده است. رفتار اول توسط پژوهشگران و محققین ژاپنی بوده که با همت و تلاش زیاد صدها یا هزاران تست آزمایشگاهی انجام دادند و بعد بر اساس آن آزمایشها، استانداردهای ملی ژاپن را بازنگری کردند و سازه های جدید را قوی تر طراحی/اجرا نمودند. ولی هیچ یک از این استانداردها به زبان بین المللی ترجمه نشد! و در دسترس پژوهشگران کشورهای دیگر قرار نگرفت. انبوهی دانش «تولید» شد که در جزیره ژاپن مورد بهره برداری داخلی قرار گرفت.
اما رفتار دوم، مربوط به پژوهشگران و محققین آمریکایی بود که محتوای علمی/آزمایشگاهی که بعد از زلزله نورتریج «تولید» شد را در قالب فایلهای پی دی اف مجانی بر روی وب سایت سازمان فیما (FEMA) قرار دادند.
🔵 در سال 1383 به اتفاق آقایان دکتر میرقادری و دکتر رحیمی نیا "یکی" از آن کتابهای فیما (FEMA) را به فارسی ترجمه کردیم و با حمایت شرکت یادمان سازه منتشر شد. در جریان آن کار فهمیدم که فقط "ترجمه" آن اثر چه میزان انرژی، صرف وقت و حمایت لازم دارد. در جریان همان تلاش، فهمیدم که چقدر «سخاوتمندی» لازم است که آن همه مجلد کتاب به شکل مجانی روی وب سایت برای بهره برداری پژوهشگران سایر ملل قرار گیرد. اما این سوال شکل گرفت که چرا؟
دلیل تفاوت این دو رفتار چیست؟
🔵 دست روزگار گشت و برای ادامه تحصیل به همان شهر کوبه (آزمایشگاه سازه های فولادی دانشگاه کوبه) پرتاب شدم. شش سال در آن آزمایشگاه به مطالعه رفتار جوش و پیچ گذشت! اما مهمتر از رفتار جوش و فولاد، رفتار انسان است که نیازمند مطالعه است. در تمام آن شش سال هر وقت که وارد کتابخانه دانشگاه کوبه می شدم از دیدن حجم عظیم مطالعاتی که ژاپنیها پس از زلزله کوبه شکل داده بودند متحیر می شدم. خدای من! اینهمه محتوا تولید شده، پس چرا انعکاس جهانی نیافته؟
چرا در این کتابخانه به زبان ژاپنی و با حرف کانجی در گوشه قفسه ها نشسته و خاک می خورد؟
🔵 اگر چه حاصل مطالعات آن شش سال درباره رفتار فولاد و جوش در ژورنالهای علمی منتشر شد ولی من همچنان بی پاسخ به آن سوال مانده ام که دلیل رفتار متفاوتِ انسان در برابر یک پدیده واحد چیست؟
🔵 البته ذکر این واقعیت ضرورت دارد که پس از آن دو زلزله کارگاهها و سمینارهای مشترک متعددی فیمابین مراکز تحقیقاتی آمریکا و ژاپن برگزار شد و تجارب را با همدیگر به اشتراک گذاشتند اما از آن سال تا امروز که به ژانویه 2023 رسیده ام هنوز یک نسخه ترجمه انگلیسی از استاندارد سازه فولادی ژاپن در دنیا منتشر نشده است!
🔵 به نظر می رسد که در تفکر آموزش عالی/پژوهش در آمریکا یک باور مهم وجود دارد و آن این است که تو اگر فضا را باز کنی و محصول کار خودت را شفاف «در معرض» دید دیگران قرار دهی، این باعث می شود که رشد کنی.
متصـل چون شـد دِلت با آن عدن/
هین بگو مَهــراس از خالی شـدن
امر «قل» زین آمـدش کای راسـتین/
کم نخواهد شد، بگو، دریاست این!
(مولوی)
یعنی باز کردنِ فضا و عرضۀ محصول «پژوهش» خودش باعث «رشد» در پژوهشهای بعدی می شود، در حالی که در تفکر ژاپنی، وسواس در به اشتراک گذاری یافته ها، نقش محوری را بازی می کند.
🌐 t.iss.one/solseghalam
🖊محمدرضا اسلامی
🔘 امروز سالگرد #زلزله_کوبه ژاپن بود.
علاوه بر این، امروز سالگرد زلزله نورتریج (کالیفرنیا) نیز بود!
یک روز و سابقه دو رویداد بزرگ در طبیعت.
🔘 در واقع روز 17 ژانویه (27 دی ماه) روز بسیار خاصی برای مهندسین زلزله و ژئوتکنیک لرزه ای محسوب می شود.
دقیقا در یک روز (17 ژانویه) در دو کرانه شرقی و غربیِ یک اقیانوس «در ساعات سحرگاهی» زلزله رخ داده است.
