* #امامت_مرتبه_ای_بالاتر_از_نبوت:*
با نگاه به قرآن مجید در میابیم که مقام امامت صرفا یک مقام دنیوی نیست بلکه مقامی است که انبیاء الهی با مشقت فراوان به آن دست یافته اند. طبیعی است اگر فی المثل فردی «سرگرد» باشد هیچ وقت برای کسب درجه «سروانی» تلاشی نمیکند و اگر به او درجه «سروانی» را بدهند او را در درجه ای پایین تر تنزل داده اند و به عبارتی توبیخ برای وی شمرده میشود.
از آیات کریمه قرآن متوجه میشویم که حضرت ابراهیم علیه السلام که خود از انبیاء الهی بودند بعد از سرافرازی در امتحان های سخت و جانگدازی همچون ذبح فرزند ،شایسته تصاحب مقام امامت میشود. که تقریر استدلال بدینگونه است.
حضرت #ابراهیم«ع» در نوجوانی «نبی» بودند :
1⃣در ماجرای بت شکنی حضرت ابراهیم میبینم که از وی به عنوان «جوان» تعبیر میشود که دال بر نبوت حضرتشان در دوران جوانی است :
{قَالُوا مَن فَعَلَ هَذَا بِآلِهَتِنَا إِنَّهُ لَمِنَ الظَّالِمِينَ * قَالُوا سَمِعْنَا فَتًى يَذْكُرُهُمْ يُقَالُ لَهُ إِبْرَاهِيمُ}
گفتند: شنيده‌ايم جوانى كه به او ابراهيم گفته مى‌شود از آنها به بدى ياد مى‌كند
الأنبياء: 59ـ 60
2⃣ایشان درپيري صاحب فرزند شدند:
{وَامْرَأَتُهُ قَآئِمَةٌ فَضَحِكَتْ فَبَشَّرْنَاهَا بِإِسْحَقَ وَمِن وَرَاء إِسْحَقَ يَعْقُوبَ * قَالَتْ يَا وَيْلَتَى أَأَلِدُ وَأَنَاْ عَجُوزٌ وَهَذَا بَعْلِي شَيْخاً إِنَّ هَذَا لَشَيْءٌ عَجِيبٌ}
و زن او ايستاده بود. [از خوشحالى] بخنديد و ما وى را به اسحاق و از پى #اسحاق به #يعقوب مژده داديم گفت: اى واى بر من! آيا من فرزند مى‌آورم در حالى كه پيرزنم و اين شوهرم پيرمرد است؟ واقعا اين چيز بسيار عجيبى است.
هود: 71ـ 73.
3⃣حضرت #ابراهیم پس از پیروزی در امتحان های الهی به امامت رسیدند :
وَإِذِ ابْتَلَىٰ إِبْرَاهِيمَ رَبُّهُ بِكَلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ ۖ قَالَ إِنِّي جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا ۖ قَالَ وَمِن ذُرِّيَّتِي ۖ قَالَ لَا يَنَالُ عَهْدِي الظَّالِمِينَ
و هنگامى كه خدا ابراهيم را با كلماتى بيازمود و او همه را به اتمام رسانيد، گفت: من تو را امام و پيشواى مردم قرار دادم. [ابراهيم] گفت: از خاندانم چطور؟ فرمود: عهد من به ستمكاران نمى‌رسد
بقره : 124
در این آیه میبینم که سخن از «ابتلی- آزمایش و آزمودن» به درجه امامت رسیده است که یکی از این آزمایش ها طبق آیات شریفه قرآن مجید ذبح حضرت اسماعیل ع بود که خداوند متعال درباره این رخداد میفرمایند :
#إِنَّ_هَٰذَا_لَهُوَ_الْبَلَاءُ_الْمُبِينُ
به راستى كه اين همان آزمايش آشكار بود.
صافات:106
و دوم میبینم که حضرت #ابراهیم علیه السلام بهنگام رسیدن به این درجه رفیع و والا درمورد رسیدن ذریه خود به این درجه سوال میکنند که این خود دال بر این است که در آن زمان صاحب فرزند بودند و الا اگر فرزندی نداشتند-خصوصا آنکه تا پیری وشیخوخه دارای فرزند نبودند- سوال کردن از ذریه بی معنی بود .
⏪ حاصل سخن آنکه : باتوجه به اینکه حضرت #ابراهیم علیه السلام از دوران جوانی نبی بودند و پس از اینکه در اواخر عمر پس از گذراندن امتحانات بسیاری از جمله #ذبح فرزند که در پیری صاحب آن شده بود به مقام #امامت رسید فهمیده میشود که مقام امامت از این مقام #نبوت_بالاتر است چرا که دلیلی ندارد که حضرت #ابراهیم پس از این همه امتحان جانگداز به رتبه ای اسفل و کمتر از مقامی که در آن هست( #نبوت) برسد.
بنابراین ثابت می شود که مقام امامت از مقام نبوت بالاتر است.
پ.ن: #پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم خود نیز علاوه بر #نبوت و #رسالت حائز مقام #امامت بوده اند.
