خداناباوران در بسیاری از جوامع مذهبی، از جمله ایران، با تبعیض‌های گسترده قانونی و اجتماعی مواجه‌اند.
در قوانین جمهوری اسلامی، حق آزادی بیان و عقیده برای خداناباوران به رسمیت شناخته نمی‌شود.
به دلیل این تبعیض قانونی، خداناباوران نه تنها از بیان آزادانه باورهای خود محروم‌اند، بلکه با خطر پیگرد قضایی و مجازات‌های سنگین نیز روبرو هستند.
در کنار این فشارهای قانونی، تبعیض‌های اجتماعی نیز به‌طور گسترده خداناباوران را تحت‌فشار قرار می‌دهد. این افراد اغلب در خانواده و جامعه مجبور به خودسانسوری می‌شوند تا از تنش‌ها و مجازات‌های اجتماعی نظیر طرد شدن یا از دست دادن فرصت‌های شغلی در امان بمانند.
این وضعیت منجر به انزوای اجتماعی و آسیب‌های روانی قابل‌توجهی برای این گروه می‌شود.
به رسمیت شناختن حق خداناباوران در انتخاب عقیده و باور، به‌عنوان بخشی از حقوق انسانی، گامی اساسی برای ایجاد جامعه‌ای آزاد و برابر است.
https://dialog.tavaana.org/executions-of-non-believers/
#خداناباوران #ناباورمندان #حکومت_مذهبی #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
خداناباوران در بسیاری از جوامع مذهبی، از جمله ایران، با تبعیض‌های گسترده قانونی و اجتماعی مواجه‌اند.
در قوانین جمهوری اسلامی، حق آزادی بیان و عقیده برای خداناباوران به رسمیت شناخته نمی‌شود.
به دلیل این تبعیض قانونی، خداناباوران نه تنها از بیان آزادانه باورهای خود محروم‌اند، بلکه با خطر پیگرد قضایی و مجازات‌های سنگین نیز روبرو هستند.
در کنار این فشارهای قانونی، تبعیض‌های اجتماعی نیز به‌طور گسترده خداناباوران را تحت‌فشار قرار می‌دهد. این افراد اغلب در خانواده و جامعه مجبور به خودسانسوری می‌شوند تا از تنش‌ها و مجازات‌های اجتماعی نظیر طرد شدن یا از دست دادن فرصت‌های شغلی در امان بمانند.
این وضعیت منجر به انزوای اجتماعی و آسیب‌های روانی قابل‌توجهی برای این گروه می‌شود.
به رسمیت شناختن حق خداناباوران در انتخاب عقیده و باور، به‌عنوان بخشی از حقوق انسانی، گامی اساسی برای ایجاد جامعه‌ای آزاد و برابر است.
https://dialog.tavaana.org/executions-of-non-believers/
#خداناباوران #ناباورمندان #حکومت_مذهبی #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
خداناباوران؛ تنها و بی‌صدا در ایران
گاهی هواداران حقوق حیوانات را دست می‌اندازیم و می‌گوییم در جامعه‌ای که حقوق گروه‌های بزرگ انسانی به صورت سیستماتیک نقض می‌شود، چه جای صحبت از حقوق حیوانات است؟
یکی از این گروه‌های انسانی که به طور کامل در سیاست‌گذاری‌ها و قوانین نادیده انگاشته می‌شوند، مردم غیرمذهبی و خداناباوران هستند. رسانه‌های جریان اصلی چنان این گروه را نادیده می‌گیرند که گویی اصلا وجود ندارند! این در حالی‌ست که برخی معتقدند اگر ترس نبود و امکان ابراز وجود می‌داشت، شاید می‌دیدیم که در ایران امروز خداناباوران حتی اقلیت هم نیستند!
ویدئوی زیر گزارش کوتاهی‌ست در مورد خداناباوران ایرانی…
برای شنیدن این محتوا در ساندکلود از لینک زیر استفاده کنید:
https://soundcloud.com/tavaana/f57ce1a3-bae5-407e-894a-8e1409460171
برای تماشا در یوتیوب به صفحه گفت‌وشنود مراجعه کنید:
https://dialog.tavaana.org/atheists-iran/
#رواداری #گفتگو #مدارا #خداناباور #خداناباوران
@dialogue1402
گاهی هواداران حقوق حیوانات را دست می‌اندازیم و می‌گوییم در جامعه‌ای که حقوق گروه‌های بزرگ انسانی به صورت سیستماتیک نقض می‌شود، چه جای صحبت از حقوق حیوانات است؟
یکی از این گروه‌های انسانی که به طور کامل در سیاست‌گذاری‌ها و قوانین نادیده انگاشته می‌شوند، مردم غیرمذهبی و خداناباوران هستند. رسانه‌های جریان اصلی چنان این گروه را نادیده می‌گیرند که گویی اصلا وجود ندارند! این در حالی‌ست که برخی معتقدند اگر ترس نبود و امکان ابراز وجود می‌داشت، شاید می‌دیدیم که در ایران امروز خداناباوران حتی اقلیت هم نیستند!
