تاریخ سینمای ایران
2.39K subscribers
607 photos
545 videos
10 files
42 links
مروری بر فیلم‌ها و فعالیت‌های کارگردانان، بازیگران، نویسندگان و دیگر عوامل سینمای ایران
Download Telegram
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
آنونس فیلم "کندو"

کارگردان و نویسنده : فریدون گله
سال ساخت : 1354

برنده دیپلم افتخار بهترین بازیگر مرد (رضا کرم‌رضایی) در چهارمین جشنواره جهانی تهران
گوینده : ابوالحسن تهامی

#آنونس #تیزر #فریدون_گله #بهروز_وثوقی #داوود_رشیدی #رضا_کرم‌رضایی #جلال #کندو
@historycinemairan
Kandoo
Ebi
ترانه "کندو"
نسخه پیاده‌شده از نوار ریل فیلم
آهنگساز : واروژان
شاعر : ایرج جنتی عطایی
خواننده: ابی
کارگردان : فریدون گله
سال ساخت : 1354

#فریدون_گله #ابی #ایرج_جنتی‌عطایی #واروژان #کندو
@historycinemairan
تصویری از پشت صحنه فیلم سینمایی «کندو»

ایستاده از راست :
نریمان شیری‌فرد، حسین شهاب، رضا حاجیان، حسن رضایی،؟, بهروز وثوقی، عبدالله اسکندری،؟
نشسته از راست :
فریدون گله، ؟

#فریدون_گله #کندو #بهروز_وثوقی #عبدالله_اسکندری #رضا_حاجیان #حسن_رضایی #حسین_شهاب #نریمان_شیری‌فرد
@historycinemairan
Forwarded from اتچ بات
برای زادروز فریدون گله

فریدون گله تا دو دهه قبل، سینماگری شناخته می‎شد که در کنار نوشتن فیلمنامه‌های تجاری، یکی دو فیلم متفاوت نیز ساخته است. اما اکنون، ویژگی‎های متمایز و متفاوت اوست که بسیاری از علاقمندان سینمای ایران را به خود جذب می‎کند.
فرزند یک خانواده مرفه و بزرگ‌شده در شمال شهر تهران و تحصیل‎کرده رشته ادبیات دانشگاه مشهد و دانشکده هنرهای دراماتیک نیویورک که شایعاتی درباره شخصیت عجیب و غریب او نقل می‎شد. گفته می‎شد که گله گاهی فیلمنامه کامل به تهیه‎کننده‎ها نمی‎دهد و بخشی از داستان فیلم را با جذابیت ذاتی‏اش برای تهیه‎کننده تعریف می‎کند و پول فیلمنامه را می‎گیرد. اما بعدا تهیه‎کننده متوجه می‎شود که فیلمنامه ناقص است.
حالا باید او را بیابند تا بقیه فیلمنامه را بنویسد. اما کجا؟ او با مادرش در خانه خیابان وزرا زندگی نمی‌‎کرد، بلکه در هتل کلئوپاترا اقامت کرده بود و گاهی شب‎ها را در دفتر و آپارتمان دوستانش می‌‎گذراند. این سبک زندگی همان چیزی است که گله به عنوان پرسه‎زنی و زندگی در شهر و میان مردم از آن یاد می‎کند. مجموعه این رفتارها و سبک زندگی باعث شد تا فیلمسازان مطرح و بسیاری از منتقدان آن دوران، فریدون گله را جدی نگیرند.
فیلم‎های گله، تماشاگر را با زندگی کفِ خیابانی و سلوک مردمان طبقه ضعیف جامعه در تهران دهه پنجاه آشنا می‎‌کند. او در «کندو» طغیان یک طبقه محروم و تحقیرشده را سه سال قبل از انقلاب پیشگویی کرد. گله دانسته‌ها، علایق و دغدغه‌هایش را در ساختار سینمای عامه‌پسند اجرا می‎کرد که خوشایند بسیاری از علاقمندان سینمای روشنفکری نبود.
گله می‎توانست از تجربه و بلوغ فکری خود در دهه‌های شصت و هفتاد استفاد بهینه کند، اما مثل همیشه متفاوت و متمایز از دیگران عمل کرد و تنهایی و انزوا را انتخاب کرد. شاید او خودش می‎خواسته پایان زندگی‎اش هم همانند این بخش از ترانه کندو باشد: تنهاتر از انسان در لحظه مرگ

#فریدون_گله #کندو #بهروز_وثوقی #داوود_رشیدی #رضا_کرم‌رضایی
@historycinemairan
Audio
جلسه گفت‎وگو درباره «سینمای فریدون گله» در اتاق «تاریخ سینمای ایران» در کلاب‎هاوس

#فریدون_گله #کندو #زیر_پوست_شب #دشنه #کافر #ماه‌عسل #مهر_گیاه #کلاب‌هاوس
@historycinemairan