ارزیابی شتابزده
13.9K subscribers
897 photos
302 videos
33 files
848 links
یادداشتهای محمدرضا اسلامی
- - - -
در ادامۀ یادداشتهای ژاپن و وبلاگ ارزیابی شتابزده؛ اینجا تلاشی است برای دیدن آمریکا و ثبت مشاهدات. تحلیل و مقایسۀ الگوی توسعه هر دو کشور آمریکا و ژاپن و مستندنگاریها، در حد امکان.
ارتباط:
@Mohammadreza_Eslami2
Download Telegram
ارزیابی شتابزده
«دستی دستی»، داشت دستِ طرف رومیشکست. نزدیک بود«کار دستش»بده. حالا این ویدئوداره توی ژاپن«دست به دست» میشه. آبه داره تو دلش میگه: بابا«دست از سرِما بردار». خب دنیا همینه:«دست رویِ دست»👇👇 @solseghalam
بعد از ماجرای دست دادن عجیب و غریب ترامپ با نخست وزیر ژاپن #شینزو_آبه [که نه به سیاق دو مقام عالی و نماینده دو کشور بلکه به مانند رفتارهای کوچه بازاری] داشت دست طرف را می شکست👆، حالا دست ندادن اش با صدر اعظم آلمان خانم #آنگلا_مرکل و به حالت قهر نشستن اش ، شده ماجرای جدید شبکه های اجتماعی و رسانه ها. 👇👇
عجب چندسالی در پیش روی هست با اینجور داستان ها. فعلا این شصت وچند روزش.
@solseghalam
✍️آیا نخست وزیر ژاپن باید بعد از هر زلزله ای به منطقه برود؟
(ساختار مدیریت بحران ژاپن)

🖊محمدرضا اسلامی

🔹از جامِ بلا، و از انواع و اقسام مشکلات، نه جرعه ای، که به قدر وسع نصیب و بهره ای به خاک ژاپن رسیده است. از لرزشها و تکانهای شدید زمین گرفته، تا سیلیِ سخت طوفان، تا بوی گوگرد و خروش آتش فشان.

در همین یکسال گذشته، دوبار در ژاپن #طوفان آمد و فردای طوفان، #زلزله آمد! (لینک یادداشت در پی نوشت🔻 ) #کابینه درگیر مسائل طوفان در گوشه ای و زلزله در گوشه ای دیگر شد!

🔹اما آیا بعد از بحرانهای بزرگ، نخست وزیر در منطقه حاضر می شود؟

پاسخ این سوال آری یا خیر نیست. پاسخِ این سوال، سوالی دیگر است و آن اینکه:
«ساختار مدیریت بحران در ژاپن، چگونه است؟»

✔️جواب:

🔹ژاپنی ها پذیرفته اند که کشورشان [به تعبیر حافظ] از میانِ «جام مِی و خونِ دل» دومی را در «دایرۀ قسمت» نصیب داشته و لذا بر خلاف آمریکا که «سازمان مدیریت بحران فدرال» یا در اصطلاح «فیما»
FEMA
دارد، در ژاپن «وزیر مدیریت بحران» دارند و در زمان بروز بحران، این وزیرِ کابینه، در کنار نخست وزیر، متولی بحث مدیریت بحران هستند.

🔸در ساختاری که تعریف شده، «سه سطح» مدیریت بحران برای کشور طراحی شده. سطح اول شامل نخست وزیر و وزیرِ مدیریت بحران (#کابینه). سطح دوم شامل استاندار و مقامات استانی. سطح سوم شامل شهردار و مقامات شهرداری.

🔹زمانی که یک بحران بزرگ رخ می دهد (تعریفِ «بحران بزرگ» هم "مشخص" است) کابینه به فاصله سی دقیقه تشکیل جلسه می دهد و به موازات ستادِ بحرانِ استانی و شهرداری، آسیبهای وارد به کشور مورد بررسی قرار می گیرد.

🔸حضور مقاماتِ ارشد کشور در یک منطقه آسیب دیده، (معمولا) جز دردسر برای مقامات استانی چیزی به همراه نخواهد داشت. چرا که مقامات استانی به قدر کافی به مسایل منطقه اشراف دارند و وظیفه مقامات در #توکیو، پشتیبانی و حمایت است (و نه حضور در منطقه).
در بحث سیلِ هیروشیما و کشته شدن شهروندان هم اشاره کردم که #شینزو_آبه (نخست وزیر) چهار روز بعد از رانش زمین عازم منطقه شد (که البته به دلیل بد بودن هوا برگشت).

