#انتقاد_از_رهبر
#نصیحت و #تذکر_دلسوزانه به #رهبر، واجب است
تذکر صریح و بی پرده و بی رودربایستی و مودبانه، وظیفه است
تربیت اسلامی: #انتقاد از رهبر یا #تبعیت از تصمیمات رهبر؟
حزب و تشکیلات انقلابی، در طول رهبری است و نه در عرض امام
31 خرداد 1360 ؛ #یک_هفته_قبل_از_شهادت
اين را به شما می گويم، انتقاد بر امام، تذكر به امام، نصيحت به #ائمۀ_المسلمين، كه اصلاً واجب است. تذكر به امام دادن، تذكر دلسوزانه به امام دادن، انتقاد كردن از يك تصميم امام، كه اصلاً #تربيت_اسلامی است. در آن خطبۀ حقوق راعى و رعيت، حقوق رعيت بر راعى كه در #نهج_البلاغه هست، از على عليه السلام نقل می كند كه آن حضرت از مردم می خواهد كه از او انتقاد كنند و به او تذكر بدهند؛ اما همان وقت كه انسان تذكر می دهد، می داند كه تذكر می دهد. ولى تصميم گيرى با كيست؟ انسان تذكرش را می دهد، حرفش را می زند، #استدلال هم می کند، ولى تصميم گيرى با كيست؟ با رهبر است.
ما #طلبه ها كه ديگر اصلاً از اول ياد گرفته ايم. وقتى پاى درس آقاى #بروجردى بوديم كه همان موقع #مرجع_تقليد عام بود، يا وقتى پاى درس امام بوديم، چه می کرديم؟ مسائل علمی ای كه امام می گفت و حرفى می زد، ما شروع می کرديم به #اشكال_گرفتن و انتقاد کردن. ما اصلاً ياد گرفته بوديم. ولى بالاخره ما اشكال می گرفتيم، اما موقع #فتوا كه می شد، فتوا با كى بود؟ با مرجع بود و حالا در #مقام_رهبرى يك چنين چيزى است. ... ما اين دو تا را با هم ياد گرفته بوديم. هم حُريّت، هم انتقاد. هم إِنْ قُلْتُ قُلْتْ، هم #تعهد به فتوا. در زمينۀ رهبرى هم چيزى از اين قبيل است. هم حريّت، هم تذكر، هم نصيحت، هم انتقاد و هم آخر كار اينكه آقا حالا تصميم بالاخره چه شد؟ اين شد. بسيار خوب ما همين را عمل می كنيم ولو #برخلاف نظر خودمان باشد.
ما بيش از آقاى #بنی_صدر و آقاى #بازرگان با امام بر سر مسائل #ادارۀ #جمهورى_اسلامى بحث كرده ايم، #خيلى_آزادتر. اين را خود آقاى بازرگان هم می گفتند. ايشان می گفتند كه بله فقط شما هستيد كه می بينيم با صراحت و قاطعيت در جلسات ذكر می شود، با امام #مذاكره می كنيد و اين را خودشان می گفتند. ما هنوز همان #رابطۀ_طلبگى را با امام حفظ كرده ايم. اما در پايان وقتى ايشان تصميمى گرفتند، ديگر #باایمان اجرا می كنیم؛ ولو آن تصميم برخلاف آن انتقادهایی باشد كه در #همان_جلسه از ايشان كرديم ...
خوب دقت كنيد! #انتقاد و #تذكر و #نصيحت « والنَّصيحةُ لِأَئمَّه الْمُسْلِمین لازم است. #اين_وظيفه_است. اما بعد از نصيحت (نصيحت يعنى #تذكر_دلسوزانه)، بعد از تذكر دلسوزانۀ #متعهدانه، تذكر صريح و بى پرده و بى رودربايستى اما همراه با ادب و همراه با اين #آمادگى كه ما تذكرمان را مى دهيم، شما هم جمعبندى كنيد، وقتى جمعبندى كرديد، ما همان را اجرا مى كنيم ولو برخلاف تذكر ما باشد. اين تربيت اسلامى است. اين همانطور كه دربارۀ فرد صدق مى كند، دربارۀ# حزب و #تشكيلات هم صدق مى كند. آن تشكيلاتى مى تواند پس از پيروزى انقلاب، اين انقلاب عظيم را با سرعت بيشتر در جهت اصيلش جلو ببرد كه #در_طول_امامت باشد نه #در_عرض_امامت. پس ما در #جامعۀ_اسلامى چنين تشكيلاتى مى خواهيم.
