🔸آینده بازنما شده
▫️#نعمت‌الله_فاضلی
«مساله آینده» علاوه بر درگیر شدن با زندگی روزمره و حکمرانی، در «فضاهای بازنمایی» نیز دائما درگیری خود را بیشتر می‌کند. درعرصه‌ی فیلم‌ها، رمان‌ها، سینماها، نقاشی‌ها و مجسمه‌ها، و به طور کلی «فضاهای بازنمایی»، مفهوم آینده تبلور دارد. هنرها و ادبیات همیشه عرصه بازنمایی آرزوها و رویاهای بشر از آینده بوده است. #آلدوس_هاکسلی در رمان تخیلی «دنیای شگفت انگیز نو» در سال ۱۹۳۲ تصویر آینده در سال ۲۵۴۰ را براساس پیشرفت‌های علم و فناوری ترسیم می‌کند. شگفت این که آنچه هاکسلی برای نیمه قرن بیست و ششم ترسیم کرده بود، همین حالا اتفاق افتاده است. در ایران نیز منازعه و تنش میان نیروهایی است که برای مثال در داستان‌های #صادق_هدایت تا رمان‌های #سیمین_دانشور و سایر نویسندگان می‌خواهند آینده‌ای سنتی، مدرن، پست مدرن یا ترکیبی از آنها را ترسیم کنند. همه داستان‌های‌شان عرصه تنش بر سر مفهوم آینده است، درگیری بر سر ایده‌آل‌ها و مفهوم‌ها و بر سر استقرار بخشیدن «فرهنگ در حال ظهور» است.
بنیان‌های تصوری یا مخیله اجتماعی ما توسط ادبیات، فیلم و به طور کلی هنرها روز به روز دستکاری می‌شود. روز به روز ما تمام آن چیزی که از گذشته روایت می‌کنیم، نه برای قداست بخشیدن به گذشته، بلکه در خدمت آینده است. از نظر درک و دریافت جامعه، «بازنمایی‌های تاریخی»، مانند جنگ‌های صدر اسلام یا قصه‌های قرآنی، زندگی شخصیت‌های تاریخی، اینها همه «تصویرهای آینده» هستند. ممکن است فیلم‌هایی از تاریخ صدر اسلام، سریال یوسف پیامبر، ایران باستان و چیزهای دیگر بسازیم؛ اما «خوانش جامعه» لزوما «احیای گذشته» نیست، بلکه تلاش جامعه برای ساختن آینده است. حتی آن جایی که سیاست اراده می‌کند که مُهر گذشته را بر پیشانی تک تک شهروندانش از طریق سریال‌ها بزند، جامعه با «مساله آینده» درگیر است. مساله جامعه، گذشته نیست، بلکه جامعه می‌خواهد «زمان حال خودش» را از طریق آینده و «تصویر آینده» و از «ایده‌ی آینده» سرشار کند. به همین دلیل تمام تلاش‌های سیاستگذارانه فرهنگی و هنری حتی اگر با ابژه‌ی گذشته باشد، در خدمت سرشار کردن «لحظه‌ی حال» از زمان #آینده است.
