همزمانی حضور رییس سازمان جنگل و مراتع
و
حریق پایین دست شهر میراباد سردشت

سه شنبه بیست و پنجم خرداد با تلاش و‌پی گیری های نماینده ی کوشای شهرستان سردشت در مجلس شورای اسلامی، جناب مسعود منصور، رییس سازمان جنگل ها و مراتع کشور در سردشت حضور یافتند...

حضور ایشان، همزمان بود با حریقی در پایین دست شهر میرآباد در حوزه استحفاظی شهرستان سردشت..

گرچه، گزارش تصویری و نوشتاری کانال نماینده محترم بر شور و هم اندیشی حول حفاظت از جنگل های نود هزار هکتاری و البته پاره ای مسایل حول تداخلات ارضی، نشانگانی از اهمیت سفر مذکور و سفرهای مشابه دارد اما واقعیت اینست که این نوع دعوت ها و سفرها در صورتی که از قبل توسط دفتر نماینده در شهرستان(که متأسفانه هم در انتخاب نماینده -رییس یک اداره دولتی!!!- و هم در محل استقرار دفتر-داخل در ساختمان یک اداره دولتی-، دقت لازم معمول نشده است) برنامه ریزی منسجم با حضور و شور و مشورت متولیان مسئول، کنشگران سبز و البته نمایندگان شوراهای شهر و روستا و دهیاران، و نیز نمایندگان دامداران و کشاورزان و گردشگران و سایر اقشار ذی نفع و ذیربط، انجام می شد در میزان آورده و جذب امکانات و نیز حل ریشه ای معضلات و آسیب ها، مفید فایده تر می بود..

بلوطبانان پا به رکاب و فعالان حفاظت و‌احیاء جنگل ها، که خود در خط مقدم مواجهه با آسیب ها و حریق ها و تخریب ها هستند، قطع یقین «درد شناس» تر و البته «درمان آگاه» تر از تکیه زنندگان بر میز مسئولیت در اداره ای خاص هستند.

اگر دعوت کنندگان و مدیران در حواشی جلسات کم بازده یا به زعم خودشان پربازده، مهمان روز را با کنشگران سبز و فعالان همواره در میدان، مواجهه می کردند و یا در حین اطفاء، در محل حریق، حاضر می کردند، قطع یقین، نگرش مهمان و‌همراهان به نسبت بیشتری آماده تر از قبل می شد و جلب و جذب منابع بهینه تر می شد، نمی شد؟!

آنچه نیاز امروز سردشت و پروژه های حفاظتی جنگل ها و مراتع است، نه تسهیل گری رفع و رجوع اختلافات دستگاه ها، مردم و‌منابع طبیعی به نام تداخلات ارضی، بلکه تمهید اصلاح قوانین، همکاری بین بخشی و جسارت و اقتدار در جلوگیری از تعرضات قدرت های در سایه به منابع ملی و سوء استفاده گران بومی است و‌از طرف دیگر؛
الف) ایجاد یک پایگاه پایش، کنترل ورصد پهپادی
ب) ایجاد و احداث یک پایگاه امداد هوایی، باند فرود و‌صعود هلی بردی با حداقل یک چرخ بال اختصاصی
ج) تسهیل گری در صدور مجوز انجمن ها و برداشتن چتر امنیتی از میدان فعالیت های محیط زیستی و کاهش نابرابری ها و اجحاف در این حوزه‌


د)تسهیل گری جذب کنشگران بومی در پروژه های جذب نیروهای قراردادی و استخدامی و واگذاری پیمان ها و‌پروژه های احیاء و...

ه) تسهیل پاسخ به درخواست چندین باره بلوطبانان پا به رکاب، با فحوای «تولیت چند ده هکتاری جنگل های پیرامونی شهرها»ی سردشت،ربط، نلاس، میرآباد جهت حفاظت و احیاء و عمل به وعده واگذاری(فاز اول، سی بلوطبان،سی دوچرخه برقی، سی هکتار جنگل بلوط)

و) کمک به تجهیز تیم های پنج گانه ی اطفاء بلوطبانان پا به رکاب و البته حمایت مادی و معنوی از پروژه اختصاصی بلوطبانان پا به رکاب( هر روستا یک پایگاه حفاظتی جنگل)

ز) کمک به ایجاد یک مرکز تحقیقاتی جنگل در سردشت

ح)کمک به شکل گیری تیم منسجم مدیریت بحران متشکل از متولیان، کنشگران سبز و بخشداران، شهرداران و دهیاران

و
مهم تر از همه؛
ط) حمایت مادی، بیمه ای، قانونی، اخلاقی و معنوی از مدیران ادارات ذیربط و یگان های حفاظتی و کنشگران سبز

و...

