(ادامه گزارش «ترمی که گذشت (۲)»🔺)
✅ ایمیل ها و انتظار/توقع
ترم قبل در ارزیابی تعدادی از دانشجوها نوشته شده بود که «به ایمیلِ ما پاسخ داده نشده است!» این ترم تلاش شد که به ایمیلها به روز (یا حتی به ساعت) پاسخ بدهم. روز جمعه (13 مارچ) آخرین روزِ ترم بود. روز شنبه (14 مارچ) رئیس دانشگاه ایمیل زد که بخاطر #کرونا تمام امتحانات پایان ترم (این هفته) باید حذف شود و دانشجوها، سه گزینه خواهند داشت:
✔️یک- امتحان را آنلاین بدهند (تا وارد محوطه دانشگاه نشوند)؛
✔️دو- در کارنامه، درس "ناتمام" درج شود تا ترم بهار (بعد از کرونا) برگشته و امتحان بدهند؛
✔️سه- دانشجو می تواند از استاد بخواهد تا بر اساس نمره امتحان میان ترم و همچنین تکالیف طول ترم، نسبت به تعیین نمره فاینال تصمیم بگیرد؛
به محض اعلام این نظر رئیس دانشگاه، رگبار ایمیل دانشجویان سرازیر شد که (اگر بخواهیم گزینه سه باشیم) نمره ما چقدر است؟! تمام روز یکشنبه و دوشنبه این هفته را مشغول برگه صحیح کردن بودم در حالی که اخبار اعلام می کرد «سانفرانسیسکو قرار است #قرنطینه شود» و مواد غذایی تهیه کنید. روز سه شنبه ظهر نمره ها را به همه ایمیل کردم و بالاخره ساعت دو برای خرید مواد غذایی بیرون رفتم. ساعت پنج عصر رئیس گروه تلفن زد که: «یکی از بچه ها ایمیل زده که ما هرچه ایمیل می زنیم استاد جواب ایمیل ما را نمی دهد و ما کلاً بلاتکلیف رها شده ایم (!؟)» گفتم که نمره همه را بر اساس هفت کوئیز و هفت هوم ورک اعلام کرده ام. شاید در فاصله ای که درگیر تصحیح اینهمه برگه و نمره بوده ام ایمیل زده.
به خانه رفتم و دیدم بله! ظاهرا ساعت هشت دیشب ایمیل زده که در نمره یکی از کوئیزهایش اشتباه شده و از هشتِ شب دوشنبه تا ظهرِ سه شنبه، سه ایمیل زده و چون پاسخ نگرفته به رئیس گروه شکایت کرده! خلاصه داستانی است این ایمیل جواب دادنها و توقعِ پاسخ. واقعا وقت زیادی می گیرد (خصوصا وقتی تعداد کلاسها و دانشجو زیاد باشد).
✅ زبان کامپیوتر
در بحث انتقال تنش (stress transformation) پس از معرفی فرمولها و حل چند مساله، گفتم «نمره اضافه» (Extra credit) برای کسانی در نظر گرفته خواهد شد که یک کُد متلب یا برنامه ویژوال بیسیک بنویسند که کامپیوتر بتواند تنش جدید را بر اساس زاویه دوران محاسبه کند. جالب این بود که وقتی از دانشگاه به خانه رسیدم دیدم چهار نفر ایمیل زده اند و کُد را نوشته و ارسال کرده اند! یعنی فقط به فاصله حدودا بیست تا سی دقیقه بعد از اتمام کلاس.
این یکی از تفاوتهای نسل جدید مهندسین جوان امروز با نسل ماست که بچه ها عموما با کامپیوتر آشنا تر هستند و نیازهای برنامه نویسی خود را (حداقل با متلب) می توانند راه بیندازند. بلااستثنا همه ی پنجاه و هفت نفر یک کد فرستادند که خدای نکرده نمره اضافه حیف نشود!
✅ کرونا و کلاسهای آنلاین برای ترم بعد
همچنان که گفته شد تردد در محوطه دانشگاه فعلا (تا یک ماه آینده) ممنوع است و کلاسها باید آنلاین برگزار شود. برای ترم آینده قرار است که طراحی #سازه_فولادی و همچنین دو آزمایشگاه بتن تدریس کنم. هیچ دیدی ندارم که درسِ آزمایشگاهی (که باید در آن قطعه ساخت و شکست!) را چطور می شود آنلاین درس داد؟ مثلا تست کشش فولاد به شکل آنلاین چگونه است؟! ... روزگار کرونایی، ترم کرونایی.
تا چه بازی رخ نماید.
#آموزش_مهندسی
#آموزش
t.iss.one/solseghalam
▪️▪️▪️
📌پی نوشت:
ویدئوهای آزمایشگاه مصالح که در طول این ترم در اینستاگرام قرار گرفته بود:
▪️لینک یک،
▪️لینک دو،
▪️لینک سه.
* توضیح اینکه تقویم آموزشی برخی دانشگاهها بر مبنای Semester است و برخی بر مبنای Quarter. در حالت نخست، دو ترم پائیز و بهار در تقویم آموزشی یکسال قرار دارد و در حالت دوم، سه کوارتر پائیز، زمستان، بهار.
یادداشت مرتبط: اقتصاد دانشگاه
✳️این یادداشت در خبرآنلاین امروز ۵ فروردین ۱۳۹۹
✅ ایمیل ها و انتظار/توقع
ترم قبل در ارزیابی تعدادی از دانشجوها نوشته شده بود که «به ایمیلِ ما پاسخ داده نشده است!» این ترم تلاش شد که به ایمیلها به روز (یا حتی به ساعت) پاسخ بدهم. روز جمعه (13 مارچ) آخرین روزِ ترم بود. روز شنبه (14 مارچ) رئیس دانشگاه ایمیل زد که بخاطر #کرونا تمام امتحانات پایان ترم (این هفته) باید حذف شود و دانشجوها، سه گزینه خواهند داشت:
✔️یک- امتحان را آنلاین بدهند (تا وارد محوطه دانشگاه نشوند)؛
✔️دو- در کارنامه، درس "ناتمام" درج شود تا ترم بهار (بعد از کرونا) برگشته و امتحان بدهند؛
✔️سه- دانشجو می تواند از استاد بخواهد تا بر اساس نمره امتحان میان ترم و همچنین تکالیف طول ترم، نسبت به تعیین نمره فاینال تصمیم بگیرد؛
به محض اعلام این نظر رئیس دانشگاه، رگبار ایمیل دانشجویان سرازیر شد که (اگر بخواهیم گزینه سه باشیم) نمره ما چقدر است؟! تمام روز یکشنبه و دوشنبه این هفته را مشغول برگه صحیح کردن بودم در حالی که اخبار اعلام می کرد «سانفرانسیسکو قرار است #قرنطینه شود» و مواد غذایی تهیه کنید. روز سه شنبه ظهر نمره ها را به همه ایمیل کردم و بالاخره ساعت دو برای خرید مواد غذایی بیرون رفتم. ساعت پنج عصر رئیس گروه تلفن زد که: «یکی از بچه ها ایمیل زده که ما هرچه ایمیل می زنیم استاد جواب ایمیل ما را نمی دهد و ما کلاً بلاتکلیف رها شده ایم (!؟)» گفتم که نمره همه را بر اساس هفت کوئیز و هفت هوم ورک اعلام کرده ام. شاید در فاصله ای که درگیر تصحیح اینهمه برگه و نمره بوده ام ایمیل زده.
