#بهشتی در #مراسم_تحلیف #بنی_صدر چه گفت؟

تجربه جامعه سازی بر پایه ایمان به خدا

بیانات #شهیدبهشتی در مراسم #تحلیف #بنی_صدر؛ اولین #رئیس_جمهور #جمهوری_اسلامی_ایران

مجلس شورای اسلامی - 31 تیر ماه 1359

دكتر بهشتى (رئيس ديوان عالى كشور)- بسم الله الرحمن الرحيم- مراسم #سوگند به خداى متعال در برابر كتاب آسمانى او كه راهنماى زندگى ماست و در برابر ملت و نمايندگان ملت و با حضور مسوول #قوه_قضائيه بدان معناست كه هر يك از ما در مسووليت خطيرى كه بر عهده داريم پيمانى بس سنگين و استوار با خدا مى بنديم خدائى كه بر همه چيز ناظر و آگاه است و هيچيك از انديشه ها و كرده هاى ما بر او نهان نخواهد ماند و ملت ما بر اساس #ايمان_به_خدا و بر اساس #انتخاب دين خدا به عنوان راه زندگى و سعادتمند شدن به چنين سوگندها و چنين ايمانها در دل و جان ما اعتماد ميكند
بر همه ما روشن است كه اعتماد ملت به يك يك ما و يك يك شما نمايندگان محترم به يك يك كسانى كه مسووليتهاى #تعيين_كننده را بر عهده گرفته اند بيش از هر چيز بر پايه #اعتقاد_اسلامى و #ايمان_اسلامى و اعتماد به #ديانت و #تقواى انتخاب شدگان بوده است. اميدوارم اين عامل نقش خودش را زنده تر و سازنده تر و عينى تر نشان دهد و ملت ما با اين تجربه نو دريابد كه #زندگى_اجتماعى، #زندگى_سياسى، #زندگى_ادارى با پايه ايمان #بهترين_نوع زندگى سياسى و اجتماعى است و چنين تجربه يعنى #تجربه_جامعه_سازى_بر_پايه_ايمان؛ ايمان به خداى و آئين خداى براستى بتواند تجربه نوين آموزنده اى براى كل بشريت #دعوت_جهانى عملى به #اسلام از سوى ما و از سوى ملت قهرمانمان باشد انشاءالله.

