⭕️ توسعه یک #فرایند #مکانیکی از گسترش #سرمایه نیست!
✍یادداشتی از مرحوم دکتر حسین عظیمی
🔸 فرآیند توسعه ایران با این مشکل اصلی مواجه است که هنوز #نیروی_بالنده توسعه را نیافته و تا موقعی که این نیروی بالنده یافت نشود، توسعه اتفاق نخواهد افتاد.
🔸 در این شرایط فرق نمی‌کند که بخش نفت داشته باشیم یا نه!
تولید و فروش نفت زیاد باشد یا کم!
در این وضعیت هر چه نفت بیش تری بفروشیم، درخت های بیش تر و بزرگ تری به صورت مکانیکی و شبیه‌سازی درست خواهیم کرد،
ولی هیچ وقت صاحب یک درخت واقعی نخواهیم بود...
🔸 جامعه ما در فرآیند تحول تاریخی معاصر به توسعه به مثابه یک فرایند #مکانیکی نگاه کرده و لذا به دنبال ایجاد کارخانه، راه، مدرسه، دانشگاه، پارلمان و ... بوده و فکر کرده که این ها توسعه است.
حال می‌بیند که اینها توسعه نیستند و کشور به رغم وجود همه این ظواهر هنوز توسعه نیافته است.
🔻🔻 مثلاً ما به یک معنی صاحب صنعت یعنی کارخانه شده ایم، ولی جامعه ای صنعتی نشده ایم.»
🔸 "مشکل توسعه ایران در کمبود سرمایه به شکلی که بحث می کنند و نیز در کمبود منابع نیست.، مشکل ما در مسایل جهان ( به شکل عمده ) نیست؛ ضمن این که در حل مسایل جهان بسیار مشکل داریم.
مشکل اساسی و اولیه ما روی #فکر و #اندیشه و #دانش و #دانایی ملی است؛
🔸 نهادها و سازمان های ما هستند؛ نظریه ها ، مکاتب توسعه ای و پندارهای غلطی است که داریم.
اگر بشود نوعی سازماندهی کرد که بتوان براساس آن یک #برنامه_کوتاه_مدت حل و فصل بحران تعریف کرد که بحران اقتصادی به بحران اجتماعی و سیاسی تبدیل نشود و چند مسأله اساسی در آن دیده شود و درکنارش برنامه #هسته_های خط دهنده توسعه تعریف و #نهاد_سازی آغاز شود؛ به سرعت می توانیم تولید سرانه را رشد بدهیم و از طریق این رشد بسیاری از مشکلات خود را حل کنیم."
⭕️ ملاحظه:
🔸مرحوم دکتر عظیمی از کسانی بودند که در شکل گیری #تفکر_استراتژیک در سازمان برنامه زحمات زیادی را متقبل شدند؛ روحشان شاد و خدماتشان ماندگار
🔸 مشکل اصلی توسعه در ایران برداشت ناقص و تک بعدی سیاستگذاران و مدیران تصمیم گیر در کانون های سیاستگذاری منجمله سازمان برنامه در دولت و مجلس شورای اسلامی است!
🔸 توسعه دارای چهار بخش است؛ و مرکزیت توسعه انسان است؛
معنی سخن آن است که ما همزمان با رشد و گسترش بخش های چهارگانه توسعه می بایست طراحی برای تعالی و بالنده شدن آحاد جامعه داشت؛ و در طول سال هایی که شعار توسعه داده شود ، مقوله توانمند شدن انسان ها مغفول مانده و به این مساله اهمیت لازم داده نمی شود.
🔸توجه بیش از حد به یک بخش موجب نامتوازن شدن شکل و قواره ناهماهنگ توسعه می شود؛
مانند اندام واره و پیکره انسانی خواهد بود که دارای دست های بلند؛ پاهای کوتاه؛ و عجیب الخلقه پدید آمده. و تناسبی میان چهاربخش[ سیاسی، فرهنگی،اجتماعی، اقتصادی] نمی باشد!