که امید است با هم اندیشی و هموندی ها، شاهد تحول در پروژه های حفاظتی جنگل های باقی منطقه سردشت باشیم که اگر امروز، تمام قد و تمام ظرفیت، ورود و اقدام نکنیم، بدون شک، در چند سال آتی، روزنه ی نگاه های مان در چند ده صد متری هم، چنددرخت کنار هم نخواهد یافت!

#بلوطبانان_پا_به_رکاب
#حریق_های_سریالی_سردشت
#جنگل_های_بلوط
#سفرها_دستاوردها
#نماینده_مردم_در_مجلس_شورا
#کمال_حسین_پور
#رییس_سازمان_جنگل_ها
#مسعود_منصور
#سردشت

@oaktreeloverbiker
---
https://www.instagram.com/p/CQNo0OWL77c/?utm_medium=copy_link

پایان انتخابات و تداوم حریق های سریالی سردشت

دل خوش بودیم که پایان کارزار انتخاباتی، شاید ختم فاجعه تخریب های سریالی زاگرس را رقم زند اما زهی خیال باطل که اولین روز پساانتخاباتی و دقیقاً زمانی که جمع کثیری از مجریان، هنوز در خواب پسا یک شبانه روز سخت کاری بودند، جرقه زنان شعله های حریق سریالی، مجدد بر شمع امید کنشگران سبز، خاکستر ناامیدی پاشیدند و مجدد عرصه را برای مانور کاندیداهای دوره های بعدی کارزارهای انتخاباتی مهیا ساختند تا شاید پازلی از فیلم تبلیغاتی شان را برای نمایش در شوی تبلیغات، مورد استفاده قرار دهند!

بله، امروز فقط در سردشت، شاهد دو حریق دیگر جنگل های بلوط منطقه بودیم، یکی در بالادست روستای شیواشان و پایین دست شهر سردشت و مشرف به دریاچه سد ملی کولسه!
و
دیگری در منطقه دوهزار و پایین دست روستای شینوه، یکی از پایگاه های اصلی جناح اصولگرا!

شیواشان، گرچه به لطف احداث سد و جاده ی دسترسی، از تنور فراموشی به بهشت توجه، نایل آمده، اما گویا روستاییان، سقف انتظارات شان، تمام ناشدنی است و همچنان پیشتاز در پیش روی به سمت شهر و قلع و قمع سرمایه های نمادین ملی هستند!

در این میان اما، آنچه باقیست شوی کارزار حریق های سریالی و مواجهه ی بی امان یگان های حفاظتی و‌آتس نشانان و نیز استمرار حضور داوطلبانه کنشگران سبز و بلوطبانان پا به رکاب در عملیات اطفاء حریق، آن هم با حداقل های تجهیزات..

روز سه شنبه هفته قبل بود که رییس سازمان جنگل ها به دعوت
نماینده مردم در مجلس شورا، بازدیدی از سردشت و جنگل های ۹۰ هزارهکتاری داشتند و‌ همان روز، دغدغه ی بلوطبانان پا به رکاب، تفوق نقش جهادگری جناب منصور، بر یاری گری جنگل ها بود، شاید دغدغه مان بیجا نبوده، به جا نبود؟!

#بلوطبان_پا_به_ركاب
#حریق_های_سریالی
#کارزار_انتخاباتی
#_فرجام_نافرجام_سریال_ها
#حریق_با_عامل_انسانی
#سردشت
#جنگل_های_سوخته
#اقدامات_بایسته

@oaktreeloverbiker
---
https://www.instagram.com/p/CQVmF1JrIgf/?utm_medium=copy_link

جغرافیای بی مرز طبیعت
#رئوف_آذری

خبررسیده که حریق مهیبی در جنوب و غرب ترکیه، شعله ورتر از همیشه، جان طبیعت می گیرد و ژینایی اش را می ستاند!

گرچه این بهشت خدادادی، سال هاست در قهر دگم اندیشی سیاسیون و ساده انگاری شهروندان، سرشت و ذات همزیستی اش، گل آلود، نشان داده، اما ترکیب رنگ های آبی و‌سبزش، دل ربایی خاص خودش را داشته و دارد و همان حتی در ایام کرونایی نیز، بازار تورگردان ها را گرم و پر رونق نگه داشته بود!

این روزها، اما پهنه سبز منظرش به تقاص خون پاشی های چند دهه ی گذشته، رنگ سرخی آتش و‌شعله به خود گرفته و تأسف زا، اینکه؛

میلیون ها مترمکعب آب دریا و مخزن سدها هم افاقه نمی کند و پیش روی حریق همچنان چون دیوارهای حایلی مرزی ترکیه با سوریه و ایران، در عرض و طول وارتفاع ادامه دارد!

