#تکنوکلاس #تاریخ #مدیاویژن
🔸تلویزیون اولیه early television
▫️نویسنده: #ویلیام_اوریچیو
▫️مترجم: #یونس_شکرخواه
اکثر کشورهای غربی ارائه خدمات تلویزیونی منظم را در اوایل دهه پنجاه میلادی آغاز کردند. دولت‌ها در آن زمان سیستم‌های پخش دولتی رادیویی ـ تلویزیونی، ملی و تجاری را قانونمند کرده و به آنها سر و سامان بخشیده بودند. به همین دلیل، ظهور رسانه #تلویزیون، آنگونه که تاریخ نشان می‌دهد، به نوعی بازتاب مشخصات و ویژگی‌های متفاوت ملل گوناگون است. اما با در نظر گرفتن جنبه بین‌المللی این رسانه و همچنین به لحاظ نحوه استفاده از آن، تاریخچه تلویزیون به سال‌های قبل از دهه پنجاه باز می‌گردد.
تاریخ اولیه تلویزیون را می‌توان به سه دوره تقسیم کرد:
توقعات و فناوری‌های‌اولیه (١٩٢٠-١٨٧٠)، آزمایشات مکانیکی و الکترونیک
(١٩٣٠-١٩٢٠)، بهره‌برداری و ارائه استانداردها (١٩٣٠-١٩۴٠). با اینکه در مورد زمان پخش اولین برنامه تلویزیونی بحث و اختلاف نظر وجود دارد، آنچه مسلم است، فکر خلق این رسانه و ثبت آن به عنوان یک اختراع و همچنین عوامل کلیدی آن، یک دهه پیش از اینکه اولین فیلم سینمایی بر پرده ظاهر شود، وجود داشته است. فکر ارسال تصویر از راه دور به عنوان یک رسانه، همزمان با اختراع #تلفن در سال ١٨٧۶ پدیدار شد. یک سال پس از اختراع تلفن، نویسندگان این نکته را مطرح ساختند که ایده "همزمانی قابل هدایت و جهت‌دار" در مسایل مربوط به صدا قابل جایگزینی با تصویر است و به این ترتیب بود که پیوند تلفن و عکاسی و سپس پخش زنده تلویزیونی صورت‌های مختلفی به خود گرفت. در ژوئن ١٨٧٧ در کتاب سال علم و صنعت* توصیف کاملی از دستگاه تلکتروسکوپ ارائه شد. تلکتروسکوپ که اختراع آن را به گراهام بل نسبت می‌دهند، می‌توانست تصاویر زنده را از فاصله دور ارسال کند.
دو سال پس از اختراع تلفن، در نشریه پانچ (punch) صحنه‌ای به نمایش در آمد که در آن دختری در سیلان با پدر و مادرش در لندن از طریق تاریکخانه (camera obscura) که اختراع آنرا به #ادیسون نسبت می‌دهند از طریق تلفن صحبت می‌کرد.
#آلبرت_روبیدا (Albert Robida) در سال ١٨٨٣ دیدگاه خود را درباره #تلویزیون به عنوان دستگاهی که قادر است سرگرم کند، ارتباط برقرار کند و تحت نظر بگیرد، با جزئیات دقیق مطرح کرد. به این ترتیب بود که ایده ایجاد ارتباط همزمان که قبلاً به وسیله تلفن تجربه شده بود، با این تلاش‌های مبتنی بر تخیل، به سرعت در ذهن مردم به عنوان پدیده‌ای که می‌تواند علاوه بر صدا، تصویر را هم منتقل سازد، شکل گرفت و به عنصری کلیدی در افق آرزوها برای ظهور فیلم در دهه بعد دامن زد.
اختراع تلویزیون، با این حال، فراتر از یک خیال بود. نخستین سیستم تلویزیونی، به عنوان یک اختراع، در سال ١٨٨۴ ثبت شد.
