🔹️طاهر تنبور آسماني شد
📌گزارش خاکسپاری و جاودانگی #طاهر_یارویسی تنبور نواز پیشکسوت
#فیضالله_پیری : ياران ماتم زده و دوستداران دردمند تنبور، چهارشنبه گذشته مردي از پاکزادگان و پيراستگان ساز طاهر تنبور را بدرقه کردند تا در آرامگاه ابدي بيارامد و بياسايد و تنبور و طايفه را بدرود گويد و حق را درود؛ طاهريارويسي از خانواده خويشتن دار و اهل دل پيروان آيين اهل حق که تنبور را مقدس مي پندارند و بواسطه آن در پيشگاه حق به راز و نياز مي پردازند.
📌 مقام ها و طرزهاي تنبور - چون راز مگو- هرکس را ياراي ارتباط با آن نيست، مگر يارسانيان و يارويسيان و آنانکه خويش را به پاکي باخته و با خلوص نيت در محضر اين ساز، اعلام حضور میکنند. يارويسی از جمله اين افتادگان بود که مقام ها را محترم مي شمرد و خود به مقام "عالی مقامي" مقامخوانها و مقامشناسهای اين ساز اسطورهای و خواننده #کلام رازناک دفاتر يارسان شد.
📌 مردان وزنان ياری و ياران يارويسی و عاشقان موسيقی و تنبور، مردي را راهی خانه دوست کردند که سالها رياضت کشيد و "کز" و کم توقع، به ياری تنبور و کلام و مقامهای يارسان آمده بود، آنها را محترم و مقدس مي پنداشت و شاگردان زيادي را اخلاق و هنر آموزش داده بود.
📌 طاهر يارويسی اگرچه آن گونه که بود، شناخته نشد و تنها در سالهای اخير و بواسطه گسترش ارتباطات، اندکي به متن رسانه ها آمد، اما عکسها و روايتهايی با موضوع اين هنرمند در دست است که نشان مي هد او سالها پيش و در آستانه انقلاب نيز با صدا و سیما کرمانشاه مراوده داشته است.
📌 شهر گهواره که زادگاه يارويسی و خاستگاه تنبور و تنبوريان است، شهری توسعه نيافته و تقريبا محروم در دامنه دالاهو است که مگر بزرگاني چون او اين شهر را به ديگر هموطنان معرفي کنند. آن مرد که رفت، زاده همين شهر بود به سال ۱۳۱۹ ؛ شهري که ۲۵ تير ماه سال ۱۳۹۸ ديگر بار او را به آغوش گرفت؛ پس از تحمل بيماري و رفتن به حالت کما در بيمارستان بيستون کرمانشاه.
📌 دردا و دريغا که زندگي نامه جامعی از اين هنرمند در دست نيست و او چون ديگر هنرمندان هم مسلکش، در غبار فراموشیهای تاريخ قرار گرفته بود و رسانه نگاران و جريده نويسان و ديگران هم آن گونه که بود، يارويسي را به جامعه عصر خويش معذرفي نکردند، حتي گزارشي جامع از مرگ او را مخابره نكردند، مگر از روي نشر کلام ها و تنبور نوازي هايي عمدتا تنفنني در فضاي مجازي از او.
