Сегодня делимся новым рецептом из книги «История на блюде» ОАО «МИНСК КРИСТАЛЛ» 😋
Курица моренго 🙌🏼

Ингредиенты:
▫️ Куриные грудки — 600 г.
▫️ Томаты — 200 г.
▫️ Томатная паста — 250 г.
▫️ Шампиньоны — 200 г.
▫️ Вино белое полусухое или сухое — 150 мл.
▫️ Раки — 6 шт.
▫️ Топленое сливочное масло — 60 г.
▫️ Лук — 50 г.
▫️ Чеснок — 10 г.
▫️ Пшеничная мука — 20 г.
▫️ Тимьян свежий — несколько веточек.
▫️ Черный молотый перец и соль по вкусу.

Куриное филе перчим, солим, обваливаем в муке и обжариваем на топленом сливочном масле до золотистой корочки с каждой стороны.
На оставшемся масле обжариваем мелко нарезанный лук и чеснок, добавляем шампиньоны, порезанные на 4 части, тимьян. Все прогреваем 3 минуты, вливаем вино.
Затем добавляем порезанные на мелкие квадратики томаты без кожуры и томатную пасту. Тушим 5 минут, возвращаем в сковороду куриное филе, накрываем крышкой. Филе прогреваем с каждой стороны. Отдельно варим в подсоленной воде до красного цвета раков.
Подаем готовое блюдо с раками!

Приятного аппетита 🙌🏼
👉🏼 Обязательно делитесь рецептом с друзьями и не забудьте сохранить пост для себя!

Еще больше рецептов ищите в книге «История на блюде», которую можно приобрести в фирменном магазине около завода ОАО «МИНСК КРИСТАЛЛ»!

🏴‍☠️ Адкрыем скарбы капітана Джэка Вераб'я!
Captain Jack Gold!

Ідэальны выбар для тых, хто шануе якасць. Напой падыдзе як для ўжывання ў чыстым выглядзе, так і для гатавання розных кактэйляў.
🇪🇸 Выраблены на аснове сыравіны з Іспаніі!

ААТ «МІНСК КРЫШТАЛЬ» — лепшыя традыцыі, сабраныя з усяго свету.

Дарагія сябры, галоўная місія нашага праекта — гэта папулярызацыя культуры нашай краіны. Мы ўвесь час імкнемся рабіць наш кантэнт цікавым і захапляльным!

Менавіта таму мы хочам папрасіць вас дзяліцца з намі прыгожымі фатаграфіямі вашых любімых гістарычных мясцін Беларусі — а мы будзем расказваць пра малавядомыя славутасці нашай краіны ў акаўнце праекта «Сіла Традыцый»!

Адпраўляйце фатаграфіі вашага аўтарства разам з апісаннем любімых месцаў Беларусі нам у дырэкт! 📩

Аўтар фота: Альфрэд Мікус.

Распавядаем пра традыцыйныя строi беларускага касцюму.
Сёння дзелiмся апісаннем касцюмаў Калiнкавiцкага строю!

▫️ Аснову жаночага гарнітура складалі кашуля, спадніца-андарак, фартух, гарсэт, галаўны ўбор.
Кашулю шылі з трох полак саматканага белага палатна. Аздаблялі кашулю вышыўкай на каўняры, рукавах, плечавых устаўках, падоле.
Спадніцу-андарак кроілі з чатырох полак саматканага сукна ў вертыкальныя пункцірныя рознаколерныя паскі на сакавіта-малінавым фоне і ў рознаколерныя паскі на цёмна-чырвоным фоне, якія ўтваралі буйную клетку.
Фартух шылі з дзвюх полак палатна, злучалі іх дэкаратыўным швом-расшыўкай. Гарсэт шылі з тонкага саматканага сукна або фабрычных тканін.

Замужнія жанчыны насілі наміткі, хусткі, чапцы са скіндачкай, донца якіх вышывалася густым чырвоным арнаментам.

▫️ Аснову мужчынскага адзення складалі кашуля з поясам і нагавіцы. Кашулю шылі з белага кружэльнага палатна, аздаблялі паскамі геаметрычнага арнаменту на каўняры, пазусе, плячах, рукавах і падоле.

З вас «❤️», а з нас пост пра іншы строй!

Ілюстрацыя з кнігі «Беларускія народныя строi», Міхась Раманюк.
Крыніца: Этнаграфія Беларусі: энцыклапедыя / Беларуская Савецкая Энцыклапедыя; рэдкалегія: І.П. Шамякін (галоўны рэдактар) [і інш.]. - Мінск: БелСЭ, 1989. - 375 с.

Спатыкач: гісторыя традыцыйнага беларускага напою.

Што абмяркоўвалі за сталом нашы продкі? Новыя рэцэпты і палітыку. Такія гутаркі былі характэрныя для невялікіх вячорак, калі за сталом аказваліся 2-3 сям'і. Часцей такія сустрэчы адбываліся ў дзённы час: на другі сняданак ці абед.

🙌🏼 Для такіх сумесных трапез падаваліся і асаблівыя напоі крэпасцю да 16 градусаў! Іх можна было піць доўга, застаючыся ў светлым розуме. Спатыкач як раз быў з іх ліку.

Часам на стол выстаўляліся невялікія графінчыкі з рознакаляровым змесцівам. І наступала чарга абмеркаванняў карысных уласцівасцяў кожнага напою. Трапеза была працяглай: магла пачацца з кавы, а скончыцца юшкай, паштэтамі, саленнямі, гарбатай і дэсертамі. Страў падавалася шмат, але невялікімі порцыямі: нешта з учорашняга, нешта рыхтавалася ў працэсе прыёму гасцей.

Але, каб адчуць сябе сапраўднымі памешчыкамі, трэба было мець у сваіх скляпах пабольш напояў. Яны былі гонарам любога маёнтка!

👉🏼 Спатыкач рыхтавалі на аснове лясных і садовых ягад: маліны, суніцы, чарніцы, чорнай бузіны, ажыны, агрэста, рабіны, шыпшыны, журавін, вішні, слівы. Часцей за ўсё гэта была парэчкавая наліўка.
Устаць з-за стала пасля спатыкача самастойна было складана, але для гэтага існавалі традыцыі абедзеннага сну, у тым ліку і для гасцей.

Мінскім лікёра-гарэлачным заводам спатыкач вырабляўся з 1925 года!