چشم اندازهای صلح منظران
و سنگ اندازی های بدمسلکان

زاویه نگاه ما صلح سازان به دنیای پیرامونی از دریچه سنگ ها و صخره های چینش شده ای جان می گیرد که فراخوان همکاری و هموندی شان بر مبنای سد کردن قوه بصر ما و چشم انداز بیرونی بوده است!

اما خوشا که غافل از آن بوده اند که بهم پیوستگی شان نیز در مسیر اندیشه متعالی صلح سازان، خالق نکوترین منظرها و صدالبته شکل گیری معماری کم نظیر و عدسی کانونی برای دستیابی به مناظر لطیف تر شده است و این همه را، ما مدیون خالق یکتاییم که خود را برای او و در مسیر دستیابی به قرب او و لطف بی منتهایش خالص گردانیده ایم..

به سنگ ها، صخره ها و هر آنچه قصد ممانعت ما در مسیر تعالی دارد، برسانید که؛

ما مقصد خود اختیار کرده ایم و در این مسیر هر آنچه در تصور بشر نگنجد، هزینه به تصویر کشیده ایم...

ما را در طی این مسیر، خدا را بس که آن مخرج هر مدعای ما و پشتیبان هر اندیشه، حرکت، کُنش و کوشش البته خالصانه ماست..

یا الله مددی🙏

چوغنچه گرچه فروبستگیست کار جهان

تو همچو باد بهاری، گره گشا می باش

@sopskf

‍ 🔴چراغ صلح در طوفان خبر؛ نقش خبرنگار مسئولیت‌پذیر

✍عثمان عباسی/راهبر گروه رسانه انجمن ترویج فرهنگ مسئولیت اجتماعی

در دنیایی که طوفان اخبار و بحران‌ها، جامعه را احاطه کرده است، خبرنگار تنها یک راوی ساده نیست، بلکه یک چراغ صلح است.
در میانۀ فشارهای اقتصادی، سیاسی و نظامی که روح جامعه را فرسوده می‌کند، این خبرنگار مسئولیت‌پذیر است که با درک عمیق از رسالت خود، فراتر از واقعیت‌های تلخ می‌رود و ندای امید و صلح سر می‌دهد.
خبرنگار متعهد، در شرایط جنگ و نزاع، شجاعت آن را دارد که با قلم و دوربین خود، به جای دامن زدن به خشونت، پل ارتباطی میان گفت‌وگو و آشتی باشد.
او با انعکاس صدای قربانیان جنگ، روایت‌های انسانی از فجایع و تلاش‌های صلح‌طلبانه، از خشونت می‌کاهد و به جامعه یادآوری می‌کند که راهکارها تنها در تقابل نیست، بلکه در همدلی و همزبانی است.
این مسئولیت اجتماعی، خبرنگار را به یک ناجی تبدیل می‌کند؛ ناجی‌ای که در طوفان خبر و اطلاعات نادرست، با شفافیت و شجاعت، چراغ راه مردم می‌شود.
روز خبرنگار مبارک، به پاس تمام کسانی که چراغ راه و ندای صلح مردم در تاریک‌ترین لحظات هستند.

@sirwan_weekly

پایانی تلخ بر آغازی نامبارک!


جنگ ایران و عراق، از‌ عنوان قادسیه تا جنگ تحمیلی و  دفاع مقدس، طولانی ترین جنگ قرن بیستم لقب گرفت.

این روزها، مصادف اند با پایان آن جنگ و آتش بسی که قبل تر شعله هایش، جان و جهان بیش از یکصد میلیون نفر را تحت الشعاع قرار داده بود و بیش از یک میلیون نفر را به کام مرگ یا مصدومیت و جانبازی، اسارت و مفقودالاثری کشاند!

گرچه آن جنگ در چنین روزی خاتمه یافت، اما زخم های  آن، برای همیشه تاریخ باقی ماند!

خوشا آنان که به جنگی ورود نمی کند چه اینکه با هر گامی به پیش در هر جنگی، گنجی از میراث زندگی، قربانی خواهد شد که جبرانش دشوار است..

در پست بعدی، برخی آمار این جنگ درازدامن را مرور خواهیم کرد تا بلکه عبرت گیریم و ره دیگر پوییم..