📌يارويسي مردی مهربان بود و سادگی و صداقت را از کودکي و از دياری که در آن زاد، به عصر بی رحم مدرنيته آورده بود. مي گويند از سن ده سالگی با تنبور آشنا و از همان سنين اوليه مشغول فراگيری آواهاي مقامی اين ساز نزد استاد #چنگيز_فرمانی شد. اولين و تأثير گذارترين استاد او، سيد ولي حسيني است که از نوادر نوازندگان عصر خود بود و متاسفانه شناختی از او در تاريخ نداريم. استاد بيرخان- که نزد همولايتي هايش به #لالو_بيرخان شهره است - از اساتيد بنام منطقه زرده (دالاهو) نيز از جمله استادان يارويسی به شمار مي روند. يارويسی علاوه بر آنکه کلام ميخواند و تنبور مينواخت، تنبور می ساخت و هنر ساختن تنبور را در محضر استاد چنگيز فرماني فراگرفت و شاگردان بسياري در تهران، کرماشان و منطقه دالاهو و گوران در محضر او تلمذ کردند. او که به نام و رفتار طاهر بود، در جغرافيايي صعب العبور دالاهو خويش را خسته خواندن و وقف نوازندگی مقامهاي تنبور کرد و يکي از مراجع موسيقی مقامی - بلکه تنها استاد
📌 جشنواره فرهنگ و هنردر سال ۱۳۵۴، جشنواره آيينه و آواز در سال ۱۳۷۳ جشنواره شعر و ادب اسلامآباد غرب، جشنواره قصرشيرين ، جشنواره موسيقي اسلامآباد غرب وجشنواره آييني تهران ، جشنواره سنندج ، جشنواره ذکر و ذاکرين مشهد ، جشنواره تنبور صحنه و جشنواره موسيقی مقامی کرمان ، جشنواره رامسر و حضور در جشن فرهنگسرای نياوران ، تنها بخشي از آوردگاههای هنری است که حضور اين هنرمند را درک کرده اند. او همچنين در 2001 ميلادي در فستيوال موسيقي آييني برلين آلمان شرکت کرد و سال 2004 ميلادي کنسرتي را در تاجيکستان به روي صحنه برد.
اجراي قطعاتي از مقامهاي باستاني تنبور در کنفرانس زبان ايلامي و کرمانشاهي، در اربيل در کردستان عراق، 1384 بخشي ديگر از هنرنمايي اين بزرگرد هنري يارسان بود.
📌 این مردی یاری روزهاي آخر را بر روی تخت بيمارستان بيستون کرمانشاه بسر برد و جايش به قول استاد علي اکبر مرادي در کنگره مشاهير کرد بسيار خالی بود؛ مردي که عاشقانه زيست و صادقانه زندگي را بسر برد. سرانجام براي بدرود و وداع آخر و طبق سنن محلي، بر روي دوش دوستداران و نزديکانش قرار گرفت و در قبرستان عمومی گهواره به خاک سپرده شد؛ جايي که هنرمندان و شاگردان و دوستداران تنبور از کودک تا کهنسال تشييعش کردند و در رثایش گریستند. مديرکل فرهنگ و ارشاد اسلامي
📌گزارش خاکسپاری و جاودانگی #طاهر_یارویسی تنبور نواز پیشکسوت
#فیضالله_پیری : ياران ماتم زده و دوستداران دردمند تنبور، چهارشنبه گذشته مردي از پاکزادگان و پيراستگان ساز طاهر تنبور را بدرقه کردند تا در آرامگاه ابدي بيارامد و بياسايد و تنبور و طايفه را بدرود گويد و حق را درود؛ طاهريارويسي از خانواده خويشتن دار و اهل دل پيروان آيين اهل حق که تنبور را مقدس مي پندارند و بواسطه آن در پيشگاه حق به راز و نياز مي پردازند.
📌 مقام ها و طرزهاي تنبور - چون راز مگو- هرکس را ياراي ارتباط با آن نيست، مگر يارسانيان و يارويسيان و آنانکه خويش را به پاکي باخته و با خلوص نيت در محضر اين ساز، اعلام حضور میکنند. يارويسی از جمله اين افتادگان بود که مقام ها را محترم مي شمرد و خود به مقام "عالی مقامي" مقامخوانها و مقامشناسهای اين ساز اسطورهای و خواننده #کلام رازناک دفاتر يارسان شد.
📌 مردان وزنان ياری و ياران يارويسی و عاشقان موسيقی و تنبور، مردي را راهی خانه دوست کردند که سالها رياضت کشيد و "کز" و کم توقع، به ياری تنبور و کلام و مقامهای يارسان آمده بود، آنها را محترم و مقدس مي پنداشت و شاگردان زيادي را اخلاق و هنر آموزش داده بود.
📌 طاهر يارويسی اگرچه آن گونه که بود، شناخته نشد و تنها در سالهای اخير و بواسطه گسترش ارتباطات، اندکي به متن رسانه ها آمد، اما عکسها و روايتهايی با موضوع اين هنرمند در دست است که نشان مي هد او سالها پيش و در آستانه انقلاب نيز با صدا و سیما کرمانشاه مراوده داشته است.