نه تنها بازنمایی‌های هنری و ادبی، بلکه «بازنمایی‌های علمی و فلسفی» از گذشته هم در خدمت آینده و «تصویرهای آینده» هستند. گفتگو بر سر آینده در جامعه ما از طریق تحقیقات و کتاب‌ها بازنما می‌شود؛ و این بحث‌ها درباره آینده، روز به روز مخیله اجتماعی ما را بیشتر در گیر می‌کند. زایش دانش مطالعات آینده یا #آینده_پژوهی به عنوان جایگزینی برای الگوی کلاسیک برنامه‌ریزی حاصل همین تنش‌ها بوده است. تلاش #علوم_اجتماعی این بوده است که به لحاظ علمی بفهمد که آینده از منظر جامعه چه می‌شود. جامعه ایران نیز از این نوع بازنمایی‌ها از آینده مشتاقانه استقبال می‌کند. برای مثال، کتاب «انسان خردمند؛ تاریخ فشرده بشر» از نوشته مورخ اسرائیلی #یووال_نوح_هراری که در سال ۱۳۹۶ به فارسی ترجمه و منتشر شد، بارها تجدید چاپ و با استقبال کم نظیر خوانندگان ایرانی روبرو شد. هراری در کتاب‌هایش مانند آلدوس هاکسلی بر پایه تحولات تکنولوژیک توضیح می‌دهد که چطور «زمان حال» بسط پیدا می‌کند و ریشه‌هایش در آینده تا بی‌نهایت وسیع می‌شود. هراری می‌گوید «انسان خداگونه» می‌شود؛ یعنی «آرزوهای ناممکن» و «خیال‌های محال» بشر مانند «لذت بردن بی‌نهایت» و «نامیرا شدن انسان» امکان‌پذیر می‌شود. به باور هراری با تبدیل شدن انسان به #دیتا و #داده، با ترکیب و تلفیق دیتاها در #دی‌ان‌ای (DNA) ما و در بدن ما، ما در آینده نزدیک نامیرا خواهیم شد.
▫️#نعمت‌الله_فاضلی
«مساله آینده» علاوه بر درگیر شدن با زندگی روزمره و حکمرانی، در «فضاهای بازنمایی» نیز دائما درگیری خود را بیشتر می‌کند. درعرصه‌ی فیلم‌ها، رمان‌ها، سینماها، نقاشی‌ها و مجسمه‌ها، و به طور کلی «فضاهای بازنمایی»، مفهوم آینده تبلور دارد. هنرها و ادبیات همیشه عرصه بازنمایی آرزوها و رویاهای بشر از آینده بوده است. #آلدوس_هاکسلی در رمان تخیلی «دنیای شگفت انگیز نو» در سال ۱۹۳۲ تصویر آینده در سال ۲۵۴۰ را براساس پیشرفت‌های علم و فناوری ترسیم می‌کند. شگفت این که آنچه هاکسلی برای نیمه قرن بیست و ششم ترسیم کرده بود، همین حالا اتفاق افتاده است. در ایران نیز منازعه و تنش میان نیروهایی است که برای مثال در داستان‌های #صادق_هدایت تا رمان‌های #سیمین_دانشور و سایر نویسندگان می‌خواهند آینده‌ای سنتی، مدرن، پست مدرن یا ترکیبی از آنها را ترسیم کنند. همه داستان‌های‌شان عرصه تنش بر سر مفهوم آینده است، درگیری بر سر ایده‌آل‌ها و مفهوم‌ها و بر سر استقرار بخشیدن «فرهنگ در حال ظهور» است.
بنیان‌های تصوری یا مخیله اجتماعی ما توسط ادبیات، فیلم و به طور کلی هنرها روز به روز دستکاری می‌شود. روز به روز ما تمام آن چیزی که از گذشته روایت می‌کنیم، نه برای قداست بخشیدن به گذشته، بلکه در خدمت آینده است. از نظر درک و دریافت جامعه، «بازنمایی‌های تاریخی»، مانند جنگ‌های صدر اسلام یا قصه‌های قرآنی، زندگی شخصیت‌های تاریخی، اینها همه «تصویرهای آینده» هستند. ممکن است فیلم‌هایی از تاریخ صدر اسلام، سریال یوسف پیامبر، ایران باستان و چیزهای دیگر بسازیم؛ اما «خوانش جامعه» لزوما «احیای گذشته» نیست، بلکه تلاش جامعه برای ساختن آینده است. حتی آن جایی که سیاست اراده می‌کند که مُهر گذشته را بر پیشانی تک تک شهروندانش از طریق سریال‌ها بزند، جامعه با «مساله آینده» درگیر است. مساله جامعه، گذشته نیست، بلکه جامعه می‌خواهد «زمان حال خودش» را از طریق آینده و «تصویر آینده» و از «ایده‌ی آینده» سرشار کند. به همین دلیل تمام تلاش‌های سیاستگذارانه فرهنگی و هنری حتی اگر با ابژه‌ی گذشته باشد، در خدمت سرشار کردن «لحظه‌ی حال» از زمان #آینده است.
