خشونت زدایی جزیره ای در جغرافیای وسیع خشونت زایی!
✍️رئوف آذری
بیش از نصف قرن زیستن در برزخ زندگی و مرگ نقطه صفر مرزی، سه دهه سابقه تدریس، مشاوره و مدیریت در دو سیستم عمومی و عالی تعلیم و تربیت و ربع قرن تجربه کنشگری مدنی و محیط زیستی، بدان فهمم نایل گردانده بود که باید از جایی شروع می کردم تا به مصداق اثر پروانه ای، در دایرةالمعارف صلح، نامی از خود به یادگار بگذارم و برای همین، یک دهه آخر فعالیت مشاوره ای و کنشگری ام را روی مبحث صلح، تمرکز کردم و آغاز این تمرکز هم از جایی، استارت خورد که طبق پژوهش مشاوره ای، متوجه حجم بالاتر از استاندارد و البته فاجعه بار ضریب خشونت(هفتاد وشش درصد) در جامعه دانش آموزی شهرم شدم.
در آن یک دهه اخیر، در مدارسی که حجم خشونت بسیار بالایی را نشان داده بودند، تٲکید کرده و در زنگ های ابتکاری مهارت آموزی، مهربانی، آشتی و گفت وگو، تلاش کردم با کاربست مطالعات و آموخته ها، راهکارهایی برای خشونت زدایی اتخاذ کنم که طبق نتایج چند پژوهش علمی ارایه شده در کنفرانس های ملی و بین المللی، پروژه های کاربستی توفیق نسبی حاصل کرده بودند.
اما وااسفا که هر قدم رو به جلوی پروژه های خشونت زدای یک معلم عاشق صلح، با چندین پاتک خشونت ورزان، ناکام می ماند و پس از یک دهه تلاش و کوشش و کار با کودکان، نوجوانان و جوانان، باز رسیدیم به نقطه ای که #باوان و #میران های بازمانده از #فرشته های شهر صلح و مهربانی، اشک ریزان و فریادزنان، خداوند آسمان ها را به دادخواهی بطلبند!
در این سال ها،
هرگاه، مینی منفجر شد، ریبوارم
هرگاه، مرزبانی، کولبری نشانه گرفت، سروه ام
هرگاه، دریایی خروشید، آرتینم
هرگاه، چرخ کارگاهی بد چرخید، غفورم
هرگاه، شعله ای بر جهید، زینبم
هرگاه، فشنگی از تفنگی رهید، باوان و میرانم
و
هرگاه، باتومی وحشی شد، ژینایم
هرگاه، تیغی غرید، بلوطم
هرگاه، تونلی زده شد، زابم
و هرگاه،....
یتیم، زخمی و قربانی شدند و خشم، مجدد به توان بی نهایت بازتولید شد!
و چه استعدادی دارد وطنم و مدیران و حکمرانانش در پرورش و بازتولید و فرآوری خشونت و خشونت زایی پیشتازانه!
و چه ناکامیم ما در ابرام مان بر عرق ریختن و جان خود کاستن در مسیر خشونت زدایی از وطن و ذهن تا روح و روان و جهان فرزندان و زیست مندانش...
شاید آن تک درنای امید،
امیدمان بخشد
و مجدد انگیزه مان دهد بلکه با پروژه ای دگر، مجدد به مصاف خشونت ورزی بشتابیم و بر عادت خشونت پرهیزی و آیین خشونت زدایی مان، ابرام ورزیم اما مگر می گذارند، نفسی چاق کنیم؟!...
