✍️آغاز حملات شدید ترامپ به اوباما
🖊محمدرضا اسلامی
🔷 هفته ای که گذشت، فصل جدیدی از منازعه انتخابات ریاست جمهوری با حملاتِ بی سابقه دونالد ترامپ به "اوباما" آغاز شد. استفاده از واژه «اوباما گِیت» (که اشاره به واژه "واتر گیت" است) در میان توئیت های اخیر ترامپ جالب توجه بود.
✅ترامپ در توییتر نوشت:
دولت اوباما به نظر می رسد یکی از فاسد ترین و نالایق ترین ها در تاریخ ایالات متحده است. به یاد داشته باشید، او و «جُوِ خواب آلود»، دلایلی هستند که من در کاخ سفید هستم!
🔷او با چند توئیت و با بیانی تُند به اوباما تاخته است. اما علت شروع این حملات چیست؟
✔️🔶 یک - عملکرد سیستمیِ اوباما
اوباما فردی است که به شدت به رفتار «تشکیلاتی» و سیستمی معتقد/پایبند است. در تمام مدّتی که نامزدهایِ دموکرات یکی پس از دیگری «به نفع جُو بایدن» انصراف می داند این زمزمه در محافل وجود داشت که «شخص اوباما» پشتِ این هماهنگیها و هدایتِ ماجرا (از پشت پرده) قرار دارد ولی، اوباما با یک «سکوت طولانی»، هیچ موضعگیریِ مستقیم و آشکاری در حمایت از جو بایدن انجام نمی داد. یک رفتار بسیار حرفه ای، منظم و تشکیلاتی.
اما پس از یک سکوتِ طولانی، اوباما از پرده نشینی خارج شده و پس از یک پیام رسمی در حمایت از معاون سابقش، روز 28 اردیبهشت در یک سخنرانی تلویزیونی برای دبیرستانیها (بدون اینکه مستقیما نامی از "ترامپ" ببرد) گفت:
(باید) از به اصطلاح بزرگسالی که از برخی عناوین جذاب و مشاغل مهم برخوردار است به شدت انتقاد کرد و افزود امثالِ این افراد، هر آنچه را که «احساس خوبی به آنها بدهد، آنچه که راحت باشد، و آنچه که آسان باشد» انجام می دهند.
✔️🔸دو- ترامپ مشتاق این زدوخورد است!
تا اینجای ماجرا به نظر می رسید که ترامپ، هیچ نگرانی جدّی از بابت «شخصیتِ» جو بایدن ندارد و خود را «حریفِ» او می داند خصوصا اینکه جو بایدن، نه سخنوَری و حضور ذهنِ اوبامای سال ۲۰۰۸ را دارد و مانند هیلاری کلینتون، آراءِ بخشی از زنان اجتماع به او می رسد. در واقع "جو بایدن" نسخه ضعیف و کم رمق از #هیلاری_کلینتون محسوب می شود. ترامپ، که در آن ماجرای 2016 توانست حریف کلینتون و لشکرِ مدافعانش شود، گمان می کرد که اینبار هم حریف خواهد بود، تا اینکه این ماجرایِ #کرونا رخ داد!
با گسترش آمار مرگ و میر در ایالات متحده، اوباما وارد شده و به صراحت اینگونه می گوید:
این همه‌گیری ویروس بیش از هر چیز سرانجام (به صورت کامل) روی این ایده که بسیاری از افراد مسئول می‌دانند دارند چه کار می‌کنند، خط بطلان کشید.
او ادامه داده: خیلی از این افراد حتی وانمود هم نمی‌کنند که مسئول هستند.
عملا اوباما (در این مقطع زمانی) می خواهد با ورود مستقیم به ماجرا از فرصتِ #کرونا برای زمین زدن ترامپ استفاده کند اما ترامپ، مشتاقِ این «ورود» است!
ترامپ یک «رایِ پایه» در میان سفیدپوستان آمریکا دارد و الان یک فرصت مناسب است که تعیین تکلیف کند و به هوادارانش (که سالها کلافه از یک رئیس جمهور سیاه پوست/دموکرات بودند) خاطر نشان کند که: طرفِ حساب من جُو بایدن نیست، اوباما است.
