Forwarded from اتچ بات
روهینگیاها، شرمنده ایم...
فعالیت اخیر اختیارم #صلح است و #مهربانی!
امروز اما؛
شرم دارم از #نوبل، #نهرو ، #گاندی و #مادر_ترزا
چرا که #صلح به یغما رفت و #استقلال به سراب رسید و #مهربانی به دام افتاد!
امروز نمی دانم آنان شایستگانی که جایزه #صلح_نوبل گرفته اند چگونه می توانند در آن جایزه بنگرند و به خود ببالند وقتی می بینند که خانم #سوچی و بسیاری دیگر نیز همسنگ شان است؟!
امروز نمی دانم روح استقلال طلب و آزادی خواه اولین نخست وزیر هندوستان جناب #نهرو در چه حالی است وقتی می بیند جایزه بنیادش در تاقچه افتخارات خانم #سوچی برق می زند؟!
امروز نمی دانم #ناپلئون_بناپارت چه حس و حالی دارد وقتی نشان #فرمانده (لژیون دنور) را بر شانه خانم #سوچی می بیند؟!
امروز نمی دانم روح #ساخاروف و اندیشه #اتحادیه_اروپا، در کدامین آسمان ابری در حال سقوط است، وقتی #اندیشه_دگم هم کیشان #خانم_سوچی را می بینند و #اندیشه_درحصار دموکراسی تباران سرزمین دموکراسی خانم سوچی را؟!
امروزه نمی دانم حال و وضع #مادر_ترزا، #دوک_الینگتون، #آریتا_فرانکلین، #آلین_گرینسپن و سایر دریافت کنندگان بالاترین جایزه مدنی ایالت متحده آمریکا که بادستان رییس جمهورهای وقت آن سامان متبرک شده است، چگونه است و از چه زاویه ای به خود و جایزه شان می نگرند وقتی به یاد می آورند که روزی #خانم_سوچی نیز همان جایزه را به پاس فعالیت مدنی اش دریافت کرده بود؟!
امروز نمی دانم مردمان سوئد و #اولاف_پالمه، چگونه خود را در آیینه وجدان تاریخ می نگرند وقتی در دستان #خانم_سوچی، جایزه #ترقی_خواهانه و #بشردوستانه خود را از دور نظاره می کنند؟!
و #سیمون_بولیوار را نمی دانم که امروز چگونه اوضاع نابسامان دو اقلیم ونزوئلا و میانمار #خانم_سوچی را رصد می کند و خود را قضاوت می نماید؟!
و نمی دانم آن طبیعت دوستان و نهنگ پرستان اروپایی و آمریکایی چگونه خود را مقابل آیینه وجدان خواهند نکریست وقتی به پای نجات نهنگی همت شان قطار می شد و اما در مقابل #ترور_انسانیت در میانمار و گوشه گوشه این جهان، سکوت اختیار کرده اند؟!
و اما رسانه ها و کارگردانان رسانه ها و نیز سازمان های ملی و بین المللی حقوق بشری و ... را نمی دانم چگونه به قضاوت خود خواهند پرداخت و چه خواهند نگاشت وقتی ماکت وجود خود را در قبال آن جنایات بشری در میانمار مرور می کنند؟!
و نمی دانم امروز خود را چگونه ببخشم وقتی که روزی برای دریافت آن همه نشان و جایزه و مدال، #مهربانی به خرج دادم و بانویی را تحسین کردم که نمی دانستم عاقبتش چه خواهد شد؟!
افسوس که روزگار گذشته نه به خواست من و نه دستور بزرگان، بازگشتنی نیست و باید قبول کرد گاهی همه ما راهی رفته داشته ایم که نمی بایست برویم...
عزمی نابجا کرده ایم که نباید می کردیم و تحسینی نابجا داشته ایم که امروز افسوسش نصیب می بریم...
امروز اما می دانم که در جغرافیای کار و فعالیت اخیراختیارم، چه نابسامان #نامهربانی می بارد و چه وحشتناک #صلح_ترور_می شود!
و همین ما را بس که با چالشی دیگر و جانی دیگر، عزم در چالش #صلح_و_مهربانی نهیم تا شاید دیگر ارواح و نگاه شایستگان، #صلح_و_مهربانی را قلب نبینند و افسوس نخورند...
*رئوف آذری، صبحگاه ۱۴ شهریور۹۶
*فعال صلح و مهربانی
@havalani_ashti
@kindness_challenge
فعالیت اخیر اختیارم #صلح است و #مهربانی!
