امروز شهروندان، مدیران و خبرنگاران با دوچرخه، گل کاشتند

صبح امروز ۱۱ دی ۹۷، در ششمین هفته پیوستن شهردار به کمپین #سه_شنبه_بدون_خودرو بیش از ۴۰ نفر از دوچرخه سواران، خبرنگاران و مدیران شهری و کشوری با #شهردار_تهران رکاب زدند. ازجمله مدیران حاضر در این همرکابی عبارتند از:
- دکتر جمالی نژاد، معاون عمران و توسعه امور شهری و روستایی وزیر کشور
- دکتر پورسیدآقایی، معاون شهردار و رئیس سازمان حمل و نقل و ترافیک شهرداری تهران
- دکتر پاک سرشت، معاون وزیر کار و رییس سازمان آموزش فنی و حرفه ای
- دکتر سرزعیم، معاون امور اقتصادی و برنامه ریزی وزارت کار
- مهندس آزاده دل، مدیر واحد حمل و نقل پاک شهرداری
- مهندس میلانی، رییس کمیته محیط زیست شورای شهر تهران
- دکتر علی پور، مدیرکل محیط زیست و توسعه پایدار شهر تهران
- دکتر درویش، استاد دانشگاه، کنشگر محیط زیست و مدیر بخش سیاست محیط زیست در شبکه مطالعات سیاست گذاری عمومی
- دکتر آخانی، استاد دانشگاه تهران و کنشگر محیط زیست
و تعداد بسیاری از شهروندان و خبرنگاران فرهیخته شهر تهران
#تغییر_سبک_زندگی
#دوچرخه_تهران_زندگی
#حمل_و_نقل_پاک
#car_free_day
#pirouz_hanachi

@cleantransport

قلدری کرباسچی و حادثه دانشگاه آزاد
حسین آخانی
وزیر سابق راه‌وترابری آقای خرم –که اتفاقا از نظر جناحی با شهردار وقت همسو است– در مصاحبه‌ای به‌طور مشخص شهردار آن زمان؛ آقای کرباسچی را مقصر این فاجعه می‌داند که با قلدری و غیرقانونی زمین‌های بالای هزارو 800 متر ارتفاع را برای ساخت دانشگاه آزاد تغییر کاربری دادند.
به نظر من این موضوع باید به‌طور جد از سوی دستگاه‌های نظارتی و قانونی پیگیری شود و کسانی که در این ساخت‌وساز درگیر بودند، در مقابل عدالت پاسخ‌گو باشند.
چندی پیش که آقای پیروز حناچی، شهردار تهران، با دوچرخه سر کار رفتند، جناب کرباسچی با کنایه ایشان را متهم کردند که چرا صبح زود که ترافیک کم است با خودرو سر کار نمی‌روند تا واگن‌های مترو را ترخیص کنند تا مردم بیشتری با مترو سر کار بروند. انسان تعجب می‌کند که در قرن 21 هنوز مدیرانی هستند که فکر می‌کنند صبح‌ زودرفتن و پشت‌میزنشستن برابر با بهترانجام‌شدن کارهاست.
مردم حق دارند بپرسند چرا شما با کمک روابط قوی‌ای که در دوران شهرداری خود داشتید، سنگ‌بنای غلطی در شهر گذاشتید که نتیجه آن ساخت شهری بی‌روح و غیرانسانی و پر از خشونت است. ساخت محیط آموزشی و فرهنگی صرف‌نظر از مسائل فنی و ایمنی باید با موازین اخلاقی هم درست باشد. مگر می‌شود که کسی در زمین غصبی مسجد بنا کند؟ ساخت دانشگاه آزاد روی خط گسل و در بالای ارتفاع هزارو 800 متری در دل کوهی که باید پشت و پناه میلیون‌ها ساکن شهر و منابع آبی آن باشد، باعث شد ده‌ها ارگان دیگر هم از این فرصت بهره بردند و صدها برج و بارو در آنجا عَلَم کردند.
نتیجه آنکه قشنگ‌ترین چشم‌اندازهای طبیعی شهر تهران به جنگل بتون و خودرو تبدیل شد. چگونه می‌توان در ساختمانی که بنایش با نادرستی و غیراخلاقی ساخته شده است، درس اخلاق و کار حرفه‌ای سالم آموخت و مهندسان، دانشمندان و پزشکانی تحویل جامعه داد که شرافت شغلی‌شان را فدای پول و پارتی نکنند؟
جناب آقای کرباسچی، می‌دانید چرا شما و سایر ادامه‌دهندگان شما در مدیریت شهری این تصمیمات نادرست را گرفتید؟ فقط به یک دلیل ساده. شما صبح زود قبل از آنکه فرصت کنید رفتن بچه‌تان را به مدرسه ببینید، سر کار رفتید. شما حتی از مشاهده نزدیک‌ترین عزیزتان یعنی فرزندتان محروم شدید چه برسد شهروندان بیرون از دیوار خانه‌تان. مدیری که صبح زود سر کار می‌رود فقط سروکارش با پیمانکارانی است که آن ساعت دنبال کار می‌گردند و نه مردم. اگر شما یک بار با پای پیاده از پایین گیشا تا تپه‌ای که برج میلاد را بنا کردید رفته بودید، هرگز این سازه بی‌خود بتونی را در شهری که در بالای سرش قله چهار هزارمتری است، بنیان نمی‌گذاشتید تا منِ شهروندی را که فاصله‌ام تا آن فقط 70 متر است، از یک پیاده‌روی ساده محروم کنید.
من در زندگی خود فقط یک بار تجربه جلسه‌های ساعت شش صبح دوستان شهرداری را تجربه کرده‌ام. وقتی برای اولین و آخرین‌بار در جلسه ساعت شش شورای تکلیف پارک طبیعت پردیسان شرکت کردم، اولین روزی بود که نتوانستم خودم پسرم را برای مدرسه آماده کنم. آن روز خیلی حس بدی داشتم، آنجا هم انتقاد کردم و چون حرف‌های من به مذاق دوستان اغلب بازنشسته خوش نیامد، خوشبختانه دیگر به آن جلسات دعوت نشدم.
جناب آقای کرباسچی، شما در 65سالگی احتمالا باید بازنشسته باشید. از شما دعوت می‌کنم روز سه‌شنبه همین هفته بیایید با آقای حناچی با دوچرخه سری به شهر بزنید، با رکاب‌زدن از میدان توحید تا انقلاب ببینید که چه ساخته‌اید؟ اگر دوچرخه ندارید، من به شما امانت می‌دهم. اگر شما هم مانند پیروز حناچی با دوچرخه در شهر گشت می‌زدید یا با پای پیاده یک ‌بار لذت کوه‌نوردی در شمال تهران را چشیده بودید، آن وقت حتی قوی‌ترین نیرو هم نمی‌توانست شما را در ساختن ساختمان دانشگاه آزاد در آن شیب‌های تند مجاب کند و الان این 10 جوان به جای گورستان در کنار خانوده‌شان زندگی می‌کردند و 26 جوان زخمی هم جایشان در بیمارستان نبود. منبع شرق.
https://t.iss.one/eviron_concerns