🔴دو نکته را در بحث مدیریت بحران در خاطر داشته باشیم:
یک- حضور نیروهای نظامی
دو- بحث رسانه ها در بحران

✔️🔹نظامی ها: بعد از سونامی و زلزله توهوکو شاهد حضور ارتش ژاپن در منطقه توهوکو بودم. (بر خلاف تصور ذهنی که گمان می کردم ژاپن #ارتش منسجم ندارد، ولی شاهد بودم که) حضور قوی ارتش با امکانات لجستیک بسيار گسترده اى که داشت، مدیریت منطقه را به دست گرفت و ضمن تامین امنیت، وظیفه مراحل اولیه امدادرسانی و گشودن راههای حمل ونقل و آواربرداری اولیه را داشت.

حضور نظامیان در منطقه بحران زده بسیارمهم است.

امکانات لجستیک و ماشین آلات نیروهای نظامی را کمتر ارگانی داراست. درواقع نیروهای نظامی بازوی استاندار و مقامات استانی در هنگام بحران خواهند بود. فعلا این بحث در ایران به سطح یک بحث رسانه ای و تصاویری از حضور فرمانده سپاه در آب، تقلیل داده شده است. (حال آنکه اهمیت حضور نیروهای نظامی، جای این دست شوخی ها و استهزاء ها را ندارد)
همکاری نظامی ها در کنار نیروهای #امداد_و_نجات بسیار مهم است.

✔️🔹رسانه: مسئله رسانه هم در روزگار ما فرق کرده.

دو رسانه داریم: یکی رسانه های رسمی (مثل شبکه های خبری و روزنامه ها) دومی موبایلهای دست مردم (فیس بوک و اینستاگرام و تلگرام و گرام های دیگر).

در لحظات بعد از بحران، اطلاع رسانی "لازم"، اما حفظ روحیه ملی لازمتر است. بارها نوشته ام که اگر کسی ساعتها هم وقت بگذارد در تمام وب، و وبسایت ها، یک عکس از یک جنازه ژاپنی در جریان سونامی #توهوکو (با بیست هزار کشته) یا سیل هیروشیما نخواهد یافت (عکسی اگر یافت شود نه در وبسایت های شبکه های خبری، بلکه در برخی وبلاگهای شخصی – عمدتا غیرژاپنی- است). ژاپنی ها شدیدا نسبت به مسئله نشان ندادن جنازه، و تخریب روحیه جمعی، حساس هستند.

🔷می دانم که مجددا بعد از این یادداشت افرادی متذکر خواهند شد که ژاپن و #ایران را نباید باهم مقایسه کرد. نخست وزیر ژاپن کجا و رئیس جمهور ایران کجا؟ و تذکراتی از این دست.

بحث اینجا، مقایسه نیست. همین "اصول" برای نپال هم صادق است. و برای ترکیه هم. و برای هر کشور دیگری که بخشی از کشور در جریان یک بحران، «مجروح» می شود.

- - - -
*تصویر: حضور شینزو آبه در کنار مقامات ارتش و محلی بعد از زلزله بزرگ در شهر آتسوما

@solseghalam

https://sites.google.com/site/mrezaeslamisite/_/rsrc/1554059158547/Home/abe2.jpg
▪️▪️▪️
📌پی نوشت:
✔️سوابق وزیر بحران فعلی را از وبسایت کابینه ژاپن می توانید در این لینک ملاحظه کنید:
https://japan.kantei.go.jp/97_abe/meibo/daijin/okonogi_hachiro.html
✔️لینك: رخداد همزمان زلزله و طوفان در ژاپن در سال گذشته میلادی🔻
https://t.iss.one/solseghalam/1371
✍️ شینزو آبه چه بلایی بر سر ژاپن آورده است؟
(#توکیو احتمالا نیویورکِ بعدی خواهد شد)

🔹در خصوص رفتار نخست وزیر ژاپن در مقابله با کرونا، بحثهای دامنه داری در رسانه های ژاپن/دنیا شکل گرفته است.

