علوم و شاخه‌های آن آفریده‌ی انسانند و نمی‌توانند آفریننده‌ی انسان باشند. هرقدر این علوم پیشرفت کنند و شکوفا شوند و با انسان فعل و انفعال داشته باشند، باز امکان ندارد که انسان دربرابر علم و فلسفه و حقوق و اخلاقی که محصول خود اوست به سجده افتد و به آن‌ها متکی باشد و آن‌ها را به‌جای خدا بپرستد. علم و نظایر آن وسایل و ابزارهایی است در دست انسان. از انسان آغاز می‌شود و از او نشئت می‌گیرد و بر او تکیه دارد.

...بدین ترتیب می‌بینیم که دین به بسیج انسان و آماده‌سازی او برای حرکت بسنده نمی‌کند، بلکه سعی می‌کند از دستاوردهای بشری در قلمرو علم و نظایر آن در چهارچوبی مقدس محافظت کند و به‌آن‌ها احترام و قداست بخشد، بدون آنکه از آن‌ها مطلق جدیدی و الهی معبود و کمالی محمود بسازد.

#امام_موسی_صدر
#نای_و_نی : #علم_و_دین
#برشی_از_یک_کتاب
🔴 @sharafodin_ir