🔴 تفاوت های ۱۸ تیر ۱۳۷۸ با سوم می 1968

✍ مهران صولتی

👈برداشت اول: در سوم می 1968 اعتراض دانشجویان دانشگاه نانت نسبت به تفکیک جنسیتی انجام شده به رویدادی انجامید که نه تنها بیش از یک ماه فرانسه را دستخوش التهاب ساخت بلکه توانست آثار درازمدتی بر فضای سیاسی -فرهنگی این کشور و حتی جهان بجا گذارد!

🔸 برداشت دوم: در هجدهم تیر ۱۳۷۸، اعتراض دانشجویان خوابگاه کوی دانشگاه تهران، با سرکوب بی سابقه از سوی نیروی انتظامی مواجه و به ناآرامی دانشجویی وسیعی در تهران منجر شد. جنبش دانشجویی متعاقب آن بعد از پنج روز دچار افول شد و داستان مطالبه گری دانشجویان با محکوم شدن سرباز وظیفه اروجعلی ببرزاده به جرم سرقت یک دستگاه ماشین ریش تراشی خاتمه یافت!!

☘ به رغم شباهت های ظاهری میان این دو رویداد، تفاوت های ژرفی بین این دو واقعه از منظر فرآیند و پیامدها وجود دارد که در ادامه به آنها می پردازیم:

🔺 جنبش دانشجویی فرانسه اگر چه در اعتراض به نقض یک آزادی اجتماعی به ظاهر کم اهمیت به وقوع پیوست( منع ورود دختران به خوابگاه پسران)، ولی به اعتراضات ژرفی علیه نظام سرمایه داری و نظام دانشگاهی این کشور انجامید که تا مدت ها برای دانشجویان جهان الهام بخش بود. در حالی که اعتراضات جنبش دانشجویی ایران به سرعت امنیتی و سرکوب شد. تغییراتی در عرصه سیاست و فرهنگ ایجاد نکرد و به زخمی بر اندام دانشگاه مبدل شد!

🔺 جنبش دانشجویی فرانسه به گسترش پهنه امکان انجامید. آزادی های سیاسی -اجتماعی افزایش یافتند و مجموعه ای از آثار ادبی، هنری و فلسفی در تحلیل آن مقطع خلق شدند. جامعه با این رویداد گامی به جلو برداشت و بسیاری از امور نیندیشیدنی را، اندیشیدنی کرد. در حالی که از اعتراضات جنبش دانشجویی ایران جز مشتی خاطرات تلخ و دردناک، چیزی برجای نماند. مسائل صرفا در فاز سیاسی مطرح، و جامعه در همان سطح زرد متوقف ماند. کینه ها انباشته شد و جامعه گامی به جلو برنداشت!

🔺 جنبش دانشجویی فرانسه در اتحاد با کارگران توانست مطالبات خود از نظم سیاسی موجود را ارتقاء بخشد. دو طرف ( حکومت و اپوزیسیون) توانستند با عقلانیت و مدارا سطح خشونت را کاهش داده و از این تهدید فرصتی برای انجام برخی اصلاحات بنیادین در جهت تکامل شعارهای انقلاب فرانسه(آزادی، برابری و برادری) ، خلق کنند ولی جنبش دانشجویی ایران نه تنها به مطالبات نخستین خود در زمینه مجازات عاملان نرسید بلکه با غلتیدن دو طرف در ورطه دوگانه امنیت- رادیکالیزم، همان آزادی های نیم بند دانشگاهی را از کف داد. فرصت یک اعتراض آرام و مسالمت آمیز به یک تهدید امنیتی تبدیل شد و هر دو سوی ملت و حکومت از وقوع آن دچار خسران شدند!

🔹 نکته پایانی: به دلیل تفاوت های سیاسی- فرهنگی میان کشورهای مبدا و مقصد در فرآیند تجدد، بسیاری از فرصت های این پدیده در ایران به دستاوردهای مورد انتظار نینجامیده است. فراهم نبودن ساختارها در کنار فقدان امکان حکمرانی خوب، جامعه ما را بیش از پیش دچار تهدید و بحران ساخته است. تلاش اندیشمندان ایرانی برای پشت سر گذاشتن شکاف دیرپای ملت-حکومت و اندیشیدن به راه های بدیل می تواند ما را به شرایط مناسب تری رهنمون شود.

