Forwarded from پ.ن|سجاد اسلامیان
📌 هنر تبدیل غم بزرگ به #حماسه
یادداشت امروز بنده در روزنامه #جام_جم
در روزهای اخیر و هر چه از شهادت #حاج_قاسم_سلیمانی دورتر می شویم آثار هنری به ویژه در حوزه #موسیقی در #جهان_عرب درباره شهادت این شهید بزرگوار و دوست عراقی اش شهید #ابومهدی_المهندس بیشتر و بیشتر می شود.
از گروه های عراقی و #حشد_الشعبی بگیر تا گروه های مقاومت در #حزب_الله #لبنان و #انصار_الله #یمن تا جریان های مقاومت در #فلسطین و #غزه همه به جای سرودن غمنامه های رشک و اشک از حماسه و #انتقام_سخت و وفاداری سروده اند.
برای آنکه بدانیم چرا بیشتر آنچه در این روزها در #عراق و لبنان و یمن و فلسطین و حتی #پاکستان و #بوسنی تولید شده حماسی است باید از دو بعد به این منظر نگریست.
1️⃣ اولا از بعد موسیقایی؛ موسیقی این روزها میراث دار #موسیقی_چپ در جهان عرب است که در دهه های 50 و 60 میلادی با جریان های #ناسیونالیسم_عرب ممزوج شده و آخرین میراث داران آن خوانندگانی چون #جولیا_پطرس هستند و همین موسیقی بعدا در دهه 80 با میراث موسیقی برگرفته از #انقلاب_57 (که خود تلفیق موسیقی چپ و موسیقی ایرانی ست) تلفیق شده و تبدیل به جریان موسیقی حزب الله لبنان شده است و در یکی دو دهه گذشته این دو جریان موسیقی اسلامی و چپ در کنار هم یک معنا را تولید می کنند.
این در حالی است که جریان موسیقی رزمی و حماسی برگرفته از انقلاب 57 سال هاست از ایران و از میان موسیقی ایرانی رخت بربسته و کمتر به آن توجه می شود.
2️⃣ در نقطه دوم که از نقطه اول و فرمی مهمتر به نظر می رسد؛ ملموس بود و خط مقدم بودن جبهه نبرد با آمریکا و صهیونیسم برای هنرمندان عراقی، یمنی، لبنانی و فلسطینی است.
هنرمندانی که نبرد را با گوشت و پوست خود لمس می کنند شهادت امثال حاج قاسم سلیمانی را دیگر بهانه ای برای اشک و رشک نمی دانند بلکه آن را حماسه ای برای ادامه مسیر می دانند چه اینکه در اکثر آثار منتشر شده از طرف گروه های مختلف بر ادامه راه و انتقام سخت تاکید شده است.
اینکه هنرمند امروزی ما اعم از هنرمند موسیقی و #تجسمی و نمایشی ما با صحنه نبرد ملموس نیست و آن «آن» را درک نکرده، نمی توان به او خرده گرفت که چرا رشک و اشک می سراید و این وظیفه را متوجه مسئولان امری می کند که در کنار دفاع از حرم باید راه را برای #مدافعان_فرهنگی_حرم باز می کردند و بکنند تا آنها با گوشت و پوست خود واقعیت صحنه را درک کنند و آنگاه است که می توان امیدوار بود هنرمند ما از رشک و اشک به حماسه و انتقام سخت برسد.
https://jamejamdaily.ir/newspaper/item/55538
@p_nevesht
یادداشت امروز بنده در روزنامه #جام_جم
در روزهای اخیر و هر چه از شهادت #حاج_قاسم_سلیمانی دورتر می شویم آثار هنری به ویژه در حوزه #موسیقی در #جهان_عرب درباره شهادت این شهید بزرگوار و دوست عراقی اش شهید #ابومهدی_المهندس بیشتر و بیشتر می شود.
از گروه های عراقی و #حشد_الشعبی بگیر تا گروه های مقاومت در #حزب_الله #لبنان و #انصار_الله #یمن تا جریان های مقاومت در #فلسطین و #غزه همه به جای سرودن غمنامه های رشک و اشک از حماسه و #انتقام_سخت و وفاداری سروده اند.