برخی معتقدند اشتباهاتی که شینزو آبه مرتکب شده باعث خواهد شد که #توکیو بزودی به سرنوشتی مشابه (یا بدتر از) #نیویورک مبتلا شود.

🔹شینزو آبه بالاخره چهار روز پیش (هفتم اپریل/ 19فروردین) وضعیت اضطراری را در ژاپن اعلام کرد. این درحالی است که مدتها از #شروع کرونا در ژاپن می گذرد! در این مدت، بسیاری از متخصصین ژاپنی با مشاهده تجربه اسپانیا، ایتالیا، فرانسه و... هشدار داده بودند که #دولت_ژاپن در مسیر اشتباه حرکت می کند و باید هرچه زودتر وضعیت اضطراری را اعلام می کرد. برخی از متخصصین ژاپنی گفته بودند: دولت #شجاعت تغییرِ جهت ندارد.

⭕️آیا دولت ژاپن پنهانکاری کرده است؟

🔹آمار رسمی که تا روز 19فروردین (هفتم اپریل) منتشر شده تعداد مرگ ناشی از کرونا در #ژاپن را 91 نفر و تعداد مبتلایان را 4600 اعلام کرده است. این درحالی است که بسیاری معتقدند این آمار واقعی نیست و دولت ژاپن پنهانکاری کرده است. (یا اینکه آزمایشهای کافی انجام نشده)

⭕️احتمال سقوط سیستم درمان کشور ژاپن

در شرایط فعلی، برخی از متخصصین ژاپنی معتقدند که اکنون دیگر دیر شده و سیستم درمانی کشور در برابر پیک ناگهانی بیماران، پاسخگو نخواهد بود و سقوط خواهد کرد. (لینک)

⭕️آیا شینزو آبه خیانت کرده است؟

در واقع این سوال را جور دیگر بخوانیم: چرا #آبه در اعلام وضعیت قرمز و بحرانی برای توکیو اینقدر تعلّل کرد؟ آیا تعمّدی داشت؟ آیا شینزو آبه هم به #ژاپن خیانت می کند؟
پاسخ این است که چه دلیلی دارد که #آبه به ژاپن خیانت کند تا ویروس در توکیو گسترش پیدا کند و (شهری که خودش در آن زندگی می کند) تبدیل به نیویورکِ دوم شود؟
ساختارِ دولت در ژاپن، ساختاری مبتنی بر شایسته سالاری است اما می بینیم که حتی در موضوعی مثل #کرونا، تصمیمات کلیدی دولتمردان ژاپن محل انتقادات گسترده قرار می گیرد.

این نشان می دهد که دولتمردان (حتی در کشوری مثل ژاپن) بر اساس گزارشهایی که به آنها می رسانند باید تصمیمهایی بگیرند که الزاما با انتظاراتِ همه متخصصان کشور همخوانی ندارد.

🔹خیانت، واژه ای ست که در کشورهای درحال توسعه به سادگی بر زبان جاری می شود. اینکه فلان مقامِ مسئول در اتخاذ فلان تصمیم به کشورش خیانت کرده است. اینکه #آبه و مجموعه مشاورانش به این نتیجه رسیده بودند که #توکیو را نباید تعطیل کرد به دلیل #خیانت به توکیو نبوده (که دلیلی برای خیانت به شهری که سالها برای آن کوشیده اند نیست) بلکه یک استنباطِ مدیریتی است. آنها تا این لحظه دربرابر آسیب اقتصادی تعطیلی توکیو مقاومت کردند؛ اما حال #آبه و همراهانش در برابر واقعیتی بسیار هولناک قرار گرفته اند: «توکیو احتمالا این روزهای سیاهِ نیویورک را تجربه خواهد کرد، و سیل انتقادات به تعطیل نکردن پایتخت به سمت شینزو آبه گسیل خواهد شد».

🔸توکیو
#توکیو قلب اقتصاد ژاپن است. در منطقه «چیودا»
(Chiyoda Ward)
دفاتر مرکزی سی وشش هزار شرکت واقع شده است و هشتصدهزار کارمند در دفاتر شرکتهایی همچون تویوتا، هوندا، سونی، میتسوبیشی، پاناسونیک، نیسان، هیتاچی و... کار می کنند.
#شینزو_آبه همچنان معتقد است که «فعالیتهای اقتصادی پایه» نباید در توکیو متوقف شود!!
لذا شبکه حمل و نقل عمومی و سوپرمارکتها در توکیو (و دیگر کلانشهرها همچون اوساکا) به کارِ خود ادامه خواهند داد.

