ارزیابی شتابزده
13.9K subscribers
897 photos
302 videos
33 files
848 links
یادداشتهای محمدرضا اسلامی
- - - -
در ادامۀ یادداشتهای ژاپن و وبلاگ ارزیابی شتابزده؛ اینجا تلاشی است برای دیدن آمریکا و ثبت مشاهدات. تحلیل و مقایسۀ الگوی توسعه هر دو کشور آمریکا و ژاپن و مستندنگاریها، در حد امکان.
ارتباط:
@Mohammadreza_Eslami2
Download Telegram
مرور اخبار چهارشنبه 26 اکتبر (5 آبان )

یک - رای گیری زودهنگام هم اکنون در35 ایالت در حال برگزاری است. حدود 7 میلیون نفر رای داده اند. همانطور که پیش بینی می شد در مجموع کلینتون جلوتر است. ولی امروز برخلاف پیش بینی ها در در ایالت فلوریدا ، ترامپ از کلینتون جلو افتاده و این نسبت 45 به 43 شد. شاید دلیل این امر انرژی زیادی است که روی فلوریدا گذاشته شد در این چند هفته اخیر (که در دو یادداشت قبل هم به آن اشاره شد) شاید هم دلایل دیگری که نمی دانم.

دو- در مجموع تا اینجای کار همه چیز مطابق پیش بینی های "اخیر" سازمان های نظرسنجی جلو رفته. اینکه هیلاری با اندکی فاصله جلو خواهد بود. ولی آنچه که در پیش رو است سیزده روز باقیمانده است و انبوهی از افراد که دل خوشی از هیچ یک ندارند. آیا اتفاق جدیدی خواهد افتاد که دل های اینها یکدله شود به سمتی؟

سه - تا اینجای کار ، انرژی ای که ترامپ از دموکرات ها گرفت خیلی بیش از برآوردهای اولیه بود. و هدف از این نوشته های هفت هشت ماه گذشته ام همین بوده است. اینکه "روند" و سیرِ مسایل را مکتوب نشان دهم. اینکه ما در ایران عادت داریم بشنویم فلانی شد رییس جمهور و بعد هم گمان کنیم «اینها همه سر و ته یک کرباسند». همه چیز از قبل برنامه ریزی شده و... ازین دست تحلیل ها. و خلاص. اینکه اگر "روز به روز" حرکت کنیم با اتفاقات ، می بینیم که ماجرا واقعا عرصه ی رقابت مهلک و پیچیده ای است و هرکه هر مطاعی که در کف دارد و گزینه هایش را بر روی میز می گذارد. در ماه ژانویه وقتی می نوشتم که یک کازینودار از میان جِب بوش[برادر و فرزند رئیس جمهور] و مارک روبیو [جوان جذاب فرماندار] و بن کارسون [پزشک سیاه پوست] در جمهوری خواه ها بالا خواهد آمد بسیاری می خندیدند. و البته این کارِ نوشتنِ این هفت هشت ماهه برایم زجر آور بوده در کنار جاری کارهای دانشگاه و بچه داری و اسباب کشی از شمال به جنوب و تغییر شغل . ولی روندِ این ماجرا را رها کردن به سبب جاری زندگی نوعی کاهلی و تنبلی است. به هشت سال پیش فکر می کنم که این روزها در ژاپن بودم و روند اخبار را کاهلانه دنبال کردم و ...
چهار- امروز در میانه ی کارزار انتخاباتی، ترامپ بعد از چند روز وقت فشرده ای که روی فلوریدا گذاشته بود، کار کمپین را رها کرد و رفت به واشنگتن و هتل لوکس جدید اش را افتتاح کرد. هتل کجاست؟ چند صد متری با محل کاخ سفید فاصله دارد. که من خودم بدون رفتن به کاخِ سفید، اینجا کاخ دارم!

پنج- خبرنگار سی. ان. ان از او پرسید که این چه کاری بود که کار تبلیغات را رها کرده ای به افتتاح هتل می پردازی؟ گفت که این سوال ات توهین آمیز است. در متن سخنرانی اش گفته بود که : این هتل لوکس نشانی است از این که روی هر پروژه ای دست می گذارم زودتر از موعد و با هزینه کم تر از پیش بینی اجرا می کنم و کشور را هم همین طور اداره خواهم کرد.

آخر- نکته با نمک اتفاقات امروز هم اینکه سرو صدای زیادی به پا شده بود بابت توهینی که آقای گینگریچ (طرفدار ترامپ) به خانم مگین کلی (مجری معروف فاکس نیوز) کرده بود [فیلم بالا] و امروز ترامپ در سخنرانی افتتاح هتل اش گفت ایول گینگریچ دمت گرم خیلی خوب کاری کردی...