#جنبش_دانشجویی


👈 👥💬🗣 رسانةدیدةبان ایران باشیدواین مطلب رابادوستان خودبةاشتراک بگذارید
🇮🇷 https://t.iss.one/didehban_iran 🇮🇷

🔴 « حقوق دانشجویان معترض آمریکا را به خودشان بسپاریم و به ایران بپردازیم »

👈 چند روزی می‌شود که برخی رسانه‌های داخلی کشور با شور و هیجان خاصی در محکومیت برخوردهای پلیس آمریکا با دانشجویان معترض حامی فلسطین و ضدجنگ، مشغول تولید خبر و تحلیل و گزارش هستند و از خشونت‌ورزی و جلوگیری از آزادی بیان و نبود رعایت حقوق بشر در آمریکا، بسیار ابراز نگرانی می‌کنند. هم‌چنین بحث‌های فراوانی هم در بین گروه‌های اپوزیسیون خارج از کشور در این مورد مطرح است.
افزون بر تناقض آشکار و سیاست دوگانه‌ی سرکوب اعتراضات دانشجویی داخلی در طی سه دهه‌ی گذشته و برخوردهای امنیتی با دانشجویان و استادان منتقد و معترض ازسوی حاکمیت، به عنوان یک ایرانی که در این کشور زندگی می‌کنم و شاهد مشکلات و تنگناهای بسیاری در این سرزمین هستم یک پرسش اساسی ذهنم را مشغول کرده است:

💢 اگر بپذیریم پلیس و مسئولین دولت ایالات متحده آمریکا با دانشجویان معترض خود برخوردهای خشن دارند و آزادی بیان و حقوق بشر در این کشور به چالش کشیده شده است؛ منطقی است سپس بپرسیم، بسیار خب! 
فایده و برون‌داد این موضوع در شرایط نابهنجار اقتصادی، سیاسی، امنیتی، و اجتماعی که زیست فردی و اجتماعی ما ایرانیان را در بر گرفته؛ چیست؟

✏️ حدود یک ماه و اندی از سال ۱۴۰۳ می‌گذرد، #وضعیت_اقتصادی و رفاهی زیست گروه‌های مختلف شغلی به‌ویژه کارگران، بازنشستگان، معلمان، کشاورزان، مشاغل غیررسمی چون دست‌فروشان با افزایش تورم شدید و نقدینگی بالا؛ در شرایط وخیمی قرار دارد.
علاوه بر #مشکل_تأمین_زیست_روزمره، رشد تورم، کاهش ارزش پول ملی و انواع بحران‌های اقتصادی؛ تنگناها و افزایش روزافزون مشکلات زیر نیز برهم زننده‌ی سلامت جسم و جان جامعه است:

⬅️ خشونت میدانی گسترده با زنان در مقابله با پوشش اختیاری و تحمیل حجاب
⬅️ اخبار متعدد فساد و اختلاس افراد رده بالا در حاکمیت بدون برخورد و پیگیری سیستم قضایی
⬅️ اخبار ناگوار از جانباختگان اعتراضات جنبش #زن‌زندگی‌آزادی و خانواده‌های دادخواه ایشان
⬅️ اخبار ناگوار دادرسی‌های مبهم و احکام قضایی شدید هم‌چون اعدام و حبس و تبعید از بازداشت شدگان اعتراضات جنبش #زن‌زندگی‌آزادی
⬅️ افزایش ناهنجاری‌های فردی و اجتماعی براساس اعلام سازمان‌ها و مراکز پژوهشی داخلی مانند: خودکشی به‌ویژه در برخی گروه‌های شغلی و سنی، سرقت، کاهش ازدواج و افزایش طلاق، کاهش زاد و ولد، کودکان کار، بیکاری، خشونت های خانگی 
⬅️ افزایش مهاجرت گروه‌های تخصصی چون: پزشکان و پرستاران، استعدادهای برتر دانش‌آموزی و دانشجویی، مدال‌آوران ورزشی
⬅️ مشکلات زیست محیطی چون فرونشست زمین، بحران آب، خشکی دریاچه‌ها و تالاب‌ها، رخدادهای طبیعی زیست محیطی مکرر
⬅️ افزایش محرومیت ‌ها و نابودی زیرساخت‌های توسعه در برخی مناطق و استان‌های کشور مانند: سیستان و بلوچستان، لرستان، خوزستان،کرمان
⬅️ مشکلات زیستی و درمانی گروه‌های با نیازهای ویژه، مانند: معلولان، سالمندان، بیماران خاص
⬅️ هشدار اختلالات سلامت روان در گروه‌هایی چون: کادر درمان، سربازان، کارگران، خانواده‌های معلولین، زنان و کودکان طبقه‌ی فقیر در معرض خشونت و سوءاستفاده جنسی
⬅️ افزایش فاصله  و بی‌اعتمادی میان بخش زیادی از جامعه و نظام حکمرانی
⬅️ وجود اضطراب و ترس مداوم جنگ و منازعه و ناامنی منطقه‌ای و جهانی
⬅️ درگیری‌ها و ناامنی‌های متعدد چون: حمله‌های تروریستی شاه‌چراغ، کرمان، چابهار و راسک 