🔘 زلزله نورتریج در 1994 ساعت 4:30 سحرگاه رخ داد و دقیقا یک سال بعد (1995) در همین روز زلزله دیگری در ساعت 5:46 صبح در کوبه ژاپن رخ داد.
بزرگای زلزله اول 6.7 بود و بزرگای زلزله دوم 7.3 بود.
🔵 تشابه و تفاوت این دو زلزله
این دو زلزله در یک امر با هم مشابهت داشتند و آن نحوۀ «خسارت سازه ای» بود که به ساختمانهای کالیفرنیا و کوبه وارد کردند. در اثر این هر دو زلزله، سازه های فولادی قاب خمشی دچار پدیده شکستِ جوش در محل اتصالات تیر به ستون شدند. (لذا بعد از این زلزله، توجه ویژه ای به نحوه طراحی و اجرای جوش در اتصالات قابهای فولادی خمشی در هر دو کشور به عمل آمد)
🔵 اما این دو زلزله در یک زمینه متفاوت بودند و آن نحوه «رفتار انسان در حل مساله» بود. اگر شما واژه زلزله کوبه را در گوگل جستجو کنید به دشواری به تعداد محدودی مقاله رایگان در زمینه «تجارب/درسهای» ناشی از این زلزله می رسید. ولی اگر در همان گوگل واژه زلزله نورتریج را جستجو کنید به فایل پی دی اف ده ها کتاب رایگان می رسید که توسط سازمان مدیریت بحران آمریکا یا
FEMA
تهیه و منتشر شده است.
🔵 عملا در برابر یک رفتارِ واحد طبیعت، بشر در دو سوی اقیانوس آرام (که چندان هم آرام نیست) دو رفتار متفاوت را اتخاذ کرده است. رفتار اول توسط پژوهشگران و محققین ژاپنی بوده که با همت و تلاش زیاد صدها یا هزاران تست آزمایشگاهی انجام دادند و بعد بر اساس آن آزمایشها، استانداردهای ملی ژاپن را بازنگری کردند و سازه های جدید را قوی تر طراحی/اجرا نمودند. ولی هیچ یک از این استانداردها به زبان بین المللی ترجمه نشد! و در دسترس پژوهشگران کشورهای دیگر قرار نگرفت. انبوهی دانش «تولید» شد که در جزیره ژاپن مورد بهره برداری داخلی قرار گرفت.
اما رفتار دوم، مربوط به پژوهشگران و محققین آمریکایی بود که محتوای علمی/آزمایشگاهی که بعد از زلزله نورتریج «تولید» شد را در قالب فایلهای پی دی اف مجانی بر روی وب سایت سازمان فیما (FEMA) قرار دادند.
🔵 در سال 1383 به اتفاق آقایان دکتر میرقادری و دکتر رحیمی نیا "یکی" از آن کتابهای فیما (FEMA) را به فارسی ترجمه کردیم و با حمایت شرکت یادمان سازه منتشر شد. در جریان آن کار فهمیدم که فقط "ترجمه" آن اثر چه میزان انرژی، صرف وقت و حمایت لازم دارد. در جریان همان تلاش، فهمیدم که چقدر «سخاوتمندی» لازم است که آن همه مجلد کتاب به شکل مجانی روی وب سایت برای بهره برداری پژوهشگران سایر ملل قرار گیرد. اما این سوال شکل گرفت که چرا؟
دلیل تفاوت این دو رفتار چیست؟
🔵 دست روزگار گشت و برای ادامه تحصیل به همان شهر کوبه (آزمایشگاه سازه های فولادی دانشگاه کوبه) پرتاب شدم. شش سال در آن آزمایشگاه به مطالعه رفتار جوش و پیچ گذشت! اما مهمتر از رفتار جوش و فولاد، رفتار انسان است که نیازمند مطالعه است. در تمام آن شش سال هر وقت که وارد کتابخانه دانشگاه کوبه می شدم از دیدن حجم عظیم مطالعاتی که ژاپنیها پس از زلزله کوبه شکل داده بودند متحیر می شدم. خدای من! اینهمه محتوا تولید شده، پس چرا انعکاس جهانی نیافته؟
چرا در این کتابخانه به زبان ژاپنی و با حرف کانجی در گوشه قفسه ها نشسته و خاک می خورد؟
🔵 اگر چه حاصل مطالعات آن شش سال درباره رفتار فولاد و جوش در ژورنالهای علمی منتشر شد ولی من همچنان بی پاسخ به آن سوال مانده ام که دلیل رفتار متفاوتِ انسان در برابر یک پدیده واحد چیست؟
🔵 البته ذکر این واقعیت ضرورت دارد که پس از آن دو زلزله کارگاهها و سمینارهای مشترک متعددی فیمابین مراکز تحقیقاتی آمریکا و ژاپن برگزار شد و تجارب را با همدیگر به اشتراک گذاشتند اما از آن سال تا امروز که به ژانویه 2023 رسیده ام هنوز یک نسخه ترجمه انگلیسی از استاندارد سازه فولادی ژاپن در دنیا منتشر نشده است!
