یادی ایامی که گذشت به مهر

تابستان سال ۱۳۷۰ با جمعی از هم دوره ای هایم، برای یک اردوی فرهنگی-ورزشی عازم تهران شدیم!

برای یک نوجوان روستایی شهری شده مرزنشین، آن هم بیست و هفت سال و اندی قبل، رفتن به تهران آرزویی بزرگ بود و صدالبته تصویرسازی هایی که قبل از سفر در ذهن خود می پروردم، آن را شهر رؤيايي می دیدم ولی اولین قدم هایی که در خیابان های شمال شهر، برداشتم، این تصویر را درهم ریخت چه اینکه می دیدم چون شهر خودم، آشغال ها در کف خیابان های منتهی به تجریش، با نسیم حاصل از حرکت ماشین ها، شرق و غرب می کردند!
و جالب است بدانید که اولین تصویری که در بازگشت برای برادرنرفته ام به تهران بازگو کردم همان " مشاهده آشغال در کف خیابان" بود!
اگر این روایت را پیوندی بزنم به خاطره ای از یکی دوستان روستایی ام که بعدها مقامی هم در سطح میانی آموزش و پرورش گرفت، شاید مفهوم بهتر منتقل شود.
نقل می کرد:"معلم که داشتیم با خود همیشه در این فکر بودم که چه خوش اقبال است آن که معلم می شود چون حتی ابتدایی ترین تفاوتش با مردم عادی را این می دیدم که او هیچگاه نیاز به دستشویی رفتن پیدا نمی کند😃"
هرچند که تا پریروزهای دور، این یک امتیاز می نمود و نشان تقدس بخشی دانش آموزان به معلمان بود ولی امروز به گمانم این تصویر فروریخته باشد چه اینکه دست شویی نرفتن شان، به دلیل خالی بودن جیب ها و سفره هاست و نه تقدس شخصیتی😭اما باری به هرجهت این تصویر سازی های کودکی وی از معلم بود و ارزنده و قابل تأمل!
شاید باورتان نشود ولی من نیز چنین تصویری از #تهران و پایتخت داشتم و هرچند بازدید از کاخ های نیاوران و سعدآباد این تصویر را تقویت می کرد اما کف خیابان های بیرونی کاخ ها،خللی جدی در تصویرسازی هایم ایجاد کرد همچنان که برای آن دوستم "معلم شدن" خودش چنین کرد!
این همه را بگفتم تا به سه نکته برسم؛

یک: تفاوت تصویرسازی های ذهنی و واقعیت های بیرونی هم نسلی های من که کم تر توفیق توافق یافتند

دو: تأکید و تمرکز حدود سه دهه قبل اینجانب روی #محیط_زیست و ارتباط معنایی تصویرسازی اولیه و فروریزی آن بر مبنای یک مؤلفه محیط زیستی

ج: دقت در تصویر فوق و تمرکز بر تصویر اینجانب(ایستاده سوم نفر از راست) نشان می دهد که آن دوران نیز نشانه هایی از #صلح_و_مهربانی با خود داشته ام( گل سرخ) و این نیز افتخاری والا برای این سفیر کوچک صلح و مهربانی امروز است.

به یقین کسب جایزه سال #صلح_و_محیط_زیست دکتر تقی ابتکار درسال جاری، تداوم همان ذهن زیست محور و روح صلح گستر دیروزی بوده که افتخار امروزم است ومدیون #مهربان_مادر فرشته وشم🌷❤



🌷❤🌷
#بنیاد_توسعه_صلح_و_مهربانی
#مهربانی_های_کوچک
#رئوف_آذری
#مسئولیت_اجتماعی
#تصویرسازی_های_نوجوانی
#تهران
#تقدس_رؤيا
#محیط_زیست
#صلح
#نقش_الگویی
@sopskf
-----
*سپاس از مربی همراه آن روزها جناب حاج عثمان رشیدی عزیز
**شرح تصویر:
[ایستاده از راست:
فاروق مکری، کاوه حیاک، رئوف آذری، حسین خضری، امید نقیب،فرزین مولانی

نشسته از راست:
سیاوش خضری، علی قاضی، عبدالله عدالت، عثمان رشیدی(مربی همراه)

اردوی فرهنگی-ورزشی تابستان سال ۱۳۷۰ -تهران]
-----
https://www.instagram.com/p/BvLnMS0F1eW/?utm_source=ig_share_sheet&igshid=12o2lo91jzus7

جایزه سال صلح و محیط زیست به روستای یامپی رسید...

جایزه سال #دکتر_تقی_ابتکار گروه #بالویزانی_ژینگه که در اسفند ۹۷ به #رئوف_آذری رسیده بود، طبق تعهد قبلی، به #حماسه_سازان روستای #یامپی از توابع #آق_قلا، رسید.
روستاییان یامپی به مدت یک هفته کامل، پنجه در پنجه #سیل نهادند و توانستند با کار جهادی، از ورود آب به روستای شان جلوگیری نمایند!

جایزه مذکور به پیشنهاد #دکتر_محمد_ایرانمنش و با حضور جمع کثیری از روستاییان در حال کار، توسط #رئوف_آذری به #شورا، #دهیار و #معلم_روستا تقدیم گردید.

رئوف آذری در پی تقدیم جایزه اظهار داشت:

"بیش از آنکه ارزش مادی جایزه اهمیت داشته باشد، ارزش معنوی آن مطمع نظر است به ویژه اینکه موضوع جایزه #صلح_و_محیط_زیست بوده و اکنون در این شرایط بحرانی، روستاوندهای عزیز یامپی، #حماسه_همدلی، خلق کرده اند و پنجه در پنجه سیلاب، به اقدام بالادست ها در تخریب جنگل ها، می اندیشند!"

#محمد_یانپی، رییس شورای روستا نیز اشاره کرد:" نفس کار شما و تقدیم جایزه سال تان، فراموش ناشدنی است به ویژه اینکه جایزه در شرایطی به این روستا رسیده که ستون های صلح بر شانه های مردم، سنگینی می کرد و حضور سبز شما، آن را برای مان تسهیل گردانده و معنا بخشید"


امید که حماسه همدلی همچنان پررونق باد🌷



#بنیاد_توسعه_صلح_و_مهربانی
#کمپین_مهربانی_های_کوچک
#رئوف_آذری
#مسئولیت_اجتماعی
#سیل_گلستان
#آق_قلا
#یامپی
#جایزه_دکتر_تقی_ابتکار
#حماسه_سازان_یامپی
@sopskf

-----
https://www.instagram.com/p/BvoMH-Vl4I0/?utm_source=ig_share_sheet&igshid=zvp4yt0cw63t