🔹این متن به مفهوم دفاع از «تصمیم اشتباه» #آبه و مشاوران نیست بلکه این یادداشت تاملی است بر واژه #خیانت. کلمه ای که در جهان سوم براحتی بر لسان جاری می شود و «عاقبت بخیری دولتمردان» غیرممکن است. روزگاری سعدی علیه الرحمه در اشاره به حکمرانی گفت: هر که آمد عمارتی نُو ساخت. این «نو شدن» ها و این رویژن زدن رویِ کارهایِ «قبلی ها» در خاورمیانه، یک چرخۀ بی پایان است. یک تسلسلِ دایم است. هر که قبل از ما بوده «خیانت» کرده.

🔹شینزو آبه و ماجرای آلودگی هسته ای فوکوشیما

پیش از این ماجرای #کرونا، شینزو آبه متهم بود که درماجرای آلودگی هسته ایِ نیروگاه مخروبه فوکوشیما، دارد پنهانکاری می کند. بحث آن بود که هزاران تُن آبی که برای خنک کردن اورانیوم «هر روز» به قلب این نیروگاه تزریق می شود، درحال آلوده کردنِ مناطق اطراف نیروگاه هسته ای است.
ولی عجیب اینکه بدنه «رسانه ها و مردم» درماجرای آلودگی هسته ای با دولت، همراه شدند/هستند.

اینکه سرنوشت این ماجرای کرونا در ژاپن چه خواهد شد را نمی دانیم ولی اینقدر می دانیم که تصمیمها (در یک دولت شایسته سالار) الزاما نباید درتطابق با برداشتهای «همه متخصصان» باشد. این واقعیتِ حکمرانی است هرچند که آنرا تلخ بپنداریم.


▪️▪️
📎پی نوشت: لینک گزارشهای اخیر سی.ان.ان درباره فوکوشیما: +،+

✍️محمدرضا اسلامی
t.iss.one/solseghalam
✍️در خدمت و خیانت شینزو آبه
(گاهشمار کرونا در ژاپن)

🔸در یادداشت قبل به مرور سیاست ژاپن در برابر ویروس کرونا پرداخته شد. ذکر چند نکته در خصوص "گاهشمار" رفتار دولت ژاپن در خصوص کرونا ضروری است:

۱- در شرایطی که کرونا در حال فتح اروپا بود و به قلع و قمع شهروندان ایتالیا پرداخته بود، وزیر المپیک کابینه ژاپن مصاحبه می کرد که :
المپیک توکیو باید برگزار شود (!)

*رجوع کنید: لینک خبر مصاحبه وزیر کابینه ژاپن در بی بی سی

روز ۱۱ مارس که وزیر ژاپنی چنین مصاحبه ای کرد مصادف با چیست؟

آنروز مصادف با زمانی است که حتی در آمریکا نگرانی گسترده جامعه را فرا گرفته، ترس از قدرت کرونا اذهان را اشغال کرده و فرماندار کالیفرنیا اعلام وضعیت اضطراری/قرنطینه برای سانفرانسیسکو کرده بود.

۲- با وجود مرگ و میر گستردۀ ناشی از کرونا در دنیا (و حتی آمریکا) نخست وزیر ژاپن تا ۱۲ روز بعد (از مصاحبه ی وزیر کابینه اش)، در برابر کنسل کردنِ المپیک توکیو مقاومت کرد(!) و سرانجام در روز ۲۳ مارس شینزو آبه هم برای نخستین بار گفت که مسابقات «می‌تواند»(!) به تعویق بیفتد.

*رجوع کنید: لینک خبر

۳- آن روزی که شینزو آبه گفت المپیک "می تواند" (!) به تعویق بیفتد ویروس جان بیش از پانزده هزار نفر را در دنیا گرفته بود. (آمار رسمی)

۴- از روز ۲۳ مارس تا ۱۷ آوریل (بیست و چهار روز!) طول کشید تا #آبه بپذیرد که در کشور وضعیت اضطراری اعلام شود. این در شرایطی است که ژاپن جزو هشت کشور صنعتی است و جناب نخست وزیر دقیقا در جریان بود که حتی بوریس جانسون هم به کرونا مبتلا شده است و حصارِ حصین و قلعه امنی (حتی برای نخست وزیر و شاهزادگان هم) وجود ندارد.
پس چرا شینزو آبه اینهمه تعلل کرد؟ در این خصوص در یادداشت قبل به تفصیل بحث شد اما در ادامه باید به سه نکته دیگر نیز اشاره شود.