🔷 عملا این حرف ممکن است «رایِ جدید» به سبد رای ترامپ اضافه نکند، ولی «رایِ پایه» او و هوادارانش را مستحکمتر(!) خواهد کرد. این، همان کاری است که احمدی نژاد کرد و در آن مناظرۀ با میرحسین به صراحت گفت که «طرفِ من» هاشمی رفسنجانی است. آن روز زدنِ #رفسنجانی باعث خشنودی طیفی از جامعه می شُد. امروز هم زدنِ اوباما، باعث استمرارِ محبوبیت ترامپ در میان آن «رای پایه» خواهد بود.
🔷 سرجمع، ترامپ از «ورود اوباما» بسیار خرسند است و این فرصتی است تا حملات تند و بی سابقه ای را آغاز کند.
آنچه که مشخص است اینکه "دموکراتها" (با فردی در سطح بایدن) حریف ترامپ نیستند ولی آنچه که مشخص نیست اینکه "ویروس" سرانجام با ترامپ چه خواهد کرد؟
🔷 تا امروز (23 ماه می) بیش از نود و شش هزار شهروند آمریکا در اثر کرونا جان خود را از دست داده اند و هزاران نفر بیکار شده اند.
شاید آن کسی که هشت سالۀ ترامپ را چهار ساله کند، نه جو بایدن بلکه #کرونا باشد.
▪️▪️▪️
📌پی نوشت:
نمونه گاف دادن و سوتیهای جو بایدن، حرفی است که اخیرا گفته: آمریکایهای آفریقایی تباری که به ترامپ رای بدهند "سیاه پوست" نیستند! (و بعد ناچار شده عذرخواهی کند). در سابقه سخنرانیهای بایدن، سوتی دادن زیاد است.
https://t.iss.one/solseghalam
🖊محمدرضا اسلامی
🔷 هفته ای که گذشت، فصل جدیدی از منازعه انتخابات ریاست جمهوری با حملاتِ بی سابقه دونالد ترامپ به "اوباما" آغاز شد. استفاده از واژه «اوباما گِیت» (که اشاره به واژه "واتر گیت" است) در میان توئیت های اخیر ترامپ جالب توجه بود.
✅ترامپ در توییتر نوشت:
دولت اوباما به نظر می رسد یکی از فاسد ترین و نالایق ترین ها در تاریخ ایالات متحده است. به یاد داشته باشید، او و «جُوِ خواب آلود»، دلایلی هستند که من در کاخ سفید هستم!
🔷او با چند توئیت و با بیانی تُند به اوباما تاخته است. اما علت شروع این حملات چیست؟
✔️🔶 یک - عملکرد سیستمیِ اوباما
اوباما فردی است که به شدت به رفتار «تشکیلاتی» و سیستمی معتقد/پایبند است. در تمام مدّتی که نامزدهایِ دموکرات یکی پس از دیگری «به نفع جُو بایدن» انصراف می داند این زمزمه در محافل وجود داشت که «شخص اوباما» پشتِ این هماهنگیها و هدایتِ ماجرا (از پشت پرده) قرار دارد ولی، اوباما با یک «سکوت طولانی»، هیچ موضعگیریِ مستقیم و آشکاری در حمایت از جو بایدن انجام نمی داد. یک رفتار بسیار حرفه ای، منظم و تشکیلاتی.
اما پس از یک سکوتِ طولانی، اوباما از پرده نشینی خارج شده و پس از یک پیام رسمی در حمایت از معاون سابقش، روز 28 اردیبهشت در یک سخنرانی تلویزیونی برای دبیرستانیها (بدون اینکه مستقیما نامی از "ترامپ" ببرد) گفت:
(باید) از به اصطلاح بزرگسالی که از برخی عناوین جذاب و مشاغل مهم برخوردار است به شدت انتقاد کرد و افزود امثالِ این افراد، هر آنچه را که «احساس خوبی به آنها بدهد، آنچه که راحت باشد، و آنچه که آسان باشد» انجام می دهند.
✔️🔸دو- ترامپ مشتاق این زدوخورد است!