تیرماه، تصویب و امضای قطع نامه ۵۹٨ و مردادماه پایان جنگ هشت ساله
-
پ.ن:
+کاشت بیش از بیست میلیون مین فقط توسط رژیم بعت در طول جنگ، موجد قربانی شدن های مکرر پساجنگ است و گویی هنوز جنگ در سلول های خاک این دو کشور، جریان دارد؛
کمتر سالی پساجنگ بوده که شهروندی،کشاورزی،چوپانی، کوهنوردی یا رهگذری در مرزها و مناطق عمقی، قربانی انفجار مین نشوند!

---
🌹❤️🌹

@sopskf

بازگشتی دیرهنگام به صلح،
به مناسبت سالگشت پایان جنگ ٨ ساله ایران و عراق!

https://t.iss.one/Sopskf/7814

✍️رئوف آذری*


۳۱ شهریور ماه ۱۳۵۹(۲۲ سپتامبر ۱۹٨۱) با حمله عراق به مرزهای جنوب و غرب ایران و چند فرودگاه، جنگی فرسایشی بین ایران و عراق در گرفت که از جانب صدام به جنگ قادسیه و از جانب سران ایران به جنگ تحمیلی و دفاع مقدس شهرت یافت!

جنگ قادسیه که در پی نادیده گرفتن پیمان ۱۹۷۵ الجزایر و ادعای صدام مبنی بر مالکیت بر شط‌العرب (اروندرود) و
با هدف "تسلط بر بخشی هایی از خاک ایران"، شروع شد؛
دو هزار ٨٨٨ روز به طول انجامید،
در مجموع بیش از ۴۵۰ هزار کشته، ۹۰ هزار نفر اسیر و یک و نیم میلیون مجروح و مصدوم برجای گذاشت که آثار و تبعات زخم آن روزگاران هنوز بر بسیاریشان ویژه خانواده شهدا و جانبازان پابرجاست!

این جنگ،
فقط یک هزار و۶۰۰ نفر شهید شیمایی و ۱۳۰ هزار نفر جانباز با آثار گازهای خردل و اعصاب وسارین فقط بر جامعه ایران تحمیل کرد
که اگر شهدای شیمیایی حلبچه و دیگر نقاط روستایی عراق توسط رژیم بعث را به آمار شهدا و جانبازان شیمیایی سردشت و دیگر مناطق داخل ایران از جمله، اشنویه، بوالحسن بانه، نودشه، نساره علیا، زرده کرمانشاه و.. نیز جبهه های جنگ جنوب را اضافه کنیم، رقمی وحشتناک می شود!


عراق، ۵۳۰ و ایران ۷۰ فروند موشک به سمت هم شلیک کردند. ۴۶۳ کشتی، توسط طرفین درگیر و حامی شان(ایران، عراق وآمریکا) مورد هدف قرار گرفت!

۲۵۰۰ دستگاه از عراق و یک هزار و ۵۰۰ دستگاه تانک و نفربر از ایران، منهدم شد!

بیست میلیون مین، فقط توسط عراق در خاک کاشته شد!

فقط خسارات وارد شده بر ایران در فاصله هشت ساله جنگ (۵۹ الی ۶۷)، با دلار ۳۴۰۰ تومانی معادل ده تریلیون و پانصدهزار دلار برآورد شده است که طبق تخمین صورت گرفته حتی با کل در آمدهای نفتی ایران در این بازه و بیست سال بعد نیز تا ۱۳٨۹ (۹۷۰ میلیون دلار)، قابل قیاس و جبران نیست!


طولانی ترین جنگ قرن بیستم، با این همه خسارات جانی و مالی و متعاقب محیط زیستی و صدالبته کاهش اعتبار و وجهه ملی و بین المللی دولت- ملت های دو کشور، در نهایت در تاریخ ۲۷ تیرماه۱۳۶۷(۱٨ ژوئیه ۱۹۹٨)با پذیرش قطعنامه ۵۹٨ شورای عالی امنیت ملل متحد از طرف ایران پایان یافت!

قطعنامه شامل آتش‌بس، عقب‌نشینی نیروها به مرزهای بین‌المللی،مبادله اسرا و بررسی علل جنگ بود!

اگرچه ایران در ابتدا با این قطعنامه مخالفت کرد،اما در نهایت برای جلوگیری از تلفات بیشتر و با توجه به شرایط جنگ، آن را پذیرفت و عراق نیز بر آن گردن نهاد!

