https://telegram.me/shahrestanadab/1034


"روایت احساسات ضدآمریکایی در هر کجای جهان رنگ‌وبوی خودش را دارد. بسته به این که آمریکایی‌ها در یک کشور چه نوع تجاوز و سوءاستفاده‌ای انجام داده‌باشند، تصویری در آینۀ ادبیات آن کشور منعکس می‌شود که رنگ و بویی خاص دارد.

یکی از کشورهایی که از دست‌اندازی آمریکا در امان نمانده، همسایۀ جنوبی این کشور، یعنی مکزیک است.

«کارلوس فوئنتس» نویسندۀ مطرح مکزیکی در رمان خواندنی «گرینگوی پیر» راوی بخشی از دست‌اندازی این همسایۀ مزاحم به خاک مکزیک است.

فوئنتس شخصیت نویسنده و روزنامه‌نگار آمریکایی «امبروز بی‌یرس» را بهانه‌ای قرار می‌دهد تا با قرار دادن یک آمریکایی در دل انقلاب مکزیک برخی از تفاوت‌های عمیق فرهنگی و اقتصادی بین این دو همسایه را حلاجی کند و از این رهگذر تیغ انتقاد را به روی انسان آمریکایی که جز با غارت و تصرف، راهی برای شناخت پدیده‌ها نمی‌داند، کشیده‌است."

متن کامل یادداشت:
https://shahrestanadab.com/Content/articleType/ArticleView/articleId/6640
#ادبیات_ضدآمریکایی #مجید_اسطیری #کارلوس_فوئنتس #گرینگوی_پیر
@ShahrestanAdab

🔻هاله‌ای در دل تاریخ
(معرفی رمان #آئورا اثر #کارلوس_فوئنتس به قلم #مجید_اسطیری)

▪️«... در رمان کم‌حجم «آئورا»، فوئنتس روایت‌گر روزهایی از زندگی مترجمی جوان است که این مترجم جوان با تاریخ مکزیک آشنا و درگیر می‌شود؛ امّا نویسنده، تمهیدی بسیار شاعرانه و سمبولیک برای آشنایی این مترجم جوان با تاریخ کشور خودش اندیشیده‌است. «فلیپه مونترو» که جویای کار است، در با این آگهی روزنامه برخورد می‌کند که "آگهی استخدام: تاریخ‌دان جوان، جدّی، باانضباط، با تسلّط کامل بر زبان فرانسۀ محاوره‌ای. چهار هزار پسو در ماه، خوراک کامل، اتاق راحت برای کار و خواب"
این آگهی، مسیر زندگی فلیپه را تغییر می‌دهد؛ او به نشانیِ داده‌شده مراجعه می‌کند و با خانه‌ای اسرارآمیز مواجه می‌شود که پیرزنی بیمار و دختری زیبا در آن زندگی می‌کنند. «خانم کونسوئلو» برای تدوین خاطرات همسرش، «ژنرال یورنته»، حاضر شده در روزنامه آگهی بدهد و یک تاریخ‌دان جوان را استخدام کند. «آئورا»، برادرزادۀ خانم کونسوئلو و تنها مونس اوست که حضورش در خانه‌ای قدیمی و غبارگرفته، عجیب و اسرارآمیز است... »

متن کامل یادداشت مجید اسطیری بر رمان «آئورا» را در سایت شهرستان ادب بخوانید:

🔗 https://shahrestanadab.com/Content/ID/9323

☑️ @ShahrestanAdab

🔻 دست از سر مملکت من بردارید!
( #مجید_اسطیری در تازه‌ترین یادداشت خود به بررسی رمان #نبرد از #کارلوس_فوئنتس پرداخته است. گفتنی‌ست پیش از این نیز یادداشت مجید اسطیری بر رمان #گرینگوی_پیر و #آئورا در سایت شهرستان ادب منتشر شده بود.)

▪️ «... به‌نظر می‌رسد در رمان «نبرد» هم مثل رمان «گرینگوی پیر» حرف فوئنتس این است که هیچ‌نسخۀ غیربومی به درد حل‌کردن مشکلات آمریکای لاتین نمی‌خورد. در رمان «گرینگوی پیر» نویسندۀ مطرود آمریکایی «امبروز بیرس» وارد مکزیک می‌شود که فوئنتس آن را خاک فلاکت می‌نامد. بیرس با آزادمنشی از کشور طمع و چپاول یعنی آمریکا گریخته تا در میان مکزیکی‌ها زندگی کند و چه‌بسا به درد آن‌ها بخورد، اما درمی‌یابد که تنها همین‌مردم هستند که می‌توانند بر زخم خودشان مرهم بگذارند و بزرگ‌ترین کمک آمریکا به آن‌ها این است که دست از سرشان بردارد.

در رمان «نبرد» نیز فوئنتس می‌خواهد بگوید باید مشکل‌مان را خودمان حل کنیم؛ با نگاه خودمان و با فهمی که خودمان از دنیا داریم.

اگر این‌گونه نباشد دلیلی وجود ندارد بارها و بارها با آمدن اسم ژان ژاک روسو نویسنده به این ‌نکته اشاره کند که او شهروند ژنو بود! ...»

متن کامل این یادداشت را در سایت شهرستان ادب بخوانید:
🔗 shahrestanadab.com/Content/ID/10172

☑️ @ShahrestanAdab