ویدئوی زیر گزارش کوتاهی‌ست در مورد خداناباوران ایرانی…
برای شنیدن این محتوا در ساندکلود از لینک زیر استفاده کنید:
https://soundcloud.com/tavaana/f57ce1a3-bae5-407e-894a-8e1409460171
برای تماشا در یوتیوب به صفحه گفت‌وشنود مراجعه کنید:
https://dialog.tavaana.org/atheists-iran/
#رواداری #گفتگو #مدارا #خداناباور #خداناباوران
@dialogue1402
۱۸ دسامبر روز جهانی مهاجرت
فشارهای مذهبی و اجتماعی که بر اقلیت‌های مذهبی در ایران اعمال می‌شود، یکی از عوامل مهم مهاجرت این گروه‌ها به خارج از کشور است. این فشارها شامل محدودیت‌های قانونی، تبعیض‌های شغلی، عدم دسترسی به آموزش برابر، و محدودیت در برگزاری آیین‌های مذهبی است که زندگی روزمره اقلیت‌ها را با چالش‌های بسیاری روبرو می‌کند.
نتیجه مستقیم این فشارها، مهاجرت گسترده افراد متعلق به این گروه‌ها است که به دنبال محیطی آزادتر برای زندگی و حفظ باورهای خود هستند.
این روند نه تنها باعث تضعیف جوامع مذهبی داخل ایران می‌شود، بلکه تنوع فرهنگی و مذهبی کشور را نیز به خطر می‌اندازد.
با کاهش حضور اقلیت‌های مذهبی، جامعه ایران بخشی از هویت تاریخی و فرهنگی خود را از دست می‌دهد، چرا که این تنوع همیشه نقشی اساسی در غنای فرهنگی کشور داشته است.
برای جلوگیری از این روند، لازم است که سیاست‌های تبعیض‌آمیز اصلاح شده و حقوق اقلیت‌ها به رسمیت شناخته شود.
https://dialog.tavaana.org/say-listen-5/
#ادیان #اقلیت_دینی #خداناباوران #روز_جهانی_مهاجرت
#گفتگو_توانا #مهاجرت #ناباورمندان
@Dialogue1402
۱۸ دسامبر روز جهانی مهاجرت
فشارهای مذهبی و اجتماعی که بر اقلیت‌های مذهبی در ایران اعمال می‌شود، یکی از عوامل مهم مهاجرت این گروه‌ها به خارج از کشور است. این فشارها شامل محدودیت‌های قانونی، تبعیض‌های شغلی، عدم دسترسی به آموزش برابر، و محدودیت در برگزاری آیین‌های مذهبی است که زندگی روزمره اقلیت‌ها را با چالش‌های بسیاری روبرو می‌کند.
نتیجه مستقیم این فشارها، مهاجرت گسترده افراد متعلق به این گروه‌ها است که به دنبال محیطی آزادتر برای زندگی و حفظ باورهای خود هستند.
این روند نه تنها باعث تضعیف جوامع مذهبی داخل ایران می‌شود، بلکه تنوع فرهنگی و مذهبی کشور را نیز به خطر می‌اندازد.
با کاهش حضور اقلیت‌های مذهبی، جامعه ایران بخشی از هویت تاریخی و فرهنگی خود را از دست می‌دهد، چرا که این تنوع همیشه نقشی اساسی در غنای فرهنگی کشور داشته است.
برای جلوگیری از این روند، لازم است که سیاست‌های تبعیض‌آمیز اصلاح شده و حقوق اقلیت‌ها به رسمیت شناخته شود.
https://dialog.tavaana.org/say-listen-5/
#ادیان #اقلیت_دینی #خداناباوران #روز_جهانی_مهاجرت
#گفتگو_توانا #مهاجرت #ناباورمندان
@Dialogue1402
در ایران، دین‌ناباورمندان از حق آزادی دین و عقیده که یکی از حقوق بنیادین بشر است، محروم هستند.
براساس ماده ۱۸ اعلامیه جهانی حقوق بشر، هر فردی حق دارد دین یا باور خود را آزادانه انتخاب یا تغییر دهد و این آزادی شامل حق ابراز علنی یا خصوصی باورها نیز می‌شود.
با این‌حال، دین‌ناباوران و منتقدان مذهبی در ایران با محدودیت‌های شدید مواجه‌اند و این آزادی در عمل وجود ندارد.
دین‌ناباوران نمی‌توانند عقاید خود را آشکارا بیان کنند، زیرا چنین اقدامی ممکن است آنان را در معرض مجازات‌های قانونی از جمله اتهام به «ارتداد» یا «توهین به مقدسات» قرار دهد.