این جنگ که باهدف جابجایی خطوط مرزی شروع شده بود، در پایان، مرزها تغییر قابل ذکری نداشتند و اما مرزهای اخلاق و سیاست، دین و مذهب به طور غیرقابل باوری، آسیب دیدند که هنوز آثار آن، پا برجاست!

القصه، این همه سال درگیری دوملت با تصمیم و استراتژی دو دولت، نهایت منجر به اعمال زور و قدرت نهاد ثالث(سازمان ملل متحد و شورای امنیت) و پذیرش قطعنامه و برقراری آتش بس و در نهایت صلح شد!

چیزی که از ابتدا، مورد نظر صلح اندیشان صلح منش بود و اگر که صدای آنان به وقت شنیده می شد، چنین فجایع انسانی چون قتل و عام ملل و کاربست سلاح های ممنوعه ای چون شیمیایی و کاشتن چندده میلیون مین- این اسلحه خاموش مرگ- در جغرافیای زیست مشترک نبود، بود؟

امروز که در روزگاران پساجنگ ٨ ساله و با آن همه تجارب هزینه بر قرار داریم و مجدد در بحبوحه تنشی دگر و جنگی خانمانسوزتر گرفتاریم، عبرت از گذشته و خرد حاصله از خرمن تجارب جنگ، حکم می کند همه راه های ممکن خروج از چرخه و سیکل معیوب جنگ را امتحان کرده و به هر طریق ممکن اما معتبر و حافظ عزت و کرامت ملی، از آن تحمیل دگر برهیم که نه خاک و میهن و نه ملت و دولت، توان وظرفیت مواجهه با جنگی دگر و بحرانی بیشتر از آنچه هست، ندارند!

امروز ما سالگشت پایان جنگ تحمیلی هشت ساله را گرامی داشته، ارج می نهیم و امیدواریم که آغازی دگر چنان نباشد تا ما بر پایان تلخی های مکررِ دگر تحمیل و خودپذیر، جشن و جشن هایی دیگر تدارک نبینیم!

پ.ن:
+ قطعنامه۵۹٨ در
۲۹ تیرماه ۱۳۶۶(۲۰ ژوئیه ۱۹٨۷) در شورای عالی امنیت ملی ملل متحد،تصویب و بعد از یکسال در ۲۷ تیر ۱۳۶۷(برابر با ۱٨ ژوئیه ۱۹٨٨)،توسط ایران پذیرفته شد و پسا آن نیز با اعمال زور بین الملل بر عراق، جنگ فرسایشی هشت ساله در مردادماه همان سال،پایان یافت..

این پایان، گرچه مبارک اما وااسفا، بسیار تلخ بود!

++یکی از بنیان های صدور قطعنامه همچنان که در سطور آغازین آن شاره شده، بمباران شیمیایی مناطق مسکونی[ ای چون سردشت- زادگاه نگارنده این سطور-] بود که متٲسفانه بیست و دو روز قبل تر از تصویب آن، آماج بمباران شیمایی قرار گرفت و ده ها شهید و هشت هزار و ۲۴ نفر مصدوم شیمیایی برجای گذاشت که هنوز هم هرسالگردی شاهد افزایش آمار شهداییم!
__
*کنشگر صلح و محیط زیست، پژوهشگر گردشگری صلح
🌹❤️🌹
@sopskf

تلنگر!

+++کاشت بیش از بیست میلیون مین فقط توسط رژیم بعت در طول جنگ، موجد قربانی شدن های مکرر پساجنگ است و گویی هنوز جنگ در سلول های خاک این دو کشور، جریان دارد چه اینکه؛
کمتر سالی پساجنگ بوده که شهروندی، کشاورزی، چوپانی، کوهنوردی یا رهگذری در مرزها و حتی مناطق عمقی، قربانی انفجار مین نشوند!

--
@sopskf

یک قاب و دنیایی پیام...

جمع آوری کمک های نقدی برای شهروندان فاجعه دیده غزه

"محمد همت یار" های عزیز، کاستی های یک امت را بر دوش گرفته اند و آن امید آفرین است..

