🔻از کمبود آب ترسناکتر!🔻
🇮🇷 @darvishnameh
1️⃣ برخلاف پاییزِ خشک، تقریباً در همین بیست و دو روز گذشته از دیماه در اغلب نقاط ایران بیشتر از پاییز، ریزشهای آسمانی داشتهایم و با توجه به مدلهای هواشناسی و پیشبینیهای موجود، این روند مثبت تا پایان زمستان ادامه خواهد داشت. بنابراین سال آبی پیش رو، حتی در بدترین سناریو هم نمیتواند در بین ده سال خشک ایران در نیم قرن اخیر رتبهای برای خود کسب کند. پس این ترس و نگرانی روزافزون از تشنگی و جیرهبندی آب شرب از کجاست؟!
2️⃣ در گفتگوی مفصلی که ابوالقاسم رحمانی با نگارنده داشته و حاصلش در شماره امروز روزنامه فرهیختگان منتشر شده است، کوشیدهام تا به این پرسش در حد بضاعتم، مفصل و همهسونگرانه پاسخ دهم که میتوانید مشروح آن را در نشانی زیر بخوانید:
https://fdn.ir/77065
3️⃣ راست آن است اگر راهبردها و سیاستهای کلانِ توسعه کشور متناسب با واقعیتهای بومشناختی فلات ایران و درک میزان شکنندگی سرزمین از خطر تغییر اقلیم بهروز نشده و متحول نگردد، حتی با ریزشهای آسمانی فراتر از میانگین درازمدت هم مشکل و نگرانی از کابوس تشنگی برطرف نخواهد شد.
4️⃣ کافی است نگاه کنید به وضعیت وخامتبار حوضه آبخیز دریاچه ارومیه که بیش از دوبرابر متوسط کشور بارندگی دریافت میکند، اما همینک با چنان بحرانی دست به گریبان شده که قصه پرغصه مرگ غمانگیزش به عبرتی برای دانشآموزان در دیگر کشورهای جهان بدل شده تا همه بدانند چگونه بزرگترین دریاچه داخلی یک کشور با حجم آب بیش از سیمیلیارد مترمکعب میتواند در کمتر از دو دهه خشک شود؟! حتی هزینهکرد چند ده هزار میلیاردتومانی چند دولت در یک دهه اخیر هم نتوانست آبِ رفته را به جوی بازگرداند! چرا؟
5️⃣ قصه غمانگیز دریاچه ارومیه در حوضه آبخیز رودخانه کرخه و مرگ تاسفبار راهبردیترین تالاب جنوب باختری ایران - هورالعظیم - در حوضه آبخیز کُر و سیوند و نابودی بختگان، در حوضه آبخیز زایندهرود و مرگ گاوخونی و در حوضه آبخیز هلیلرود و فروپاشی جازموریان خود را تکرار کرده و میکند و همچنان شاهد تکرارش از شهرکرد تا همدان هستیم.
6️⃣ چه اتفاق دیگری باید بیافتد تا درک کنیم راهِ سعادت ایران از اصرار بر اقتصادی آبمحور نمیگذرد؟
7️⃣ برازنده و حقِ مردم ایران نیست که همواره نگران تشنگی و جیرهبندی آب باشند، وقتی فقط اختصاص هشتدرصد آب قابل استحصال کشور میتواند همه نیازهای شرب و بهداشتی آنها را برای یکسال تامین کند. برای ژینایی دوباره ایران باید دستکم چهلدرصد از منابع آب کشور به عنوان حقابه محیطزیست به رسمیت شناخته شود تا تالابها تابآور و رودخانهها از سراب تا پایاب جاری و خروشان بمانند. از شصتدرصد بقیه هم میتوان پنجاه و دو درصدش را در حوزه کشاورزی، صنعت و خدمات مصرف کرد و هشت درصد هم با اولویت نخست به شرب و مصارف بهداشتی اختصاص یابد. همزمان با افزایش جمعیت، هنر کشورداری ایجاب میکند تا مصرف در بخشهای کشاورزی و صنعت بهینه شود و نه آنکه از حق محیطزیست برداشته و صرف افزایش جمعیت کنیم.
8️⃣ ظرفیت مخازن کشور هماکنون بیش از پنجاه میلیاردمتر مکعب است و داریم این رقم را به هشتاد میلیارد متر مکعب افزایش هم میدهیم. چگونه توان تامین هشت و نیم میلیارد متر مکعب آب شرب مردم را نداریم؟ جز آنکه با بیمدیریتی، نابخردی و آزمندی آن را به بخشهای کشاورزی و صنعت پیشفروش کرده و یا در معرض تبخیر قرار دادهایم!
