🌹کمپین مهربانی های کوچک🌹
نمونه ۱۵۲
رئوف آذری،ایده پرداز و مدیرکمپین
@Raoufazari
----------------۲۵ آذر۹۵
🌹برف مهربانی 🌹
دیشب وقتی در دل شب از پنجره منزل و رو به پارک ئاشتی و زیر نور چراغ برقی، در بلورهای برفی خیره شدم و اشکال هندسی متفاوت و گونه گون و آرامی و صبوری شان در حرکت را نظاره کردم بر مهربانی مهربان ترین بیشتر وقوف یافتم و صدالبته در کنار آن درس ارزشمندی نیز گرفتم!
امروز صبح پنج شنبه مورخ ۲۵ آذر۹۵ نیز آنگاه که پرده های همان پنجره های مشرف به پارک را کنار زدم باز در مکتب لطف یزدان، مهربانی بسیار تلمذ کردم!
کل سیمای پارک و بیشتر از آن جنگل های زیبای بلوط و نیز ساختار فیزیکی شهرم عوض شده بود!
گویا آن مهربان ترین، در فاصله چشم برهم زدن و گشودن چون منی، به میمنت مولود آخرین فرستاده اش، قبای سپید و درازامنی، ارزانی طبیعت فرموده بود که اگر قابل دوخت بود شاید هزاران ساعت، از توان هزاران خیاط نیز برآمدنی نبود ولی آن لطیف و رحیم، چنین مینیاتور دل انگیزی را در آن کوتاه زمان خلق کرده بود!
غور در همان مینیاتور، مرا تا دوردست ها بُرد و آنجا بود که مرور کردم ؛
♧تصویر هزاران کودک و زن بی سرپرست را که چندسال یکبار نیز لباس خود عوض نمی کنند!
♧♧سیمای هزاران میانسال و سالخورده مردی که پس از سال ها نان آوری، اینک در گوشه ای کز و تنها، نیازمند یک تغییر در ظاهر و لباس اند!
♧♧♧نقش ده ها دانش آموز و دانشجو و جوانی، که در حسرت تن پوشی نو و سیمایی ظریف تر، چشم گریان اند...
اینجا بود که قیاس کردم مهربانی مهربان ترین مهربانان را و مهربانی آفریده هایش را...
فاصله وحشتناک بود و طبیعی نیز بود که او خدایی است بالادست و ما بنده ای هستیم پایین دست!
اما یادآوردم صحنه هایی چند که؛
* خدا بخشید و بنده ای نبخشید!
** خدا داد و بنده ای گرفت!
*** خدا سیمای عیب پوشاند و بنده، پرده از عیب کنار زد!
**** خدا دست در جیب سخاوت کرد و سهم طبیعت داد اما بنده سهم طبیعت در جیب خود، فرو غلتاند!
***** خدا عشق پراکند و بنده تخم کینه کاشت!
****** خدا ارج نهاد و بنده زیرکشاند!
******** خدا یار شد و بنده بار شد!
******** خدا تأیید کرد و بنده متهم کرد!
*********خدا نان داد و بنده نان بگرفت!
**********خدا فرصت داد و بنده اجل نداد!
*********خدا جان داد و بنده جان ستاند!
و اینجا بود که از آن بلورهای هندسی و قبای شکل داده شان بر تن پارک وجنگل و شهرم بزرگ ترین درس زندگی آموختم و آن اینکه:
*می توان بنده بود ولی چون قطرات آب، از نردبان ترقی تا جایی بالا رفت که بتوان برخی صفات خدایی مجوزدار را تصاحب کرد و چون گلوله ی برفی شد و آرام آرام اما گونه گون و بلوری و هندسی، سوی واقعیات زندگی پایین آمد و؛
-تن پوش مهربانی شد برای پوشاندن عیوب مردم
- لباس نوی شد بر سیمای رنگ باخته نیازمندی
- قبایی شد بر تن اجتماعی و پوشاند هرچه آلودگی است بر تن آن
- ردای مهربانی شد بر قلب هر نامهربانی و مرتب در تنور درونش، مهربانی را گرم کرد!