✏️ واقعا در این شرایط چه اهمیت و اولویتی دارد که دانشجویان معترض به جنگ اسرائیل و فلسطین و یا حامی فلسطینیان در دانشگاه‌های آمریکا در چه شرایطی قرار دارند و آیا حقوقشان رعایت می‌شود یا خیر؟
 این در حالیست که ما در کشورمان هنوز شاهد دادخواهی عادلانه و پاسخی برای برخوردهای شدید امنیتی و سیاسی منجر به تحقیر و مصدومیت و بازداشت و ستاره‌دار شدن و اخراج دانشجویان معترض در ماجرای #کوی_دانشگاه سال ۱۳۷۸ تا امروز نبوده‌ و نیستیم.
این ژست غلیظ رسانه‌ای و دولتی نادیده‌انگاری ایران و دلسوزی برای خارج، کی پایان می‌یابد؟

ما به شدت نیازمند تحولات عمیق و گسترده‌ی اقتصادی، سیاسی و اجتماعی هستیم.
این موضوع برای شهروندان این سرزمین از هر موضوع دیگری با اهمیت‌تر و ضروری‌تر است.
سال‌هاست #زندگی_معمولی از بسیاری از ما ایرانیان دریغ شده، و اکنون مطالبه‌ی این زندگی از هر مسئله و امر دیگری مهم‌تر است.
زندگی همراه با امنیت، آرامش، رفاه، احترام، عدالت، قانون، و آزادی بدون تبعیض و فساد و خشونت‌.
آن‌چنان که بسیاری از مردمان در جوامع دنیا درحال تجربه‌ی آن هستند.

🗨️ پ.ن : بقول کارگران و بازنشستگان و معلمان معترض:
آمریکا رو رها کن
فکری به حال ما کن!

✍️ فریبا نظری




#جنبش_دانشجویی
#کوی_دانشگاه
#پوشش_اختیاری
#بحران_اقتصادی
#رفاه_و_امنیت
#معلمان
#کارگران
#زندگی_معمولی
#ایران

🔴 « حقوق دانشجویان معترض آمریکا را به خودشان بسپاریم و به ایران بپردازیم »

👈 چند روزی می‌شود که برخی رسانه‌های داخلی کشور با شور و هیجان خاصی در محکومیت برخوردهای پلیس آمریکا با دانشجویان معترض حامی فلسطین و ضدجنگ، مشغول تولید خبر و تحلیل و گزارش هستند و از خشونت‌ورزی و جلوگیری از آزادی بیان و نبود رعایت حقوق بشر در آمریکا، بسیار ابراز نگرانی می‌کنند. هم‌چنین بحث‌های فراوانی هم در بین گروه‌های اپوزیسیون خارج از کشور در این مورد مطرح است.
افزون بر تناقض آشکار و سیاست دوگانه‌ی سرکوب اعتراضات دانشجویی داخلی در طی سه دهه‌ی گذشته و برخوردهای امنیتی با دانشجویان و استادان منتقد و معترض ازسوی حاکمیت، به عنوان یک ایرانی که در این کشور زندگی می‌کنم و شاهد مشکلات و تنگناهای بسیاری در این سرزمین هستم یک پرسش اساسی ذهنم را مشغول کرده است:

💢 اگر بپذیریم پلیس و مسئولین دولت ایالات متحده آمریکا با دانشجویان معترض خود برخوردهای خشن دارند و آزادی بیان و حقوق بشر در این کشور به چالش کشیده شده است؛ منطقی است سپس بپرسیم، بسیار خب! 
فایده و برون‌داد این موضوع در شرایط نابهنجار اقتصادی، سیاسی، امنیتی، و اجتماعی که زیست فردی و اجتماعی ما ایرانیان را در بر گرفته؛ چیست؟

✏️ حدود یک ماه و اندی از سال ۱۴۰۳ می‌گذرد، #وضعیت_اقتصادی و رفاهی زیست گروه‌های مختلف شغلی به‌ویژه کارگران، بازنشستگان، معلمان، کشاورزان، مشاغل غیررسمی چون دست‌فروشان با افزایش تورم شدید و نقدینگی بالا؛ در شرایط وخیمی قرار دارد.
علاوه بر #مشکل_تأمین_زیست_روزمره، رشد تورم، کاهش ارزش پول ملی و انواع بحران‌های اقتصادی؛ تنگناها و افزایش روزافزون مشکلات زیر نیز برهم زننده‌ی سلامت جسم و جان جامعه است:

