به یاد نوری کسرایی

سکانسی از فیلم "پنجره"
کارگردان و نویسنده : جلال مقدم
سال ساخت : 1349
اقتباسی آزاد از رمان "تراژدی امریکایی" نوشته تئودور درایزر

#نوری_کسرایی #پنجره #جلال_مقدم #بهروز_وثوقی
@historycinemairan

نوری کسرایی نیم‌دهه پس از نسل اول ستاره‌های زن قبل از انقلاب با بازی در تولیدات «سازمان سینمایی پیام» در سینما حضور یافت.
او بیشتر از همدروه‌هایش توانست در فیلم‌های متفاوت و خارج از جریان اصلی سینمای ایران ایفای نقش کند.
پنجره (جلال مقدم)، صمد و قالیچه حضرت سلیمان (پرویز صیاد)، صمد و فولاد زره دیو (جلال مقدم)، تنگنا و تنگسیر (امیر نادری)، مسلخ (هادی صابر)، شاهرگ (علیرضا داوودنژاد)، سه‌نفر روی خط (عبدالله غیابی) و شام آخر (شهیار قنبری) برخی از فیلم‌هایی‌اند که نوری کسرایی در آن‌ها حضور داشت.
او اغلب ایفاگر نقش زنان شیک‌پوش و درعین حال شکننده و معصوم، همراه با رفتارهای خارج از عرف و سنت بود که در محیطی سنتی و تحت سلطه مردانی لاابالی گرفتار شده بودند.
یاد و خاطره‌اش گرامی باد.

#نوری_کسرایی #جلال_مقدم #هادی_صابر #پرویز_صیاد #علیرضا_داوودنژاد #عبدالله_غیابی #امیر_نادری #شهیار_قنبری
@historycinemairan

رضا در سوگ مادرش تا جایی که توانسته خویشتن‌داری کرده و آرام اشک ریخته است. آرامش، غرور او مانع از این می‌شود که در برابر دیگران ناله و زاری کند. اما با مرگ آقاجلال دیگر همه چیز برای او تمام شده است.
او بزرگ‌ترین و آخرین تکیه‌گاهش را از دست داده است و با صدای بلند می‌گرید و ضجه می‌زند. گریستن رضا در کنار پیکر پیر و مرشدش یکی از تکان‌دهنده‌ترین و تلخ‌ترین سکانس‌های تاریخ سینمای ایران است.
تصویر کامل تنهایی، استیصال و درماندگی یک مرد. درست در همین موقعیت‌هاست که هر انسانی آرزو می‌کند که چقدر خوب می‌شد یک آقاجلال در زندگی‌اش باشد تا به او تکیه کند و از او یاد بگیرد.
یا اینکه در نبودش یک رفیق ناب همانند احمد باشد که زیر بغلش را بگیرد و کمک کند تا دوباره روی پای خود به‌ایستد.

#دندان_مار #مسعود_کیمیایی #فرامرز_صدیقی #جلال_مقدم #احمد_نجفی #فریبا_کوثری #ایرج_صادقپور #فریبرز_لاچینی
@historycinemairan

سکانسی از فیلم سینمایی «پنجره»

کارگردان و نویسنده : جلال مقدم
سال ساخت : ۱۳۴۹
فیلمبردار : نصرت‌الله کنی
تهیه‌کننده : علی عباسی
ترانه : پنجره
آهنگساز : اسفندیار منفردزاده
ترانه‌سرا : شهیار قنبری
خواننده : عماد رام

#ترانه #ترانه_فیلم #پنجره #جلال_مقدم #اسفندیار_منفردزاده #شهیار_قنبری #عماد_رام #نصرت‌الله_کنی #بهروز_وثوقی #علی_عباسی #نوری_کسرایی
@historycinemairan

ویلیام وایلر، جلال مقدم، حمید قنبری و تقی مختار

#ویلیام_وایلر #جلال_مقدم #حمید_قنبری #تقی_مختار
@historycinemairan

به یاد جلال مقدم

سکانسی از فیلم سینمایی «مار»

کارگردان : مجید جوانمرد
سال ساخت : ۱۳۷۰
فیلمنامه‌نویس : عبدالحی شماسی
پرداخت نهایی فیلمنامه : مجید جوانمرد
مدیر فیلمبرداری : حسن پویا
سازنده موسیقی متن : بابک بیات

#مار #جلال_مقدم #مجید_جوانمرد #عبدالحی_شماسی #حسن_پویا #بابک_بیات #پرویز_پرستویی
@historycinemairan

ویلیام وایلر در تهران

آبان ۱۳۵۰

#ویلیام_وایلر #جلال_مقدم #حمید_قنبری #تقی_مختار #گوگوش #مجله_فیلم_و_هنر
@historycinemairan

جلال مقدم و احمدرضا احمدی سر صحنه «پنجره»

اردیبهشت ۱۳۴۹

#جلال_مقدم #احمدرضا_احمدی #پنجره
@historycinemairan

به یاد نیکتاج صبری

سکانسی از فیلم سینمایی «پنجره»

کارگردان و نویسنده : جلال مقدم
سال ساخت : ۱۳۴۹
مدیر فیلمبرداری : نصرت‌الله کنی
سازنده موسیقی متن : اسفندیار منفردزاده
تهیه‎کننده : علی عباسی
محصول سازمان سینمایی پیام

نیکتاج صبری از بازیگران مهم نسل اول تئاتر نوین ایران بود و فعالیت در تئاتر را از دهه ۱۳۱۰ آغاز کرد .
او با «واریته بهاری» (پرویز خطیبی، ۱۳۲۸) وارد سینما شد و در ادامه در فیلم‎هایی نظیر «بلبل مزرعه»، «لات جوانمرد»، «انسانها»، «داغ ننگ»، «سلطان قلبها» و «سه دیوانه» نقش‌آفرینی کرد.
نیکتاج صبری در سال ۱۳۴۹ بر اثر آتش‎سوزی آشپزخانه منزلش صدمه بسیار دید و پس از بیست روز بستری شدن در بیمارستان درگذشت.

یادش گرامی باد.

#نیکتاج_صبری #پنجره #بهروز_وثوقی #نوری_کسرایی #جلال_مقدم #نصرت‌الله_کنی #اسفندیار_منفردزاده #علی_عباسی #سازمان_سینمایی_پیام
@historycinemairan

به یاد هادی اسلامی، جمشید مشایخی، فتحعلی اویسی و جلال مقدم

بخش‌هایی از فیلم سینمایی «سرب»، همراه با موسیقی متن ساخته گیتی پاشایی

#سرب #هادی_اسلامی #جمشید_مشایخی #جلال_مقدم #فتحعلی_اویسی #گیتی_پاشایی #مسعود_کیمیایی #جلال_معیریان #فریماه_فرجامی #امین_تارخ #میرمحمد_تجدد #نرسی_گرگیا #داریوش_رضوانی
@historycinemairan