جمعه، ۱۷ مرداد، مسجد جامع سردشت

🌹❤️🌹
#بنیاد_توسعه_صلح_و_مهربانی
#مهربانی_های_کوچک
#کمک_به_غزه
#سهم_من_در_امداد
#محمد_همتیار
#سردشت
#شهر_صلح_و_مهربانی

@sopskf

پیام شهردار هيروشيما و دبيركل سازمان شهرداران برای صلح به مناسبت هشتادمين سالگرد بمباران اتمى هيروشيما

https://t.iss.one/Sopskf/7820

شهر هيروشيما
اعلاميه صلح
۶اﮜﻮست ۲۰۲۵


هشتاد سال پيش، هيروشيما پر از اجسادى بود كه آنقدر اسيب ديده بودند كه
حتى جنسيت أنها قابل شناسايى نبود.
يكى از بازماندگان، خرده شيشه هاى
زيادى را كه بدنش را سوراخ كرده بودند، ناديده گرفت تا پدرش را با دستان
خود بسوزاند.
در جاى ديگر، زن جوانى التماس كرد: "مهم نيست كه بميرم.لطفا" به من أب بدهيد"
دهه ها بعد، زنى كه آن التماس را شنيده بود، هنوز ازاينكه به آن زن جوان آب نداده بود، پشيمان بود.
او به خودش می گفت كه
مبارزه براى نابودى سلاح هاى هسته اى بهترين كارى است كه می تواند براى
كشته شدگان انجام دهد.
يكى ديگر از بازماندگان، زندگى خود را تنها گذراند،زیرا والدين زنى كه او دوست داشت، اجازه ازدواج او را با كسى كه در
معرض بمب قرار گرفته بود،ندادند!

يكى از رهبران هيباكوشاها مرتبأ به مخاطبان جوانتر يادأورى می كرد:
"ساختن جهانى صلح آميز و بدون سلاح هاى هسته اى، روحيه تسليم ناپذيرى
ما را می طلبد. ما بايد با افرادى كه ديدگاه هاى مخالف دارند، صحبت كنيم و
به صحبت كردن ادامه دهيم."

امروزه، انتقال درخواست های پرشور براى
صلح كه از تجربيات هيباكوشاها گرفته شده، بيش از هر زمان ديگرى حياتى
است

ايالات متحده و روسيه هنوز حدود ۹۰ درصد از كلاهكه اى هسته اى جهان را
در اختيار دارند.
حمله روسيه به اوكراين و هرج و مرج در خاورميانه، تقويت نظامى در سراسر جهان را تسريع می کند. سياستگذاران در برخى كشورها، بااحساس فشار اين وضعيت، حتى أين ايده را می پذیرند كه سلاح های
هسته اى براى دفاع ملى ضرورى هستند.

اين تحولات، آشكارا درسهايى را كه جامعه بين المللى بايد از تراژد هاى تاريخ می آموخت، ناديده می گيرند
انها چارچوب های صلح سازى را كه بسيارى براى ساختن آنها سخت تلاش
كرده اند، تهديد به سرنگونى می كنند!


با وجود آشفتگی هاى كنونى در سطح ملت -دولت، ما مردم هرگز نبايد تسليم
شويم.
در عوض، بايد سخت تر تلاش كنيم تا اجماع جامعه مدنى را در مورد
لزوم نابودى سلاح هاى هسته اى براى جهانى واقعأ صلح آميز ايجاد كنيم.

جوانان ما، رهبران نسل هاى آينده، بايد تشخيص دهند كه سياست هاى
نادرست در مورد هزينه هاى نظامى، امنيت ملى و سلاح هاى هسته اى می تواند
عواقب كاملأ غيرانسانى به همراه داشته باشد ما از آنها می خواهيم كه با اين
درک گام بردارند و جامعه مدنى را از طريق مشاركت گسترده در سطح مردمى به سمت اجماع هدايت كنند.

دراين فرآيند، همه ما بايد به ياد داشته باشيم كه كمتر به خودمان و بيشتر به يكديگر فكر كنيم.
فكركردن به ديگران، همان روشى است كه بشريت بسيارى از درگيری ها و آشفتگی ها را در مسير خود تا به امروز حل كرده است.

واضح است كه ملت ها نيز بايد فراتر از منافع شخصى محدود خودنگاه كنند و شرايط ساير ملتها را در نظر بگيرند.