منبع: حزب جمهوری اسلامی (1390)؛ صص 234-236
#نظام_امت_و_امامت
#مخالفت_با_رهبر؛ #ضد_ولایت_فقیه
#ولایتمداری ؛ #ولایت_پذیری
#امر_به_معروف_و_نهی_از_منکر
#اصل_8 #قانون_اساسی
#آزادگی
#امام_خمینی
#انقلاب_اسلامی
https://t.iss.one/shahiddoctorbeheshti
#نصیحت و #تذکر_دلسوزانه به #رهبر، واجب است
تذکر صریح و بی پرده و بی رودربایستی و مودبانه، وظیفه است
تربیت اسلامی: #انتقاد از رهبر یا #تبعیت از تصمیمات رهبر؟
حزب و تشکیلات انقلابی، در طول رهبری است و نه در عرض امام
31 خرداد 1360 ؛ #یک_هفته_قبل_از_شهادت
اين را به شما می گويم، انتقاد بر امام، تذكر به امام، نصيحت به #ائمۀ_المسلمين، كه اصلاً واجب است. تذكر به امام دادن، تذكر دلسوزانه به امام دادن، انتقاد كردن از يك تصميم امام، كه اصلاً #تربيت_اسلامی است. در آن خطبۀ حقوق راعى و رعيت، حقوق رعيت بر راعى كه در #نهج_البلاغه هست، از على عليه السلام نقل می كند كه آن حضرت از مردم می خواهد كه از او انتقاد كنند و به او تذكر بدهند؛ اما همان وقت كه انسان تذكر می دهد، می داند كه تذكر می دهد. ولى تصميم گيرى با كيست؟ انسان تذكرش را می دهد، حرفش را می زند، #استدلال هم می کند، ولى تصميم گيرى با كيست؟ با رهبر است.
ما #طلبه ها كه ديگر اصلاً از اول ياد گرفته ايم. وقتى پاى درس آقاى #بروجردى بوديم كه همان موقع #مرجع_تقليد عام بود، يا وقتى پاى درس امام بوديم، چه می کرديم؟ مسائل علمی ای كه امام می گفت و حرفى می زد، ما شروع می کرديم به #اشكال_گرفتن و انتقاد کردن. ما اصلاً ياد گرفته بوديم. ولى بالاخره ما اشكال می گرفتيم، اما موقع #فتوا كه می شد، فتوا با كى بود؟ با مرجع بود و حالا در #مقام_رهبرى يك چنين چيزى است. ... ما اين دو تا را با هم ياد گرفته بوديم. هم حُريّت، هم انتقاد. هم إِنْ قُلْتُ قُلْتْ، هم #تعهد به فتوا. در زمينۀ رهبرى هم چيزى از اين قبيل است. هم حريّت، هم تذكر، هم نصيحت، هم انتقاد و هم آخر كار اينكه آقا حالا تصميم بالاخره چه شد؟ اين شد. بسيار خوب ما همين را عمل می كنيم ولو #برخلاف نظر خودمان باشد.
ما بيش از آقاى #بنی_صدر و آقاى #بازرگان با امام بر سر مسائل #ادارۀ #جمهورى_اسلامى بحث كرده ايم، #خيلى_آزادتر. اين را خود آقاى بازرگان هم می گفتند. ايشان می گفتند كه بله فقط شما هستيد كه می بينيم با صراحت و قاطعيت در جلسات ذكر می شود، با امام #مذاكره می كنيد و اين را خودشان می گفتند. ما هنوز همان #رابطۀ_طلبگى را با امام حفظ كرده ايم. اما در پايان وقتى ايشان تصميمى گرفتند، ديگر #باایمان اجرا می كنیم؛ ولو آن تصميم برخلاف آن انتقادهایی باشد كه در #همان_جلسه از ايشان كرديم ...
خوب دقت كنيد! #انتقاد و #تذكر و #نصيحت « والنَّصيحةُ لِأَئمَّه الْمُسْلِمین لازم است. #اين_وظيفه_است. اما بعد از نصيحت (نصيحت يعنى #تذكر_دلسوزانه)، بعد از تذكر دلسوزانۀ #متعهدانه، تذكر صريح و بى پرده و بى رودربايستى اما همراه با ادب و همراه با اين #آمادگى كه ما تذكرمان را مى دهيم، شما هم جمعبندى كنيد، وقتى جمعبندى كرديد، ما همان را اجرا مى كنيم ولو برخلاف تذكر ما باشد. اين تربيت اسلامى است. اين همانطور كه دربارۀ فرد صدق مى كند، دربارۀ# حزب و #تشكيلات هم صدق مى كند. آن تشكيلاتى مى تواند پس از پيروزى انقلاب، اين انقلاب عظيم را با سرعت بيشتر در جهت اصيلش جلو ببرد كه #در_طول_امامت باشد نه #در_عرض_امامت. پس ما در #جامعۀ_اسلامى چنين تشكيلاتى مى خواهيم.