موفقیت کوچک: هم‌رکابی شهردار تهران با شهروندان
(حسین آخانی، استاد دانشگاه تهران - @Hakhani)
✳️ امروز سه‌شنبه، 11 دی 1397، بعد از ۴۲ سال که مرحوم پدرم برای من یک دوچرخه رالی از تهران خرید و به روستایمان سنجان شهر اراک آورد، لذت کودکی را دوباره حس کردم. از دو هفته پیش که پدر پرواز کرد، امروز حس شادی قشنگی با موفقیت کوچک‌مان در هم‌رکابی با شهردار تهران در من زنده شد.

✳️ «کاروان سبز رکابزنان تهران» وقتی در جوار #شهردار_پیروز از اتوبان چمران به خیابان ستارخان وارد شدند، برای چند دقیقه چشم‌اندازی از آرزوی دیرینه من و همه کسانی که سال‌ها برای رهایی از تباهی دود خودروها می‌جنگند، برآورده شد.

✳️ ما توانستیم خیابان‌ها را اگرچه فقط به شکل نمادین در چند دقیقه از اشغال خودروها درآوریم و به شهروندان نوید دهیم که رسیدن به آسمانی آبی آرزویی دست‌نیافتنی نیست.

✳️ این موفقیت کوچک، در حقیقت یکی از بزرگ‌ترین موفقیت‌های تاریخ فعالیت محیط زیستی کسانی است که سال‌ها آن‌ها را تمسخر می‌کردند. عده‌ای نق می‌زدند که مگر می‌شود در شهر تهران با این همه خطر تصادف و دود رکاب زد. ما حرف زدیم، نوشتیم، رکاب زدیم و از همه مهم‌تر به جای نق زدن و مقصر دانستن این و آن به همه لبخند زدیم، حتی آنانی که ما را باور نداشتند. کاش بودید و لبخندهای دوستانه و قشنگ کسانی را می‌دیدید که به دلیل جایگاه شغلی‌شان همیشه دارای راننده و خودرو بودند.

✳️ ما برای تبدیل این موفقیت کوچک به موفقیتی بزرگ دستان تک تک شما را می‌بوسیم. شما هم با اختصاص بخش کوچکی از بودجه خانواده خود برای خرید یک دوچرخه می‌توانید به «کاروان سبز رکابزنان تهران» بپیوندید. حتی قیمت گران‌ترین دوچرخه برقی در حال حاضر بسیار کمتر از یک موبایل نو است. چرا منتظرید؟

✳️ #سه‌شنبه‌های_بدون_خودرو

✳️ #شهردار_پیروز

✳️ #دوچرخه

(این موفقیت را اگر می‌پسندید، برای دیگران نیز ارسال کنید.)
https://t.iss.one/IR_S_S