این محدودیت‌ها بر حق انتخاب آزادانه دین و عقیده اثر گذاشته و فضای جامعه را برای افرادی که دیدگاه‌های مذهبی متفاوتی دارند، ناامن می‌کند.
نقض آزادی عقیده و تحمیل اجباری باورهای دینی، به‌ویژه در جامعه‌ای که تنوع فکری دارد، در تضاد با اصول حقوق بشر است و مانع از ایجاد محیطی متنوع و آزاد برای تمامی شهروندان می‌شود.
#حقوق_خداناباوران #حقوق_بشر #ناباورمندان #خداناباوران #آتئیست #رواداری #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
در ایران، دین‌ناباورمندان از حق آزادی دین و عقیده که یکی از حقوق بنیادین بشر است، محروم هستند.
براساس ماده ۱۸ اعلامیه جهانی حقوق بشر، هر فردی حق دارد دین یا باور خود را آزادانه انتخاب یا تغییر دهد و این آزادی شامل حق ابراز علنی یا خصوصی باورها نیز می‌شود.
با این‌حال، دین‌ناباوران و منتقدان مذهبی در ایران با محدودیت‌های شدید مواجه‌اند و این آزادی در عمل وجود ندارد.
دین‌ناباوران نمی‌توانند عقاید خود را آشکارا بیان کنند، زیرا چنین اقدامی ممکن است آنان را در معرض مجازات‌های قانونی از جمله اتهام به «ارتداد» یا «توهین به مقدسات» قرار دهد.
این محدودیت‌ها بر حق انتخاب آزادانه دین و عقیده اثر گذاشته و فضای جامعه را برای افرادی که دیدگاه‌های مذهبی متفاوتی دارند، ناامن می‌کند.
نقض آزادی عقیده و تحمیل اجباری باورهای دینی، به‌ویژه در جامعه‌ای که تنوع فکری دارد، در تضاد با اصول حقوق بشر است و مانع از ایجاد محیطی متنوع و آزاد برای تمامی شهروندان می‌شود.
#حقوق_خداناباوران #حقوق_بشر #ناباورمندان #خداناباوران #آتئیست #رواداری #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
رسانه‌های اجتماعی و فضای مجازی نقش کلیدی در ترویج حقوق و برابری ناباورمندان ایفا می‌کنند.
این پلتفرم‌ها امکان انتشار سریع اطلاعات و آگاهی‌بخشی درباره حقوق بشر و مبارزه با تبعیض را فراهم می‌کنند.
با ایجاد فضایی برای تبادل نظر و گفتگو، ناباورمندان و باورمندان می‌توانند دیدگاه‌های خود را به اشتراک بگذارند و سوءتفاهم‌ها را کاهش دهند.
شبکه‌های اجتماعی با ایجاد جوامع حمایتی، احساس همبستگی را تقویت کرده و از تنهایی ناباورمندان می‌کاهند. کمپین‌های ضد تبعیض و هشتگ‌های آگاهی‌بخش، نگرش‌های جامعه را تغییر داده و تفکر انتقادی را ترویج می‌دهند. همچنین، این فضاها می‌توانند به عنوان ابزاری برای فشار بر نهادهای قانونی و اجتماعی جهت تغییرات مثبت مورد استفاده قرار گیرند.
ناباورمندان از طریق رسانه‌های اجتماعی می‌توانند داستان‌ها و تجربیات خود را به اشتراک بگذارند و نشان دهند که انسان‌هایی با حقوق و نیازهای مشابه هستند. در نهایت، رسانه‌های اجتماعی به ساختن جامعه‌ای بازتر و پذیراتر کمک می‌کنند.
#ناباورمندان #خداناباوران #گفتگو_توانا #رواداری #سوشيال_ميديا
@Dialogue1402
رسانه‌های اجتماعی و فضای مجازی نقش کلیدی در ترویج حقوق و برابری ناباورمندان ایفا می‌کنند.
این پلتفرم‌ها امکان انتشار سریع اطلاعات و آگاهی‌بخشی درباره حقوق بشر و مبارزه با تبعیض را فراهم می‌کنند.
با ایجاد فضایی برای تبادل نظر و گفتگو، ناباورمندان و باورمندان می‌توانند دیدگاه‌های خود را به اشتراک بگذارند و سوءتفاهم‌ها را کاهش دهند.
شبکه‌های اجتماعی با ایجاد جوامع حمایتی، احساس همبستگی را تقویت کرده و از تنهایی ناباورمندان می‌کاهند. کمپین‌های ضد تبعیض و هشتگ‌های آگاهی‌بخش، نگرش‌های جامعه را تغییر داده و تفکر انتقادی را ترویج می‌دهند. همچنین، این فضاها می‌توانند به عنوان ابزاری برای فشار بر نهادهای قانونی و اجتماعی جهت تغییرات مثبت مورد استفاده قرار گیرند.