با نگاه به قرآن مجید در میابیم که مقام امامت صرفا یک مقام دنیوی نیست بلکه مقامی است که انبیاء الهی با مشقت فراوان به آن دست یافته اند. طبیعی است اگر فی المثل فردی «سرگرد» باشد هیچ وقت برای کسب درجه «سروانی» تلاشی نمیکند و اگر به او درجه «سروانی» را بدهند او را در درجه ای پایین تر تنزل داده اند و به عبارتی توبیخ برای وی شمرده میشود.
از آیات کریمه قرآن متوجه میشویم که حضرت ابراهیم علیه السلام که خود از انبیاء الهی بودند بعد از سرافرازی در امتحان های سخت و جانگدازی همچون ذبح فرزند ،شایسته تصاحب مقام امامت میشود. که تقریر استدلال بدینگونه است.
حضرت #ابراهیم«ع» در نوجوانی «نبی» بودند :
1⃣در ماجرای بت شکنی حضرت ابراهیم میبینم که از وی به عنوان «جوان» تعبیر میشود که دال بر نبوت حضرتشان در دوران جوانی است :
{قَالُوا مَن فَعَلَ هَذَا بِآلِهَتِنَا إِنَّهُ لَمِنَ الظَّالِمِينَ * قَالُوا سَمِعْنَا فَتًى يَذْكُرُهُمْ يُقَالُ لَهُ إِبْرَاهِيمُ}
گفتند: شنيده‌ايم جوانى كه به او ابراهيم گفته مى‌شود از آنها به بدى ياد مى‌كند
الأنبياء: 59ـ 60
2⃣ایشان درپيري صاحب فرزند شدند:
{وَامْرَأَتُهُ قَآئِمَةٌ فَضَحِكَتْ فَبَشَّرْنَاهَا بِإِسْحَقَ وَمِن وَرَاء إِسْحَقَ يَعْقُوبَ * قَالَتْ يَا وَيْلَتَى أَأَلِدُ وَأَنَاْ عَجُوزٌ وَهَذَا بَعْلِي شَيْخاً إِنَّ هَذَا لَشَيْءٌ عَجِيبٌ}
و زن او ايستاده بود. [از خوشحالى] بخنديد و ما وى را به اسحاق و از پى #اسحاق به #يعقوب مژده داديم گفت: اى واى بر من! آيا من فرزند مى‌آورم در حالى كه پيرزنم و اين شوهرم پيرمرد است؟ واقعا اين چيز بسيار عجيبى است.
هود: 71ـ 73.
3⃣حضرت #ابراهیم پس از پیروزی در امتحان های الهی به امامت رسیدند :
وَإِذِ ابْتَلَىٰ إِبْرَاهِيمَ رَبُّهُ بِكَلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ ۖ قَالَ إِنِّي جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا ۖ قَالَ وَمِن ذُرِّيَّتِي ۖ قَالَ لَا يَنَالُ عَهْدِي الظَّالِمِينَ
و هنگامى كه خدا ابراهيم را با كلماتى بيازمود و او همه را به اتمام رسانيد، گفت: من تو را امام و پيشواى مردم قرار دادم. [ابراهيم] گفت: از خاندانم چطور؟ فرمود: عهد من به ستمكاران نمى‌رسد
بقره : 124
در این آیه میبینم که سخن از «ابتلی- آزمایش و آزمودن» به درجه امامت رسیده است که یکی از این آزمایش ها طبق آیات شریفه قرآن مجید ذبح حضرت اسماعیل ع بود که خداوند متعال درباره این رخداد میفرمایند :
#إِنَّ_هَٰذَا_لَهُوَ_الْبَلَاءُ_الْمُبِينُ
به راستى كه اين همان آزمايش آشكار بود.
صافات:106
و دوم میبینم که حضرت #ابراهیم علیه السلام بهنگام رسیدن به این درجه رفیع و والا درمورد رسیدن ذریه خود به این درجه سوال میکنند که این خود دال بر این است که در آن زمان صاحب فرزند بودند و الا اگر فرزندی نداشتند-خصوصا آنکه تا پیری وشیخوخه دارای فرزند نبودند- سوال کردن از ذریه بی معنی بود .
⏪ حاصل سخن آنکه : باتوجه به اینکه حضرت #ابراهیم علیه السلام از دوران جوانی نبی بودند و پس از اینکه در اواخر عمر پس از گذراندن امتحانات بسیاری از جمله #ذبح فرزند که در پیری صاحب آن شده بود به مقام #امامت رسید فهمیده میشود که مقام امامت از این مقام #نبوت_بالاتر است چرا که دلیلی ندارد که حضرت #ابراهیم پس از این همه امتحان جانگداز به رتبه ای اسفل و کمتر از مقامی که در آن هست( #نبوت) برسد.
بنابراین ثابت می شود که مقام امامت از مقام نبوت بالاتر است.
پ.ن: #پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم خود نیز علاوه بر #نبوت و #رسالت حائز مقام #امامت بوده اند.