تا اینجای ماجرا به نظر می رسید که ترامپ، هیچ نگرانی جدّی از بابت «شخصیتِ» جو بایدن ندارد و خود را «حریفِ» او می داند خصوصا اینکه جو بایدن، نه سخنوَری و حضور ذهنِ اوبامای سال ۲۰۰۸ را دارد و مانند هیلاری کلینتون، آراءِ بخشی از زنان اجتماع به او می رسد. در واقع "جو بایدن" نسخه ضعیف و کم رمق از #هیلاری_کلینتون محسوب می شود. ترامپ، که در آن ماجرای 2016 توانست حریف کلینتون و لشکرِ مدافعانش شود، گمان می کرد که اینبار هم حریف خواهد بود، تا اینکه این ماجرایِ #کرونا رخ داد!
با گسترش آمار مرگ و میر در ایالات متحده، اوباما وارد شده و به صراحت اینگونه می گوید:
این همه‌گیری ویروس بیش از هر چیز سرانجام (به صورت کامل) روی این ایده که بسیاری از افراد مسئول می‌دانند دارند چه کار می‌کنند، خط بطلان کشید.
او ادامه داده: خیلی از این افراد حتی وانمود هم نمی‌کنند که مسئول هستند.
عملا اوباما (در این مقطع زمانی) می خواهد با ورود مستقیم به ماجرا از فرصتِ #کرونا برای زمین زدن ترامپ استفاده کند اما ترامپ، مشتاقِ این «ورود» است!
ترامپ یک «رایِ پایه» در میان سفیدپوستان آمریکا دارد و الان یک فرصت مناسب است که تعیین تکلیف کند و به هوادارانش (که سالها کلافه از یک رئیس جمهور سیاه پوست/دموکرات بودند) خاطر نشان کند که: طرفِ حساب من جُو بایدن نیست، اوباما است.
🔷 عملا این حرف ممکن است «رایِ جدید» به سبد رای ترامپ اضافه نکند، ولی «رایِ پایه» او و هوادارانش را مستحکمتر(!) خواهد کرد. این، همان کاری است که احمدی نژاد کرد و در آن مناظرۀ با میرحسین به صراحت گفت که «طرفِ من» هاشمی رفسنجانی است. آن روز زدنِ #رفسنجانی باعث خشنودی طیفی از جامعه می شُد. امروز هم زدنِ اوباما، باعث استمرارِ محبوبیت ترامپ در میان آن «رای پایه» خواهد بود.
🔷 سرجمع، ترامپ از «ورود اوباما» بسیار خرسند است و این فرصتی است تا حملات تند و بی سابقه ای را آغاز کند.
آنچه که مشخص است اینکه "دموکراتها" (با فردی در سطح بایدن) حریف ترامپ نیستند ولی آنچه که مشخص نیست اینکه "ویروس" سرانجام با ترامپ چه خواهد کرد؟
🔷 تا امروز (23 ماه می) بیش از نود و شش هزار شهروند آمریکا در اثر کرونا جان خود را از دست داده اند و هزاران نفر بیکار شده اند.
شاید آن کسی که هشت سالۀ ترامپ را چهار ساله کند، نه جو بایدن بلکه #کرونا باشد.
▪️▪️▪️
📌پی نوشت:
نمونه گاف دادن و سوتیهای جو بایدن، حرفی است که اخیرا گفته: آمریکایهای آفریقایی تباری که به ترامپ رای بدهند "سیاه پوست" نیستند! (و بعد ناچار شده عذرخواهی کند). در سابقه سخنرانیهای بایدن، سوتی دادن زیاد است.
https://t.iss.one/solseghalam
✍️نکات مثبت مناظره بایدن و ترامپ چه بود؟
🖊محمدرضا اسلامی
🔹دربارۀ نکاتِ منفیِ مناظره اخیر ترامپ و بایدن، سخنهای بسیاری گفته شد و می شود. اینکه اینها چقدر حرفهای بدی بهم زدند و اینکه این مناظره «برنده ای» نداشته و... ؛ اما بی مناسبت نیست که به این مناظره از منظرِ نکاتِ خوب و مثبتی هم که داشت نگاهی داشته باشیم. مگر این جدال، نکاتِ مثبتی هم داشت؟! در این خصوص ذکر موارد زیر محل توجه است:
✅یک- زبان بدن
پیش از پرداختن به این بحث، چهار سال به عقب برگردیم و مناظره «اول» ترامپ با #هیلاری_کلینتون را در یوتیوب (دوباره) نگاه کنیم.