۵- تعبیر "در خدمت ‌و خیانت" را از آل احمد گرفته ام که آنرا برای نامِ یکی از کتابهایش برگزیده بود (در خدمت و خیانت روشنفکران). ویروس کرونا تنها شانس ماست که به موضوع "خدمت و خیانت رهبران" به شکل «مقایسه ای» و بی پرده بپردازیم.

شینزو آبه قمار بسیار خطرناکی کرد و تصمیم گرفت که اقتصادِ کشور را نسبت به سلامت شهروندان (#قرنطینه و خانه نشینی) اولویت دهد.
بخشی از این قمار خطرناک به دلیل اعتماد ژاپنی ها به سیستم پزشکی بسیار قوی این کشور است. اما امروز (۱۵ اپریل- ۲۷ فروردین) ژاپن بر لبه پرتگاهی نشسته که نیویورک و ایتالیا و اسپانیا به قعر آن غلطیدند. ارزیابی غیرشتابزده ما از عملکرد نخست وزیر چه باید باشد؟

خدمت؟ یا خیانت؟

۶- اشتباه جلال آل احمد (و بزرگوارانی از جنس او) در این است که در منظومۀ فکری خود دو گزینه خدمت/خیانت را موجود دارند. ولی
سالها گذشته و تجربۀ چند دهه فراز و نشیب ما را در برابر واقعیتی قرار داده که کرونا تنها فرصتی است که می توانیم به آن بپردازیم:
حکمرانی فقط عرصه خدمت/خیانت نیست. حکمرانی «عرصه ریسک» است و برای انجام ریسک، باید «کسانی» را برگزید که "کارخانه ذهنشان" فقط بر مدار "منطق و عقل" حرکت کند. چون هزینۀ ریسکِ حاکمان را، همۀ مردم با هم خواهند پرداخت.

۷- «حکمران وقتی که تصمیم می گیرد خیالش از بابت خود و خانواده اش راحت است!» این مضمونِ کامنتهایی بود که از دوستان دریافت کردم. اما این بار خیر! کرونا تنها باری است که چه #شینزو_آبه ‌و چه دونالد ترامپ و چه بوریس جانسون، وقتی "تصمیم" می گیرند می دانند ویروس ریز ظریف بیرحم به درز لای درب اتاق کارشان یا کناره صندلی هلی کوپترشان هم می تواند بچسبد!

کرونا اولین باری است که همه "در معرض" هستند. (با درجات مختلف، ولی «همه» )

بالاخره، شینزو آبه روز ۱۹ فروردین اعلام وضعیت اضطراری کرد و حال باید منتظر بمانیم و ببینیم که آیا این ریسک/قمار آقای نخست وزیر (در اولویت اقتصاد) صحیح بود یا خیر؟

آخر- در دو یادداشت قبل به موضوع #محمود_احمدی_نژاد پرداخته شد. من باور ندارم که احمدی نژاد به ایران خیانت کرد (همچنان که باور ندارم هیچ شاه و رئیس جمهور دیگری به کشورش خیانت کند) ولی باور دارم که بهای تصمیمات احمدی نژاد و بهای مکانیزمِ فکری او را همه ایرانیان با هم پرداخت کردند. این بحث در مورد حسن روحانی هم صادق است. مکانیزم فکریِ حکمران است که باعث فلاح/بدبختی مردمان می شود، نه قصدِ حکمران در خدمت و خیانت.

کرونا با همه مصائبش، یک فرصت استثنائی است که عملکرد «همه حاکمان را باهم» ببینیم و به ارزیابی بنشینیم.

کرونا، یک شانس تاریخی است که ما را در برابر یک واقعیت قرار دهد: «مکانیزم فکری و نحوۀ استنتاج حاکمان».

حاکمی که این بار می داند بهای تصمیمش را نه فقط مردم عادی که خانوادۀ خودش هم خواهند پرداخت. ولو اینکه صبیۀ حاکم، سرکار ایوانکا ترامپ باشد بنشسته در برجی مجلّل در نیویورک.