#بلوطبانان_پابه_رکاب، گرچه خود ایام درازی است سینه به سینه حریق های سریالی سردشت و زاگرس، با دستانی خالی، سر و پا، در میدان نبردی نابرابراند اما خوشحال و مسروراند که نیروهای مسلح ایران، با عبور از مرزهای قراردادی، عملیات اطفاء هوایی را با مخزن های چند ده هزار لیتری، پیش گرفته اند چه اینکه بلوط های زاگرس، هیرکانی و ترکیه، آمریکا و اروپا، روسیه و‌استرالیا، طبیعت جهان اند و جهان همین چند متری است که فحوایش همزیستی و‌مدارا و‌یاریگری ها و هموندی های همدلانه است...

#خاموش_بادا_شعله_تعصب__و_آتش_جنگ...

♻️❤️🚴🏻‍♂️
#بلوطبانان_پابه_رکاب
#حریق_های_سریالی
#زاگرس
#سردشت
#ترکیه
#هموندی_همدلانه

@oaktree_loverbiker
---
https://www.instagram.com/p/CSBt_XZLh6t/?utm_medium=copy_link

پیام انجمن‌های زیست محیطی کوردستان بە مناسبت جانباختن نیروهای مردمی داوطلب و فداکار زیست محیطی در تنگە "هایقر" واقع در کوەهای فیروز آباد استان فارس
در روزهای ۱۱و۱۲مرداد ماە ۱۴۰۰

https://t.iss.one/oaktreeloverbikers/564

محکمه خون شهداء محکمه عدلیست
که ما را در آن به محاکمه می‌کشند

هر روز داغی را با داغ‌ دیگر به فردا می سپاریم. ما را عادت داده اند به فاجعه، به بحران و ویرانی اما تا چراغ این راه ناهموار شهیدانند و دلاورانی که با خون الفبای زندگی را به ما آموخته‌اند خواهیم ایستاد و همچون درختان ایستاده خواهیم مرد.

ما درد فقدان یاران را با جان و دل زیسته‌ایم و آن قدم هایی که اراده‌ی آبادانی را دارند به خوبی می‌شناسیم.
می‌دانیم چه سخت است دیدن سوختن جنگل و چه سخت‌تر تعلل در پیمودن راهی که باید طی شود. شیب‌ها را و دلهره باد مخالف در پیکار آتش و دستان خالی را زیسته‌ایم. نفس‌های از رمق افتاده و سختی جغرافیا در آوردگاهی بی پناه و چشم به راه را با جسم و جان فرسوده‌ایم اما مگر می توان بی وفا بود و از کنار ناله‌های زاگروس مادر و حامی و پشتیبان و پناه هزاران ساله گذشت و بر خود اسم آدمی گذاشت؟


خبر شهادت سه دلسوز داوطلب استان فارس برای ما یادآور قدم‌های شریف و امید است، خاطره قدم به قدم شهیدان سبز مریوان و پاوه را زنده می‌کند که بر همان خط از رشادت و فداکاری جان به آینده روشن تقدیم کردند. با تمام وجود درک می کنیم که پشت آن تیترهای ساده انگارانه چه رنج‌ها و دردهایی نهفته است که روزی سر بر خواهند آورد.
بهزادی‌ها از این روز به بعد، زایشگر اندیشه‌ای خواهند بود که تنها آیندگان خواهند توانست افق‌های وسیع و پر از سرافرازی آن را به خوبی ببینند.

ما انجمن‌ها و فعالان زیست محیطی کوردستان متاسفیم که جنگل‌هایمان پیوستە در حال سوختن و نابودی هستند و مردمان آگاە و دلسوز این سرزمین به جای ژینایی و آبادانی باید جان عزیز خود را بر کف گذاشته و در راه نگهداشت همین مقداری هم که مانده، با دستانی خالی، راهی سخت‌ترین شرایط شوند و هواپیماها و بالگردهای مخصوص اطفا حریق وطن در ترکیه مشغول خاموش نمودن جنگلها می‌باشند!!

خون این شهیدان پاسخی روشن بود به وضعیتی که انکار می شود و اعتراضی است جدی به بی تفاوتی‌ها، دروغ‌ها، نا کارآمدی‌ها، بی مسولیتی‌ها و کژراهه رویی‌هایی که نباید وجود می‌داشت تا سرنوشت این کهن زیست بوم اینگونه
رقم خورد.

آنچه شرم آور است نگاە کالایی بە میراث طبیعی این سرزمین و بهاندادن بە جان انسانها از سوی نامسولان و توجیه گران مسیر تباهی است.