نه تنها بازنمایی‌های هنری و ادبی، بلکه «بازنمایی‌های علمی و فلسفی» از گذشته هم در خدمت آینده و «تصویرهای آینده» هستند. گفتگو بر سر آینده در جامعه ما از طریق تحقیقات و کتاب‌ها بازنما می‌شود؛ و این بحث‌ها درباره آینده، روز به روز مخیله اجتماعی ما را بیشتر در گیر می‌کند. زایش دانش مطالعات آینده یا #آینده_پژوهی به عنوان جایگزینی برای الگوی کلاسیک برنامه‌ریزی حاصل همین تنش‌ها بوده است. تلاش #علوم_اجتماعی این بوده است که به لحاظ علمی بفهمد که آینده از منظر جامعه چه می‌شود. جامعه ایران نیز از این نوع بازنمایی‌ها از آینده مشتاقانه استقبال می‌کند. برای مثال، کتاب «انسان خردمند؛ تاریخ فشرده بشر» از نوشته مورخ اسرائیلی #یووال_نوح_هراری که در سال ۱۳۹۶ به فارسی ترجمه و منتشر شد، بارها تجدید چاپ و با استقبال کم نظیر خوانندگان ایرانی روبرو شد. هراری در کتاب‌هایش مانند آلدوس هاکسلی بر پایه تحولات تکنولوژیک توضیح می‌دهد که چطور «زمان حال» بسط پیدا می‌کند و ریشه‌هایش در آینده تا بی‌نهایت وسیع می‌شود. هراری می‌گوید «انسان خداگونه» می‌شود؛ یعنی «آرزوهای ناممکن» و «خیال‌های محال» بشر مانند «لذت بردن بی‌نهایت» و «نامیرا شدن انسان» امکان‌پذیر می‌شود. به باور هراری با تبدیل شدن انسان به #دیتا و #داده، با ترکیب و تلفیق دیتاها در #دی‌ان‌ای (DNA) ما و در بدن ما، ما در آینده نزدیک نامیرا خواهیم شد.
#ژنتیک🔸توالی ژنوم کامل انسان
یک تیم بین‌المللی از محققان اعلام کرد برای نخستین بار #ژنوم کامل انسان را توالی داده است. این تحقیق در ژورنال ساینس منتشر شده است.
تلاش‌های قبلی برای توالی ژنوم انسان کامل نبودند زیرا فناوری‌های به کار رفته قادر به خواندن بخش‌هایی از #دی‌ان‌ای نبودند. حتی پس از آپدیت فناوری‌ها حدود ۸ درصد ژنوم انسان توالی نیافته بود. اوان ایچلر از دانشگاه واشنگتن و یکی از دست اندرکاران تحقیق جدید در این باره می‌گوید: برخی از ژن‌هایی که سبب یگانگی انسان می‌شوند در حقیقت در این بخش تاریک ژنوم قرار داشتند. این تحقیق حدود ۲۰ سال طول کشید اما بالاخره انجامش دادیم. مهر
یک تیم بین‌المللی از محققان اعلام کرد برای نخستین بار #ژنوم کامل انسان را توالی داده است. این تحقیق در ژورنال ساینس منتشر شده است.