به خانه رفتم و دیدم بله! ظاهرا ساعت هشت دیشب ایمیل زده که در نمره یکی از کوئیزهایش اشتباه شده و از هشتِ شب دوشنبه تا ظهرِ سه شنبه، سه ایمیل زده و چون پاسخ نگرفته به رئیس گروه شکایت کرده! خلاصه داستانی است این ایمیل جواب دادنها و توقعِ پاسخ. واقعا وقت زیادی می گیرد (خصوصا وقتی تعداد کلاسها و دانشجو زیاد باشد).
✅ زبان کامپیوتر
در بحث انتقال تنش (stress transformation) پس از معرفی فرمولها و حل چند مساله، گفتم «نمره اضافه» (Extra credit) برای کسانی در نظر گرفته خواهد شد که یک کُد متلب یا برنامه ویژوال بیسیک بنویسند که کامپیوتر بتواند تنش جدید را بر اساس زاویه دوران محاسبه کند. جالب این بود که وقتی از دانشگاه به خانه رسیدم دیدم چهار نفر ایمیل زده اند و کُد را نوشته و ارسال کرده اند! یعنی فقط به فاصله حدودا بیست تا سی دقیقه بعد از اتمام کلاس.
این یکی از تفاوتهای نسل جدید مهندسین جوان امروز با نسل ماست که بچه ها عموما با کامپیوتر آشنا تر هستند و نیازهای برنامه نویسی خود را (حداقل با متلب) می توانند راه بیندازند. بلااستثنا همه ی پنجاه و هفت نفر یک کد فرستادند که خدای نکرده نمره اضافه حیف نشود!
✅ کرونا و کلاسهای آنلاین برای ترم بعد
همچنان که گفته شد تردد در محوطه دانشگاه فعلا (تا یک ماه آینده) ممنوع است و کلاسها باید آنلاین برگزار شود. برای ترم آینده قرار است که طراحی #سازه_فولادی و همچنین دو آزمایشگاه بتن تدریس کنم. هیچ دیدی ندارم که درسِ آزمایشگاهی (که باید در آن قطعه ساخت و شکست!) را چطور می شود آنلاین درس داد؟ مثلا تست کشش فولاد به شکل آنلاین چگونه است؟! ... روزگار کرونایی، ترم کرونایی.
تا چه بازی رخ نماید.
#آموزش_مهندسی
#آموزش
t.iss.one/solseghalam
▪️▪️▪️
📌پی نوشت:
ویدئوهای آزمایشگاه مصالح که در طول این ترم در اینستاگرام قرار گرفته بود:
▪️لینک یک،
▪️لینک دو،
▪️لینک سه.
* توضیح اینکه تقویم آموزشی برخی دانشگاهها بر مبنای Semester است و برخی بر مبنای Quarter. در حالت نخست، دو ترم پائیز و بهار در تقویم آموزشی یکسال قرار دارد و در حالت دوم، سه کوارتر پائیز، زمستان، بهار.
یادداشت مرتبط: اقتصاد دانشگاه
✳️این یادداشت در خبرآنلاین امروز ۵ فروردین ۱۳۹۹
Instagram
Mohammadreza Eslami
Timber properties in the structure - Today's material lab works - 3 March 2020 انجام تست های ارزیابی رفتار اعضا چوبی در #سازه تحت نیروی #فشاری و #خمشی. (اعمال فشار به موازات خطوط رشد چوب) امروز سه شنبه سوم مارچ، موسوم به سوپر تیوزدی(سه شنبه بزرگ) روز انتخابات…
✍️سرگرم کردن بچه ها در قرنطینه کرونا
🖊محمدرضا اسلامی
🔹یکی از مشکلات این روزها برای میلیونها خانواده در دنیا، مسئله مشغول نگه داشتن و سرگرم کردن بچه ها در خانه است.
برای تکمیل مقاله ای که در حال نگارش آن هستم با همکارم در کلورادو تماس گرفتم که نظراتش را بفرستد. از آنهایی است که شیفته خانواده هست و حتی عکسش در صفحه مشخصات هیات علمی در وبسایت دانشگاه کلورادو، عکس پرسنلی نیست(!) و تصویری هست با سه دخترش.
در پاسخ ایمیل چیزی نوشته بود قریب به این مضمون که: دیگه واقعا نمی دونم با وجود بچه ها چطور میشه در خانه کار کنم؟!
☺️😳
قراره «یک ترم کامل» کار و تدریس از خانه باشه آنهم با بچه هایی که تا همین جایِ ماجرا «تحمل» کرده اند و نیاز به بازی با همسن و بیرون رفتن دارند.
🔹این مقاله نیویورک تایمز و این مقاله در نشریه تایم به همین سوال پرداخته اند که: «چطور یک روز دیگر را با بچه ها در خانه سر کنیم (دوام بیاریم)؟!»؛ مقاله اول از کلمه «survive» استفاده کرده است!
How will I survive another day stuck indoors with my kids?
🔹از قول یک مادر چینی نوشته:
«بچه ام یکسره به من چسبیده. اگه پنج دقیقه من رو نبینه فریاد می زنه مامااان!
مجبورم همه کارهام رو شبها، وقتی که خوابید اینجام بدهم! »
🔹مقاله از قول یک مادر دیگر که یک کودک هفت ساله و یک فرزند چهار ساله دارد نوشته:
«تا چند هفته بچه ها نسبتا خوب بودند و تلاشم رو می کردم که نرمال باشند، ولی بعد از چند هفته، رفتارهای عجیب غریب از خودشون در میارن" (!) »
«صبح که از خواب که بیدار می شوند اولین سوالشون اینه که: "میشه آی-پد نگاه کنیم؟" گاهی اوقات می روم توی حمام قایم میشم تا لااقل بتونم چند دقیقه از دستشون آروم داشته باشم(!) »
🔹در این چنین شرایطی همه ما باید مراقب بهداشت ذهنی و روحی خودمان باشیم. هیچ یک از ما انسانهای کاملی نیستیم ولی در چنین شرایط (حبس در خانه) «نواقص ما» بیشتر عیان می شود. سعی کنیم مراقب همدیگر باشیم.
✅ توصیه ها:
✔️⭕️ساعات صبحانه را منظم تنظیم کنیم (مثلا ۸ تا ۸:۳۰) تا بچه ها (غیرمستقیم) متوجه شوند که در یک دوره تعطیلیِ طولانی «نیستند».
✔️⭕️یک روال "روتین" برای ساعات روز تنظیم کنیم. مثلا ساعت درس خواندن، ساعت تلویزیون نگاه کردن، ساعت زبان خواندن، مشخص باشد. بچه ها وقتی بیدار می شوند بدانند که با «یک روز منظم» مواجه اند.