درمان بوی بد تهران و شکم با دم‌نوش نانو ذرات تیتانیوم
💦 می گویند تهران را بو گرفته. از دیروز مرتب قوم و خویش من تماس می گیرند و خواهش می کنند هر چه زودتر ماسک بزنم و نکند که این بو برایم خطرناک باشد.
💦 این روزها فصل بودجه است و این شانسی است برای متخصصان اکوکاردیوگرافی زنان باردار که پول‌هایی که آقای نوبخت به قاضی زاده هاشمی نداده و او را وادار به استعفا کرده است در راه بهتری خرج کنند. در ادامه بخشش‌های میلیاردی آقای نوبخت به شرکت وابسته به خانه کاف بازهم چند ده هزار میلیارد دیگر از محل بودجه خارج از شمول حوادث غیر مترقبه را بدهید به این دانشمندان تا با فوت کردن نانو ذرات تیتانیوم به آسمان تهران با کمک خاصیت فوتوکاتالیستی هر بویی را از بین برده و به عطر خوشایند تبدیل کنند.
💦 وقتی نانو ذرات تیتانیوم چندان قدرت فوتو کاتالیستی قوی دارند که در عمق تیره و تار تالاب انزلی نفوذ می‌کنند و میلیونها تن رسوب آن را به سوپی خوشمزه برای ماهی‌ها تبدیل می کند، در آسمان آفتابی غوغایی به پا می‌کنند. تازه از استعفای وزیر بهداشت هم نگران نباشید. این دوستان نانویی همانی هستند که چندی پیش با نانوذرات چربی بدن را آب کرده‌‌اند و حالا هم می‌توانند دم نوش نانویی درست کنند که بوی شکم را هم می‌زداید. با این تدبیر محیط مطبوع معده و روده به هیچ باکتری و سلول سرطانی اجازه رشد نمی‌دهد و سلامت همه ما با ریشه کن شدن بیماری‌های گوارشی هم تضمین می‌شود و ما در آینده نزدیک نه به وزارت بهداشت نیاز داریم و نه به سازمان محیط زیست.
🔸 نتیجه گیری اخلاقی: من معجزه هزار سوم را باور کردم.
https://t.iss.one/eviron_concerns

دوچرخه، سلاح پیروزی در جنگ با تحریم و ترافیک - روزنامه همشهری ۱۲ دی ۹۷

ادامه در
https://newspaper.hamshahri.org/id/43165/دوچرخه-سلاح-پیروزی-جنگ-تحریم-ترافیک.html

آلودگی اراک و عیدانه شورای شهر به همشهریان
حسین آخانی
✅ درست 7 سال و چهار ماه پیش در تاریخ ۲۲ مهر ۱۳۹۲ مطلبی در خصوص "دوچرخه سواری چاره‌ای برای کاهش آلودگی شهر اراک" منتشر کردم. دو سال بعد همشهری عزیزم آقای محمد بختیاری ایده سه شنبه‌های بدون خودرو را مطرح کرد. با پیگیری مداوم دوستان و بخصوص آقای محمد درویش این ایده جایگاه محکمی در فعالیت‌های محیط زیستی کشور پیدا کرد و بعد از سه سال به حدی فرا گیر شد که این روزها شهردار تهران سه شنبه‌ها با دوچرخه سر کار می‌رود.
✅ باید گله کرد که چرا در زادگاه این پویش به عنوان یکی از مستعدترین شهرهای ایران برای دوچرخه سواری، مدیران شهری آنطور که باید و شاید پیگیر انتخاب بهترین، ارزانترین، سالم‌ترین و انسانی‌ترین وسیله جابجایی نیستند.آنها می‌توانستند با جایگزینی آن با خودروهای آلوده کننده به جنگ یکی از مهمترین کانون‌های سرطان در کشور بروند.
✅ شهری که فقط 520 هزار جمعیت دارد، نیاز به احداث پل‌ها و زیرگذرهای متعدد ندارد. در اراک 5 پل و زیر گذر در دست ساخت است که گویا 650 میلیارد تومان برای ساخت آنها بودجه در نظر گرفته شده است. اگر این پول را به کل جمعیت شهر تقسیم کنیم به هر شهروند 1 میلیون و 250 هزار تومان می‌رسد. یعنی مدیران شهری می‌توانستند به جای ساخت این سازه‌های بتنی که علاوه بر رد پای اکولوژیک جبران ناپذیر فقط به خودروهای بیشتر خوشامد می‌گویند، به همه شهروندان اراکی یک دوچرخه مجانی هدیه کنند.
✅ در بدبینانه ترین حالت اگر فقط یک چهارم این مردم از این دوچرخه‌ها استفاده می‌کردند، امروز نیازی به ساخت این سازه‌ها نبود و آسمان شهر هم آنقدر آلوده نمی‌شد که مدارس تعطیل شوند.
اعتیاد به پل سازی، زیر گذر سازی و دوربرگردان سازی توسط شهرداران بتن گرا و خودرو محور قبلی تهران به دیگر شهرهای ایران حتی شهرهای کم جمعیت تزریق شده است.
✅ اعضای شورای شهر اراک در آستانه بودجه بندی برای سال آینده باید سهم دوچرخه سواری را به درستی و عادلانه در نظر بگیرند. احداث خطوط دوچرخه سواری بسیار کم هزینه بوده و سهمی که این خطوط از خیابان و پیاده رو می‌گیرند بسیار ناچیز است. چه زیبا است به جای افتادن در دام طرح های پیمانکاران و مشاوران، در شرایط سخت اقتصادی و بی پولی در سال 1398، لااقل یک پنجم آنچه تا به حال برای خودرونشینان هزینه شده است را در تقویت زیر ساخت دوچرخه سواری هزینه کنید تا مردمی که به دلیل آلودگی در این سال‌ها بیشترین قربانی را داده‌اند، عیدانه سبز انتخابشان را بگیرند.
✅ منتظر همت عالی شما هستیم و دوست دارم همانند سال گذشته که عید در اراک بودم و تور دوچرخه سواری راه انداختیم، عید سال 1398 همرکابی با شکوهی با حضور اعضای شورای شهر و شهردار و دیگر مسئولین شهری برگزار کنیم.https://t.iss.one/eviron_concerns

