◾️زندگی ایرانی وسط جنگ اوکراین!

✍️ احسان محمدی

◾️آدم عاقل روز جمعه لش می‌کند، عین گربه بدنش را توی رختخواب کش می‌دهد، بعد بلند می‌شود اُملتی به بدن می‌زند، با پیژامه گُل‌گُلی روی مبل ولو می‌شود، شاید هم با دوستانش قرار بگذارد و برود چرخی بزند.

کوهی، قُل‌قُلی با قلیان، قر دادنی با «روم زوم کنی؛ بوم بوم کنه قلبم… مثلا هی لج کنی! راه کج کنی از من!»، دور هم جمع شدنی، خنده‌های رها ... زندگی معمولی همین است.

◾️اما ما در جغرافیای ناامن زاده شده‌ایم. یکی توئیت کرده بود: «آوارگی» توی خون ماست. زیر بمباران از #آبادان آواره شدیم، بعد از جنگ #کویت بودیم، صدام حمله کرد آواره شدیم، الان پسرم #اوکراین هست و اونجا آواره شده!

ما کریه بودن دندان‌های سیاه جنگ را می‌فهمیم. با استخوان‌هایمان.

◼️چند سال پیش وقتی دوستانی از جامعه جهانی می‌خواستند به داد ما برسد نوشتم «هیچ‌کس را جز خودمان نداریم، مطلقاً هیچ‌کس!» گفتند پس حقوق بشر و سازمان ملل و اینا چیه؟ ماجرای #افغانستان و حالا اوکراین نشان داد که در این جهان شلوغ هر کس به «منافع» خودش نگاه می‌کند، خیلی دیگر ناراحت بشوند یک «ابراز نگرانی» از خودشان در می‌کنند و می‌گویند «ما کنار مردم اوکراین هستیم». خسته نشید کدخداهای جهان!

◾️وقتی منافعی وجود نداشته باشد کسی دیوانه نیست با خرس روسی گلاویز بشود. اسم حمله هم می‌شود «عملیات ویژه» یا دعوای خانوادگی بین تعدادی ولادیمیر، ایوان، ماکسیم و الکساندر توی برف‌ها و آخرش روی هم را می‌بوسند که «بیا ودکا بزن رفیق! فراموش کن»

◾️اوکراین را با دو فوتبالیست یعنی آقا #شوچنکو و آندری یارملنکو می‌شناختم و #سرگئی_بوبکا (قهرمان پرش با نیزه) و دو تیم دیناموکیف و شاختار دونتسک. سرچ کردم دیدم کلی بوکسور معروف دارند، سیاستمدارانی مثل برژنف و تروتسکی، موزیسین، خواننده و حتی بازیگر فیلم‌های خاکبرسری.

◾️یک کشور ۴۵میلیونی که بعد از متلاشی شدن شوروی، دو دستی تسلیحات هسته‌ایش را تقدیم روسیه کرد.
من هم دوست دارم مثل کتاب‌های شعر، بزرگترین جنگ بشر، جنگ «لب و دندان» باشد و آدم‌ها با «بوسه» از هم انتقام بگیرند و «اسیر» آغوش هم بشوند اما تحولات دنیا نشان می‌دهد که بدون قدرت نظامی هر لحظه ممکن است خورده شوید. تضمینی هست که همین روسیه که ادای رفیق‌ها را در می‌آورد هوس حمله به ایران نکند؟

◾️به عنوان کسی که زندگی خودش و خانواده‌اش در جنگ متلاشی شده از هر جنگی در هر کجای دنیا بیزارم، از #یمن و #سوریه و #فلسطین گرفته تا #اوکراین و #سومالی و #افغانستان و ... تحت هیچ عنوانی مدافع تجاوز نشویم، خط‌کشی نکنیم، اجازه ندهیم اعتقادات سیاسی توجیه‌گر خشونت جنگ شود.