✔️⭕️ورزش و نرمش بسیار مهم است. وقتی به مدت طولانی در خانه هستیم زود عصبانی می شویم. خانواده ها باید زمانی را برای نرمش و ورزش با ویدئوهای آنلاین یا موسیقی اختصاص بدهند. در واقع بخشی از انرژی صرفِ تحرّک بشود. امروزه ویدئوهای متعدد مناسبی برای نرمش و ورزش موجود است.(البته خردادیان گزینه مناسبی نیست☺️)
✔️⭕️پیوسته اخبار بد یا #ابهام درباره #کرونا می شنویم. (در چنین شرایطی) افراد وقتی در محیطِ محدود به مدت طولانی باهم در تماس باشند با «افزایش سطح استرس» مواجه می شوند. درکنار برنامه های گروهی مذکور، زمانهایی را هم برای «جدا از هم بودن» (!) اختصاص بدهیم.
در اصطلاح "بهداشت زمان" را رعایت کنیم، به نحوی که باهم بودن و باهم نبودنمان تا حد امکان برنامه ریزی شود.
✔️⭕️باهم غذای خانوادگی درست کنیم. مثلا در خانه «نان» پخت کنیم یا چیزهایی که تجربه ای جدید است. لذت غذا درست کردن را فراموش نکنیم.
✔️⭕️لذتِ «اسباب بازی درست کردن» گاه از هدیه گرفتنِ اسباب بازی برای بچه ها بیشتر است. می توانیم زمانهایی را به درست کردن اسباب بازی با کودکانمان اختصاص بدهیم. کانال تلگرامی زیر، کانالی است که در آن از چندماه پیش به کمک همسرم به شرح راههای ساده و کم هزینه درست کردن اسباب بازی برای کودکان پرداخته ایم:
https://t.iss.one/playful_learning
همگی ما هر روز با عجله به دویدن مشغول بودیم. هر روز صبح بچه ها را سرساعت به مدرسه برسانیم و به سرکار برویم. حال (به اجبار) فرصتی فراهم شده که اوقاتی را باهم باشیم. این «فرصتی» برای کم کردنِ سرعت زندگی است؛ همانکه ریاد و کیمینه آنرا Lazyslowdown.com خطابش می کنند. این مقطع همچون یک روز بلند برفی، در خاطره کودکانمان باقی می ماند. تلاش کنیم خاطره خوبی برایشان بسازیم؛ البته بعد از چند دقیقه پنهان شدن در حمام!
✔️⭕️بعد از بچه ها اگر که وقتی هم برای خودمان باقی ماند، از دیدن فیلمهای مربوط به مفهوم زندان لذت ببریم. «زندان» و حبس، از کلمات کلیدی در اشعار مولاناست. سالها پس از مولوی، دكتر شريعتي در کتاب #کویر به مفهوم زندان و «در زندان زیستن» پرداخت. او این بیت مولانا را استفاده کرد: «این جهان زندان و ما زندانیان/ حُفره کن زندان و خود را وا رهان»... این روزها فرصت اگر شد از ساخته های درخشان فرانك دارابونت اینها را ببینیم: فيلم «رستگاري در شائوشينک»؛ و فیلم «مسیر سبز (The Green Mile)»
حکایت، حکایت آدمی است و حبس کشیدن.
#قرنطینه
#کودک
#بازی
t.iss.one/solseghalam
🖊محمدرضا اسلامی
🔹یکی از مشکلات این روزها برای میلیونها خانواده در دنیا، مسئله مشغول نگه داشتن و سرگرم کردن بچه ها در خانه است.
برای تکمیل مقاله ای که در حال نگارش آن هستم با همکارم در کلورادو تماس گرفتم که نظراتش را بفرستد. از آنهایی است که شیفته خانواده هست و حتی عکسش در صفحه مشخصات هیات علمی در وبسایت دانشگاه کلورادو، عکس پرسنلی نیست(!) و تصویری هست با سه دخترش.
در پاسخ ایمیل چیزی نوشته بود قریب به این مضمون که: دیگه واقعا نمی دونم با وجود بچه ها چطور میشه در خانه کار کنم؟!
☺️😳
قراره «یک ترم کامل» کار و تدریس از خانه باشه آنهم با بچه هایی که تا همین جایِ ماجرا «تحمل» کرده اند و نیاز به بازی با همسن و بیرون رفتن دارند.
🔹این مقاله نیویورک تایمز و این مقاله در نشریه تایم به همین سوال پرداخته اند که: «چطور یک روز دیگر را با بچه ها در خانه سر کنیم (دوام بیاریم)؟!»؛ مقاله اول از کلمه «survive» استفاده کرده است!
How will I survive another day stuck indoors with my kids?
🔹از قول یک مادر چینی نوشته:
«بچه ام یکسره به من چسبیده. اگه پنج دقیقه من رو نبینه فریاد می زنه مامااان!
مجبورم همه کارهام رو شبها، وقتی که خوابید اینجام بدهم! »
🔹مقاله از قول یک مادر دیگر که یک کودک هفت ساله و یک فرزند چهار ساله دارد نوشته:
«تا چند هفته بچه ها نسبتا خوب بودند و تلاشم رو می کردم که نرمال باشند، ولی بعد از چند هفته، رفتارهای عجیب غریب از خودشون در میارن" (!) »
«صبح که از خواب که بیدار می شوند اولین سوالشون اینه که: "میشه آی-پد نگاه کنیم؟" گاهی اوقات می روم توی حمام قایم میشم تا لااقل بتونم چند دقیقه از دستشون آروم داشته باشم(!) »
🔹در این چنین شرایطی همه ما باید مراقب بهداشت ذهنی و روحی خودمان باشیم. هیچ یک از ما انسانهای کاملی نیستیم ولی در چنین شرایط (حبس در خانه) «نواقص ما» بیشتر عیان می شود. سعی کنیم مراقب همدیگر باشیم.
✅ توصیه ها:
✔️⭕️ساعات صبحانه را منظم تنظیم کنیم (مثلا ۸ تا ۸:۳۰) تا بچه ها (غیرمستقیم) متوجه شوند که در یک دوره تعطیلیِ طولانی «نیستند».
✔️⭕️یک روال "روتین" برای ساعات روز تنظیم کنیم. مثلا ساعت درس خواندن، ساعت تلویزیون نگاه کردن، ساعت زبان خواندن، مشخص باشد. بچه ها وقتی بیدار می شوند بدانند که با «یک روز منظم» مواجه اند.
✔️⭕️ورزش و نرمش بسیار مهم است. وقتی به مدت طولانی در خانه هستیم زود عصبانی می شویم. خانواده ها باید زمانی را برای نرمش و ورزش با ویدئوهای آنلاین یا موسیقی اختصاص بدهند. در واقع بخشی از انرژی صرفِ تحرّک بشود. امروزه ویدئوهای متعدد مناسبی برای نرمش و ورزش موجود است.(البته خردادیان گزینه مناسبی نیست☺️)
✔️⭕️پیوسته اخبار بد یا #ابهام درباره #کرونا می شنویم. (در چنین شرایطی) افراد وقتی در محیطِ محدود به مدت طولانی باهم در تماس باشند با «افزایش سطح استرس» مواجه می شوند. درکنار برنامه های گروهی مذکور، زمانهایی را هم برای «جدا از هم بودن» (!) اختصاص بدهیم.
در اصطلاح "بهداشت زمان" را رعایت کنیم، به نحوی که باهم بودن و باهم نبودنمان تا حد امکان برنامه ریزی شود.
✔️⭕️باهم غذای خانوادگی درست کنیم. مثلا در خانه «نان» پخت کنیم یا چیزهایی که تجربه ای جدید است. لذت غذا درست کردن را فراموش نکنیم.