و دریک کلام متفاوت شد و متمایز!
بلوری شد و هندسی اما آرام و مهربان و چون برف شد و مهربان شد و چون خالق شد...
سپاس مهربان یزدان را که با #برف_مهربانی_اش، درس مهربانی داد مرا...
...🌹🌹🌹
#کمپین_مهربانی_های_کوچک
#رئوف_آذری
#برف_مهربانی
--------------------------------
به ما بپیوندید تا با سرسوزن عشق، در زمین نامهربان جهانشهر عصر رسانه،بذر مهربانی بکاریم👇
https://telegram.me/joinchat/Ahy1TDwcjLFq-xK87MhCOQ
نمونه ۱۵۲
رئوف آذری،ایده پرداز و مدیرکمپین
@Raoufazari
----------------۲۵ آذر۹۵
🌹برف مهربانی 🌹
دیشب وقتی در دل شب از پنجره منزل و رو به پارک ئاشتی و زیر نور چراغ برقی، در بلورهای برفی خیره شدم و اشکال هندسی متفاوت و گونه گون و آرامی و صبوری شان در حرکت را نظاره کردم بر مهربانی مهربان ترین بیشتر وقوف یافتم و صدالبته در کنار آن درس ارزشمندی نیز گرفتم!
امروز صبح پنج شنبه مورخ ۲۵ آذر۹۵ نیز آنگاه که پرده های همان پنجره های مشرف به پارک را کنار زدم باز در مکتب لطف یزدان، مهربانی بسیار تلمذ کردم!
کل سیمای پارک و بیشتر از آن جنگل های زیبای بلوط و نیز ساختار فیزیکی شهرم عوض شده بود!
گویا آن مهربان ترین، در فاصله چشم برهم زدن و گشودن چون منی، به میمنت مولود آخرین فرستاده اش، قبای سپید و درازامنی، ارزانی طبیعت فرموده بود که اگر قابل دوخت بود شاید هزاران ساعت، از توان هزاران خیاط نیز برآمدنی نبود ولی آن لطیف و رحیم، چنین مینیاتور دل انگیزی را در آن کوتاه زمان خلق کرده بود!
غور در همان مینیاتور، مرا تا دوردست ها بُرد و آنجا بود که مرور کردم ؛
♧تصویر هزاران کودک و زن بی سرپرست را که چندسال یکبار نیز لباس خود عوض نمی کنند!
♧♧سیمای هزاران میانسال و سالخورده مردی که پس از سال ها نان آوری، اینک در گوشه ای کز و تنها، نیازمند یک تغییر در ظاهر و لباس اند!
♧♧♧نقش ده ها دانش آموز و دانشجو و جوانی، که در حسرت تن پوشی نو و سیمایی ظریف تر، چشم گریان اند...
اینجا بود که قیاس کردم مهربانی مهربان ترین مهربانان را و مهربانی آفریده هایش را...
فاصله وحشتناک بود و طبیعی نیز بود که او خدایی است بالادست و ما بنده ای هستیم پایین دست!
اما یادآوردم صحنه هایی چند که؛
* خدا بخشید و بنده ای نبخشید!