آیا دوچرخه سواری پروژه ای شکست خورده است؟/سخنی با محمد علیخانی، عضو شورای شهر
حسین آخانی
✍️ دو سال است که تلاش می‌شود شورای امید شکست بخورد تا مدیریت شهر تهران ناپایدار بنماید. اما سرانجام با انتخاب پیروز حناچی، مردی از جنس تخصص و آشنا با شهر - شهرداری زیست‌محور - بارقه‌های امید در آسمان تیره پایتخت پدیدار کرد.
✅ پیروز حناچی خیلی پیشروتر از همه شهردارهای تاریخ شهر تهران، دست به اقدامی شجاعانه زد که سال‌ها دوستداران محیط‌زیست آرزوی آن را داشتند. او خود پا به رکاب شد و با این کار موجی از خوشبینی و خوشحالی به راه انداخت. در همان ابتدا غلامحسین کرباسچی شهردار بنیانگذار بتن‌محوری و خودرومحوری در شهر، حرکت شهردار پیروز را تحمل نکرد. البته می‌توان تصور کرد که کرباسچی همچنان دوست دارد شهر آنطور شود که او دوست دارد. این گزاره در حد سلیقه و نظر محترم است و دهان کسی را نباید بست، البته اگر آلوده به خود بزرگ‌پنداری، فشارهای پنهانی و سنگ‌اندازی نباشد.
✅ اما اظهارنظر تعجب‌برانگیر و دوچرخه‌ستیزانه محمد علیخانی، رئیس کمیسیون حمل و نقل شورای شهر از جنس دیگری است و همه ما را متعجب کرد. ایشان برخلاف تمامی موازین، اصول و آموزه‌های حمل و نقل پاک در دنیا و حتی شهر 21 میلیونی مکزیکوسیتی، دوچرخه‌سواری را طرحی شکست خورده می‌نامد. مشخص نیست که گفته‌های ایشان بر کدام پژوهش استوار است که بدین‌گونه بر سیاستی می‌تازند که تازه شروع شده است. مگر تا به حال چه هزینه‌ای برای زیرساخت دوچرخه‌سواری شده که بتوان از شکست آن سخن گفت؟ شما فقط اگر ده درصد هزینه‌هایی که سالانه برای گسترش و مرمت زیرساخت‌های خودروسواری خرج می‌شود به خطوط دوچرخه اختصاص دهید، آنوقت خواهید دید که چه انقلابی در حمل ونقل پاک در همین شهر تهران رخ خواهد داد.
✅ طبیعی است شهری که بیش از نیم قرن برای خودرومحوری ساخته شده است، ترغیب مردم به دوچرخه‌سواری کاری دشوار است. اما اگر جناب علیخانی بیشتر در بین مردم بودند مطلع می‌شدند که از سال 1392 فرهنگ‌سازی در این خصوص شروع شده است و بخشی از جامعه انگیزه لازم برای دوچرخه‌سواری را دارند. اگر این روزها فقط یک ساعت در خیابان‌های اطراف میدان انقلاب قدم بزنید، تعداد زیادی دوچرخه‌سوار می‌بینند که اگر برای عبور آنها مسیرهای مناسبی طراحی شود، خیلی زود زیادتر هم می‌شوند.
🔴 جناب آقای علیخانی عزیز!
ما برای سالم‌زیستن نیاز به انجام تغییراتی اساسی در ارزش‌های زندگی داریم. مردم اگر در شهر بتوانند امن‌تر دوچرخه‌سواری کنند، خیلی زود ارزش رکابزنی جایگزین ارزش خودروسواری می‌شود. من خودم باور نمی‌کردم وقتی سوار دوچرخه شدم، به‌رغم همه محدودیت‌هایی که وجود دارد، دیگر حاضر نباشم سوار خودرو شوم. همه کسانی که فاصله منزلشان تا محل کارشان زیر 10 کیلومتر هست، می‌توانند این راه را امتحان کنند. دوچرخه‌سواری نه تنها باعث صرفه‌جویی یک ساعت وقت من در روز شده است، بلکه این امکان را به من داده است که یک ساعت ورزش روزانه داشته باشم. طی چند هفته یک کیلو از وزنم کم شده است و احساس شادابی بیشتری دارم.
✅ ما قبول داریم که دوچرخه‌سواری در نیمه شمالی شهر دشوار است، ولی باور کنید که دوچرخه‌های باطری‌دار، انقلاب بزرگی در استفاده از دوچرخه ایجاد کرده ‌است که اتفاقا تهیه آن برای طبقه متوسط ساکن شمال تهران مشکل نیست. اتفاقا مشکل تهران برای دوچرخه‌سواری شیب نیست. مشکل حجم بالای خودروها و موتورسیکلت‌ها و بزرگراه‌ها هستند که گلوی شهر را خفه کرده‌اند. ما از زبان مسئولین شنیده‌ایم که در همین شهر حدود 3 میلیون موتورسیکلت تردد می‌کنند. آنها هم دو چرخ دارند. با این تفاوت که آنها آلوده‌کننده و خطرناکند، ولی دوچرخه سالم و بی‌خطر است.
✅ در نیمه جنوبی شهر به دلیل مسطح بودن و بخصوص در محدوده طرح ترافیک توسعه دوچرخه هیچ محدودیتی ندارد. ضمن آنکه از نظر اقتصادی دوچرخه کمک زیادی به جیب طبقات کم درآمدتر هم می‌کند. البته که مترو، تراموا، اتوبوس و مینی بوس راه حل‌های عالی برای حمل و نقل عمومی هستند. اما هم شما بهتر از ما می‌دانید که به دلیل هزینه و زمان بر بودن ساخت مترو، بخصوص به دلیل تحریم‌های ظالمانه، قطعا در روند ساخت آن مشکلاتی ایجاد کرده است. لذا در کوتاه‌مدت دوچرخه‌سواری بهترین و ارزانترین راهکار است.
🔹 در خاتمه: ما ساعت‌ها در صف بودیم که به شما رای بدهیم که مدافع منافع همه مردم باشید. در بین مردم صدها هزار انسانی است که دوست دارند برای آسمان آبی شهرشان پا به رکاب شوند. پس بیایید شما هم با ما همراه شوید، دست شهردار را بگیرید تا هر روز بر شمار رکابزنان شهر افزوده شود. ما صمیمانه شما را به "کاروان رکابزان سبز اندیش تهران" دعوت می‌کنیم که برای سلامتی‌تان خوب است و هم فرصت می‌کنید بدون رتوش با شهر و مشکلاتش آشنا شوید. یالله. همشهری 18 دی 1397 (بدون تغییرات روزنامه) https://t.iss.one/eviron_concerns

