#ارتباطات
🔸 ﮔﺮوه رﺳﺎﻧﻪای ﮔﻼﺳﮕﻮ (GUMG)
ﮔﺮوه رﺳﺎﻧﻪای داﻧﺸﮕﺎه #ﮔﻼﺳﮕﻮ در اﻧﮕﻠﻴﺲ، ﻣﺮﻛﺐ از ﮔﺮوﻫﻲ از اﺳﺎﺗﻴﺪ داﻧـﺸﮕﺎهی اﺳـﺖ ﻛـﻪ ﺑـﺎ ﭘﮋوﻫﺶﻫﺎ و ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎي ﻏﻴﺮﻗﺎﺑـﻞ اﻧﻜﺎر در زﻣﻴﻨـﻪ ﻧﻘـﺶ ﺑﺮﺟـﺴﺘﻪﺳـﺎزي در روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎری ﺧﺒﺮی از ﻃﺮﻳـﻖ ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻣﺤﺘﻮا، ﺗﻮﺟﻪ ﻫﻤﮕﺎن را در زﻣﻴﻨﺔ ﻣﺒﺎﺣﺚ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺧﺒـﺮ ﺑـﻪ ﺧـﻮد ﺟﻠـﺐ ﻛـﺮده اﺳﺖ. ﺑﺪیهی اﺳﺖ ﻛﻪ اﻳﻦ ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎی ﭘﮋوﻫﺸﻲ ﺑـﺎ ﻣﻮج ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﻣﺎﻟﻜـﺎن رﺳﺎﻧﻪﻫﺎیی ﻛﻪ ﺗﺤﺖ ﻣﻄﺎﻟﻌﺔ اﻳﻦ ﮔﺮوه ﻗﺮار داﺷﺘﻨﺪ، ﻧﻴﺰ ﻣﻮاﺟﻪ ﺷـﺪ، ﭼـﺮا ﻛﻪ ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎی اﻳﻦ ﮔﺮوه از اﻳـﻦ اﻣـﺮ ﺧﺒـﺮ می‌داد ﻛـﻪ اﺧﺒـﺎر ﺷـﺒﻜﻪﻫﺎي ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮﻧﻲ در ﺧﺪﻣﺖ ﻗﺪرتﻣﻨـﺪان ﺟﺎﻣﻌـﻪ و ﻋﻠﻴـﻪ ﮔﺮوهﻫﺎی ﺿﻌﻴﻒ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ اﺳﺖ. اﻳﻦ ﮔﺮوه ﭘﮋوهشی، ﻛﻪ ﺑﺎ اﻋﺘﺒﺎر ﺷﻮراي ﭘﮋوهشی ﻋﻠﻮم اﺟﺘﻤﺎعی بریتانیا در ﺳﺎل ۱۹۷۴ ﭘﺎﮔﺮﻓﺖ ﺗﺎ ﺳﺎل ۱۹۸۲ ﺳﻪ اﺛﺮ ارزﺷﻤﻨﺪ در زﻣﻴﻨه ﺗﺤﻘﻴﻖ ﺧﻮد ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺳﺎﺧﺖ ﻛﻪ اوﻟﻴﻦ اﺛﺮ با ﻋﻨﻮان ﺧﺒﺮﻫﺎي ﺑﺪ (Bad news) در ﺳـﺎل
۱۹۷۶ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪ.
