🌻 کارگاهِ یکروزهٔ #زبان_زندگی

برای کسانی که دورهٔ مقدماتی را گذرانده اند ،

از سری جلسات موضوعیِ « زبان زندگی »

با موضوع : #قدرت

روز : جمعه ۷ اردیبهشت

از ساعت ؛ ۹ صبح تا ۵ بعد از ظهر

هزینه ؛ ۱۶۰ هزار تومان ( پذیرایی میان وعده صبح و عصر )

فرصت نامنویسی ؛ از ۲۴ تا ۲۷ فروردین

✔️ مهلت واریز برای کسانی که نامنویسی داشتند از ۲۷ فروردین تا یکم اردیبهشت

لطفا ،

برای هماهنگی با شماره ;

☎️ 09123863221 فقط از طریق تلگرام تماس بگیرید ،
@nvcir

🌻 یک تجربه :

#قدرت_بر و #قدرت_با
( Power over - Power with )

شب که چراغ ها را خاموش می کنم تا بخوابم، با خودم عهد می کنم فردا به دخترم بگویم: اینستاگرام را غیرفعال خواهم کرد.

می بینم که تقریباً بیشتر زمان هایش را در تبلت و اینستاگرام می گذراند، نمره های درسی اش افت کرده و امشب هم متوجه شدم که گروهی را در اینستاگرام به راه انداخته که ...

همزمان ذهنم درگیر می شود:

از کدام #قدرت استفاده می کنم؟ «#قدرت_بر» یا «#قدرت_با» ؟

کاملاً واضح است که با تمام قوا « #قدرت_بر» است. تمام میلم ، کنترل و محدود کردن دخترم است؛ تا به اهداف خودم ( بی توجه به او ) که نمره های بالاتر و درس خواندن بیشتر است ، برسم.

قسمتی از وجودم ، با خودم درگیر می شود:

* تو شایستگی تسهیلگری داری؟
* تو که خودت از « #قدرت_بر» برای دخترت استفاده می کنی. ...
* کارگاه هایت را تعطیل کن و دوباره همه چیز را با خودت مرور کن! ترجمه هایت را تمام کن و باز هم تمرین کن!

تصمیم می گیرم کارگاه جدید ر ا آغاز نکنم و به دوستانم بگویم نیاز به یک فرصت مطالعاتی دارم.

هنوز ذهنم درگیر است : « #قدرت_بر » یا « #قدرت_با » ؟

خوابم می برد.

صبح که بیدار می شوم ، غم در سلول هایم نشسته. صبحانه را آماده می کنم. دخترم بیدار می شود. صبحانه می خوریم و او برایم از تجربه های دیروز مدرسه با هیجان تعریف می کند. من ساکتم. نمی خواهم اول صبح را خراب کنم. صبر می کنم. عصر وقت بهتری است. دخترم مدرسه می رود و من سر کار !

در محل کارم می خواهم غیرفعال کردن اینستا را یاد بگیرم. وارد صفحه ام می شوم. پست ها را می خوانم . در یکی از پست ها، تصویر کودکی است که وزنه ای را با دو دستش بلند کرده است و روی تصویر، نوشته ای به چشم می خورد : « کودکان با #سختگیری ، قوی نمی شوند. #درک_و_همدلی است که انسان ها را قدرتمند می سازد. فرقی نمی کند در چه سن و یا چه جنسی باشند. »

#درک_و_همدلی ! #درک_و_همدلی !

آیا من هم می خواهم به دخترم سختگیر باشم تا او در درس و یادگیری، توانمندتر شود؟ آیا این #سختگیری جواب می دهد یا #درک_و_همدلی؟

متن را ترجمه می کنم. تصمیم می گیرم با او گفتگو کنم. قدرتم را درکنار او به کار خواهم برد نه روبروی او !

مایلم او یادگیری بیشتری داشته باشد . شاید راه های دیگری هم برای یادگیری باشد.

