هفدهم دی‌ماه سالروز اجرای سیاست کشف حجاب است. حدود هشتاد سال پیش رضاشاه و همکارانش در بدنه دولت، سیاستی را اجرا کردند که تا دهه‌ها بعد محل گفتگو و مناقشه عموما سیاسی بوده است. اما با گذر زمان به نظر می‌رسد زمینه برای طرح نظرات کم‌تر جدلی و بیشتر منصفانه و علمی فراهم می‌شود. یکی از کسانی که بی‌توجه به جهت‌گیری‌های سیاسی و صرفا از باب ملاحظه منافع زنان در زمینه اجتماعی ایران، در این خصوص ابراز عقیده کرده، فمنیست ایرانی، نوشین احمدی خراسانی‌ست.

فمنیست‌های ایرانی به عنوان جریانی عموما چپ‌گرا، معمولا روایتی منفی از سیاست‌های عصر پهلوی و از جمله همین سیاست کشف حجاب به دست داده‌اند. اما احمدی خراسانی معتقد است که رضاشاه شخصا مایل به دفاع از حقوق زنان ایرانی بود اگرچه چنین کاری در زمینه اجتماعی- سیاسی آن دوره، کار پرهزینه‌ای بود.

نوشین احمدی خراسانی در کتاب «روشنفکران و حجاب»، حجاب آن دوران را ادامه سنت «اندرونی» برمی‌شمرد که نوعی تفکیک جنسیتی بود و در جامعه ایرانی کاملا جاافتاده بود. اما فرمان کشف حجاب که کارگزاران حکومتی را مجبور می‌کرد با همسران خود و بدون حجاب مرسوم در رویدادهای رسمی شرکت کنند، در حقیقت اعلان پایان رسمی آپارتاید جنسیتی در جامعه ایران بود.

برای مطالعه یادداشتی در معرفی کتاب «حجاب و روشنفکران» به صفحه گفت‌وشنود مراجعه کنید:

https://dialog.tavaana.org/hijab-and-intellectuals/

آزاداندیشی شرط گفتگوی سالم است؛ نه فقط تعصبات دینی، بلکه تعصبات سیاسی هم مانعی در اندیشه و اندیشه‌ورزی‌ست.

#گفتگو #رواداری #حجاب #کشف_حجاب

@dialogue1402