#ژینا_امینی
#فرشته_احمدی
#باوان_در_سوگ_مادر
---
٭تصویر اول از محمد طحانی
https://t.iss.one/Sopskf/5749
٭٭نام های بکار رفته در متن، کیس های واقعی از جغرافیای جزیرە خشونت زدایی
@sopskf
____
تصاویر بیشتر👇
https://www.instagram.com/p/CkYvPwOLl6z/?igshid=YmMyMTA2M2Y=
✍️رئوف آذری
بیش از نصف قرن زیستن در برزخ زندگی و مرگ نقطه صفر مرزی، سه دهه سابقه تدریس، مشاوره و مدیریت در دو سیستم عمومی و عالی تعلیم و تربیت و ربع قرن تجربه کنشگری مدنی و محیط زیستی، بدان فهمم نایل گردانده بود که باید از جایی شروع می کردم تا به مصداق اثر پروانه ای، در دایرةالمعارف صلح، نامی از خود به یادگار بگذارم و برای همین، یک دهه آخر فعالیت مشاوره ای و کنشگری ام را روی مبحث صلح، تمرکز کردم و آغاز این تمرکز هم از جایی، استارت خورد که طبق پژوهش مشاوره ای، متوجه حجم بالاتر از استاندارد و البته فاجعه بار ضریب خشونت(هفتاد وشش درصد) در جامعه دانش آموزی شهرم شدم.
در آن یک دهه اخیر، در مدارسی که حجم خشونت بسیار بالایی را نشان داده بودند، تٲکید کرده و در زنگ های ابتکاری مهارت آموزی، مهربانی، آشتی و گفت وگو، تلاش کردم با کاربست مطالعات و آموخته ها، راهکارهایی برای خشونت زدایی اتخاذ کنم که طبق نتایج چند پژوهش علمی ارایه شده در کنفرانس های ملی و بین المللی، پروژه های کاربستی توفیق نسبی حاصل کرده بودند.
اما وااسفا که هر قدم رو به جلوی پروژه های خشونت زدای یک معلم عاشق صلح، با چندین پاتک خشونت ورزان، ناکام می ماند و پس از یک دهه تلاش و کوشش و کار با کودکان، نوجوانان و جوانان، باز رسیدیم به نقطه ای که #باوان و #میران های بازمانده از #فرشته های شهر صلح و مهربانی، اشک ریزان و فریادزنان، خداوند آسمان ها را به دادخواهی بطلبند!
در این سال ها،
هرگاه، مینی منفجر شد، ریبوارم
هرگاه، مرزبانی، کولبری نشانه گرفت، سروه ام
هرگاه، دریایی خروشید، آرتینم
هرگاه، چرخ کارگاهی بد چرخید، غفورم
هرگاه، شعله ای بر جهید، زینبم
هرگاه، فشنگی از تفنگی رهید، باوان و میرانم
و
هرگاه، باتومی وحشی شد، ژینایم
هرگاه، تیغی غرید، بلوطم
هرگاه، تونلی زده شد، زابم
و هرگاه،....
یتیم، زخمی و قربانی شدند و خشم، مجدد به توان بی نهایت بازتولید شد!
و چه استعدادی دارد وطنم و مدیران و حکمرانانش در پرورش و بازتولید و فرآوری خشونت و خشونت زایی پیشتازانه!
و چه ناکامیم ما در ابرام مان بر عرق ریختن و جان خود کاستن در مسیر خشونت زدایی از وطن و ذهن تا روح و روان و جهان فرزندان و زیست مندانش...
شاید آن تک درنای امید،
امیدمان بخشد
و مجدد انگیزه مان دهد بلکه با پروژه ای دگر، مجدد به مصاف خشونت ورزی بشتابیم و بر عادت خشونت پرهیزی و آیین خشونت زدایی مان، ابرام ورزیم اما مگر می گذارند، نفسی چاق کنیم؟!...
#ژینا_امینی
#فرشته_احمدی
#باوان_در_سوگ_مادر
---
٭تصویر اول از محمد طحانی
https://t.iss.one/Sopskf/5749
٭٭نام های بکار رفته در متن، کیس های واقعی از جغرافیای جزیرە خشونت زدایی
@sopskf
____
تصاویر بیشتر👇
https://www.instagram.com/p/CkYvPwOLl6z/?igshid=YmMyMTA2M2Y=
Telegram
بنیاد توسعه صلح و مهربانی های کوچک