⬅️ خشونت میدانی گسترده با زنان در مقابله با پوشش اختیاری و تحمیل حجاب
⬅️ اخبار متعدد فساد و اختلاس افراد رده بالا در حاکمیت بدون برخورد و پیگیری سیستم قضایی
⬅️ اخبار ناگوار از جانباختگان اعتراضات جنبش #زن‌زندگی‌آزادی و خانواده‌های دادخواه ایشان
⬅️ اخبار ناگوار دادرسی‌های مبهم و احکام قضایی شدید هم‌چون اعدام و حبس و تبعید از بازداشت شدگان اعتراضات جنبش #زن‌زندگی‌آزادی
⬅️ افزایش ناهنجاری‌های فردی و اجتماعی براساس اعلام سازمان‌ها و مراکز پژوهشی داخلی مانند: خودکشی به‌ویژه در برخی گروه‌های شغلی و سنی، سرقت، کاهش ازدواج و افزایش طلاق، کاهش زاد و ولد، کودکان کار، بیکاری، خشونت های خانگی 
⬅️ افزایش مهاجرت گروه‌های تخصصی چون: پزشکان و پرستاران، استعدادهای برتر دانش‌آموزی و دانشجویی، مدال‌آوران ورزشی
⬅️ مشکلات زیست محیطی چون فرونشست زمین، بحران آب، خشکی دریاچه‌ها و تالاب‌ها، رخدادهای طبیعی زیست محیطی مکرر
⬅️ افزایش محرومیت ‌ها و نابودی زیرساخت‌های توسعه در برخی مناطق و استان‌های کشور مانند: سیستان و بلوچستان، لرستان، خوزستان،کرمان
⬅️ مشکلات زیستی و درمانی گروه‌های با نیازهای ویژه، مانند: معلولان، سالمندان، بیماران خاص
⬅️ هشدار اختلالات سلامت روان در گروه‌هایی چون: کادر درمان، سربازان، کارگران، خانواده‌های معلولین، زنان و کودکان طبقه‌ی فقیر در معرض خشونت و سوءاستفاده جنسی
⬅️ افزایش فاصله  و بی‌اعتمادی میان بخش زیادی از جامعه و نظام حکمرانی
⬅️ وجود اضطراب و ترس مداوم جنگ و منازعه و ناامنی منطقه‌ای و جهانی
⬅️ درگیری‌ها و ناامنی‌های متعدد چون: حمله‌های تروریستی شاه‌چراغ، کرمان، چابهار و راسک 

✏️ واقعا در این شرایط چه اهمیت و اولویتی دارد که دانشجویان معترض به جنگ اسرائیل و فلسطین و یا حامی فلسطینیان در دانشگاه‌های آمریکا در چه شرایطی قرار دارند و آیا حقوقشان رعایت می‌شود یا خیر؟
 این در حالیست که ما در کشورمان هنوز شاهد دادخواهی عادلانه و پاسخی برای برخوردهای شدید امنیتی و سیاسی منجر به تحقیر و مصدومیت و بازداشت و ستاره‌دار شدن و اخراج دانشجویان معترض در ماجرای #کوی_دانشگاه سال ۱۳۷۸ تا امروز نبوده‌ و نیستیم.
این ژست غلیظ رسانه‌ای و دولتی نادیده‌انگاری ایران و دلسوزی برای خارج، کی پایان می‌یابد؟

ما به شدت نیازمند تحولات عمیق و گسترده‌ی اقتصادی، سیاسی و اجتماعی هستیم.
این موضوع برای شهروندان این سرزمین از هر موضوع دیگری با اهمیت‌تر و ضروری‌تر است.
سال‌هاست #زندگی_معمولی از بسیاری از ما ایرانیان دریغ شده، و اکنون مطالبه‌ی این زندگی از هر مسئله و امر دیگری مهم‌تر است.
زندگی همراه با امنیت، آرامش، رفاه، احترام، عدالت، قانون، و آزادی بدون تبعیض و فساد و خشونت‌.
آن‌چنان که بسیاری از مردمان در جوامع دنیا درحال تجربه‌ی آن هستند.

🗨️ پ.ن : بقول کارگران و بازنشستگان و معلمان معترض:
آمریکا رو رها کن
فکری به حال ما کن!

✍️ فریبا نظری




#جنبش_دانشجویی
#کوی_دانشگاه
#پوشش_اختیاری
#بحران_اقتصادی
#رفاه_و_امنیت
#معلمان
#کارگران
#زندگی_معمولی
#ایران

رسانه مستقل ایرانیان
🇮🇷 https://t.iss.one/Didehban_Iran 🇮🇷