آن شب، شبی ویژه و استثنایی بود! پس از ماهها که دونالد ترامپ در ستادهای انتخاباتی اش گفته بود «من می خواهم هیلاری کلینتون را نابود کنم» و من برنامه دارم که #هیلاری را «زندانی» کنم و... بالاخره، این دو بر روی یک استیج «مقابل هم» قرار گرفتند. آن ترامپی که ماهها شاخ و شانه می کشید که چه ها خواهم کرد، مقابل هیلاری مانند خرگوشی شده بود که مقابل مار قرار گرفته است.
نه آن حالتِ چهرۀ قلدر و مدعی با ترامپ بود و نه آن همه شاخ و شانه کشیدنهای ماههای گذشته. جالب این که در تمام طولِ آن مناظره، ترامپ در خطاب کردنِ هیلاری از واژه «خانم وزیر» استفاده می کرد و در طرف مقابل هیلاری هر بار که می خواست ترامپ را خطاب کند، بدون اینکه مستقیم نگاهش کند با نوعی غرور و از جایگاهی رفیع(!) او را «دونالد» خطاب می کرد! انگار شخصیتی بزرگ که می خواهد پسرکی را صدا بزند!
پسرک تخس و بازیگوشی که حالا «اشتباهی» در جایگاهِ کاندیدای ریاست جمهوری قرار گرفته!
چهار سال گذشته، و آن «دونالد» این مدت را در مسندِ ریاست جمهوری «گذرانده» ولی همچنان زبانِ بدنِ جُو بایدن هم همان است که چهارسال پیش هیلاری با آن با «دونالد» سخن می گفت! مستقیم نگاهش نمی کند و تا حدی که می تواند روی (چهره) به سمتِ او بر نمی گرداند! با اینکه ترامپ، پیوسته روی به سمت بایدن داشت و تقلا می کرد که او را خطاب کند ولی بایدن تا حد امکان مجریِ فاکس نیوز را خطاب می کند! همان تفرعنی که چهارسال پیش هیلاری با آن با ترامپ سخن می گفت، جو بایدن هم دارد. چرا چنین بود و چرا چنین است؟ دلیلش این است که از دیدگاهِ #سیاسیون (و اهالیِ ساختار قدرت در آمریکا)، ترامپ یک «بیرونی» است. او را در حدّ یک بچه پولدار قلمداد می کنند که به تعبیر سریال مرد هزار چهره «اشتباهی» در این جایگاه قرار گرفته.
نخبگان (خواص، یا هر کلمه دیگری که بجای کلمه الیت (Elite) انتخاب کنیم) نمی توانند قبول کنند که «دونالد» در شانِ ریاست جمهوری کشور است. ولی واقعیت این است که به رغمِ تفرعنِ آن نخبگان (آن الیت)، این دونالد توانست رشته های خواص را در 2016 پنبه کند! و شاید دوباره هم بتواند.
ترامپ، با همه نقاط منفی شخصیتی که دارد، اما یک حسن برای ایالات متحده داشت و آن اینکه «خواص» گمان نکنند که در اتاقهای فکر می توانند «فلک را سقف بشکافند» و هر طرحی که بخواهند در اندازند.
✅دو- هماوردی قدرت و ثروت
این مناظره/مجادله از یک منظر دیدنی است. این جدال، عرصۀ کتک کاری نمایندگان دو جریان متفاوت در ایالات متحده است: نمایندۀ سرمایه داری (ترامپ) با نمایندۀ ساختارهای قدرت (بایدن).
ما نمی توانیم #سیاسیون را با نصیحت موعظه کنیم. مردان حکومت باید بدانند که قدرت فقط در یدِ حاکمیت نیست! همچنین، ما نمی توانیم جریان «ثروت» در یک جامعه را با اعدام «سلطان» ها هدایت کنیم ولی سلطان "هم" نباید گمان کند که رقیبی ندارد.
این هماوردی امر مبارکی است.
✅ سه- متاسفیم اما...
