#خطای_لنگر_انداختن
تا حالا دقّت کردین گاهی وقت‌ها که می‌ریم بازار برای خرید لباس و یه لباسی چشم‌مون رو می‌گیره، بعد از اون، دیگه سوزن‌مون رو اون لباس گیر می‌کنه و ملاک زیبایی و قیمت بقیّهء لباس‌ها می‌شه اون لباس اوّلی؟! یا مثلاً براتون پیش اومده که قبل از آشنایی با کسی، گفته باشن که اون آدم، آدم خوبی نیست و رفتارهاش ناجوره، ما دیگه معیارمون می‌شه این حرف و تمام رفتارهای اون فرد رو با این معیار می‌سنجیم؟! در این‌جور مواقع ما دچار خطای لنگر انداختن شدیم!
خطا (یا اثر) لنگر انداختن یکی از انواع سوی‌مندی‌های شناختیه که تمایل افراد رو به تکیهء بیش از حد به اطّلاعات اوّلیّه‌ای که بهش داده می‌شه، توضیح می‌ده. در خطای لنگر انداختن، اون اطّلاعات اوّلیّه، ارزش یا ویژگی خاصّی پیدا می‌کنه و نقطهء کانونی تصمیم‌گیری‌های بعدی ما می‌شه. این خطا رو برای اوّلین‌بار دانیل کانمن و آموس تورسکی، دو روان‌شناس برجسته، در کتاب بسیار جالب‌شون با عنوان "تفکّر: سریع و کند" بهش اشاره کردند. در این خطا، ما بر یک‌سری اطّلاعات لنگر می‌اندازیم تا بتونیم تصمیم بگیریم.
خطای لنگر انداختن می‌تونه هم مفید باشه و هم گاهی به ما آسیب وارد کنه. این خطا باعث می‌شه مغز بتونه تخمین‌های تند و سریع بزنه (که گاهی واقعاً لازمه و ما بهش نیاز داریم). امّا در عین حال، ممکنه مثلاً باعث بشه ما محصولی رو گرون بخریم چون به‌طور ناخودآگاه، ملاک‌مون می‌شه اون قیمت اوّلی که بهمون گفته شده و تصمیم‌گیری و انتخاب‌مون بر اساس اون خواهد بود.
استفادهء ما از خطای لنگر انداختن به موارد ذکرشده محدود نمی‌شه و خیلی جاهای دیگه هم دچارش هستیم. مثلاً: ارزیابی سطح خوش‌بختی‌مون تا حدّ زیادی تحت تاثیر این خطا قرار می‌گیره (می‌تونه هم مفید باشه هم مضر). یا برچسب‌زدن به دیگران خیلی وقت‌ها به دلیل همین خطاست.
حواس‌مون باشه که فروشنده‌ها به‌خوبی می‌دونند چه‌طور از این خطا به نفع فروش محصول‌شون و سود بیش‌تر استفاده کنند؛ وقتی که پیش‌نهاد اوّل در نهایت، تاثیر قابل توجّهی بر قیمت نهایی داره :)) همین‌طور پای میز مذاکرات، وقتی قراره دربارهء چیزی تصمیم گرفته بشه، این خطا خیلی به کار مذاکره‌کنندگان می‌آد؛ جایی که اوّلین پیش‌نهاد به شکل لنگر عمل می‌کنه و بقیّهء تصمیم‌ها با ملاک قراردادن اون گرفته می‌شه!
مطالعات و آزمایش‌های زیادی در این زمینه انجام شده که اگه علاقه‌مند به خوندن‌شون هستید، می‌تونید به کتابی که اشاره کردم، مراجعه کنید. یکی از این مطالعات این بود که پژوهشگران دو سوال را به دو گروه از افراد دادند. این دو سوال عبارت بودند از: ۱. چه‌قدر خوش‌حال هستید؟ و ۲. چند وقت یک‌بار با نامزدتان قرار ملاقات دارید؟ دو سوالی که به دو گروه داده شده بود، کاملاً مثل هم بود. تنها فرق‌شان ترتیب پرسیدن سوال‌ها بود. یعنی در یک گروه، اوّل سوال ۱ پرسیده شد و بعد ۲. در گروه دیگر، ابتدا سوال ۲ پرسیده شد و سپس ۱. نتایج شگفت‌انگیز بود! در گروهی که اوّل پرسیده شده بود چند وقت یک‌بار نامزدتان را ملاقات می‌کنید، پاسخ سوال دیگر، و میزان احساس خوش‌حالی یا غم پاسخ‌دهنده تا حدّ زیادی به پاسخش به پرسش اوّل وابسته بود. در این آزمایش معلوم شد ترتیب پرسیدن سوال‌ها تاثیر زیادی بر میزان احساس خوش‌حالی افراد داشته است. زندگی واقعی ما هم همین است. احساس شادی یا غمگینی، خوش‌بختی یا بدبختی بیش از آن‌که به عوامل بیرونی وابسته باشد، ناشی از شیوهء تفکّر ماست. باور کنید! علم که دارد این را نشان می‌دهد ....