🔸 به نظر نگارنده از دلایل اصلی و جدی این وضعیت آن است که اعضای کمیسیون برنامه و بودجه مجلس رفتار برنامه ای ندارند؛ و در تهیه برنامه سراغ #مدل و #الگو نمی روند! و نگاهشان بع برنامه در حد توزیع منابع به صورت سالیانه و آن هم با لابی و چانه زنی و نه با رویکرد کار کارشناسی و مبتنی بر یک معیار مشخص و قطعی شده انجام نمی گیرد!
🔸 دومین مساله در کمیسیون برنامه مجلس عموم اعضای کمیسیون از دانش نظری و نگرشی که آن ها در طراز یک صاحب نظر مطرح سازد؛ نبوده و عمق دانش توسعه آن ها در حد مطالعات روزنامه ای و بسیار اندک است؛ لذا آنها بر اساس تجارب عضویت در این کمیسیون و داشتن تجربه تکنیکی در "تنظیم ردیف و سرجمع اعتبارات " که از نزدیک هفت دهه قبل با مختصر اصلاحاتی ادامه می دهند؛ می باشند!
🔸 از دستاوردهای کمیسیون بودجه مجلس جناب آقای نوبخت است ؛
ایشان به لحاظ #بورکراسی توانایی فوق العاده ای دارند؛ و در اداره سازمان برنامه در هفت سال گذشته موفق ظاهر شده اند؛ اما ایشان به لحاظ نظری، مفهومی و نگرشی در این سال ها نتوانسته است،
برای مثال آقای نوبخت در براورده کردن مطالبه نظام از ایشان در مورد #اقتصاد_مقاومتی نتوانسته با هدایت و راهبری مدل دهی کرده و در هشت سال گذشته آن ها را به سرانجام برسانند!
🔸 برای رسیدن به مدل و الگوی کاربردی برای توسعه کشور سازگار با فرهنگ، بایستی در آغاز مسیر آموزش مستمر و فارغ از #مدرک_گرایی و با #رویکرد_توانمندسازی و #دانش_محوری محقق کرد/د.ابوالحسن صادقی جهانی
https://t.iss.one/sadeghijahani
✍یادداشتی از مرحوم دکتر حسین عظیمی
🔸 فرآیند توسعه ایران با این مشکل اصلی مواجه است که هنوز #نیروی_بالنده توسعه را نیافته و تا موقعی که این نیروی بالنده یافت نشود، توسعه اتفاق نخواهد افتاد.
🔸 در این شرایط فرق نمی‌کند که بخش نفت داشته باشیم یا نه!
تولید و فروش نفت زیاد باشد یا کم!
در این وضعیت هر چه نفت بیش تری بفروشیم، درخت های بیش تر و بزرگ تری به صورت مکانیکی و شبیه‌سازی درست خواهیم کرد،
ولی هیچ وقت صاحب یک درخت واقعی نخواهیم بود...
🔸 جامعه ما در فرآیند تحول تاریخی معاصر به توسعه به مثابه یک فرایند #مکانیکی نگاه کرده و لذا به دنبال ایجاد کارخانه، راه، مدرسه، دانشگاه، پارلمان و ... بوده و فکر کرده که این ها توسعه است.
حال می‌بیند که اینها توسعه نیستند و کشور به رغم وجود همه این ظواهر هنوز توسعه نیافته است.
🔻🔻 مثلاً ما به یک معنی صاحب صنعت یعنی کارخانه شده ایم، ولی جامعه ای صنعتی نشده ایم.»
🔸 "مشکل توسعه ایران در کمبود سرمایه به شکلی که بحث می کنند و نیز در کمبود منابع نیست.، مشکل ما در مسایل جهان ( به شکل عمده ) نیست؛ ضمن این که در حل مسایل جهان بسیار مشکل داریم.
مشکل اساسی و اولیه ما روی #فکر و #اندیشه و #دانش و #دانایی ملی است؛
🔸 نهادها و سازمان های ما هستند؛ نظریه ها ، مکاتب توسعه ای و پندارهای غلطی است که داریم.