◾️گرچه #پوتین برای این اعتراض‌ها تَره خرد نمی‌کند ولی دلم می‌خواهد برای دلِ خراب خودمان هم شده یک تظاهرات «مردمی» -بدون بلندگوهای رسمی- شکل می‌دادیم، به خیابان می‌رفتیم و علیه جنگ فریاد می‌زدیم.
نسل‌های بعد حتی باور نمی‌کنند راهپیمایی برای #صلح هم بدون مجوز دولتی آزاد نبود.
🖋 @ehsanmohammadi95

به هنگام شعله ور شدن اراده های جنگ، چه کنیم؟
✍رئوف آذری

https://t.iss.one/Sopskf/6176


جنگ کە شعله ور شود که شده است، هیچ کس نفع نمی برد نه آنکه کشته است و نه آنکه، کشته شده است چه اینکه اولی،
زندگی ای را گرفته است
و
دومی زندگی ای را باخته است!

اینجا و در باب موضوع فلسطین و اسراییل،
دهه هاست در بر همان پاشنه آشیل جنگ و عملیات و کشتار می چرخد و نه آن دو و رهبران شان،
بلکه همه آنهایی که با کلام، قلم، قدم، درهم و دینار و دلار یا اسلحه و مهمات و فضا و رسانه، به نحوی درتنور این اختلاف می دمند، شریک خون هایی اند که ریخته می شود و بسیار نیز از هر دو طرف، بیگناه قربانی می شوند!

کودکان و قسم بسیاری از زنان هر دو جبهه، ویژه آنانی که نه از تاریخ و نه از سیاست و نه ریشه های اختلاف، علمی، نقشی و دخالتی دارند، به کدامین گناه، باید آبرودری، خون ریزی و جان دهی عزیزان شان یا خودشان را ببیند؟!


کمی درنگ کنیم و ببینیم ما کجای این معادله ناهمسنگ اما از هر دو سو، بدتعریف و بدپرداخت قرار گرفته ایم و چگونه و به چه مقدار می توانیم شعله این حریق دامنگیر و دامنه دار را پایین بکشیم؟

به خداوندی خدا، رسالت انسانی و مٲموریت ایمانی ما بیش از امتثال به قهاریت یزدان، فیض بردن از رحمانیت پرورگار است و چه نکوست که همیشه حامل و عامل به خیر و نیکی، صلح و آشتی باشیم و قطعه ای از پازل راه حلی که تا به امروز، کامل نشده و انگار مٲموریت تکمیل کردنش با ماست...

چه خوش اقبال خواهیم بود اگر در این توحش پرتاب بمب و موشک و راکت، در این غوغای گلوله و غرش غول های آهنی، در این فریاد و واویلای هزاران مادر، خواهر، برادر و پدربزرگ و مادربزرگ و پدری فرتوت، ما جرعه ای آب باشیم که بر آتش خشم سربازی، بر دستور عملیات فرمانده ای و بر اتخاذ تصمیم ناکوکی، اثرگذار باشیم و اشکی از چشمی و زخمی از تنی بزداییم و گلوله ای از خشاب تفنگی کم کنیم ...

همین دیشب و دیروز و امروز، به ده و صد و هزار جسم بی جان، کم جان و مفقود و گروگان شد!

هزار چشم گریان و هزار دهان فریاد و وایلا و هزار دست و پا، سُست و کرخت شد!

چرا مرهمی بر زخم و چرا انگشتی برای زدودن اشک و چرا دستی برای نشستن بر شانه تکیده ای نباشیم؟

باور داشته باشیم ایمان مان با اراده صلح و قلبی مهربان و دستی رنج زدا، مستحکم تر و شٲن و کرامت مان نزد آن ارحم الراحمین والاتر خواهد رفت..

بیایید همه همدل و همصدا،
حتی اگر با منزلت، وجاهت، قدم و درهم و دینار و دلارمان نمی توانیم حلی بر این معضل درازدامن باشیم با کلام و قلم و دستان دعای مان،
نه تفوق با جنگ، بلکه تخلق به اخلاق صلح را برای ساکنان دو جغرافیا که هر دو در نوع و جنس شبیه،
اما در دین و مذهب و سیاست متفاوت اند، طلب کنیم.
چه این طلب خالصانه و تضرع خاضعانه ما به درگاه رحمانیت،
سبب شود حتی دین و مذهب و سیاست هم به نفع زیست مشترک، تبدیل و تحول و ارتقاء یابند.