#راه_سعادت_ایران
#نه_به_اقتصادی_آب_محور
#فرهیختگان
#محمد_درویش
🇮🇷 @darvishnameh
1️⃣ برخلاف پاییزِ خشک، تقریباً در همین بیست و دو روز گذشته از دیماه در اغلب نقاط ایران بیشتر از پاییز، ریزشهای آسمانی داشتهایم و با توجه به مدلهای هواشناسی و پیشبینیهای موجود، این روند مثبت تا پایان زمستان ادامه خواهد داشت. بنابراین سال آبی پیش رو، حتی در بدترین سناریو هم نمیتواند در بین ده سال خشک ایران در نیم قرن اخیر رتبهای برای خود کسب کند. پس این ترس و نگرانی روزافزون از تشنگی و جیرهبندی آب شرب از کجاست؟!
2️⃣ در گفتگوی مفصلی که ابوالقاسم رحمانی با نگارنده داشته و حاصلش در شماره امروز روزنامه فرهیختگان منتشر شده است، کوشیدهام تا به این پرسش در حد بضاعتم، مفصل و همهسونگرانه پاسخ دهم که میتوانید مشروح آن را در نشانی زیر بخوانید:
https://fdn.ir/77065
3️⃣ راست آن است اگر راهبردها و سیاستهای کلانِ توسعه کشور متناسب با واقعیتهای بومشناختی فلات ایران و درک میزان شکنندگی سرزمین از خطر تغییر اقلیم بهروز نشده و متحول نگردد، حتی با ریزشهای آسمانی فراتر از میانگین درازمدت هم مشکل و نگرانی از کابوس تشنگی برطرف نخواهد شد.
4️⃣ کافی است نگاه کنید به وضعیت وخامتبار حوضه آبخیز دریاچه ارومیه که بیش از دوبرابر متوسط کشور بارندگی دریافت میکند، اما همینک با چنان بحرانی دست به گریبان شده که قصه پرغصه مرگ غمانگیزش به عبرتی برای دانشآموزان در دیگر کشورهای جهان بدل شده تا همه بدانند چگونه بزرگترین دریاچه داخلی یک کشور با حجم آب بیش از سیمیلیارد مترمکعب میتواند در کمتر از دو دهه خشک شود؟! حتی هزینهکرد چند ده هزار میلیاردتومانی چند دولت در یک دهه اخیر هم نتوانست آبِ رفته را به جوی بازگرداند! چرا؟
5️⃣ قصه غمانگیز دریاچه ارومیه در حوضه آبخیز رودخانه کرخه و مرگ تاسفبار راهبردیترین تالاب جنوب باختری ایران - هورالعظیم - در حوضه آبخیز کُر و سیوند و نابودی بختگان، در حوضه آبخیز زایندهرود و مرگ گاوخونی و در حوضه آبخیز هلیلرود و فروپاشی جازموریان خود را تکرار کرده و میکند و همچنان شاهد تکرارش از شهرکرد تا همدان هستیم.
6️⃣ چه اتفاق دیگری باید بیافتد تا درک کنیم راهِ سعادت ایران از اصرار بر اقتصادی آبمحور نمیگذرد؟
7️⃣ برازنده و حقِ مردم ایران نیست که همواره نگران تشنگی و جیرهبندی آب باشند، وقتی فقط اختصاص هشتدرصد آب قابل استحصال کشور میتواند همه نیازهای شرب و بهداشتی آنها را برای یکسال تامین کند. برای ژینایی دوباره ایران باید دستکم چهلدرصد از منابع آب کشور به عنوان حقابه محیطزیست به رسمیت شناخته شود تا تالابها تابآور و رودخانهها از سراب تا پایاب جاری و خروشان بمانند. از شصتدرصد بقیه هم میتوان پنجاه و دو درصدش را در حوزه کشاورزی، صنعت و خدمات مصرف کرد و هشت درصد هم با اولویت نخست به شرب و مصارف بهداشتی اختصاص یابد. همزمان با افزایش جمعیت، هنر کشورداری ایجاب میکند تا مصرف در بخشهای کشاورزی و صنعت بهینه شود و نه آنکه از حق محیطزیست برداشته و صرف افزایش جمعیت کنیم.
8️⃣ ظرفیت مخازن کشور هماکنون بیش از پنجاه میلیاردمتر مکعب است و داریم این رقم را به هشتاد میلیارد متر مکعب افزایش هم میدهیم. چگونه توان تامین هشت و نیم میلیارد متر مکعب آب شرب مردم را نداریم؟ جز آنکه با بیمدیریتی، نابخردی و آزمندی آن را به بخشهای کشاورزی و صنعت پیشفروش کرده و یا در معرض تبخیر قرار دادهایم!
