ایده های برای اصلاح #وزارت_علوم_تحقیقات_و_فناوری🇮🇷
همانطور که قبلا گفته شد وزارت علوم یکی از مهمترین #سنگرهای_بی_مصطفی کشور است که باید احمدی روشنی پیدا بشود و چندین اصلاح اساسی را در آن انجام دهد. برخی از اصلاحات ساختاری به شرح زیر قابل پیشنهاد است:
1⃣#استقلال_دانشگاه_ها و تغییر نگرش در #حکمرانی:
⬅️⬅️نگرش حکمرانی وزارت علوم از نگرش دستوری باید به نگرش #قاعده_گذاری تغییر نماید. نگرش دستوری با دخالت در فرآیندهای دانشگاه نظیر #جذب_دانشجو و استاد و محتوا آموزش و.... سعی می کند تا نتیجه مطلوب را به دست آورد. در حقیقت نگرش دستوری به جای دانشگاه تصمیم می گیرد به آن امید که نتیجه بهتری حاصل شود. در #ادبیات_علمی و #تجربیات_جهانی ثابت شده است که این روش پاسخگو نیست و اهداف نهاد بالادستی با آن محقق نمی شود. به جای آن باید به روش قاعده گذاری رفتار کرد. #آموزش_عالی باید برای رفتار #دانشگاه ها در ابعاد مختلفی که به حاکمیت مربوط است قواعدی را تعیین و سایر امور را به دانشگاه ها واگذار نماید که تجلی عینی این موضوع #استقلال_دانشگاه_ها است.
⬅️⬅️رکن اصلی استقلال دانشگاه ها اصلاح نظام #تامین_مالی، هدفمند کردن کمک های مالی به دانشگاهها و به عبارت دیگر استقلال مالی است. در تجربه بسیاری کشورها –از جمله کشورهایی که هزینه دولتی قابل توجهی در آموزش عالی می کنند- کمک های دولت به آموزش_عالی به شکل هدفمند و عمدتا از طریق کمک به دانشجویان و یا کمک به طرف تقاضای تحقیق صورت میپذیرد و کمک های بلاعوض محدود و در امور استراتژیک انجام می شود. حتی برخی کشورها گام اول استقلال دانشگاه ها را از این مولفه شروع کرده اند. این اصلاح ساختاری به طور اتوماتیک رفتار #دانشگاه ها را سمت پاسخ به نیازهای مشتری هدایت خواهد کرد.
⬅️⬅️روی دیگر سکه استقلال دانشگاه ها پرداختن وزارت علوم به امور مغفول حاکمیتی است. مواردی نظیر #اعتبار_سنجی و ارزشیابی #کیفیت، تدوین چهارچوب های رشد و توسعه آموزش عالی به منظور رعایت #آمایش رشته ها در سرزمین، نیازسنجی های ملی و ارائه اطلاعات به بازار کار و موضوعاتی از این دست ماموریت جدید وزارت علوم پس از استقلال دانشگاه ها و حذف ماموریت دانشگاه داری است.
2⃣ارتقای نیروی انسانی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری: یکی از اشکالات وزارت علوم(حسب مشاهدات تجربی نویسنده) این است که توان کارشناسی این وزارت خانه متکی به کارشناسان مقیم آنجا نیست. بلکه کیفیت تصمیمات به مدیران (که عمدتا میهمان هستند و زمان کمی در آنجا می مانند) و مدعوان مرتبط است. حال آنکه باید وزارت علوم همچون برخی از نهادهای دیگر کشور کارشناسانی با کیفیت و مستمر داشته باشند که مشغول فعالیتهای محتوایی کیفی هستند. حتی فراتر ضرورتی ندارد همه مدیران آموزش عالی کشور اعضای #هیات_علمی باشند. البته ظاهرا برای تحقیق چنین پدیده ای برخی فرهنگ ها و رویه ها هم باید تغییر کند.
3⃣تمرکز زدایی از وزارت علوم، تحقیقات و فناوری : از امور دیگری که به اصلاح وزارت علوم منتج میشود #تمرکز_زدایی از این وزارت خانه و به طور خاص تشکیل دفاتر استانی است. بویژه پس از استقلال دانشگاه ها دیگر نمی توان دانشگاه مرکز استان را نماینده حاکمیت در آموزش عالی محسوب کرد و باید نقش حاکمیتی به نهادی واقعا حاکمیتی سپرده شود. علاوه بر این تمرکز زدایی امکان پرداختن وزارت علوم به موارد مهمتر را تسهیل می کند. با توجه به کثرت دانشگاه ها در کشور این امر از اهمیت دو چندانی برخوردار می شود.