#انتخابات
#تحلیل
#هتل_داری #سیزده_روز #واشنگتن #آقای_گینگریچ #نون_به_نرخ_روز

https://telegram.me/solseghalam
چهارشنبه 2 نوامبر- ساعت 16:30
خلاصه صحبت های الآن اوباما در
Chaple Hill
کارولینای شمالی :

-ای مردم با کسی طرف هستید که یک "پنی" مالیات نداده برای ارتش ما و برای راهسازی ما و برای آموزش ما.
- این آدم چطور میتونه صدای شما باشه؟
- این آدمی هست که به زن ها شماره میده. این چطور میتونه صدای ما باشه؟
-مملکت ما برمبنای احترام به همه هست.
- جمهوری خواه ها خوب میدونن که شخصیت این آدم به ریاست جمهوری نمی خوره. ولی میخواهند تحملش کنند چون از جناحشونه.
- ای جمهوریخواه های کارولینای شمالی حواستون باشه ما قبل از اینکه دموکرات یا جمهوریخواه باشیم ، آمریکایی هستیم.
- من بر علیه دوتن از کاندیدا های جمهوریخواه کار کردم چون فکر می کردم بهترم [ولی آیا حرفهایی که این کاندیدا می زنه زدم؟]
- این کشور بر یک مبانی ای شکل گرفته. این کشور بخاطر آسمانخراش هاش و ... مهم نیست. این کشور بخاطر این مهمه که درش نام فامیل یک نفر مهم نیست. افراد اینجا فارغ از ملیت شان مورد احترام واقع میشن.
- اگر هیلاری بتونه کارولینای شمالی رو ببره، برنده میشه و کار تمام خواهد شد.
- نگوئید رای من باید اهمیت نداره.
- در 2012 من کارولینای شمالی رو فقط با تفاوت 14000 رای بردم.
-من در این انتخابات نیستم. ولی عدالت و دموکراسی ما در این انتخابات وسط است. امید رو انتخاب کنید.

#اوباما #انتخابات #کارولینای_شمالی #سنگ_تمام
امروز مدیران کمپین کلینتون میزان پولی که باید برای آگهی های تلویزیونی خرج بشود را در "ایالت های حساس" چندبرابر کرده اند. خطر در بیخ گوش است، پول باید خرج کرد!
چهارشنبه 2نوامبر
#انتخابات
@solseghalam
✍️دو آمریکا ، دو انگلیس، دو ترکیه

🔵روَند رویدادها و مسائل اخیر در کشورهای آمریکا ، انگلیس و این فقرۀ اخیر در ترکیه، نشان می دهد که مردمان در یک کشورِ واحد در برابر تصمیم گیری نسبت به یک موضوع واحد، چطور به دو بخش تقریباً مساوی تقسیم می شوند. در جریانِ برگزیت در انگلستان ، تعداد مخالفان خروج از اتحادیه اروپا و موافقانِ باقی ماندن در اتحادیه ، تفاوت زیادی نداشت. شهروندِ انگلیسی که مخالف دیدن ریخت و قیافه غیرانگلیسی در خیابان های شهرش هست با شهروندی که قائل به بستن مرزها نبود، به لحاظ تعداد، تفاوت چشمگیری نداشتند (رای موافق برگزیت: پنجاه ویک و نه دهم درصد %51.9) .

🔷در آمریکای 2016 موافقان آمریکایِ ترامپی با مخالفان چنین مسلک و رفتاری ، تفاوت آنچنانی با هم نداشتند. هر دوطرف ماجرا، "تمام" تلاششان را کردند و پس از یک رقابت تنگاتنگ سرانجام ترامپ به ضرب و زور کالج الکترال، رئیس جمهور شد.

🔵ترکیه ی دیروز هم، فقط ترکیه ی اردوغان نبود. کما اینکه دیدگاه اردوغان بخشی از واقعیت ترکیه است. ترکیه ی اردوغانی با ترکیه ی غیراردوغانی تقریباً با هم برابر هستند (رأی موافق به دیدگاه اردوغان: پنجاه و یک وچهاردهم درصد %51.4).

🔷این گزاره ها نشان می دهد افرادی که هنوز گمان می کنند در دنیای امروز می توان با زدن یک مارک، یک مُهر ، یا با نصب یک تابلو بر سر درِ ذهن، کلّیتِ یک کشور[جمهورِ یک کشور] را، به یک نام نامید، چقدر ساده انگارانه می اندیشند.

اگر می گوئیم انگلیس، کدام انگلیس؟ انگلیسی که قائل به سوا کردنِ خرجش از مابقی اتحادیه اروپاست یا انگلیسِ موافق تعامل و رواداری [حداقل با اروپا]؟ کدام انگلیس؟

اگر می گوئیم آمریکا ، کدام آمریکا؟ آمریکای ترامپ؟ آمریکایی که خاک را برای خودش می داند و به دنبال دیوار است؟ یا آمریکایی که می گوید: اینجا سرزمین مهاجران بوده و سرزمین مهاجران هست. کدام؟

🔵افرادِ با کلیشه های ذهنی ، افرادی که قائل به این تفاوت ها نیستند، هنوز دوست دارند که بگویند این میزان اختلاف نظرِ عظیم، در جمهورِ کشورها نیست و هنوز می توان به سادگی گفت فلان کشور فلان جور است. خیر!