ما به عنوان انجمن ها و فعالان زیست محیطی کوردستان، بی مسئولیتی دستگاەها را نسبت بە طبیعت و نگاە کاسبکارانە بە آن را محکوم نموده و بە دولت اعلام می‌داریم کە در این رابطە بە وظایف قانونی خویش عمل نموده و مسایل مربوط به آتش سوزی جنگل ها و تخریب سرزمین را به جد پیگیری و در اولویت قرار دهند و عاملین و آمرین این آتش سوزی‌ها در هر کجا بوده به میز محاکماتی در خور و عادلانه کشاند و اجازه نداد آتش سوزی و تخریبی با عاملیت عمدی باقی بماند.

همزمان نیز، پشتیبانی و آمادگی خود را جهت یاری رساندن بە همراهان سبز اندیشمان در استان فارس با اعزام تیم‌های عملیاتی جهت اطفای حریق اعلام
می‌نماییم.

از طرف انجمن‌های زیست محیطی کوردستان
1400/5/14
---
#زاگروس
#حریق_های_سریالی
#هایقر
#فیروزآباد
#فارس
#خانواده_بهزادی
#کردستان
#هموندی_همدلانه
#انجمن_های_محیط_زیستی

@oaktreeloverbikers

حریق های سریالی سردشت و رکابزنی زنی بلوطبانان برای حفاظت از امید
سرزمینی

https://t.iss.one/oaktreeloverbikers/579

بیستم مردادماهِ سردشت، روز تلخی بود به ویژه که حریق های سریالی و متناوب هرچند روز یک حریق، این بار به یک روز، سه حریق رسید و علی رغم امداد مؤثر هوایی بالگرد هلال احمر(سه پرواز) در حریق مه زرا و نوکان، در دو حریق دیگر در دو ضلع جغرافیایی دگر شهرستان، این نیروهای مردمی بودند که پیشتاز مواجهه با شعله ها بودند و‌صدالبته در حریق اولی نیز پس از بازگشت بالگرد به مرکز استان و‌شعله ور شدن مجددحریق در نقطه صفر مرزی، این بومی ها و‌ بلوطبانان بودند که شب بیست و‌یکم مرداد را شام نخورده و نماز نخوانده، در دل شعله ها و‌ با دغدغه ی دامنه دارشدن جغرافیای بیشتر از سی هکتار، به دقایق آغازین روز بیست و‌یکم لینک دادند!

اما این پایان ماجرا نبود و همان نیمه شب، فراخوان بلوطبانان بر پیشانی گروه برچسب خورد که از عزم شان برای حضور در مناطق صفر مرزی و حریق اولی خبر می داد و‌همان شد که دغدغه های دیشبی، شعله های حریق، مین های کاشته شده و از همه دلهره زاتر، شلیک مرزبان خودی و‌باز خودی در دل شب، به طلوعی امیدزا رسید و اولین دقایق روز بیست و‌یکم،بلوطبانان، پا بر رکاب فشردند و قبل از طلوع خورشید، در دره جهنم آتش و دود، حضور یافتند اما چه خوش خبری بهتر از این که، جوانان نوکانی، خبر مهار شعله ها را با اطمینان خاطر، به استقبال مان مخابره کردند..

همان شد که هموندان پا به رکاب، عزم کردند تا بر پدال دوچرخه های شان، بیشتر فشار بیاورند و خود را به تنهاترین بلوط شاهد بر جانفشانی بومیان روستای مه زرا برسانند تا به نماد امید، بازسازی خانه اش را در دستور کار قرار دهند🙏

اولین ساعت روز بیست و‌یکم، تیم نه نفره ی بلوطبانان، با استقرار در سه راهی مه زرا،قاسمه ره ش، ساوان، به تیمارگری بلوط شاهد مشغول شدند تا این شاهد زنده جان نثاری بومیان را در قالب پروژه ی قبلی خود تحت عنوان «بازسازی خانه بلوط ها»،برای موزه خدمات داوطلبانه، محفوظ نگه دارند..

بله بلوط شاهد، در صبحگاه روز بیستم، لباس امید به زندگی بر تن کرد و بلوطبانان نیز به رسم پایش، سخت ترین کار ممکن رکابزنی در مسیر سنگلاخی، به شدت سربالایی و‌پرتگاه روستاهای کوهستانی مه زرا، سپیداره، سیره میرگ، بوبانه و توه را برای اولین بار در تاریخ با دوچرخه، مسیرگشایی کردند تا ثابت کرده باشند درس آموزی در مکتب بلوط ها،اراده ها را پرورده و همت ها را افزون و امید را تکثیر می کند...