منبع: حزب جمهوری اسلامی (1390)؛ صص 234-236
#نظام_امت_و_امامت
#مخالفت_با_رهبر؛ #ضد_ولایت_فقیه
#ولایتمداری ؛ #ولایت_پذیری
#امر_به_معروف_و_نهی_از_منکر
#اصل_8 #قانون_اساسی
#آزادگی
#امام_خمینی
#انقلاب_اسلامی
https://t.iss.one/shahiddoctorbeheshti
Telegram
از بهشتی برای امروز
این کانال فرصتی است برای بازخوانی اندیشه و گفتار
اسوه صراحت و صداقت و صلابت انقلابی
شهید مظلوم آیت الله دکتر بهشتی
امید که برای امروزمان به کار آید
ارتباط با مدیر کانال
@Hamednikoonahad
اسوه صراحت و صداقت و صلابت انقلابی
شهید مظلوم آیت الله دکتر بهشتی
امید که برای امروزمان به کار آید
ارتباط با مدیر کانال
@Hamednikoonahad
Forwarded from از بهشتی برای امروز
#انتقاد_از_رهبر
#نصیحت و #تذکر_دلسوزانه به #رهبر، واجب است
تذکر صریح و بی پرده و بی رودربایستی و مودبانه، وظیفه است
تربیت اسلامی: #انتقاد از رهبر یا #تبعیت از تصمیمات رهبر؟
حزب و تشکیلات انقلابی، در طول رهبری است و نه در عرض امام
31 خرداد 1360 ؛ #یک_هفته_قبل_از_شهادت
اين را به شما می گويم، انتقاد بر امام، تذكر به امام، نصيحت به #ائمۀ_المسلمين، كه اصلاً واجب است. تذكر به امام دادن، تذكر دلسوزانه به امام دادن، انتقاد كردن از يك تصميم امام، كه اصلاً #تربيت_اسلامی است. در آن خطبۀ حقوق راعى و رعيت، حقوق رعيت بر راعى كه در #نهج_البلاغه هست، از على عليه السلام نقل می كند كه آن حضرت از مردم می خواهد كه از او انتقاد كنند و به او تذكر بدهند؛ اما همان وقت كه انسان تذكر می دهد، می داند كه تذكر می دهد. ولى تصميم گيرى با كيست؟ انسان تذكرش را می دهد، حرفش را می زند، #استدلال هم می کند، ولى تصميم گيرى با كيست؟ با رهبر است.
ما #طلبه ها كه ديگر اصلاً از اول ياد گرفته ايم. وقتى پاى درس آقاى #بروجردى بوديم كه همان موقع #مرجع_تقليد عام بود، يا وقتى پاى درس امام بوديم، چه می کرديم؟ مسائل علمی ای كه امام می گفت و حرفى می زد، ما شروع می کرديم به #اشكال_گرفتن و انتقاد کردن. ما اصلاً ياد گرفته بوديم. ولى بالاخره ما اشكال می گرفتيم، اما موقع #فتوا كه می شد، فتوا با كى بود؟ با مرجع بود و حالا در #مقام_رهبرى يك چنين چيزى است. ... ما اين دو تا را با هم ياد گرفته بوديم. هم حُريّت، هم انتقاد. هم إِنْ قُلْتُ قُلْتْ، هم #تعهد به فتوا. در زمينۀ رهبرى هم چيزى از اين قبيل است. هم حريّت، هم تذكر، هم نصيحت، هم انتقاد و هم آخر كار اينكه آقا حالا تصميم بالاخره چه شد؟ اين شد. بسيار خوب ما همين را عمل می كنيم ولو #برخلاف نظر خودمان باشد.
ما بيش از آقاى #بنی_صدر و آقاى #بازرگان با امام بر سر مسائل #ادارۀ #جمهورى_اسلامى بحث كرده ايم، #خيلى_آزادتر. اين را خود آقاى بازرگان هم می گفتند. ايشان می گفتند كه بله فقط شما هستيد كه می بينيم با صراحت و قاطعيت در جلسات ذكر می شود، با امام #مذاكره می كنيد و اين را خودشان می گفتند. ما هنوز همان #رابطۀ_طلبگى را با امام حفظ كرده ايم. اما در پايان وقتى ايشان تصميمى گرفتند، ديگر #باایمان اجرا می كنیم؛ ولو آن تصميم برخلاف آن انتقادهایی باشد كه در #همان_جلسه از ايشان كرديم ...
خوب دقت كنيد! #انتقاد و #تذكر و #نصيحت « والنَّصيحةُ لِأَئمَّه الْمُسْلِمین لازم است. #اين_وظيفه_است. اما بعد از نصيحت (نصيحت يعنى #تذكر_دلسوزانه)، بعد از تذكر دلسوزانۀ #متعهدانه، تذكر صريح و بى پرده و بى رودربايستى اما همراه با ادب و همراه با اين #آمادگى كه ما تذكرمان را مى دهيم، شما هم جمعبندى كنيد، وقتى جمعبندى كرديد، ما همان را اجرا مى كنيم ولو برخلاف تذكر ما باشد. اين تربيت اسلامى است. اين همانطور كه دربارۀ فرد صدق مى كند، دربارۀ# حزب و #تشكيلات هم صدق مى كند. آن تشكيلاتى مى تواند پس از پيروزى انقلاب، اين انقلاب عظيم را با سرعت بيشتر در جهت اصيلش جلو ببرد كه #در_طول_امامت باشد نه #در_عرض_امامت. پس ما در #جامعۀ_اسلامى چنين تشكيلاتى مى خواهيم.