ناباورمندان از طریق رسانه‌های اجتماعی می‌توانند داستان‌ها و تجربیات خود را به اشتراک بگذارند و نشان دهند که انسان‌هایی با حقوق و نیازهای مشابه هستند. در نهایت، رسانه‌های اجتماعی به ساختن جامعه‌ای بازتر و پذیراتر کمک می‌کنند.
#ناباورمندان #خداناباوران #گفتگو_توانا #رواداری #سوشيال_ميديا
@Dialogue1402
«همه راه‌های بی‌خدایی»
باور به خداوند و این ایده که جهان را موجودی برتر برساخته و خود او هم مدیریت می‌کند، به قدری در جهان شایع بوده و بر فرهنگ‌ها و سنت‌ها سایه انداخته است که به نظر یک باور معیار (استاندارد) می‌آید؛ به طوری که اگر کسی به این ایده بنیادین باور نداشته باشد، خود را ناچار به استدلال می‌بیند. لاجرم، ظاهر امر این است که «خداناباوران» باید دلیل بیاورند، نه خداباوران.
به نظر می‌رسد نه فقط در گذشته‌های دور، بلکه تا همین امروز و در جوامع توسعه‌یافته آمریکای شمالی هم، این خداناباوران هستند که در اقلیت عددی قرار دارند و اکثریت با کسانی‌ست که در یک معنای وسیع کلمه، به ایده «خداوند» باور دارند. احتمالا همین برتری عددی‌ست که موجب شده، «خداناباوران» در تلاش برای اثبات خود باشند! در حالی که باور به چیزی، مستلزم تدارک دلیل است و ناباورمندی طبیعتا نمی‌بایست مستلزم اقامه دلیل باشد.
این قاعده تنها زمانی نادرست است که صحبت بر سر ادراک بی‌واسطه یا شهود باشد. یعنی لازم نیست کسی استدلال کند که آیا یک جرم آسمانی به نام «خورشید» وجود دارد یا نه؛ چون همه‌کس آن را همه‌روزه می‌بیند و خورشید موضوع ادراک بی‌واسطه است. اما این در مورد خداوند صدق نمی‌کند. بنابراین شاید محکم‌ترین سنگری که یک خداناباور می‌تواند پشت آن بایستد و از آن‌جا جنگ معرفت‌شناختی خود را پیش ببرد، همین‌جاست: این منم که باید استدلال کنم یا یک خداباور!؟
در نسخه کامل این متن، استدلال‌های ایجابی له خداناباوری را به سه دسته تقسیم کرده‌ایم؛ برای خواندن نسخه کامل به صفحه توانا مراجعه کنید:
https://tavaana.org/all-paths-to-atheism/
#گفتگو #مدارا #خداناباوری #خداناباوران #آتئیسم
@dialogue1402
باور به خداوند و این ایده که جهان را موجودی برتر برساخته و خود او هم مدیریت می‌کند، به قدری در جهان شایع بوده و بر فرهنگ‌ها و سنت‌ها سایه انداخته است که به نظر یک باور معیار (استاندارد) می‌آید؛ به طوری که اگر کسی به این ایده بنیادین باور نداشته باشد، خود را ناچار به استدلال می‌بیند. لاجرم، ظاهر امر این است که «خداناباوران» باید دلیل بیاورند، نه خداباوران.
به نظر می‌رسد نه فقط در گذشته‌های دور، بلکه تا همین امروز و در جوامع توسعه‌یافته آمریکای شمالی هم، این خداناباوران هستند که در اقلیت عددی قرار دارند و اکثریت با کسانی‌ست که در یک معنای وسیع کلمه، به ایده «خداوند» باور دارند. احتمالا همین برتری عددی‌ست که موجب شده، «خداناباوران» در تلاش برای اثبات خود باشند! در حالی که باور به چیزی، مستلزم تدارک دلیل است و ناباورمندی طبیعتا نمی‌بایست مستلزم اقامه دلیل باشد.
این قاعده تنها زمانی نادرست است که صحبت بر سر ادراک بی‌واسطه یا شهود باشد. یعنی لازم نیست کسی استدلال کند که آیا یک جرم آسمانی به نام «خورشید» وجود دارد یا نه؛ چون همه‌کس آن را همه‌روزه می‌بیند و خورشید موضوع ادراک بی‌واسطه است. اما این در مورد خداوند صدق نمی‌کند. بنابراین شاید محکم‌ترین سنگری که یک خداناباور می‌تواند پشت آن بایستد و از آن‌جا جنگ معرفت‌شناختی خود را پیش ببرد، همین‌جاست: این منم که باید استدلال کنم یا یک خداباور!؟
در نسخه کامل این متن، استدلال‌های ایجابی له خداناباوری را به سه دسته تقسیم کرده‌ایم؛ برای خواندن نسخه کامل به صفحه توانا مراجعه کنید:
https://tavaana.org/all-paths-to-atheism/
#گفتگو #مدارا #خداناباوری #خداناباوران #آتئیسم
@dialogue1402
احترام به آزادی عقیده یکی از اصول بنیادین حقوق بشر است که باید در تمامی جوامع، از جمله جوامع سنتی و مذهبی، مورد توجه قرار گیرد.