#کرونا
https://t.iss.one/solseghalam
▪️▪️▪️
📌پی نوشت: نمودار گاهشمار کرونا در ژاپن
چند کلامی درباره خشونت در کشور ادب و احترام
#شینزو_آبه

@solseghalam
✍️شینزو آبه در امن ترین کشور دنیا ترور شد
(درباره خشونت در ژاپن)

🖊محمدرضا اسلامی

توکیو قلب اقتصاد ژاپن است. در منطقه «چیودا» دفاتر مرکزی سی و شش هزار شرکت واقع شده است و هشتصدهزار کارمند عالی رتبه در دفاتر شرکتهایی همچون تویوتا، هوندا، سونی، نیسان و… کار می کنند. با وجود تراکم بسیار بالا (و حیرت آورِ) جمعیت و ثروت در این شهر، توکیو بارها در رده بندیهای جهانی به عنوان «امن ترین شهر دنیا» انتخاب شده است. این رتبه بندی هرسال توسط «اکونومیست» انجام می شود و «شاخصهای امنیت» در این ارزیابی بسیار سختگیرانه هستند. امنیت در ژاپن مثال زدنی است. اما شینزو آبه دیروز در امن ترین کشور دنیا به قتل رسید. با توجه به این اتفاق عجیب، ضروری است که درباره مسئله «جرم و خشونت» در این کشور صحبت شود.

1️⃣- خشونت در کشور ادب و احترام
لایه ظاهری کشور ژاپن، پیچیده در ادب و رفتارهای مودبانه است. یک فرد خارجی، در مواجۀ اولیه با فرهنگ ژاپنی، ممکن است گمان کند که با فرهنگی ملایم/مهربان سر و کار دارد؛ حال آنکه مسئله خشونت در ژاپن «مسئله ای بسیار جدی» است. خشونتی که به انسان اِعمال می شود به شکلی غیرمستقیم و پیچیده است. مرگ از شدت کار (karōshi) و آمار بالای خودکشی در ژاپن (بیش از 20هزار در سال) نشانه ای است از قرارگیری «انسان» در میان چرخدنده های یک ساختار اجتماعی بسیار پیچیده.

2️⃣- جرم نه، خشونت آری
می توان چنین گفت که ژاپن در کنترل «جرم» و عمل مجرمانه، بسیار موفق بوده است لیکن فضای خشنِ جامعه، باعث بروز رفتارهایی می شود که می توان آثارش‌ را در آمار بالای افسردگی متجلی دید.

3️⃣- قتل شینزو آبه
هنوز اطلاعات روشن و دقیقی از علت قتل آبه توسط پلیس ژاپن منتشر نشده است ولی بسیار محتمل است که این ترور توسط فردی سرخورده انجام شده باشد که به مرحلۀ انجام رفتارهای جنون آمیز رسیده باشد. یکی از آن بیست و چندهزار نفری که هرسال خود را مقابل قطار پرت می کنند. یا یکی از میان انبوهِ آن نیم میلیون نفری که به بیماری Hikikomori (ひきこもり) مبتلا شده اند. بیماری ای که باعث می شود فرد مدتهای طولانی (ماهها) خود را در یک اتاق حبس کند.

و دریغ از مرگی اینگونه برای سیاستمداری ارزشمند.

4️⃣- دیدارم با شینزو آبه
در سالگرد سونامی توهوکو و در‌ کنگره مدیریت بحران سازمان ملل (در سندای)، سه نوبت فرصت دیدار‌ و گفتگو با شینزو آبه فراهم شد. یکبار در طول روز اول کنگره و دو بار در سومین روز کنگره، در مراسم شام نخست وزیر (که آبه میزبان میهمانان خارجی بود). در تمام آن سه روز، او را فردی باهوش، چابک در ارزیابی اطراف، و مسلط دیدم. در مراسم شام فرصت گفتگو مناسبتر بود. بیشترین چیزی که حس می شد، سنگینی باری بود که به عهده داشت. در تیم محافظانش، جوان باهوشی بود که نقش دست راست را برای آبه داشت و با وجود آشنایی آبه به زبان انگلیسی، کارهای ترجمه و... را به چابکی انجام می داد. (جوانی با خلق و خوی غیرژاپنی).