📌 شهر گهواره که زادگاه يارويسی و خاستگاه تنبور و تنبوريان است، شهری توسعه نيافته و تقريبا محروم در دامنه دالاهو است که مگر بزرگاني چون او اين شهر را به ديگر هموطنان معرفي کنند. آن مرد که رفت، زاده همين شهر بود به سال ۱۳۱۹ ؛ شهري که ۲۵ تير ماه سال ۱۳۹۸ ديگر بار او را به آغوش گرفت؛ پس از تحمل بيماري و رفتن به حالت کما در بيمارستان بيستون کرمانشاه.
📌 دردا و دريغا که زندگي نامه جامعی از اين هنرمند در دست نيست و او چون ديگر هنرمندان هم مسلکش، در غبار فراموشیهای تاريخ قرار گرفته بود و رسانه نگاران و جريده نويسان و ديگران هم آن گونه که بود، يارويسي را به جامعه عصر خويش معذرفي نکردند، حتي گزارشي جامع از مرگ او را مخابره نكردند، مگر از روي نشر کلام ها و تنبور نوازي هايي عمدتا تنفنني در فضاي مجازي از او.
📌يارويسي مردی مهربان بود و سادگی و صداقت را از کودکي و از دياری که در آن زاد، به عصر بی رحم مدرنيته آورده بود. مي گويند از سن ده سالگی با تنبور آشنا و از همان سنين اوليه مشغول فراگيری آواهاي مقامی اين ساز نزد استاد #چنگيز_فرمانی شد. اولين و تأثير گذارترين استاد او، سيد ولي حسيني است که از نوادر نوازندگان عصر خود بود و متاسفانه شناختی از او در تاريخ نداريم. استاد بيرخان- که نزد همولايتي هايش به #لالو_بيرخان شهره است - از اساتيد بنام منطقه زرده (دالاهو) نيز از جمله استادان يارويسی به شمار مي روند. يارويسی علاوه بر آنکه کلام ميخواند و تنبور مينواخت، تنبور می ساخت و هنر ساختن تنبور را در محضر استاد چنگيز فرماني فراگرفت و شاگردان بسياري در تهران، کرماشان و منطقه دالاهو و گوران در محضر او تلمذ کردند. او که به نام و رفتار طاهر بود، در جغرافيايي صعب العبور دالاهو خويش را خسته خواندن و وقف نوازندگی مقامهاي تنبور کرد و يکي از مراجع موسيقی مقامی - بلکه تنها استاد
📌 جشنواره فرهنگ و هنردر سال ۱۳۵۴، جشنواره آيينه و آواز در سال ۱۳۷۳ جشنواره شعر و ادب اسلامآباد غرب، جشنواره قصرشيرين ، جشنواره موسيقي اسلامآباد غرب وجشنواره آييني تهران ، جشنواره سنندج ، جشنواره ذکر و ذاکرين مشهد ، جشنواره تنبور صحنه و جشنواره موسيقی مقامی کرمان ، جشنواره رامسر و حضور در جشن فرهنگسرای نياوران ، تنها بخشي از آوردگاههای هنری است که حضور اين هنرمند را درک کرده اند. او همچنين در 2001 ميلادي در فستيوال موسيقي آييني برلين آلمان شرکت کرد و سال 2004 ميلادي کنسرتي را در تاجيکستان به روي صحنه برد.
اجراي قطعاتي از مقامهاي باستاني تنبور در کنفرانس زبان ايلامي و کرمانشاهي، در اربيل در کردستان عراق، 1384 بخشي ديگر از هنرنمايي اين بزرگرد هنري يارسان بود.
📌 این مردی یاری روزهاي آخر را بر روی تخت بيمارستان بيستون کرمانشاه بسر برد و جايش به قول استاد علي اکبر مرادي در کنگره مشاهير کرد بسيار خالی بود؛ مردي که عاشقانه زيست و صادقانه زندگي را بسر برد. سرانجام براي بدرود و وداع آخر و طبق سنن محلي، بر روي دوش دوستداران و نزديکانش قرار گرفت و در قبرستان عمومی گهواره به خاک سپرده شد؛ جايي که هنرمندان و شاگردان و دوستداران تنبور از کودک تا کهنسال تشييعش کردند و در رثایش گریستند. مديرکل فرهنگ و ارشاد اسلامي