منبع: حزب جمهوری اسلامی (1390)؛ صص 234-236
#نظام_امت_و_امامت
#مخالفت_با_رهبر؛ #ضد_ولایت_فقیه
#ولایتمداری ؛ #ولایت_پذیری
#امر_به_معروف_و_نهی_از_منکر
#اصل_8 #قانون_اساسی
#آزادگی
#امام_خمینی
#انقلاب_اسلامی
https://t.iss.one/shahiddoctorbeheshti
#نصیحت و #تذکر_دلسوزانه به #رهبر، واجب است
تذکر صریح و بی پرده و بی رودربایستی و مودبانه، وظیفه است
تربیت اسلامی: #انتقاد از رهبر یا #تبعیت از تصمیمات رهبر؟
حزب و تشکیلات انقلابی، در طول رهبری است و نه در عرض امام
31 خرداد 1360 ؛ #یک_هفته_قبل_از_شهادت
اين را به شما می گويم، انتقاد بر امام، تذكر به امام، نصيحت به #ائمۀ_المسلمين، كه اصلاً واجب است. تذكر به امام دادن، تذكر دلسوزانه به امام دادن، انتقاد كردن از يك تصميم امام، كه اصلاً #تربيت_اسلامی است. در آن خطبۀ حقوق راعى و رعيت، حقوق رعيت بر راعى كه در #نهج_البلاغه هست، از على عليه السلام نقل می كند كه آن حضرت از مردم می خواهد كه از او انتقاد كنند و به او تذكر بدهند؛ اما همان وقت كه انسان تذكر می دهد، می داند كه تذكر می دهد. ولى تصميم گيرى با كيست؟ انسان تذكرش را می دهد، حرفش را می زند، #استدلال هم می کند، ولى تصميم گيرى با كيست؟ با رهبر است.
ما #طلبه ها كه ديگر اصلاً از اول ياد گرفته ايم. وقتى پاى درس آقاى #بروجردى بوديم كه همان موقع #مرجع_تقليد عام بود، يا وقتى پاى درس امام بوديم، چه می کرديم؟ مسائل علمی ای كه امام می گفت و حرفى می زد، ما شروع می کرديم به #اشكال_گرفتن و انتقاد کردن. ما اصلاً ياد گرفته بوديم. ولى بالاخره ما اشكال می گرفتيم، اما موقع #فتوا كه می شد، فتوا با كى بود؟ با مرجع بود و حالا در #مقام_رهبرى يك چنين چيزى است. ... ما اين دو تا را با هم ياد گرفته بوديم. هم حُريّت، هم انتقاد. هم إِنْ قُلْتُ قُلْتْ، هم #تعهد به فتوا. در زمينۀ رهبرى هم چيزى از اين قبيل است. هم حريّت، هم تذكر، هم نصيحت، هم انتقاد و هم آخر كار اينكه آقا حالا تصميم بالاخره چه شد؟ اين شد. بسيار خوب ما همين را عمل می كنيم ولو #برخلاف نظر خودمان باشد.
ما بيش از آقاى #بنی_صدر و آقاى #بازرگان با امام بر سر مسائل #ادارۀ #جمهورى_اسلامى بحث كرده ايم، #خيلى_آزادتر. اين را خود آقاى بازرگان هم می گفتند. ايشان می گفتند كه بله فقط شما هستيد كه می بينيم با صراحت و قاطعيت در جلسات ذكر می شود، با امام #مذاكره می كنيد و اين را خودشان می گفتند. ما هنوز همان #رابطۀ_طلبگى را با امام حفظ كرده ايم. اما در پايان وقتى ايشان تصميمى گرفتند، ديگر #باایمان اجرا می كنیم؛ ولو آن تصميم برخلاف آن انتقادهایی باشد كه در #همان_جلسه از ايشان كرديم ...
خوب دقت كنيد! #انتقاد و #تذكر و #نصيحت « والنَّصيحةُ لِأَئمَّه الْمُسْلِمین لازم است. #اين_وظيفه_است. اما بعد از نصيحت (نصيحت يعنى #تذكر_دلسوزانه)، بعد از تذكر دلسوزانۀ #متعهدانه، تذكر صريح و بى پرده و بى رودربايستى اما همراه با ادب و همراه با اين #آمادگى كه ما تذكرمان را مى دهيم، شما هم جمعبندى كنيد، وقتى جمعبندى كرديد، ما همان را اجرا مى كنيم ولو برخلاف تذكر ما باشد. اين تربيت اسلامى است. اين همانطور كه دربارۀ فرد صدق مى كند، دربارۀ# حزب و #تشكيلات هم صدق مى كند. آن تشكيلاتى مى تواند پس از پيروزى انقلاب، اين انقلاب عظيم را با سرعت بيشتر در جهت اصيلش جلو ببرد كه #در_طول_امامت باشد نه #در_عرض_امامت. پس ما در #جامعۀ_اسلامى چنين تشكيلاتى مى خواهيم.