در اینکه متاسفیم از دیدن این سطح گفتگوها شکی نیست. ولی اگر به این مناظره/مجادله از منظر بالاتری نگاه کنیم، باید به خاطر بیاوریم که در طول تاریخ، ماجرای انسان (بشر) بحثِ مهارِ اژدها بوده است. از اژدهای نفس گرفته تا اژدهای قدرت و ثروت. دموکراسی، راه حلِ (ناقصِ) بشر برای «مهارِ اژدهایِ قدرت» (حاکمیت) بوده است. این مناظره، صحنۀ جدالِ نمایندۀ قدرت سیاسی (بایدن) با نماینده ثروت (دونالد ترامپ) از این منظر دیدنی و ارزشمند است که هر یک از این دو می دانند که «عرصه، خالی نیست» (!) و تو نمی توانی ادعایِ خدایی کنی.
حتی اگر متکی به صندلیِ 47ساله در عالیترین سطوحِ سیاسی بوده ای، می دانی که یک نفر (یک بچه پرو) پیدا می شود که شاخ تو را بشکند و 47سال «قدرت پیشه» بودنت را به «بازی/تمسخر» بگیرد. و در آن سمتِ دیگرِ سن (Stage) همان بچه پولدارِ نیویورکی هم می داند که داشتنِ هواپیمای شخصی و برجهای بلند و کوه اسکناس باعث نمی شود که بتوانی هر غلطی دلت خواست بکنی. برایِ نشستن بر صدرِ مصطبه، باید با اژدهای سیاسیون مواجه شد و در زد و خورد، کوفته شوی تا یادت بماند که «عرصه خالی نیست!» و تو بچه پولدارِ محل، «فعّالِ مایشاء» نیستی!
متاسفیم از گفتگوها، ولی، این زد و خوردِ ارزشمندی است.
@solseghalam
🖊محمدرضا اسلامی
🔹دربارۀ نکاتِ منفیِ مناظره اخیر ترامپ و بایدن، سخنهای بسیاری گفته شد و می شود. اینکه اینها چقدر حرفهای بدی بهم زدند و اینکه این مناظره «برنده ای» نداشته و... ؛ اما بی مناسبت نیست که به این مناظره از منظرِ نکاتِ خوب و مثبتی هم که داشت نگاهی داشته باشیم. مگر این جدال، نکاتِ مثبتی هم داشت؟! در این خصوص ذکر موارد زیر محل توجه است:
✅یک- زبان بدن
پیش از پرداختن به این بحث، چهار سال به عقب برگردیم و مناظره «اول» ترامپ با #هیلاری_کلینتون را در یوتیوب (دوباره) نگاه کنیم.
آن شب، شبی ویژه و استثنایی بود! پس از ماهها که دونالد ترامپ در ستادهای انتخاباتی اش گفته بود «من می خواهم هیلاری کلینتون را نابود کنم» و من برنامه دارم که #هیلاری را «زندانی» کنم و... بالاخره، این دو بر روی یک استیج «مقابل هم» قرار گرفتند. آن ترامپی که ماهها شاخ و شانه می کشید که چه ها خواهم کرد، مقابل هیلاری مانند خرگوشی شده بود که مقابل مار قرار گرفته است.
نه آن حالتِ چهرۀ قلدر و مدعی با ترامپ بود و نه آن همه شاخ و شانه کشیدنهای ماههای گذشته. جالب این که در تمام طولِ آن مناظره، ترامپ در خطاب کردنِ هیلاری از واژه «خانم وزیر» استفاده می کرد و در طرف مقابل هیلاری هر بار که می خواست ترامپ را خطاب کند، بدون اینکه مستقیم نگاهش کند با نوعی غرور و از جایگاهی رفیع(!) او را «دونالد» خطاب می کرد! انگار شخصیتی بزرگ که می خواهد پسرکی را صدا بزند!
پسرک تخس و بازیگوشی که حالا «اشتباهی» در جایگاهِ کاندیدای ریاست جمهوری قرار گرفته!
