گفت‌وشنود
4.94K subscribers
3.77K photos
1.29K videos
2 files
1.66K links
در صفحه‌ی «گفت‌وشنود» مطالبی مربوط‌به «رواداری، مدارا و هم‌زیستی بین اعضای جامعه با باورهای مختلف» منتشر می‌شود.
https://dialog.tavaana.org/
Instagram.com/dialogue1402
Twitter.com/dialogue1402
Facebook.com/1402dialogue
Download Telegram
سیدجواد ذبیحی در سال ۱۳۰۹ در تهران به دنیا آمد. خواننده آوازهای اصیل ایرانی و نیز دعاهای مذهبی بود. او پیش از انقلاب اسلامی، سال‌ها برنامه‌های مذهبی در رادیو را اجرا می‌کرد و بسیاری او را با دعای سحر در ماه رمضان می‌شناسند. او در پیش از انقلاب اسلامی در دربار هم حضور یافته بود و به اجرای مناجات مذهبی پرداخته بود.

ذبیحی که نزد انقلابیون مسلمان به «بلبل شاه» مشهور بود، پس از انقلاب اسلامی مدتی کوتاه زندانی شد. اما پس از آزادی، در تیر ۱۳۵۹ چند نفری به سراغ او رفتند و به بهانه اجرای مراسمی مذهبی او را همراه خود بردند و در بیابانی در اطراف تهران به صورت فجیع به قتل رساندند. پس از این بود که گروهی موسوم به شاهین در تماس با تحریریه روزنامه ی اطلاعات، قتل سید جواد ذبیحی را به دلیل مداحی و مناجات‌خوانی در رادیوی حکومت شاهنشاهی به گردن گرفتند.

«صادق خلخالی» نیز بعدها در سال ۱۳۸۰ در کتاب خاطرات خود، ذبیحی را از ده‌ها تن افرادی دانست که به حکم خود، آن‌ها را اعدام انقلابی کرده بود.خلخالی او را «ثناگوی دربار» نامیده بود.

جمهوری اسلامی بدو پیروزی تاکنون، حذف فیزیکی مخالفان سیاسی خود، فعالان اقلیت‌های مذهبی و نویسندگان دگراندیش را نیز در دستور کار خود داشته است.

- برگرفته از آموزشکده توانا

#جواد_ذبیحی #انقلاب۵۷ #خلخالی #اعدام_انقلابی #گفتگو_توانا

@Dialogue1402
شاپور مرکزی در سال ۱۳۰۸ به دنیا آمد. او که از بهائیان شمال کشور بود، در سال‌های پس از انقلاب ۵۷ به فعالیت در جامعه بهایی ادامه داد و یکی از اعضای شورای ملی بهائیان ایران شد.

شاپور در ماه‌های بازداشت بسیار شکنجه شد. گفته می‌شود از یک چشم نابینا شده بود و دنده‌های سینه‌اش نیز شکسته شده بود. فرزندش می‌گوید که در آخرین ملاقات نتوانسته بود پدرش را بغل کند چون دنده‌هایش را شکسته بودند. او در مهرماه ۱۳۶۳ در زندان اوین اعدام شد.

شاپور مرکزی که طبع شعر نیز داشت در روزهای قبل از اعدام این شعر را برای همسرش - پری - سروده بود: «پری‌ام قسم به یزدان / به ولا و عشق و ایمان / به دو چشم مست جانان / به شهادت شهیدان / به دماء و درد و زندان / به خشونت نگهبان / که همیشه دارمت دوست

به خدای حی دادار / به عطا و لطف دلدار / به صفای دشت و گلزار / به دلی که می دهد یار / به صدای گریه زار / که رسد ز پشت دیوار / که همیشه دارمت دوست

به دل ِ من ِ گرفتار / به دل ِ حزین و بیمار / پریم قسم به یزدان / به ولا و عشق و ایمان / که همیشه دارمت دوست».

#گفتگو_توانا #بهاییان #آزادی_مذهب #انقلاب۵۷ #جمهوری_اسلامی #جمهوری_اعدام

@Dialogue1402
شاپور مرکزی در سال ۱۳۰۸ به دنیا آمد. او که از بهائیان شمال کشور بود، در سال‌های پس از انقلاب ۵۷ به فعالیت در جامعه بهایی ادامه داد و یکی از اعضای شورای ملی بهائیان ایران شد.

شاپور در ماه‌های بازداشت بسیار شکنجه شد. گفته می‌شود از یک چشم نابینا شده بود و دنده‌های سینه‌اش نیز شکسته شده بود. فرزندش می‌گوید که در آخرین ملاقات نتوانسته بود پدرش را بغل کند چون دنده‌هایش را شکسته بودند. او در مهرماه ۱۳۶۳ در زندان اوین اعدام شد.