از آنهایی که پرچم کشوری را آتش می زنند باید پرسید که پرچمِ کدام تفکر از یک کشور را آتش می زنی؟ نمی دانی که هر دو بخشِ آن کشور یک پرچم دارند؟


* * * * * *
📌پی نوشت: در ماجرای مصر ، بعد از انقلابِ مردم، دو کاندیدای نهایی (محمد مُرسی و احمد شفیق) رقابت کردند و مرسی با اختلاف کمی منتخب مردم شد (رای موافق مرسی: پنجاه و یک و هفت دهم درصد % 51.7). همکلاسی مصری ام می گوید: «اگر مرسی به گونه ای رفتار کرده بود که آن نیمه ی دوم مصر را برنیآشفته بود، کار به اعتراضهای بعدِ انقلاب و کودتا و حکومت این ژنرال سیسی نمی رسید. مرسی چه فرصتی را در مصر سوزاند و به دست ژنرالها سپرد. ایکاش مصر من بدینجا نرسیده بود.»

#ترکیه #اردوغان #انتخابات

https://telegram.me/solseghalam
✍️وضع رأى دونالد ترامپ خوب است؟!

🖊محمدرضا اسلامى

🔹آمار جديدى كه درباره «نرخ بيكارى» در آمريكا منتشر شده بيانگر اين است كه در ماه میلادی گذشته (ماه ژوئن) با 224,000 شغل جديد (استخدام جدید)، آمار بيكاري به كمترين مقدار خود يعني سه و هفت دهم درصد (%3.7) رسيده است.
از زمان بحران اقتصادی #آمریکا در سالهای 2008-2009 تا به امروز، این بهترین وضعیت اشتغال در کشور عنوان شده است. (نمودار🔻)

از این تعداد استخدام جدید، هفده هزار نفر در بخش صنعت و بیست وچهارهزار نفر در بخش حمل و نقل، استخدام شده اند.
گفته می شود که بخش صنعت و حمل و نقل، آسیب پذیرترین بخش اشتغال (در برابر رکود) محسوب می شوند و لذا اضافه شدن این تعداد از بیکاران به این بخش، نشانی از تنفس خوب اقتصاد آمریکا قلمداد شده است.
آمار «سه ماهه» گذشته نشان می دهد که "متوسط" استخدام معادل 171,000 شغل جديد بوده است.


✳️ديروز صبح راديو #ان_پى_آر كه جزء مجموعه هاى رسانه اى آتش به اختيار عليه دونالد ترامپ محسوب مى شود، برنامه اى داشت و مفصل درباره این آمار جديد اشتغال، گفتگو و مصاحبه داشت.

با وجود اينكه راديو ان.پى.آر در توليد برنامه/گفتگو/مصاحبه عليه ترامپ كوتاهى نمى كند، ولى نمي توانند اين آمار را انكار كنند!

واقعيت امر اين است كه (حتى در يك نگاه غير آمارى هم) مشاهده تابلو و واژه hiring در بسیاری جاها (مثل فروشگاهها، مغازه ها، شركتها و ...) عموميت پيدا كرده و گفته ميشود كه الان اگر كسي بيكار مانده باشه واقعا خودش
Unemployable
هست.

اين سوال مطرح است كه چقدر از اين شرايط، محصول #اوباما و دورۀ ثباتِ او هست، و چقدر محصول سياست هاى
دونالد ترامپ؟


🔹پاسخ را نمى دانيم اما آنچه كه مى دانيم اينكه دونالد ترامپ بيشترين بهره بردارى و مانور تبليغاتى را روی اين آمار استخدام انجام داده/خواهد داد.


(بخش بزرگى از) شصت و دوميليون نفرى كه با وجود تخريبهاى سنگين و شديد، به پاى صندوق رفتند و به ترامپ رأى دادند، امروز (به دلايل زيادى) از انتخاب خودشان، راضي هستند.

(بخش زيادى از) آن شصت و دوميليون رأى به دليل كلافگى ذهنی مردم از دست سياستمدارانِ (تيپيكال) در هر دو حزب بود، و امروز دونالد ترامپ اگرچه ممکن است در ميان رهبران دنيا خوشنام نباشد، ولى در نگاهِ بسيارى از هوادارنش، #كارنامه مطلوبى داشته است.


🔹در آمریکایی که شغل و مالیات، از مؤلفه های ذهنی مهم شهروندان محسوب می شود، آمار بيكارى %3.7 ، دليل علمى اش هر چه كه باشد، ولى در نگاه "عمومى" نقطه موفقيت مهمى براى ترامپ محسوب مى شود. این در شرایطی است که جنگ تعرفه های ترامپ با #چین هم به محبوبیت او در بدنه هوادارانش، افزوده است.