✔️⭕️لذتِ «اسباب بازی درست کردن» گاه از هدیه گرفتنِ اسباب بازی برای بچه ها بیشتر است. می توانیم زمانهایی را به درست کردن اسباب بازی با کودکانمان اختصاص بدهیم. کانال تلگرامی زیر، کانالی است که در آن از چندماه پیش به کمک همسرم به شرح راههای ساده و کم هزینه درست کردن اسباب بازی برای کودکان پرداخته ایم:
https://t.iss.one/playful_learning
همگی ما هر روز با عجله به دویدن مشغول بودیم. هر روز صبح بچه ها را سرساعت به مدرسه برسانیم و به سرکار برویم. حال (به اجبار) فرصتی فراهم شده که اوقاتی را باهم باشیم. این «فرصتی» برای کم کردنِ سرعت زندگی است؛ همانکه ریاد و کیمینه آنرا Lazyslowdown.com خطابش می کنند. این مقطع همچون یک روز بلند برفی، در خاطره کودکانمان باقی می ماند. تلاش کنیم خاطره خوبی برایشان بسازیم؛ البته بعد از چند دقیقه پنهان شدن در حمام!
✔️⭕️بعد از بچه ها اگر که وقتی هم برای خودمان باقی ماند، از دیدن فیلمهای مربوط به مفهوم زندان لذت ببریم. «زندان» و حبس، از کلمات کلیدی در اشعار مولاناست. سالها پس از مولوی، دكتر شريعتي در کتاب #کویر به مفهوم زندان و «در زندان زیستن» پرداخت. او این بیت مولانا را استفاده کرد: «این جهان زندان و ما زندانیان/ حُفره کن زندان و خود را وا رهان»... این روزها فرصت اگر شد از ساخته های درخشان فرانك دارابونت اینها را ببینیم: فيلم «رستگاري در شائوشينک»؛ و فیلم «مسیر سبز (The Green Mile)»
حکایت، حکایت آدمی است و حبس کشیدن.
#قرنطینه
#کودک
#بازی
t.iss.one/solseghalam
NY Times
Under Lockdown for Coronavirus, Parents Struggle to Deal With Their Kids
A reporter explains how she’s managing her kids and personal fears while trapped inside a small Shanghai apartment.
کمبود جوجه در آمریکا!
✳️ چند هفته پیش و در روزهای اولِ جدی شدنِ بحث #کرونا در آمریکا، یکی از دوستان پیغام داد که:
برای این مدتِ (نامعلوم) خانه نشینی بچه ها فکرهایی کرده، و یکی از فکرها هم اینکه #جوجه بخریم تا در طول روز بچه ها در منزل با جوجه ها مشغول باشند.
گفت: تو هم سریعا برو و دوتا جوجه بخر! گفتم تصدقت در این همه وانفسا و گرفتاری، فقط همین هم کم مانده که دو عدد (فروند؟/بهله؟) جوجه به خانه اضافه شود و جیرجیر این اعصابِ چکشکاری شده را، کلا متلاشی نماید. بیت شاعر شیرازی (سمندر) را هم نقلکردم که:
دلِ ما که خودِش کبابه، کِنجَش نکنی/
با پِنجیرِ هجر، مَخجه مَخچه اش نکنی
✳️ چند روزی گذشت و دوستمان تماس گرفت که عملکرد و پرفورمنس جوجه ها بسیار فراتر از انتظار بوده و در طول روز با بچه ها خوب معاشرت می کنند و بچه ها سرگرم شده اند. خصوصا که یکی از جوجه ها سوشال (اجتماعی) تر است. زودتر دوتا جوجه بخر!
(که الیوم یکی از راههای رهایی از چنگال آی-پد همین است)
✳️ جستجویی در اینترنت کردم که در منطقه ما کجا می شود جوجه خرید؟ شگفت زده متوجه شدم مردم ریخته اند و هرچه جوجه بوده خریده اند و اساسا دیگر دیر شده و کلا جوجه ای موجود نیست که نیست.
بیت از حافظ شیرازی:
غیرِ این نکته که حافظ ز تو ناخشنود است/
در سراپای وجودت، هنری نیست که نیست
✳️ امروز دیدم #نیویورک_تایمز مقاله ای منتشر کرده درباره اینکه جوجه در آمریکا نایاب شده و هشدار داده: ای ملتی که ریخته اید و جوجه می خرید، آیا فکرِ چند هفته دیگر که جوجه ها مرغ می شوند هم هستید؟!
اصلا هم شوخی نیست و خیلی جدی این مقاله به مسائل مرتبط با #کرونا و بحران #کمبود_جوجه پرداخته است.😉 توضیح داده که در ایالت آیووا بحران جوجه شانه به شانه بحران کمبود دستمال کاغذی دارد حرکت می کند و تا چهار هفته آینده همه جوجه های ایالت #پیش_فروش شده اند. ترکیبی از وقتِ اضافی مردم بعلاوه "نگرانی" از کمبود مواد غذایی (و حساب باز کردن روی تخم مرغ در ایام بی غذایی) باعث افزایش تقاضا و کمبود عرضه! گردیده است. چنانچه مایل به کسب اطلاعات تکمیلی در خصوص این #بحران هستید می توانید لینک زیر را از نیویورک تایمز ملاحظه نمائید. باشد تا عبرتی شود برای دیگر کشورهایی که آمارشان در حال تغییر است و مدیریتِ بحران را مهیا گردند.
✍محمدرضا اسلامی
@solseghalam
“People are panic-buying chickens like they did toilet paper,” said Tom Watkins, the vice president of the company.
https://www.google.com/amp/s/www.nytimes.com/2020/03/28/style/chicken-eggs-coronavirus.amp.html
#کودک #قرنطینه
#کرونا #جوجه
📎پی نوشت: اینستاگرامِ نیویورک تایمز هشتگ "مرغ در حیاط" را هم معرفی نموده (Backyardchickens#) که در حال حاضر یک میلیون و دویست هزار پُست (فرسته)😳 در خصوص این مبحث مهم در اینستاگرام موجود است! در این چهار روز عمر چه چیزها که ندیدیم.
✳️ چند هفته پیش و در روزهای اولِ جدی شدنِ بحث #کرونا در آمریکا، یکی از دوستان پیغام داد که:
برای این مدتِ (نامعلوم) خانه نشینی بچه ها فکرهایی کرده، و یکی از فکرها هم اینکه #جوجه بخریم تا در طول روز بچه ها در منزل با جوجه ها مشغول باشند.
گفت: تو هم سریعا برو و دوتا جوجه بخر! گفتم تصدقت در این همه وانفسا و گرفتاری، فقط همین هم کم مانده که دو عدد (فروند؟/بهله؟) جوجه به خانه اضافه شود و جیرجیر این اعصابِ چکشکاری شده را، کلا متلاشی نماید. بیت شاعر شیرازی (سمندر) را هم نقلکردم که:
دلِ ما که خودِش کبابه، کِنجَش نکنی/
با پِنجیرِ هجر، مَخجه مَخچه اش نکنی
✳️ چند روزی گذشت و دوستمان تماس گرفت که عملکرد و پرفورمنس جوجه ها بسیار فراتر از انتظار بوده و در طول روز با بچه ها خوب معاشرت می کنند و بچه ها سرگرم شده اند. خصوصا که یکی از جوجه ها سوشال (اجتماعی) تر است. زودتر دوتا جوجه بخر!