بخشی از گفتگوی تلویزیونی در برنامه هوای تازه در مورد دوچرخه در تاریخ 12 دی

۲۱ سال پیش در جشن دکتری من این دختر بچه با مادرش شرکت داشت. کسانی که بدین گونه در دامن مادر تربیت می شوند به طبیعت بی مهری نمی کنند.

برنامه «همرکابی حامیان توسعه دوچرخه سواری شهر تهران» با حضور شهروندان دوچرخه سوار و شهردار منتخب تهران، به مناسبت روز ملی «هوای پاک»

🖋شنبه ۲۹ دی ۹۷
🖋ساعت: ۷:۳۰ صبح
🖋مبدا: پارک لاله
🖋مقصد: پارک شهر

درصورت عدم دسترسی به دوچرخه شخصی، امکان رکابزنی با دوچرخه های اشتراکی هوشمند «بیدود» به صورت رایگان فراهم می باشد.

حضور برای همه شهروندان آزاد است

@cleantransport

برای سلامتی خود و گل های زندگی مان، روز شنبه، ۲۹ دی، ساعت ۷.۵ صبح در پارک لاله همرکاب پیروز حناچی می شویم تا صدای اکسیژن خواهی ما به گوش بودجه نویسان شهرداری و شورای شهر برسد.

داستان دیدار من با دخترک سیگاری
حسین آخانی
✅ امروز صبح در زیر قطرات قشنگ باران از خیابان قدس به طرف دانشگاه می‌رفتم. یک نخل که در کنار دیوار روییده بود توجه‌ام را جلب کرد ازش چند عکس گرفتم. داشتم به عابری فکر می‌کردم که خرمایی خورده و هسته‌اش را به کنار دیوار انداخته و این هسته رشد کرده و امروز بدون هیچ باغبانی زینت بخش پیاده روی بتنی و آسفالتی شده است.
✅ در همین افکار بودم که بوی بد سیگار به مشامم رسید. راه افتادم دخترک جوانی را دیدم که سیگارکشان قدم می‌زند. چند قدمی که رفت به کنار جوی رفت و چیزی به داخل آن انداخت. نگاه کردم، دیدم ته سیگاریش است.
✅ داشتم همزمانی این دو واقعه را در ذهن مرور می‌کردم. ما انسانها هر قدمی بر می‌داریم از خود ردی می‌گذاریم. این رد می‌تواند لگد کردن مورچه‌ای باشد، می‌تواند ریختن آشغالی باشد، می‌تواند لبخندی باشد. هر چه باشد اثرش را می‌گذارد. کاش ما هم به خوشبختی آن پیاده روی باشیم که ردش امروز نخلی است در کنار خیابان قدس.