شما را به خود و خدای تان،
بگذاریم کمی دنیا نفس راحتی بکشد و مردمان طعم همزیستی بچشند و بهشت را نه در رؤیا،
بلکه در عالم واقعیت ببینند..

بیایید ما اولین هایی باشیم که بعد از سده ها، سنگ بنای بهشتِ زیستِ در صلح را در این جهان کار می گذاریم...

بیایید ما اولین هایی باشیم که پس از دهه ها، زندگی را به لبخند وامی داریم
و
کودکان را مجال کودکی و مادری را عشق مادری و
پدری را صلابت پدری،
باز می گردانند..

بیایید جزو اولین هایی باشیم که اشک را نه شور و غمزا و دلگزا،
بلکه شیرین و شوق آفرین و دلنواز، جاری سازیم..

بیاییم ما اولین هایی باشیم که سازِخوش زندگی را در گوش جهان می نوازیم و از این ناکوکیِ زیست در جغرافیای جنگ و شعله های خشم در فضای زندگی، می کاهیم..


رئوف آذری
۱۶مهر۱۴۰۲
----------
*کنشگر صلح و محیط زیست،
تسهیلگر گروه صلح، مهربانی و همیاری و نایب رییس انجمن ترویج فرهنگ مسئولیت اجتماعی

🌹❤️🌹
#بنیاد_توسعە_صلح_و_مهربانی
#انجمن_ترویج_فرهنگ_مسئولیت_اجتماعی
#مهربانی_های_بزرگ
#ناقوس_جنگ
#فلسطین
#اسراییل
#شعله_های_خشم
#مسولیت_اجتماعی
#مٲموریت_رحمانی

@sopskf

#کولبری شرافتمندانه، عزتمندانه و پیامبرانه....

آنچنان که رسانه ها گزارش داده اند:
اینجا دروازه های مصر به سمت غزه است که شهروندان مصری، جان بر کوله نهاده اند و سمت رنج دیدگان غزه ای عازم اند، بلکه جانی و جهانی احیا کنند...

+یادداشت پیوست را هم مطالعه بفرمایید...👇
🌹❤️🌹

#بنیاد_توسعه_صلح_و_مهربانی
#مهربانی_های_کوچک
#جنگ_اکتبر
#فلسطین_اسراییل
#غزه
#فاجعه_انسانی
#مسئولیت_اجتماعی
#رسالت_انسانی
#مٲموریت_رحمانی
#کولبری_شرافتمندانه
#کُنش_پیامبرانه

@sopskf

کولبری شرافتمندانه،
عزتمندانه، پیامبرانه و صلح آفرینانه...

https://t.iss.one/Sopskf/6195


از اولین روزهایی که واژه نامبارک کولبری:کوله بری، به استناد فاجعه انسانی که به نام اشتغال مرزی مرزنشینان،
در معابر نیمه رسمی غرب کشور[با انتفاع کلان رانت خواران و به قیمت سلامتی مرزداران و مرزنشینان از همه جا رانده و وامانده ]
و معابر غیررسمی، قاچاق و گاه گاهی باز[ با انتفاع حداکثری  مٲموران مرزبان و قیمت جان مرزنشینان جان برکف در راه نان]، توسط اصحاب رسانه و رسانه  ها بر سر زبان ها افتاد و این اپیدمی، بعدها پاندمی ای شد و جان و جهان عزت ملتی را تحت الشعاع قرار داد،
همواره برای نگارنده،
تداعی گرِ نوعی اجحاف، تبعیض، نابرابری و تجارت با عزت و شرف انسانی و تحمیلی ناروا ویژه بر ملتی نجیب در روزگاران نامُراد بوده است!