منبع: حزب جمهوری اسلامی (1390)؛ صص 234-236
#نظام_امت_و_امامت
#مخالفت_با_رهبر؛ #ضد_ولایت_فقیه
#ولایتمداری ؛ #ولایت_پذیری
#امر_به_معروف_و_نهی_از_منکر
#اصل_8 #قانون_اساسی
#آزادگی
#امام_خمینی
#انقلاب_اسلامی
https://t.iss.one/shahiddoctorbeheshti
Telegram
از بهشتی برای امروز
این کانال فرصتی است برای بازخوانی اندیشه و گفتار
اسوه صراحت و صداقت و صلابت انقلابی
شهید مظلوم آیت الله دکتر بهشتی
امید که برای امروزمان به کار آید
ارتباط با مدیر کانال
@Hamednikoonahad
اسوه صراحت و صداقت و صلابت انقلابی
شهید مظلوم آیت الله دکتر بهشتی
امید که برای امروزمان به کار آید
ارتباط با مدیر کانال
@Hamednikoonahad
#انتقاد_از_رهبر
تذکر صریح و بی پرده و بی رودربایستی و مودبانه و دلسوزانه، وظیفه است
تربیت اسلامی: انتقاد از رهبر یا تبعیت از تصمیمات رهبر؟
31 خرداد 1360 ؛ #یک_هفته_قبل_از_شهادت
اين را به شما می گويم، انتقاد بر امام، تذكر به امام، نصيحت به ائمۀ المسلمين، كه اصلاً واجب است. تذكر به امام دادن، تذكر دلسوزانه به امام دادن، انتقاد كردن از يك تصميم امام، كه اصلاً تربيت اسلامی است. در آن خطبۀ حقوق راعى و رعيت، حقوق رعيت بر راعى كه در #نهج_البلاغه هست، از على عليه السلام نقل می كند كه آن حضرت از مردم می خواهد كه از او انتقاد كنند و به او تذكر بدهند؛ اما همان وقت كه انسان تذكر می دهد، می داند كه تذكر می دهد. ولى تصميم گيرى با كيست؟ انسان تذكرش را می دهد، حرفش را می زند، استدلال هم می کند، ولى تصميم گيرى با كيست؟ با رهبر است.
ما طلبه ها كه ديگر اصلاً از اول ياد گرفته ايم. وقتى پاى درس آقاى بروجردى بوديم كه همان موقع #مرجع_تقليد عام بود، يا وقتى پاى درس امام بوديم، چه می کرديم؟ مسائل علمی ای كه امام می گفت و حرفى می زد، ما شروع می کرديم به اشكال گرفتن و انتقاد کردن. ما اصلاً ياد گرفته بوديم. ولى بالاخره ما اشكال می گرفتيم، اما موقع فتوا كه می شد، فتوا با كى بود؟ با مرجع بود و حالا در #مقام_رهبرى يك چنين چيزى است. ... ما اين دو تا را با هم ياد گرفته بوديم. هم حُريّت، هم انتقاد. هم إِنْ قُلْتُ قُلْتْ، هم تعهد به فتوا. در زمينۀ رهبرى هم چيزى از اين قبيل است. هم حريّت، هم تذكر، هم نصيحت، هم انتقاد و هم آخر كار اينكه آقا حالا تصميم بالاخره چه شد؟ اين شد. بسيار خوب ما همين را عمل می كنيم ولو برخلاف نظر خودمان باشد.
ما بيش از آقاى #بنی_صدر و آقاى #بازرگان با امام بر سر مسائل ادارۀ #جمهورى_اسلامى بحث كرده ايم، خيلى آزادتر. اين را خود آقاى بازرگان هم می گفتند. ايشان می گفتند كه بله فقط شما هستيد كه می بينيم با صراحت و قاطعيت در جلسات ذكر می شود، با امام مذاكره می كنيد و اين را خودشان می گفتند. ما هنوز همان رابطۀ طلبگى را با امام حفظ كرده ايم. اما در پايان وقتى ايشان تصميمى گرفتند، ديگر باایمان اجرا می كنیم؛ ولو آن تصميم برخلاف آن انتقادهایی باشد كه در همان جلسه از ايشان كرديم ...
خوب دقت كنيد! #انتقاد و #تذكر و #نصيحت « والنَّصيحةُ لِأَئمَّه الْمُسْلِمین لازم است. اين وظيفه است. اما بعد از نصيحت (نصيحت يعنى #تذكر_دلسوزانه)، بعد از تذكر دلسوزانۀ متعهدانه، تذكر صريح و بى پرده و بى رودربايستى اما همراه با ادب و همراه با اين آمادگى كه ما تذكرمان را مى دهيم، شما هم جمعبندى كنيد، وقتى جمعبندى كرديد، ما همان را اجرا مى كنيم ولو برخلاف تذكر ما باشد. اين تربيت اسلامى است. اين همانطور كه دربارۀ فرد صدق مى كند، دربارۀ حزب و تشكيلات هم صدق مى كند. آن تشكيلاتى مى تواند پس از پيروزى انقلاب، اين انقلاب عظيم را با سرعت بيشتر در جهت اصيلش جلو ببرد كه #در_طول_امامت باشد نه #در_عرض_امامت. پس ما در جامعۀ اسلامى چنين تشكيلاتى مى خواهيم.