درود بر هموندانی که امروز، سنگ تمام گذاشتند و از شش صبح تا شش عصر به مدت دوازده ساعت کامل، رکابزنی، پیاده روی،دوچرخه بر دوشی و مسیرگشایی و پیمایش و‌پایش و ترویج فرهنگ طبیعت نوازی را وجهه همت خویش ساختند🙏
#بلوطبانان_پا_به_رکاب
#مهربانی_های_کوچک
#حریق_های_سریالی
#سردشت
#رکابزنی_های_امیدزا
#بلوط_نوازی
#نۆژەن_کردنەوەی_ماڵی_داربەروەکان
#مسیرگشایی
#پیمایش_مسئولانه_وطن

@oaktreeloverbiker

حماسه سازان قووڵی کەندەسووری
حریق جنگل های نقطه صفر مرزی سردشت

حریق های سریالی جنگل های سردشت، گرچه جانسوزاند و سرمایه سوز، ولی در دل خود، حوادث و اتفاقاتی را رقم می زنند که گاهی ارزش سرمایه های گونه گون، بالأخص، انسانی را بیش از پیش هویدا می کنند..

شبانگاه هیجدهم مردادماه، در منطقه مه زرا،داوداوا و‌نوکان، حریقی بر جان جنگل ها عمدتاً از گونه ی بلوط افتاد که علی رغم تلاش اهالی و فعالان بومی و‌نیروهای حفاظتی جنگل، و ویژه عملیات هلی بُرد امدادی ، حدود سی هکتار جنگل قربانی شد!

بالگرد امدادی هلال احمر که در روز نوزدهم، سه عملیات هلی برد را موفق پشت سرنهاده و برای اولین بار در تاریخ حریق های سریالی سردشت، پشتیبانی موفقی به نمایش گذاشته بود، صبح روز نوزدهم، شهرستان را ترک و به مرکز استان برگشت اما مشغولیت نیروها در دو حریق دیگر روز بیستم مردادماه در مناطق دارساوین و‌کانی گویز و‌ پایش نصفه نیمه حریق نقطه صفرمرزی و رهاکردن نسبی، سبب شد ساعاتی بعد، شعله ها دوباره سربرآورند..

بلوطبانان پا به رکاب که در جبهه دارساوین با کمک نیروهای بومی، خیلی خوب عمل کرده بودند، این بار نیز میدان داری کرده و ‌با تماس های مکرر و فراخوان های مجازی، نیروهای محلی ومتولیان شهرستانی،استانی و‌نمایندگان مردمی را متوجه عمق فاجعه ای کرده بودند که در شرف اتفاق بود(احتمال دامنه دار شدن و آتش سوزی ده ها هکتار دیگر، قطعی می نمود)!
اما همزمان، سه نفر از یک خانواده ی نوکانی، بلوطبانان را از حضور خود در نقطه حریق باخبر کرده وبه محاصره شعله ها و مهار زبانه کشی حریق مشغول شده و چندساعاتی در دل شب، یکه و تنها اما خونسرد و مسلط، به مدد شاخه های بلوط، جنگل داری و وطن داری کردند..

با اعلان رییس منابع طبیعی، متوجه خطر مین در نقطه اطفاء شدیم و استرس دامنگیر مدیریت بحران شد. از طرفی پرتگاهی و کوهستانی بودن و نیز وجود حیات وحش و خطرات احتمالی، موقعیت صفر مرزی و‌معبر کولبری با احتمال شلیک مرزبانان خودی و باز خودی را بیشتر و بیشتر می کرد و همان موجد اعلان سریع و هماهنگی های امنیتی شد اما جالب این که؛

وقتی ما با استرس و فشار زیاد، قدم به قدم مسیر برگشت تا روستا را با ارتباط تلفنی(البته گاه نقطه کوری داشت و آنتن برای مدتی قطع می شد) همراه شدیم، در انتهای مسیر، وقتی از محمود، پرسیدیم چرا با این همه خطرات، جان در طبق اخلاص گذاشتید و‌به پای بلوط ها، شعله را در نوردیدید ؟
پاسخ گرفتیم:« ... جنگل، هویت ما و جوهره ی حیات وطن ماست، زخمی شدنش را تاب نمی آوریم... ما گله داریم و‌ معیشت مان، بند در پایداری بلوط هاست، باید که حافظ ش باشیم»

این باور احمد، محمود و حسین ایل بود و حماسه جان نثاری این سه، سبب شد تا ده ها هکتار از طبیعت وطن، محفوظ بماند..

قدر و‌قیمت شان باید ارج نهاده شود و واجب است یاد حماسه شان، در تاریخ جان نثاری ها برای وطن ثبت شود و‌البته متولیان هم باید متوجه باشند که رعایت سهم بومیان از جنگل، شاید فلسفه وجودی بسیاری شان را تحت الشعاع قرار دهد چه اگر مردم، جنگل را از خودشان بدانند، خودشان نیز حافظ آن خواهند بود..