منبع: مشروح مذاكرات مجلس شوراى اسلامى، دوره‏1، ص: 248

#نظام_امت_و_امامت
#امامتِ_عدل
#اصل_121 قانون_اساسی
#سوگندنامه
#بنی_صدر

https://t.iss.one/shahiddoctorbeheshti

#انتقاد_از_رهبر

#نصیحت و #تذکر_دلسوزانه به #رهبر، واجب است

تذکر صریح و بی پرده و بی رودربایستی و مودبانه، وظیفه است

تربیت اسلامی: #انتقاد از رهبر یا #تبعیت از تصمیمات رهبر؟

حزب و تشکیلات انقلابی، در طول رهبری است و نه در عرض امام

31 خرداد 1360 ؛ #یک_هفته_قبل_از_شهادت

اين را به شما می گويم، انتقاد بر امام، تذكر به امام، نصيحت به #ائمۀ_المسلمين، كه اصلاً واجب است. تذكر به امام دادن، تذكر دلسوزانه به امام دادن، انتقاد كردن از يك تصميم امام، كه اصلاً #تربيت_اسلامی است. در آن خطبۀ حقوق راعى و رعيت، حقوق رعيت بر راعى كه در #نهج_البلاغه هست، از على عليه السلام نقل می كند كه آن حضرت از مردم می خواهد كه از او انتقاد كنند و به او تذكر بدهند؛ اما همان وقت كه انسان تذكر می دهد، می داند كه تذكر می دهد. ولى تصميم گيرى با كيست؟ انسان تذكرش را می دهد، حرفش را می زند، #استدلال هم می کند، ولى تصميم گيرى با كيست؟ با رهبر است.
ما #طلبه ها كه ديگر اصلاً از اول ياد گرفته ايم. وقتى پاى درس آقاى #بروجردى بوديم كه همان موقع #مرجع_تقليد عام بود، يا وقتى پاى درس امام بوديم، چه می کرديم؟ مسائل علمی ای كه امام می گفت و حرفى می زد، ما شروع می کرديم به #اشكال_گرفتن و انتقاد کردن. ما اصلاً ياد گرفته بوديم. ولى بالاخره ما اشكال می گرفتيم، اما موقع #فتوا كه می شد، فتوا با كى بود؟ با مرجع بود و حالا در #مقام_رهبرى يك چنين چيزى است. ... ما اين دو تا را با هم ياد گرفته بوديم. هم حُريّت، هم انتقاد. هم إِنْ قُلْتُ قُلْتْ، هم #تعهد به فتوا. در زمينۀ رهبرى هم چيزى از اين قبيل است. هم حريّت، هم تذكر، هم نصيحت، هم انتقاد و هم آخر كار اينكه آقا حالا تصميم بالاخره چه شد؟ اين شد. بسيار خوب ما همين را عمل می كنيم ولو #برخلاف نظر خودمان باشد.
ما بيش از آقاى #بنی_صدر و آقاى #بازرگان با امام بر سر مسائل #ادارۀ #جمهورى_اسلامى بحث كرده ايم، #خيلى_آزادتر. اين را خود آقاى بازرگان هم می گفتند. ايشان می گفتند كه بله فقط شما هستيد كه می بينيم با صراحت و قاطعيت در جلسات ذكر می شود، با امام #مذاكره می كنيد و اين را خودشان می گفتند. ما هنوز همان #رابطۀ_طلبگى را با امام حفظ كرده ايم. اما در پايان وقتى ايشان تصميمى گرفتند، ديگر #باایمان اجرا می كنیم؛ ولو آن تصميم برخلاف آن انتقادهایی باشد كه در #همان_جلسه از ايشان كرديم ...
خوب دقت كنيد! #انتقاد و #تذكر و #نصيحت « والنَّصيحةُ لِأَئمَّه الْمُسْلِمین لازم است. #اين_وظيفه_است. اما بعد از نصيحت (نصيحت يعنى #تذكر_دلسوزانه)، بعد از تذكر دلسوزانۀ #متعهدانه، تذكر صريح و بى پرده و بى رودربايستى اما همراه با ادب و همراه با اين #آمادگى كه ما تذكرمان را مى دهيم، شما هم جمعبندى كنيد، وقتى جمعبندى كرديد، ما همان را اجرا مى كنيم ولو برخلاف تذكر ما باشد. اين تربيت اسلامى است. اين همانطور كه دربارۀ فرد صدق مى كند، دربارۀ# حزب و #تشكيلات هم صدق مى كند. آن تشكيلاتى مى تواند پس از پيروزى انقلاب، اين انقلاب عظيم را با سرعت بيشتر در جهت اصيلش جلو ببرد كه #در_طول_امامت باشد نه #در_عرض_امامت. پس ما در #جامعۀ_اسلامى چنين تشكيلاتى مى خواهيم.

منبع: حزب جمهوری اسلامی (1390)؛ صص 234-236

#نظام_امت_و_امامت
#مخالفت_با_رهبر؛ #ضد_ولایت_فقیه
#ولایتمداری ؛ #ولایت_پذیری
#امر_به_معروف_و_نهی_از_منکر
#اصل_8 #قانون_اساسی
#آزادگی
#امام_خمینی
#انقلاب_اسلامی