منبع: حزب جمهوری اسلامی (1390)؛ صص 234-236
#نظام_امت_و_امامت
#مخالفت_با_رهبر؛ #ضد_ولایت_فقیه
#ولایتمداری ؛ #ولایت_پذیری
#امر_به_معروف_و_نهی_از_منکر
#اصل_8 #قانون_اساسی
#آزادگی
#امام_خمینی
#انقلاب_اسلامی
https://t.iss.one/shahiddoctorbeheshti
تذکر صریح و بی پرده و بی رودربایستی و مودبانه و دلسوزانه، وظیفه است
تربیت اسلامی: انتقاد از رهبر یا تبعیت از تصمیمات رهبر؟
31 خرداد 1360 ؛ #یک_هفته_قبل_از_شهادت
اين را به شما می گويم، انتقاد بر امام، تذكر به امام، نصيحت به ائمۀ المسلمين، كه اصلاً واجب است. تذكر به امام دادن، تذكر دلسوزانه به امام دادن، انتقاد كردن از يك تصميم امام، كه اصلاً تربيت اسلامی است. در آن خطبۀ حقوق راعى و رعيت، حقوق رعيت بر راعى كه در #نهج_البلاغه هست، از على عليه السلام نقل می كند كه آن حضرت از مردم می خواهد كه از او انتقاد كنند و به او تذكر بدهند؛ اما همان وقت كه انسان تذكر می دهد، می داند كه تذكر می دهد. ولى تصميم گيرى با كيست؟ انسان تذكرش را می دهد، حرفش را می زند، استدلال هم می کند، ولى تصميم گيرى با كيست؟ با رهبر است.
ما طلبه ها كه ديگر اصلاً از اول ياد گرفته ايم. وقتى پاى درس آقاى بروجردى بوديم كه همان موقع #مرجع_تقليد عام بود، يا وقتى پاى درس امام بوديم، چه می کرديم؟ مسائل علمی ای كه امام می گفت و حرفى می زد، ما شروع می کرديم به اشكال گرفتن و انتقاد کردن. ما اصلاً ياد گرفته بوديم. ولى بالاخره ما اشكال می گرفتيم، اما موقع فتوا كه می شد، فتوا با كى بود؟ با مرجع بود و حالا در #مقام_رهبرى يك چنين چيزى است. ... ما اين دو تا را با هم ياد گرفته بوديم. هم حُريّت، هم انتقاد. هم إِنْ قُلْتُ قُلْتْ، هم تعهد به فتوا. در زمينۀ رهبرى هم چيزى از اين قبيل است. هم حريّت، هم تذكر، هم نصيحت، هم انتقاد و هم آخر كار اينكه آقا حالا تصميم بالاخره چه شد؟ اين شد. بسيار خوب ما همين را عمل می كنيم ولو برخلاف نظر خودمان باشد.
ما بيش از آقاى #بنی_صدر و آقاى #بازرگان با امام بر سر مسائل ادارۀ #جمهورى_اسلامى بحث كرده ايم، خيلى آزادتر. اين را خود آقاى بازرگان هم می گفتند. ايشان می گفتند كه بله فقط شما هستيد كه می بينيم با صراحت و قاطعيت در جلسات ذكر می شود، با امام مذاكره می كنيد و اين را خودشان می گفتند. ما هنوز همان رابطۀ طلبگى را با امام حفظ كرده ايم. اما در پايان وقتى ايشان تصميمى گرفتند، ديگر باایمان اجرا می كنیم؛ ولو آن تصميم برخلاف آن انتقادهایی باشد كه در همان جلسه از ايشان كرديم ...
خوب دقت كنيد! #انتقاد و #تذكر و #نصيحت « والنَّصيحةُ لِأَئمَّه الْمُسْلِمین لازم است. اين وظيفه است. اما بعد از نصيحت (نصيحت يعنى #تذكر_دلسوزانه)، بعد از تذكر دلسوزانۀ متعهدانه، تذكر صريح و بى پرده و بى رودربايستى اما همراه با ادب و همراه با اين آمادگى كه ما تذكرمان را مى دهيم، شما هم جمعبندى كنيد، وقتى جمعبندى كرديد، ما همان را اجرا مى كنيم ولو برخلاف تذكر ما باشد. اين تربيت اسلامى است. اين همانطور كه دربارۀ فرد صدق مى كند، دربارۀ حزب و تشكيلات هم صدق مى كند. آن تشكيلاتى مى تواند پس از پيروزى انقلاب، اين انقلاب عظيم را با سرعت بيشتر در جهت اصيلش جلو ببرد كه #در_طول_امامت باشد نه #در_عرض_امامت. پس ما در جامعۀ اسلامى چنين تشكيلاتى مى خواهيم.