سپاس حماسه سازان «قووڵی کەندەسووری»، که چنین مسئولیت شناس و‌مسئولانه، میدان داری کردند🙏🌹
--
#بلوطبانان_پا_به_رکاب
#حریق_های_سریالی_سردشت
#حریق_مەزرا
#نۆکان
#نقطه_صفر_مرزي
#حماسه_سازان
#قووڵی_کەندەسووری
#Gholi_kandasuri

https://www.instagram.com/p/CS0nIjzKIgx/?utm_medium=copy_link

تندیس سپاس بلوطبانان پا به رکاب در دستان مدیران سبزکردار انجمن سبز چیا

https://t.iss.one/oaktree_loverbikers/1018

رییس گروه محیط زیست کرسی سلامت اجتماعی یونسکو و راهبر بلوطبانان پابه رکاب-مهندس محمد درویش-با همراهی کنشگر صلح و محیط زیست و تسهیلگر بلوطبانان-رئوف آذری- در قالب هیٲتی متشکل از مدیران مٶسسە دامون و جمعی از فعالان اجتماعی و مدنی سردشت، در پی مشاهده میدانی برخی مسیرهای حریق جنگل های مریوان، با حضور در دره تفی و دیدار با هیٲت مدیره انجمن سبز چیا و برخی فعالان محیط زیستی آن دیار، ضمن بررسی دلایل حریق ها و نحوه مواجهه، تندیس سپاس سال بلوطبانان را به فعالان مدنی و محیط زیست مریوان و به نمایندگی به مدیران انجمن سبز چیا، اهدا کردند.

شایان ذکر است که در دو ماه گذشته، حماسه مردمی مواجهه با شعله های حریق در جنگل های مریوان، تداوم داشته و آنچه در خور تجلیل است راهبری گروه های امدادی و هدایت آنان به مناطق بحرانی بود که توسط جامعه مدنی مریوان و ویژه انجمن سبز چیا، مدبرانه، تدبیر می شده و می شود...



🌳❤️🚴
#بلوطبانان_پا_به_رکاب
#نامهربانی_های_بزرگ
#حریق_های_سریالی
#زاگروس
#مریوان
#حماسه_مردمی
#مسئولیت_اجتماعی
#جامعه_مدنی
#انجمن_سبز_چیا
#محمد_درویش
#گروه_دامون
#سردشت
#تندیس_سپاس

@oaktree_loverbikers

از اواسط خردادماه تا به امروز، سی و یکم مردادماه، کمتر روز بدون حریقی در منطقه سردشت داشته ایم.
شهری با حدود نود هزار هکتار جنگل که متٲسفانه، بیش از یک سوم آنرا در دهه اخیرو ویژه دوران کرونا و بعد از کرونا از دست دادیم!

تصویر پیوست، بازنمایی آثار به جای مانده از حریق امروز سی و یکم مردادماه در حدفاصل روستاهای وسوەکەل
VSVAKAL
به بناویله
BNAVILEH
و گندگه
GANDKEH
است که از روستای اولی شروع و به محدوده روستاهای دوم و سوم رسیده است!

عاملیت همه حریق ها نیز جز چند مورد خطای انسانی و قصد نظامی، مابقی همگی طمع ورزی و دست درازی سودجویان به سفره ملی جهت افزودن بر متراژ زمین های زراعی و احداث باغات و تاکستان و ویلا بوده است!

عجیب است که متولیان جنگل هم خود بر عوامل ایجاد حریق اشراف دارند اما چرا چنین مستٲصل، فقط در عملیات های مکرر اطفاء و تشکیل موردی پرونده ها گرفتاراند، خدا می داند!

اما حضرات بدانند که جنگل، تمام شد، تمام!

این فاجعه را باید باور کرد و کاری کرد...
🌳❤️🚴
#بلوطبانان_پا_به_رکاب
#نامهربانی_های_بزرگ
#حریق_های_سریالی
#عامل_انسانی
#اختلاسگران
#جنگل_تمام_شد
#مسئولیت_متولی

@oaktree_loverbikers

(١٠)
شما هم در اجرای مراسم

#شب_بلوط🌳،

نقشی برعهده گیرید...

https://t.iss.one/oaktree_loverbikers/1374

✋می‌کوشیم تا با همت بلوط‌بانان پا به‌ رکاب سردشت و حمایت مجله بخارا، استاد علی دهباشی و مجله صنوبر در ساعت ۱۷ روز ۱۳ اسفند ۱۴۰۲ در محل تالار فردوسی خانه اندیشمندان علوم انسانی، ضیافت شب بلوط را برگزار کنیم.[نقل از کانال تلگرامی مهندس درویش]  


✅ جهت اجرای بهتر مراسم شب بلوط،
از تمامی افراد حقیقی و گروه های حقوقی که در حوزه ی رویشگاهی بلوط،

فعالیت امدادی  در خور و الگویی در راستای مواجهه با بحران های دامنگیر بلوط ها ازجمله حریق های سریالی

داشته اند،
دعوت می کنیم
نسخه ای از گزارش اقدام مواجهه ای، عکس و ویدئو های مربوطه را به شناسه تلگرامی آقای  #داش_صالح_سروستانی
[از استان خوزستان، شهرستان باغملک، شهر قلعه تُل]

@dash_saleh_sarvestani

ارسال تا ضمن بررسی و تدوین، چکیدە خدمات امدادی برتر جنگل های بلوط در مراسم شب بلوط،
به نمایش در آید.