🔵 به نظر می رسد که در تفکر آموزش عالی/پژوهش در آمریکا یک باور مهم وجود دارد و آن این است که تو اگر فضا را باز کنی و محصول کار خودت را شفاف «در معرض» دید دیگران قرار دهی، این باعث می شود که رشد کنی.
متصـل چون شـد دِلت با آن عدن/
هین بگو مَهــراس از خالی شـدن
امر «قل» زین آمـدش کای راسـتین/
کم نخواهد شد، بگو، دریاست این!
(مولوی)
یعنی باز کردنِ فضا و عرضۀ محصول «پژوهش» خودش باعث «رشد» در پژوهشهای بعدی می شود، در حالی که در تفکر ژاپنی، وسواس در به اشتراک گذاری یافته ها، نقش محوری را بازی می کند.
🌐 t.iss.one/solseghalam
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🔵گفتگویی درباره تجارب زلزله کوبه
✍️با دانشجویان درس مهندسی زلزله گفتگویی درباره تجارب #زلزله_کوبه ژاپن انجام شد.
درسهای این زلزله همراه با تجارب زلزله نورتریج کالیفرنیا باعث بازنگری جدی در استانداردهای طرح لرزه ای سازه های فولادی شدند.
خلاصه بحث این بود که:
ما در صورتی قادر خواهیم بود «استفاده کنندۀ» خوب و مسلط بر کد/استاندارد باشیم که فلسفه های پایه ای استاندارد (و همچنین دلایل تغییرات در این فلسفه ها) را بدانیم. لذا این بحث مروری است بر «پارامتر»هایی که باعث «تغییر» در استاندارد سازه فولادی ژاپن شدند و فایل ویدئوی گفتگو در اینجا به اشتراک گذاشته می شود.
*حجم فایل: 288 مگ
*مدت: یک ساعت و 40 دقیقه
🌐t.iss.one/solseghalam
✍️با دانشجویان درس مهندسی زلزله گفتگویی درباره تجارب #زلزله_کوبه ژاپن انجام شد.
درسهای این زلزله همراه با تجارب زلزله نورتریج کالیفرنیا باعث بازنگری جدی در استانداردهای طرح لرزه ای سازه های فولادی شدند.
خلاصه بحث این بود که:
ما در صورتی قادر خواهیم بود «استفاده کنندۀ» خوب و مسلط بر کد/استاندارد باشیم که فلسفه های پایه ای استاندارد (و همچنین دلایل تغییرات در این فلسفه ها) را بدانیم. لذا این بحث مروری است بر «پارامتر»هایی که باعث «تغییر» در استاندارد سازه فولادی ژاپن شدند و فایل ویدئوی گفتگو در اینجا به اشتراک گذاشته می شود.
*حجم فایل: 288 مگ
*مدت: یک ساعت و 40 دقیقه
🌐t.iss.one/solseghalam
مروری بر تجارب شهرهای توکیو و سانفرانسیسکو
🔷 شهردار سانفرانسیسکو از عده ای از محققین و پژوهشگران خواست که به او و مدیران شهرداری بگویند که «اگر فردا صبح» زلزله ای در سانفرانسیسکو بیاید، او و مدیرانش چه باید بکنند؟ این سوال، و پاسخی که تیم ATC متشکل از پژوهشگران دانشگاه استنفورد و برکلی به آن داده اند موضوع سخنرانی بنده در جلسه با مدیران و کارکنان شهرداری منطقه پنج بود.
خلاصه مباحث و مشاهدات این جلسه (به همراه فایل صوتی) ذیلا ارایه می شود:
1️⃣- یکی از نکات جالب توجه این بود که در اینگونه جلسات فنی در شهرداری منطقه علاوه بر سخنران از سازندگان بزرگ آن منطقه نیز دعوت به عمل می آید. علاوه بر این، پیش از شروع سخنرانی میهمان مدعو، چند تن از سازندگان درباره تجارب/دغدغه های خود (در زمینه روشهایی اجرایی و کیفیت مصالح) سخنرانی کوتاهی می نمایند.
در هر کشوری سازندگان بزرگ آن کشور از سرمایه های آن کشور محسوب می شوند. سازندگان بزرگ، معمولا تجارب ارزشمند و مهمی در زمینه ساخت و ساز (و روشهای اجرایی) دارا هستند.