🔹 مقصود از اين نوشتار اين نيست كه قطعا ترامپ برنده #انتخابات ریاست جمهوری ٢٠٢٠ خواهد بود، بلكه بحث اينجاست كه مخالفان ترامپ (كه نگران "آينده" ايالات متحده هستند) مسیر بسیار دشواری برای کم کردنِ سبد آراء ترامپ در پیش روی دارند. دونالد ترامپ با یک رأی شکننده بر سر کار آمد (و همچنان هم شرایط او شکننده است) ولی شکست دادن او در انتخابات بعدی، کار چندان آسانی نیست. این واقعیتی است که نباید از آن فرار کرد. فقط "کسی" می تواند این مسیر هشت ساله را چهار ساله کند که قادر باشد «موج» و «گفتمان جدیدی» در بدنه جامعه ایجاد کند، که در این خصوص، شاید به سیاستمدارانِ پیر، امتحان پس داده و خسته ای همچون جو بایدن*، برنی سندرز (یا حتی مایکل بلومبرگ)، چندان امیدی نیست. باید منتظر نشست و دید آیا نگاههای مردم به سمت صاحبِ حرفی جدید متمایل خواهد شد؟ و آیا اساسا کسی هست که در این میانه «حرف جدیدی برای گفتن» در چنته داشته باشد؟! ...

مصلحت نیست که از پرده برون افتد راز |
ور نه در مجلسِ رندان خبری نیست که نیست #حافظ

▪️▪️▪️
📌پی نوشت:
✔️ گزارش مذکور و نمودارهای درصد بیکاری در وب سایت ان.پی.آر
لینک +
✔️ با توجه به اینکه مبنای وزارت کار آمریکا برای بحث «استخدام جدید»، فیش حقوقی یا
Payrolls
است، مکانیزم کنترل قراردادهای کار به نحوی است که حتی مخالفانی همچون سی.ان.ان و رادیو ان.پی.آر (برای مثال) هم نمی توانند در آمار #وزارت_کار براحتی تشکیک کنند. وب سایت این وزارتخانه مدعی است که از ژانویه 2017 تا امروز پنج میلیون و ششصدهزار شغل جدید تولید شده است. (لینک+)
*البته برخی معتقدند وضعیت جو بایدن قدری بهتر است؛ شاید به دلیل اینکه هم از نام، تایید (و محبوبیت) اوباما برخوردار است و هم اینکه صراحت لهجه اش در زمان مناظره ها (احتمالا) می تواند ضربه های جدی به ترامپ وارد کند.
t.iss.one/solseghalam
✍️برندۀ رقابتِ جو بایدن و ترامپ، باراک اوباماست

🔹تنها پنج روز تا انتخابات باقیمانده و این سوال برای همگان مطرح است که «سرانجام برندۀ این انتخابات، ترامپ خواهد بود یا جو بایدن؟»

🔹شواهد امر نشان می دهد که دنیا به «چهار سالِ بدون ترامپ» بسیار نزدیک شده است.

🔹مجموع آرای الکترال تا امروز (232 جو بایدن - 210 ترامپ) نشان می دهد که «یک دوره ای شدنِ» ترامپ کاملا ممکن است و این را خودِ ترامپ و هوادارانش هم به خوبی می دانند. تقریبا برای عموم شهروندانِ آمریکا واضح است که امروز «ماجرا»، ماجرایِ رقابتِ دو نفر/حزب نیست بلکه ماجرایِ نبردِ دو نوع طرز تفکر است. دو نگرشِ متفاوت به دنیا و روابط بین الملل. دو جهان بینیِ مختلف اکنون در مقابل هم قرار گرفته اند و در نبرد با یکدیگر در تلاش هستند تا زمام امور را به دست بگیرند.

🔹گوش سپردن به گفتگوهای مردمی که در قطار و کوچه و بازار و توئیتر صحبت می کنند حکایت از دوقطبیِ شدید در فضای ایالات متحده است. گفته می شود که این فضای دوقطبی، می تواند آبستنِ تنش ها و زد و خوردهای کفِ خیابان در روزهایِ بعد از انتخابات شود.

🔹می توان سوالاتِ پیش روی را به این شکل خلاصه کرد:
یک – آیا بعد از انتخابات، زد و خوردهای خونین خیابانی رخ خواهد داد؟
دو – آیا واقعا احتمال «موفق» شدنِ جو بایدن وجود دارد؟
سه – نقشِ خردمندانه باراک اوباما را در این ماجرا چگونه ببینیم؟