+شما هم اگر پیشنهادی عملیاتی و اجرایی برای  شب بلوط دارید،
با شناسه تلگرامی ذیل 👇

@Raouf_Azari

همرسانی کنید تا پس از بررسی، در برنامه پیشنهادی منظور و بخشی از سرپرستی کار، به خودتان واگذار گردد.
___
🌳❤️🚴
#بلوطبانان_پا_به_رکاب
#بلوط_نوازی
#شب_بلوط
#شب_های_بخارا
#علی_دهباشی
#محمد_درویش
#رئوف_آذری
#بحران_جنگل_های_بلوط
#حریق_های_سریالی
#امدادونجات_بلوطها
#پروژه_های_الگویی
#صالح_سروستانی

@darvishnameh
@oaktree_lovers

اخگر صلح سازی و بلوطبانی در جغرافیای وطن و ضرورت مطالبه مسئولیت ذاتی متولیان

https://t.iss.one/oaktree_loverbikers/1577

✍️رئوف آذری٭

شهریور ۱۴۰۰ به دعوت مرکز تحقیقات و کرسی حقوق بشر، صلح و دموکراسی یونسکو در دانشگاه شهید بهشتی و مؤسسات همكار، برای ارایه تجارب زیسته صلح ورزی، دعوت بودم که از چالش های صلح سازی گفتم.

(لینک دسترسی به فایل صوتی
https://t.iss.one/Sopskf/6731)

تعبیر نگارنده برای کنشگری صلح در این جغرافیا، به مثابه در دست گرفتن زغال آتشینی بود که هر آنکه دست گیرد، مغز استخوانش سوزد!

چه اینکه هاله امنیتی به دور صلح، چنان آزار دهنده است که نهایتی ندارد ولی طعم کباب بریان نتایج آن را نشاید وانهاد که به غایت دل انگیز است و اگر بخواهیم یک از هزار آن را اشارتی کنیم، پیوند با فرهیختگانی است که هر یک لحظه هموندی شان، غنیمت است.

این روزها که مجدد زبانه آتش و حریق های سریالی بر پیکره زاگروس و جنگل های بکرش از خوزستان و لرستان تا کرمانشاه و کردستان و سردشت را ملاحظه می کنیم، ورود یا عدم ورود به میدان اطفاء را چون ورود به مٲموریت صلح سازی تصور می کنم که اخگری آتشین در دست، از حجم درد و زخم، هر سوی می دوی تا بلکه طعم شیرین نجات گونه ای گیاهی، درختی و جانوری نصیب بری!

اما باز که سفر ۶۵۰ کیلومتری با تیم بلوطبانان پا رکاب در سال گذشته را با شعار نه به چرخه معیوب، یاد می آورم،
(لینک گزارش سفر
https://t.iss.one/oaktree_loverbikers/1030)

دلم روا نمی بیند مجدد شریف ترین مختارها، امیدها، البرزها و...را قربانی بینم.

باید که یکبار برای همیشه، قوای مقننه، قضاییه و اجرا، ذیل سایه چتر بالاترین مقام حکومتی، چاره ای اندیشند و نگذازند که ارزشمندترین سرمایه های نمادین وطن اینچنین مظلومانه بسوزند و ایستاده، بمیرند!
واین لازم است مطالبه جدی همه ما زاگروسیان و البرزنشینان باشد تا؛

قانون، متناسب با ظرف زمان و موقعیت و ضرورت روزگار، اصلاح شود و ضمانت اجرایی داشته باشد و ضمن اجرا نیز به لحظه، رصد شود تا اثر خود بگذارد..

امروز، زاگروس جان که قلب تپنده وطن و پمپاژ کننده بیش از دو سوم آب به جغرافیای زیست مشترک ماست، نیازمند اهتمام ویژه قوا، رصد لحظه ای و توجه به فرداست.

امروز باید با سرازیر کردن دلارهای نفتی، سمت حفاظت از گونه های متعدد زاگروس، و نگهداشت بانک طلای مایع قطره قطره آب های گرانبهایش، فردا را تدبیر کرد.

این روزها زاگروس بیش از دستان توانمند و اراده های پولادین شریف ها، مختارها، امیدها و البرزها و سایر فرزندان رشیدش، نیازمند سیاست ورزی سبز منظر و استراتژی گزینی حفاظت محور است و اگر امروز به گاه نجنبیم، فردا و فرداها بسیار دیر خواهد شد و آه و افسوس، مجالی برای بازگشت نخواهد داد!