در گسترش ابتكارات مردمى، همبستكى ضرورى خواهد بود.
تبادلات فرهنگى هنرى و ورزشى به فرهنگ صلحى كه ما به دنبال آن هستيم، كمك
شايانى می كند و در پرورش اين فرهنگ صلح جوانان می تواند به راحتى رهبرى را به دست بگيرند.
تنها كارى كه آنها بايد انجام دهند،
ايده پردازى و آغاز پروژه هايى است كه می توانند در جريان زندگى روزمره انجام دهند، مانند پـروۯه هاى هنرى و موسيقى با محوريت صلح يا كاشت بذر و نهال باقیمانده از درختان بمباران اتمى.
شهر هيروشيما به طور مداوم فرصت هايى را براى تجربه فرهنگ صلحى كه توسط هيباكوشاى هيروشيما و ديگر اسلافش با روحيه حمايت متقابل آنها ساخته شده
است، ارائه می دهد.
هر چه فرهنگ صلح ما بيشتر از مرزهاى ملى فراتر رود، سياستگذارانى را كه اكنون به بازدارندگى هسته اى متكى هستند، بيشتر
تحت فشار قرار می دهد تا در سياست هاى خود تجديد نظر كنند

سياستگذاران در سراسر جهان، آيا نمی توانيد ببينيد كه سياستهاى امنيتى ناشى از منافع شخصى تنگ نظرانه، به درگيری هاى بين المللى دامن می زنند؟

كشورهايى كه اكنون نيروهاى نظامى
خود، از جمله زرادخانه هاى هست هاى، را تقويت می كنند، بايد به طور سازنده در مذاكراتى با هدف ترك اتكا به سلاح هاى هسته اى شركت كنند

لطفأ از هيروشيما ديدن كنيد.
با چشمان خود شاهد باشيد كه بمباران اتمى چه می كند.
روحيه صلح طلب هيروشيما را به خاطر بسپاريد،
سيس فورأ بحث در
مورد يك چارچوب امنيتى مبتنى بر اعتماد از طريق ؐگفتگو را آغاز كنيد.

ژاين تنها كشورى است كه در جنگ مورد بمباران اتمى قرار گرفته است.
دولت ژاپن نماينده مردمى است كه آرزوى صلح واقعى و پايدار را دارند.
ادامه در 👇
https://t.iss.one/Sopskf/-251264

--
@sopskf

بخش دوم پیام شهردار هیروشیما و رییس سازمان شهرداران برای صلح دنیا

بخش اول در👇
https://t.iss.one/Sopskf/7821

بخش دوم پیام...

هيروشيما از دولت خود می خواهد كه به سمت اتحاد جامعه بين المللى پراكنده ما حركت كند.
شهرهيروشيما، به عنوان رئيس شهرداران صلح، كه در حال حاضر بزرگترين شبكه شهرهاى صلح در جهان است و همچنان در حال رشد است، با بيش از هشت هزار و پانصد شهر عضو در سراسر جهان
همكارى خواهد كرد تا فرهنگ صلح را كه در
مخالفت قاطع با نيروى نظامى است، القا كند.

ما از سياستگذاران می خواهيم كه سياستهاى خود را اصلاح كنند.

به عنوان مثال، ما از ژاپن مى خواهيم كه پيمان منع سلاح هاى هسته اى را امضا و تصويب كند.


انجام اين كار، روح هيروشيما را آشكار می كند و به درخواست هاى هيباكوشاى ما، كه توسط نيهون هيدانكيو، دريافت كننده جايزه صلح نوبل سال گذشته، نمايندگى میشود، پاسخ می دهد.

پيمان منع گسترش سلاح هاى هسته اى در آستانه ناكارآمدى است.
پيمان منع گسترش سلاح های هسته اى بايد به عنوان پشتوانه اى قوى براى اين
پيمان عمل كند و به آن كمك كند تا سنگ بناى خلع سلاح هسته اى و عدم گسترش سلاح های هسته اى باقى بماند.

