پاسخ های #بیراهه به مسائل کشور بخش سوم #تدوین_سند_جامع🇮🇷
✳️یکی از مهمترین وقایع #سیاست_گذاری کشور تورم #اسناد_بالادستی است. چند صد حکم در قالب چند #سیاست_کلی تدوین و ابلاغ شده است. علاوه بر این هر پنج سال یک بار چندصد حکم دیگر در قالب #برنامه_های_توسعه نوشته می شود. #شورای_عالی_انقلاب_فرهنگی ده ها سند از #نقشه_جامع_علمی گرفته تا سند #اسلامی_شدن_دانشگاه ها و #سند_ملی_گیاهان_دارویی_و_طب_سنتی و #سند_توسعه_صنایع_دریایی و... را تصویب کرده است. علاوه بر آن سندهای متنوع دیگری به تصویب #هیات_دولت رسیده است . مثلا بیش از ده سال پیش هیات دولت برای هر استان یک سند توسعه تصویب کرده است. به این فهرست می تواند اسناد مصوب توسط وزارت خانه ها را هم بیافزایید.
✳️سند نویسی اگر به روش درست انجام شود حداقل یک فایده برای کشور دارد و آن اینکه مسئولان را به یک نوع اجماع فکری می رساند یعنی باعث می شود اکثر مسئولان یک طور فکر کنند. اما این برای کشور کافی نیست. سند نویسی مشکلاتی را برای کشور ایجاد کرده است :
1⃣ بسیاری از مسائل را به تاخیر می اندازد. یعنی وقتی از مسئولی مطالبه درست شدن وضع کشور را می کنیم به ما پاسخ می دهد باید یک سند جامع و همه جانبه باشد و بر اساس آن عمل کنیم. معنای دیگر حرفش این است که تا آن موقع کار مهمی را نخواهد کرد.
2⃣دوم اینکه بسیاری از اقدامات بدیهی و درست به همین بهانه انجام نمی شود. اگر این حرف را قبول کنیم که به سند جامع نیاز داریم اما این حرف را هم نمی توانیم رد کنیم که همین الان بسیاری اقدامات درست و قابل دفاع هستند که در هر سند جامعی مصوب خواهند شد و لازم نیست معطل تدوین سند باشیم.
3⃣ سندهایی که تصویب می شود #کیفیت لازم برای اتکا را ندارند. به دلیل اشکالات نظام سیاست گذاری، اسناد مصوب کشور اسنادی هستند که پاسخ سئوالات کلیدی مهمی را نمی دهند.
از یک سو انتخاب گر نیستند یعنی دقیقا آنجایی که باید تعیین شود که چه باید بکنیم؛در آن اسناد ذکر نمی شود. یک دهه پیش اسناد توسعه استانها برای هر استان بیش از ده اولویت اقتصادی در نظر گرفته بودند. همچنین نقشه جامع علمی دهها اولویت را برای کشور در نظر گرفته است.
از سوی دیگر بسیاری از احکامشان به جای پاسخ به مسئله کشور ، صورت مسئله را دوباره تکرار می کنند. در اسناد می نویسند ارتباط صنعت دانشگاه زیاد بشود و کشور پیشرفت بکند و تورم کم بشود و از این طور چیزها
4⃣و آخر دست اینکه احکام درست و حسابی آنها هم با گردن کلفتی مسئولان اجرا نمی شود. مثل حکم #تمام_وقتی #پزشکان در #برنامه_پنجم _توسعه و یا ممنوعیت تصدی مسئولیت های #وزارت_بهداشت توسط #ذی_نفعان #بخش_خصوصی و...
5⃣و بویژه واقعیت این است که اکثر مسئولان در عمل سند نویسی را انتهای کار می بینند حال آنکه سند نویسی ابتدای کار است.