اگر بشود نوعی سازماندهی کرد که بتوان براساس آن یک #برنامه_کوتاه_مدت حل و فصل بحران تعریف کرد که بحران اقتصادی به بحران اجتماعی و سیاسی تبدیل نشود و چند مسأله اساسی در آن دیده شود و درکنارش برنامه #هسته_های خط دهنده توسعه تعریف و #نهاد_سازی آغاز شود؛ به سرعت می توانیم تولید سرانه را رشد بدهیم و از طریق این رشد بسیاری از مشکلات خود را حل کنیم."
⭕️ ملاحظه:
🔸مرحوم دکتر عظیمی از کسانی بودند که در شکل گیری #تفکر_استراتژیک در سازمان برنامه زحمات زیادی را متقبل شدند؛ روحشان شاد و خدماتشان ماندگار
🔸 مشکل اصلی توسعه در ایران برداشت ناقص و تک بعدی سیاستگذاران و مدیران تصمیم گیر در کانون های سیاستگذاری منجمله سازمان برنامه در دولت و مجلس شورای اسلامی است!
🔸 توسعه دارای چهار بخش است؛ و مرکزیت توسعه انسان است؛
معنی سخن آن است که ما همزمان با رشد و گسترش بخش های چهارگانه توسعه می بایست طراحی برای تعالی و بالنده شدن آحاد جامعه داشت؛ و در طول سال هایی که شعار توسعه داده شود ، مقوله توانمند شدن انسان ها مغفول مانده و به این مساله اهمیت لازم داده نمی شود.
🔸توجه بیش از حد به یک بخش موجب نامتوازن شدن شکل و قواره ناهماهنگ توسعه می شود؛
مانند اندام واره و پیکره انسانی خواهد بود که دارای دست های بلند؛ پاهای کوتاه؛ و عجیب الخلقه پدید آمده. و تناسبی میان چهاربخش[ سیاسی، فرهنگی،اجتماعی، اقتصادی] نمی باشد!
🔸 به نظر نگارنده از دلایل اصلی و جدی این وضعیت آن است که اعضای کمیسیون برنامه و بودجه مجلس رفتار برنامه ای ندارند؛ و در تهیه برنامه سراغ #مدل و #الگو نمی روند! و نگاهشان بع برنامه در حد توزیع منابع به صورت سالیانه و آن هم با لابی و چانه زنی و نه با رویکرد کار کارشناسی و مبتنی بر یک معیار مشخص و قطعی شده انجام نمی گیرد!
🔸 دومین مساله در کمیسیون برنامه مجلس عموم اعضای کمیسیون از دانش نظری و نگرشی که آن ها در طراز یک صاحب نظر مطرح سازد؛ نبوده و عمق دانش توسعه آن ها در حد مطالعات روزنامه ای و بسیار اندک است؛ لذا آنها بر اساس تجارب عضویت در این کمیسیون و داشتن تجربه تکنیکی در "تنظیم ردیف و سرجمع اعتبارات " که از نزدیک هفت دهه قبل با مختصر اصلاحاتی ادامه می دهند؛ می باشند!
🔸 از دستاوردهای کمیسیون بودجه مجلس جناب آقای نوبخت است ؛
ایشان به لحاظ #بورکراسی توانایی فوق العاده ای دارند؛ و در اداره سازمان برنامه در هفت سال گذشته موفق ظاهر شده اند؛ اما ایشان به لحاظ نظری، مفهومی و نگرشی در این سال ها نتوانسته است،
برای مثال آقای نوبخت در براورده کردن مطالبه نظام از ایشان در مورد #اقتصاد_مقاومتی نتوانسته با هدایت و راهبری مدل دهی کرده و در هشت سال گذشته آن ها را به سرانجام برسانند!
🔸 برای رسیدن به مدل و الگوی کاربردی برای توسعه کشور سازگار با فرهنگ، بایستی در آغاز مسیر آموزش مستمر و فارغ از #مدرک_گرایی و با #رویکرد_توانمندسازی و #دانش_محوری محقق کرد/د.ابوالحسن صادقی جهانی
https://t.iss.one/sadeghijahani