زاگروس و جنگل و بلوط ها و سایر گونه های زیست یاورش، نیازمند رصد در لحظه هوایی و پایش و خدمت مستمر میدانی اند که آن می طلبد که؛

با قانونی همسنگ غنای سرمایه،
اقتداری هم وزن غنای قانون در اجرا
و
رصدی همپایه غنای قانون و اقتدار در اجرا،
از هوا و زمین و زمان، پایش و حفاظت و احیاء شود.

دستگاه های متولی باید با تمام تجهیزات روز و فناوری های پیشرفته دنیا، تولیت حفاظت از این سرمایه های ناب را عهده دار شوند و سیستم قضا نیز در برخورد با آتش افروزان و تاراجگران وطن، کمترین تردید تخفیف وتبعیضی روا ندارد و اما کنشگران و دلسوزان این آب و خاک نیز از افتادن دوباره در تله چرخه معیوب پرهیز کرده و مطالبه از سیستم مسئول و اهتمام به فهم مردم، را در دستور کار قرار دهند.

----
٭کنشگر صلح و محیط زیست،
تسهیلگر بلوطبانان پا به رکاب

🌹❤🌹
#بلوطبانان_پا_به_رکاب
#مهربانی_های_کوچک
#نامهربانیهای_بزرگ
#زاگروس
#حریق_های_سریالی
#اخگرهای_خوش_طعم_امدادی
#مطالبه_مسئولیت_ذاتی_متولیان

@oaktree_loverbikers

در مواجهه با تیغ تخریب، ریشه در ریشه، به هم می پیموندیم!
https://t.iss.one/oaktree_loverbikers/1643?single

هنر مبارزه با مرک...

تصاویر را ملاحظه بفرمایید تا تفسیر مانیفیست فوق الذکر جامعه بلوط ها را دریابید.

این سال ها،
طمع طماعان
و تساهل دستگاه های متولی و بی برنامگی و ضعف بنیادین اقتدار سازنده،
در کنار واکنش های سطحی و روتین و آنچه ما چرخه معیوب مواجهه خواندیم، از فعالان محیط زیست منطقه زاگروس و فراتر نیز البرز و هیرکانی، سبب شد تا حریق های سریالی امسال، شعله ورتر و جانسوزتر از سال های قبل و نیز تیغ تخریب، تیزتر از روزگاران دیروز و قاچاق چوب نیز دامنه دارتر و بی شرمانه تر و صدالبته فاجعه بارتر از همه سال های گذشته، تداوم داشته باشد!

تصاویری که ملاحظه می کنید مربوط به یکی از مناطق گردشپذیر منطقه سردشت با نام "سەراوژێری شینوێ"-سرازیری شینوه-،است که وااسفا یکی از دیدنی ترین و چشم نوازترین مناطق با پوشش جنگلی بلوط و مشرف به رودخانه زاب بود که تحلیل رفت!

اینجا و در پس احداث سد ملی کولسه-سد بلای ملت و جغرافیای ملی و بین المللی-، در کسری از یک دهه، هر شب، شاهد پس روی مناطق با پوشش‌جنگلی به نفع ویلاها و جنگل خواران بود که به جای هر درخت ایستاده در باد، آجرهای نشسته بر دیوار و سازه های فولادی جان گرفته و سبزی و طراوت و زندگی را گرفتند.

اینجا، بلوط ها یاد گرفته اند در مواجهه با تیغ تیز تخریب، ریشه ها را در هم، گره بزنند و روزگاران تنهایی و زخم سرطانی تخریب را با هم و در کنار هم تاب آورده و تیمار کنند.

اینجا، سردشت است و شهر صلح و مهربانی و بلوطبانان پا به رکاب، همان سال اول فعالیت رسمی خود، عزم کردند، تا خانه های بلوط ها و ریشه های شان را برای روزگاران سخت تر و جانکاه تر، ‌بازسازی کنند.

امسال هم در پس همان پویش، اراده ها را جمع بسته ایم، تا چون بلوط ها که ریشه در ریشه، می تنند تا با تخریب مبارزه کنتد، ما نیز اراده در عزم جمع می کنیم تا بلکه؛
روزگاران را به نفع امید، زندگی و کامیابی برگردانیم و طرحی دگر در اندازیم.

هر بلوطبان، نجات یک گونه درختی جهان زیست پیرامونی

شما هم با ما باشید 🙏


🌳❤🚴
#بلوطبانان_پابه_رکاب
#تخریب_جنگل ها
#حریق_های_سریالی
#آغوش_مهربانی
#بازسازی_خانه_بلوط_ها
#هنر_مبارزه_با_مرگ

ٕ@oaktree_loverbikers