🔴سوال اول:
اینکه آیا در کشوری با بیش از سیصدوپنجاه میلیون #اسلحه «در دستِ مردم»، زد و خوردهای خونینِ بعد از انتخابات رخ خواهد داد یا خیر را اکنون نمی توان به قطعیت سخن گفت، اما می توان احتمال داد که در صورتِ شکست ترامپ، بخشی از طرفدارانِ تندرُوی او اقداماتی انجام دهند (مشابه آنچه در دفتر فرماندار میشیگان کردند). اما با قطعیت می توان گفت که این قبیل اقدامات، «طولانی» و «فرسایشی» نخواهد شد. یعنی تقریبا محال است که وضعیتی مشابهِ وضعیت میدان تحریر قاهره (قبل یا بعد از انتخابات مُرسی در مصر) را در آمریکا شاهد باشیم. دلیل این امر، ماهیتِ «مردم» در آمریکاست. در کشوری که بر مبنایِ «مهاجرت» شکل گرفته و همه «شهروندان»، فرزندان/نوادگانِ مهاجرانند (یا خود مهاجر بوده اند)، نوعی «احتیاط کاری» و «ملاحظه گری» در بطنِ جامعه شکل می گیرد. به بیانِ دیگر، آن کسی که یکبار خودش (یا پدران و اجدادش)، هزینه و ریسک «جابجایی» (مهاجرت) را پرداخت کرده، برایش زندگی «امرِی گران» است و نسبت به اقدامات هیجانی و خشم آلود، محتاط است. واقعیت امر این است که برایِ مهاجری که به تعبیرِ اقبال «زِ قید و صیدِ نهنگان» عبور کرده، امنیت و ثبات در خیابانهای شهرش، مهم است. حتی اگر تعدادی از سفیدپوستهای تندرو بعد از شکست ترامپ، اقدامات خشن و خونینی صورت دهند، ولی این امر با همراهیِ «جمهور» جامعه تبدیل به یک «موج» نخواهد شد.

🔘سوال دوم:
جو بایدن، چه رای بیاورد و چه نیاورد تا همین جایِ کار «موفق» بوده است! اساسا همین که کمپینِ انتخاباتیِ بایدن توانست تا همین قدر موی دماغ «دونالد» شود و پسرکِ میلیاردر را به «ترس و لرز» بکشاند و باعث شود که «آقای پرزیدنت» ادعایِ خدایی نکند، به مفهوم یک موفقیتِ جدی است. موفقیتی که البته اصلا ارزان نبوده و میلیون ها دلار پول خرجِ آن شده است. مثلا #سی_ان_ان که هر ثانیه برنامه سازی و «پخش زنده» در آن قیمت های نجومی و چند هزار دلاری دارد، هزاران ساعت برنامه و محتوا تولید کرده است تا «دونالد» ببیند که تنها مردِ قدَر قدرتِ این کوچه نیست و در ترازو، وزنۀ سنگین دیگری هم نشسته است!

🔴سوال سوم:
برندۀ این انتخابات (حتی اگر که ترامپ دوباره رای بیاورد)، جناب باراک اوباماست. سخنرانیِ هفته پیش اوباما در پنسیلوانیا نمونۀ اعلای سخنوری و تکلّمِ یک سیاستمدار با «بدنه جامعه» بود به نحوی که ضمنِ بیان روشنِ دغدغه ها، از جملاتِ پوپولیستی احتراز کند.
اما هنرِ اوباما در این انتخابات، سخنوری اش نبوده، بلکه مشی و روشِ اوباما در این انتخابات 2020 نماد و نمونه یک سیاست ورزیِ «خردمندانه و دائمی» بوده است.
عملا حضورِ ساکتِ اوباما در پسِ پرده، و به استعفا کشاندنِ (!) تمام کاندیداها و رقبایِ دموکرات (بجز برنی سندرز) و ایجادِ نظم و تمرکز در حرکاتِ کمپینِ جو بایدن، نمونه ای از یک سیاستمدارِ موفق را به ما نشان می دهد که پس از کنار کشیدن از صندلی قدرت، «سرمایه اجتماعی» و جایگاه خودش را حفظ می کند. عملا حریفِ اصلیِ ترامپ در این انتخابات اوباماست (و نه جو بایدن). حضورِ اوباما در پروسه این انتخابات، از جنسِ یک حضور ناگهانی (و تَکرار) نبوده است بلکه در تمام یک سال گذشته، دستِ پشتِ پرده بوده که به وقتِ سکوت، سکوت پیشه کرده و به وقتِ لزوم، از پرده برون آمده است.


#انتخابات

🖊محمدرضا اسلامی
t.iss.one/solseghalam
✍️زیر جُلکی

«
خوشبختی در این است که در ولایتِ ما خبرهایِ اساسی همیشه زیر جُلکی اتفاق می افتد. چه در سیاست و چه در ادب و هنر . و بوق و کرناها وقتی خبردار می شوند که هنگامه ی جنگ گذشته است و دارند کشته ها را می شمارند. و چه بهتر. »

(#جلال_آل_احمد - کتاب ارزیابی شتابزده - اسفند 1343)