(که الیوم یکی از راههای رهایی از چنگال آی-پد همین است)
✳️ جستجویی در اینترنت کردم که در منطقه ما کجا می شود جوجه خرید؟ شگفت زده متوجه شدم مردم ریخته اند و هرچه جوجه بوده خریده اند و اساسا دیگر دیر شده و کلا جوجه ای موجود نیست که نیست.
بیت از حافظ شیرازی:
غیرِ این نکته که حافظ ز تو ناخشنود است/
در سراپای وجودت، هنری نیست که نیست
✳️ امروز دیدم #نیویورک_تایمز مقاله ای منتشر کرده درباره اینکه جوجه در آمریکا نایاب شده و هشدار داده: ای ملتی که ریخته اید و جوجه می خرید، آیا فکرِ چند هفته دیگر که جوجه ها مرغ می شوند هم هستید؟!
اصلا هم شوخی نیست و خیلی جدی این مقاله به مسائل مرتبط با #کرونا و بحران #کمبود_جوجه پرداخته است.😉 توضیح داده که در ایالت آیووا بحران جوجه شانه به شانه بحران کمبود دستمال کاغذی دارد حرکت می کند و تا چهار هفته آینده همه جوجه های ایالت #پیش_فروش شده اند. ترکیبی از وقتِ اضافی مردم بعلاوه "نگرانی" از کمبود مواد غذایی (و حساب باز کردن روی تخم مرغ در ایام بی غذایی) باعث افزایش تقاضا و کمبود عرضه! گردیده است. چنانچه مایل به کسب اطلاعات تکمیلی در خصوص این #بحران هستید می توانید لینک زیر را از نیویورک تایمز ملاحظه نمائید. باشد تا عبرتی شود برای دیگر کشورهایی که آمارشان در حال تغییر است و مدیریتِ بحران را مهیا گردند.
✍محمدرضا اسلامی
@solseghalam
“People are panic-buying chickens like they did toilet paper,” said Tom Watkins, the vice president of the company.
https://www.google.com/amp/s/www.nytimes.com/2020/03/28/style/chicken-eggs-coronavirus.amp.html
#کودک #قرنطینه
#کرونا #جوجه
📎پی نوشت: اینستاگرامِ نیویورک تایمز هشتگ "مرغ در حیاط" را هم معرفی نموده (Backyardchickens#) که در حال حاضر یک میلیون و دویست هزار پُست (فرسته)😳 در خصوص این مبحث مهم در اینستاگرام موجود است! در این چهار روز عمر چه چیزها که ندیدیم.
NY Times
America Stress-Bought All the Baby Chickens
In times of anxiety, we hoard the sources of eggs.
✍️در خدمت و خیانت شینزو آبه
(گاهشمار کرونا در ژاپن)
🔸در یادداشت قبل به مرور سیاست ژاپن در برابر ویروس کرونا پرداخته شد. ذکر چند نکته در خصوص "گاهشمار" رفتار دولت ژاپن در خصوص کرونا ضروری است:
✅ ۱- در شرایطی که کرونا در حال فتح اروپا بود و به قلع و قمع شهروندان ایتالیا پرداخته بود، وزیر المپیک کابینه ژاپن مصاحبه می کرد که :
المپیک توکیو باید برگزار شود (!)
*رجوع کنید: لینک خبر مصاحبه وزیر کابینه ژاپن در بی بی سی
روز ۱۱ مارس که وزیر ژاپنی چنین مصاحبه ای کرد مصادف با چیست؟
آنروز مصادف با زمانی است که حتی در آمریکا نگرانی گسترده جامعه را فرا گرفته، ترس از قدرت کرونا اذهان را اشغال کرده و فرماندار کالیفرنیا اعلام وضعیت اضطراری/قرنطینه برای سانفرانسیسکو کرده بود.
✅ ۲- با وجود مرگ و میر گستردۀ ناشی از کرونا در دنیا (و حتی آمریکا) نخست وزیر ژاپن تا ۱۲ روز بعد (از مصاحبه ی وزیر کابینه اش)، در برابر کنسل کردنِ المپیک توکیو مقاومت کرد(!) و سرانجام در روز ۲۳ مارس شینزو آبه هم برای نخستین بار گفت که مسابقات «میتواند»(!) به تعویق بیفتد.
*رجوع کنید: لینک خبر
✅ ۳- آن روزی که شینزو آبه گفت المپیک "می تواند" (!) به تعویق بیفتد ویروس جان بیش از پانزده هزار نفر را در دنیا گرفته بود. (آمار رسمی)
✅ ۴- از روز ۲۳ مارس تا ۱۷ آوریل (بیست و چهار روز!) طول کشید تا #آبه بپذیرد که در کشور وضعیت اضطراری اعلام شود. این در شرایطی است که ژاپن جزو هشت کشور صنعتی است و جناب نخست وزیر دقیقا در جریان بود که حتی بوریس جانسون هم به کرونا مبتلا شده است و حصارِ حصین و قلعه امنی (حتی برای نخست وزیر و شاهزادگان هم) وجود ندارد.
پس چرا شینزو آبه اینهمه تعلل کرد؟ در این خصوص در یادداشت قبل به تفصیل بحث شد اما در ادامه باید به سه نکته دیگر نیز اشاره شود.
✅ ۵- تعبیر "در خدمت و خیانت" را از آل احمد گرفته ام که آنرا برای نامِ یکی از کتابهایش برگزیده بود (در خدمت و خیانت روشنفکران). ویروس کرونا تنها شانس ماست که به موضوع "خدمت و خیانت رهبران" به شکل «مقایسه ای» و بی پرده بپردازیم.
شینزو آبه قمار بسیار خطرناکی کرد و تصمیم گرفت که اقتصادِ کشور را نسبت به سلامت شهروندان (#قرنطینه و خانه نشینی) اولویت دهد.
بخشی از این قمار خطرناک به دلیل اعتماد ژاپنی ها به سیستم پزشکی بسیار قوی این کشور است. اما امروز (۱۵ اپریل- ۲۷ فروردین) ژاپن بر لبه پرتگاهی نشسته که نیویورک و ایتالیا و اسپانیا به قعر آن غلطیدند. ارزیابی غیرشتابزده ما از عملکرد نخست وزیر چه باید باشد؟
خدمت؟ یا خیانت؟
✅ ۶- اشتباه جلال آل احمد (و بزرگوارانی از جنس او) در این است که در منظومۀ فکری خود دو گزینه خدمت/خیانت را موجود دارند. ولی
سالها گذشته و تجربۀ چند دهه فراز و نشیب ما را در برابر واقعیتی قرار داده که کرونا تنها فرصتی است که می توانیم به آن بپردازیم:
حکمرانی فقط عرصه خدمت/خیانت نیست. حکمرانی «عرصه ریسک» است و برای انجام ریسک، باید «کسانی» را برگزید که "کارخانه ذهنشان" فقط بر مدار "منطق و عقل" حرکت کند. چون هزینۀ ریسکِ حاکمان را، همۀ مردم با هم خواهند پرداخت.