چهار سال گذشته، و آن «دونالد» این مدت را در مسندِ ریاست جمهوری «گذرانده» ولی همچنان زبانِ بدنِ جُو بایدن هم همان است که چهارسال پیش هیلاری با آن با «دونالد» سخن می گفت! مستقیم نگاهش نمی کند و تا حدی که می تواند روی (چهره) به سمتِ او بر نمی گرداند! با اینکه ترامپ، پیوسته روی به سمت بایدن داشت و تقلا می کرد که او را خطاب کند ولی بایدن تا حد امکان مجریِ فاکس نیوز را خطاب می کند! همان تفرعنی که چهارسال پیش هیلاری با آن با ترامپ سخن می گفت، جو بایدن هم دارد. چرا چنین بود و چرا چنین است؟ دلیلش این است که از دیدگاهِ #سیاسیون (و اهالیِ ساختار قدرت در آمریکا)، ترامپ یک «بیرونی» است. او را در حدّ یک بچه پولدار قلمداد می کنند که به تعبیر سریال مرد هزار چهره «اشتباهی» در این جایگاه قرار گرفته.
نخبگان (خواص، یا هر کلمه دیگری که بجای کلمه الیت (Elite) انتخاب کنیم) نمی توانند قبول کنند که «دونالد» در شانِ ریاست جمهوری کشور است. ولی واقعیت این است که به رغمِ تفرعنِ آن نخبگان (آن الیت)، این دونالد توانست رشته های خواص را در 2016 پنبه کند! و شاید دوباره هم بتواند.
ترامپ، با همه نقاط منفی شخصیتی که دارد، اما یک حسن برای ایالات متحده داشت و آن اینکه «خواص» گمان نکنند که در اتاقهای فکر می توانند «فلک را سقف بشکافند» و هر طرحی که بخواهند در اندازند.
✅دو- هماوردی قدرت و ثروت
این مناظره/مجادله از یک منظر دیدنی است. این جدال، عرصۀ کتک کاری نمایندگان دو جریان متفاوت در ایالات متحده است: نمایندۀ سرمایه داری (ترامپ) با نمایندۀ ساختارهای قدرت (بایدن).
ما نمی توانیم #سیاسیون را با نصیحت موعظه کنیم. مردان حکومت باید بدانند که قدرت فقط در یدِ حاکمیت نیست! همچنین، ما نمی توانیم جریان «ثروت» در یک جامعه را با اعدام «سلطان» ها هدایت کنیم ولی سلطان "هم" نباید گمان کند که رقیبی ندارد.
این هماوردی امر مبارکی است.
✅ سه- متاسفیم اما...
در اینکه متاسفیم از دیدن این سطح گفتگوها شکی نیست. ولی اگر به این مناظره/مجادله از منظر بالاتری نگاه کنیم، باید به خاطر بیاوریم که در طول تاریخ، ماجرای انسان (بشر) بحثِ مهارِ اژدها بوده است. از اژدهای نفس گرفته تا اژدهای قدرت و ثروت. دموکراسی، راه حلِ (ناقصِ) بشر برای «مهارِ اژدهایِ قدرت» (حاکمیت) بوده است. این مناظره، صحنۀ جدالِ نمایندۀ قدرت سیاسی (بایدن) با نماینده ثروت (دونالد ترامپ) از این منظر دیدنی و ارزشمند است که هر یک از این دو می دانند که «عرصه، خالی نیست» (!) و تو نمی توانی ادعایِ خدایی کنی.
حتی اگر متکی به صندلیِ 47ساله در عالیترین سطوحِ سیاسی بوده ای، می دانی که یک نفر (یک بچه پرو) پیدا می شود که شاخ تو را بشکند و 47سال «قدرت پیشه» بودنت را به «بازی/تمسخر» بگیرد. و در آن سمتِ دیگرِ سن (Stage) همان بچه پولدارِ نیویورکی هم می داند که داشتنِ هواپیمای شخصی و برجهای بلند و کوه اسکناس باعث نمی شود که بتوانی هر غلطی دلت خواست بکنی. برایِ نشستن بر صدرِ مصطبه، باید با اژدهای سیاسیون مواجه شد و در زد و خورد، کوفته شوی تا یادت بماند که «عرصه خالی نیست!» و تو بچه پولدارِ محل، «فعّالِ مایشاء» نیستی!
متاسفیم از گفتگوها، ولی، این زد و خوردِ ارزشمندی است.
@solseghalam