#راه_سعادت_ایران
#نه_به_اقتصادی_آب_محور
#فرهیختگان
#محمد_درویش
فرهیختگان آنلاین
زمستان پربارشتر از پاییز اما ناکافی
خوشحال میشویم، حتی اگر هیچ برف و بارانی نفسهای سنگین این روزهای اهالی شهرهای آلوده را باز نکند، خوشحال میشویم از این بارشهایی که بهمحض کنار زدن پرده روی پنجرهها، قدمزدن در خیابانها و بیرون آمدن از خانهها خیس نزولات آسمانی هستیم.
🟢 ایران چگونه ایران میشود؟🟢
📚 @darvishnameh
1️⃣ گوشههایی از یک گفتگوی مفصل با محمد درویش؛ اینکه نباید خود را بابت نداشتههای خویش ملامت کنیم و نباید غره به داشتههای خود شویم. راه سعادت از این فهم، درک و شعور میگذرد که چگونه اندوختهها را به منابع تبدیل کرده و از منابع، بدون خراش به ذخایر ملی کشور، تولید کار و ثروت کنیم؟
2️⃣ نظامی که مهمترین هنرش توزیع یارانه بین مردم و تقویت فرهنگ گداپروری است؛ نظامی که از شجاعت کشف و معرفی معیشتهای سازگار با شرایط زیستبوم برخوردار نیست و نظامی که تحمل شنیدن هیچ صدایی که زنهار دهد این ره که میروی، به هیچناآباد است، محکوم به فروپاشی است.
3️⃣ شاخص شعور، عیار خرد و خطکش خردورزی در یک نظام تدبیر در فهمش از حجم شگفتانگیز ناتدبیری سامانهای است که هنوز اصرار به صادرات آب مجازی از طریق یونجه، لبنیات، هندوانه، سیب یا سیمان و فولاد و دیگر محصولات آببر، انرژیبر و آلاینده دارد.
4️⃣ داشتن یا نداشتن بیابان نشانه باختن یا بردن نیست! میتوان تماماً کشوری بیابانی بود و ارزش تجارت غیرنفتیات در یک سال به ۹۵۳ میلیارد دلار برسد مثل امارات متحده عربی. و میتوان یک هکتار بیابان هم نداشت و در شمار فقیرترین کشورهای دنیا بود چون بنگلادش! نگاهِ ماست که رنگ دگر دهد به جهان ...
5️⃣ این گفتگو را میتوانید در یوتوب یا آپارات در دو نشانی زیر تماشا کرده و با عضویت در کانالهایم به بیشتر دیدهشدن بیش از ۷۰۰ ویدئو در آنها کمک کنید:
https://youtu.be/OQNCPOEll_U?si=rNIhigfDpu9ihMXs
https://aparat.com/v/wPIO7
#راه_سعادت_ایران
#محمد_درویش
📚 @darvishnameh
1️⃣ گوشههایی از یک گفتگوی مفصل با محمد درویش؛ اینکه نباید خود را بابت نداشتههای خویش ملامت کنیم و نباید غره به داشتههای خود شویم. راه سعادت از این فهم، درک و شعور میگذرد که چگونه اندوختهها را به منابع تبدیل کرده و از منابع، بدون خراش به ذخایر ملی کشور، تولید کار و ثروت کنیم؟
2️⃣ نظامی که مهمترین هنرش توزیع یارانه بین مردم و تقویت فرهنگ گداپروری است؛ نظامی که از شجاعت کشف و معرفی معیشتهای سازگار با شرایط زیستبوم برخوردار نیست و نظامی که تحمل شنیدن هیچ صدایی که زنهار دهد این ره که میروی، به هیچناآباد است، محکوم به فروپاشی است.
3️⃣ شاخص شعور، عیار خرد و خطکش خردورزی در یک نظام تدبیر در فهمش از حجم شگفتانگیز ناتدبیری سامانهای است که هنوز اصرار به صادرات آب مجازی از طریق یونجه، لبنیات، هندوانه، سیب یا سیمان و فولاد و دیگر محصولات آببر، انرژیبر و آلاینده دارد.
4️⃣ داشتن یا نداشتن بیابان نشانه باختن یا بردن نیست! میتوان تماماً کشوری بیابانی بود و ارزش تجارت غیرنفتیات در یک سال به ۹۵۳ میلیارد دلار برسد مثل امارات متحده عربی. و میتوان یک هکتار بیابان هم نداشت و در شمار فقیرترین کشورهای دنیا بود چون بنگلادش! نگاهِ ماست که رنگ دگر دهد به جهان ...
5️⃣ این گفتگو را میتوانید در یوتوب یا آپارات در دو نشانی زیر تماشا کرده و با عضویت در کانالهایم به بیشتر دیدهشدن بیش از ۷۰۰ ویدئو در آنها کمک کنید:
https://youtu.be/OQNCPOEll_U?si=rNIhigfDpu9ihMXs
https://aparat.com/v/wPIO7
#راه_سعادت_ایران
#محمد_درویش