ناباورمندان و خداناباوران نیز، به عنوان بخشی از جامعه، شایسته برخورداری از حقوق برابر و احترام به دیدگاه‌هایشان هستند. ترویج حقوق این گروه‌ها، نه تنها به حفظ کرامت انسانی آنان کمک می‌کند، بلکه به تقویت انسجام اجتماعی نیز منجر می‌شود.
برای دستیابی به این هدف، جامعه باید به شکلی فعالانه از تبعیض‌زدایی حمایت کند و فضایی ایجاد نماید که در آن افراد بتوانند آزادانه دیدگاه‌های خود را بیان کنند.
رسانه‌ها، نهادهای آموزشی و سازمان‌های مدنی نقش مهمی در ترویج احترام به تنوع عقیدتی دارند. از بین بردن کلیشه‌ها و پیش‌داوری‌های منفی درباره ناباورمندان و تقویت فرهنگ گفت‌وگوی محترمانه می‌تواند گامی مؤثر در این مسیر باشد.
پذیرش آزادی عقیده، نه تنها یک حق، بلکه ضرورتی برای پیشرفت جامعه و همزیستی مسالمت‌آمیز است. حمایت از این اصل، جامعه‌ای عادلانه‌تر و انسانی‌تر را رقم خواهد زد.
#آزادی_عقیده #خداناباوران #ناباورمندان #آتئیست #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
احترام به آزادی عقیده یکی از اصول بنیادین حقوق بشر است که باید در تمامی جوامع، از جمله جوامع سنتی و مذهبی، مورد توجه قرار گیرد.
ناباورمندان و خداناباوران نیز، به عنوان بخشی از جامعه، شایسته برخورداری از حقوق برابر و احترام به دیدگاه‌هایشان هستند. ترویج حقوق این گروه‌ها، نه تنها به حفظ کرامت انسانی آنان کمک می‌کند، بلکه به تقویت انسجام اجتماعی نیز منجر می‌شود.
برای دستیابی به این هدف، جامعه باید به شکلی فعالانه از تبعیض‌زدایی حمایت کند و فضایی ایجاد نماید که در آن افراد بتوانند آزادانه دیدگاه‌های خود را بیان کنند.
رسانه‌ها، نهادهای آموزشی و سازمان‌های مدنی نقش مهمی در ترویج احترام به تنوع عقیدتی دارند. از بین بردن کلیشه‌ها و پیش‌داوری‌های منفی درباره ناباورمندان و تقویت فرهنگ گفت‌وگوی محترمانه می‌تواند گامی مؤثر در این مسیر باشد.
پذیرش آزادی عقیده، نه تنها یک حق، بلکه ضرورتی برای پیشرفت جامعه و همزیستی مسالمت‌آمیز است. حمایت از این اصل، جامعه‌ای عادلانه‌تر و انسانی‌تر را رقم خواهد زد.
#آزادی_عقیده #خداناباوران #ناباورمندان #آتئیست #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
بهبود تصویر عمومی ناباورمندان نیازمند تلاش در سطوح فردی، خانوادگی و اجتماعی است.
در سطح فردی، هر شخص باید تلاش کند تا نگرش‌های خود را نسبت به ناباورمندان بازبینی کرده و از کلیشه‌ها و پیش‌داوری‌های منفی پرهیز کند.
مطالعه و آگاهی درباره تنوع عقاید و پذیرش تفاوت‌ها می‌تواند گام مهمی در این مسیر باشد.
در سطح خانوادگی، آموزش احترام به باورهای مختلف باید از دوران کودکی آغاز شود.
خانواده‌ها می‌توانند با گفتگوهای آزادانه درباره عقاید گوناگون و تأکید بر اهمیت احترام به دیگران، بستری برای درک و پذیرش ایجاد کنند.
همچنین، والدین می‌توانند با ارائه الگوهای رفتاری مثبت، فرزندان خود را به همزیستی مسالمت‌آمیز با افراد متفاوت تشویق کنند.
در سطح اجتماعی، رسانه‌ها و نهادهای فرهنگی نقش مهمی در تغییر نگاه جامعه دارند.
ترویج گفت‌وگوهای عمومی درباره تنوع عقیدتی، نمایش ناباورمندان به‌عنوان افرادی فعال و سازنده در جامعه، و مقابله با کلیشه‌های منفی از جمله اقداماتی است که می‌تواند به بهبود تصویر عمومی ناباورمندان کمک کند و فضای همزیستی را تقویت نماید.