اما اینجا و درتصویر پیوست[البته با تعبیری که باز توسط اصحاب رسانه و رسانه ها و اینبار محتمل در بازگشت به اصل خویش، همرسانی شده است و اگر فحوای همرسانی شده با اصل کلیپ، صحت داشته باشد]،
این واژه و مورد استعمالش،
رنگ و بویی خاص به خود گرفته است که حداقل برای نگارنده این سطور، تلطیف گر، روح و روان می نمایاند:

"در این تصویر بازنمایی شده، هارمونی همیاری شهروندان مصری را نشان می دهد که حصر و بمباران و اوضاع تٲسف بار غزه را فهم کرده، ناامید از اقدام به موقع دولت خودی و دولت های دگری، قدرت های بزرگ و ویژه  سازمان های ملی و بین المللی حقوق بشری، به تعبیر جان ایزو در کتاب به پا خاستن برای انسانیت، سرود مسئولیت اجتماعی را با گام های استوارشان، همنوایی می کنند:

"این من هستم.
من می توانم امور را تغییر بدهم. اگر من بپانخیزم. پس چه کسی؟
اگر، الان نه، پس کی؟"

"#راهبری،
نوعی از موضع گیری و انتخاب است، نه یک نقش که حتما" باید به شما واگذار شده باشد...

🔺راهبری به مجوز رسمی، نیاز ندارد.
🔺خیلی از ما انسان ها، قبل از آنکه، اثرگذار باشیم، منتظر یک جایگاه اثرگذار هستیم، در حالی که واقعیت برخلاف اینست.

🔺 هرچه بیشتر اثرگذار باشیم فرصت بیشتری برای اثرگذاری پیدا واهیم کرد.

🔺دست به کار شوید. هر کاری!

🔺یک گام بردارید، آن گاه، گام های بعدی به دنبال آن رخ خواهد داد.

🔺بر چیزهایی که توانایی کنترل شان را دارید، تمرکز کنید نه بر سرزنش دیگران!

🔺با استفاده از مهارت های تان، در همان لحظه ای که قرار دارید، بپاخیزید.

🔺نیازی نیست که به دنبال راه هایی برای بپاخاستن باشید، فرصت ها، درست درمقابل چشمان تان قرار دارند.

🔺برای آنکه، کارهای خاصی انجام دهید، نیازی نیست که خاص باشید!

🔺همه ما باید بدانیم با قدرت عظیمی که داریم، می توانیم بر پنج ردیف پیرامون مان تٲثیرگذار باشیم.
برای آنکه، بتوانیم تغییر ایجاد کنیم، باید از پیرامون خود شروع کنیم؛
مانند محل کار، منزل و جمع هایی که در آن، عضویت داریم. تغییری در پیرامون، اگر مهم تر از تغییر جهان نباشد، به همان اندازه مهم است"
(جمله گزینی کتاب به پاخاستن برای انسانیت، ترجمه امیرعلی پهلونژاد و دکتر علی صاحبی،نشردانژه،۱۳۹٨ صص۲۰۳و ۲۰۴)

اینجا و در این تصویر، شهروندانی که کوله بر پشت می بینید، خودراهبرانی هستند که شایدخاص نبوده اند و مهارت خاصی هم نداشته اند، اما دست به کار شده اند و یک گام، برداشته اند تا تغییری ایجاد کنند.

آنان فریاد وامسلمانا را شنیدند و مرزهای پیرامون خود دریدند تا زیباترین چشم اندازهای دریدن های به هنگام و دل انگیزترین فحوای کولبری:کوله بری شرافتمندانه، عزتمندانه و پیامبرانه را نمایش داده و به نکوترین کردار، بازنمایی کنند...

همین امروز باید اراده کرد و گام های مؤثری برای کاهش آلام بشری برداشت و کاش، همین ها و دیگرانی چون نگارنده هم عزم کنند و این بار، کودکان و زنان اسرائیلی، زلزله زدگان افغانستانی، آوارگان سوری و روهینگیایی، جنگ زدگان اوکراینی و همه مصیبت دیدگان جهان چه از نوع انسان و چه سایر زیستمندان و ... را نیز شامل موهبت کولبری و کوله رحمت به هنگام شان کنند...

✍️رئوف آذری،
کنشگر صلح و محیط زیست، نایب رییس انجمن ترویج فرهنگ مسئولیت اجتماعی

🌹❤️🌹

#بنیاد_توسعه_صلح_و_مهربانی
#انجمن_ترویج
#فرهنگ_مسئولیت_اجتماعی
#مهربانی_های_کوچک
#جنگ_اکتبر
#فلسطین_اسراییل
#غزه
#فاجعه_انسانی
#مسئولیت_اجتماعی
#رسالت_انسانی
#مٲموریت_رحمانی
#کولبری_شرافتمندانه
#کنش_پیامبرانه
#خدمت_صلح_آفرینانه


@sopskf

سردشت،
قربانی تاریخی دشواره جنگ و نامهربانی، منادی صلح جهانی

https://t.iss.one/Sopskf/6239


چشم که گشودیم خود را در لایه های درهم تنیده پیاز جنگ و دشواره نامهربانی، یافتیم که نتیجه اش، عُمری جاری کردن سیل اشک از چشمان بود!

