Forwarded from محمد درویش
🔷️ آنچه بازی را ماندگار می‌کند، چیست؟ 🔷️
🇮🇷 @darvishnameh
1️⃣ خبر کوتاه بود؛ در رخدادی بی‌سابقه تیم ملی زنان هندبال ایران سرانجام توانست به رقابت‌های جهانی برای نخستین‌بار در طول تاریخ حیاتش راه یابد و در اتفاقی کم‌سابقه در حالی که شکستی فاحش - ۴۱ به ۹ - را دربرابر زنان نروژ - قهرمان جهان - تجربه کرد، اما در انتهای بازی بهترین بازیکن میدان از تیم برنده انتخاب نشد!
2️⃣ فاطمه خلیلی بهفر دروازه‌بان ایران که چهل و یک گل خورد، به عنوان بهترین بازیکن میدان انتخاب شد؛ گمان نبرم دروازه‌بانی در این سطح وجود داشته باشد که بیش از چهل گل در یک بازی دریافت کرده و باز هم بهترین بازیکن میدان شده باشد! من که هرچه جستجو کردم، چیزی نیافتم. فاطمه اما مطابق گزارش فنی میدان، به تنهایی درواره تیمش را از دریافت دست‌کم هجده گل دیگر نجات داد تا سنگین‌ترین شکست تاریخ هندبال جهان به نام ایران ثبت نشود!
3️⃣ آنچه که ورای این رکوردها و رقابت‌ها اما جذاب می‌نماید، واکنش اعضای تیم ملی نروژ است که جملگی همانطور که در این ویدئو می‌بینید، فاطمه را که اشک‌هایش بند نمی‌آید، تشویق می‌کنند و حتی برخی از آنها با فاطمه اشک می‌ریزند ...
4️⃣ هنگامی که در جریان بازی - بخش دوم ویدئو - فاطمه دروازه ایران را از چند حمله سنگین نجات می‌دهد، دیدنِ حالت غرورآمیز و پیروزمندانه‌اش تماشایی است ... انگار دارد به همبازی‌هایش می‌گوید: این فقط یک بازی است و از بازی باید لذت برد ... درست مثل رفتار احمدرضا عابدزاده در بازی مشهور ایران مقابل استرالیا - ۸ آذر ۱۳۷۶ - وقتی که دو گل از حریف عقب بودند ...
5️⃣ درس مهم‌تر را اما به نظرم باید از نروژی‌ها گرفت و از همه تماشاگرانی که یکصدا فاطمه را در آن سالن تشویق کردند، انگار که برنده بازی، ایران بوده! آفرین به درک و فهم‌شان. آنها دلیل حالِ خوبِ من در این نیمه‌های شب هستند، اینکه هنوز آدم‌های توسعه‌یافته‌ای در جهان زیست می‌کنند که می‌توان به دیوار آنها تکیه داد و از لرزش‌ها و زلزله‌های در راه با امید گذشت.
6️⃣ بزرگ‌ترین درس از رویارویی یک‌طرفه ایران و نروژ، شاید همین باشد؛ نکته جذابی که این رویداد ورزشی را در تاریخ هندبال و شاید ورزش ایران و جهان ماندگار خواهد ساخت؛ اینکه بردن یا باختن شرط جاودانگی نیست، چگونه بردن و چگونه باختن است که تاریخ را می‌سازد. دمِ فاطمه گرم که از باخت یک حماسه فراموش‌نشدنی و امیدبخش برای زنان ایرانی ساخت و دمِ حریف هم گرم که ثابت کردند: می‌شود به آینده جهان امیدوار ماند.
#هندبال_بانوان
#نروژ
#فاطمه_خلیلی_بهفر
#احمدرضا_عابدزاده
#دلیل_حال_خوب_هم_باشیم
#دلنوشته_های_محمد_درویش
https://www.instagram.com/tv/CXPHqehgAM8/?utm_medium=copy_link
🇮🇷 @darvishnameh
1️⃣ خبر کوتاه بود؛ در رخدادی بی‌سابقه تیم ملی زنان هندبال ایران سرانجام توانست به رقابت‌های جهانی برای نخستین‌بار در طول تاریخ حیاتش راه یابد و در اتفاقی کم‌سابقه در حالی که شکستی فاحش - ۴۱ به ۹ - را دربرابر زنان نروژ - قهرمان جهان - تجربه کرد، اما در انتهای بازی بهترین بازیکن میدان از تیم برنده انتخاب نشد!
2️⃣ فاطمه خلیلی بهفر دروازه‌بان ایران که چهل و یک گل خورد، به عنوان بهترین بازیکن میدان انتخاب شد؛ گمان نبرم دروازه‌بانی در این سطح وجود داشته باشد که بیش از چهل گل در یک بازی دریافت کرده و باز هم بهترین بازیکن میدان شده باشد! من که هرچه جستجو کردم، چیزی نیافتم. فاطمه اما مطابق گزارش فنی میدان، به تنهایی درواره تیمش را از دریافت دست‌کم هجده گل دیگر نجات داد تا سنگین‌ترین شکست تاریخ هندبال جهان به نام ایران ثبت نشود!
3️⃣ آنچه که ورای این رکوردها و رقابت‌ها اما جذاب می‌نماید، واکنش اعضای تیم ملی نروژ است که جملگی همانطور که در این ویدئو می‌بینید، فاطمه را که اشک‌هایش بند نمی‌آید، تشویق می‌کنند و حتی برخی از آنها با فاطمه اشک می‌ریزند ...
4️⃣ هنگامی که در جریان بازی - بخش دوم ویدئو - فاطمه دروازه ایران را از چند حمله سنگین نجات می‌دهد، دیدنِ حالت غرورآمیز و پیروزمندانه‌اش تماشایی است ... انگار دارد به همبازی‌هایش می‌گوید: این فقط یک بازی است و از بازی باید لذت برد ... درست مثل رفتار احمدرضا عابدزاده در بازی مشهور ایران مقابل استرالیا - ۸ آذر ۱۳۷۶ - وقتی که دو گل از حریف عقب بودند ...
5️⃣ درس مهم‌تر را اما به نظرم باید از نروژی‌ها گرفت و از همه تماشاگرانی که یکصدا فاطمه را در آن سالن تشویق کردند، انگار که برنده بازی، ایران بوده! آفرین به درک و فهم‌شان. آنها دلیل حالِ خوبِ من در این نیمه‌های شب هستند، اینکه هنوز آدم‌های توسعه‌یافته‌ای در جهان زیست می‌کنند که می‌توان به دیوار آنها تکیه داد و از لرزش‌ها و زلزله‌های در راه با امید گذشت.
6️⃣ بزرگ‌ترین درس از رویارویی یک‌طرفه ایران و نروژ، شاید همین باشد؛ نکته جذابی که این رویداد ورزشی را در تاریخ هندبال و شاید ورزش ایران و جهان ماندگار خواهد ساخت؛ اینکه بردن یا باختن شرط جاودانگی نیست، چگونه بردن و چگونه باختن است که تاریخ را می‌سازد. دمِ فاطمه گرم که از باخت یک حماسه فراموش‌نشدنی و امیدبخش برای زنان ایرانی ساخت و دمِ حریف هم گرم که ثابت کردند: می‌شود به آینده جهان امیدوار ماند.
#هندبال_بانوان
#نروژ
#فاطمه_خلیلی_بهفر
#احمدرضا_عابدزاده
#دلیل_حال_خوب_هم_باشیم
#دلنوشته_های_محمد_درویش
https://www.instagram.com/tv/CXPHqehgAM8/?utm_medium=copy_link