✳️بنابراین روندهای سند نویسی نه تنها اثر قابل توجهی بر #پیشرفت کشور ندارند. از یک سو وقت کشور و مسئولان را می گیرد؛ از سوی دیگر حل مسائل کشور را به تاخیر می اندازد و در عمل امید به اصلاح وضع فعلی را در دل مردم کمرنگ تر از پیش می نماید.
به #تک_نوشت بپیوندید
https://telegram.me/joinchat/BMHdaT1YTXitS9wuZVGCFg
✳️یکی از مهمترین وقایع #سیاست_گذاری کشور تورم #اسناد_بالادستی است. چند صد حکم در قالب چند #سیاست_کلی تدوین و ابلاغ شده است. علاوه بر این هر پنج سال یک بار چندصد حکم دیگر در قالب #برنامه_های_توسعه نوشته می شود. #شورای_عالی_انقلاب_فرهنگی ده ها سند از #نقشه_جامع_علمی گرفته تا سند #اسلامی_شدن_دانشگاه ها و #سند_ملی_گیاهان_دارویی_و_طب_سنتی و #سند_توسعه_صنایع_دریایی و... را تصویب کرده است. علاوه بر آن سندهای متنوع دیگری به تصویب #هیات_دولت رسیده است . مثلا بیش از ده سال پیش هیات دولت برای هر استان یک سند توسعه تصویب کرده است. به این فهرست می تواند اسناد مصوب توسط وزارت خانه ها را هم بیافزایید.
✳️سند نویسی اگر به روش درست انجام شود حداقل یک فایده برای کشور دارد و آن اینکه مسئولان را به یک نوع اجماع فکری می رساند یعنی باعث می شود اکثر مسئولان یک طور فکر کنند. اما این برای کشور کافی نیست. سند نویسی مشکلاتی را برای کشور ایجاد کرده است :
1⃣ بسیاری از مسائل را به تاخیر می اندازد. یعنی وقتی از مسئولی مطالبه درست شدن وضع کشور را می کنیم به ما پاسخ می دهد باید یک سند جامع و همه جانبه باشد و بر اساس آن عمل کنیم. معنای دیگر حرفش این است که تا آن موقع کار مهمی را نخواهد کرد.
2⃣دوم اینکه بسیاری از اقدامات بدیهی و درست به همین بهانه انجام نمی شود. اگر این حرف را قبول کنیم که به سند جامع نیاز داریم اما این حرف را هم نمی توانیم رد کنیم که همین الان بسیاری اقدامات درست و قابل دفاع هستند که در هر سند جامعی مصوب خواهند شد و لازم نیست معطل تدوین سند باشیم.
3⃣ سندهایی که تصویب می شود #کیفیت لازم برای اتکا را ندارند. به دلیل اشکالات نظام سیاست گذاری، اسناد مصوب کشور اسنادی هستند که پاسخ سئوالات کلیدی مهمی را نمی دهند.
از یک سو انتخاب گر نیستند یعنی دقیقا آنجایی که باید تعیین شود که چه باید بکنیم؛در آن اسناد ذکر نمی شود. یک دهه پیش اسناد توسعه استانها برای هر استان بیش از ده اولویت اقتصادی در نظر گرفته بودند. همچنین نقشه جامع علمی دهها اولویت را برای کشور در نظر گرفته است.
از سوی دیگر بسیاری از احکامشان به جای پاسخ به مسئله کشور ، صورت مسئله را دوباره تکرار می کنند. در اسناد می نویسند ارتباط صنعت دانشگاه زیاد بشود و کشور پیشرفت بکند و تورم کم بشود و از این طور چیزها
4⃣و آخر دست اینکه احکام درست و حسابی آنها هم با گردن کلفتی مسئولان اجرا نمی شود. مثل حکم #تمام_وقتی #پزشکان در #برنامه_پنجم _توسعه و یا ممنوعیت تصدی مسئولیت های #وزارت_بهداشت توسط #ذی_نفعان #بخش_خصوصی و...