ما از ژاپن مى خواهيم كه حداقل به
عنوان ناظر در اولين كنفرانس بررسى پيمان منع گسترش سلاح هاى هسته اى در سال آينده شركت كند.
علاوه بر اين، با توجه به چالش هاى جهانى
تشديد شده براى مقابله با آسيب هاى تشعشعى ناشى از آزمايش هاى هسته اى، از دولت خودمی خواهيم كه اقدامات حمايتى از همه هيباكوشاها، از جمله كسانى كه در خارج از كشور زندگى می كنند، را تقويت كند.
با ميانگين سنى بيش از هشتاد و شش سال، آنها هنوز با سختی هاى بیشمارى كه ناشى از آسيب هاى تشعشعى به ذهن و بدنشان است، روبرو هستند!

در اين مراسم يادبود صلح به مناسبت هشتاد سال پس از بمباران اتمى، مراتب تسليت صميمانه خود
را به ارواح قربانيان بمباران هاي اتمى ابراز می كنيم.

ما عزم خود را براى همكارى با ناگازاكى و افراد همفكر در سراسر جهان براى دستيابى به هدف ديرينه بشريت، لغو سلاح هاى هسته ای كه منجر به
صلح پايدار جهانى می شود، تجديد می کنیم.

ماتسویی کازومی
شهردار هیروشیما
----
#بازنشر
نقل از صفحه
tpm.ir
🌹❤️🌹
@sopskf

🎵 فایل صوتی سخنرانی دکتر نعمت‌الله فاضلی

🔻چرا گقتگو از نان شب برای ما واجب‌تر است؟

🔹 18 مرداد 1404، گفتگوی مجازی دانشگاه کاشان

🔹 حجم فایل: 33.6M، زمان: 73 دقیقه

✅ ما با گفتگو در واقعیت‌ها رخنه می‌کنیم و شیوه جدیدی برای اندیشیدن می‌یابیم.

✅ واقعیت تمام‌ناشدنی است و با گفتگو به جای تکه تکه کردن واقعیت، به درک جامع و عمیقی از آن می‌رسیم.

✅ پیش‌شرط گفتگو مدارا و به رسمیت شناختن دیگری‌هاست. تا وقتی دیگران را کافر و نادان و ناحق بدانیم، راه گفتگو را بسته‌ایم.

رویایی برای
وزارتخانه آموزش و پرورش ایران

- وزارتخانه ای که به جای سلطه و کنترل برنامه های آموزشی ، سیاست ها و اصول آموزش را در سطح ملی با مشارکت متخصصان، گروه ها و خود مردم تدوین می کند.
- فرصت می دهد تا رویکردهای مختلف آموزشی ، مدل های متنوع مدارس را شکل دهند و خانواده ها براساس نیاز خود حق انتخاب داشته باشند.
- آموزش را از بستر ایدولوژی خاص و دولت محور جدا می کند و کمک می کند تا تنوع شکل بگیرد.
- گروه ها ، نهادها و جوامع مختلف را در هر منطقه توانمند می کند تا بتوانند الگوهای متناسب با آن جامعه را شکل بدهند.
- به جای تولید کتاب های یکدست ، از تولید منابع حمایت می کند و فرصت می دهد تا هر معلم با توجه به نیاز دانش آموزان از منابع مختلف استفاده کند.
- و به جای هزینه در انتشار کتاب های درسی یکدست ، کتابخانه های مدارس را تجهیز و روزآمد می کند.

ئاوازی #وەتەن

بە دەنگی بە سۆزی کاک #هادی_وەلی

بانە، هوتێل داوینکۆ، کۆڕبەندی کەشکۆڵیەکان، ۲۰ی گەلاوێژی ۲۷۲۵



🌹❤️🌹
#بنیاد_توسعه_صلح_و_مهربانی
#مهربانی_های_کوچک
#غم_بزرگ
#کار_بزرگ
#کشکول
#داوینکو
#مسئولیت_اجتماعی
#وطن
#بحران
#نشاط_اجتماعی

@sopskf

فایل صوتی

بیست و ششمین نشست گروه صلح و کودک انجمن علمی مطالعات صلح ایران با همکاری انجمن جامعه‌شناسی ایران

موضوع:
خانواده و صلح؛ بستر پرورش انسان صلح‌جو در جهان پر آشوب امروز

سخنران: دکتر فهیمه نظری
(جامعه شناس، مدرس و پژوهشگر، مدیر گروه خانواده انجمن جامعه‌شناسی)

مدیر نشست:
دکتر مهتاب حاجی‌محمدی
(دبیر گروه صلح و‌کودک)