اﻣﺎ ﻣﻜﺘﺐ ﮔﻼﺳﮕﻮ ﭼﻪ ﺑﺮداﺷﺖ و روایتی از #ﺧﺒﺮ دارد و ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﻪ آن دﺳﺖ ﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ؟
ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻟﻐﺖ رﺳﺎﻧﻪﻫﺎ و ارﺗﺒﺎﻃﺎت #آﻛﺴﻔﻮرد در ﻧﺴﺨﻪ ۲۰۱۱ ﺧـﻮد در ﻣﺪﺧﻞ ﮔﺮوه رﺳﺎﻧﻪاي داﻧﺸﮕﺎه ﮔﻼﺳﮕﻮ آورده اﺳـﺖ ﻛـﻪ ﺑﻴـﺸﺘﺮﻳﻦ ﻋﻠـﺖ ﺷﻬﺮت اﻳﻦ ﮔﺮوه اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻧﻘﺶ ضمنی روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎراﻧﻪ #اﻳﺪﺋﻮﻟﻮژی را در ﻣﺴﻴﺮ ﺣﻔﻆ وﺿﻊ ﻣﻮﺟﻮد آﺷﻜﺎر ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ و ﻧﺸﺎن دادﻧﺪ ﻛﻪ روﻳﺪادﻫﺎی ﺧﺒﺮی آﻧﭽﻨﺎن ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ در #ﻓﺮاﻣﺘﻦ ﻗﺮار داده نمیﺷﻮﻧﺪ. ﻫﺸﺖ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪه ﻛﺘﺎب #ﺧﺒﺮﻫﺎیﺑﺪ اﻋﻼم ﻛﺮدﻧﺪ ﻛﻪ تلقی نتی ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ اﻳﻨﻜﻪ رﺳﺎﻧﻪﻫﺎی دﻳﺪاری، ﻋﻴﻨﻲﺗﺮ از رﺳﺎﻧﻪﻫﺎی ﻧﻮﺷﺘﺎری ﺑﻪ ﭘﺨﺶ روﻳﺪادﻫﺎ میﭘﺮدازﻧﺪ، ﻳﻚ ﺑﺮداﺷﺖ ﻧﺎدرﺳﺖ و ﻏﻠﻂ اﺳﺖ. آﻧﺎن ﻧﻮﺷﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﭘﮋوﻫﺶﻫﺎ ﻧﺸﺎن می‌دﻫﺪ ﭘﻨﺪاﺷﺖ راﻳﺞ در ﻣﻮرد ﺧﺒﺮﻫـﺎی #ﺗﻠﻮﻳﺰﻳـﻮن ﻛـﻪ "ﻧﻤﺎﻳﺶ ﻣﺤﺾ وﻗﻮع روﻳﺪاد اﺳـﺖ و ﺑـﻪ ﻫﻤـﺎن شکلی اﺳـﺖ ﻛـﻪ رخ
ﻣﻲدﻫﺪ" ﻳﻚ ﺑﺮداﺷﺖ بیﭘﺎﻳﻪ اﺳﺖ.
ﻳﻜﻲ از ﻣﻬﻢﺗﺮﻳﻦ ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎی ﺧﺒﺮﻫـﺎی ﺑﺪ، ﻛـﻪ ﮔـﺮوه ﮔﻼﺳـﮕﻮ ﺑـﺮاي ﺗﺪوﻳﻦ آن، همه ﺧﺒﺮﻫـﺎی ﺗﻠﻮﻳﺰﻳـﻮن اﻧﮕﻠـﻴﺲ را در ﻇـﺮف ﺷـﺶﻣـﺎه (از ژاﻧﻮﻳﻪ ﺗﺎ ژوﺋﻦ ۱۹۷۵) ﺿﺒﻂ و ﺑﺮرﺳـﻲ ﻛـﺮده ﺑﻮد، اﻳـﻦ ﺑﻮد ﻛﻪ اﺧﺒﺎر ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن اﻧﮕﻠﻴﺲ ﻛﺎﻣﻼً ﺟﺎﻧبداراﻧﻪ و ﻋﻠﻴﻪ اﺗﺤﺎدﻳﻪﻫﺎی ﻛﺎرﮔﺮی و ﻛﺎرﻫﺎی ﺳﺎزﻣﺎن ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺗﺪوﻳﻦ میﺷﻮد و ﻋﻼوه ﺑﺮ اﻳﻦ ﺑﻪ ﺟﺎی ﺑﺮرسی”رﻳﺸﻪﻫﺎی روﻳﺪادﻫﺎ“ ﻋﻤﻴﻘـﺎً ﺑـﺮ ”ﭘﻴﺎﻣﺪﻫﺎی روﻳﺪادﻫﺎ“ ﻣﺘﻤﺮﻛﺰ اﺳـﺖ.
“ ﺧﺒﺮﻫﺎي ﺑﺪ، ﺑﺎورﻫﺎی ﺣﺮﻓﻪایﻫﺎ را در ﻣـﻮرد ”بی‌طرفی ﺧﺒـﺮی“ ﻣـﻮرد ﺗﺮدﻳﺪ ﻗﺮار داد.