و امروز، اسفند 1399 !
اینکه فقط سه ماه و 18روز تا انتخابات ریاست جمهوری باقیمانده و فلان فردی که ستاد انتخاباتی راه انداخته، مشاورِ زبانِ بدن استخدام کرده، مشاورِ لباس/پوشش استخدام کرده، مشاورِ فنّ بیان استخدام کرده، تیم (یا لشکرِ) مشاورانِ رسانه ای استخدام کرده، ولی «به شکل رسمی» اعلام نمی کند که می خواهد کاندیدای انتخابات شود، صحبتهای جلال آل احمد در مورد «زیر جُلکی» بودنِ امور در کشور ما را به خاطر می آورد. متن بالا از مقاله آل احمد است که پنجاه و شش سال پیش نوشته شده (بیش از نیم قرن پیش) ، برای حال و هوایِ آن روزگار. اما انگار حکایتِ امروز است. گاه برایم سوال می شود که پس اثرِ گذشتِ زمان (یا به تعبیر #حافظ: کوششِ خورشید و سعیِ باد و باران) را چه شد؟
مگر می شود که یک نفر فقط دو ماه قبل از انتخابات (و فقط در مدت زمان چند روز) برنامه ی چهار سال اداره ی یک مملکت با هشتاد میلیون نفوس (در این دنیای پیچیده) را ارائه کند؟
- - - - -
*لغت نامه دهخدا
جُل: [ ج ُل ل ] (ع اِ) پوشش ستوران. (منتهی الارب). جل برای جنبندگان چون جامه است برای انسان که بوسیله ٔ آن نگهداری میشوند. (از اقرب الموارد). جُل یا جَل آنچه پوشیده می شود به او ستور تا نگاه داشته شود به او از آفتاب و سرما. (حاشیه ٔ برهان چ معین از شرح قاموس ). پالان حیوانات .

چه خوش گفت خرمهره‌ای در گلی/
چو برداشتش پر طمع جاهلی

مرا کس نخواهد خریدن به هیچ/
به دیوانگی در حریرم مپیچ

نه مُنعم بمال از کسی بهتر است /
خر اَر #جلِ اطلس بپوشد خر است
سعدی

#نامزد_احتمالی
#انتخابات_ریاست_جمهوری

t.iss.one/solseghalam
✍️مسئله ی اقناعِ افکار عمومی: از سلطان سکه تا سعید محمد

🔹اگر روندِ رویدادهای اخیر در کشورمان را مرور کنیم به «موارد متعددی» بر می خوریم که جامعه قانع نشده و «علامت سوالهای» بسیاری وجود دارد که بی پاسخ رها شده است. این روَند/رویه نه تنها در حال کمتر شدن نیست، بلکه به نظر می رسد درحال بیشتر شدن است.

🔹مثلا مروری بر این موارد:

✔️▪️اعدام سلطان سکه: فرض کنیم در اینکه آیا اعدام سلطان سکه صحیح بود یا نبود بحثی نداریم (چون اطلاعاتِ دقیقی از جزئیات نداریم)، ولی این بحث مطرح است که «جامعه» چقدر در جریان «چراییِ» اعدام این فرد قرار گرفت؟ چه میزان اطلاعات از لزوم/عدم لزومِ اعدام این فرد به بدنه جامعه داده شد؟ گناه اصلیِ این سلطان در بازار تهران چه بوده؟

✔️▪️اعلام فیلترینگ تلگرام: حتی اگر فرض کنیم که مضراتی در مورد وجود/عدم وجود تلگرام وجود داشت (که چنین فرضی بسیار مستبعد است)، ولی بخش بزرگی از جامعه اصلا متقاعد نشد که چرا و برای چه باید تلگرام فیلتر شود؟ (و همزمان با فیلترشکن استفاده شود!) ولی واتس اَپ یا وایبر وجود داشته باشد؟! چراییِ این تصمیم با بیانی مستدل و روشن هرگز به جامعه گفته نشد.

✔️▪️گران شدن بنزین: پیش از افزایشِ نرخ بنزین، تعداد زیادی از تحصیلکردگانِ اقتصاد، هشدار می دادند که این میزان «ارزانی» بنزین در کشور صحیح نیست و مخالف منافع ملی است. ولی هرگز جامعه متقاعد نشد که چرا باید «آن روشِ خسارت بار» برای گران کردنِ بنزین بکار گرفته می شد؟ و چرا آقای رئیس جمهور صبح که از خواب بیدار شد فهمید بنزین گران شده؟

✔️▪️انحلال جمعیت امام علی: یک سازمان غیر دولتی که در زمینه معضلات اجتماعی و کودکان کار/سرطانی برنامه‌هایی اجرا می کرد، منحل شد. برای بخشی از جامعه این علامت سوال باقی ماند که علت این تصمیم چه بوده؟ چه مشکلِ "لاینحلی" وجود داشت که "انحلال" تنها راه چاره بود؟ حتی اگر این انجمن در طول 21سال فعالیت خود اشتباهاتی هم انجام داده بود، این روش و مسیرِ برخورد با افکار عمومی درباره انحلال صحیح نبود.

