زلزله،
از شمالِ غرب تا جنوب شرق و شمال شرق سه جغرافیا

https://t.iss.one/Sopskf/5801

سه کشور رنگین کمانیِ اقوام و مللِ ایران، ترکیه و سوریه از جغرافیای درهم تنیده تر خاورمیانه، در زمستانِ حکمرانی خوب و شهروندانِ مسئول، با قهر طبیعت، روبه رو شده اند و این روزهای سرد سال، روزگاران دشواری را تجربه می کنند.

گرچه زلزله در طبقه بندی بحران ها، در دسته بحران های طبیعی دسته بندی شده اند اما شکی نیست که اگر حتی نقش عامل انسانی را در ایجاد آنها، نادیده بگیریم [که نادیده گرفتنی نیست]، تدبیر و بی تدبیری حاکمان و مسئولیت شناسی و مسئولیت پذیری شهروندان به صورت اعم و ویژه حرفه ای ها و متخصصان را در مدیریت بحران، تدبیر امداد، درس آموزی از بحران های گذشته و نیز پیشگیری از وفور زیان های وارده در سوانح را نتوان به حاشیه بُرد و ندید و مورد پرسش قرار نداد!

در جغرافیای نفرین شده خاورمیانه، آنچه این سه کشور و چندین کشور مشابه را چنین مقهور طبیعت، مغلوب بحران ها و مستعد حوادث کرده است، نیازمند کندوکاو و علت یابی است تا تفاوت ها در وقایع و نیز تمایزهای فاحش در مواجهه، مکشوف و آسیب شناسی شوند!

به نظر می رسد ساکنان جغرافیای این سه کشور و کشورهای مشابه، نیازمند آنان اند تا ورای سوگ درمانی های مکرر، به زلزله درمانی اذهان بپردازند تا بلکه با الهام از گسل های طبیعی، شکاف های خانه ذهنی حکمرانان و شهروندان(هردو) مشهود شوند و این خانه های خالی با ملات تدبیر، تخصص و عبرت گیری از تاریخ، ترمیم شوند!

باید یکبار برای همیشه، حاکمان از خود بپرسند اگر زلزله و سوانح مشابه، طبیعی اند، تفاوت در نژاد و اختلاف در باور و گرایش سیاسی و... نیز طبیعی اند و نشاید و نباید که این نشانگان طبیعی، منشٲ دگری پنداری و عامل خنثی سازی انرژی ها و هدررفت سرمایه ها شوند!

صاحبان قدرت، تلنگری به ذهن استراتژیک خود بزنند تا از این رنگین کمان ظرفیت های خدادادی در تدبیر بنیاد هموندی و همزیستی بهتر بهره گیرند.

از دگر سو نیز، مردمان از هرقشر و صنف و حرفه، تلنگری به ذهن بزنند تا بیش از پیش در صنف، شغل و حرفه خود، درنگ کنند و مسئولیت، رسالت و مٲموریت انسانی، شغلی و حرفه ای خود را بیش از پیش فهم کنند و ادا کنند.
قطع یقین تفاوت خسارات زلزله و سوانح طبیعی در بخشی از کشورهای جنوب شرقی با این سه کشور خاورمیانه و کشورهای مشابه شان، منبعث از نوع حکمروایی، میزان کاربست خرد در مدیریت بحران و نیز ادای مسئولیت حرفه ای صاحبان مشاغل و نیز تعهد امدادگری و مشاکت مٶثر سایر شهروندان است که لازم است این تفاوت ها و تمایزها را در گسل های ذهنی هر دو بازیگر دید و درمان کرد...

به نظر می رسد به تبع طبیعت و قهر همواره اش، لازم است اذهان را نیز به زلزله های اندرونی دعوت کرد تا هر که و هر گروه، در هر مکان، موقعیت و مکانی بیش از دیروز اندیشه کنند و خلٲهای کارکردی خود را بازشناسند!

قطع یقین، آوار کردن ذهن و جست و جوی خانه های مُرده، برای کشف سلول های بنیادین خردورزی و اراده های زنده همگرایی، ضرورت تدبیر جغرافیای خاورمیانه است تا بیش از این، شاهد آسیب های حوادث طبیعی و غیرطبیعی در این سامان نباشیم!