برای مثال بعد از زلزله اخیر ترکیه، تیمهای پژوهشی که از دانشگاههای آمریکا برای مطالعه زلزله به ترکیه رفته بودند به توانمندی و قدرت پیمانکاران ترکیه ای اذعان داشتند. (چنین شرکتهایی در ترکیه به عنوان بازوی دولت در آواربرداری/امدادرسانی عمل کرده بودند)
در ابتدای این جلسه نیز آقایان مهندس جولانی و فولادوند درباره مصالح و روشهای نوین در انبوه سازی صحبت کردند. در انتهای نشست نیز فرصت گفتگو و صحبت با جناب رحیم قربانی فراهم شد. ایشان با همراهی تیم توانمند، یک پروژه ۹۰ هزار متر مربعی را ظرف کمتر از ۱۲ ماه از صفر تا صد به انجام رسانده است. ایشان اکنون فقط «در یک پروژه ساختمانی» حدود سه هزار نیروی فنی-اجرایی دارد.
2️⃣- ده دقیقه نخست بحث:
برای شروع بحث و برای پاسخ به سوال مذکور (درباره شهرداری سانفرانسیسکو) با استفاده از یک ساز تنبور از اصول پایه دینامیک سازه و اولین فرمولها شروع کرده، و به «فرکانس ارتعاش طبیعی سازه» اشاره کردم.
اینکه برای هر جسمی در طبیعت یک فرکانس ارتعاش وجود دارد.
دانش بشر در مهندسی زلزله در جایگاهی است که می تواند بر اساس فرکانس نوسان سازه، پیش بینی کند که در طول زلزله (حرکت زمین) بیشینه «جابجایی سازه» چقدر است.
🔻دانستن جابجایی سازه چه فایده دارد؟
عملا علم دینامیک سازه به ما کمک می کند که بتوانیم نیروها (و تنشهایی) که در پایه سازه ایجاد می شود را اندازه گیری کنیم.
شبیه غیب گویی است! ولی همین چند جمله، محصول سالها تلاش دانشمندان در آزمایشگاهها و مراکز تحقیقاتی بوده است.
3️⃣- ده دقیقه دوم:
روشهای ساخت و ساز در توکیو با روشهای طراحی/اجرایی در سانفرانسیسکو (و لس انجلس) متفاوت است.
در حدود ده دقیقه به مرور مهم ترین تجارب زلزله های اخیر ژاپن و کالیفرنیا پرداخته شد.
به این مقاله نیویورک تایمز اشاره کردم که در آن به "تندی" انتقاد می کند که چرا آمریکائیها مثل ژاپنیها نمی سازند؟ و چرا از تکنولوژیهای نوین استفاده نمی شود؟!
در این مقاله به شدت ابراز نگرانی می‌شود که اگر به زودی در سانفرانسیسکو زلزله ای رخ بدهد، فاجعه خواهد بود.
لینک مقاله نیویورک تایمز
4️⃣- ده دقیقه سوم:
با توجه به این عقبه (شامل: علم دینامیک سازه، زلزله های ژاپن و زلزله های کالیفرنیا) تیم مفصلی از افراد صاحبنام (همچون آقای پروفسور دیرلین، مدیران دفاتر مهندسین مشاور مطرح در کالیفرنیا) تلاش کردند که یک کتاب (گزارش فنی) برای شهردار سانفرانسیسکو تهیه کنند و در آن به این موضوع بپردازند که:
✔️ آقای شهردار «قبل از زلزله» باید چه کار کنی؟
✔️ آقای شهردار «بعد از زلزله» باید چه کار کنی؟
علاوه بر این به شهرداری توصیه می شود که با «بلندمرتبه قدیمی» چگونه برخورد کند؟
بخشهایی از این گزارش را برگ به برگ مرور کردیم.
5️⃣- ده دقیقه آخر:
سخن آخر درباره شهر تهران بود. بحثهای مختلفی درباره #زلزله_تهران مطرح می شود. توضیح داده شد که یکی از مهمترین مسائل مرتبط با بلندمرتبه سازی در تهران این است که:
- طراحی سازه را نباید به «شخص» داد
- طراحی سازه را نباید به «فلان استاد دانشگاه» داد
- طراحی سازه را باید به «شرکت مهندسین مشاور» سپرد
مفهوم «مهندسین مشاور» یعنی شرکتی که «هویت مهندسی» دارد. یک هویت حقوقی.
اگر فردا زلزله بیاید این شرکت در دادگاه از محاسبات خود دفاع می کند. دادگاه با «یک شخص» طرف نیست. دادگاه با یک هویت حقوقی-فنی طرف خواهد بود.
ساختار «مهندسین مشاور» در تهران هنوز مطابق مفاهیم بین المللی جا نیفتاده است.
فلان شخص توانمند در محاسبات یا فلان استاد دانشگاه،«نباید» به عنوان محاسب یک برج بلندمرتبه باشد چرا که شرکت مهندسی مشاور «ساختار» دارد.