تلاش‌های قبلی برای توالی ژنوم انسان کامل نبودند زیرا فناوری‌های به کار رفته قادر به خواندن بخش‌هایی از #دی‌ان‌ای نبودند. حتی پس از آپدیت فناوری‌ها حدود ۸ درصد ژنوم انسان توالی نیافته بود. اوان ایچلر از دانشگاه واشنگتن و یکی از دست اندرکاران تحقیق جدید در این باره می‌گوید: برخی از ژن‌هایی که سبب یگانگی انسان می‌شوند در حقیقت در این بخش تاریک ژنوم قرار داشتند. این تحقیق حدود ۲۰ سال طول کشید اما بالاخره انجامش دادیم. مهر
#ژنتیک🔸شناسایی دی‌ان‌ای از طریق هوا و ردپا در ماسه‌ها
▫️زنگ خطر برای حریم‌خصوصی
🔻دانشمندان توانسته‌اند داده‌های دقیق ژنتیکی از #دی‌ان‌ای انسان را از مکان‌های مختلف، از هوای محیط گرفته تا ردپای به‌جا مانده روی شن، جمع‌آوری و تجزیه و تحلیل کنند. این امر نگرانی‌ها درباره حفظ #حریم‌خصوصی و امنیت افراد در آینده را برانگیخته است.
به گزارش یورونیوز محققان در دانشگاه فلوریدا که سرگرم تحقیق روی دی‌ان‌ای محیطی یافت‌شده در شن و ماسه‌های ساحلی به منظور مطالعه لاک‌پشت‌های دریایی در معرض خطر انقراض بودند، گفته‌اند دی‌ان‌ای‌های جمع‌آوری شده از چنان کیفیت بالایی برخوردار است که دانشمندان می‌توانند از روی آنها حتی جهش‌های مرتبط با بیماری را شناسایی کرده و اجداد ژنتیکی جمعیت‌های حاضر در محل را تعیین کنند. دانشمندان برای اثبات کارآیی روش خود توانستند دی‌ان‌ای انسانی را در ساحل رودخانه‌ای در حومه شهر ویکلو در ایرلند به دست بیاورند. آنها همچنین موفق شدند دی‌ان‌ای چهار فرد داوطلب را تنها از روی رد پاهایشان در شن و ماسه به دست آورند و (با کسب اجازه از آنها) بخشی از #ژنوم آنها را توالی‌یابی کنند. محققان همچنین با گرفتن نمونه‌هایی از هوای یک اتاق به مساحت ۸۵ متر مربع در کلینیک حیوانات، توانستند دی‌ان‌ای ۶ تن از کارکنان داوطلب، حیوانات بیمار و ویروس‌های رایج حیوانی را بازیابی کنند. دانشمندان همچنین با استفاده از از اطلاعات ژنتیکی جمع‌آوری شده توانستند انواع ژنتیکی مرتبط با جمعیت اروپایی و لاتین و تغییرات مرتبط با طیف وسیعی از اختلالات و بیماری‌ها مانند اوتیسم، دیابت و امراض چشمی را شناسایی کنند.
محققان گفته‌اند توانایی گرفتن دی‌ان‌ای انسان از محیط می‌تواند طیف وسیعی از پیامدهای ناخواسته (هم سهوی و هم عمدی و مخرب) داشته باشد. این موارد می‌تواند شامل نقض حریم خصوصی، ردیابی موقعیت مکانی افراد، جمع‌آوری داده‌های شخصی و زیر نظر گرفتن ژنتیکی افراد یا گروه‌ها شود.
▫️زنگ خطر برای حریم‌خصوصی
🔻دانشمندان توانسته‌اند داده‌های دقیق ژنتیکی از #دی‌ان‌ای انسان را از مکان‌های مختلف، از هوای محیط گرفته تا ردپای به‌جا مانده روی شن، جمع‌آوری و تجزیه و تحلیل کنند. این امر نگرانی‌ها درباره حفظ #حریم‌خصوصی و امنیت افراد در آینده را برانگیخته است.