✍️ نتیجه گیری:هر روز که از خواب بلند می‌شویم شانس‌های زیادی داریم از خود رد خوب به جا بگذاریم. مثلا شنبه بیست و نه دی یکی از آن روزهای خوب است. ساعت هفت و نیم صبح بیایید پارک لاله و با دوچرخه سواری خود در روز هوای پاک، ردی ماندنی به جای بگذارید. شاید دو ساعت وقت شما را بگیرد. ولی شروع هفته را با ورزش و شادی سپری می‌کنید و رد شما در ده سال آینده مسیرهای دوچرخه سواری امنی است که بچه هایتان، خودتان، برادر و خواهرتان و دوستانتان با آرامش رکاب می‌زنند و در آن روز دخترک جوان سیگار به دست، هم به جمع ما پیوسته است و به جای سیگار کشیدن، رکاب می‌زند.
https://www.instagram.com/p/Bsumux2APhT/?utm_source=ig_share_sheet&igshid=bjmhmhbjxlxh

دود اقتصاد ناپاک در چشمان هوای پاک
حسین آخانی، استاد دانشگاه تهران (همشهری، 29 دی ماه)
✅ نیم قرن است مردم تهران در آرزوی هوای پاکند. از سال 1346 که ساخت پیکان در ایران آغاز شد، باک پیکان و نسل های بعد آن توسط دولتمردان همیشه پر نگهداشته شد تا منقل موتور خودروها حتی برای یک روز هم بدون آتش نماند. مخترعین خودرو مانند هر فن آوری دیگری هدفی جز رفاه نداشتند. آنها می‌خواستند وسیله‌ای بسازند که به رنج و عذاب چهارپایانی که هزاران سال نقش جابجای انسان را ایفا می‌کردند، پایان دهند. اما زود این صنعت مانند هر صنعت دیگری به دست زراندوزان، سیاست بازان و دلالان قرار گرفت و وسیله ای شد برای رفع رفاه از مردم.
✅ یکی از بزرگترین فسادها در اقتصاد ایران ارزان فروشی بنزین و گازوئیل است. بدون آنکه مردم بخواهند و متوجه باشند، صف اول قربانیان سوخت ارزان خود مردمند. کشته شدن نزدیک 17 هزار نفر و زخمی شدن 120 هزار نفر سالانه در سوانح رانندگی از کشته‌ها و زخمی‌های جنگ‌های خونین هم بیشتر است. تلف شدن 2 میلیارد ساعت از وقت مردم در شهر تهران در ترافیک و کشته و بیمار شدن صدها هزار نفر در اثر آلودگی نتیجه این ارزان فروشی است.
🔻 چه باید کرد؟
✅ ده سال پیش که هنوز بنزین 100 تومان بود، نگارنده نوشتم که اگر دولت قیمت بنزین را دو برابر کند - با توجه به قیمت اتوبوس آن زمان - می شد 7300 اتوبوس به ناوگان حمل و نقل عمومی اضافه کرد. با گذشت ده سال و ده برابر شدن قیمت بنزین، با اتخاذ سیاست های غلط باز هم بنزین و گازوئیل از ارزانترین کالاهای کشور است، ترافیک و آلودگی همچنان پا برجاست و دولت علاوه بر تامین سوخت ارزان، پرداخت یارانه را هم بر دوش خود گذاشته است. در همایش روز ملی حمل و نقل، وزیر محترم کشور پرده از راز مهمی برداشتند. ایشان توضیح دادند که هر تلاشی برای استفاده از درآمدهای نفتی و یا استفاده از گران کردن بنزین و اختصاص درآمد آن به حمل و نقل عمومی می‌شود ناکام می‌ماند. این همان دود دست‌های ناپاک اقتصادی است که بر چشم هوای پاک می‌رود. کسانی که منافعشان با این اوضاع نابسامان گره خورده است نمی‌گذارند با واقعی کردن قیمت بنزین درآمد آن صرف توسعه حمل و نقل عمومی شود.
✅ هر وقت هم مسئولی اراده کرد کاری کند، با مقاومت‌های زیادی مواجه شد. در تازه ترین مورد اقدامات اصلاح طرح ترافیک، گرفتن عوارض از تونل‎ها و پل صدر و اقدام شهردار در استفاده از دوچرخه با واکنش‌های تند مواجه شده است. اتخاذ سیاست‌های پوپولیستی بعضی از نمایندگان مجلس و نمایندگان شورای شهر در تقابل جدی با تجربه‌های دیگر شهرهای دنیا در رفع آلودگی و ترافیک است. منابع عمومی نباید خرج خودروسوارانی شود که هم از رانت بنزین مفت بهره مند می‌شوند و هم بخش عمده بودجه سالیانه شهرداری‌های کشور صرف ساخت‌ زیر ساخت برای آنها می‌شود.
✅ شهرداری‌های نباید با پول مردم پلی مانند صدر بسازند که حدود 2 میلیارد دلار صرف ساخت آن شده است. در مکزیکو سیستی برای عبور از پل‌های دو طبقه، به ازای یک کیلومتر، 6 پزو عوارض دریافت می‌شود. به عبارتی فاصله 6 کیلومتری پل صدر، 1.9 دلار عوارض دارد. مخالفت با دریافت عوارض از پل صدر، تونل‌ها و اتوبان‌های تهران، یعنی خوشامد گویی به تک سرنشینی و افزایش آلودگی و ترافیک است. درست آن است که شهرداری تهران هزینه ساخت این زیر ساخت‎ها را از خودروسواران بگیرد و آن را برای تقویت ناوگان حمل و نقل عمومی خرج کند.
✅ صدهای مزاحم در مورد گسترش دوچرخه سواری خطرناک است. در سایه فرهنگ سازی چندین ساله فعالان محیط زیست، اقبال عمومی به دوچرخه سواری رو به گسترش است. نیاز به تحرک، انگیزه رکاب زدن برای سالم زیستن و راحتتر رسیدن را بالا برده است. همراه شدن شهردار با پویش سه شنبه‌های بدون خودرو فرصتی شد تا تلاش‌های فعالان محیط زیستی فرصت شکوفایی پیدا کند. اگر این روزها به شهر تهران نگاه کنید، حضور دوچرخه سواران هر روز بیشتر و بیشتر می شود. وقتی مردم پا جلو گذاشته‌اند، شنیدن صداهای مخالف از زبان کسانی که در گذشته مدیریت شهر را به عهده داشتند و یا کسانی که الان با رای ما به شورا رفته‌اند، صورت خوشی ندارد.
🔹 در همین روزها که شورای شهر بودجه شهرداری را می‌بندد، باید پایبندی خود را به عهدی که با مردم بسته‌ را با اختصاص بودجه مناسب (حداقل 5 درصد بودجه شهرداری) به توسعه خطوط دوچرخه سواری نشان دهد. اگر چنین شد ده سال آینده مجبور نخواهیم شد همان حرف‌های امسال را تکرار کنیم. ما هم می‌توانیم مانند همه شهرهای دنیا که عقلانیت در اداره آنها نقش پر رنگی دارد کاری کنیم که ارزش رکاب زدن جایگزین ارزش خودروسواری شود. آنوقت است که آسمان تهران آبی تر می‌شود و مولکول‌های اکسیژن بیشتری هم به سلول‌های ریه ما می‌رسد.
https://t.iss.one/eviron_concerns