منبع: حزب جمهوری اسلامی (1390)؛ صص 234-236
#نظام_امت_و_امامت
#مخالفت_با_رهبر؛ #ضد_ولایت_فقیه
#ولایتمداری ؛ #ولایت_پذیری
#امر_به_معروف_و_نهی_از_منکر
#اصل_8 #قانون_اساسی
#آزادگی
#امام_خمینی
#انقلاب_اسلامی
https://t.iss.one/shahiddoctorbeheshti
Telegram
از بهشتی برای امروز
این کانال فرصتی است برای بازخوانی اندیشه و گفتار
اسوه صراحت و صداقت و صلابت انقلابی
شهید مظلوم آیت الله دکتر بهشتی
امید که برای امروزمان به کار آید
ارتباط با مدیر کانال
@Hamednikoonahad
اسوه صراحت و صداقت و صلابت انقلابی
شهید مظلوم آیت الله دکتر بهشتی
امید که برای امروزمان به کار آید
ارتباط با مدیر کانال
@Hamednikoonahad
Forwarded from از بهشتی برای امروز
#انتقاد_از_رهبر
تذکر صریح و بی پرده و بی رودربایستی و مودبانه و دلسوزانه، وظیفه است
تربیت اسلامی: انتقاد از رهبر یا تبعیت از تصمیمات رهبر؟
31 خرداد 1360 ؛ #یک_هفته_قبل_از_شهادت
اين را به شما می گويم، انتقاد بر امام، تذكر به امام، نصيحت به ائمۀ المسلمين، كه اصلاً واجب است. تذكر به امام دادن، تذكر دلسوزانه به امام دادن، انتقاد كردن از يك تصميم امام، كه اصلاً تربيت اسلامی است. در آن خطبۀ حقوق راعى و رعيت، حقوق رعيت بر راعى كه در #نهج_البلاغه هست، از على عليه السلام نقل می كند كه آن حضرت از مردم می خواهد كه از او انتقاد كنند و به او تذكر بدهند؛ اما همان وقت كه انسان تذكر می دهد، می داند كه تذكر می دهد. ولى تصميم گيرى با كيست؟ انسان تذكرش را می دهد، حرفش را می زند، استدلال هم می کند، ولى تصميم گيرى با كيست؟ با رهبر است.
ما طلبه ها كه ديگر اصلاً از اول ياد گرفته ايم. وقتى پاى درس آقاى بروجردى بوديم كه همان موقع #مرجع_تقليد عام بود، يا وقتى پاى درس امام بوديم، چه می کرديم؟ مسائل علمی ای كه امام می گفت و حرفى می زد، ما شروع می کرديم به اشكال گرفتن و انتقاد کردن. ما اصلاً ياد گرفته بوديم. ولى بالاخره ما اشكال می گرفتيم، اما موقع فتوا كه می شد، فتوا با كى بود؟ با مرجع بود و حالا در #مقام_رهبرى يك چنين چيزى است. ... ما اين دو تا را با هم ياد گرفته بوديم. هم حُريّت، هم انتقاد. هم إِنْ قُلْتُ قُلْتْ، هم تعهد به فتوا. در زمينۀ رهبرى هم چيزى از اين قبيل است. هم حريّت، هم تذكر، هم نصيحت، هم انتقاد و هم آخر كار اينكه آقا حالا تصميم بالاخره چه شد؟ اين شد. بسيار خوب ما همين را عمل می كنيم ولو برخلاف نظر خودمان باشد.
ما بيش از آقاى #بنی_صدر و آقاى #بازرگان با امام بر سر مسائل ادارۀ #جمهورى_اسلامى بحث كرده ايم، خيلى آزادتر. اين را خود آقاى بازرگان هم می گفتند. ايشان می گفتند كه بله فقط شما هستيد كه می بينيم با صراحت و قاطعيت در جلسات ذكر می شود، با امام مذاكره می كنيد و اين را خودشان می گفتند. ما هنوز همان رابطۀ طلبگى را با امام حفظ كرده ايم. اما در پايان وقتى ايشان تصميمى گرفتند، ديگر باایمان اجرا می كنیم؛ ولو آن تصميم برخلاف آن انتقادهایی باشد كه در همان جلسه از ايشان كرديم ...
خوب دقت كنيد! #انتقاد و #تذكر و #نصيحت « والنَّصيحةُ لِأَئمَّه الْمُسْلِمین لازم است. اين وظيفه است. اما بعد از نصيحت (نصيحت يعنى #تذكر_دلسوزانه)، بعد از تذكر دلسوزانۀ متعهدانه، تذكر صريح و بى پرده و بى رودربايستى اما همراه با ادب و همراه با اين آمادگى كه ما تذكرمان را مى دهيم، شما هم جمعبندى كنيد، وقتى جمعبندى كرديد، ما همان را اجرا مى كنيم ولو برخلاف تذكر ما باشد. اين تربيت اسلامى است. اين همانطور كه دربارۀ فرد صدق مى كند، دربارۀ حزب و تشكيلات هم صدق مى كند. آن تشكيلاتى مى تواند پس از پيروزى انقلاب، اين انقلاب عظيم را با سرعت بيشتر در جهت اصيلش جلو ببرد كه #در_طول_امامت باشد نه #در_عرض_امامت. پس ما در جامعۀ اسلامى چنين تشكيلاتى مى خواهيم.