در ادای این رسالت نیز همه مسئول اند و نگارنده بیش از همه...
🌹❤🌹

#بنیاد_توسعه_صلح_و_مهربانی
#مهربانی_های_کوچک
#زلزله_ها
#ایران_ترکیه_سوریه
#مدیریت_بحران
#تلنگری_به_اذهان
#مٲموریت_حکمرانی
#مسئولیت_شهروندی

@sopskf

‌در مسیر امداد، راه دشوار مدیریت بحران!
✍️رئوف آذری
https://t.iss.one/Sopskf/5809


با اولین تجربه مکیدن پستان مادر، اولین جُرعه حس مسئولیت پذیری را چشیدم و همان، از خوی ناپسند خودبینی به دورم داشت و تا به امروز که حدود نصف قرن، سال پشت سرگذاشته ام، یاد ندارم خاری بر پای همنوع یا همزیستم، خلیده باشد یا رنجی چه بر حیوان، گیاه، درخت و آب و هر ذی وجودی وارد آمده باشد ولی بی خیال و آسوده، خوابیده باشم.

زلزله که لرزاند، سیل که روان شد و جان و آرامش دگری که هدف گرفته شد، ناخواسته، فریادی در اندرون بیداد می کند که حالا وقتش است...

وقت به پا خاستن برای ادای مسئولیت اجتماعی و گام برداشتن در مسیر رسالت و مٲموریت همنوع نوازی، مهرپردازی و صلح سازی!

اینبار نیز که زمین، سرفه کرد، خوی لرزید، فیرورق به خود پیچید و همنوع آواره خیابان و کوچه و کمپ شد، دل آرام و قرار بگرفت و روح، تیغ انداخت و مغز دستور داد.

کوله مهیا شد و بلیط تهیه شد و از والده، برادر ارشد و مهربان همسر و جمع دوستان، حلالیت و رخصت طلبیده شد.

برف و بوران و طوفان، سرما و بیماری فرزند، مانع عزم جزم نشد و سفر در دل برف، با دو برابر زمان و هزینه معمول، انجام شد و علی رغم خستگی بسیار، شهر خوی میزبان شد و فیرورق یا همان پِرِه مشهور، اولین ایستگاه امدادی و هموند و البته مرشد همیشگی دکتر محمد ایران منش عزیز نیز رفیق شفیق با عهدی وثیق در هم راهبری امداد...

راه و جاده و خیابان، کوچه و مسجد و محله، کمپ شد و هر قدم و هر ساعت روزمان امدادگری و استماع بیدادگری در تجربه نکردن تجربه و ابربحران مدیریت بحران!

عزم جزم کردیم حتی اگر چون ارتشی دو نفره هم باشد، به جان بحران واگرایی، کُنش جزیره ای و واکنش انفعالی، حمله ور شویم و تجارب اندوخته قبلی را به اشتراک بگذاریم.

بدین مقصود، عملیات شناسایی میدانی نقاط آسیب دیده، شروع شد. نیاز سنجی ها، اولویت بندی و فعالان در پیشاهنگ امدادی، سیبل هموندی قرار گرفتند.

اینک که مدتی از حضور مستمرمان می گذرد، هر روز جمعی، گروهی و عزیزی، به نخ تسبیح اضافه می شود و امید می رود که شورای هماهنگی امداد مردمی چون کرمانشاه، گلستان و لرستان، جان گیرد و رسمی نکو، در هموندی و هوشیاری ملت خلق گردد.

خوی و آسیب دیدگانش، امروز نیازمند من و تو و مایند
بیاییم حتی اگر در تجربه پس لرزه های دامنه دارش هم باشد، شریک ترس و هراس زلزله زدگان از رفتن زیرآوار و مرگ باشیم و حداقل کمی از بار این مصیبت صغری، در پیشاحادثه کبرا(ی) زلزله ویرانگر ترکیه را از روان و روح آسیب دیدگان بزداییم.

فرصت امروز را نباید از کف داد و برای ادای مسئولیت اجتماعی، باید به موقع و همدلانه به پا خاست تا سیل مهربانی ها، مؤثرتر مدیریت شوند...

🌹❤🌹
#بنیاد_توسعە_صلح_و_مهربانی
#مهربانی_های_کوچک
#زلزله_خوی
#مدیریت_بحران
#تلنگری_به_اذهان
#تدبیر_امداد
#راه_دشوار
@sopskf
------
🔺تصاویر بیشتر و استوری های مرتبط را اینجا پیگیر باشید👇

https://www.instagram.com/reel/Cokr5nnv3Ah/?igshid=YmMyMTA2M2Y=