5⃣و بویژه واقعیت این است که اکثر مسئولان در عمل سند نویسی را انتهای کار می بینند حال آنکه سند نویسی ابتدای کار است.
✳️بنابراین روندهای سند نویسی نه تنها اثر قابل توجهی بر #پیشرفت کشور ندارند. از یک سو وقت کشور و مسئولان را می گیرد؛ از سوی دیگر حل مسائل کشور را به تاخیر می اندازد و در عمل امید به اصلاح وضع فعلی را در دل مردم کمرنگ تر از پیش می نماید.
به #تک_نوشت بپیوندید
https://telegram.me/joinchat/BMHdaT1YTXitS9wuZVGCFg
پاسخ های #بیراهه به مسائل کشور🇮🇷
✍بخش چهارم اکتفا به انتصاب افراد حزب اللهی
✳️نوعی از آسیب شناسی مسائل کشور به این ختم می‌شود که بگوییم مشکل افراد هستند. این افراد #اصولگرا نیستند و یا #حزب_اللهی نیستند و به همین دلیل مسائل کشور را پیگیری نمی کنند و یا به دنبال حل آن نمی روند.
✳️یک طرف این آسیب شناسی ممکن است درست باشد. بدین معنا که اعتقادات و افراد انسانها در تعیین مقصد فعالیت‌ها موثر است. کسی که معتقد به #خودکفایی نباشد قطعا این مسیر را پیگیری نمی کند. کسی که قائل به فروش نفت خام باشد قطعا مسیر توسعه صنعت #پالایشگاه را پیگیری نمی کند و...
✳️با این حال عکس این مسئله درست نیست . بدین معنا که صرفا با انتصاب یک نفر حزب اللهی مسائل کشور حل نمی شود. به هر حال در هشت سال اکثر مدیران این کشور از حیث فکری به آرمانهای #انقلاب معتقد بودند و پیگیری منویات رهبری و اهداف نظام را جزء دغدغه های خود می دانستند با این حال این اهداف آنطور که مد نظر بوده است پیگیری نشده است.
در این زمینه دو مسئله مغفول است
1⃣فهم از مسائل کشور. فهم درست از مسئله و ریشه هایش و رویکردها و راه حل ها یکی از لوازم اصلی موفقیت است. مدیر حزب اللهی باشد یا نباشد ،اصولگرا باشد یا اصلاح طلب اگر به شکل کارشناسی مسائل کشور را نشناسد نمی تواند آنها را حل کند. متاسفانه اکثر مدیران کشور ما چنین تجربه ای را ندارد. یک بار هم در موضوعات مهم کار #کارشناسی نکردند. لذا ممکن است درباره مقصد مد نظر انقلابی باشند اما مسیر لازم برای رسیدن را بلد نیستند و لذا کار را به نتیجه نمی رسانند.
2⃣توان شخص مدیر. جدای از وجه عقیدتی افراد وجود شخصیتی آنها هم مهم است. مدیر با توانمند باشد. خوب بفهمد،خوب تصمیم بگیرد، خوب پیگیری کند. بتواند از ظرفیتها استفاده کند. با دیگران تعامل کند.امکانات را جذب کند، سرمایه انسانی را مدیریت کند و... . هر حزب اللهی ای چنین نیست.
✳️بنابراین این تصور بخشی از جامعه حزب اللهی که اگر مدیران کشور حزب اللهی باشند مشکلات کشور حل می‌شود تصور جامعی نیست. نمی توان توصیه کرد که همه وقتمان را برای برداشتن افراد به ظاهر غیرحزب اللهی بگذاریم و یا بالعکس تلاش کنیم هر به ظاهر حزب اللهی را در جایی منصوب کنیم که متاسفانه بخش مهمی از جامعه حزب اللهی مستمرا مشغول چنین کاری هستند.
