#АрхітэктураБеларусі
#Падарожжа
Сядзіба Путкамераў у Больценіках
Воранаўскі раён Гродзенскай вобласці
Сядзібны дом у Больценіках Путкамеры ўзвялі ў першай палове XIX стагоддзя (праўда, пабудова, якую мы бачым цяпер, – больш позняя версія будынка: канца XIX стагоддзя).
З гэтым месцам звязана прыгожая гісторыя кахання: тут Адам Міцкевіч часта сустракаўся з Марыляй Верашчакай, якая тады была жонкай Ваўжынца Путкамера.
Сядзібны парк, дзе бавілі час закаханыя, Міцкевіч пяшчотна называў «гайком Марылі». Калі будзеш блукаць па парку, паспрабуй адшукаць камень, на якім вышкрабаны крыж: кажуць, ці то Марыля выдрапала яго ад тугі па каханым, ці то гэта зрабіў сам Адам – калі Марыля не прыйшла на апошняе спатканне.
#Падарожжа
Сядзіба Путкамераў у Больценіках
Воранаўскі раён Гродзенскай вобласці
Сядзібны дом у Больценіках Путкамеры ўзвялі ў першай палове XIX стагоддзя (праўда, пабудова, якую мы бачым цяпер, – больш позняя версія будынка: канца XIX стагоддзя).
З гэтым месцам звязана прыгожая гісторыя кахання: тут Адам Міцкевіч часта сустракаўся з Марыляй Верашчакай, якая тады была жонкай Ваўжынца Путкамера.
Сядзібны парк, дзе бавілі час закаханыя, Міцкевіч пяшчотна называў «гайком Марылі». Калі будзеш блукаць па парку, паспрабуй адшукаць камень, на якім вышкрабаны крыж: кажуць, ці то Марыля выдрапала яго ад тугі па каханым, ці то гэта зрабіў сам Адам – калі Марыля не прыйшла на апошняе спатканне.
#АрхітэктураБеларусі
#Падарожжа
Сядзіба Чарноцкіх у Начы
Ляхавіцкі раён Брэсцкай вобласці
У старадаўнім паселішчы Нача, вядомым яшчэ з XV стагоддзя, захаваўся маляўнічы сядзібны парк Чарноцкіх.
Уласнасцю Францішка Чарноцкага маёнтак стаў у канцы XVIII стагоддзя. Сядзібу ў класічным стылі тут узвёў сын Францішка Міхаіл Чарноцкі. Будаўніцтва скончылі каля 1815 года, тады ж вакол будынка разбілі і прасторны пейзажны парк.
Сучасны выгляд сядзіба набыла пасля маштабнай рэканструкцыі на пачатку ХХ стагоддзя. А па Другой сусветнай дом прыстасавалі пад вытворчасць воцату.
#Падарожжа
Сядзіба Чарноцкіх у Начы
Ляхавіцкі раён Брэсцкай вобласці
У старадаўнім паселішчы Нача, вядомым яшчэ з XV стагоддзя, захаваўся маляўнічы сядзібны парк Чарноцкіх.
Уласнасцю Францішка Чарноцкага маёнтак стаў у канцы XVIII стагоддзя. Сядзібу ў класічным стылі тут узвёў сын Францішка Міхаіл Чарноцкі. Будаўніцтва скончылі каля 1815 года, тады ж вакол будынка разбілі і прасторны пейзажны парк.
Сучасны выгляд сядзіба набыла пасля маштабнай рэканструкцыі на пачатку ХХ стагоддзя. А па Другой сусветнай дом прыстасавалі пад вытворчасць воцату.
#АрхітэктураБеларусі
#Падарожжа
Сядзіба Навіцкіх у Савейках
Ляхавіцкі раён Брэсцкай вобласці
Непадалёк ад Начы знаходзіцца яшчэ адна славутасць Ляхавіцкага раёна – закінутая сядзіба Навіцкіх у Савейках, пабудаваная на стыку XVIII–XIX стагоддзяў.
Агледзеўшы сядзібны дом, які, дарэчы, вельмі нядрэнна захаваўся, адпраўляйся на павольны шпацыр па мясцовым парку з вадаёмамі – па шляху адшукаеш яшчэ некалькі гаспадарчых пабудоў.
#Падарожжа
Сядзіба Навіцкіх у Савейках
Ляхавіцкі раён Брэсцкай вобласці
Непадалёк ад Начы знаходзіцца яшчэ адна славутасць Ляхавіцкага раёна – закінутая сядзіба Навіцкіх у Савейках, пабудаваная на стыку XVIII–XIX стагоддзяў.
Агледзеўшы сядзібны дом, які, дарэчы, вельмі нядрэнна захаваўся, адпраўляйся на павольны шпацыр па мясцовым парку з вадаёмамі – па шляху адшукаеш яшчэ некалькі гаспадарчых пабудоў.
#АрхітэктураБеларусі
#Падарожжа
Сядзіба ў Камарове
Мядзельскі раён Менскай вобласці
Вёска Камарова можа стаць не толькі перавалачным пунктам на шляху да Нарачы або Блакітных азёр – сюды варта прыехаць і асобна.
Мястэчка вядомае яшчэ з XIV стагоддзя. За гэты час уладальнікі шмат разоў мяняліся, апошнімі – у канцы XIX стагоддзя – былі Старжынскія.
Тады маёнтак моцна пашырыўся, на тэрыторыі з'явіліся новыя гаспадарчыя пабудовы, а ў парку – аранжарэя.
Зараз аранжарэі ўжо няма, але захаваліся старыя алеі і вадаём з невялікім вадаспадам.
Бяры з сабой тэрмас, у мясцовай пякарні хапай свежую выпечку і размяшчайся на маляўнічым беразе – атрымаецца выдатны перакус with a view.
#Падарожжа
Сядзіба ў Камарове
Мядзельскі раён Менскай вобласці
Вёска Камарова можа стаць не толькі перавалачным пунктам на шляху да Нарачы або Блакітных азёр – сюды варта прыехаць і асобна.
Мястэчка вядомае яшчэ з XIV стагоддзя. За гэты час уладальнікі шмат разоў мяняліся, апошнімі – у канцы XIX стагоддзя – былі Старжынскія.
Тады маёнтак моцна пашырыўся, на тэрыторыі з'явіліся новыя гаспадарчыя пабудовы, а ў парку – аранжарэя.
Зараз аранжарэі ўжо няма, але захаваліся старыя алеі і вадаём з невялікім вадаспадам.
Бяры з сабой тэрмас, у мясцовай пякарні хапай свежую выпечку і размяшчайся на маляўнічым беразе – атрымаецца выдатны перакус with a view.
#АрхітэктураБеларусі
#Падарожжа
Сядзібны парк Кужанецкіх у Дубае
Пінскі раён Брэсцкай вобласці
Мястэчка Дубае вядомае з канца XV стагоддзя. З тых часоў ім валодалі многія знатныя сем'і, а ў XVII стагоддзі маёнтак перадалі мясцовым езуітам.
Калі ордэн езуітаў скасавалі, сядзіба перайшла да Кужанецкіх – яны ж і разбілі пейзажны парк з экзатычнымі дрэвамі.
Адна з галоўных прыродных славутасцяў парку – дуб Боны Сфорцы, які, паводле легенды, мае ўсялякія магічныя ўласцівасці.
Для зручнасці падарожнікаў па парку пракладзеная экасцежка. Акрамя таго, у парку Дубае захавалася сімпатычная барочная капліца другой паловы XVIII – пачатку XIX стагоддзя.
#Падарожжа
Сядзібны парк Кужанецкіх у Дубае
Пінскі раён Брэсцкай вобласці
Мястэчка Дубае вядомае з канца XV стагоддзя. З тых часоў ім валодалі многія знатныя сем'і, а ў XVII стагоддзі маёнтак перадалі мясцовым езуітам.
Калі ордэн езуітаў скасавалі, сядзіба перайшла да Кужанецкіх – яны ж і разбілі пейзажны парк з экзатычнымі дрэвамі.
Адна з галоўных прыродных славутасцяў парку – дуб Боны Сфорцы, які, паводле легенды, мае ўсялякія магічныя ўласцівасці.
Для зручнасці падарожнікаў па парку пракладзеная экасцежка. Акрамя таго, у парку Дубае захавалася сімпатычная барочная капліца другой паловы XVIII – пачатку XIX стагоддзя.
#АрхітэктураБеларусі
#Падарожжа
Сядзіба Рэйтанаў у Грушаўцы
Ляхавіцкі раён Брэсцкай вобласці
Вёсачка Грушаўка можа пахваліцца багатай спадчынай роду Рэйтанаў. Першы будынак сядзібы тут узвёў Дамінік Рэйтан, і быў ён каменным.
Драўляная версія з'явілася з падачы аднаго з наступных уладальнікаў маёнтка – Юзафа Рэйтана.
Апынуўшыся ў Грушаўцы, не прапусці яшчэ адну важную мясцовую славутасць – містычную пахавальню роду Рэйтанаў, якая знаходзіцца прыкладна за кіламетр ад сядзібнага дома.
#Падарожжа
Сядзіба Рэйтанаў у Грушаўцы
Ляхавіцкі раён Брэсцкай вобласці
Вёсачка Грушаўка можа пахваліцца багатай спадчынай роду Рэйтанаў. Першы будынак сядзібы тут узвёў Дамінік Рэйтан, і быў ён каменным.
Драўляная версія з'явілася з падачы аднаго з наступных уладальнікаў маёнтка – Юзафа Рэйтана.
Апынуўшыся ў Грушаўцы, не прапусці яшчэ адну важную мясцовую славутасць – містычную пахавальню роду Рэйтанаў, якая знаходзіцца прыкладна за кіламетр ад сядзібнага дома.
#АрхітэктураБеларусі
#Падарожжа
Заслаўе - гэта горад у Мінскім раёне, Мінскай вобласці Беларусі, адзін з самых старажытных гарадоў Беларусі, упершыню згадваецца ў 1127 годзе.
У горадзе Заслаўе захавалася некалькі вельмі каштоўных гістарычных, культурных і архітэктурных славутасцяў і выбітнасцяў.
Найбольш каштоўнай і важнай сярод іх з'яўляецца Праваслаўны Сабор Праабражэння Гасподняга. Гэты каменны сабор быў пабудаваны ў 1577 годзе і размясціўся на тэрыторыі старажытнага гарадзішча (замчышча).
Першапачаткова храм быў кальвінісцкім, затым каталіцкім, пазней уніяцкім, і нарэшце праваслаўным. Падчас Другой Сусветнай Вайны царква была часткова пашкоджаная. У 1972 годзе храм быў адрэстаўраваны і прыстасаваны пад музей народных рамёстваў і промыслаў.
У 1980-ых гадах храм вярнулі Праваслаўнай Царкве. Сёння гэты храм у горадзе Заслаўе з'яўляецца другім кафедральным саборам Мінскай епархіі Беларускай Праваслаўнай Царквы.
https://youtu.be/xnt2VaxuXgM?si=cgVrGS-lazDQwHGc
#Падарожжа
Заслаўе - гэта горад у Мінскім раёне, Мінскай вобласці Беларусі, адзін з самых старажытных гарадоў Беларусі, упершыню згадваецца ў 1127 годзе.
У горадзе Заслаўе захавалася некалькі вельмі каштоўных гістарычных, культурных і архітэктурных славутасцяў і выбітнасцяў.
Найбольш каштоўнай і важнай сярод іх з'яўляецца Праваслаўны Сабор Праабражэння Гасподняга. Гэты каменны сабор быў пабудаваны ў 1577 годзе і размясціўся на тэрыторыі старажытнага гарадзішча (замчышча).
Першапачаткова храм быў кальвінісцкім, затым каталіцкім, пазней уніяцкім, і нарэшце праваслаўным. Падчас Другой Сусветнай Вайны царква была часткова пашкоджаная. У 1972 годзе храм быў адрэстаўраваны і прыстасаваны пад музей народных рамёстваў і промыслаў.
У 1980-ых гадах храм вярнулі Праваслаўнай Царкве. Сёння гэты храм у горадзе Заслаўе з'яўляецца другім кафедральным саборам Мінскай епархіі Беларускай Праваслаўнай Царквы.
https://youtu.be/xnt2VaxuXgM?si=cgVrGS-lazDQwHGc
YouTube
Заслаўе - Сабор Праабражэння Гасподняга, 1577 год
Поўная версія матэрыялу:
https://vedaj.by/index.php/garady/minsk/min/zaslaue
Заслаўе - гэта горад у Мінскім раёне, Мінскай вобласці Беларусі, адзін з самых старажытных гарадоў Беларусі, упершыню згадваецца ў 1127 годзе. У горадзе Заслаўе захавалася некалькі…
https://vedaj.by/index.php/garady/minsk/min/zaslaue
Заслаўе - гэта горад у Мінскім раёне, Мінскай вобласці Беларусі, адзін з самых старажытных гарадоў Беларусі, упершыню згадваецца ў 1127 годзе. У горадзе Заслаўе захавалася некалькі…
#АрхітэктураБеларусі
#Падарожжа
Камаі - гэта вёска Пастаўскага раёна, Віцебскай вобласці Беларусі.
У вёсцы Камаі захаваўся ўнікальны помнік беларускай архітэктуры - касцёл Святога Яна Хрысціцеля.
Дадзены храм быў пабудаваны у 1606 годзе, такім чынам яму ўжо больш за 400 гадоў. Гэты храм - адзін з найстарэйшых касцёлаў у Беларусі. Акрамя таго, касцёл у вёсцы Камаі адносіцца да вельмі рэдкага тыпу храмаў - абарончага. А храмаў абарончага тыпу па ўсёй Беларусі не набярэцца і дзясятка.
І сапраўды, гэты касцёл не абыйшлі бокам войны 17-га - 18-га стагоддзяў, падчас якіх храм часта сур'ёзна пашкоджвалі. Але пасля заканчэння баявых дзеянняў касцёл хутка аднаўлялі і рэстаўравалі. У 18-ым і 19-ым стагоддзях храм таксама некалькі разоў нязначна перабудоўваўся і рэканструяваўся. Апошняя буйная рэстаўрацыя касцёла ў вёсцы Камаі была праведзена ў 2010-2011 гадах.
У гісторыі касцёла ў вёсцы Камаі таксама ёсць яшчэ адзін унікальны момант. Справа ў тым, што дадзены храм функцыянаваў заўсёды з моманту сваёй пабудовы, за выключэннем, вядома, кароткіх прамежкаў часу ў якія тут праводзіліся розныя рэстаўрацыйныя, аднаўленчыя або рамонтныя работы. Гэта адзін з літаральна некалькіх беларускіх касцёлаў, якія не зачыняліся ў савецкі час. Некаторыя крыніцы звязваюць гэта з добрым стаўленнем савецкіх уладаў да настаяцеля храма, які падчас вайны выратаваў ад немцаў вядомага партызана.
https://youtu.be/xe0eFUxlyyc?si=EyNG4O3i1jJAL7hg
#Падарожжа
Камаі - гэта вёска Пастаўскага раёна, Віцебскай вобласці Беларусі.
У вёсцы Камаі захаваўся ўнікальны помнік беларускай архітэктуры - касцёл Святога Яна Хрысціцеля.
Дадзены храм быў пабудаваны у 1606 годзе, такім чынам яму ўжо больш за 400 гадоў. Гэты храм - адзін з найстарэйшых касцёлаў у Беларусі. Акрамя таго, касцёл у вёсцы Камаі адносіцца да вельмі рэдкага тыпу храмаў - абарончага. А храмаў абарончага тыпу па ўсёй Беларусі не набярэцца і дзясятка.
І сапраўды, гэты касцёл не абыйшлі бокам войны 17-га - 18-га стагоддзяў, падчас якіх храм часта сур'ёзна пашкоджвалі. Але пасля заканчэння баявых дзеянняў касцёл хутка аднаўлялі і рэстаўравалі. У 18-ым і 19-ым стагоддзях храм таксама некалькі разоў нязначна перабудоўваўся і рэканструяваўся. Апошняя буйная рэстаўрацыя касцёла ў вёсцы Камаі была праведзена ў 2010-2011 гадах.
У гісторыі касцёла ў вёсцы Камаі таксама ёсць яшчэ адзін унікальны момант. Справа ў тым, што дадзены храм функцыянаваў заўсёды з моманту сваёй пабудовы, за выключэннем, вядома, кароткіх прамежкаў часу ў якія тут праводзіліся розныя рэстаўрацыйныя, аднаўленчыя або рамонтныя работы. Гэта адзін з літаральна некалькіх беларускіх касцёлаў, якія не зачыняліся ў савецкі час. Некаторыя крыніцы звязваюць гэта з добрым стаўленнем савецкіх уладаў да настаяцеля храма, які падчас вайны выратаваў ад немцаў вядомага партызана.
https://youtu.be/xe0eFUxlyyc?si=EyNG4O3i1jJAL7hg
YouTube
Камаи - Храм оборонительного типа, 1606 год
Полная версия материала:
https://vedaj.by/index.php/ru/goroda/vitebsk/pastawy/kamai
Это дополнительный видео материал о поселке Камаи. В видео использована аэросъемка, таким образом Камаи продемонстрированы с высоты птичьего полета. Камаи - это деревня Поставского…
https://vedaj.by/index.php/ru/goroda/vitebsk/pastawy/kamai
Это дополнительный видео материал о поселке Камаи. В видео использована аэросъемка, таким образом Камаи продемонстрированы с высоты птичьего полета. Камаи - это деревня Поставского…
#Падарожжа
Калона Святога Рафаіла
Гэта калона стаіць на ўзвышшы, на месцы колішняга маёнтка роду Нямцэвічаў паміж вёскамі Скокі і Матыкалы Брэсцкага раёна.
У сярэдзіне 18 стагоддзя гэты слуп ўзвёў Марцэль Нямцэвіч — бацька пісьменніка і гісторка Юльяна Урсына Нямцэвіча (1758 – 1841).
Марцэль ад свайго бацькі Аляксандра атрымаў у спадчыну невялікую сядзібу з драўляным домам, дзе і нарадзіўся Юльян Урсын.
У Марцэля і яго жонкі Ядзвігі з Сухадольскіх было 16 дзяцей і палова з іх памерла ў малым узросце. Марцэль быў вельмі веруючым чалавекам, і каб спыніць смерць дзяцей, ён па аброку ўзвёў калону і наверсе змясціў скульптуру архангела Рафаіла, які лічыцца апекуном усіх жывых істот.
Калона дастаяла да нашага часу, толькі без скульптуры. Але ў народзе захавалася памяць пра яе лекавую моц і нават гэту калону па-мясцоваму называюць Рахвал (Рафаіл).
Згодна з павер’ямі, каб не хварэць, трэба дакрануцца да калоны і крыху пастаяць каля яе.
Калона Святога Рафаіла
Гэта калона стаіць на ўзвышшы, на месцы колішняга маёнтка роду Нямцэвічаў паміж вёскамі Скокі і Матыкалы Брэсцкага раёна.
У сярэдзіне 18 стагоддзя гэты слуп ўзвёў Марцэль Нямцэвіч — бацька пісьменніка і гісторка Юльяна Урсына Нямцэвіча (1758 – 1841).
Марцэль ад свайго бацькі Аляксандра атрымаў у спадчыну невялікую сядзібу з драўляным домам, дзе і нарадзіўся Юльян Урсын.
У Марцэля і яго жонкі Ядзвігі з Сухадольскіх было 16 дзяцей і палова з іх памерла ў малым узросце. Марцэль быў вельмі веруючым чалавекам, і каб спыніць смерць дзяцей, ён па аброку ўзвёў калону і наверсе змясціў скульптуру архангела Рафаіла, які лічыцца апекуном усіх жывых істот.
Калона дастаяла да нашага часу, толькі без скульптуры. Але ў народзе захавалася памяць пра яе лекавую моц і нават гэту калону па-мясцоваму называюць Рахвал (Рафаіл).
Згодна з павер’ямі, каб не хварэць, трэба дакрануцца да калоны і крыху пастаяць каля яе.
#Падарожжа
Фашчаўская калона
У вёсцы Фашчаўка Шклоўскага раёна на месцы знішчанага Паўночнай вайной драўлянага храма пабудавалі мураваны храм і ў 1754 годзе асвяцілі яго ў гонар Унебаўзяцця Найсвяцейшай Дзевы Марыі.
У храме захоўваліся мошчы Святога Сымпліцыяна — каталіцкага біскупа, папы рымскага першых стагоддзяў хрысціянства і часткі Святога Крыжа Гасподняга.
Пасля паўстання 1830–1831 гадоў мошчы і часткі крыжа былі перанесены і захаваны на могілках. На гэтым месцы ўзвялі чатырохгранную калону з чырвонай цэглы. Наверсе паставілі драўляную скульптуру святога Сымпліцыяна.
Калона і рэшткі скульптуры захаваліся да нашых дзён. Касцёл быў падарваны 24 снежня 1967 года. Напрыканцы 1980-х гадоў на месцы, дзе стаяў касцёл, паставілі крыж.
Калону ў Фашчаўцы называюць Фашчаўская Калона, Фашчаўскі Ёлуп, Помнік Святому Сымпліцыяну. У народзе помнік карыстаецца вялікай пашанай. Па павер’ях, як мошчы Сымпліцыяна, так і часткі Святога Крыжа, якія ляжаць пад калонай, дапамагаюць пазбыцца хвароб
Фашчаўская калона
У вёсцы Фашчаўка Шклоўскага раёна на месцы знішчанага Паўночнай вайной драўлянага храма пабудавалі мураваны храм і ў 1754 годзе асвяцілі яго ў гонар Унебаўзяцця Найсвяцейшай Дзевы Марыі.
У храме захоўваліся мошчы Святога Сымпліцыяна — каталіцкага біскупа, папы рымскага першых стагоддзяў хрысціянства і часткі Святога Крыжа Гасподняга.
Пасля паўстання 1830–1831 гадоў мошчы і часткі крыжа былі перанесены і захаваны на могілках. На гэтым месцы ўзвялі чатырохгранную калону з чырвонай цэглы. Наверсе паставілі драўляную скульптуру святога Сымпліцыяна.
Калона і рэшткі скульптуры захаваліся да нашых дзён. Касцёл быў падарваны 24 снежня 1967 года. Напрыканцы 1980-х гадоў на месцы, дзе стаяў касцёл, паставілі крыж.
Калону ў Фашчаўцы называюць Фашчаўская Калона, Фашчаўскі Ёлуп, Помнік Святому Сымпліцыяну. У народзе помнік карыстаецца вялікай пашанай. Па павер’ях, як мошчы Сымпліцыяна, так і часткі Святога Крыжа, якія ляжаць пад калонай, дапамагаюць пазбыцца хвароб