#ناباورمندان #خداناباوران #رواداری #آتئیست #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
در سطح فردی، هر شخص باید تلاش کند تا نگرش‌های خود را نسبت به ناباورمندان بازبینی کرده و از کلیشه‌ها و پیش‌داوری‌های منفی پرهیز کند.
مطالعه و آگاهی درباره تنوع عقاید و پذیرش تفاوت‌ها می‌تواند گام مهمی در این مسیر باشد.
در سطح خانوادگی، آموزش احترام به باورهای مختلف باید از دوران کودکی آغاز شود.
خانواده‌ها می‌توانند با گفتگوهای آزادانه درباره عقاید گوناگون و تأکید بر اهمیت احترام به دیگران، بستری برای درک و پذیرش ایجاد کنند.
همچنین، والدین می‌توانند با ارائه الگوهای رفتاری مثبت، فرزندان خود را به همزیستی مسالمت‌آمیز با افراد متفاوت تشویق کنند.
در سطح اجتماعی، رسانه‌ها و نهادهای فرهنگی نقش مهمی در تغییر نگاه جامعه دارند.
ترویج گفت‌وگوهای عمومی درباره تنوع عقیدتی، نمایش ناباورمندان به‌عنوان افرادی فعال و سازنده در جامعه، و مقابله با کلیشه‌های منفی از جمله اقداماتی است که می‌تواند به بهبود تصویر عمومی ناباورمندان کمک کند و فضای همزیستی را تقویت نماید.
#ناباورمندان #خداناباوران #رواداری #آتئیست #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
@dialogue1402
جِی. ال. شلنبرگ ، متولد ۱۹۵۹ میلادی، یک فیلسوف کانادایی است که بیشتر به خاطر کار خود در فلسفه دین شناخته شده است.
او دارای دکترای فلسفه از دانشگاه آکسفورد، پروفسور فلسفه در دانشگاه Mount Saint Vincent University می‌باشد.
#گفتگو_توانا #خداناباوران #ناباورمندان #اختفای_الهی #شلنبرگ
@dialogue1402
@dialogue1402
جِی. ال. شلنبرگ ، متولد ۱۹۵۹ میلادی، یک فیلسوف کانادایی است که بیشتر به خاطر کار خود در فلسفه دین شناخته شده است.
او دارای دکترای فلسفه از دانشگاه آکسفورد، پروفسور فلسفه در دانشگاه Mount Saint Vincent University می‌باشد.
#گفتگو_توانا #خداناباوران #ناباورمندان #اختفای_الهی #شلنبرگ
@dialogue1402
پذیرش حقوق برابر در فرصت‌های اجتماعی برای ناباورمندان و اقلیت‌های دینی در جوامع مذهبی و سنتی، ضرورتی اساسی برای تحقق عدالت و تقویت همزیستی مسالمت‌آمیز است. جوامعی که بر ارزش‌های دینی و سنتی استوارند، باید در کنار پاسداری از اعتقادات خود، حق افراد با باورهای متفاوت را برای مشارکت در تمامی عرصه‌های اجتماعی به رسمیت بشناسند.
تبعیض در فرصت‌های آموزشی، شغلی و فرهنگی، علاوه بر نقض حقوق انسانی، باعث کاهش سرمایه اجتماعی و افزایش شکاف‌های فرهنگی می‌شود. ناباورمندان و اقلیت‌های دینی باید بدون ترس از سرزنش یا طرد شدن، بتوانند در جامعه فعال باشند و از امکانات برابر بهره‌مند شوند.
برای تحقق این هدف، آموزش احترام به تنوع عقیدتی، اصلاح قوانین تبعیض‌آمیز و ترویج فرهنگ همزیستی در خانواده‌ها و نهادهای اجتماعی ضروری است. پذیرش حقوق برابر، نه‌تنها تضمینی برای عدالت، بلکه راهی برای ارتقای انسجام اجتماعی و پیشرفت پایدار در جامعه‌ای متکثر و متنوع است.
#ناباورمندان #خداناباوران #آتئیسم #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
پذیرش حقوق برابر در فرصت‌های اجتماعی برای ناباورمندان و اقلیت‌های دینی در جوامع مذهبی و سنتی، ضرورتی اساسی برای تحقق عدالت و تقویت همزیستی مسالمت‌آمیز است. جوامعی که بر ارزش‌های دینی و سنتی استوارند، باید در کنار پاسداری از اعتقادات خود، حق افراد با باورهای متفاوت را برای مشارکت در تمامی عرصه‌های اجتماعی به رسمیت بشناسند.