#تک_نوشت
https://telegram.me/taknevesht
همانطور که قبلا گفته شد وزارت علوم یکی از مهمترین #سنگرهای_بی_مصطفی کشور است که باید احمدی روشنی پیدا بشود و چندین اصلاح اساسی را در آن انجام دهد. برخی از اصلاحات ساختاری به شرح زیر قابل پیشنهاد است:
1⃣#استقلال_دانشگاه_ها و تغییر نگرش در #حکمرانی:
⬅️⬅️نگرش حکمرانی وزارت علوم از نگرش دستوری باید به نگرش #قاعده_گذاری تغییر نماید. نگرش دستوری با دخالت در فرآیندهای دانشگاه نظیر #جذب_دانشجو و استاد و محتوا آموزش و.... سعی می کند تا نتیجه مطلوب را به دست آورد. در حقیقت نگرش دستوری به جای دانشگاه تصمیم می گیرد به آن امید که نتیجه بهتری حاصل شود. در #ادبیات_علمی و #تجربیات_جهانی ثابت شده است که این روش پاسخگو نیست و اهداف نهاد بالادستی با آن محقق نمی شود. به جای آن باید به روش قاعده گذاری رفتار کرد. #آموزش_عالی باید برای رفتار #دانشگاه ها در ابعاد مختلفی که به حاکمیت مربوط است قواعدی را تعیین و سایر امور را به دانشگاه ها واگذار نماید که تجلی عینی این موضوع #استقلال_دانشگاه_ها است.
⬅️⬅️رکن اصلی استقلال دانشگاه ها اصلاح نظام #تامین_مالی، هدفمند کردن کمک های مالی به دانشگاهها و به عبارت دیگر استقلال مالی است. در تجربه بسیاری کشورها –از جمله کشورهایی که هزینه دولتی قابل توجهی در آموزش عالی می کنند- کمک های دولت به آموزش_عالی به شکل هدفمند و عمدتا از طریق کمک به دانشجویان و یا کمک به طرف تقاضای تحقیق صورت میپذیرد و کمک های بلاعوض محدود و در امور استراتژیک انجام می شود. حتی برخی کشورها گام اول استقلال دانشگاه ها را از این مولفه شروع کرده اند. این اصلاح ساختاری به طور اتوماتیک رفتار #دانشگاه ها را سمت پاسخ به نیازهای مشتری هدایت خواهد کرد.
⬅️⬅️روی دیگر سکه استقلال دانشگاه ها پرداختن وزارت علوم به امور مغفول حاکمیتی است. مواردی نظیر #اعتبار_سنجی و ارزشیابی #کیفیت، تدوین چهارچوب های رشد و توسعه آموزش عالی به منظور رعایت #آمایش رشته ها در سرزمین، نیازسنجی های ملی و ارائه اطلاعات به بازار کار و موضوعاتی از این دست ماموریت جدید وزارت علوم پس از استقلال دانشگاه ها و حذف ماموریت دانشگاه داری است.
2⃣ارتقای نیروی انسانی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری: یکی از اشکالات وزارت علوم(حسب مشاهدات تجربی نویسنده) این است که توان کارشناسی این وزارت خانه متکی به کارشناسان مقیم آنجا نیست. بلکه کیفیت تصمیمات به مدیران (که عمدتا میهمان هستند و زمان کمی در آنجا می مانند) و مدعوان مرتبط است. حال آنکه باید وزارت علوم همچون برخی از نهادهای دیگر کشور کارشناسانی با کیفیت و مستمر داشته باشند که مشغول فعالیتهای محتوایی کیفی هستند. حتی فراتر ضرورتی ندارد همه مدیران آموزش عالی کشور اعضای #هیات_علمی باشند. البته ظاهرا برای تحقیق چنین پدیده ای برخی فرهنگ ها و رویه ها هم باید تغییر کند.
3⃣تمرکز زدایی از وزارت علوم، تحقیقات و فناوری : از امور دیگری که به اصلاح وزارت علوم منتج میشود #تمرکز_زدایی از این وزارت خانه و به طور خاص تشکیل دفاتر استانی است. بویژه پس از استقلال دانشگاه ها دیگر نمی توان دانشگاه مرکز استان را نماینده حاکمیت در آموزش عالی محسوب کرد و باید نقش حاکمیتی به نهادی واقعا حاکمیتی سپرده شود. علاوه بر این تمرکز زدایی امکان پرداختن وزارت علوم به موارد مهمتر را تسهیل می کند. با توجه به کثرت دانشگاه ها در کشور این امر از اهمیت دو چندانی برخوردار می شود.
#تک_نوشت
https://telegram.me/taknevesht
Telegram
سلام
taknevesht