سه‌شنبه ۲۱ مرداد ۱۴۰۴

https://t.iss.one/ipsan

پیشنهاد جایزه سالانه ی  "نەشەی کۆمەڵایەتی:شادابی اجتماعیِِ هتل داوینکو..
DAVINKO_HOTEL,
The annual social happiness prize

سومین گردهمایی سالانه گروه کشکول
#kashkol
بانه، ۲۰ مردادماه ۱۴۰۴

🌹❤️🌹
@sopskf

جایزە شادابی: نشاط اجتماعی
و ادای مسئولیت اجتماعیِ هتل داوینکو

https://t.iss.one/Sopskf/7829


واتسلاف هاول در کتاب قدرت بی قدرتان، آورده است:
" ‏از پلیدی‌های استبداد یکی هم این است که شریف زیستن را مدام دشوارتر می‌کند.  استبداد کارش این است که هر روز آدم‌های بیشتری را مجبور به انتخاب بین شرافت و آسایش کند"!

انتخاب بین شرافت و آسایش، امروز نه در یک جغرافیا و کشور خاص و به جهت تحکم سیاست کثیف یک نهاد استبدادی، بلکه در کل جهان زیست جمعی ما و تحت تٲثیر مصنوعات پیرامونی که چنگال شان بر شاهرگ اخلاقیات محکم کرده اند، دشوار شده است!

شاید تلنگُر دونالد نورمن، ما را به نقطه ای دیگر، ورای آنچه ما از سیاسیون یک جغرافیا، در ذهن داریم، رهنمون گرداند.

نورمن، در اثر گرانسنگش، "طراحی برای دنیای بهتر"، به ریشه این دشواری شریف زیستن می پردازد و اشاره می کند:

"تٲکید بر علم، فناوری، مهندسی و ریاضیات، باعث می شود بشر به حاشیه رود. ما نوکر فناوری شده ایم... تٲکید بر فناوری، به مثابه راه حل تمام دردهای ما بدون در نظر گرفتن مردم، زندگی و بوم شناسی کره زمین، ما را به دوران پسماند(Age of Waste)، رسانده است؛ در این دوران، پسماندهای فناورانه و صنعتی، که زیرکانه آن ها را اثرات جانبی نامیده ایم تا هیچ کس، مسئول آنها نباشد، رفته رفته به تخریب حیات در کره زمین می انجامد.
ما باید به مسایل و ارزش های بوم شناختی و انسانی اولویت دهیم و هر چیز دیگر را بعد آن قرار دهیم."(ص۶٧)

اضافه می کند:
"مردم در تمام جنبه های زندگی در پی معنا هستند. ماباید به جای معیارهای مورد استفاده برای داوری در باره کشورها و شرکت ها، از معیارهایی استفاده کنیم که کیفیت زندگی را ارتقاء دهند.نه سود و رشد را.
ما باید از اندازه گیری های روان شناختی معناداری استفاده کنیم که برمعیارهای اجتماعی مانند نیک بود(wellness)، سلامت، آموزش، امنیت و شادمانی تمرکز باشند"(ص٦٩ )

آنچه امروزه مشهود است جهان در چنبره بحران های متنوع و متکثری گرفتار است که اگر بدون درنگ، اندیشه نکنیم و طرحی نو برای بهتر کردن زندگی در نیندازیم، قطع یقین بیش از پاندمی کرونا، از مصنوعات و فناوری های نو و استراتژی های اشتباه انسان ضربه خواهیم خورد!

جان ایزو در کتاب به پا خاستن برای مسولیت اجتماعی به نقل از رائول سینک، آورده است:
" نمی خواهیم در این حیرت بمانیم که اگر به پا خاسته بودیم، چه اتفاقی می افتاد"!

چند سال قبل، جمعی از دوستان، در پاسخ به ناملایمات روزگار و به قصد رهایی از جور روزگاران، محفلی تلگرامی گشودند که نامش را "کشکول" گذاشتند.