✅ مشکلات کشور زمانی حل می‌شود که ما بتوانیم بگوییم بر فرض تصدی مسئولیت ها چه مسیری را برای حل مشکلات طی خواهیم کرد، چگونه و با چه ابزارهایی و بر موانع پیش رویمان چگونه غلبه خواهیم کرد.
به #تک_نوشت بپویندید:
https://telegram.me/joinchat/BMHdaT1YTXitS9wuZVGCFg
✍بخش چهارم اکتفا به انتصاب افراد حزب اللهی
✳️نوعی از آسیب شناسی مسائل کشور به این ختم می‌شود که بگوییم مشکل افراد هستند. این افراد #اصولگرا نیستند و یا #حزب_اللهی نیستند و به همین دلیل مسائل کشور را پیگیری نمی کنند و یا به دنبال حل آن نمی روند.
✳️یک طرف این آسیب شناسی ممکن است درست باشد. بدین معنا که اعتقادات و افراد انسانها در تعیین مقصد فعالیت‌ها موثر است. کسی که معتقد به #خودکفایی نباشد قطعا این مسیر را پیگیری نمی کند. کسی که قائل به فروش نفت خام باشد قطعا مسیر توسعه صنعت #پالایشگاه را پیگیری نمی کند و...
✳️با این حال عکس این مسئله درست نیست . بدین معنا که صرفا با انتصاب یک نفر حزب اللهی مسائل کشور حل نمی شود. به هر حال در هشت سال اکثر مدیران این کشور از حیث فکری به آرمانهای #انقلاب معتقد بودند و پیگیری منویات رهبری و اهداف نظام را جزء دغدغه های خود می دانستند با این حال این اهداف آنطور که مد نظر بوده است پیگیری نشده است.
در این زمینه دو مسئله مغفول است
1⃣فهم از مسائل کشور. فهم درست از مسئله و ریشه هایش و رویکردها و راه حل ها یکی از لوازم اصلی موفقیت است. مدیر حزب اللهی باشد یا نباشد ،اصولگرا باشد یا اصلاح طلب اگر به شکل کارشناسی مسائل کشور را نشناسد نمی تواند آنها را حل کند. متاسفانه اکثر مدیران کشور ما چنین تجربه ای را ندارد. یک بار هم در موضوعات مهم کار #کارشناسی نکردند. لذا ممکن است درباره مقصد مد نظر انقلابی باشند اما مسیر لازم برای رسیدن را بلد نیستند و لذا کار را به نتیجه نمی رسانند.
2⃣توان شخص مدیر. جدای از وجه عقیدتی افراد وجود شخصیتی آنها هم مهم است. مدیر با توانمند باشد. خوب بفهمد،خوب تصمیم بگیرد، خوب پیگیری کند. بتواند از ظرفیتها استفاده کند. با دیگران تعامل کند.امکانات را جذب کند، سرمایه انسانی را مدیریت کند و... . هر حزب اللهی ای چنین نیست.
✳️بنابراین این تصور بخشی از جامعه حزب اللهی که اگر مدیران کشور حزب اللهی باشند مشکلات کشور حل می‌شود تصور جامعی نیست. نمی توان توصیه کرد که همه وقتمان را برای برداشتن افراد به ظاهر غیرحزب اللهی بگذاریم و یا بالعکس تلاش کنیم هر به ظاهر حزب اللهی را در جایی منصوب کنیم که متاسفانه بخش مهمی از جامعه حزب اللهی مستمرا مشغول چنین کاری هستند.
✅ مشکلات کشور زمانی حل می‌شود که ما بتوانیم بگوییم بر فرض تصدی مسئولیت ها چه مسیری را برای حل مشکلات طی خواهیم کرد، چگونه و با چه ابزارهایی و بر موانع پیش رویمان چگونه غلبه خواهیم کرد.
به #تک_نوشت بپویندید:
https://telegram.me/joinchat/BMHdaT1YTXitS9wuZVGCFg