** خدا داد و بنده ای گرفت!
*** خدا سیمای عیب پوشاند و بنده، پرده از عیب کنار زد!
**** خدا دست در جیب سخاوت کرد و سهم طبیعت داد اما بنده سهم طبیعت در جیب خود، فرو غلتاند!
***** خدا عشق پراکند و بنده تخم کینه کاشت!
****** خدا ارج نهاد و بنده زیرکشاند!
******** خدا یار شد و بنده بار شد!
******** خدا تأیید کرد و بنده متهم کرد!
*********خدا نان داد و بنده نان بگرفت!
**********خدا فرصت داد و بنده اجل نداد!
*********خدا جان داد و بنده جان ستاند!
و اینجا بود که از آن بلورهای هندسی و قبای شکل داده شان بر تن پارک وجنگل و شهرم بزرگ ترین درس زندگی آموختم و آن اینکه:
*می توان بنده بود ولی چون قطرات آب، از نردبان ترقی تا جایی بالا رفت که بتوان برخی صفات خدایی مجوزدار را تصاحب کرد و چون گلوله ی برفی شد و آرام آرام اما گونه گون و بلوری و هندسی، سوی واقعیات زندگی پایین آمد و؛
-تن پوش مهربانی شد برای پوشاندن عیوب مردم
- لباس نوی شد بر سیمای رنگ باخته نیازمندی
- قبایی شد بر تن اجتماعی و پوشاند هرچه آلودگی است بر تن آن
- ردای مهربانی شد بر قلب هر نامهربانی و مرتب در تنور درونش، مهربانی را گرم کرد!
و دریک کلام متفاوت شد و متمایز!
بلوری شد و هندسی اما آرام و مهربان و چون برف شد و مهربان شد و چون خالق شد...
سپاس مهربان یزدان را که با #برف_مهربانی_اش، درس مهربانی داد مرا...
...🌹🌹🌹
#کمپین_مهربانی_های_کوچک
#رئوف_آذری
#برف_مهربانی
--------------------------------
به ما بپیوندید تا با سرسوزن عشق، در زمین نامهربان جهانشهر عصر رسانه،بذر مهربانی بکاریم👇
https://telegram.me/joinchat/Ahy1TDwcjLFq-xK87MhCOQ
♻️مهربانی، همچنان ادامه دارد..
اینجا در کوردستان، به میزان سردی هوا، بر گرمای دل اعضای خانواده ها افزوده می شود...
آسمان که با کادوی برفی اش، زمین را صلح باران کرد،
نیان(Niyan)،
کاسه ای از دیگ نذری مادر مهربان و وارسته اش را با تْرخینه*(Trkhenah)* لبریز، بر سینی گذاشت و تک تک همسایگان شان را در کوی همدلی سردشت، سهم داد...
از گذشته ی دور، بین کوردها، رسمی زیرلوای #کاسه_جیرانه_تی** (Kaseh Jiranati) رواج داشته،است که هنوز در روستاها، استمرار دارد..
چندسالیست این رسم مبارک، به لطف کمپین مهربانی های کوچک، در شهرها نیز مجدد، نمود یافته است..
__
*در تلفظ عامیانه،تْ ترخینه،ساکن ادا می شود.
**به معنای کاسه ی همسایگی
🌹❤️🌹
#بنیاد_توسعه_صلح_و_مهربانی
#مهربانی_های_کوچک
#کمپینی_برای_ترویج_مهربانی
#برف
#بارش_صلح
#سردشت
#شهر_صلح_و_مهربانی
#کاسه_جیرانه_تی
#کوی_همدلی
#نیان_ابراهیمی
#ترخینه
@sopskf
اینجا در کوردستان، به میزان سردی هوا، بر گرمای دل اعضای خانواده ها افزوده می شود...
آسمان که با کادوی برفی اش، زمین را صلح باران کرد،
نیان(Niyan)،
کاسه ای از دیگ نذری مادر مهربان و وارسته اش را با تْرخینه*(Trkhenah)* لبریز، بر سینی گذاشت و تک تک همسایگان شان را در کوی همدلی سردشت، سهم داد...
از گذشته ی دور، بین کوردها، رسمی زیرلوای #کاسه_جیرانه_تی** (Kaseh Jiranati) رواج داشته،است که هنوز در روستاها، استمرار دارد..
چندسالیست این رسم مبارک، به لطف کمپین مهربانی های کوچک، در شهرها نیز مجدد، نمود یافته است..
__
*در تلفظ عامیانه،تْ ترخینه،ساکن ادا می شود.
**به معنای کاسه ی همسایگی
🌹❤️🌹
#بنیاد_توسعه_صلح_و_مهربانی
#مهربانی_های_کوچک
#کمپینی_برای_ترویج_مهربانی
#برف
#بارش_صلح
#سردشت
#شهر_صلح_و_مهربانی
#کاسه_جیرانه_تی
#کوی_همدلی
#نیان_ابراهیمی
#ترخینه
@sopskf