▪️▪️▪️
سپاس از جناب مهندس شریفی و جناب فرهند بابت تنظیم و برگزاری این نشست.
تصاویر+
🌐t.iss.one/solseghalam
🔷 شهردار سانفرانسیسکو از عده ای از محققین و پژوهشگران خواست که به او و مدیران شهرداری بگویند که «اگر فردا صبح» زلزله ای در سانفرانسیسکو بیاید، او و مدیرانش چه باید بکنند؟ این سوال، و پاسخی که تیم ATC متشکل از پژوهشگران دانشگاه استنفورد و برکلی به آن داده اند موضوع سخنرانی بنده در جلسه با مدیران و کارکنان شهرداری منطقه پنج بود.
خلاصه مباحث و مشاهدات این جلسه (به همراه فایل صوتی) ذیلا ارایه می شود:
1️⃣- یکی از نکات جالب توجه این بود که در اینگونه جلسات فنی در شهرداری منطقه علاوه بر سخنران از سازندگان بزرگ آن منطقه نیز دعوت به عمل می آید. علاوه بر این، پیش از شروع سخنرانی میهمان مدعو، چند تن از سازندگان درباره تجارب/دغدغه های خود (در زمینه روشهایی اجرایی و کیفیت مصالح) سخنرانی کوتاهی می نمایند.
در هر کشوری سازندگان بزرگ آن کشور از سرمایه های آن کشور محسوب می شوند. سازندگان بزرگ، معمولا تجارب ارزشمند و مهمی در زمینه ساخت و ساز (و روشهای اجرایی) دارا هستند.
برای مثال بعد از زلزله اخیر ترکیه، تیمهای پژوهشی که از دانشگاههای آمریکا برای مطالعه زلزله به ترکیه رفته بودند به توانمندی و قدرت پیمانکاران ترکیه ای اذعان داشتند. (چنین شرکتهایی در ترکیه به عنوان بازوی دولت در آواربرداری/امدادرسانی عمل کرده بودند)
در ابتدای این جلسه نیز آقایان مهندس جولانی و فولادوند درباره مصالح و روشهای نوین در انبوه سازی صحبت کردند. در انتهای نشست نیز فرصت گفتگو و صحبت با جناب رحیم قربانی فراهم شد. ایشان با همراهی تیم توانمند، یک پروژه ۹۰ هزار متر مربعی را ظرف کمتر از ۱۲ ماه از صفر تا صد به انجام رسانده است. ایشان اکنون فقط «در یک پروژه ساختمانی» حدود سه هزار نیروی فنی-اجرایی دارد.
2️⃣- ده دقیقه نخست بحث:
برای شروع بحث و برای پاسخ به سوال مذکور (درباره شهرداری سانفرانسیسکو) با استفاده از یک ساز تنبور از اصول پایه دینامیک سازه و اولین فرمولها شروع کرده، و به «فرکانس ارتعاش طبیعی سازه» اشاره کردم.
اینکه برای هر جسمی در طبیعت یک فرکانس ارتعاش وجود دارد.
دانش بشر در مهندسی زلزله در جایگاهی است که می تواند بر اساس فرکانس نوسان سازه، پیش بینی کند که در طول زلزله (حرکت زمین) بیشینه «جابجایی سازه» چقدر است.
🔻دانستن جابجایی سازه چه فایده دارد؟
عملا علم دینامیک سازه به ما کمک می کند که بتوانیم نیروها (و تنشهایی) که در پایه سازه ایجاد می شود را اندازه گیری کنیم.
شبیه غیب گویی است! ولی همین چند جمله، محصول سالها تلاش دانشمندان در آزمایشگاهها و مراکز تحقیقاتی بوده است.
3️⃣- ده دقیقه دوم:
روشهای ساخت و ساز در توکیو با روشهای طراحی/اجرایی در سانفرانسیسکو (و لس انجلس) متفاوت است.
در حدود ده دقیقه به مرور مهم ترین تجارب زلزله های اخیر ژاپن و کالیفرنیا پرداخته شد.
به این مقاله نیویورک تایمز اشاره کردم که در آن به "تندی" انتقاد می کند که چرا آمریکائیها مثل ژاپنیها نمی سازند؟ و چرا از تکنولوژیهای نوین استفاده نمی شود؟!
در این مقاله به شدت ابراز نگرانی می‌شود که اگر به زودی در سانفرانسیسکو زلزله ای رخ بدهد، فاجعه خواهد بود.