تبعیض در فرصت‌های آموزشی، شغلی و فرهنگی، علاوه بر نقض حقوق انسانی، باعث کاهش سرمایه اجتماعی و افزایش شکاف‌های فرهنگی می‌شود. ناباورمندان و اقلیت‌های دینی باید بدون ترس از سرزنش یا طرد شدن، بتوانند در جامعه فعال باشند و از امکانات برابر بهره‌مند شوند.
برای تحقق این هدف، آموزش احترام به تنوع عقیدتی، اصلاح قوانین تبعیض‌آمیز و ترویج فرهنگ همزیستی در خانواده‌ها و نهادهای اجتماعی ضروری است. پذیرش حقوق برابر، نه‌تنها تضمینی برای عدالت، بلکه راهی برای ارتقای انسجام اجتماعی و پیشرفت پایدار در جامعه‌ای متکثر و متنوع است.
#ناباورمندان #خداناباوران #آتئیسم #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
در جمهوری اسلامی ایران، حکومت مذهبی با ساختاری که بر پایه اصول شیعه استوار است، وجود خداناباوران را به طور رسمی نادیده می‌گیرد یا انکار می‌کند.
این انکار، خداناباوران را از بسیاری از حقوق اساسی خود محروم می‌کند و آن‌ها را در معرض تبعیض‌های گسترده اجتماعی، قانونی و اقتصادی قرار می‌دهد.
در نظام حقوقی ایران، به رسمیت نشناختن خداناباوری به معنای محرومیت از حقوق شهروندی است؛ از جمله حق آزادی بیان، آزادی اندیشه، و حتی حق داشتن زندگی بدون ترس از آزار و اذیت.
در جامعه‌ای که بر مبنای مذهب بنا شده، خداناباوران مجبورند باورهای خود را پنهان کنند تا از طرد اجتماعی، مشکلات کاری، و حتی تهدیدهای جانی در امان بمانند.
این وضعیت باعث ایجاد فضای اختناق‌آور و خودسانسوری می‌شود، جایی که افراد نمی‌توانند آزادانه عقاید خود را بیان کنند.
انکار وجود خداناباوران، نه تنها حقوق آنان را نقض می‌کند، بلکه موجب از بین رفتن تنوع فکری در جامعه می‌شود.
https://dialog.tavaana.org/say-listen-47/
#خداناباوران #ناباورمندان #حقوق_خداناباوران #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
در جمهوری اسلامی ایران، حکومت مذهبی با ساختاری که بر پایه اصول شیعه استوار است، وجود خداناباوران را به طور رسمی نادیده می‌گیرد یا انکار می‌کند.
این انکار، خداناباوران را از بسیاری از حقوق اساسی خود محروم می‌کند و آن‌ها را در معرض تبعیض‌های گسترده اجتماعی، قانونی و اقتصادی قرار می‌دهد.
در نظام حقوقی ایران، به رسمیت نشناختن خداناباوری به معنای محرومیت از حقوق شهروندی است؛ از جمله حق آزادی بیان، آزادی اندیشه، و حتی حق داشتن زندگی بدون ترس از آزار و اذیت.
در جامعه‌ای که بر مبنای مذهب بنا شده، خداناباوران مجبورند باورهای خود را پنهان کنند تا از طرد اجتماعی، مشکلات کاری، و حتی تهدیدهای جانی در امان بمانند.
این وضعیت باعث ایجاد فضای اختناق‌آور و خودسانسوری می‌شود، جایی که افراد نمی‌توانند آزادانه عقاید خود را بیان کنند.
انکار وجود خداناباوران، نه تنها حقوق آنان را نقض می‌کند، بلکه موجب از بین رفتن تنوع فکری در جامعه می‌شود.
https://dialog.tavaana.org/say-listen-47/
#خداناباوران #ناباورمندان #حقوق_خداناباوران #گفتگو_توانا
@Dialogue1402
۲۶ دی‌ماه سالروز خروج آخرین شاه ایران از کشور است و اگرچه انتقاداتی از منظر حقوق بشری به دستگاه شاه هم وارد بود، اما مدارک و اسناد نشان می‌دهد که وضعیت رواداری به ویژه در حیطه ادیان و باورهای دینی، پس از خروج شاه به شدت افت پیدا کرد و علاوه بر باورمندان به ادیان غیررسمی، ناباورمندان هم به شدت در معرض سیاست‌های حذف و طرد از رسانه قرار گرفتند و موارد متعددی از اعدام به اتهام «سب‌النبی» (توهین به پیامبر) گزارش شد که یکی از آخرین موارد آن اعدام یوسف مهراد و فضل‌الله فاضلی زارع بود. وضعیت خداناباوران در ایران پیش و پس از انقلاب ۱۳۵۷ تفاوت‌های قابل توجهی داشته است.