دستگاه پل نیپکوف (Paul Nipkow) به نام elektrishes teleskop که به دیسک نیپکوف هم معروف است، حکم قلب سیستم‌های مکانیکی تلویزیونی اوایل دهه چهل را دارد. سیستم نیپکوف تجزیه تصاویر به نقاط ریز، ارسال آن به صورت سیگنال‌های الکترونیکی و شکل‌گیری مجدد آن را امکان‌پذیر ساخت. لازاری ویلر (Lazare Weiller)، دستگاه فوروسکوپ (phoroscope) را در سال ١٨٨٩ عرضه کرد. این دستگاه عملکردی شبیه به سیستم نیپکوف داشت، با این تفاوت که به جای صفحه‌ای چرخان، لازاری ویلر از استوانه‌ای چرخان استفاده کرد. این استوانه از آینه‌های زاویه‌دار ساخته شده بود. چارلز فرانسس جنکینز (Charles Frances Jenkins) همزمان با ظهور اولین تصاویر متحرک، فانتاسکوپ (phantascope) را طراحی کرد. این نام در واقع دو دستگاه را توصیف می‌کرد: یکی سیستم تصاویر متحرک که با همکاری توماس آرمات (Thomas Armat) ساخته شده بود و دیگری یک سیستم تلویزیونی که می‌توانست شکل‌های ساده را ارسال کند و این رویایی بود که تا کنون تحقق نیافته بود. در اوایل دهه بیستم مهندسان با فرایندهای ارسال، دریافت و ذخیره‌سازی سیگنال‌های تلویزیونی به تجربه‌اندوزی پرداختند.
#جان_لوگی‌برد (John Logie Baird)، فیلو فارنزورث (Philo Farnsworth) و شرکت‌هایی چون EMI و RCA که از اختراع رادیو و گرایش روزافزون صنعت #سینما به استفاده از فناوری‌های صوتی به هیجان آمده بودند، تصمیم گرفتند در زمینه فناوری‌های مختلف تجربیاتی به دست آورند؛ برای مثال جان لوگی‌برد توانست نتایج رضایت‌بخشی در زمینه رنگ، تلویزیون سه‌بعدی و همچنین سیستم ضبط ویدیویی دیسکی به دست آورد. تلاش‌های اولیه و احتمالاً زودرس برای ارائه تلویزیون به عنوان نوعی از خدمات عمومی آغاز شد، ولی تا اوایل دهه ٣٠، طبیعت غیر متعارف سیستم‌ها و نبود استانداردهای فناورانه، استفاده از تلویزیون را بسیار محدود می‌کرد. با این حال این رسانه همچنان در تخیل مردم جایگاه ویژه‌ای داشت و این تخیلات در فیلم‌ها نیز نمود می‌یافتند.
* L’annee scientifique industrielle
ادامه مطلب در پست بعد:
🔸تلویزیون اولیه early television
▫️نویسنده: #ویلیام_اوریچیو
▫️مترجم: #یونس_شکرخواه
اکثر کشورهای غربی ارائه خدمات تلویزیونی منظم را در اوایل دهه پنجاه میلادی آغاز کردند. دولت‌ها در آن زمان سیستم‌های پخش دولتی رادیویی ـ تلویزیونی، ملی و تجاری را قانونمند کرده و به آنها سر و سامان بخشیده بودند. به همین دلیل، ظهور رسانه #تلویزیون، آنگونه که تاریخ نشان می‌دهد، به نوعی بازتاب مشخصات و ویژگی‌های متفاوت ملل گوناگون است. اما با در نظر گرفتن جنبه بین‌المللی این رسانه و همچنین به لحاظ نحوه استفاده از آن، تاریخچه تلویزیون به سال‌های قبل از دهه پنجاه باز می‌گردد.
تاریخ اولیه تلویزیون را می‌توان به سه دوره تقسیم کرد:
توقعات و فناوری‌های‌اولیه (١٩٢٠-١٨٧٠)، آزمایشات مکانیکی و الکترونیک
(١٩٣٠-١٩٢٠)، بهره‌برداری و ارائه استانداردها (١٩٣٠-١٩۴٠). با اینکه در مورد زمان پخش اولین برنامه تلویزیونی بحث و اختلاف نظر وجود دارد، آنچه مسلم است، فکر خلق این رسانه و ثبت آن به عنوان یک اختراع و همچنین عوامل کلیدی آن، یک دهه پیش از اینکه اولین فیلم سینمایی بر پرده ظاهر شود، وجود داشته است. فکر ارسال تصویر از راه دور به عنوان یک رسانه، همزمان با اختراع #تلفن در سال ١٨٧۶ پدیدار شد. یک سال پس از اختراع تلفن، نویسندگان این نکته را مطرح ساختند که ایده "همزمانی قابل هدایت و جهت‌دار" در مسایل مربوط به صدا قابل جایگزینی با تصویر است و به این ترتیب بود که پیوند تلفن و عکاسی و سپس پخش زنده تلویزیونی صورت‌های مختلفی به خود گرفت. در ژوئن ١٨٧٧ در کتاب سال علم و صنعت* توصیف کاملی از دستگاه تلکتروسکوپ ارائه شد. تلکتروسکوپ که اختراع آن را به گراهام بل نسبت می‌دهند، می‌توانست تصاویر زنده را از فاصله دور ارسال کند.