منبع: حزب جمهوری اسلامی (1390)؛ صص 234-236
#نظام_امت_و_امامت
#مخالفت_با_رهبر؛ #ضد_ولایت_فقیه
#ولایتمداری ؛ #ولایت_پذیری
#امر_به_معروف_و_نهی_از_منکر
#اصل_8 #قانون_اساسی
#آزادگی
#امام_خمینی
#انقلاب_اسلامی
https://t.iss.one/shahiddoctorbeheshti
تذکر صریح و بی پرده و بی رودربایستی و مودبانه و دلسوزانه، وظیفه است
تربیت اسلامی: انتقاد از رهبر یا تبعیت از تصمیمات رهبر؟
31 خرداد 1360 ؛ #یک_هفته_قبل_از_شهادت
اين را به شما می گويم، انتقاد بر امام، تذكر به امام، نصيحت به ائمۀ المسلمين، كه اصلاً واجب است. تذكر به امام دادن، تذكر دلسوزانه به امام دادن، انتقاد كردن از يك تصميم امام، كه اصلاً تربيت اسلامی است. در آن خطبۀ حقوق راعى و رعيت، حقوق رعيت بر راعى كه در #نهج_البلاغه هست، از على عليه السلام نقل می كند كه آن حضرت از مردم می خواهد كه از او انتقاد كنند و به او تذكر بدهند؛ اما همان وقت كه انسان تذكر می دهد، می داند كه تذكر می دهد. ولى تصميم گيرى با كيست؟ انسان تذكرش را می دهد، حرفش را می زند، استدلال هم می کند، ولى تصميم گيرى با كيست؟ با رهبر است.
ما طلبه ها كه ديگر اصلاً از اول ياد گرفته ايم. وقتى پاى درس آقاى بروجردى بوديم كه همان موقع #مرجع_تقليد عام بود، يا وقتى پاى درس امام بوديم، چه می کرديم؟ مسائل علمی ای كه امام می گفت و حرفى می زد، ما شروع می کرديم به اشكال گرفتن و انتقاد کردن. ما اصلاً ياد گرفته بوديم. ولى بالاخره ما اشكال می گرفتيم، اما موقع فتوا كه می شد، فتوا با كى بود؟ با مرجع بود و حالا در #مقام_رهبرى يك چنين چيزى است. ... ما اين دو تا را با هم ياد گرفته بوديم. هم حُريّت، هم انتقاد. هم إِنْ قُلْتُ قُلْتْ، هم تعهد به فتوا. در زمينۀ رهبرى هم چيزى از اين قبيل است. هم حريّت، هم تذكر، هم نصيحت، هم انتقاد و هم آخر كار اينكه آقا حالا تصميم بالاخره چه شد؟ اين شد. بسيار خوب ما همين را عمل می كنيم ولو برخلاف نظر خودمان باشد.
ما بيش از آقاى #بنی_صدر و آقاى #بازرگان با امام بر سر مسائل ادارۀ #جمهورى_اسلامى بحث كرده ايم، خيلى آزادتر. اين را خود آقاى بازرگان هم می گفتند. ايشان می گفتند كه بله فقط شما هستيد كه می بينيم با صراحت و قاطعيت در جلسات ذكر می شود، با امام مذاكره می كنيد و اين را خودشان می گفتند. ما هنوز همان رابطۀ طلبگى را با امام حفظ كرده ايم. اما در پايان وقتى ايشان تصميمى گرفتند، ديگر باایمان اجرا می كنیم؛ ولو آن تصميم برخلاف آن انتقادهایی باشد كه در همان جلسه از ايشان كرديم ...
خوب دقت كنيد! #انتقاد و #تذكر و #نصيحت « والنَّصيحةُ لِأَئمَّه الْمُسْلِمین لازم است. اين وظيفه است. اما بعد از نصيحت (نصيحت يعنى #تذكر_دلسوزانه)، بعد از تذكر دلسوزانۀ متعهدانه، تذكر صريح و بى پرده و بى رودربايستى اما همراه با ادب و همراه با اين آمادگى كه ما تذكرمان را مى دهيم، شما هم جمعبندى كنيد، وقتى جمعبندى كرديد، ما همان را اجرا مى كنيم ولو برخلاف تذكر ما باشد. اين تربيت اسلامى است. اين همانطور كه دربارۀ فرد صدق مى كند، دربارۀ حزب و تشكيلات هم صدق مى كند. آن تشكيلاتى مى تواند پس از پيروزى انقلاب، اين انقلاب عظيم را با سرعت بيشتر در جهت اصيلش جلو ببرد كه #در_طول_امامت باشد نه #در_عرض_امامت. پس ما در جامعۀ اسلامى چنين تشكيلاتى مى خواهيم.
منبع: حزب جمهوری اسلامی (1390)؛ صص 234-236
#نظام_امت_و_امامت
#مخالفت_با_رهبر؛ #ضد_ولایت_فقیه
#ولایتمداری ؛ #ولایت_پذیری
#امر_به_معروف_و_نهی_از_منکر
#اصل_8 #قانون_اساسی
#آزادگی
#امام_خمینی
#انقلاب_اسلامی
https://t.iss.one/shahiddoctorbeheshti
Telegram
از بهشتی برای امروز
این کانال فرصتی است برای بازخوانی اندیشه و گفتار
اسوه صراحت و صداقت و صلابت انقلابی
شهید مظلوم آیت الله دکتر بهشتی
امید که برای امروزمان به کار آید
ارتباط با مدیر کانال
@Hamednikoonahad
اسوه صراحت و صداقت و صلابت انقلابی
شهید مظلوم آیت الله دکتر بهشتی
امید که برای امروزمان به کار آید
ارتباط با مدیر کانال
@Hamednikoonahad