برای آنکه بدانیم چرا بیشتر آنچه در این روزها در #عراق و لبنان و یمن و فلسطین و حتی #پاکستان و #بوسنی تولید شده حماسی است باید از دو بعد به این منظر نگریست.
1️⃣ اولا از بعد موسیقایی؛ موسیقی این روزها میراث دار #موسیقی_چپ در جهان عرب است که در دهه های 50 و 60 میلادی با جریان های #ناسیونالیسم_عرب ممزوج شده و آخرین میراث داران آن خوانندگانی چون #جولیا_پطرس هستند و همین موسیقی بعدا در دهه 80 با میراث موسیقی برگرفته از #انقلاب_57 (که خود تلفیق موسیقی چپ و موسیقی ایرانی ست) تلفیق شده و تبدیل به جریان موسیقی حزب الله لبنان شده است و در یکی دو دهه گذشته این دو جریان موسیقی اسلامی و چپ در کنار هم یک معنا را تولید می کنند.
این در حالی است که جریان موسیقی رزمی و حماسی برگرفته از انقلاب 57 سال هاست از ایران و از میان موسیقی ایرانی رخت بربسته و کمتر به آن توجه می شود.
2️⃣ در نقطه دوم که از نقطه اول و فرمی مهمتر به نظر می رسد؛ ملموس بود و خط مقدم بودن جبهه نبرد با آمریکا و صهیونیسم برای هنرمندان عراقی، یمنی، لبنانی و فلسطینی است.
هنرمندانی که نبرد را با گوشت و پوست خود لمس می کنند شهادت امثال حاج قاسم سلیمانی را دیگر بهانه ای برای اشک و رشک نمی دانند بلکه آن را حماسه ای برای ادامه مسیر می دانند چه اینکه در اکثر آثار منتشر شده از طرف گروه های مختلف بر ادامه راه و انتقام سخت تاکید شده است.
اینکه هنرمند امروزی ما اعم از هنرمند موسیقی و #تجسمی و نمایشی ما با صحنه نبرد ملموس نیست و آن «آن» را درک نکرده، نمی توان به او خرده گرفت که چرا رشک و اشک می سراید و این وظیفه را متوجه مسئولان امری می کند که در کنار دفاع از حرم باید راه را برای #مدافعان_فرهنگی_حرم باز می کردند و بکنند تا آنها با گوشت و پوست خود واقعیت صحنه را درک کنند و آنگاه است که می توان امیدوار بود هنرمند ما از رشک و اشک به حماسه و انتقام سخت برسد.
https://jamejamdaily.ir/newspaper/item/55538
@p_nevesht
jamejamdaily.ir
هنر تبدیل غم بزرگ به حماسه
Forwarded from دولت دین | اندیشکده مرصاد
⭕️ چانهزنی موسیقایی میان اسلام «معتدل» و «رادیکال» در مراکش: هارمونی ناهمگون و صوتی در میان نوازندگان موسیقیهای الهامگرفته از اسلام
✍️ Nina ter Laana
📓Religion (Routledge), Volume 51, 2021 - Issue 2, Pages 214-236.
🔹این مقاله به بررسی این موضوع میپردازد که چگونه در مراکش، از #موسیقی برای ساختن و براندازی گفتمانهایی درباره #اسلام_معتدل در مقابل #اسلام_افراطی و #رادیکال استفاده میشود. پس از 11 سپتامبر و پس از حملات تروریستی کازابلانکا در سال 2003، #مراکش در کنار اجرای تدابیر شدید امنیتی، فعالانه در حال تغییر چهره خود از طریق موسیقی و از آن مهمتر برگزاری جشنوارههای بینالمللی موسیقی در مقیاسی بزرگ است، که برای ارسال پیام «#تساهل و اعتدال مذهبی در مراکش» طراحی شدهاند.
🔹نینا تر لانا در مقاله خود به طور خاص بر آوازها و موسیقیهای الهامگرفته از اسلام تمرکز دارد که به طور گسترده شامل دو حوزه است: موسیقی «صوفیانه» و موسیقی «اَناشید». از آنجایی که دولت مراکش رسماً #تصوف را به عنوان نماد اسلام «میانهرو» معرفی میکند، به نوازندگان موسیقی صوفیانه فضای کافی در پلتفرمهای رسانه ملی و در صحنههای جشنوارههای معتبر داده میشود. با این حال، همتایان آنها، اجراکنندگان #اناشید (تواشیح؛ اجرای دستهجمعی سرودهای اسلامی)، عمدتاً به عنوان متعصبان مسلمان معرفی میشوند و برای آنها فضای کمی توسط دولت پشتیبانی میشود. در عوض، آنها شبکههای موازی خود را برای تولید و اجرای این سنخ موسیقی دارند.