#خطاهای_شناختی
#اثر_لنگر
#anchoring_effect
#cognitivebias
#کپی_تنها_با_ذکر_منبع_مجاز_است
@BCLTT
تا حالا دقّت کردین گاهی وقت‌ها که می‌ریم بازار برای خرید لباس و یه لباسی چشم‌مون رو می‌گیره، بعد از اون، دیگه سوزن‌مون رو اون لباس گیر می‌کنه و ملاک زیبایی و قیمت بقیّهء لباس‌ها می‌شه اون لباس اوّلی؟! یا مثلاً براتون پیش اومده که قبل از آشنایی با کسی، گفته باشن که اون آدم، آدم خوبی نیست و رفتارهاش ناجوره، ما دیگه معیارمون می‌شه این حرف و تمام رفتارهای اون فرد رو با این معیار می‌سنجیم؟! در این‌جور مواقع ما دچار خطای لنگر انداختن شدیم!
خطا (یا اثر) لنگر انداختن یکی از انواع سوی‌مندی‌های شناختیه که تمایل افراد رو به تکیهء بیش از حد به اطّلاعات اوّلیّه‌ای که بهش داده می‌شه، توضیح می‌ده. در خطای لنگر انداختن، اون اطّلاعات اوّلیّه، ارزش یا ویژگی خاصّی پیدا می‌کنه و نقطهء کانونی تصمیم‌گیری‌های بعدی ما می‌شه. این خطا رو برای اوّلین‌بار دانیل کانمن و آموس تورسکی، دو روان‌شناس برجسته، در کتاب بسیار جالب‌شون با عنوان "تفکّر: سریع و کند" بهش اشاره کردند. در این خطا، ما بر یک‌سری اطّلاعات لنگر می‌اندازیم تا بتونیم تصمیم بگیریم.
خطای لنگر انداختن می‌تونه هم مفید باشه و هم گاهی به ما آسیب وارد کنه. این خطا باعث می‌شه مغز بتونه تخمین‌های تند و سریع بزنه (که گاهی واقعاً لازمه و ما بهش نیاز داریم). امّا در عین حال، ممکنه مثلاً باعث بشه ما محصولی رو گرون بخریم چون به‌طور ناخودآگاه، ملاک‌مون می‌شه اون قیمت اوّلی که بهمون گفته شده و تصمیم‌گیری و انتخاب‌مون بر اساس اون خواهد بود.
استفادهء ما از خطای لنگر انداختن به موارد ذکرشده محدود نمی‌شه و خیلی جاهای دیگه هم دچارش هستیم. مثلاً: ارزیابی سطح خوش‌بختی‌مون تا حدّ زیادی تحت تاثیر این خطا قرار می‌گیره (می‌تونه هم مفید باشه هم مضر). یا برچسب‌زدن به دیگران خیلی وقت‌ها به دلیل همین خطاست.
حواس‌مون باشه که فروشنده‌ها به‌خوبی می‌دونند چه‌طور از این خطا به نفع فروش محصول‌شون و سود بیش‌تر استفاده کنند؛ وقتی که پیش‌نهاد اوّل در نهایت، تاثیر قابل توجّهی بر قیمت نهایی داره :)) همین‌طور پای میز مذاکرات، وقتی قراره دربارهء چیزی تصمیم گرفته بشه، این خطا خیلی به کار مذاکره‌کنندگان می‌آد؛ جایی که اوّلین پیش‌نهاد به شکل لنگر عمل می‌کنه و بقیّهء تصمیم‌ها با ملاک قراردادن اون گرفته می‌شه!
مطالعات و آزمایش‌های زیادی در این زمینه انجام شده که اگه علاقه‌مند به خوندن‌شون هستید، می‌تونید به کتابی که اشاره کردم، مراجعه کنید. یکی از این مطالعات این بود که پژوهشگران دو سوال را به دو گروه از افراد دادند. این دو سوال عبارت بودند از: ۱. چه‌قدر خوش‌حال هستید؟ و ۲. چند وقت یک‌بار با نامزدتان قرار ملاقات دارید؟ دو سوالی که به دو گروه داده شده بود، کاملاً مثل هم بود. تنها فرق‌شان ترتیب پرسیدن سوال‌ها بود. یعنی در یک گروه، اوّل سوال ۱ پرسیده شد و بعد ۲. در گروه دیگر، ابتدا سوال ۲ پرسیده شد و سپس ۱. نتایج شگفت‌انگیز بود! در گروهی که اوّل پرسیده شده بود چند وقت یک‌بار نامزدتان را ملاقات می‌کنید، پاسخ سوال دیگر، و میزان احساس خوش‌حالی یا غم پاسخ‌دهنده تا حدّ زیادی به پاسخش به پرسش اوّل وابسته بود. در این آزمایش معلوم شد ترتیب پرسیدن سوال‌ها تاثیر زیادی بر میزان احساس خوش‌حالی افراد داشته است. زندگی واقعی ما هم همین است. احساس شادی یا غمگینی، خوش‌بختی یا بدبختی بیش از آن‌که به عوامل بیرونی وابسته باشد، ناشی از شیوهء تفکّر ماست. باور کنید! علم که دارد این را نشان می‌دهد ....
#خطاهای_شناختی
#اثر_لنگر
#anchoring_effect
#cognitivebias
#کپی_تنها_با_ذکر_منبع_مجاز_است
@BCLTT