به گزارش یورونیوز محققان در دانشگاه فلوریدا که سرگرم تحقیق روی دی‌ان‌ای محیطی یافت‌شده در شن و ماسه‌های ساحلی به منظور مطالعه لاک‌پشت‌های دریایی در معرض خطر انقراض بودند، گفته‌اند دی‌ان‌ای‌های جمع‌آوری شده از چنان کیفیت بالایی برخوردار است که دانشمندان می‌توانند از روی آنها حتی جهش‌های مرتبط با بیماری را شناسایی کرده و اجداد ژنتیکی جمعیت‌های حاضر در محل را تعیین کنند. دانشمندان برای اثبات کارآیی روش خود توانستند دی‌ان‌ای انسانی را در ساحل رودخانه‌ای در حومه شهر ویکلو در ایرلند به دست بیاورند. آنها همچنین موفق شدند دی‌ان‌ای چهار فرد داوطلب را تنها از روی رد پاهایشان در شن و ماسه به دست آورند و (با کسب اجازه از آنها) بخشی از #ژنوم آنها را توالی‌یابی کنند. محققان همچنین با گرفتن نمونه‌هایی از هوای یک اتاق به مساحت ۸۵ متر مربع در کلینیک حیوانات، توانستند دی‌ان‌ای ۶ تن از کارکنان داوطلب، حیوانات بیمار و ویروس‌های رایج حیوانی را بازیابی کنند. دانشمندان همچنین با استفاده از از اطلاعات ژنتیکی جمع‌آوری شده توانستند انواع ژنتیکی مرتبط با جمعیت اروپایی و لاتین و تغییرات مرتبط با طیف وسیعی از اختلالات و بیماری‌ها مانند اوتیسم، دیابت و امراض چشمی را شناسایی کنند.
محققان گفته‌اند توانایی گرفتن دی‌ان‌ای انسان از محیط می‌تواند طیف وسیعی از پیامدهای ناخواسته (هم سهوی و هم عمدی و مخرب) داشته باشد. این موارد می‌تواند شامل نقض حریم خصوصی، ردیابی موقعیت مکانی افراد، جمع‌آوری داده‌های شخصی و زیر نظر گرفتن ژنتیکی افراد یا گروه‌ها شود.
#هوش‌مصنوعی🔸٩٠ زیست‌شناس علیه مخاطرات هوش مصنوعی
▫️نیویورک‌تایمز : بیش از ٩٠ زیست‌شناس و دانشمند که در هوش‌مصنوعی تخصص دارند و در زمینه فن‌آوری‌های طراحی پروتئین‌های جدید - مکانیسم‌های میکروسکوپی که تمام خلاقیت‌ها در زیست‌شناسی را هدایت می‌کنند - کار می‌کنند توافق‌نامه‌ای را امضا کرده‌اند که به دنبال تضمین این امر است که تحقیقات آنها با کمک هوش مصنوعی را بدون اینکه جهان را در معرض آسیب‌های جدی قرار دهد، به پیش ببرد.
این زیست‌شناسان که در بین آنها #فرانسیس_آرنولد برنده جایزه نوبل و نمایندگان آزمایشگاه‌ها در آمریکا و سایر کشورها هم هستند، همچنین استدلال می‌کنند که جدیدترین فناوری‌ها مزایای بسیار بیشتری نسبت به موارد منفی از جمله واکسن‌ها و داروهای جدید خواهند داشت. دانشمندانی که درگیر این امور هستند، به مزایای فعلی هوش‌مصنوعی معتقد هستند. در این توافقنامه آمده است: پتانسیل فناوری‌های طراحی پروتئین بسیار بیشتر از آسیب‌رسانی است و ما می‌خواهیم اطمینان حاصل کنیم که تحقیقات ما برای همه آینده مفید خواهد بود.
این توافق به دنبال سرکوب توسعه یا توزیع هوش‌مصنوعی نیست. زیست‌شناسان قصد دارند استفاده از تجهیزات مورد نیاز برای تولید مواد ژنتیکی جدید را تنظیم کنند.
#دیوید_بیکر مدیر مؤسسه طراحی پروتئین در دانشگاه واشنگتن، که به حمایت از این توافق کمک کرد، می‌گوید: این تجهیزات تولید #دی‌ان‌ای در نهایت چیزی است که امکان توسعه سلاح‌های زیستی را فراهم می‌کند.