✔️▪️اعلام نامزدی سعید محمد برای انتخابات ریاست جمهوری: اساسا اینکه سعید محمد که بوده؟/چه کرده؟ اینها محل سوال نیست. «سوال اصلی» این است که یک فرد (یا گروه) «چه میزان» برای اقناعِ افکار عمومی احترام قائل هستند و آیا گمان می کنند که در فاصله «کمتر از سه ماه و نیم» مانده به انتخابات ریاست جمهوری، می توان ناگهان از پرده برون آمد و برای چهار/هشت سال ادارۀ هشتاد میلیون جمعیت اعلام آمادگی کرد؟ و آن وقت بجای ادبار، انتظارِ اقبال افکار عمومی را هم داشت؟

(حتی محمود احمدی نژاد، از دوسال قبل از انتخابات 84 در شهرداری تهران برای ریاست جمهوری کار کرد و از هر فرصتی برای معرفی خودش استفاده کرد -یعنی از1382- ؛ نه چهار ماه قبل انتخابات)

اصلا حتی اگر بپذیریم که سعید محمد (یا هر فردی مشابه او) در سطحِ «خارق العاده» و قابل توجهی از توانمندی/هوش/درایت/تجربه قرار دارد، ولی چرا و چطور حداقلهای «احترام» برای بدنه جامعه در نظر گرفته نمی شود؟ در تمام دنیا، فردِ متقاضیِ نامزدی در انتخابات ریاست جمهوری باید از دو سال (یا حداقل از یک سال) قبل از انتخابات، خود را به مردم عرضه کند (و برنامه هایش را در معرضِ نقد قرار دهد). این چه روش برخورد با افکار عمومی است؟

🔹🔹
ما با جامعه ای مواجه هستیم که در آن فقط «دانشگاه آزاد» بیش از پنج میلیون فارغ التحصیل دارد. یعنی حداقل پنج میلیون از نفوس این جامعه برای تحصیلاتِ تکمیلیِ خود «پول، وقت و انرژی» صرف کرده اند. میلیونها نفر فارغ التحصیلانِ دانشگاههای دولتی که جای خود را دارد. در چنین جامعه ای «با این میزان از تحصیلات و آگاهی» چطور انتظار داریم که کمتر از چهارماه مانده به انتخابات ریاست جمهوری، کسی با یک نامۀ استعفا و سپس یک ویدئویِ یک دقیقه ای در حرم امام رضا اعلام کند که می خواهد زمام امورِ چهارسال زندگیِ مردم یک کشور را بدست بگیرد. این کار، هم تقلیل حرمت حرم است و هم تخفیف شأن و جایگاه ریاست جمهوری.
🔹🔹
بحث، بحثِ شخصِ #سعید_محمد نیست. بحث، در این است که اینگونه تقلیلِ امور و ساده برگزار کردنِ «اقناع افکار عمومی» در دنیای پیچیدۀ امروز، صحیح نیست. حتی اگر سعید محمد (به تعبیر برخی) #کاندیدای_اصلی نباشد (و قرار است که زمینه سازِ کاندیدای دیگری شود) این روش اشتباه است.
🔹🔹
جامعه احترام دارد. جامعه (در دنیای امروز) توام با پیچیدگیهای بسیار است. میزانِ برخورداری شهروند، از «اطلاعات» بسیار متفاوت با بیست (یا حتی ده) سال پیش از این است. آنها که جایگاهِ خود را بر صدر مصطبه می بینند، باید باور کنند که احترامِ به افکار عمومی، مقدمِ بر توانمندیهای فردیِ خود و مشاورانشان قرار دارد.

انباشتِ پرسشهای بی پاسخ، آیندۀ روشنی را برای هیچ ملّتی رقم نخواهد زد.


#انتخابات
#کاندیدای_اصلی
t.iss.one/solseghalam
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
خدا لطف کرده؟

(امیرحسین ثابتی و رسانه)
#انتخابات_مجلس
آنچه که جناب «من رسانه هستم» نمی گوید
(سخنی درباره «رسانه خودمِ» امیرحسین ثابتی)


🔵 امیرحسین ثابتی، مجری برنامه جهان آرا، کاندیدای انتخابات مجلس شده، و در این گفتگو🔻 درباره «رسانه خودم» سخن گفته است.
امیرحسین ثابتی گفته که نیازی به تبلیغات برای انتخابات مجلس ندارد چون که به لطف خدا «خودش رسانه» است و بعد برشمرده که: من در تلگرام کانال دارم؛ من در یوتیوب کانال دارم؛ من در توئیتر صفحه دارم؛ در اینستاگرام صفحه دارم و …

اینها را امیر حسین ثابتی گفته، ولی پیش از این هیچ وقت نگفته که همه اینها که برشمرده «فیلتر» هستند.

اما او دیگر چه چیزهایی را نمی‌گوید؟

🔵۱- امیرحسین ثابتی نمی‌گوید که پول «هر ثانیه پخش زنده» تلویزیون چقدر است؟ نمی گوید که اگر او امکان دسترسی به «آنتن صداوسیما» را نداشت، آیا بازهم رسانه خودش می شد؟!

این را نمی‌گوید.

🔵۲- امیرحسین ثابتی نمی‌گوید که شهرتش به واسطه حضور در رسانه ملی بوده (که با پول همه شهروندان اداره می شود) ولی در همان رسانه ملی چهره های پرکار حوزه قلم و اندیشه همچون رضا امیرخانی، مجتبی لشکربلوکی، سهند ایرانمهر، علی سرزعیم، سیامک قاسمی، محمد فاضلی، محسن رنانی، جعفر شیرعلی نیا، مهدی تدینی، پویا ناظران، حامد قدوسی، احمد زیدآبادی و… ده ها چهره صاحبِ «رسانه شخصی» امکان حضور نداشته اند.