✅ ۷- «حکمران وقتی که تصمیم می گیرد خیالش از بابت خود و خانواده اش راحت است!» این مضمونِ کامنتهایی بود که از دوستان دریافت کردم. اما این بار خیر! کرونا تنها باری است که چه #شینزو_آبه و چه دونالد ترامپ و چه بوریس جانسون، وقتی "تصمیم" می گیرند می دانند ویروس ریز ظریف بیرحم به درز لای درب اتاق کارشان یا کناره صندلی هلی کوپترشان هم می تواند بچسبد!
کرونا اولین باری است که همه "در معرض" هستند. (با درجات مختلف، ولی «همه» )
بالاخره، شینزو آبه روز ۱۹ فروردین اعلام وضعیت اضطراری کرد و حال باید منتظر بمانیم و ببینیم که آیا این ریسک/قمار آقای نخست وزیر (در اولویت اقتصاد) صحیح بود یا خیر؟
✅آخر- در دو یادداشت قبل به موضوع #محمود_احمدی_نژاد پرداخته شد. من باور ندارم که احمدی نژاد به ایران خیانت کرد (همچنان که باور ندارم هیچ شاه و رئیس جمهور دیگری به کشورش خیانت کند) ولی باور دارم که بهای تصمیمات احمدی نژاد و بهای مکانیزمِ فکری او را همه ایرانیان با هم پرداخت کردند. این بحث در مورد حسن روحانی هم صادق است. مکانیزم فکریِ حکمران است که باعث فلاح/بدبختی مردمان می شود، نه قصدِ حکمران در خدمت و خیانت.
کرونا با همه مصائبش، یک فرصت استثنائی است که عملکرد «همه حاکمان را باهم» ببینیم و به ارزیابی بنشینیم.
کرونا، یک شانس تاریخی است که ما را در برابر یک واقعیت قرار دهد: «مکانیزم فکری و نحوۀ استنتاج حاکمان».
حاکمی که این بار می داند بهای تصمیمش را نه فقط مردم عادی که خانوادۀ خودش هم خواهند پرداخت. ولو اینکه صبیۀ حاکم، سرکار ایوانکا ترامپ باشد بنشسته در برجی مجلّل در نیویورک.
#کرونا
https://t.iss.one/solseghalam
▪️▪️▪️
📌پی نوشت: نمودار گاهشمار کرونا در ژاپن
(گاهشمار کرونا در ژاپن)
🔸در یادداشت قبل به مرور سیاست ژاپن در برابر ویروس کرونا پرداخته شد. ذکر چند نکته در خصوص "گاهشمار" رفتار دولت ژاپن در خصوص کرونا ضروری است:
✅ ۱- در شرایطی که کرونا در حال فتح اروپا بود و به قلع و قمع شهروندان ایتالیا پرداخته بود، وزیر المپیک کابینه ژاپن مصاحبه می کرد که :
المپیک توکیو باید برگزار شود (!)
*رجوع کنید: لینک خبر مصاحبه وزیر کابینه ژاپن در بی بی سی
روز ۱۱ مارس که وزیر ژاپنی چنین مصاحبه ای کرد مصادف با چیست؟
آنروز مصادف با زمانی است که حتی در آمریکا نگرانی گسترده جامعه را فرا گرفته، ترس از قدرت کرونا اذهان را اشغال کرده و فرماندار کالیفرنیا اعلام وضعیت اضطراری/قرنطینه برای سانفرانسیسکو کرده بود.
✅ ۲- با وجود مرگ و میر گستردۀ ناشی از کرونا در دنیا (و حتی آمریکا) نخست وزیر ژاپن تا ۱۲ روز بعد (از مصاحبه ی وزیر کابینه اش)، در برابر کنسل کردنِ المپیک توکیو مقاومت کرد(!) و سرانجام در روز ۲۳ مارس شینزو آبه هم برای نخستین بار گفت که مسابقات «میتواند»(!) به تعویق بیفتد.
*رجوع کنید: لینک خبر
✅ ۳- آن روزی که شینزو آبه گفت المپیک "می تواند" (!) به تعویق بیفتد ویروس جان بیش از پانزده هزار نفر را در دنیا گرفته بود. (آمار رسمی)
✅ ۴- از روز ۲۳ مارس تا ۱۷ آوریل (بیست و چهار روز!) طول کشید تا #آبه بپذیرد که در کشور وضعیت اضطراری اعلام شود. این در شرایطی است که ژاپن جزو هشت کشور صنعتی است و جناب نخست وزیر دقیقا در جریان بود که حتی بوریس جانسون هم به کرونا مبتلا شده است و حصارِ حصین و قلعه امنی (حتی برای نخست وزیر و شاهزادگان هم) وجود ندارد.
پس چرا شینزو آبه اینهمه تعلل کرد؟ در این خصوص در یادداشت قبل به تفصیل بحث شد اما در ادامه باید به سه نکته دیگر نیز اشاره شود.
✅ ۵- تعبیر "در خدمت و خیانت" را از آل احمد گرفته ام که آنرا برای نامِ یکی از کتابهایش برگزیده بود (در خدمت و خیانت روشنفکران). ویروس کرونا تنها شانس ماست که به موضوع "خدمت و خیانت رهبران" به شکل «مقایسه ای» و بی پرده بپردازیم.
شینزو آبه قمار بسیار خطرناکی کرد و تصمیم گرفت که اقتصادِ کشور را نسبت به سلامت شهروندان (#قرنطینه و خانه نشینی) اولویت دهد.
بخشی از این قمار خطرناک به دلیل اعتماد ژاپنی ها به سیستم پزشکی بسیار قوی این کشور است. اما امروز (۱۵ اپریل- ۲۷ فروردین) ژاپن بر لبه پرتگاهی نشسته که نیویورک و ایتالیا و اسپانیا به قعر آن غلطیدند. ارزیابی غیرشتابزده ما از عملکرد نخست وزیر چه باید باشد؟
خدمت؟ یا خیانت؟
✅ ۶- اشتباه جلال آل احمد (و بزرگوارانی از جنس او) در این است که در منظومۀ فکری خود دو گزینه خدمت/خیانت را موجود دارند. ولی
سالها گذشته و تجربۀ چند دهه فراز و نشیب ما را در برابر واقعیتی قرار داده که کرونا تنها فرصتی است که می توانیم به آن بپردازیم:
حکمرانی فقط عرصه خدمت/خیانت نیست. حکمرانی «عرصه ریسک» است و برای انجام ریسک، باید «کسانی» را برگزید که "کارخانه ذهنشان" فقط بر مدار "منطق و عقل" حرکت کند. چون هزینۀ ریسکِ حاکمان را، همۀ مردم با هم خواهند پرداخت.
✅ ۷- «حکمران وقتی که تصمیم می گیرد خیالش از بابت خود و خانواده اش راحت است!» این مضمونِ کامنتهایی بود که از دوستان دریافت کردم. اما این بار خیر! کرونا تنها باری است که چه #شینزو_آبه و چه دونالد ترامپ و چه بوریس جانسون، وقتی "تصمیم" می گیرند می دانند ویروس ریز ظریف بیرحم به درز لای درب اتاق کارشان یا کناره صندلی هلی کوپترشان هم می تواند بچسبد!