https://t.iss.one/shahiddoctorbeheshti

#انتقاد_از_رهبر

#نصیحت و #تذکر_دلسوزانه به #رهبر، واجب است

تذکر صریح و بی پرده و بی رودربایستی و مودبانه، وظیفه است

تربیت اسلامی: #انتقاد از رهبر یا #تبعیت از تصمیمات رهبر؟

حزب و تشکیلات انقلابی، در طول رهبری است و نه در عرض امام

31 خرداد 1360 ؛ #یک_هفته_قبل_از_شهادت

اين را به شما می گويم، انتقاد بر امام، تذكر به امام، نصيحت به #ائمۀ_المسلمين، كه اصلاً واجب است. تذكر به امام دادن، تذكر دلسوزانه به امام دادن، انتقاد كردن از يك تصميم امام، كه اصلاً #تربيت_اسلامی است. در آن خطبۀ حقوق راعى و رعيت، حقوق رعيت بر راعى كه در #نهج_البلاغه هست، از على عليه السلام نقل می كند كه آن حضرت از مردم می خواهد كه از او انتقاد كنند و به او تذكر بدهند؛ اما همان وقت كه انسان تذكر می دهد، می داند كه تذكر می دهد. ولى تصميم گيرى با كيست؟ انسان تذكرش را می دهد، حرفش را می زند، #استدلال هم می کند، ولى تصميم گيرى با كيست؟ با رهبر است.
ما #طلبه ها كه ديگر اصلاً از اول ياد گرفته ايم. وقتى پاى درس آقاى #بروجردى بوديم كه همان موقع #مرجع_تقليد عام بود، يا وقتى پاى درس امام بوديم، چه می کرديم؟ مسائل علمی ای كه امام می گفت و حرفى می زد، ما شروع می کرديم به #اشكال_گرفتن و انتقاد کردن. ما اصلاً ياد گرفته بوديم. ولى بالاخره ما اشكال می گرفتيم، اما موقع #فتوا كه می شد، فتوا با كى بود؟ با مرجع بود و حالا در #مقام_رهبرى يك چنين چيزى است. ... ما اين دو تا را با هم ياد گرفته بوديم. هم حُريّت، هم انتقاد. هم إِنْ قُلْتُ قُلْتْ، هم #تعهد به فتوا. در زمينۀ رهبرى هم چيزى از اين قبيل است. هم حريّت، هم تذكر، هم نصيحت، هم انتقاد و هم آخر كار اينكه آقا حالا تصميم بالاخره چه شد؟ اين شد. بسيار خوب ما همين را عمل می كنيم ولو #برخلاف نظر خودمان باشد.
ما بيش از آقاى #بنی_صدر و آقاى #بازرگان با امام بر سر مسائل #ادارۀ #جمهورى_اسلامى بحث كرده ايم، #خيلى_آزادتر. اين را خود آقاى بازرگان هم می گفتند. ايشان می گفتند كه بله فقط شما هستيد كه می بينيم با صراحت و قاطعيت در جلسات ذكر می شود، با امام #مذاكره می كنيد و اين را خودشان می گفتند. ما هنوز همان #رابطۀ_طلبگى را با امام حفظ كرده ايم. اما در پايان وقتى ايشان تصميمى گرفتند، ديگر #باایمان اجرا می كنیم؛ ولو آن تصميم برخلاف آن انتقادهایی باشد كه در #همان_جلسه از ايشان كرديم ...
خوب دقت كنيد! #انتقاد و #تذكر و #نصيحت « والنَّصيحةُ لِأَئمَّه الْمُسْلِمین لازم است. #اين_وظيفه_است. اما بعد از نصيحت (نصيحت يعنى #تذكر_دلسوزانه)، بعد از تذكر دلسوزانۀ #متعهدانه، تذكر صريح و بى پرده و بى رودربايستى اما همراه با ادب و همراه با اين #آمادگى كه ما تذكرمان را مى دهيم، شما هم جمعبندى كنيد، وقتى جمعبندى كرديد، ما همان را اجرا مى كنيم ولو برخلاف تذكر ما باشد. اين تربيت اسلامى است. اين همانطور كه دربارۀ فرد صدق مى كند، دربارۀ# حزب و #تشكيلات هم صدق مى كند. آن تشكيلاتى مى تواند پس از پيروزى انقلاب، اين انقلاب عظيم را با سرعت بيشتر در جهت اصيلش جلو ببرد كه #در_طول_امامت باشد نه #در_عرض_امامت. پس ما در #جامعۀ_اسلامى چنين تشكيلاتى مى خواهيم.