بله «بعد» از قضایای مهسا امینی شبکه چهار امکان یکبار حضور(!) برخی از این چهره ها را فراهم کرد ولی برای ثابتی هرگز دغدغه نبوده که چرا صداوسیما از حضور فردی مانند رضا امیرخانی یا حتی عادل فردوسی پور خالی است؟
دغدغه نبوده، چون که برای امثال ثابتی ها دغدغه اصلی، حضور خودشان روی آنتن است.

🔵۳- امیرحسین ثابتی دیگر چه ها را نمی گوید؟ او نمی گوید که با وجود شهرتش (به واسطه رانت صدا و سیما) ولی کانال تلگرامش (که به آن می بالد) حتی به اندازه نصف اعضای کانال تلگرام دغدغه ایران محمدفاضلی هم عضو ندارد. نمی گوید که آن کانال تلگرامی که به واسطه برخورداری از صداوسیما دارد حتی به اندازه یک سوم کانال تلگرام محسن رنانی هم عضو ندارد. یک چهارم کانال تلگرام تاریخ اندیشی مهدی تدینی هم عضو ندارد. مساله البته «تعداد عضو و فالوئر» و … نیست. مساله «جوهره» است. امروز ما شاهد طیفی از شهروندان ایرانی گمنامی هستیم که به واسطه «جوهره شخصی» رسانه شده اند (و نه به دلیل حضور دائم در آنتن زنده صداوسیما). ولی ثابتی این را نمی گوید که «رسانه شدنش» با «رسانه بودن آنها» چه تفاوتی داشته ‌و دارد؟!

او به رسانه اش تفاخر می کند، ولی اینها را نمی گوید.

🔵۴- ثابتی دیگر چه نمی گوید؟ او حتی نمی گوید که برای حضور در پارلمان، دارد وارد مسابقه انتخاباتی ای می شود که امثال این چهره ها (صاحبان این رسانه ها) در آن انتخابات حضور ندارند. او می داند که اگر وزن رقیبش در حد مثلا مجتبی لشکربلوکی بود هرگز نمی توانست این طور سینه جلو بیاورد و بگوید «من خودم رسانه هستم».

🔴 اما سخنی مشفقانه با آنها که امثال ثابتی ها را به میدان می آورند و برای آینده ایران به آنها «امید» دارند:

- بدانید که این جوانانِ سختی نکشیده، که «امتحان پس نداده» برخوردارشان کرده اید از «مسیرهای میانگذر» ، هنوز بر صدر‌ مصطبه ننشسته اینطور مدعای «منم منم» دارند، وای به روزی که قدرت در کف داشته باشند.
اول از همه از خودِ شما عبور خواهند کرد. همانگونه که محمود احمدی نژاد اول از همه از روی مهدی چمران عبور کرد.

- بدانید که برای آینده ایران نمی‌توانید روی جوانانی که زیست گلخانه ای داشته اند حساب کنید. حتی اگر بخواهید «استاندارد بین المللی رسانه» هایی همچون سی ان ان را هم لحاظ کنید، یک مجری برای اینکه «این میزان آنتن زنده» به یُسر در کف دستش نهاده شود باید بسیار با مطالعه تر و با جوهره تر از امثال ثابتی ها باشد.
از ثابتی بخواهید که ۳۰ دقیقه (فقط ۳۰ دقیقه) به زبان عربی، یا انگلیسی یا فرانسه (یا هر زبانی!) سخنرانی کند. از امثال ثابتی بخواهید که فقط در حد ۳۰ صفحه آ-چهار مطلبی بنویسند که با داوری متخصصین بین المللی در یک ژورنال کاملا علمی چاپ بشود. آن وقت ببینید که برای آینده ایران روی چه کسانی حساب کرده اید؟

- جنگ دنیای امروز، بیش از جنگ موشک ها، جنگ رسانه هاست. جنگ روایت ها. با امثال ثابتی ها نمی توانید در این جنگ، روایت فتح داشته باشید.
وقتی امثال مهدی تدینی ها را غائب رسانه ملی (و صاحب رسانه شخصی) کرده اید.

🔳 از هم اکنون (در صورت حضور) نمایندگی مجلس آینده را به ثابتی تبریک گفته و برایش آرزومندم که زمان نشستن بر صندلی پارلمان بجای «من» گفتن، خاطرش باشد که این مُلک و این ملت روزی روزگاری عصاره هایش در سطح محمدتقی بهار، محمدعلی فروغی، مهندس مهدی بازرگان و دکتر مصطفی چمران بوده اند. ریاضی خوانده و ریاضت کشیده.


یکی نغز بازی کند روزگار/
که بنشاندت پیش آموزگار
#فردوسی

https://t.iss.one/solseghalam/2277