کرونا اولین باری است که همه "در معرض" هستند. (با درجات مختلف، ولی «همه» )
بالاخره، شینزو آبه روز ۱۹ فروردین اعلام وضعیت اضطراری کرد و حال باید منتظر بمانیم و ببینیم که آیا این ریسک/قمار آقای نخست وزیر (در اولویت اقتصاد) صحیح بود یا خیر؟
✅آخر- در دو یادداشت قبل به موضوع #محمود_احمدی_نژاد پرداخته شد. من باور ندارم که احمدی نژاد به ایران خیانت کرد (همچنان که باور ندارم هیچ شاه و رئیس جمهور دیگری به کشورش خیانت کند) ولی باور دارم که بهای تصمیمات احمدی نژاد و بهای مکانیزمِ فکری او را همه ایرانیان با هم پرداخت کردند. این بحث در مورد حسن روحانی هم صادق است. مکانیزم فکریِ حکمران است که باعث فلاح/بدبختی مردمان می شود، نه قصدِ حکمران در خدمت و خیانت.
کرونا با همه مصائبش، یک فرصت استثنائی است که عملکرد «همه حاکمان را باهم» ببینیم و به ارزیابی بنشینیم.
کرونا، یک شانس تاریخی است که ما را در برابر یک واقعیت قرار دهد: «مکانیزم فکری و نحوۀ استنتاج حاکمان».
حاکمی که این بار می داند بهای تصمیمش را نه فقط مردم عادی که خانوادۀ خودش هم خواهند پرداخت. ولو اینکه صبیۀ حاکم، سرکار ایوانکا ترامپ باشد بنشسته در برجی مجلّل در نیویورک.
#کرونا
https://t.iss.one/solseghalam
▪️▪️▪️
📌پی نوشت: نمودار گاهشمار کرونا در ژاپن
BBC News فارسی
وزیر المپیک ژاپن: لغو المپیک توکیو غیر قابل تصور است
یک مقام ژاپنی احتمال تاخیر در برگزاری المپیک توکیو به مدت یک تا دو سال را رد کرده است. توکیو در سال ۱۹۴۰ هم میزبان بازیهای المپیک بود ولی بازیهای تابستانی آن سال به دلیل جنگ جهانی دوم لغو شد.
✍️در ژاپن، آمار «کشته های خودکشی» بیشتر از آمار کشته های کروناست
#خبرخوانی
🖊محمدرضا اسلامی
🔷 گزارش جدید سی.ان.ان دربارۀ آمار اخیر خودکشی در #ژاپن برای بسیاری حیرت آور بوده است. کرونا در ژاپن هم باعث ایجاد مشکلاتی در روندِ زندگیِ عادی مردمان شده است ولی، طبق آمار منتشر شده، در ماه اکتبر تعدادِ افرادی که به دلیل فشارهای روحی #خودکشی کرده اند از تعداد افرادی که به دلیل #کرونا مُرده اند بیشتر بوده و این تناقض، محل تعجّب و تاملِ جدی است.
🔷 آمار خودکشی در ماه اکتبر 2153 نفر (دوهزار و صدوپنجاه و سه نفر) بوده در حالی که تعداد کشته های ناشی از #ویروس_کرونا 2087 نفر (دوهزار و هشتادوهفت نفر) بوده است. اما چرا چنین است؟
🔷این سوال وقتی پررنگ تر می شود که بدانیم که دولت، در ژاپن به هیچ عنوان به سمت #قرنطینه نرفت و مردم (همانند مردم برخی کشورهای اروپایی یا آمریکای شمالی) خانه نشین "نشدند" (پیشتر در مورد تصمیم دولت ژاپن در عدمِ اعلام قرنطینه در "اینجا" صحبت شد)، ولی با وجود اینکه افراد دچار خانه نشینیِ #اجباری نشده اند ولی مشکلات روحی/اقتصادی ناشی از کرونا، باعث جهش در آمار #خودکشی شده است.
🔴سابقه خودکشی در ژاپن
کشور ژاپن سابقه طولانی در این ماجرا داشته است. یک تصوّرِ ذهنیِ ساده از خودکشی در ژاپن به زمانِ سامورائی ها بازمی گردد؛ به وقتی که یک سامورائی، به دلیلِ لکه دار شدن غرور یا شرف (یا وفاداریِ) خود نسبت به #هاراگیری (خودکشی با خنجر Seppuku) اقدام می کرد. امّا ماجرا در دنیایِ جدید، به این سادگی ها نیست.
🔴آمارهای رسمی (سازمان جهانی بهداشت) می گوید:
در سال 2016 نرخ خودکشی در ژاپن، عدد 18.5 نفر برای هر #صدهزار_نفر بوده است. از حوالیِ زمان شکل گیری انقلاب در ایران (سال 1978) سالهاست که دولت ژاپن در این زمینه کارهای جدی کرده است تا اینکه نهایتا (با موفقیت هایِ زیاد دولت) در سال 2019 تعداد کسانی که به زندگی خود پایان دادند، 20هزار نفر بوده است (!؟).
این عدد (بیست هزار نفر) کمترین میزانِ خودکشی در طول یک سال، در کشور ژاپن بوده است.
حال #کرونا آمده و حاصل چهل سال زحماتِ دولت و کارشناسان ژاپنی را در این زمینه، به چالش کشیده است.
✳️اما چرا چنین است؟
همه می دانیم که آمار کشته هایِ سوانح جاده ای در #ایران بالاست. اما متعجب می شویم وقتی که می شنویم که آمارِ کشته های #جاده های ایران با آمار کشته های ناشی از خودکشی در #ژاپن (حدودا) برابر است (قدرمطلق عدد و نه نسبتِ عدد به جمعیت).
یعنی در یک کشور، بی نظمی و #شلختگی اجتماعی در #رانندگی (و کیفیت پایین جاده ها و ماشین ها) منجر به کشته شدنِ مردم شده، و در کشوری دیگر انضباطِ بالا، و نظم بسیار سختگیرانه در ساختار زندگی، منجر به ناامیدی و کشته های زیاد ناشی از #خودکشی شده است.
✳️چه طنز تلخ و عجیبی است که در یک سوی عالم، بی توجهی باعث مرگ و میر است و در سمت دیگر دنیا، توجهِ زیاده از حدّ، وسواس و پرکاری باعث #مرگ.
پیشتر درباره مرگِ ناشی از کار (!) که با کلمه «کاروشی"/Karōshi/ 過労死» شناخته می شود، نوشته بودم. اما شاید تصوّرش برای بسیاری غیرژاپنی ها سخت باشد که :
✔️- ساعات طولانیِ کار
✔️- سردیِ روابط اجتماعی/خانوادگی
✔️- فشارهای تحصیلی (مدرسه/دانشگاه)
✔️- اختلالات ذهنی/افسردگی
باعث می شود که در کشوری با غایتِ نظم و انضباط، چنین مشکلِ جدی ای وجود داشته باشد.
✳️ سعدی علیه الرحمه در جایی در یک تک بیت، یک قصه و یک مفهومِ حیرت آور را به تصویر می کشد:
شخصی همه شب بر سرِ بیمار گریست /
چون روز شد، او بمُرد و بیمار بِزیست!
در این سکانس شاهکار که #سعدی به تصویر کشیده، می گوید: ممکن است ترسِ از یک چیز، ما را بکُشد در حالی که خودِ آن امر، آنقدرها که در ذهن داریم، مهلک نباشد!
