برخورد خشونت‌آمیز با ادیان غیررسمی در ایران

برخی اقوال از بعضی مشایخ صوفی در گذشته، این احتمال را تقویت می‌کند که سرچشمه‌ سنت تصوف، حتی کهن‌تر از دین اسلام و شاخه‌های مختلف آن باشد.

بعضی پژوهش‌گران، مانند ادوارد براون و قاسم غنی، حتی تصوف را واکنش مردم آریایی‌تبار به سلطه‌ فرهنگ سامی دانسته‌اند. بعضی کنش‌گران سیاسی اهل پژوهش پس از انقلاب اسلامی، مانند جلال‌الدین فارسی برای تصوف سرچشمه‌هایی در شرق و در سنت هندوئیسم معرفی کرده‌اند.

به هر حال، صوفیه و شاخه‌های متعدد آن نه فقط بخش مهمی از تاریخ اجتماعی ایرانیان‌ هستند؛ بلکه سهم مهمی در غنی کردن ادبیات منظوم و منثور فارسی داشته‌اند. آنچه واضح است این است که جدالی میان فقها به‌ عنوان متولیان شریعت و اهل تصوف از دیرباز وجود داشته که در ادبیات کلاسیک فارسی، بازتاب‌های آن دیده می‌شود.

آخرین نمونه‌ برخورد خشن حکومت، حصر دکتر نورعلی تابنده، قطب درویشان سلسله‌ گنابادی در شمال تهران در خیابان گلستان هفتم بود که به زد و خورد خشونت‌آمیز منجر شد.

درباره این جدال و نمونه‌هایی از این جدال در وبسایت گفت‌وشنود بیشتر بخوانید:
https://dialog.tavaana.org/nonbelievers-3/

#گفتگو_توانا #تاریخ_ایران #نورعلی_تابنده #سنت_تصوف

@Dialogue1402