آﺛﺎر ﺑﻌﺪی ﮔﺮوه ﮔﻼﺳﮕﻮ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪﻧﺪ:
• ﺑﺎز ﻫﻢ ﺧﺒﺮﻫﺎي ﺑﺪ (More bad news) ﻛﻪ در ﺳﺎل ۱۹۸۰ ﺑﻪوﺳﻴﻠﺔ ﻧﺎﺷﺮ اﺛﺮ اول ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪ.
• ﺧﺒﺮﻫﺎی واﻗﻌﺎً ﺑﺪﺗﺮ (Really bad news) دو ﺳﺎل ﺑﻌﺪ (۱۹۸۲) ﺑﻪوﺳﻴﻠﻪ اﻧﺘﺸﺎرات Readrs & Writers اﻧﮕﻠﻴﺲ ﺑﻪ ﺑﺎزار ﻛﺘﺎب راهﻳﺎﻓﺖ.
ﮔﺮوه ﮔﻼﺳﮕﻮ ﺑﺎز ﻫﻢ ﺑﻪ ﭘﮋوﻫﺶﻫﺎی ﺧﻮد اداﻣﻪ داد و ﺳﻪ ﺳﺎل ﺑﻌﺪ (۱۹۸۵) ﺑﺎ اﺛﺮی دﻳﮕﺮ ﺗﺤﺖ ﻋﻨﻮان ﺧﺒﺮﻫﺎی ﺟﻨﮓ و ﺻﻠﺢ (Peace and war news) ﺗﻮﺟﻪ ﻫﻤﮕﺎن را ﺑﻪ ﺧﻮد ﻣﻌﻄـﻮف ﺳﺎﺧﺖ. در اﻳﻦ اﺛﺮ ﻛﻪ به وسیله اﻧﺘﺸﺎرات Press University Open ﺑـﻪ ﺑﺎزار ﻛﺘـﺎب ﻋﺮﺿﻪ ﺷﺪ، ﻣﻘﻮﻻتی ﭽﻮن ﺧﺒﺮﻫﺎی ﺟﻨﮓ ﻓﺎﻟﻜﻨﺪ، اﻋﺘﺼﺎب ﻣﻌﺪﻧﭽﻴﺎن اﻧﮕﻠﻴﺲ و ﻧﺤﻮه ﭘﺨﺶ و درج ﺧﺒﺮﻫﺎی ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ اﻳﺮﻟﻨﺪ ﺷﻤﺎلی ﻣـﻮرد ﺑﺮرسی ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ.
اﻋﻀﺎي ﮔﺮوه ﮔﻼﺳﮕﻮ ﻫﻤﭽﻨﺎن ﺑﻪ ﺑﺮرﺳﻲ و ﻛﺎﻟﺒﺪﺷﻜﺎفی ﻧﺤﻮه ﺗﻮﻟﻴﺪ ﺧﺒﺮﻫﺎ اداﻣﻪ دادﻧﺪ و اﺛﺮ دﻳﮕﺮی را ﺑﻪ ﻧﺎم ﮔﺮﻓﺘﻦ ﭘﻴﺎم، ﺧﺒﺮها، ﺣﻘﻴﻘﺖ و ﻗﺪرت
Getting the Message: News, Truth and Power
ﺗﺪوﻳﻦ ﻛﺮدﻧﺪ ﻛﻪ توسط اﻧﺘﺸﺎرات راتلج در ﺳـﺎل ۱۹۹۳ ﺑﻪ ادﺑﻴﺎت روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎری اﻓﺰوده ﺷﺪ.
ﺑﻪ ﻋﻘﻴﺪه ﮔﺮوه ﮔﻼﺳﮕﻮ: "ﺧﺒﺮ ﻳﻚ ﭘﺪﻳﺪه ﻃﺒﻴﻌﻲ ﻧﻴﺴﺖ، ﺧﺒﺮ ﻣﺤﺼﻮل ﻣﺼﻨﻮع اﻳﺪﺋﻮﻟﻮژي اﺳﺖ".