دوستانم را برای کارگاه دعوت می کنم و ترجمه هایم را هم ادامه خواهم داد.
@nvcir

برای من تقاضای هر فرد مثل لباس، شخصی است که هر کس متناسب با قد و وزن ... خود لباسی می‌خرد. دیگران لباس افراد را می‌بینند و سه واکنش احتمالی خواهند داشت 
این لباس را دوست ندارم.
چه لباسی خیلی دوستش دارم، با وجود این من این نوع لباس را نمی‌پوشم 
چه لباسی و دوست دارم برای خودم بگیرم. 
در قبال تقاضاهای دیگران از خودشان همین سه گزینه ممکن است اتفاق بیافتد 
این تقاضا و عمل را دوست ندارم
چه تقاضای جالبی، با وجود این من به دلایلی تمایل به انجامش را ندارم 
چه تقاضای جالبی،  من هم می‌خواهم این کار را انجام دهم 
پس انجام این تمرین کاملا شخصی و منحصر به فرد است و فقط دو مثال فرضی کمی اجتماعی‌تر و کمی شخصی‌تر برای ملموس شدن تمرین نوشته می‌شود. 

#کامران_رحیمیان
#تمرین #احساسات #نیاز #تقاضا
#خانواده #اجتماع #دوستی #اطمینان #همآهنگی
#همکاری #مشارکت #ارتباط #مسئولیت_پذیری
#پذیرش #اثربخشی #تلاش #گفت‌وگو #شنیدن #مشورت #توجه #حمایت #قدردانی #مباهات #آسودگی #سلامت_بهداشت #آرامش #امنیت #شادی #اعتماد #قدرت #محبت #صلح #آگاهی
#ارتباط_بدون_خشونت
#زبان‌زندگی
#زبان‌زرافه
#همدلی
www.zabanezendegi.com
#ZabaneZendegi
#NVC
@nvcir

#نیاز #همدلی #قدرت_حمایتی
#ارتباط_بدون_خشونت
#زبان‌زندگی
#زبان‌زرافه
www.zabanezendegi.com
#ZabaneZendegi
#NVC
@nvcir