🔹تر لانا بر اساس کار میدانی گسترده قومنگاری در میان خوانندگان اناشید و موسیقی صوفیانه، تحلیل میکند که چگونه واکنش مراکش به جنگ علیه #تروریسم، و ادراک همزمان از دوگانه اسلام «رادیکال» در مقابل «معتدل»، بر موسیقی و شیوههای ارائه آنها تأثیر میگذارد. او مفهوم «هارمونی ناهمگون (دزونانس)» را پیشنهاد میکند تا تحلیل کند که چگونه این شیوههای موسیقایی با گفتمان دولت در مورد اسلام «میانهرو» همگرایی داشته، و در عین حال به طور همزمان با آن مقابله میکنند.
#چکیده_مقاله #اسلام_رسمی #اسلام_دولتی #استانداردسازی
@dolatedin
✍️ Nina ter Laana
📓Religion (Routledge), Volume 51, 2021 - Issue 2, Pages 214-236.
🔹این مقاله به بررسی این موضوع میپردازد که چگونه در مراکش، از #موسیقی برای ساختن و براندازی گفتمانهایی درباره #اسلام_معتدل در مقابل #اسلام_افراطی و #رادیکال استفاده میشود. پس از 11 سپتامبر و پس از حملات تروریستی کازابلانکا در سال 2003، #مراکش در کنار اجرای تدابیر شدید امنیتی، فعالانه در حال تغییر چهره خود از طریق موسیقی و از آن مهمتر برگزاری جشنوارههای بینالمللی موسیقی در مقیاسی بزرگ است، که برای ارسال پیام «#تساهل و اعتدال مذهبی در مراکش» طراحی شدهاند.
🔹نینا تر لانا در مقاله خود به طور خاص بر آوازها و موسیقیهای الهامگرفته از اسلام تمرکز دارد که به طور گسترده شامل دو حوزه است: موسیقی «صوفیانه» و موسیقی «اَناشید». از آنجایی که دولت مراکش رسماً #تصوف را به عنوان نماد اسلام «میانهرو» معرفی میکند، به نوازندگان موسیقی صوفیانه فضای کافی در پلتفرمهای رسانه ملی و در صحنههای جشنوارههای معتبر داده میشود. با این حال، همتایان آنها، اجراکنندگان #اناشید (تواشیح؛ اجرای دستهجمعی سرودهای اسلامی)، عمدتاً به عنوان متعصبان مسلمان معرفی میشوند و برای آنها فضای کمی توسط دولت پشتیبانی میشود. در عوض، آنها شبکههای موازی خود را برای تولید و اجرای این سنخ موسیقی دارند.
🔹تر لانا بر اساس کار میدانی گسترده قومنگاری در میان خوانندگان اناشید و موسیقی صوفیانه، تحلیل میکند که چگونه واکنش مراکش به جنگ علیه #تروریسم، و ادراک همزمان از دوگانه اسلام «رادیکال» در مقابل «معتدل»، بر موسیقی و شیوههای ارائه آنها تأثیر میگذارد. او مفهوم «هارمونی ناهمگون (دزونانس)» را پیشنهاد میکند تا تحلیل کند که چگونه این شیوههای موسیقایی با گفتمان دولت در مورد اسلام «میانهرو» همگرایی داشته، و در عین حال به طور همزمان با آن مقابله میکنند.
#چکیده_مقاله #اسلام_رسمی #اسلام_دولتی #استانداردسازی
@dolatedin
Taylor & Francis
Musical negotiations of a ‘moderate’ versus a ‘radical’ Islam in Morocco: dissonance and the sonic among vocal performers of Islam…
This article explores how in Morocco, music is used to construct and subvert discourses on a ‘moderate’ vs. a ‘radical’ Islam. I focus on experiences and practices of vocal performers of Islam-insp...