5️⃣- دشواریهای کار آقای نخست وزیر
سخن گفتن درباره شینزو آبه با در نظر گرفتن مقطع زمانی خاصی که او در مصدر امور ژاپن بود ضروری است. آبه که از خاندان مدیران ارشد ژاپنی بود (پدربزرگش در زمان ریاست جمهوری آیت اله رفسنجانی ارتباط خوب و نزدیکی با او داشت) در مقطعی سکان هدایت کشور را در دست گرفت که ژاپن با چهار ابَر بحران دست به گریبان بود:
☑️۱- بحران پس از زلزله و سونامی توهوکو (آلودگی هسته ای فوکوشیما)
☑️۲- رشد اقتصادی چین و بحرانِ فرو افتادن برندهای برتر ژاپنی همچون توشیبا (در برابر رقبای چینی)
☑️۳- بحران برخاستن یک رئیس جمهور «غیرقابل پیش بینی» در ایالات متحده آمریکا (مسالۀ ترامپ)
☑️۴- بحران کرونا و شکست سرمایه گذاریهای کلان ژاپن برای #المپیک توکیو

همآیندی این 4 ابربحران، ژاپن را در برابر شرایطی ویژه قرار داده بود. مشاهدۀ ورشکستگی و خشک شدن چاهِ نفتی مانند #توشیبا و زمین گیر شدنِ شرکتهایی همچون سونی و پاناسونیک، آبه را در شرایطی قرار داد که واقع بینانه و هشیار عمل کند. در برابر این هر 4 مورد شینزو آبه ناچار به اتخاذ تصمیماتی شد که بعضا با عدم محبوبیتش در جامعه ژاپنی همراه شد.

6️⃣- آبه و واقع گرایی
شینزو آبه درک روشنی از روابط بین الملل داشت و نقاط قوت/ضعف ژاپن را به خوبی می شناخت.
او ژاپن را «ضعیف نمی دانست» ولی تصور پوچ و غیرواقعی هم از «قدرت ژاپن» نداشت.
آبه می فهمید که برای هدایت کشورش از درشت گویی بپرهیزد و سیاستمداری کاملا عملگرا محسوب می شد. شینزو آبه (همچون بسیاری دیگر از ژاپنی ها) به غرب اعتماد نداشت ولی از فرصتهایِ تجاری در غرب به بهترین شکل ممکن استفاده کرد. امروز تویوتا همچنان در آمریکا بیشترین فروش را دارد و پاناسونیک از خاک برخاسته. هوندا و میتسوبیشی و... نیز وامدار هشیاری و درک صحیح او هستند.

خدایش رحمت کند. جهان به امثال او نیاز داشت.

خبرآنلاین
t.iss.one/solseghalam
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
۳ دقیقه برشی از گفتگوی با تلویزیون اکو ایران. البته با تیتر انتخابی در ابتدای تصویر موافق نیستم. صحبت این نبود که افراد در جامعه ژاپنی “بی اهمیت” هستند (بلکه ژاپن شدیدا به دنبال «منابع انسانی کیفی» است، و فردِ متخصص با اهمیت است)، بلکه صحبت این بود که در ژاپن «بِرندهای فردی» ساخته نمی شود. «چهره ها» مطرح نمی شوند. مثلا اگر از بسیاری از افراد بپرسید «مدیرعامل تویوتا» کیست؟ نمی دانند. چون اهتمام تویوتا بر تبلیغِ محصول است و نه برندسازی از مدیریت موفق. مدیرعامل فعلی پاناسونیک یا هوندا کیست؟ کسی نمی‌داند.
یا مثلا اگر الان بپرسید نخست وزیر فعلی ژاپن کیست؟! بسیاری از افراد نمی دانند.


در این ساختار، اما‌ شینزو آبه چهره متفاوتی بود. او با آنکه هرگز خلاف ساختار ژاپنی عمل‌نکرد (به دنبال مطرح کردن «خودش» نبود و حتی در مقطعی به شکل خودخواسته به دلیل کسالت جسمی از قدرت به آرامی کناره گیری کرد) ولی در دنیا و در کشور ما تبدیل شد به چهره ای شناخته شده.

خدایش رحمت کند.
دنیا برای صلح و استمرار رشد بشر، به امثال او نیاز دارد.

#شینزو_آبه
#ژاپن
t.iss.one/solseghalam