لینک مقاله نیویورک تایمز
4️⃣- ده دقیقه سوم:
با توجه به این عقبه (شامل: علم دینامیک سازه، زلزله های ژاپن و زلزله های کالیفرنیا) تیم مفصلی از افراد صاحبنام (همچون آقای پروفسور دیرلین، مدیران دفاتر مهندسین مشاور مطرح در کالیفرنیا) تلاش کردند که یک کتاب (گزارش فنی) برای شهردار سانفرانسیسکو تهیه کنند و در آن به این موضوع بپردازند که:
✔️ آقای شهردار «قبل از زلزله» باید چه کار کنی؟
✔️ آقای شهردار «بعد از زلزله» باید چه کار کنی؟
علاوه بر این به شهرداری توصیه می شود که با «بلندمرتبه قدیمی» چگونه برخورد کند؟
بخشهایی از این گزارش را برگ به برگ مرور کردیم.
5️⃣- ده دقیقه آخر:
سخن آخر درباره شهر تهران بود. بحثهای مختلفی درباره #زلزله_تهران مطرح می شود. توضیح داده شد که یکی از مهمترین مسائل مرتبط با بلندمرتبه سازی در تهران این است که:
- طراحی سازه را نباید به «شخص» داد
- طراحی سازه را نباید به «فلان استاد دانشگاه» داد
- طراحی سازه را باید به «شرکت مهندسین مشاور» سپرد
مفهوم «مهندسین مشاور» یعنی شرکتی که «هویت مهندسی» دارد. یک هویت حقوقی.
اگر فردا زلزله بیاید این شرکت در دادگاه از محاسبات خود دفاع می کند. دادگاه با «یک شخص» طرف نیست. دادگاه با یک هویت حقوقی-فنی طرف خواهد بود.
ساختار «مهندسین مشاور» در تهران هنوز مطابق مفاهیم بین المللی جا نیفتاده است.
فلان شخص توانمند در محاسبات یا فلان استاد دانشگاه،«نباید» به عنوان محاسب یک برج بلندمرتبه باشد چرا که شرکت مهندسی مشاور «ساختار» دارد.
▪️▪️▪️
سپاس از جناب مهندس شریفی و جناب فرهند بابت تنظیم و برگزاری این نشست.
تصاویر+
🌐t.iss.one/solseghalam
Telegram
ارزیابی شتابزده
فایل صوتی نشست مروری بر تجارب شهرهای توکیو و سانفرانسیسکو در زمینه سازه های بلندمرتبه و زلزله
و صحبت درباره گزارش فنی تهیه شده برای شهرداری سانفرانسیسکو در زمینه استراتژیهای مواجه با زلزله در این شهر
(شهرداری تهران - مرداد ۱۴۰۲)
توضیحات🔻
و صحبت درباره گزارش فنی تهیه شده برای شهرداری سانفرانسیسکو در زمینه استراتژیهای مواجه با زلزله در این شهر
(شهرداری تهران - مرداد ۱۴۰۲)
توضیحات🔻
✍️قطارهای پرسرعت ژاپنی (شین کانسن) که در زلزله دیروز متوقف بودند!
محمدرضا اسلامی
🔹قطارهای پرسرعت ژاپنی به «شین کانسن» معروف هستند. نسل مَگلِو (Maglev) از این قطارها رکورد سرعت 550 کیلومتر بر ساعت (تا حتی 603 km/h) را ثبت کرده اند. تجسم کنید که در زلزله دیروز یکی از این قطارها در زمان بروز زلزله دچار مشکل خروج از ریل می شد. چه فاجعه ای برای مسافرین رخ می داد؟ توضیح اینکه کشته های یک قطار می تواند بیشتر از کشته های یک ساختمان بلندمرتبه باشد. قطارها در هنگام #زلزله بسیار مهم اند. بحثی که در ویدئوی بالا (اسلاید اول)🔺 مطرح است این است که سامانه هشدار زلزله در ژاپن کارکردهای مختلفی دارد و یکی از مهمترین این کارکردها «متوقف کردن» قطارهای شین کانسن است.
پس از زلزله دیروز ژاپن ویدئوهای متعددی از سامانه اعلام هشدار به شهروندان ژاپنی در شبکه های اجتماعی منتشر شده است. با این سامانه، صاحب موبایل متوجه یک "هشدار" می شود و خود را برای رسیدن امواج زلزله آماده می کند. اما این سامانه علاوه بر هشدار به شهروندان، کارکردهای مهمی در زمینه قطارهای پرسرعت و نیروگاههای هسته ای نیز دارا می باشد.
🔹اما سوالی که مطرح است اینکه این روش اطلاع رسانی در هنگام «زلزله» چطور ممکن است؟
🔹شکل بالا🔺 (اسلاید دوم) این سامانه را با بیانی ساده توضیح داده:
✔️توضیح اینکه زلزله دو موج اولیه و ثانویه دارد. (بسته به فاصله از کانون زلزله) موج اولیه یا در اصطلاح
موج P
قدری زودتر می رسد و موج ثانویه یا
موج S
که «قدرت تخریب بیشتری» دارد، با تاخیر می رسد. اگر در کشوری/منطقه ای، سامانه ای متشکل از «شبکه سنسورها و دستگاههای لرزه نگار» وجود داشته باشد که بتواند به محض دریافت «موج اولیه»، از طریق موبایل به شهروندان اعلام خطر کند، مردم منطقه چند ثانیه زمان خواهند داشت تا قبل از رسیدن موج ثانویه، پناه بگیرند.