گویند پیاز، استرلیزه می کند و ویروس های محیطی را از بین می برد و شاید به همین دلیل هم باشد که به گاه سرماخوردگی احدی در خانه، توصیه می شود که پیازی قارچ شود و هر تکه اش در گوشه ای ازمنزل کار گذاشته شود!

جنگ نیز به زعم جمع ما صلح سازان، چنین خاصیتی دارد و یا نه بهتراست بگوییم چنین تصوری از جنگ بر ما تحمیل شده است چه اینکه، با هر جنگی، چنان اشک از چشمان مان سرازیر می شود که وجودمان، از پاره های سُربی، فشنگ های جنگی، بمب های شیمیایی و خردل های عصب کُش، پالوده می شود و همان در مسیری سوق مان می دهد که صلح را با تمام مؤلفه های مثبتش، دو دستی و چند و یکصد و بیست هزاری ضرب در دو بچسبیم!

این روزها، اما نه فصل و ماه، بلکه هر هفته و هر روز، ما بهانه ای برای پالوده شدن داریم چه اینکه از لحظه بیرون جستن مان از رختخواب و کنار زدن لحاف و پتو تا وقت افتادن و از هوش رفتن و خزیدن مجدد در لای پتو، هزار و یک بهانه برای ریختن اشک و پالوده شدن مکرر داریم چه اینکه هر حضور، نظر، کنش و تعامل و ارتباط مان خود جنگی است و کنار زدن لایه ای از پیاز که اشک را از چشم سرازیر و جان را از جهان بدن، خارج می کند!

این اما موهبتی بی بدیل است که ما شهروندان این جغرافیای جن زده را چنان سخت جان و پالوده کرده که برای حفظ بنیان های صلح و حمایت از پروژه های صلح ساز، هر هزینه ای را بدون درنگ بپذیریم!

امروزه ما به نقطه ای از جهان زیست خود، رسیده ایم که بدون درنگ و توقف و تفکر، صلح را و مذاکره و گفتگوی پیشران را نه تنها برای خود، بلکه برای همه جهان می طلبیم چرا که وقوف یافته ایم که جنگ ها، منبعی و کانی برای جوشش اشک باقی نگذاشته اند و چنانچه چون مصیبت نازل شده بر شهر و جغرافیا و تاریخ این شهر، جایی و جغرافیایی و جانی دیگر تهدید شود، قطع یقین، عدم امکان تراوش اشک های پالوده گر، سبب دق مرگ شدن ساکنان جغرافیای جنگ نوین خواهد شد، نخواهد شد؟!

پس جنگ را، خشونت را و تانک، تفنگ، خمپاره، جت و بمب و خوشه خوشه سُرب را متوقف کنید که دیگر اشکی برای پالوده شدن نداریم و صدالبته چنان پالایش شده ایم که جز تنی و چندی، نایی برای ریختن اشک نداریم و البته که کان اشک را هم دیگر باقی نداریم، داریم؟

این روزه، ما در هر برزنی که سراغ گیریم، بذری، نامی و نمادی از صلح بر آن می نشانیم و می پاشیم تا بلکه و بلکه کمی زندگی روی خوش نشان دهد ...

ای که دستت می رسد، تو هم کاری کن که جنگ، گورش را گم کند و دگر بیش از‌این جان و جهان زیست مشترک را لایه لایه در محنت و رنج و مرگ، نپیچد!

🌹❤️🌹
#بنیاد_توسعه_صلح_و_مهربانی
#نامهربانیهای_بزرگ
#دشواره_جنگ
#فلسطین_اسراییل
#سازمان_ملل_متحد
#جناب_گوترش
#ضرورت_آتش_بس
#صلح
@sopskf