امروز اما؛
شرم دارم از #نوبل، #نهرو ، #گاندی و #مادر_ترزا
چرا که #صلح به یغما رفت و #استقلال به سراب رسید و #مهربانی به دام افتاد!
امروز نمی دانم آنان شایستگانی که جایزه #صلح_نوبل گرفته اند چگونه می توانند در آن جایزه بنگرند و به خود ببالند وقتی می بینند که خانم #سوچی و بسیاری دیگر نیز همسنگ شان است؟!
امروز نمی دانم روح استقلال طلب و آزادی خواه اولین نخست وزیر هندوستان جناب #نهرو در چه حالی است وقتی می بیند جایزه بنیادش در تاقچه افتخارات خانم #سوچی برق می زند؟!
امروز نمی دانم #ناپلئون_بناپارت چه حس و حالی دارد وقتی نشان #فرمانده (لژیون دنور) را بر شانه خانم #سوچی می بیند؟!
امروز نمی دانم روح #ساخاروف و اندیشه #اتحادیه_اروپا، در کدامین آسمان ابری در حال سقوط است، وقتی #اندیشه_دگم هم کیشان #خانم_سوچی را می بینند و #اندیشه_درحصار دموکراسی تباران سرزمین دموکراسی خانم سوچی را؟!
امروزه نمی دانم حال و وضع #مادر_ترزا، #دوک_الینگتون، #آریتا_فرانکلین، #آلین_گرینسپن و سایر دریافت کنندگان بالاترین جایزه مدنی ایالت متحده آمریکا که بادستان رییس جمهورهای وقت آن سامان متبرک شده است، چگونه است و از چه زاویه ای به خود و جایزه شان می نگرند وقتی به یاد می آورند که روزی #خانم_سوچی نیز همان جایزه را به پاس فعالیت مدنی اش دریافت کرده بود؟!
امروز نمی دانم مردمان سوئد و #اولاف_پالمه، چگونه خود را در آیینه وجدان تاریخ می نگرند وقتی در دستان #خانم_سوچی، جایزه #ترقی_خواهانه و #بشردوستانه خود را از دور نظاره می کنند؟!
و #سیمون_بولیوار را نمی دانم که امروز چگونه اوضاع نابسامان دو اقلیم ونزوئلا و میانمار #خانم_سوچی را رصد می کند و خود را قضاوت می نماید؟!
و نمی دانم آن طبیعت دوستان و نهنگ پرستان اروپایی و آمریکایی چگونه خود را مقابل آیینه وجدان خواهند نکریست وقتی به پای نجات نهنگی همت شان قطار می شد و اما در مقابل #ترور_انسانیت در میانمار و گوشه گوشه این جهان، سکوت اختیار کرده اند؟!
و اما رسانه ها و کارگردانان رسانه ها و نیز سازمان های ملی و بین المللی حقوق بشری و ... را نمی دانم چگونه به قضاوت خود خواهند پرداخت و چه خواهند نگاشت وقتی ماکت وجود خود را در قبال آن جنایات بشری در میانمار مرور می کنند؟!
و نمی دانم امروز خود را چگونه ببخشم وقتی که روزی برای دریافت آن همه نشان و جایزه و مدال، #مهربانی به خرج دادم و بانویی را تحسین کردم که نمی دانستم عاقبتش چه خواهد شد؟!
افسوس که روزگار گذشته نه به خواست من و نه دستور بزرگان، بازگشتنی نیست و باید قبول کرد گاهی همه ما راهی رفته داشته ایم که نمی بایست برویم...
عزمی نابجا کرده ایم که نباید می کردیم و تحسینی نابجا داشته ایم که امروز افسوسش نصیب می بریم...
امروز اما می دانم که در جغرافیای کار و فعالیت اخیراختیارم، چه نابسامان #نامهربانی می بارد و چه وحشتناک #صلح_ترور_می شود!
و همین ما را بس که با چالشی دیگر و جانی دیگر، عزم در چالش #صلح_و_مهربانی نهیم تا شاید دیگر ارواح و نگاه شایستگان، #صلح_و_مهربانی را قلب نبینند و افسوس نخورند...
*رئوف آذری، صبحگاه ۱۴ شهریور۹۶
*فعال صلح و مهربانی
@havalani_ashti
@kindness_challenge
Telegram
attach 📎