منبع: حزب جمهوری اسلامی (1390)؛ صص 234-236

#نظام_امت_و_امامت
#مخالفت_با_رهبر؛ #ضد_ولایت_فقیه
#ولایتمداری ؛ #ولایت_پذیری
#امر_به_معروف_و_نهی_از_منکر
#اصل_8 #قانون_اساسی
#آزادگی
#امام_خمینی
#انقلاب_اسلامی

https://t.iss.one/shahiddoctorbeheshti

#انتقاد_از_رهبر


تذکر صریح و بی پرده و بی رودربایستی و مودبانه و دلسوزانه، وظیفه است

تربیت اسلامی: انتقاد از رهبر یا تبعیت از تصمیمات رهبر؟

31 خرداد 1360 ؛ #یک_هفته_قبل_از_شهادت

اين را به شما می گويم، انتقاد بر امام، تذكر به امام، نصيحت به ائمۀ المسلمين، كه اصلاً واجب است. تذكر به امام دادن، تذكر دلسوزانه به امام دادن، انتقاد كردن از يك تصميم امام، كه اصلاً تربيت اسلامی است. در آن خطبۀ حقوق راعى و رعيت، حقوق رعيت بر راعى كه در #نهج_البلاغه هست، از على عليه السلام نقل می كند كه آن حضرت از مردم می خواهد كه از او انتقاد كنند و به او تذكر بدهند؛ اما همان وقت كه انسان تذكر می دهد، می داند كه تذكر می دهد. ولى تصميم گيرى با كيست؟ انسان تذكرش را می دهد، حرفش را می زند، استدلال هم می کند، ولى تصميم گيرى با كيست؟ با رهبر است.
ما طلبه ها كه ديگر اصلاً از اول ياد گرفته ايم. وقتى پاى درس آقاى بروجردى بوديم كه همان موقع #مرجع_تقليد عام بود، يا وقتى پاى درس امام بوديم، چه می کرديم؟ مسائل علمی ای كه امام می گفت و حرفى می زد، ما شروع می کرديم به اشكال گرفتن و انتقاد کردن. ما اصلاً ياد گرفته بوديم. ولى بالاخره ما اشكال می گرفتيم، اما موقع فتوا كه می شد، فتوا با كى بود؟ با مرجع بود و حالا در #مقام_رهبرى يك چنين چيزى است. ... ما اين دو تا را با هم ياد گرفته بوديم. هم حُريّت، هم انتقاد. هم إِنْ قُلْتُ قُلْتْ، هم تعهد به فتوا. در زمينۀ رهبرى هم چيزى از اين قبيل است. هم حريّت، هم تذكر، هم نصيحت، هم انتقاد و هم آخر كار اينكه آقا حالا تصميم بالاخره چه شد؟ اين شد. بسيار خوب ما همين را عمل می كنيم ولو برخلاف نظر خودمان باشد.
ما بيش از آقاى #بنی_صدر و آقاى #بازرگان با امام بر سر مسائل ادارۀ #جمهورى_اسلامى بحث كرده ايم، خيلى آزادتر. اين را خود آقاى بازرگان هم می گفتند. ايشان می گفتند كه بله فقط شما هستيد كه می بينيم با صراحت و قاطعيت در جلسات ذكر می شود، با امام مذاكره می كنيد و اين را خودشان می گفتند. ما هنوز همان رابطۀ طلبگى را با امام حفظ كرده ايم. اما در پايان وقتى ايشان تصميمى گرفتند، ديگر باایمان اجرا می كنیم؛ ولو آن تصميم برخلاف آن انتقادهایی باشد كه در همان جلسه از ايشان كرديم ...
خوب دقت كنيد! #انتقاد و #تذكر و #نصيحت « والنَّصيحةُ لِأَئمَّه الْمُسْلِمین لازم است. اين وظيفه است. اما بعد از نصيحت (نصيحت يعنى #تذكر_دلسوزانه)، بعد از تذكر دلسوزانۀ متعهدانه، تذكر صريح و بى پرده و بى رودربايستى اما همراه با ادب و همراه با اين آمادگى كه ما تذكرمان را مى دهيم، شما هم جمعبندى كنيد، وقتى جمعبندى كرديد، ما همان را اجرا مى كنيم ولو برخلاف تذكر ما باشد. اين تربيت اسلامى است. اين همانطور كه دربارۀ فرد صدق مى كند، دربارۀ حزب و تشكيلات هم صدق مى كند. آن تشكيلاتى مى تواند پس از پيروزى انقلاب، اين انقلاب عظيم را با سرعت بيشتر در جهت اصيلش جلو ببرد كه #در_طول_امامت باشد نه #در_عرض_امامت. پس ما در جامعۀ اسلامى چنين تشكيلاتى مى خواهيم.