✔️این "زمان" می تواند چند ثانیه، یا چند ده ثانیه باشد. (بسته به فاصله تا کانون زلزله)
✔️در شکل: سنسورها(ی نزدیک به کانون زلزله)، موجِ اولیه را دریافت و سپس به مرکز زلزله اطلاع می دهند. از اين مرکز، "هشدار" به شهرهای مجاور ارسال می شود.
🔴در این بحث آمریکا چه کرده؟
🔹آمریکایی ها در این زمینه از ژاپنی ها عقب هستند. لذا پروژه بزرگی تحت هدایت سازمان زمین شناسی آمریکا یا
USGS
تعریف شده که با همکاری دانشگاههایی همچون دانشگاه برکلی، دانشگاه واشنگتن، دانشگاه اورگون، و موسسه زمین شناسی سوئیس ، سامانه ای در سواحل غربی آمریکا (که زلزله خیز است) نصب شود، که بتواند این هشدار یا
ShakeAlert
را هنگام زلزله به موبایل شهروندان برساند. در اینجا + نشان داده شد که اخیرا این فناوری (با تاخیر زیادی نسبت به ژاپن) در کالیفرنیا عملیاتی شده است.
بدیهی است که این پروژه بزرگی است و نیازمند همکاری ارگانهای متعدد زیر است:
✔️موسساتی که شبکه دستگاههای سنسور را نصب و بهره برداری کنند
✔️ موسسه زمین شناسی
✔️ اوپراتورهای موبایل/خدمات ماهواره ای
✔️سازمان مدیریت بحران آمریکا و ...
🔴در ژاپن وضعیت چگونه است؟
🔹پیشرو بودن ژاپن در این بحث جالب است. سیزده سال پیش در جریان سونامی و زلزله توهوکو این سامانه در ژاپن کار کرد!
با اینکه سونامی باعث کشته شدن تعداد قابل توجهی از شهروندان شد، ولی باور بر این است که اگر این سامانه
Earthquake Early Warning
نبود، آمار کشته ها به شدت بالاتر می بود.
هشدار زلزله 13 اپریل 2012 را (دوازده سال پیش) در اوساکا از طریق این سامانه روی موبایل دریافت کردم. لذا با الگوگیری از قطارهای پرسرعت ژاپنی، اخیرا قطارهای بارت (BART) در منطقه بِی اریا کالیفرنیا نیز به این سامانه مجهز شده اند.
🔴 چرا ژاپن در این بحث اینقدر جلوتر از آمریکاست؟
واقعیت امر این است که در بسیاری از فنآوریهای مرتبط با بحث مهندسی زلزله و سازه، ژاپنی ها پیشرو تر از آمریکایی ها هستند. عملا مسئله زلزله به شكل جدى ترى در ژاپن دنبال مى شود. مشکلِ ژاپن، بسته بودنِ فضای آکادمیک و برگ برندۀ آمریکا، باز بودن فضای دانشگاههایش به روی جوانان کشورهای مختلف است. با وجود اینکه ژاپنی ها در این حوزه یک سر و گردن بالاتر هستند ولی متاسفانه در به اشتراک گذاشتن فنآوری با دنیا ضعف جدی داشته و دارند.
https://t.iss.one/solseghalam/2261
▪️▪️▪️
📌پی نوشت:
اطلاعات بیشتر درباره این سامانه در سازمان USGS آمریکا لینک ۱ +
- لینک ۲ +
محمدرضا اسلامی
🔹قطارهای پرسرعت ژاپنی به «شین کانسن» معروف هستند. نسل مَگلِو (Maglev) از این قطارها رکورد سرعت 550 کیلومتر بر ساعت (تا حتی 603 km/h) را ثبت کرده اند. تجسم کنید که در زلزله دیروز یکی از این قطارها در زمان بروز زلزله دچار مشکل خروج از ریل می شد. چه فاجعه ای برای مسافرین رخ می داد؟ توضیح اینکه کشته های یک قطار می تواند بیشتر از کشته های یک ساختمان بلندمرتبه باشد. قطارها در هنگام #زلزله بسیار مهم اند. بحثی که در ویدئوی بالا (اسلاید اول)🔺 مطرح است این است که سامانه هشدار زلزله در ژاپن کارکردهای مختلفی دارد و یکی از مهمترین این کارکردها «متوقف کردن» قطارهای شین کانسن است.