او در مصاحبه‌ای می‌گوید: طراحی پروتئین تنها نخستین گام در ساخت پروتئین‌های مصنوعی است. سپس باید دی‌ان‌ای را سنتز و طرح را از رایانه به دنیای واقعی منتقل کنید - و این مرحله مناسب برای تنظیم است. در مقابل مزایای احتمالی هوش‌مصنوعی همانطور که برخی کارشناسان هشدار می دهند این فناوری‌ها می‌توانند به انتشار اطلاعات نادرست کمک کنند، مشاغل را با سرعتی غیرعادی جایگزین کنند و شاید حتی بشریت را نابود کنند، شرکت‌های فناوری، آزمایشگاه‌های دانشگاهی، تنظیم‌کننده‌ها و قانون‌گذاران در تلاش برای درک این خطرات و یافتن راه‌هایی برای رسیدگی به آنها هستند
▫️نیویورک‌تایمز : بیش از ٩٠ زیست‌شناس و دانشمند که در هوش‌مصنوعی تخصص دارند و در زمینه فن‌آوری‌های طراحی پروتئین‌های جدید - مکانیسم‌های میکروسکوپی که تمام خلاقیت‌ها در زیست‌شناسی را هدایت می‌کنند - کار می‌کنند توافق‌نامه‌ای را امضا کرده‌اند که به دنبال تضمین این امر است که تحقیقات آنها با کمک هوش مصنوعی را بدون اینکه جهان را در معرض آسیب‌های جدی قرار دهد، به پیش ببرد.
این زیست‌شناسان که در بین آنها #فرانسیس_آرنولد برنده جایزه نوبل و نمایندگان آزمایشگاه‌ها در آمریکا و سایر کشورها هم هستند، همچنین استدلال می‌کنند که جدیدترین فناوری‌ها مزایای بسیار بیشتری نسبت به موارد منفی از جمله واکسن‌ها و داروهای جدید خواهند داشت. دانشمندانی که درگیر این امور هستند، به مزایای فعلی هوش‌مصنوعی معتقد هستند. در این توافقنامه آمده است: پتانسیل فناوری‌های طراحی پروتئین بسیار بیشتر از آسیب‌رسانی است و ما می‌خواهیم اطمینان حاصل کنیم که تحقیقات ما برای همه آینده مفید خواهد بود.
این توافق به دنبال سرکوب توسعه یا توزیع هوش‌مصنوعی نیست. زیست‌شناسان قصد دارند استفاده از تجهیزات مورد نیاز برای تولید مواد ژنتیکی جدید را تنظیم کنند.
#دیوید_بیکر مدیر مؤسسه طراحی پروتئین در دانشگاه واشنگتن، که به حمایت از این توافق کمک کرد، می‌گوید: این تجهیزات تولید #دی‌ان‌ای در نهایت چیزی است که امکان توسعه سلاح‌های زیستی را فراهم می‌کند.
او در مصاحبه‌ای می‌گوید: طراحی پروتئین تنها نخستین گام در ساخت پروتئین‌های مصنوعی است. سپس باید دی‌ان‌ای را سنتز و طرح را از رایانه به دنیای واقعی منتقل کنید - و این مرحله مناسب برای تنظیم است. در مقابل مزایای احتمالی هوش‌مصنوعی همانطور که برخی کارشناسان هشدار می دهند این فناوری‌ها می‌توانند به انتشار اطلاعات نادرست کمک کنند، مشاغل را با سرعتی غیرعادی جایگزین کنند و شاید حتی بشریت را نابود کنند، شرکت‌های فناوری، آزمایشگاه‌های دانشگاهی، تنظیم‌کننده‌ها و قانون‌گذاران در تلاش برای درک این خطرات و یافتن راه‌هایی برای رسیدگی به آنها هستند