منبع: حزب جمهوری اسلامی (1390)؛ صص 234-236

#نظام_امت_و_امامت
#مخالفت_با_رهبر؛ #ضد_ولایت_فقیه
#ولایتمداری ؛ #ولایت_پذیری
#امر_به_معروف_و_نهی_از_منکر
#اصل_8 #قانون_اساسی
#آزادگی
#امام_خمینی
#انقلاب_اسلامی

https://t.iss.one/shahiddoctorbeheshti

#انتقاد_از_رهبر


تذکر صریح و بی پرده و بی رودربایستی و مودبانه و دلسوزانه، وظیفه است

تربیت اسلامی: انتقاد از رهبر یا تبعیت از تصمیمات رهبر؟

31 خرداد 1360 ؛ #یک_هفته_قبل_از_شهادت

اين را به شما می گويم، انتقاد بر امام، تذكر به امام، نصيحت به ائمۀ المسلمين، كه اصلاً واجب است. تذكر به امام دادن، تذكر دلسوزانه به امام دادن، انتقاد كردن از يك تصميم امام، كه اصلاً تربيت اسلامی است. در آن خطبۀ حقوق راعى و رعيت، حقوق رعيت بر راعى كه در #نهج_البلاغه هست، از على عليه السلام نقل می كند كه آن حضرت از مردم می خواهد كه از او انتقاد كنند و به او تذكر بدهند؛ اما همان وقت كه انسان تذكر می دهد، می داند كه تذكر می دهد. ولى تصميم گيرى با كيست؟ انسان تذكرش را می دهد، حرفش را می زند، استدلال هم می کند، ولى تصميم گيرى با كيست؟ با رهبر است.
ما طلبه ها كه ديگر اصلاً از اول ياد گرفته ايم. وقتى پاى درس آقاى بروجردى بوديم كه همان موقع #مرجع_تقليد عام بود، يا وقتى پاى درس امام بوديم، چه می کرديم؟ مسائل علمی ای كه امام می گفت و حرفى می زد، ما شروع می کرديم به اشكال گرفتن و انتقاد کردن. ما اصلاً ياد گرفته بوديم. ولى بالاخره ما اشكال می گرفتيم، اما موقع فتوا كه می شد، فتوا با كى بود؟ با مرجع بود و حالا در #مقام_رهبرى يك چنين چيزى است. ... ما اين دو تا را با هم ياد گرفته بوديم. هم حُريّت، هم انتقاد. هم إِنْ قُلْتُ قُلْتْ، هم تعهد به فتوا. در زمينۀ رهبرى هم چيزى از اين قبيل است. هم حريّت، هم تذكر، هم نصيحت، هم انتقاد و هم آخر كار اينكه آقا حالا تصميم بالاخره چه شد؟ اين شد. بسيار خوب ما همين را عمل می كنيم ولو برخلاف نظر خودمان باشد.
ما بيش از آقاى #بنی_صدر و آقاى #بازرگان با امام بر سر مسائل ادارۀ #جمهورى_اسلامى بحث كرده ايم، خيلى آزادتر. اين را خود آقاى بازرگان هم می گفتند. ايشان می گفتند كه بله فقط شما هستيد كه می بينيم با صراحت و قاطعيت در جلسات ذكر می شود، با امام مذاكره می كنيد و اين را خودشان می گفتند. ما هنوز همان رابطۀ طلبگى را با امام حفظ كرده ايم. اما در پايان وقتى ايشان تصميمى گرفتند، ديگر باایمان اجرا می كنیم؛ ولو آن تصميم برخلاف آن انتقادهایی باشد كه در همان جلسه از ايشان كرديم ...
خوب دقت كنيد! #انتقاد و #تذكر و #نصيحت « والنَّصيحةُ لِأَئمَّه الْمُسْلِمین لازم است. اين وظيفه است. اما بعد از نصيحت (نصيحت يعنى #تذكر_دلسوزانه)، بعد از تذكر دلسوزانۀ متعهدانه، تذكر صريح و بى پرده و بى رودربايستى اما همراه با ادب و همراه با اين آمادگى كه ما تذكرمان را مى دهيم، شما هم جمعبندى كنيد، وقتى جمعبندى كرديد، ما همان را اجرا مى كنيم ولو برخلاف تذكر ما باشد. اين تربيت اسلامى است. اين همانطور كه دربارۀ فرد صدق مى كند، دربارۀ حزب و تشكيلات هم صدق مى كند. آن تشكيلاتى مى تواند پس از پيروزى انقلاب، اين انقلاب عظيم را با سرعت بيشتر در جهت اصيلش جلو ببرد كه #در_طول_امامت باشد نه #در_عرض_امامت. پس ما در جامعۀ اسلامى چنين تشكيلاتى مى خواهيم.