جامعه ژاپنی، جامعه ای است که انسان را در چنان در قالب های تنگِ از نظم و «محدودیت» قرار می دهد که «فروپاشی های ذهنی»، منجر به متلاشی شدنِ افراد می شود. بیست هزار نفر در سال!
✳️ حکایت اما (از منظری دورتر)، حکایتِ انسان است و ناتوانیِ ذهن بشر در ادارۀ جوامع. حکایت، حکایتِ ضعفِ بشر است که می خواهد «سیستم» ها را برای ادارۀ «جامعه» پیاده کند، اما توانِ کنترلِ «آسیب» ها را ندارد. حکایتِ تلخی است حکایتِ انسان. ادعاهای بزرگ دارد، اما توانِ محدود.
کاش آنها که رویای ایجاد ژاپنِ اسلامی (یا چین اسلامی را) داشتند/دارند، پیش از رویا پردازی ها، کشورهای مبداءِ رویایِ خود را بهتر بشناسند!
t.iss.one/solseghalam
- - - - - - - - -
*لینک گزارش سی.ان.ان (+)
#خبرخوانی
🖊محمدرضا اسلامی
🔷 گزارش جدید سی.ان.ان دربارۀ آمار اخیر خودکشی در #ژاپن برای بسیاری حیرت آور بوده است. کرونا در ژاپن هم باعث ایجاد مشکلاتی در روندِ زندگیِ عادی مردمان شده است ولی، طبق آمار منتشر شده، در ماه اکتبر تعدادِ افرادی که به دلیل فشارهای روحی #خودکشی کرده اند از تعداد افرادی که به دلیل #کرونا مُرده اند بیشتر بوده و این تناقض، محل تعجّب و تاملِ جدی است.
🔷 آمار خودکشی در ماه اکتبر 2153 نفر (دوهزار و صدوپنجاه و سه نفر) بوده در حالی که تعداد کشته های ناشی از #ویروس_کرونا 2087 نفر (دوهزار و هشتادوهفت نفر) بوده است. اما چرا چنین است؟
🔷این سوال وقتی پررنگ تر می شود که بدانیم که دولت، در ژاپن به هیچ عنوان به سمت #قرنطینه نرفت و مردم (همانند مردم برخی کشورهای اروپایی یا آمریکای شمالی) خانه نشین "نشدند" (پیشتر در مورد تصمیم دولت ژاپن در عدمِ اعلام قرنطینه در "اینجا" صحبت شد)، ولی با وجود اینکه افراد دچار خانه نشینیِ #اجباری نشده اند ولی مشکلات روحی/اقتصادی ناشی از کرونا، باعث جهش در آمار #خودکشی شده است.
🔴سابقه خودکشی در ژاپن
کشور ژاپن سابقه طولانی در این ماجرا داشته است. یک تصوّرِ ذهنیِ ساده از خودکشی در ژاپن به زمانِ سامورائی ها بازمی گردد؛ به وقتی که یک سامورائی، به دلیلِ لکه دار شدن غرور یا شرف (یا وفاداریِ) خود نسبت به #هاراگیری (خودکشی با خنجر Seppuku) اقدام می کرد. امّا ماجرا در دنیایِ جدید، به این سادگی ها نیست.
🔴آمارهای رسمی (سازمان جهانی بهداشت) می گوید:
در سال 2016 نرخ خودکشی در ژاپن، عدد 18.5 نفر برای هر #صدهزار_نفر بوده است. از حوالیِ زمان شکل گیری انقلاب در ایران (سال 1978) سالهاست که دولت ژاپن در این زمینه کارهای جدی کرده است تا اینکه نهایتا (با موفقیت هایِ زیاد دولت) در سال 2019 تعداد کسانی که به زندگی خود پایان دادند، 20هزار نفر بوده است (!؟).
این عدد (بیست هزار نفر) کمترین میزانِ خودکشی در طول یک سال، در کشور ژاپن بوده است.
حال #کرونا آمده و حاصل چهل سال زحماتِ دولت و کارشناسان ژاپنی را در این زمینه، به چالش کشیده است.
✳️اما چرا چنین است؟
همه می دانیم که آمار کشته هایِ سوانح جاده ای در #ایران بالاست. اما متعجب می شویم وقتی که می شنویم که آمارِ کشته های #جاده های ایران با آمار کشته های ناشی از خودکشی در #ژاپن (حدودا) برابر است (قدرمطلق عدد و نه نسبتِ عدد به جمعیت).
یعنی در یک کشور، بی نظمی و #شلختگی اجتماعی در #رانندگی (و کیفیت پایین جاده ها و ماشین ها) منجر به کشته شدنِ مردم شده، و در کشوری دیگر انضباطِ بالا، و نظم بسیار سختگیرانه در ساختار زندگی، منجر به ناامیدی و کشته های زیاد ناشی از #خودکشی شده است.
✳️چه طنز تلخ و عجیبی است که در یک سوی عالم، بی توجهی باعث مرگ و میر است و در سمت دیگر دنیا، توجهِ زیاده از حدّ، وسواس و پرکاری باعث #مرگ.
پیشتر درباره مرگِ ناشی از کار (!) که با کلمه «کاروشی"/Karōshi/ 過労死» شناخته می شود، نوشته بودم. اما شاید تصوّرش برای بسیاری غیرژاپنی ها سخت باشد که :
✔️- ساعات طولانیِ کار
✔️- سردیِ روابط اجتماعی/خانوادگی
✔️- فشارهای تحصیلی (مدرسه/دانشگاه)
✔️- اختلالات ذهنی/افسردگی
باعث می شود که در کشوری با غایتِ نظم و انضباط، چنین مشکلِ جدی ای وجود داشته باشد.
✳️ سعدی علیه الرحمه در جایی در یک تک بیت، یک قصه و یک مفهومِ حیرت آور را به تصویر می کشد:
شخصی همه شب بر سرِ بیمار گریست /
چون روز شد، او بمُرد و بیمار بِزیست!
در این سکانس شاهکار که #سعدی به تصویر کشیده، می گوید: ممکن است ترسِ از یک چیز، ما را بکُشد در حالی که خودِ آن امر، آنقدرها که در ذهن داریم، مهلک نباشد!
جامعه ژاپنی، جامعه ای است که انسان را در چنان در قالب های تنگِ از نظم و «محدودیت» قرار می دهد که «فروپاشی های ذهنی»، منجر به متلاشی شدنِ افراد می شود. بیست هزار نفر در سال!
✳️ حکایت اما (از منظری دورتر)، حکایتِ انسان است و ناتوانیِ ذهن بشر در ادارۀ جوامع. حکایت، حکایتِ ضعفِ بشر است که می خواهد «سیستم» ها را برای ادارۀ «جامعه» پیاده کند، اما توانِ کنترلِ «آسیب» ها را ندارد. حکایتِ تلخی است حکایتِ انسان. ادعاهای بزرگ دارد، اما توانِ محدود.
کاش آنها که رویای ایجاد ژاپنِ اسلامی (یا چین اسلامی را) داشتند/دارند، پیش از رویا پردازی ها، کشورهای مبداءِ رویایِ خود را بهتر بشناسند!
t.iss.one/solseghalam
- - - - - - - - -
*لینک گزارش سی.ان.ان (+)