دو سال پس از اختراع تلفن، در نشریه پانچ (punch) صحنه‌ای به نمایش در آمد که در آن دختری در سیلان با پدر و مادرش در لندن از طریق تاریکخانه (camera obscura) که اختراع آنرا به #ادیسون نسبت می‌دهند از طریق تلفن صحبت می‌کرد.
#آلبرت_روبیدا (Albert Robida) در سال ١٨٨٣ دیدگاه خود را درباره #تلویزیون به عنوان دستگاهی که قادر است سرگرم کند، ارتباط برقرار کند و تحت نظر بگیرد، با جزئیات دقیق مطرح کرد. به این ترتیب بود که ایده ایجاد ارتباط همزمان که قبلاً به وسیله تلفن تجربه شده بود، با این تلاش‌های مبتنی بر تخیل، به سرعت در ذهن مردم به عنوان پدیده‌ای که می‌تواند علاوه بر صدا، تصویر را هم منتقل سازد، شکل گرفت و به عنصری کلیدی در افق آرزوها برای ظهور فیلم در دهه بعد دامن زد.
اختراع تلویزیون، با این حال، فراتر از یک خیال بود. نخستین سیستم تلویزیونی، به عنوان یک اختراع، در سال ١٨٨۴ ثبت شد.
دستگاه پل نیپکوف (Paul Nipkow) به نام elektrishes teleskop که به دیسک نیپکوف هم معروف است، حکم قلب سیستم‌های مکانیکی تلویزیونی اوایل دهه چهل را دارد. سیستم نیپکوف تجزیه تصاویر به نقاط ریز، ارسال آن به صورت سیگنال‌های الکترونیکی و شکل‌گیری مجدد آن را امکان‌پذیر ساخت. لازاری ویلر (Lazare Weiller)، دستگاه فوروسکوپ (phoroscope) را در سال ١٨٨٩ عرضه کرد. این دستگاه عملکردی شبیه به سیستم نیپکوف داشت، با این تفاوت که به جای صفحه‌ای چرخان، لازاری ویلر از استوانه‌ای چرخان استفاده کرد. این استوانه از آینه‌های زاویه‌دار ساخته شده بود. چارلز فرانسس جنکینز (Charles Frances Jenkins) همزمان با ظهور اولین تصاویر متحرک، فانتاسکوپ (phantascope) را طراحی کرد. این نام در واقع دو دستگاه را توصیف می‌کرد: یکی سیستم تصاویر متحرک که با همکاری توماس آرمات (Thomas Armat) ساخته شده بود و دیگری یک سیستم تلویزیونی که می‌توانست شکل‌های ساده را ارسال کند و این رویایی بود که تا کنون تحقق نیافته بود. در اوایل دهه بیستم مهندسان با فرایندهای ارسال، دریافت و ذخیره‌سازی سیگنال‌های تلویزیونی به تجربه‌اندوزی پرداختند.
#جان_لوگی‌برد (John Logie Baird)، فیلو فارنزورث (Philo Farnsworth) و شرکت‌هایی چون EMI و RCA که از اختراع رادیو و گرایش روزافزون صنعت #سینما به استفاده از فناوری‌های صوتی به هیجان آمده بودند، تصمیم گرفتند در زمینه فناوری‌های مختلف تجربیاتی به دست آورند؛ برای مثال جان لوگی‌برد توانست نتایج رضایت‌بخشی در زمینه رنگ، تلویزیون سه‌بعدی و همچنین سیستم ضبط ویدیویی دیسکی به دست آورد. تلاش‌های اولیه و احتمالاً زودرس برای ارائه تلویزیون به عنوان نوعی از خدمات عمومی آغاز شد، ولی تا اوایل دهه ٣٠، طبیعت غیر متعارف سیستم‌ها و نبود استانداردهای فناورانه، استفاده از تلویزیون را بسیار محدود می‌کرد. با این حال این رسانه همچنان در تخیل مردم جایگاه ویژه‌ای داشت و این تخیلات در فیلم‌ها نیز نمود می‌یافتند.
* L’annee scientifique industrielle
ادامه مطلب در پست بعد: