موهبت پدر و بوسه ي وفا
✍🏻رئوف آذری*
در آستانه روز پدر هستیم و یکی از همکار-اساتيد بسیار عزیزم كه دانش آموخته ی کشور فرانسه و از اساتید دانشگاه تهران است، در پی یادداشت چند روز قبلم با عنوانِ نصایحِ مادرانه، كامنتي بدين مضمىون نگاشتند:
"فرانسوی ها مثلی دارند بدین مضون
Tel pere tel fis
یعنی چنان پدری، چنین پسری!
در مورد شما فرزند و مادر باید گفت چنان مادری چنین فرزندی💏
و تردید ندارم که در کنش های انسان دوستانه تان به پدر عزیزتان هم اقتدا کرده اید!
و در فرهنگ ما هم مثلی است بدین مضون که میوه درخت دور از تنه نمی افتد!
گندم از گندم بروید جو زجو!
فزون باد خوبان نیک سیرت و دغدغه مندی چون شما😘"
پاسخ دادم:
"سپاسگزارم بزرگ مهربان
از پدر مرحومم؛
۱) کسب روزی حلال
۲) شهامت حق گویی و حق طلبی
۳) استواری در مسیر
و نهراسیدن از موانع
۴) عِرق به وطن و میهن
۵) تعهد به خانواده
و بسیاری سجایای دگر، آموخته ام و همواره مدیون شان هستم🙏🌹"
امروز اما وقتی این تصویر دست بوسی پدر توسط امیررضا عابدزاده را بر دیواره های اطراف میدان ولی عصر تهران دریافت کردم، ذهنم عجیب در جملات خطبه پريروز امام جمعه ی مسجد آشتی زادگاهم که در مجلس همزمان مادری شایسته و پدری زحمتکش (از دو خانواده اما مجلس همزمان در یک محل)، ارایه کرد، گره خورد..
دکتر عبدالسلام محمودیان، می گفت:«...پدر و مادر، دو نعمت و موهبت الهی اند، تا از دست نداده ایم، ارج شان نهیم و حرمت شان نگه داریم که فردا، سفره آرایی مجلس ترحیم، مزارآرایی و سنگ قبرتراشی و شعر نویسی، گریه و مویه و سوگواری شان، لطفی ندارد...»
آفرین باید گفت به #امیر_رضا_عابدزاده، که در شیرین ترین لحظه ی پیروزی، بر دستان پدر-احمدرضا- بوسه ی وفا زد و این تصویر دل انگیز را در تاریخ فوتبال وطن، کنار قاب شیرجه های جسورانه ی پدر در بازی با استرالیا، ماندگار کرد..
و البته درود باید فرستاد بر پدری دگر، که ناممکن را در آن روز شلوغ، ممکن ساخت و پدر را از جایگاه ويژه تماشاگران تا میدان چمن، رهنمون شد و خالق این صحنه ی دل انگیز شد؛
#دکتر_احسان_محمدی عزیز،
رئيس دپارتمان مسئوليت اجتماعي فدراسيون فوتبال
و نیز بر پدر و پدر بزرگ مرحومم [كه در قيد حيات شان، بسيار بر دستان شان، بوسه ي سپاس زدم] و همه پدرانی که هر واحد تجربه و هر خشت همت شان را نردبانی کردند تا فرزندان شان، از پله های اخلاق و‌مهارت تخصصی صعود کنند و حرمت ها و حریم ها را جانانه پاسدار باشند و به خانواده، کار، میهن و همنوع و جهان شان وفادار بمانند..
و صدالبته؛
بر پدرانی که موهبت همسر،دختر،خواهر و مادر و در کل زن را قدر می دانند
و
فرصت بروز و‌ظهور و صعودشان مهیا می گردانند
و
بر مادران، خواهران،همسران و دخترانی که علي رغم نقش ذاتي خود، نقش عاريتي پدری را نيز چون هنر وفاداری به دگری، اختیار کرده اند
و بر همه پدرانی که؛
بذر صلح و‌مهربانی در نهاد فرزندان شان و در خاک وطن و‌جهان می پرورند..
---
*کنشگر صلح و‌محبط زیست، فعال سواد رسانه ای
پ ن: نقل تصاویر از پیج تلگرامی دکتر احسان محمدی عزیز
#بنياد_توسعه_صلح_و_مهرباني
#مهرباني_هاي_كوچك
#روز_پدر
#موهبت_والدين
#مسئوليت_فرزندي
#مسئوليت_اجتماعي
#بوسه_وفا
@sopskf
https://www.instagram.com/p/CZ_egvzLd_l/?utm_medium=copy_link
✍🏻رئوف آذری*
در آستانه روز پدر هستیم و یکی از همکار-اساتيد بسیار عزیزم كه دانش آموخته ی کشور فرانسه و از اساتید دانشگاه تهران است، در پی یادداشت چند روز قبلم با عنوانِ نصایحِ مادرانه، كامنتي بدين مضمىون نگاشتند:
"فرانسوی ها مثلی دارند بدین مضون
Tel pere tel fis
یعنی چنان پدری، چنین پسری!
در مورد شما فرزند و مادر باید گفت چنان مادری چنین فرزندی💏
و تردید ندارم که در کنش های انسان دوستانه تان به پدر عزیزتان هم اقتدا کرده اید!
و در فرهنگ ما هم مثلی است بدین مضون که میوه درخت دور از تنه نمی افتد!
گندم از گندم بروید جو زجو!
فزون باد خوبان نیک سیرت و دغدغه مندی چون شما😘"
پاسخ دادم:
"سپاسگزارم بزرگ مهربان
از پدر مرحومم؛
۱) کسب روزی حلال
۲) شهامت حق گویی و حق طلبی
۳) استواری در مسیر
و نهراسیدن از موانع
۴) عِرق به وطن و میهن
۵) تعهد به خانواده
و بسیاری سجایای دگر، آموخته ام و همواره مدیون شان هستم🙏🌹"
امروز اما وقتی این تصویر دست بوسی پدر توسط امیررضا عابدزاده را بر دیواره های اطراف میدان ولی عصر تهران دریافت کردم، ذهنم عجیب در جملات خطبه پريروز امام جمعه ی مسجد آشتی زادگاهم که در مجلس همزمان مادری شایسته و پدری زحمتکش (از دو خانواده اما مجلس همزمان در یک محل)، ارایه کرد، گره خورد..
دکتر عبدالسلام محمودیان، می گفت:«...پدر و مادر، دو نعمت و موهبت الهی اند، تا از دست نداده ایم، ارج شان نهیم و حرمت شان نگه داریم که فردا، سفره آرایی مجلس ترحیم، مزارآرایی و سنگ قبرتراشی و شعر نویسی، گریه و مویه و سوگواری شان، لطفی ندارد...»
آفرین باید گفت به #امیر_رضا_عابدزاده، که در شیرین ترین لحظه ی پیروزی، بر دستان پدر-احمدرضا- بوسه ی وفا زد و این تصویر دل انگیز را در تاریخ فوتبال وطن، کنار قاب شیرجه های جسورانه ی پدر در بازی با استرالیا، ماندگار کرد..
و البته درود باید فرستاد بر پدری دگر، که ناممکن را در آن روز شلوغ، ممکن ساخت و پدر را از جایگاه ويژه تماشاگران تا میدان چمن، رهنمون شد و خالق این صحنه ی دل انگیز شد؛
#دکتر_احسان_محمدی عزیز،
رئيس دپارتمان مسئوليت اجتماعي فدراسيون فوتبال
و نیز بر پدر و پدر بزرگ مرحومم [كه در قيد حيات شان، بسيار بر دستان شان، بوسه ي سپاس زدم] و همه پدرانی که هر واحد تجربه و هر خشت همت شان را نردبانی کردند تا فرزندان شان، از پله های اخلاق و‌مهارت تخصصی صعود کنند و حرمت ها و حریم ها را جانانه پاسدار باشند و به خانواده، کار، میهن و همنوع و جهان شان وفادار بمانند..
و صدالبته؛
بر پدرانی که موهبت همسر،دختر،خواهر و مادر و در کل زن را قدر می دانند
و
فرصت بروز و‌ظهور و صعودشان مهیا می گردانند
و
بر مادران، خواهران،همسران و دخترانی که علي رغم نقش ذاتي خود، نقش عاريتي پدری را نيز چون هنر وفاداری به دگری، اختیار کرده اند
و بر همه پدرانی که؛
بذر صلح و‌مهربانی در نهاد فرزندان شان و در خاک وطن و‌جهان می پرورند..
---
*کنشگر صلح و‌محبط زیست، فعال سواد رسانه ای
پ ن: نقل تصاویر از پیج تلگرامی دکتر احسان محمدی عزیز
#بنياد_توسعه_صلح_و_مهرباني
#مهرباني_هاي_كوچك
#روز_پدر
#موهبت_والدين
#مسئوليت_فرزندي
#مسئوليت_اجتماعي
#بوسه_وفا
@sopskf
https://www.instagram.com/p/CZ_egvzLd_l/?utm_medium=copy_link