منبع: حزب جمهوری اسلامی (1390)؛ صص 234-236

#نظام_امت_و_امامت
#مخالفت_با_رهبر؛ #ضد_ولایت_فقیه
#ولایتمداری ؛ #ولایت_پذیری
#امر_به_معروف_و_نهی_از_منکر
#اصل_8 #قانون_اساسی
#آزادگی
#امام_خمینی
#انقلاب_اسلامی

https://t.iss.one/shahiddoctorbeheshti

#بهشتی در #مراسم_تحلیف #بنی_صدر چه گفت؟

تجربه جامعه سازی بر پایه ایمان به خدا

بیانات #شهیدبهشتی در مراسم #تحلیف #بنی_صدر؛ اولین #رئیس_جمهور #جمهوری_اسلامی_ایران

مجلس شورای اسلامی - 31 تیر ماه 1359

دكتر بهشتى (رئيس ديوان عالى كشور)- بسم الله الرحمن الرحيم- مراسم #سوگند به خداى متعال در برابر كتاب آسمانى او كه راهنماى زندگى ماست و در برابر ملت و نمايندگان ملت و با حضور مسوول #قوه_قضائيه بدان معناست كه هر يك از ما در مسووليت خطيرى كه بر عهده داريم پيمانى بس سنگين و استوار با خدا مى بنديم خدائى كه بر همه چيز ناظر و آگاه است و هيچيك از انديشه ها و كرده هاى ما بر او نهان نخواهد ماند و ملت ما بر اساس #ايمان_به_خدا و بر اساس #انتخاب دين خدا به عنوان راه زندگى و سعادتمند شدن به چنين سوگندها و چنين ايمانها در دل و جان ما اعتماد ميكند
بر همه ما روشن است كه اعتماد ملت به يك يك ما و يك يك شما نمايندگان محترم به يك يك كسانى كه مسووليتهاى #تعيين_كننده را بر عهده گرفته اند بيش از هر چيز بر پايه #اعتقاد_اسلامى و #ايمان_اسلامى و اعتماد به #ديانت و #تقواى انتخاب شدگان بوده است. اميدوارم اين عامل نقش خودش را زنده تر و سازنده تر و عينى تر نشان دهد و ملت ما با اين تجربه نو دريابد كه #زندگى_اجتماعى، #زندگى_سياسى، #زندگى_ادارى با پايه ايمان #بهترين_نوع زندگى سياسى و اجتماعى است و چنين تجربه يعنى #تجربه_جامعه_سازى_بر_پايه_ايمان؛ ايمان به خداى و آئين خداى براستى بتواند تجربه نوين آموزنده اى براى كل بشريت #دعوت_جهانى عملى به #اسلام از سوى ما و از سوى ملت قهرمانمان باشد انشاءالله.

منبع: مشروح مذاكرات مجلس شوراى اسلامى، دوره‏1، ص: 248

#نظام_امت_و_امامت
#امامتِ_عدل
#اصل_121 قانون_اساسی
#سوگندنامه
#بنی_صدر

https://t.iss.one/shahiddoctorbeheshti