واژه‌ها🔸حیث التفاتی | intentionality
حیث التفاتی یا جهت التفاتی یا قصدمندی (اینتنشنالیتی) یک مفهوم فلسفی است که دانشنامه فلسفه استنفورد آن را چنین تعریف می‌کند: "توانایی اذهان در مورد چیزی بودن، تصور کردن، در ازای چیزی قرار دادن، چیزها، ویژگی‌ها و حالات امور ."
این اصطلاح به توانایی ذهن برای ساختن تصورات اشاره دارد و نباید با نیت (Intention) خلط شود. عبارت #حیث‌التفاتی از دوران اسکولاستیک یا همان سده‌های میانه اروپا (دوره مدرسی‌گری یا همان دوره تسلط کلیسا بر جامعه اروپایی و در واقع نفوذ کلیسا در آموزش) رایج شده ‌است. اما در فلسفه جدید این #ادموند_هوسرل از سردمداران پدیدارشناسی بوده که آن را رواج داده است. اولین نظریه حیث التفاتی توسط #انسلم (از مهم‌ترین متفکران مسیحی که عده‌ای از مورخان او را پدر فلسفهٔ مدرسی می‌دانند) در برهان هستی شناختی برای اثبات وجود خدا به کار رفته‌است و این گونه وی میان اشیایی که در اذهان و فهم انسانی وجود دارند و اشیایی که در واقع وجود دارند، تمییز و تفکیک قائل شد.

#فلسفه🔸در درون خود
هر که به طور جدی قصد فیلسوف شدن را دارد، باید "یک بار در زندگی" به درون خود عقب بنشیند و تلاش کند، در درون خود، تمام علومی را که تا آن زمان پذیرفته بود، براندازد و از نو بسازد.
#ادموند_هوسرل (١٨۵٩-١٩٣٨)
فیلسوف اتریشی-آلمانی بنیانگذار پدیدارشناسی
Edmund Husserl