شاپور مرکزی که طبع شعر نیز داشت در روزهای قبل از اعدام این شعر را برای همسرش - پری - سروده بود: «پری‌ام قسم به یزدان / به ولا و عشق و ایمان / به دو چشم مست جانان / به شهادت شهیدان / به دماء و درد و زندان / به خشونت نگهبان / که همیشه دارمت دوست

به خدای حی دادار / به عطا و لطف دلدار / به صفای دشت و گلزار / به دلی که می دهد یار / به صدای گریه زار / که رسد ز پشت دیوار / که همیشه دارمت دوست

به دل ِ من ِ گرفتار / به دل ِ حزین و بیمار / پریم قسم به یزدان / به ولا و عشق و ایمان / که همیشه دارمت دوست».

#گفتگو_توانا #بهاییان #آزادی_مذهب #انقلاب۵۷ #جمهوری_اسلامی #جمهوری_اعدام

@Dialogue1402
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
شور انقلابی داشتیم، پای لخت زنان را با تیرکمون می‌زدیم. جیغ می‌زدند

بهرام عظیمی: در این شور انقلابی داشتیم و عقل‌مان نمی‌رسید. زن ۸۰ ساله‌ای، به من و دو دوست دیگرم که فقط ۱۲سال‌مان بود، گفت ۵ ریال می‌دهم با تیرکمان مگسی، بزنید به پای لخت زنان. گفت این زنان، شیطان هستند. من یک پا را زدم و ۵ ریال گرفتم. دوستم ۲۵ ریال کاسب شد و ۵ پا را زد. دوست دیگرم نزد، چون نشانه‌گیری‌اش خوب نبود، نه اینکه بفهمد کار غلطی است.

در این روایت، کودکان ۱۲ساله به‌جای بهره‌مندی از فضایی برای رشد فکری و اخلاقی، در معرض القائات مسموم قرار گرفته‌اند. به آنان تلقین شده که زنان با پای برهنه، نماد "شیطان" هستند و آسیب رساندن به آن‌ها، عملی مشروع و حتی مقدس است. به کودکان گفت که اصلا آن‌ها انسان نیستند. بدتر از این، با وعده‌های مالی کوچک، آنان را به ابزاری برای اجرای این تفکرات تبدیل کرده‌اند.

گرچه در این ماجرا آقای عظیمی از یک زن سخن می‌گوید، ولی این افکار در لایه‌های مختلف حکومت وجود داشته است و سال‌ها در مدارس و منابر و تریبون‌های مختلف تبلیغ شده است.

در این ماجرا، کودکانی که هیچ‌گونه درک روشنی از معنای عمل خود نداشته‌اند، به دست بزرگسالانی که مسئولیت تربیت اخلاقی آن‌ها را بر عهده داشتند، به رفتارهایی وادار شده‌اند که در تضاد با اصول انسانی و اخلاقی است. این روند، نه‌تنها تأثیر مخربی بر رشد شخصیت این کودکان داشته، بلکه جامعه‌ای بیمار را پایه‌ریزی کرده است که در آن خشونت و تعصب، جایگزین انسانیت و احترام به حقوق دیگران می‌شود.

در نظام‌های ایدئولوژیک، از کودکان به‌عنوان قربانیان بی‌دفاع استفاده می‌کنند تا روایت‌های اخلاقی خود را تثبیت کنند. شستشوی مغزی از سنین پایین، کودکان را از توانایی تفکر مستقل محروم کرده و آن‌ها را به ابزاری برای اجرای اهداف نظام تبدیل می‌کند.

#انقلاب۵۷ #دیگری_ستیزی #حجاب_اجباری #حقوق_کودکان #شور_انقلابی #ایدئولوژی #گفتگو_توانا

@Dialogue1402
دروغگویی انقلابیون

نجفی تهرانی از روحانیون منتقد در توئیتی در سال گذشته حکایتی از دروغگویی انقلابیون تعریف کرد که هرگز تکذیب نشد.

"‏حاج یحیی بچه درکه شمیران و از طرفدارهای پروپا قرص روزنامه ‎#کیهان_شریعتمداری و از همرزمان جبهه و جنگ که هنوز زنده است تعریف میکرد زمان ‎#انقلاب۵۷ به زور جنازه ای از سردخانه بیمارستان تجریش گرفتیم و آوردیم در راهپیمایی به عنوان شهید جا زدیم و شعار میدادیم این سند جنایت پهلوی."

پیش از آن هم آقای عمادالدین باقی، روزنامه‌نگار و فعال مدنی، پژوهشی درباره تعداد جان‌باختگان در جریان انقلاب ۵۷ انجام داده و در این زمینه آماری ارائه کرده بود که نشان از دروغ بودن ادعاهای انقلابیون درباره‌ی تعداد کشته‌شده‌های انقلاب می‌داد.

او تعداد کل کشته‌شدگان نظام پیشین را در فاصله‌ی قیام خرداد ۱۳۴۲ تا ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ دست بالا ۳۴۱ تن، بر اساس "آمار بنیاد شهید" که مدتی در آن کار کرده، برآورد می‌کند؛ با این پرانتز که خود او معتقد است: "چون این آمار با گفته‌های امام امت در تناقض می‌افتاد، تا سال ۲۰۰۳ میلادی نمی‌توانست انتشار بیرونی پیدا کند".

با این که انقلابیون بارها اعلام کرده بودند که در ۱۵ خرداد ۱۳۴۲، پانزده هزار نفر کشته شده‌اند، عمادالدین باقی نوشته است که تمامی کشته‌شدگان این روز، تنها ۳۲ تن بوده است که در ۱۹ نقطه‌ی مختلف تهران کشته شده‌اند.

در "جمعه‌ی سیاه" هم، در ۱۷ شهریور ماه ۱۳۵۷ روی داد، باقی تعداد کل کشته‌شدگان این رخداد را تنها ۶۴ تن، با توجه به کل "آمار بنیاد شهید" اعلام می‌کند و حتا می‌افزاید: «این ارقام مربوط به کسانی است که در بنیاد شهید پرونده دارند و با توجه به گستره‌ی جغرافیایی این بنیاد و نیز با گذشت بیش از دو دهه از انقلاب ممکن است [تنها] نام قربانیان بسیار معدودی ضبط نشده باشد، ولی این آمار بیانگر تعداد کل شهداست.»

آقای عمادالدين باقی شایعه‌ها و دروغ‌پردازی‌ها را چنین توضیح می‌دهد:
"شایعات وسیع در همان روزها، حاکی از رقم بیش از سه هزار شهید بود و حتا برخی رقم بیش از ۴۰۰۰ [چهار هزار] و یا ۱۰۰۰۰ [ده هزار] شهید را هم ذکر کرده‌ و گفته‌اند: تنها ۱۰۰ کودک کمتر از ۲ سال کشته شده‌اند!"

عمادالدين باقی، ضمن این که کل تعداد کشته شدگان ۱۷ شهریور ۱۳۵۷ در میدان ژاله‌ی تهران (میدان شهدا) را تنها ۶۴ تن اعلام می‌کند، این را هم می‌افزاید که "در این روز، روی هم در ۱۵ نقطه‌ی دیگر تهران [بجز میدان ژاله]، ۲۴ تن دیگر هم کشته شده‌اند.

جالب این که به گفته‌ی باقی: «بر اساس آمارِ دولت وقت ایران در این روز تنها ۸۶ تن کشته و ۲۰۵ تن زخمی شده‌اند، اما با این که آمار بنیاد شهید با آمار دولت وقت ایران مطابقت دارد، ولی هیچکس آمار کشته شدگان را از زبان حکومت [پیشین ایران] باور نکرد."
.
کشته شدن حتی یک نفر منتقد، توسط حکومت‌ها امری پذیرفته نیست، ولی طبعا دروغ‌پردازی در تعداد کشته‌ها نقش زیادی در افزایش خشم توده‌های مردم و وقوع جریان انقلاب ۵۷ داشته است و باید به عنوان یک واقعیت مورد توجه قرار گیرد.

از نظر برخی فقیهان شیعه، نسبت خلاف واقع دادن یا همان بهتان و تهمت و دروغ درباره اهل بدعت‌ نه تنها حرام نیست، بلکه به قصد دفاع از اسلام و دین حق مستوجب ثواب اخروی هم هست! این روش کماکان در برخورد با مخالفان نظام جمهوری اسلامی ادامه دارد و روحانیتی که دم از اخلاق می‌زند حکومت خود را بر پایه‌ی دروغ و بهتان بنا نهاده است.