۲۹ دی، روز حماسه سازان پاک. اگر همراه شوید تا ۱۰ سال دیگر خیابان های تهران چنین حال و هوای خواهد داشت.

🔴 دوره مالچ ‏پاشی گذشته است
✅ حسین آخانی، زیست‏ شناس و عضو هیئت علمی پردیس علوم دانشگاه تهران نیز در گفت‏وگو با سازندگی می‏گوید: «مالچ ‏پاشی یک کار غیرعلمی است. اگرچه در گذشته مرسوم بوده، ولی دوره مالچ هم مثل سم ددت گذشته و در دنیا دیگر مرسوم نیست.» او می ‏افزاید: «مالچ‏ پاشی به‏ ویژه در خوزستان هیچ توجیه علمی و منطقی ندارد چون این منطقه محل برخورد چند منطقه جغرافیایی گیاهی است: ناحیه رویشی مدیترانه ‏ای، ایرانوتورانی و صحرا-سندی. برخی از گیاهانی که در اینجا داریم منحصربه ‏فرد بوده و تعداد زیادی از آنها رویشگاه‏ شان تپه‏ های ماسه‏ ای است که با مالچ‏ پاشی خیلی از این گیاهان را عملا از بین خواهیم برد».
✅ آخانی می ‏افزاید: «مسئله دوم این است که در استان خوزستان برای کنترل ماسه ‏ها هیچ نیازی به عملیات مکانیکی نداریم چون در خوزستان، صرف‏ نظر از سال‏های خشک‏سالی و کم‏ بارشی، میزان بارندگی تقریبا قابل توجه است. فقط کافی است این منطقه را از نظر ناپایداری‏ های فیزیکی حفاظت کنیم».
✅ این استاد دانشگاه خاطرنشان می‏ کند: «تحقیقات علمی نشان داده موقعی که میزان بارندگی بالای 250 میلی‏متر در سال است، سیانوباکترها می ‏توانند روی تپه‏ های ماسه ‏ای تکثیر شده و ترکیبات موسیلاژی ایجاد کنند که این موسیلاژ می‏تواند باعث تثبیت ماسه‏ ها شود». محققان این عملکرد سیانوباکترها را در صحرای سینا که وضعیتی مشابه شن‏زارهای خوزستان دارد دیده‏اند، یعنی در قسمتی از منطقه که چرای دام زیاد است ماسه‏ ها زرد است ولی در بخشی که حفاظت صورت گرفته لایه بیولوژیکی ایجاد شده، باعث تثبیت ماسه ‏ها شده و رنگ ماسه هم تیره ‏تر است. در چنین مواقعی، شرایط برای تشکیل پوشش گیاهی بومی منطقه مهیا می‏شود و اکوسیستم نیز می ‏تواند به صورت پویا وارد روند توالی شده تا بعدا زمینه را برای استقرار گونه ‏های چندساله مهیا کند.
✅ گونه‏ های چندساله نیز می ‏توانند با ریشه ‏های سطحی خود از آب‏ های سطحی بهره ‏مند شوند و در مواقع خشک‏ سالی با ریشه ‏های عمیق‏شان از لایه‏ های پایین‏ تر آب را تامین کنند. منتها شرطش این است که ما کمتر در طبیعت دخالت کنیم. تنها دخالتی که اجازه داریم انجام دهیم این است که جلوی ناپایداری ماسه و چرای بی‏رویه و عملیات عمرانی مخرب را در این اراضی برای مدتی بگیریم تا طبیعت خودش را احیا کند».
ریزگردها منشاء ماسه ‏ای ندارد
✅ حسین آخانی درباره منشاء ریزگردهای خوزستان و ضرورت مقابله با آنها می ‏گوید: «ریزگردهای خوزستان منشاء تالابی دارد و بسیار دانه ‏ریز است در‏حالی‏ که تپه‏ های ماسه‏ ای درشت‏دانه هستند و همیشه هم بودند و قابلیت ایجاد غبار در هوا را ندارند و نهایتا می‏توانند جابه ‏جایی در سطح زمین داشته باشند. بنابراین تپه‏ های ماسه ‏ای هیچ تهدیدی برای خوزستان نیستند. تهدید اصلی تالاب‏ های خشکیده است که باید حقابه‏ شان تامین شود. امسال که بارندگی زیاد داشتیم یک فرصت طلایی بود تا این آب را در تالاب‏ها ذخیره کنیم اما متاسفانه وجود سدها باعث می‏شود تا بخش عمده آب یا پشت سدهایی مثل گتوند تبدیل به شورآب شود یا پشت دیگر سدهای استان جمع شده و تبخیر شود».
✅ این استاد دانشگاه می‌‏افزاید: «متاسفانه بسیاری از کسانی که امروز متولی امر بیابان هستند از دانش اکولوژی بالایی برخوردار نیستند و دانشگاه ‏های ما نیز نتوانسته‏ اند در این سال‏ها نیروهایی تربیت کنند که درک اکولوژیک داشته باشند».
متن کامل گزارش در سایت روزنامه سازندگی
https://sazandeginews.com/News/1556
https://t.iss.one/eviron_concerns