Glasgow University Media Group
@younesshokrkhah
🔸 ﮔﺮوه رﺳﺎﻧﻪای ﮔﻼﺳﮕﻮ (GUMG)
ﮔﺮوه رﺳﺎﻧﻪای داﻧﺸﮕﺎه #ﮔﻼﺳﮕﻮ در اﻧﮕﻠﻴﺲ، ﻣﺮﻛﺐ از ﮔﺮوﻫﻲ از اﺳﺎﺗﻴﺪ داﻧـﺸﮕﺎهی اﺳـﺖ ﻛـﻪ ﺑـﺎ ﭘﮋوﻫﺶﻫﺎ و ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎي ﻏﻴﺮﻗﺎﺑـﻞ اﻧﻜﺎر در زﻣﻴﻨـﻪ ﻧﻘـﺶ ﺑﺮﺟـﺴﺘﻪﺳـﺎزي در روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎری ﺧﺒﺮی از ﻃﺮﻳـﻖ ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻣﺤﺘﻮا، ﺗﻮﺟﻪ ﻫﻤﮕﺎن را در زﻣﻴﻨﺔ ﻣﺒﺎﺣﺚ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺧﺒـﺮ ﺑـﻪ ﺧـﻮد ﺟﻠـﺐ ﻛـﺮده اﺳﺖ. ﺑﺪیهی اﺳﺖ ﻛﻪ اﻳﻦ ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎی ﭘﮋوﻫﺸﻲ ﺑـﺎ ﻣﻮج ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﻣﺎﻟﻜـﺎن رﺳﺎﻧﻪﻫﺎیی ﻛﻪ ﺗﺤﺖ ﻣﻄﺎﻟﻌﺔ اﻳﻦ ﮔﺮوه ﻗﺮار داﺷﺘﻨﺪ، ﻧﻴﺰ ﻣﻮاﺟﻪ ﺷـﺪ، ﭼـﺮا ﻛﻪ ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎی اﻳﻦ ﮔﺮوه از اﻳـﻦ اﻣـﺮ ﺧﺒـﺮ می‌داد ﻛـﻪ اﺧﺒـﺎر ﺷـﺒﻜﻪﻫﺎي ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮﻧﻲ در ﺧﺪﻣﺖ ﻗﺪرتﻣﻨـﺪان ﺟﺎﻣﻌـﻪ و ﻋﻠﻴـﻪ ﮔﺮوهﻫﺎی ﺿﻌﻴﻒ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ اﺳﺖ. اﻳﻦ ﮔﺮوه ﭘﮋوهشی، ﻛﻪ ﺑﺎ اﻋﺘﺒﺎر ﺷﻮراي ﭘﮋوهشی ﻋﻠﻮم اﺟﺘﻤﺎعی بریتانیا در ﺳﺎل ۱۹۷۴ ﭘﺎﮔﺮﻓﺖ ﺗﺎ ﺳﺎل ۱۹۸۲ ﺳﻪ اﺛﺮ ارزﺷﻤﻨﺪ در زﻣﻴﻨه ﺗﺤﻘﻴﻖ ﺧﻮد ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺳﺎﺧﺖ ﻛﻪ اوﻟﻴﻦ اﺛﺮ با ﻋﻨﻮان ﺧﺒﺮﻫﺎي ﺑﺪ (Bad news) در ﺳـﺎل
۱۹۷۶ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪ.