از قوانین کشکول، یکی این بود:
"جدیت را پشت پنجره گروه، رها کنید و وارد شوید اما خنده را فراموش مکنید و در ضمن تا می توانید بخندانید..."ِِ

چندی گذشت و خوان یکی از بنیانگذاران به روی جمع کشکولیان، گشوده شد(۱۴و ۱۵ اردیبهشت ۱۴۰۲)

طعم یک شبانەروز کنارهم بودگی خانواده کشکول، چنان بر مذاق جمع خوش آمد که هم گردهمایی سالانه تثبیت شد و هم سفره داری و خوان کرم آن عزیز هم بنیانگذار، چون سنتی مبارک نهادینه شد و دومین گردهمایی نیز اتفاق افتاد(۶و۷ شهریور ۱۴۰۳)

سال جاری نیز گرچه دغدغه رنج فاجعه غزه و سایه شوم مصیبت جنگ بر کشور، تذبذبی آفریده بود اما دل به جاده دادیم و باز مسیر بانه و میعادگاه کشکولیان را درپیش گرفتیم و سومین گردهمایی را نیز به لطف حاج ناصر حدیقی عزیز و هتل داوینکو، تجربه کردیم(۲۰ مردادماه ۱۴۰)

فرانسوی ها، مثل معروفی دارند که از آن، ارزش وقت و زمان های در گذر استنباط می شود،با این مضون:
" دامن فرصت را باید چسبید"

در سومین گردهمایی گشکولیان،
فرصت را غتیمت شمردیم و ضمن بازگویی مختصر از تجارب صلح سازی سردشت و عنوان مبارک شهر صلح و مهربانی آن، در راستای معنابخشی به این گردهمایی ها و نیز دعوت به پاخاستن مدیران هتل داوینکو به ادای مسئولیت اجتماعی در قبال جامعه پیرامونی، پیشنهاد "جایزه سالانه شادابی اجتماعی هتل داوینکو" طرح شد که با استقبال مالک گرانسنگ و مدیر و کارکنان و بیشتر نیز جمع اعضای کشکول مواجه شد..

خدای را شاکریم که پسا سه دوره حضور در این گردهمایی نشاط آور که هربار، خود بیش ازبسیارشان در بعد روحی و روانی، صفای درون و فرح روح نصیب می بردیم و شارژ می شدیم، اینبار نظامی ویژه و معنایی راهبرانه به این نشست سراسر شور و شعر و شعور بخشیدیم و نقالی جُک های فکاهی را به پروژه شادسازی خانواده، محله، شهر و کشور و در واقع صلح اجتماعی پیوند دادیم..

باشد که جمع نوازی حاج ناصر عزیز و بانه ای های بزرگوار، ابتدا داوینکو و گروه کشکولیان را در بُعد ادای مسئولیت اجتماعی توفیق دارد و سپس شهر بانه، متولیان و جمیع شهروندان، اقامتگاه ها و پاساژها و فضاهای عمومی اش را چون الگویی از پیشگامان نشاط آفرینی و صلح اجتماعی معرفی دارد.

The annual social happiness prize

ادامه👇
https://t.iss.one/Sopskf/7831

به امید روزگاران صلح برای خانواده ها، شهرها، کشور و جهان زیست جمعی بشر...

🌹❤🌹
#بنیاد_توسعه_صلح_و_مهربانی
#مهربانی_های_کوچک
#مصیبت_جنگ
#سایه_سنگین_بحران
#مسئولیت_اجتماعی
#گروه_کشکول
#تٲسیسات_اقامتگردی
#هتل_داوینکو
#جایزه_شادابی_اجتماعی
#نەشەی_کۆمەڵایەتی
#نشاط_اجتماعی
#شادابی_جمعی
#رئوف_آذری
#صلح_اجتماعی
#گردشگری_صلح
#باهمبودگی_مؤثر
#خیر_جمعی

@sopskf

مهربانو #سوسن_نیکذات با #موزە_سیار_صلح، به مصایب بحران ها و نامهربانی های روزگار پاسخ می گوید.

او پادزهر جنگ را در #صلح و #سفر یافته است و در پی همین فهم، تا به امروز، سی وسه کشور را سفر کرده است تا صلح را ترویج کند.

او سفیری فهمیده و خوش منظر است که در فردای جهانش، صلح، محور همزیستی بشر و جمیع زیستنمندانش است..

بیش باد چنین شایستگانی در جهان زیست ما🙏

گزارش فاطمه سلطانی را از قسمی از فعالیت های این مهربانوی مشهدی، ملاحظه بفرمایید.


@sopskf