پس از زلزله دیروز ژاپن ویدئوهای متعددی از سامانه اعلام هشدار به شهروندان ژاپنی در شبکه های اجتماعی منتشر شده است. با این سامانه، صاحب موبایل متوجه یک "هشدار" می شود و خود را برای رسیدن امواج زلزله آماده می کند. اما این سامانه علاوه بر هشدار به شهروندان، کارکردهای مهمی در زمینه قطارهای پرسرعت و نیروگاههای هسته ای نیز دارا می باشد.
🔹اما سوالی که مطرح است اینکه این روش اطلاع رسانی در هنگام «زلزله» چطور ممکن است؟
🔹شکل بالا🔺 (اسلاید دوم) این سامانه را با بیانی ساده توضیح داده:
✔️توضیح اینکه زلزله دو موج اولیه و ثانویه دارد. (بسته به فاصله از کانون زلزله) موج اولیه یا در اصطلاح
موج P
قدری زودتر می رسد و موج ثانویه یا
موج S
که «قدرت تخریب بیشتری» دارد، با تاخیر می رسد. اگر در کشوری/منطقه ای، سامانه ای متشکل از «شبکه سنسورها و دستگاههای لرزه نگار» وجود داشته باشد که بتواند به محض دریافت «موج اولیه»، از طریق موبایل به شهروندان اعلام خطر کند، مردم منطقه چند ثانیه زمان خواهند داشت تا قبل از رسیدن موج ثانویه، پناه بگیرند.
✔️این "زمان" می تواند چند ثانیه، یا چند ده ثانیه باشد. (بسته به فاصله تا کانون زلزله)
✔️در شکل: سنسورها(ی نزدیک به کانون زلزله)، موجِ اولیه را دریافت و سپس به مرکز زلزله اطلاع می دهند. از اين مرکز، "هشدار" به شهرهای مجاور ارسال می شود.
🔴در این بحث آمریکا چه کرده؟
🔹آمریکایی ها در این زمینه از ژاپنی ها عقب هستند. لذا پروژه بزرگی تحت هدایت سازمان زمین شناسی آمریکا یا
USGS
تعریف شده که با همکاری دانشگاههایی همچون دانشگاه برکلی، دانشگاه واشنگتن، دانشگاه اورگون، و موسسه زمین شناسی سوئیس ، سامانه ای در سواحل غربی آمریکا (که زلزله خیز است) نصب شود، که بتواند این هشدار یا
ShakeAlert
را هنگام زلزله به موبایل شهروندان برساند. در اینجا + نشان داده شد که اخیرا این فناوری (با تاخیر زیادی نسبت به ژاپن) در کالیفرنیا عملیاتی شده است.
بدیهی است که این پروژه بزرگی است و نیازمند همکاری ارگانهای متعدد زیر است:
✔️موسساتی که شبکه دستگاههای سنسور را نصب و بهره برداری کنند
✔️ موسسه زمین شناسی
✔️ اوپراتورهای موبایل/خدمات ماهواره ای
✔️سازمان مدیریت بحران آمریکا و ...
🔴در ژاپن وضعیت چگونه است؟
🔹پیشرو بودن ژاپن در این بحث جالب است. سیزده سال پیش در جریان سونامی و زلزله توهوکو این سامانه در ژاپن کار کرد!
با اینکه سونامی باعث کشته شدن تعداد قابل توجهی از شهروندان شد، ولی باور بر این است که اگر این سامانه
Earthquake Early Warning
نبود، آمار کشته ها به شدت بالاتر می بود.
هشدار زلزله 13 اپریل 2012 را (دوازده سال پیش) در اوساکا از طریق این سامانه روی موبایل دریافت کردم. لذا با الگوگیری از قطارهای پرسرعت ژاپنی، اخیرا قطارهای بارت (BART) در منطقه بِی اریا کالیفرنیا نیز به این سامانه مجهز شده اند.
🔴 چرا ژاپن در این بحث اینقدر جلوتر از آمریکاست؟
واقعیت امر این است که در بسیاری از فنآوریهای مرتبط با بحث مهندسی زلزله و سازه، ژاپنی ها پیشرو تر از آمریکایی ها هستند. عملا مسئله زلزله به شكل جدى ترى در ژاپن دنبال مى شود. مشکلِ ژاپن، بسته بودنِ فضای آکادمیک و برگ برندۀ آمریکا، باز بودن فضای دانشگاههایش به روی جوانان کشورهای مختلف است. با وجود اینکه ژاپنی ها در این حوزه یک سر و گردن بالاتر هستند ولی متاسفانه در به اشتراک گذاشتن فنآوری با دنیا ضعف جدی داشته و دارند.
https://t.iss.one/solseghalam/2261
▪️▪️▪️
📌پی نوشت:
اطلاعات بیشتر درباره این سامانه در سازمان USGS آمریکا لینک ۱ +
- لینک ۲ +