#بهتان #دروغ #انقلاب۵۷ #نه_به_جمهوری_اسلامی #یاری_مدنی_توانا

@Tavaana_TavaanaTech
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM

«گفته می‌شود که جمهوری اسلامی با انقلاب اسلامی ۵۷ نیمی از جمعیت ایران که زنان هستند را فراموش کرد. نه! نه آن‌ها را فراموش نکرد. باید گفت که جمهوری اسلامی، از زنان به نفع خودش استفاده کرد. برای مثال همه آن علمایی که با بیرون‌آمدن زن از خانه مخالف بودند، هیچ ممانعتی از بیرون‌آمدن زن‌ها در بحبوحه انقلاب و شرکت در اعتراضات نداشتند. بعد از انقلاب هم همان‌هایی که مخالف رأی‌دادن زنان بودند، خود خواهان مشارکت زنان در انتخابات‌ها شدند و مخالفتی برا یاین موضوع نمی‌کردند. این نشان از همان تنافض‌ها و استانداردهای دوگانه این انقلاب دارد.»

در این باره از زبان آزاده رضایی، کارشناس آموزش، بیش‌تر بشنوید.

این برنامه قسمتی از بگو-بشنو، ۴۲ با عنوان «انقلاب اسلامی؛ نعل وارونه؟» است که ۱۱ بهمن ۱۴۰۲ در اتاق کلاب‌هاوس آموزشکده توانا برگزار شده است
https://dialog.tavaana.org/say-listen-42/

#انقلاب۵۷ #زنان #حکومت_ایدولوژیک #گفتگو_توانا
@Dialogue1402

محمد حسنین هیکل (۱۹۲۳–۲۰۱۶) روزنامه‌نگار، نویسنده و تحلیل‌گر برجسته مصری بود. او سال‌ها سردبیر روزنامه الاهرام و یکی از تأثیرگذارترین چهره‌های رسانه‌ای جهان عرب به شمار می‌رفت. هیکل به دلیل تحلیل‌های عمیقش در سیاست خاورمیانه و روابط بین‌الملل شهرت داشت و با رهبران مهمی همچون جمال عبدالناصر، معمر قذافی و صدام حسین ارتباط داشت.

در سال ۱۳۵۷، هیکل دو بار با آیت‌الله خمینی در نوفل‌لوشاتو، فرانسه، مصاحبه کرد. این گفت‌وگوها بازتابی از تفکرات خمینی درباره انقلاب ایران و آینده کشور بود. پس از این دیدارها، هیکل جمله‌ای مشهور درباره خمینی بیان کرد: «او تیری بود که از قرن ششم به قرن بیستم پرتاب شد و به قلب ایران نشست».

هیکل ده‌ها کتاب درباره تاریخ و سیاست نوشت که همچنان مورد توجه پژوهشگران است. او تا پایان عمر تحلیل‌گری تأثیرگذار باقی ماند و نظراتش درباره تحولات خاورمیانه، از جمله ایران، مورد توجه قرار داشت.

#انقلاب۵۷ #خمینی #حسنین_هیکل #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

روح‌الله خمینی که «نهضت» خود را مدیون زنان می‌دانست پس از انقلاب به سرکوب و تحدید حقوق زنان پرداخت: ابتدا با تغییر قانون خانواده و بعد با اجباری کردن حجاب برای زنان ایرانی و …. .

آیا انقلاب ۵۷ برای زنان ایرانی دستاوردی داشت؟

#انقلاب۵۷ #حکومت_ایدئولوژیک #شیعه_گری #خمینی #حقوق_زنان #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

زن‌ها را وارد کردید در ادارات؛ ببینید در هر اداره‌ای که وارد شدند آن اداره فلج شد. زن اگر وارد دستگاهی شد، اوضاع را به هم می‌زند؛ می‌خواهید استقلال‌تان را زن‌ها تامین کنند؟! کسانی که شما از آن‌ها تقلید می‌کنید دارند به آسمان می‌پرند، شما به زن‌ها ور می‌روید؟

روح‌الله خمینی، ۱۱ آذر ۱۳۴۱

#انقلاب۵۷ #شیعه_گری #خمینی #حقوق_زنان #گفتگو_توانا

@Dialogue1402

وقتی ایدئولوژی ویران‌گر و جنگ‌افروز، عرصه هنر را اشغال می‌کند

در سایه یک حکومت تمامیت‌خواه، هنر به میدان جنگ تبدیل می‌شود؛ نه برای اندیشه، بلکه برای سرکوب آن. سانسور، نخستین سلاح این نبرد است برای قلع و قمع هر اثری که خارج از روایت رسمی باشد. افزون بر آن، به اصطلاح «هنرمندان» حکومتی، روایت مطلوب حکومت را ارائه می‌دهند.

چهل‌وسومین دوره جشنواره فیلم فجر و نصب ماکت موشک در کاخ جشنواره: تبلیغ فیلم خدای جنگ، تولید سازمان اوج وابسته به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی.

#حکومت_ایدئولوژیک #شیعه_گری #انقلاب۵۷ #موشک #گفتگو_توانا

@Dialogue1402