اﻣﺎ ﻣﻜﺘﺐ ﮔﻼﺳﮕﻮ ﭼﻪ ﺑﺮداﺷﺖ و روایتی از #ﺧﺒﺮ دارد و ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺑﻪ آن دﺳﺖ ﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ؟
ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻟﻐﺖ رﺳﺎﻧﻪﻫﺎ و ارﺗﺒﺎﻃﺎت #آﻛﺴﻔﻮرد در ﻧﺴﺨﻪ ۲۰۱۱ ﺧـﻮد در ﻣﺪﺧﻞ ﮔﺮوه رﺳﺎﻧﻪاي داﻧﺸﮕﺎه ﮔﻼﺳﮕﻮ آورده اﺳـﺖ ﻛـﻪ ﺑﻴـﺸﺘﺮﻳﻦ ﻋﻠـﺖ ﺷﻬﺮت اﻳﻦ ﮔﺮوه اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻧﻘﺶ ضمنی روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎراﻧﻪ #اﻳﺪﺋﻮﻟﻮژی را در ﻣﺴﻴﺮ ﺣﻔﻆ وﺿﻊ ﻣﻮﺟﻮد آﺷﻜﺎر ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ و ﻧﺸﺎن دادﻧﺪ ﻛﻪ روﻳﺪادﻫﺎی ﺧﺒﺮی آﻧﭽﻨﺎن ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ در #ﻓﺮاﻣﺘﻦ ﻗﺮار داده نمیﺷﻮﻧﺪ. ﻫﺸﺖ ﻧﻮﻳﺴﻨﺪه ﻛﺘﺎب #ﺧﺒﺮﻫﺎیﺑﺪ اﻋﻼم ﻛﺮدﻧﺪ ﻛﻪ تلقی نتی ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ اﻳﻨﻜﻪ رﺳﺎﻧﻪﻫﺎی دﻳﺪاری، ﻋﻴﻨﻲﺗﺮ از رﺳﺎﻧﻪﻫﺎی ﻧﻮﺷﺘﺎری ﺑﻪ ﭘﺨﺶ روﻳﺪادﻫﺎ میﭘﺮدازﻧﺪ، ﻳﻚ ﺑﺮداﺷﺖ ﻧﺎدرﺳﺖ و ﻏﻠﻂ اﺳﺖ. آﻧﺎن ﻧﻮﺷﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﭘﮋوﻫﺶﻫﺎ ﻧﺸﺎن می‌دﻫﺪ ﭘﻨﺪاﺷﺖ راﻳﺞ در ﻣﻮرد ﺧﺒﺮﻫـﺎی #ﺗﻠﻮﻳﺰﻳـﻮن ﻛـﻪ "ﻧﻤﺎﻳﺶ ﻣﺤﺾ وﻗﻮع روﻳﺪاد اﺳـﺖ و ﺑـﻪ ﻫﻤـﺎن شکلی اﺳـﺖ ﻛـﻪ رخ
ﻣﻲدﻫﺪ" ﻳﻚ ﺑﺮداﺷﺖ بیﭘﺎﻳﻪ اﺳﺖ.
ﻳﻜﻲ از ﻣﻬﻢﺗﺮﻳﻦ ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎی ﺧﺒﺮﻫـﺎی ﺑﺪ، ﻛـﻪ ﮔـﺮوه ﮔﻼﺳـﮕﻮ ﺑـﺮاي ﺗﺪوﻳﻦ آن، همه ﺧﺒﺮﻫـﺎی ﺗﻠﻮﻳﺰﻳـﻮن اﻧﮕﻠـﻴﺲ را در ﻇـﺮف ﺷـﺶﻣـﺎه (از ژاﻧﻮﻳﻪ ﺗﺎ ژوﺋﻦ ۱۹۷۵) ﺿﺒﻂ و ﺑﺮرﺳـﻲ ﻛـﺮده ﺑﻮد، اﻳـﻦ ﺑﻮد ﻛﻪ اﺧﺒﺎر ﺗﻠﻮﻳﺰﻳﻮن اﻧﮕﻠﻴﺲ ﻛﺎﻣﻼً ﺟﺎﻧبداراﻧﻪ و ﻋﻠﻴﻪ اﺗﺤﺎدﻳﻪﻫﺎی ﻛﺎرﮔﺮی و ﻛﺎرﻫﺎی ﺳﺎزﻣﺎن ﻳﺎﻓﺘﻪ ﺗﺪوﻳﻦ میﺷﻮد و ﻋﻼوه ﺑﺮ اﻳﻦ ﺑﻪ ﺟﺎی ﺑﺮرسی”رﻳﺸﻪﻫﺎی روﻳﺪادﻫﺎ“ ﻋﻤﻴﻘـﺎً ﺑـﺮ ”ﭘﻴﺎﻣﺪﻫﺎی روﻳﺪادﻫﺎ“ ﻣﺘﻤﺮﻛﺰ اﺳـﺖ.
“ ﺧﺒﺮﻫﺎي ﺑﺪ، ﺑﺎورﻫﺎی ﺣﺮﻓﻪایﻫﺎ را در ﻣـﻮرد ”بی‌طرفی ﺧﺒـﺮی“ ﻣـﻮرد ﺗﺮدﻳﺪ ﻗﺮار داد.