پیش از انقلاب ۱۳۵۷:
در دوران حکومت پهلوی، ایران سیاست‌های سکولاری را دنبال می‌کرد و خداناباوری به‌طور رسمی تحمل می‌شد، هرچند به‌طور کامل پذیرفته‌شده نبود. حزب توده ایران، با ایدئولوژی مارکسیستی-لنینیستی، در میان تحصیل‌کردگان شهری محبوبیت داشت و خداناباوری به‌عنوان یکی از اصول این ایدئولوژی مطرح بود. با این حال، اکثریت جامعه ایران همچنان مذهبی باقی ماندند.
پس از انقلاب ۱۳۵۷:
با استقرار جمهوری اسلامی، خداناباوری به‌عنوان یک مسئله سیاسی مطرح شد و به‌شدت سرکوب گردید. افرادی که به‌طور علنی خداناباوری خود را اعلام می‌کردند، با خطر بازداشت خودسرانه، شکنجه و حتی اعدام مواجه بودند. شهروندان غیرمذهبی به‌طور رسمی توسط دولت ایران به‌رسمیت شناخته نمی‌شوند. در سرشماری رسمی سال ۲۰۱۱، حدود ۲۶۵٬۸۹۹ نفر (۰٫۳٪ از جمعیت کل) هیچ دینی را اعلام نکردند.
با وجود سرکوب‌ها، در سال‌های اخیر نشانه‌هایی از افزایش سکولاریسم و خداناباوری در جامعه ایران مشاهده می‌شود. بر اساس نظرسنجی‌های انجام‌شده بین سال‌های ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۲، حدود ۱٫۳٪ از ایرانیان خود را خداناباور معرفی کرده و ۱۴٫۳٪ دیگر به‌عنوان غیرمذهبی شناخته شده‌اند.
به‌طور کلی، پس از انقلاب ۱۳۵۷، وضعیت خداناباوران در ایران با سرکوب‌های شدیدتری مواجه شده است. با این حال، در سال‌های اخیر، با وجود خطرات موجود، گرایش به خداناباوری و سکولاریسم در جامعه ایران در حال افزایش است.
آنچه محوری‌ست استقلال سرنوشت ایرانیان و انسان‌ها به طور کلی از مذهب و باورهای آنهاست. بر این اساس، شاید بتوان به تمامی سیستم‌ها از این منظر نمره داد. نظر شما چی‌ست؟
#گفتگو #رواداری #نه_به_اعدام #خداناباوران
@dialogue1402
پیش از انقلاب ۱۳۵۷:
در دوران حکومت پهلوی، ایران سیاست‌های سکولاری را دنبال می‌کرد و خداناباوری به‌طور رسمی تحمل می‌شد، هرچند به‌طور کامل پذیرفته‌شده نبود. حزب توده ایران، با ایدئولوژی مارکسیستی-لنینیستی، در میان تحصیل‌کردگان شهری محبوبیت داشت و خداناباوری به‌عنوان یکی از اصول این ایدئولوژی مطرح بود. با این حال، اکثریت جامعه ایران همچنان مذهبی باقی ماندند.
پس از انقلاب ۱۳۵۷:
با استقرار جمهوری اسلامی، خداناباوری به‌عنوان یک مسئله سیاسی مطرح شد و به‌شدت سرکوب گردید. افرادی که به‌طور علنی خداناباوری خود را اعلام می‌کردند، با خطر بازداشت خودسرانه، شکنجه و حتی اعدام مواجه بودند. شهروندان غیرمذهبی به‌طور رسمی توسط دولت ایران به‌رسمیت شناخته نمی‌شوند. در سرشماری رسمی سال ۲۰۱۱، حدود ۲۶۵٬۸۹۹ نفر (۰٫۳٪ از جمعیت کل) هیچ دینی را اعلام نکردند.
با وجود سرکوب‌ها، در سال‌های اخیر نشانه‌هایی از افزایش سکولاریسم و خداناباوری در جامعه ایران مشاهده می‌شود. بر اساس نظرسنجی‌های انجام‌شده بین سال‌های ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۲، حدود ۱٫۳٪ از ایرانیان خود را خداناباور معرفی کرده و ۱۴٫۳٪ دیگر به‌عنوان غیرمذهبی شناخته شده‌اند.
به‌طور کلی، پس از انقلاب ۱۳۵۷، وضعیت خداناباوران در ایران با سرکوب‌های شدیدتری مواجه شده است. با این حال، در سال‌های اخیر، با وجود خطرات موجود، گرایش به خداناباوری و سکولاریسم در جامعه ایران در حال افزایش است.
آنچه محوری‌ست استقلال سرنوشت ایرانیان و انسان‌ها به طور کلی از مذهب و باورهای آنهاست. بر این اساس، شاید بتوان به تمامی سیستم‌ها از این منظر نمره داد. نظر شما چی‌ست؟
#گفتگو #رواداری #نه_به_اعدام #خداناباوران
@dialogue1402