🌻 چند نکته درباره‌ی
#زن- #زندگی- #آزادی

در میان همه‌ی آنچه در سراسر کشور و جامعه‌ی ایرانی در سراسر جهان جریان دارد، و حجم گفته‌ها و نظرات، نوشتن کلمه‌ای به امید آنکه نوری باشد بر تاریکی گاه برایم بسیار سخت می‌شود. باز چند نکته را که امیدوارم وضوحی دهد یا سوالی باشد برای فکر کردن می‌نویسم.
◻️ نقطه مرکزی آنچه در جریان تجربه آن هستیم برایم "زندگی" است و تلاشی برای به دست آوردن حق زندگی با تمام ویژگی‌هایش، مثل انتخاب فردی در امنیت، ارتباط جمعی با پذیرش و در صلح. از دید من ذات زندگی دور از خشونت است و خشونت نفی کننده‌ی ویژگی‌های زندگی است که مردم می‌خواهند.
◻️ با وجود فقدان آموزش فراگیر برای بدون‌خشونت در ایران، فقدان سازمان‌های متشکل مبتنی بر بدون‌خشونت و وجود افراد شاخص و پیشرو در عرصه‌های اجتماعی؛ من حرکت مردمی را - به صورت نسبی - بدون‌خشونت و مهم‌تر در مسیر کاهش خشونت می‌بینم (شاید چون در تصور من امکان خشونت بالقوه بسیار بیش‌تری در تعاملات اجتماعی وجود دارد). نمونه‌هایی بسیار خلاقانه از اقدام‌های بدون‌خشونت در این مدت تجربه کردیم. از جمله ترانه برای ...، قدم زدن‌های بدون روسری خانم‌ها، پخش کردن موسیقی‌ در فضاهای عمومی، ابرازهای مختلف در دانشگاه‌های هنر کشور، حوض‌های خونی در تهران ... و آبشار خونی در ایذه، سکوت دانشجویان دانشگاه فردوسی وقتی از روبه‌روی مهد کودک رد می‌شوند و در نهایت اقدام جوانان آمل؛ با دست بالابردن، سجده کردن و دعوت به تیر زدن تیراندازان - که به نظرم یک مثال آموزشی جهانی خواهد شد - و امیدوارم (با وجود بی‌خبری من) امکان شلیک طرف مقابل را به صفر رسانده باشد.
◻️ صدای خشونت کلامی از طرف ساختار حکومتی برایم قابل درک و تصور نیست و یک سوال بزرگ است. همزمان صدای خشونت کلامی از خیابان برایم دو منشا دارد: شدت بسیار درد و خشم به علاوه ندانستن زبان و کلامی که بتواند شدت درد و خشم را در عین احترام به ارزش‌های انسانی ابراز کند. یعنی متأسفانه در طول قرن‌ها شدت خشم و درد خود و دیگران را با کلماتی جنسیتی ناشی از رابطه‌ی فیزیکی شنیده‌ایم و آن را یاد گرفته‌ایم و ناگزیر از نداشتن زبان و کلامی دیگر به محض آنکه دهان خود را ناشی از شدت درد باز می‌کنیم از این ادبیات استفاده می‌کنیم. حتی دراین مورد هم تلاش‌هایی برای یافتن کلامی دیگر و جایگزینی عبارات جنسیتی و رابطه فیزیکی شروع شده است و این برایم به معنی تلاش جمعی برای کاهش خشونت از طرف خیابان است و ارزشمند و امیدبخش.
◻️ در مسیر اقدام بدون‌خشونت بدیهی است که بین خشونت ورزیدن و مورد خشونت قرار گرفتن تمایز است و عمل بدون‌خشونت یک‌طرف لزوماً به معنی بدون‌خشونت شدن طرف مقابل نیست. عملکرد مبتنی بر بدون‌خشونت ناشی از ارزش و باور فردی است و نه اطمینان از عکس‌العمل طرف مقابل. هرچند از دید من بدون شک بر خشونت‌ورزی طرف مقابل هم تاثیر خواهد داشت.
◻️ از نگاه من بین بدون‌خشونت گاندی و مارشال روزنبرگ تمایزی مهم و بسیار کارآمد وجود دارد و آن هم مفهوم قدرت حمایت‌گر در نگاه مارشال است. قدرت حمایت‌گر یعنی استفاده از قدرت برای پیشگیری از صدمه به زندگی و یا حداقل کاهش آن. با این نگرش از قدرت استفاده می‌کنیم تا زندگی و بقای فردی آسیب نبیند و جنبه‌ی پیشگیری دارد، برخلاف قدرت تنبیهی یا انتقام‌گونه که بعد از دیدن آسیبی به تلافی و امید به آگاهی آسیبی زده می‌شود که احتمالاً نتیجه‌ی آن تشدید خشونت خواهد بود. مثال برای قدرت حمایت‌گر را در همه‌ی عرصه‌های زندگی می‌توان دید از پشه‌بند و توری پنجره در مقابل پشه‌کش. موشک ضدموشک در صنایع نظامی در مقابل موشک دوربرد. جلیقه ضدگلوله در مقابل اسلحه تک تیرانداز. تکواندو که یک ورزش رزمی دفاع شخص است در مقابل کنگ فو که جبنه تهاجمی بیش‌تری دارد.

#کامران
نهم آبان‌ماه ۱۴۰۱

#ارتباط_بدون_خشونت #زبان‌زندگی #زبان‌زرافه #احساسات #نیاز #همدلی #گاندی #مارشال_روزنبرگ #ارتباط #آموزش #وضوح #امنیت #اجتماع #خلاقیت #قدرت #حمایت #ارزش‌های_انسانی #تلاش #سکوت #امید #درد_و_رنج #nvc