آﺛﺎر ﺑﻌﺪی ﮔﺮوه ﮔﻼﺳﮕﻮ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪﻧﺪ:
• ﺑﺎز ﻫﻢ ﺧﺒﺮﻫﺎي ﺑﺪ (More bad news) ﻛﻪ در ﺳﺎل ۱۹۸۰ ﺑﻪوﺳﻴﻠﺔ ﻧﺎﺷﺮ اﺛﺮ اول ﻣﻨﺘﺸﺮ ﺷﺪ.
• ﺧﺒﺮﻫﺎی واﻗﻌﺎً ﺑﺪﺗﺮ (Really bad news) دو ﺳﺎل ﺑﻌﺪ (۱۹۸۲) ﺑﻪوﺳﻴﻠﻪ اﻧﺘﺸﺎرات Readrs & Writers اﻧﮕﻠﻴﺲ ﺑﻪ ﺑﺎزار ﻛﺘﺎب راهﻳﺎﻓﺖ.
ﮔﺮوه ﮔﻼﺳﮕﻮ ﺑﺎز ﻫﻢ ﺑﻪ ﭘﮋوﻫﺶﻫﺎی ﺧﻮد اداﻣﻪ داد و ﺳﻪ ﺳﺎل ﺑﻌﺪ (۱۹۸۵) ﺑﺎ اﺛﺮی دﻳﮕﺮ ﺗﺤﺖ ﻋﻨﻮان ﺧﺒﺮﻫﺎی ﺟﻨﮓ و ﺻﻠﺢ (Peace and war news) ﺗﻮﺟﻪ ﻫﻤﮕﺎن را ﺑﻪ ﺧﻮد ﻣﻌﻄـﻮف ﺳﺎﺧﺖ. در اﻳﻦ اﺛﺮ ﻛﻪ به وسیله اﻧﺘﺸﺎرات Press University Open ﺑـﻪ ﺑﺎزار ﻛﺘـﺎب ﻋﺮﺿﻪ ﺷﺪ، ﻣﻘﻮﻻتی ﭽﻮن ﺧﺒﺮﻫﺎی ﺟﻨﮓ ﻓﺎﻟﻜﻨﺪ، اﻋﺘﺼﺎب ﻣﻌﺪﻧﭽﻴﺎن اﻧﮕﻠﻴﺲ و ﻧﺤﻮه ﭘﺨﺶ و درج ﺧﺒﺮﻫﺎی ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ اﻳﺮﻟﻨﺪ ﺷﻤﺎلی ﻣـﻮرد ﺑﺮرسی ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ.
اﻋﻀﺎي ﮔﺮوه ﮔﻼﺳﮕﻮ ﻫﻤﭽﻨﺎن ﺑﻪ ﺑﺮرﺳﻲ و ﻛﺎﻟﺒﺪﺷﻜﺎفی ﻧﺤﻮه ﺗﻮﻟﻴﺪ ﺧﺒﺮﻫﺎ اداﻣﻪ دادﻧﺪ و اﺛﺮ دﻳﮕﺮی را ﺑﻪ ﻧﺎم ﮔﺮﻓﺘﻦ ﭘﻴﺎم، ﺧﺒﺮها، ﺣﻘﻴﻘﺖ و ﻗﺪرت
Getting the Message: News, Truth and Power
ﺗﺪوﻳﻦ ﻛﺮدﻧﺪ ﻛﻪ توسط اﻧﺘﺸﺎرات راتلج در ﺳـﺎل ۱۹۹۳ ﺑﻪ ادﺑﻴﺎت روزﻧﺎﻣﻪﻧﮕﺎری اﻓﺰوده ﺷﺪ.
ﺑﻪ ﻋﻘﻴﺪه ﮔﺮوه ﮔﻼﺳﮕﻮ: "ﺧﺒﺮ ﻳﻚ ﭘﺪﻳﺪه ﻃﺒﻴﻌﻲ ﻧﻴﺴﺖ، ﺧﺒﺮ ﻣﺤﺼﻮل ﻣﺼﻨﻮع اﻳﺪﺋﻮﻟﻮژي اﺳﺖ".
Glasgow University Media Group
@younesshokrkhah