شهرستان ادب
1.41K subscribers
4.37K photos
727 videos
14 files
2.06K links
موسسه فرهنگی هنری شهرستان ادب
ShahrestanAdab.com

ارتباط با مدیر کانال:
@ShahrestaneAdab

ایمیل شهرستان ادب:
[email protected]
Download Telegram
🔔 #اطلاعیه

*💠 سوگواره شعر مادر ماه*

🔸 به‌‌مناسبت وفات حضرت ام‌البنین(س) و تکریم مقام مادران شهید، همزمان با سومین سالگرد شهادت سردار سرافراز اسلام، شهید حاج قاسم سلیمانی سوگواره شعر مادرماه برگزار می‌شود:

*👤 با حضور و شعرخوانی:*
- #علی‌محمد_مؤدب
- #علی_داوودی
- #محمدرضا_طهماسبی
- #قادر_طراوت‌پور
- #محمود_حبیبی‌کسبی
- #سیدحسین_متولیان
- #محمدمهدی_سیار

*🎙 با اجرای* #سیدوحید_سمنانی

▪️همراه با *ذکر مصیبت وفات حضرت ام‌البنین(س)*

*📆 پنج‌شنبه | ۱۵ دی ماه ۱۴۰۱*
ساعت *۱۹*
*📍 دانشگاه امام صادق(ع)، تالار آیت الله مهدوی کنی(ره)*

ورود برای عموم آزاد است.

▪️▪️▪️
🆔 @Misaq_ba_shohada
🆔 @ayeanpoem
🆔 @anjomansherdidar
@shahrestanadab
چرا سیار به عنوان چهرۀ سال هنر انقلاب اسلامی انتخاب شد؟

یادداشت قادر طراوتپور را از پیوند زیر بخوانید:
https://www.irna.ir/news/85087663/

#چهره_سال
#محمدمهدی_سیار
#قادر_طراوت‌پور
@shahrestanadab
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
از خود در حیرت بودم. غمگین و افسرده و به‌هم‌ریخته بودم و پریشان‌خاطر. تن در یاسوج و جان در نجف و کربلا. به ناچار تفأل کردم به «کوه‌زاد» با این نیّت که منِ لر که در یاسوج هم غریبه‌ام، که هستم و آمد:
«از شانۀ صخرۀ عطش‌باری
آویخته پیچک نگون‌ساری
گنجشک غریبی‌ام که از دنیا
قانع شده‌ام به بوتۀ خاری»
و با هر بیت، اشک بی‌اختیار می‌آمد:
«چنبر زده بر دلم غمی، گویی
لم داده به روی صخره‌ای ماری
خاموشم و سینه‌ام پر از نغمه‌ست
چون چلچلۀ شکسته‌منقاری»
و با بیت بعد، یاد این مصرع خود از مثنوی «سیاکو» افتادم و عنانم از کف رفت:
«منمه بی چار و چدر چی دال پیری
هام دلیز خوم چی دس بسی اسیری»
گریستم مصرع به مصرع:
«سر برده به زیر بال خود روحم
مانند عقاب پیر بیماری»
و تا آخر این مویه بود و به تعبیر خود شاعر:
«این شعر غزل نمی‌شود، بگذر
بذر علفی است در نمکزاری»

*متن این پیام از صفحۀ شخصی یوسفعلی میرشکاک و تصویر آن مربوط به صدا و سیمای مرکز یاسوج است*

#یوسفعلی_میرشکاک
#صدا_سیما_یاسوج
#کوه‌زاد
#قادر_طراوت‌پور
#نشر_شهرستان_ادب
@shahrestanadab
«اگرچه در كوه‌زاد ابیات قابل توجهی از طریق همدلی و یگانگی شاعر با طبیعت شكل گرفته‌است، اما بیشتر از همۀ این‌ها با «حلول» مواجهیم؛ در چنین حالتی از منِ شاعر، شخصیتی مجزا باقی نمی‌ماند، بلكه «من» در جهان و اجزای آن حل می‌شود و شاعر به شكل طبیعت درمی‌آید، در این صورت نه تنها خود شاعر، بلكه پدر و مادر و اجدادش هم ممكن است بدل به درخت و كوه و صخره و... ‌شوند...»

یادداشت کامل حسنا محمدزاده بر کتاب کوه‌زاد را از پیوند زیر بخوانید:
https://shahrestanadab.com/Content/ID/12453/

#قادر_طراوت‌پور
#کوه‌زاد
#حسنا_محمدزاده
@shahrestanadab