امتیازات پژوهشی برندگان مدال فیلدز!

فرض کنید بخواهیم امتیازات پژوهشی برندگان مدال_فیلدز را در زمان ارتقا به مرتبۀ استادی و همچنین در زمان دریافت مدال فیلدز، مطابق آیین‌نامه‌های موجود وزارت عتف (سال ۱۳۹۳) تخمین بزنیم. برای هر یک از مقالات منتشرشدۀ برندگان جایزه فیلدز در مجلات نمایه شده پژوهشی امتیاز کامل ٧ درنظر بگیرید، هر چند تعداد نویسندگان آن متعدد باشد.

بر این اساس، امتیاز پژوهشی نیمی از برندگان نشان فیلدز در زمان ارتقا به مرتبۀ استادی کمتر از ۵٧ است. به این ترتیب، نیمی از برندگان نشان فیلدز به سختی امتیازات پژوهشی لازم برای دانشیاری (و نه استادی) را کسب کرده‌اند و ٣ نفر از این ٩ نفر، حتی امتیازات پژوهشی لازم برای دانشیاری را هم نداشته‌اند.

تأسف بارتر از این مشاهده، آیین‌نامه انتخاب پژوهشگربرتر و دیگر آیین‌نامه‌هایی است که هدف آن‌ها شناسایی و معرفی بهترین پژوهشگران کشور است. در واقع، مطابق آیین‌نامه انتخاب پژوهشگر برتر، بیش از نیمی از برندگان نشان فیلدز در ۵ دورۀ اخیر، در هنگام دریافت نشان فیلدز، حتی حداقل‌های لازم برای پر کردن فرم‌های مربوط را نداشته‌اند!
منبع کانال ژرفا

امروز چهارشنبه ساعت ۵ را یادتون نره.

چرا باید محیط زیست کشور اینهمه هزینه بابت ندانم کاری های پیمانکاران سازمان جنگل ها و مراتع بدهد؟ چرا دفتر بیابان این سازمان به نظرات کارشناسی بی توجه است؟ چه منافعی پشت این گونه فعالیت های ظربتی است؟ چه شباهتی بین کسانی که می خواهند با نانو ذرات تیتانیوم تالاب انزلی را احیا کنند با کسانی که با مالچ به جان تنوع زیستی شن زارهای خوزستان افتاده اند است؟ کاش نهادهای بازرسی بطور مستقل این پروژه ها را بررسی کنند تا جلوی تخریب تنوع زیستی و حیف و میل بیت المال با بهانه های قشنگ احیای تالاب ها و مبارزه با ریز گرد را بگیرند.

➖ممنوعیت مالچ‌پاشی در زیستگاه‌های حیات‌وحش/ نقشه پراکنش کانون‌های مولد گردوغبار استان خوزستان

▫️معاون محیط طبیعی سازمان حفاظت محیط‌زیست اعلام کرد: «گزارش‌‌‌‌‌‌‌های رسیده حکایت از عدم دقت کافی در مالچ‌پاشی، به ویژه در انتخاب محل‌‌‌‌‌‌‌ تثبیت چشمه‌‌‌‌‌‌‌های گردوغبار علی‌رغم تمام حساسیت‌‌‌‌‌‌‌های سازمان جنگل‌ها و مراتع کشور دارند.»

▫️دراین‌باره در #سازندگی بیشتر بخوانید؛👇
🔗 https://sazandeginews.com/News/1782

@saazandegi

گوش کردن به این سخنرانی را به همه کسانی که دغدغه سبز زیستن، بخصوص در دانشگاهها را دارند توصیه می کنم.

دانشگاه مسئول در برابر محیط‌زیست. سخنرانی محمد فاضلی در دانشگاه تهران. سوم بهمن 1397.